Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 360/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 19 listopada 2019 roku w sprawie II K 350/18

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Opiniujący po zastosowaniu metody graficzno-porównawczej, doszedł do ustalenia, że podpis nakreślony pod umową sprzedaży samochodu marki C. (...) z dnia 05.07.2014 roku w pozycji "sprzedający" nie został naniesiony przez T. K.

pisemna opinia biegłego z Laboratorium Kryminalistyczne-go Komendy Stołecznej Policji w W. K. P. z zakresu badania pisma ręcznego i podpisów.

579 - 604

2.1.1.2.

Wyniki przeprowadzonego badania pod kątem nakreślenia podpisu w umowie sprzedaży samochodu marki C. (...) z dnia 05.07.2014 roku. w pozycji "sprzedający" jednoznacznie potwierdziły, że nie został on nakreślony przez K. B..

pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu badania pisma ręcznego i podpisów, A. J.

611-631

2.1.1.3.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

zawarcie ustnej umowy sprzedaży samochodu marki C. (...);

z nagrania nie wynika, aby pokrzywdzony potwierdził fakt zawarcia ustnej umowy sprzedaży samochodu marki C. (...) z oskarżonym; wskazuje ono jedynie, że pokrzywdzony zeznając przed sądem, nie zaszkodziłby oskarżonemu, gdyby tylko ten wcześniej uprzedził go jakiej treści zeznania ma złożyć.

płyta CD z nagraniem rozmowy oskarżonego T. K. z oskarżycielem posiłkowym K. B. z dnia 11.12.2018r. wraz ze scenopisem

607-608

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

2.1.1.2

pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu badania pisma ręcznego i podpisów A. J., K. P.

dowody sporządzone przez podmioty fachowe i kompetentne

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.1.1

płyta CD z nagraniem rozmowy oskarżonego T. K. z oskarżycielem posiłkowym K. B. z dnia 11.12.2018r. wraz ze scenopisem

z nagrania nie wynika, aby pokrzywdzony potwierdził fakt zawarcia ustnej umowy sprzedaży samochodu marki C. (...) z oskarżonym; wskazuje ono jedynie, że pokrzywdzony zeznając przed sądem, nie zaszkodziłby oskarżonemu, gdyby tylko ten wcześniej uprzedził go jakiej treści zeznania ma złożyć.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że oskarżony zawarł z pokrzywdzonym umowę użyczenia pojazdu marki C. (...), w sytuacji w której - co wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci zeznań świadka J. F., wyjaśnień oskarżonego oraz umowy zawartej przed mediatorem - oskarżony w lipcu 2013 r. zawarł z pokrzywdzonym umowę sprzedaży rzeczonego pojazdu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przedstawione przez oskarżonego w złożonej apelacji okoliczności mające w jego zamierzeniu świadczyć o niepopełnieniu zarzuconego mu przestępstwa , nie zasługują na uwzględnienie.

Twierdzenia oskarżonego dotyczące okoliczności wejścia w posiadanie samochodu osobowego marki C. (...), są sprzeczne z relacją pokrzywdzonego K. B.. Podczas gdy T. K. wyjaśnił, że kupił od wymienionego w 2013 roku rzeczony samochód, pokrzywdzony podał, że jedynie użyczył oskarżonemu niniejszy pojazd, gdyż jego uległ awarii. Poza tym z zeznań świadka J. F. wynika, że oskarżony mówił jej, że w/w samochód dostał od K. B., a nie że kupił.

