Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 167/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSA Zbigniew Kapiński

Sędziowie SA Dorota Tyrała

SO del. Katarzyna Capałowska (spr.)

Protokolant: Adriana Hyjek

przy udziale prokuratora Anny Adamiak

po rozpoznaniu 14 grudnia 2020 r.

sprawy

J. S. (1), syna K. i J., ur. (...)

oskarżonego z art.13§1 kk w zw. z art.148§1 kk w zb. z art.157§1 kk w zw. z art.64§1 kk w zw. z art.11§2 kk, art.207§1 kk w zw. z art.64§1 kk

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora i obrońcę

od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie

z dnia 26 marca 2020 r. sygn. VK 241/19;

1.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

2.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa;

3.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. S. – Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 738 ( siedemset trzydzieści osiem) zł w tym 23 % VAT tytułem obrony z urzędu oskarżonego J. S. (1) w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 167/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 26 marca 2020 r. sygn. VK 241/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie prowadzono postępowania dowodowego w postępowaniu odwoławczym

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie prowadzono postępowania dowodowego w postępowaniu odwoławczym.

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.  Zarzuty zawarte w apelacji obrońcy:

1.  Co do czynu 1:

Obrazę art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodniej oceny materiału dowodowego polegającej na błędnym przyznaniu waloru wiarygodności zeznaniom K. Ż., w sytuacji, gdy była ona jedynym świadkiem zdarzenia z dnia 11 maja 2019 roku a mając na uwadze relacje panujące pomiędzy oskarżonym a świadkiem należy wskazać, że jej zeznania nie powinny być uznanie za wiarygodne i obiektywne, albowiem zależało jej na pogrążeniu byłego konkubenta, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego ustalenia stanu faktycznego poprzez uznanie, że oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia pokrzywdzonej;

Co do czynu 2:

Obrazę art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodniej oceny materiału dowodowego polegającej na błędnym braku przyznaniu wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie opisu zachowania K. Ż., które także spełniały przesłanki czynu niedozwolonego określonego w art. 207 § 1 k.k., a w konsekwencji błędnym ustaleniu stanu faktycznego poprzez wskazanie na jednostronność działań oskarżonego.

II.  Zarzut apelacji prokuratora:

- rażącej niewspółmierności kary wymierzonej przez Sąd I instancji wobec oskarżonego J.

S. wskutek niedostatecznego uwzględnienia stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów zabronionych, rodzaju i rozmiaru naruszonych dóbr, okoliczności i sposobem zachowania sprawcy, jak również z uwagi na zasady prewencji indywidualnej i generalnej oraz potrzebę kształtowania społecznej świadomości prawnej, polegającą na orzeczeniu wobec oskarżonego za czyn z art. 13 § I kk w zw. z art. 148§ I kk w zb. z art. 157§ 1 kk w zw. z art. 64§ 1 kk w zw. z art. 11 §2 kk kary 12 lat pozbawienia wolności, zaś za czyn z art. 207§ 1 kk w zw. z art. 64§ 1 kk kary 1 roku pozbawienia wolności i kary łącznej 12 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy prawidłowa ocena ogólnych dyrektyw wymiaru kary, jak również zasada prewencji indywidualnej i generalnej, stopnia społecznej szkodliwości czynów oraz potrzeba kształtowania społecznej świadomości prawnej oceniane zgodnie z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego prowadzą do wniosku, że w niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności łagodzące, zaś orzeczona kara winna być karą surowsza.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. I. Zarzuty zawarte w apelacji obrońcy okazały się niezasadne. Sąd I instancji w sposób prawidłowy ocenił i omówił materiał dowodowy zgromadzony w sprawie i w drodze analizy tego materiału dowodowego w sposób prawidłowy wysnuł wnioski prowadzące do ustalenia stanu faktycznego.