Niezależnie od powyższego, wyjaśnienia oskarżonego w omawianym zakresie pozostają w sprzeczności z zasadami logiki i doświadczeniem życiowym. W kontekście tychże nieuzasadnione byłoby zachowanie oskarżonego – profesjonalnego prawnika ( wykonującego czynnie zawód radcy prawnego ) - polegające na poprzestaniu na zawarciu jedynie ustnej transakcji ze sprzedającym. Co do zasady umowa sprzedaży samochodu może być zawarta w dowolnej formie. Niemniej jednak podmiot przezorny, dbający o swoje interesy, posiadający fachową wiedzę z zakresu prawa cywilnego ( a do takich należy zaliczyć radcę prawnego ) winien zadbać o pisemną umowę, gdyż takowa jest niezbędna zwłaszcza aby stać się pełnoprawnym posiadaczem pojazdu i móc o nim decydować. Ponadto skoro oskarżony kupił od K. B. samochód marki C. (...), nie sposób racjonalnie wytłumaczyć dlaczego nie zarejestrował tego pojazdu na siebie, co w istocie jest obowiązkiem nabywcy. Mieć przy tym na uwadze należy także fakt, iż oskarżony nie zapłacił pokrzywdzonemu za zakupiony pojazd, a uczynił to dopiero ( i to częściowo ) w trakcie zawierania ugody z pokrzywdzonym w postępowaniu mediacyjnym w dniu 13 listopada 2018 roku ( a więc ponad 5 lat później ) . Nie wskazał też żadnej konkretnej okoliczności, która dawałaby podstawy do wyjaśnienia zaistniałej zwłoki. Poza tym na uwadze należy mieć jeszcze jedną istotną okoliczność, a mianowicie to że oskarżony, po tym jak miał rzekomo nabyć przedmiotowy samochód, nie opłacał składek OC, tylko czynił to w dalszym ciągu K. B..

Sprzeczna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego jest również okoliczność, iż choć oskarżony cały czas twierdził, że nabył przedmiotowy pojazd od pokrzywdzonego w drodze ustnej umowy sprzedaży, to nie został wskazany w umowie sprzedaży przedmiotowego pojazdu z dnia 05.07.2014 roku zawieranej z A. S., jako osoba sprzedająca, a w pozycji sprzedający widnieją dane personalne K. B.. Poza tym trzeba zauważyć, że gdyby to rzeczywiście T. K. był właścicielem samochodu osobowego marki C. (...), zgodnie z jego twierdzeniami, to nie jego szwagier D. F. a następnie D. S. i I. B. podejmowaliby starania odnośnie sprzedaży rzeczonego pojazdu, tylko czyniłby to sam oskarżony.

Nie bez znaczenia pozostają też wnioski wynikające z opinii wydanej na podstawie ekspertyzy kryminalistycznej z zakresu badań dokumentów z dnia 12 sierpnia 2017 roku ( karta 611 - 631), sporządzonej przez dr A. J., która jednoznacznie stwierdziła, że podpis (...) złożony w pozycji sprzedający pod umową z dnia 05.07.2014 roku, nie został nakreślony przez pokrzywdzonego.

Wreszcie i załączone na etapie postępowania odwoławczego nagranie z rozmowy prowadzonej przez oskarżonego z pokrzywdzonym nie pozwoliło na uznanie depozycji podsądnego za w pełni wiarygodne. Nagranie to nie potwierdza wszak faktu zawarcia pomiędzy wymienionymi ustnej umowy sprzedaży samochodu marki C. (...), a jedynie wskazuje, że gdyby K. B. został ukierunkowany na złożenie zeznań korzystnych dla oskarżonego, takowe by złożył. Skoro więc podsądny nie uprzedził pokrzywdzonego jak ma relacjonować przed sądem, ten nie zeznał tak jak chciałby tego oskarżony.

Wszystkie powyższe okoliczności powodują, że uzasadnione jest wnioskowanie, że wersja oskarżonego o zawarciu w formie ustnej umowy sprzedaży, przygotowana została jedynie na potrzeby niniejszego postępowania, jako forma obrony.

Pozytywnej oceny wyjaśnień oskarżonego nie mogła wywołać ugoda zawarta pomiędzy stronami w postępowaniu mediacyjnym. Jakkolwiek zawierała ona w swej treści stwierdzenie, że K. B. sprzedał samochód oskarżonemu, to jednak pokrzywdzony uprzedzony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, w swojej procesowej relacji złożonej na rozprawie głównej, podtrzymał swoje zeznania z postępowania przygotowawczego , w których jednoznacznie wskazał, że nie sprzedał oskarżonemu swojego samochodu marki C. (...) lecz go jedynie użyczył.