Na wstępie zaznaczyć należy, że nie każdy z przeprowadzonych na rozprawie głównej dowodów ma stanowić podstawę ustaleń faktycznych. Byłoby to w wielu wypadkach w istocie niemożliwe ze względu na wzajemną sprzeczność okoliczności wynikających z różnych dowodów. Odmówienie wiary niektórym zeznaniom lub wyjaśnieniom złożonym przez świadków lub oskarżonych, a w rezultacie ich pominięcie jako podstawy dowodowej podczas dokonywanych ustaleń faktycznych, nie może być utożsamiane ani z brakiem oceny okoliczności wynikających z dowodów, lub wadliwych ustaleń faktycznych. Zarzuty przedstawione w apelacji obrońcy de facto ( gdyby je uznać ) sprowadzałyby się do tego, że jedynym dowodem wiarygodnym w sprawie miałyby być wyjaśnienia oskarżonego i to z pominięciem pierwszych wyjaśnień złożonych w postępowaniu przygotowawczym oraz z pominięciem zeznań świadków przesłuchanych w sprawie. Z jakich przyczyn Sąd Okręgowy część wyjaśnień oskarżonego uznał za linię obrony oskarżonego zostało szczegółowo wyjaśnione w uzasadnieniu judykatu Sądu I instancji. Sąd ten w sposób jasny wytłumaczył z jakiej przyczyny dał wiarę K. Ż., podkreślił, że jej relacja znajduje potwierdzenie w zeznaniach innych świadków ( w tym zupełnie niezainteresowanych w sprawie jak np. sąsiadka A. B. czy interweniująca policjantka – A. K. (1)), a zeznania pokrzywdzonej w zestawianiu z zeznaniami innych świadków, dołączonymi dokumentami stanowią logiczny ciąg wydarzeń ( nawet gdy o niektórych faktach zeznaje tylko pokrzywdzona). Elementy te świadczą o tym , iż Sąd Okręgowy wywiązał się z obowiązku nałożonego nań w art. 7 kpk.

Przypomnieć należy, iż zamiar oskarżonego odnośnie zarzutu kwalifikowanego z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 §1 kk i in. został ustalony nie tylko w oparciu o zeznania pokrzywdzonej, jej córki i N. K.. Funkcjonariusz policji A. K. zeznała o okolicznościach zatrzymania oskarżonego: ( vide: T. I k. 68 v-69), że J. S. w chwili zatrzymania przyznał, że ugodził konkubinę nożem, bo go zdradzała, dodał, że ma nadzieję , „ że zdechnie w szpitalu” a on będzie miał satysfakcję. Słowa te jasno obrazują sferę wolitywną działań oskarżonego i zamiaru jaki mu przyświecał.

Ad. II/ Również zarzut rażącej niewspółmierności wymierzonej kary pozbawienia wolności oskarżonemu – wskazany w apelacji prokuratora okazał się niezasadny. W wywodach omawiających wymiar orzeczonej kary Sąd I instancji przeanalizował wszystkie argumenty wskazywane przez prokuratora w wywodzonym środku odwoławczym. Fakt, iż wszystkie argumenty przywoływane przez oskarżyciela zostały rozważone przez Sąd Okręgowy – czyni ten środek odwoławczy jedynie polemiką. Sąd wziął pod uwagę społeczną szkodliwość czynów oskarżonego, rozmiar wyrządzonej szkody na życiu i zdrowiu oraz dobru rodziny, zachowania agresywne oskarżonego, jego wielokrotną uprzednią karalność. Kary jednostkowe orzeczone w wyroku i kara łączna są adekwatne do stopnia zawinienia oraz zgodne z dyrektywami prewencji ogólnej i szczególnej. Dodać można, że ( dzięki postawie pokrzywdzonej) przestępstwo z art. 148 § 1 kk zakończyło się w formie stadialnej usiłowania ( udolnego). Nadto dla realizacji swojego zamiaru oskarżony nie snuł uprzednio misternej intrygi i nie czynił profesjonalnych przygotowań.

Wniosek

I.  Wniosek apelacji obrońcy:

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

II.  Wniosek apelacji prokuratora:

O zmianę wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze poprzez wymierzenie oskarżonemu kary łącznej 25 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioski obu apelacji o zmianę wyroku ( alternatywnie uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania) okazały się niezasadne z tych samych przyczyn, dla których stwierdzono niezasadność zarzutów apelacyjnych.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok skazujący oskarżonego oraz wymiar kar jednostkowych oraz orzeczonej kary łącznej.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Ponieważ zarzuty zawarte w apelacjach obrońcy i prokuratora okazały się niezasadne, zatem nie było przyczyny dla której wyrok Sadu Okręgowego miałby ulec zmianie lub zostać uchylony.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2 i 3.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 624 §1 kpk z uwagi na fakt, iż oskarżony nie posiada dochodów oraz jest pozbawiony wolności – zwalniając w postępowaniu odwoławczym J. S. (1) od ponoszenia kosztów sądowych, a wydatkami obciążając Skarb Państwa.

O kosztach obrony z urzędu świadczonej na rzecz oskarżonego w postępowaniu odwoławczym Sąd orzekł na podstawie art. 618 §1 pkt.11 kpk.

7.  PODPIS

Dorota Tyrała Zbigniew Kapiński Katarzyna Capałowska

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok skazujący

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

Uchylenie ( wniosek alternatywny)

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

prokurator;

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie o karze

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

Uchylenie ( wniosek alternatywny)

zmiana