Nie ma też powodów uznać, jak chciałby oskarżony, że miał on prawo po uprzednim użyczeniu pojazdu rozporządzić nim dokonując jego sprzedaży w celu potrącenia długu pokrzywdzonego, wynikającego z niewypłacenia przez tego ostatniego oskarżonemu honorarium za reprezentowanie go przed sądem w wielu sprawach cywilnych i gospodarczych, gdyż potrącenie wierzytelności możliwe byłoby jedynie ze środków pieniężnych, nie z rzeczy ruchomych..

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z przyczyn opisanych powyżej.

3.2.

Obraza przepisu prawa materialnego - art. 284 § 2 kk, przez przyjęcie, że oskarżony dokonał na kanwie ustalonego stanu faktycznego przywłaszczenia mienia ruchomego w postaci pojazdu marki C. (...) na szkodę pokrzywdzonego, w sytuacji w której nie zostały spełnione przesłanki odpowiedzialności za ten czyn, bowiem nie można uznać, że właściciel pojazdu może dokonać jego przywłaszczenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy nie podzielił twierdzeń oskarżonego, iż nie dokonał on przywłaszczenia samochodu osobowego marki C. (...), należącego do pokrzywdzonego K. B..

Wskazać należy, iż istota przywłaszczenia polega na bezprawnym potraktowaniu uzyskanej wcześniej cudzej rzeczy jak swojej własnej. Najczęściej w rachubę wchodzić będzie takie zachowanie, które będzie jednoznacznie wskazywać na traktowanie cudzej rzeczy lub prawa majątkowego jak swojego własnego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 2008r., III KK 221/08, Legalis nr 303263). Oczywiście nie musi to być tylko czynność prawna charakterystyczna dla właściciela (np. ogłoszenie o możliwości kupienia danej rzeczy), ale w rachubę wchodzi tu jakikolwiek uzewnętrzniony przejaw traktowania danej rzeczy jak swojej własnej. Zamiar przywłaszczenia musi być przy tym powiązany ze świadomością sprawcy o braku tytułu prawnego ku temu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 kwietnia 2007r., IV KK 34/07, Legalis nr 87084). Innymi słowy, analogicznie jak przy kradzieży, cel sprawcy sprowadza się do nieodwracalnego pozbawienia właściciela określonego składnika jego mienia i uczynienie z niego swojej własności (wyrok Sadu Najwyższego z dnia 3 października 2005r., V KK 15/05, Legalis nr 72609). Nie chodzi tu więc wyłącznie o zamiar sprawcy polegający na zerwaniu więzi prawnej łączącej cudzą rzecz ruchomą z jej właścicielem, ale sprawcy musi towarzyszyć chęć potraktowania tej rzeczy jako swojej własnej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 czerwca 1987 r., II KR 135/87, Legalis nr 25869 ).

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że oskarżony przywłaszczył powierzone mu mienie ruchome w postaci samochodu marki C. (...), należącego do K. B.. Wszedł on bowiem legalnie w posiadanie przedmiotowego pojazdu na mocy ustnej umowy użyczenia, co miało ten skutek, że pokrzywdzony przekazał mu przedmiotowy samochód wraz z dokumentacją pojazdu w postaci dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu. Po upływie kilku miesięcy, kiedy pokrzywdzony zorientował się, że oskarżony nie korzysta już z jego samochodu, upomniał się o zwrot, przy czym w międzyczasie został on sprzedany A. S..

Całokształt okoliczności sprawy pozwala przyjąć, że popełniając zarzucany mu czyn oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim jego popełnienia. Oskarżony miał bowiem pełną świadomość obowiązku zwrotu pojazdu na żądanie pokrzywdzonego. Mimo to nie podjął on żadnych czynności, aby przedmiotowy pojazd wrócił do jego właściciela. Jednocześnie jako profesjonalny prawnik miał pełną świadomość naganności i bezprawności swojego zachowania. Zamiar postąpienia z pojazdem jak właściciel, przejawia się tu jasno w samym braku jego zwrotu, jak i sprzedaniu go sobie trzeciej, bez zgody i wiedzy prawowitego właściciela.

W świetle powyższego stwierdzić zatem należy, iż T. K. swoim zachowaniem zrealizował wszystkie znamiona czynu określonego w art. 284 § 2 kk. Tak więc, postawiony mu w akcie oskarżenia zarzut popełnienia przedmiotowego czynu jest w pełni zasadny.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z przyczyn wskazanych powyżej.

3.3.

Błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść wydanego orzeczenia, a polegający na przyjęciu, że stopień społecznej szkodliwość czynu zarzucanego oskarżonemu nie jest znaczny, co w konsekwencji doprowadziło do warunkowego umorzenia postępowania karnego, podczas gdy nieuwzględnienie przez Sąd rodzaju i charakteru naruszonego przestępstwem dobra, rozmiaru realnie grożącej szkody, sposobu i okoliczności popełnienia czynu, jak i również postaci zamiaru oraz, motywacji sprawcy, wskazują jednoznacznie na fakt, iż stopień społecznej szkodliwości przestępstwa, jakiego dopuścił się oskarżony jest znaczny, a co za tym idzie nie zasługuje na skorzystanie z warunkowego umorzenia postępowania karnego 

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Czyn oskarżonego T. K. nie osiągnął tego stopnia społecznej szkodliwości by wywołać sankcję karną. Jakkolwiek przypisane wymienionemu działanie zasługuje na negatywną ocenę, niemniej dotychczasowy sposób życia oskarżonego oraz jego warunki i właściwości osobiste przekonują, że warunkowe umorzenie postępowania będzie wystarczające by osiągnąć wobec niego cele wychowawcze i prewencyjne.

Oskarżony nie był jak dotąd karany i prowadził ustabilizowany tryb życia. Czyn, którego się dopuścił miał charakter wybitnie incydentalny. Poza tym porozumiał się z pokrzywdzonym w drodze mediacji i wypłacił mu część pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży samochodu, stanowiącego własność K. B.. Tym samym, zdaniem sądu odwoławczego, nie ma potrzeby aby w obliczu powyższych okoliczności kształtować postawę oskarżonego poprzez skazanie i wymierzenie kary. Rozstrzygnięcie o warunkowym umorzeniu postępowania będzie zupełnie wystarczające w celu uświadomienia wymienionemu naganności jego postępowania, jak również stanowić będzie dla niego właściwą nauczkę i przestrogę na przyszłość. Uzasadnione jest jednocześnie przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania karnego, oskarżony będzie przestrzegać porządku prawnego i w przyszłości nie popełni ponownie przestępstwa.

Wniosek

Wniosek o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z przyczyn wskazanych powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Okręgowy uzupełnił punkt 1 zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, iż czyn przypisany oskarżonemu wyczerpał dyspozycję art 284 § 2 kk.

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Rejonowy przypisując oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku zachowanie polegające na przywłaszczeniu powierzonego mu przez pokrzywdzonego K. B. samochodu marki C. (...), nie wskazał zastosowanej kwalifikacji prawnej czynu tj. art 284 § 2 kk. Stąd też zaistniała potrzeba dokonania zmiany w tym zakresie.

5.2.2.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Okręgowy na podstawie art 67 § 3 kk w zw. z art 39 pkt 7 kk, art 43a § 1 kk orzekł od oskarżonego T. K. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10 000 złotych.

Zwięźle o powodach zmiany

W celu wzmocnienia funkcji wychowawczej i stabilizacji właściwej postawy oskarżonego wobec wartości i dóbr chronionych prawem, należało orzec w stosunku do oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 10 000 złotych. Określając taką kwotę sąd odwoławczy uznał, że w takim wymiarze będzie ona właściwą dolegliwością w obliczu warunkowego umorzenia postępowania, dostosowaną do wysokości dochodów oskarżonego, osiąganych w kwocie 10 000 złotych miesięcznie.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k., art 627 k.p.k., art. 729 k.p.k. sąd okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 20 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym, stosownie do § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym ( Dz.U. z 2013roku poz. 1247 z późń. zm. ) oraz kwotę 80 złotych tytułem opłaty za drugą instancję, stosownie do art. 7 i art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 roku Nr 49, poz. 223 z póź. zm.).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 19 listopada 2019 roku w sprawie II K 350/18

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

rozstrzygnięcie dotyczące warunkowego umorzenia postępowania wobec oskarżonego

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana