Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ga 558/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Andrzej Borucki (spr.)

Sędziowie: Sędzia Anna Harmata

Sędzia del. Grzegorz Pliś

Protokolant: Barbara Ćwiok

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2020 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: R. L.

przeciwko: Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w K. V Wydziału Gospodarczego z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. akt V GC 1065/18

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powoda R. L. kwotę 442,80 zł (czterysta czterdzieści dwa złote 80/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 listopada 2017 r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  zasądza od powoda R. L. na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. kwotę 956,48 zł (dziewięćset pięćdziesiąt sześć złotych 48/100) tytułem kosztów postępowania,

2.  oddala apelację w pozostałej części,

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 577,74 zł (pięćset siedemdziesiąt siedem złotych 74/100) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

Sędzia Anna Harmata Sędzia Andrzej Borucki Sędzia del. Grzegorz Pliś

Sygn. akt VI Ga 558/19

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 8 października 2020r .

Powód R. L. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 4.685,00 zł, z odsetkami ustawowymi od dnia 10.11.2017 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania.

Uzasadniając to żądanie podał, że w dniu 07.07.2013 r. w B. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której został uszkodzony samochód marki P. (...) należący do A. S. (1) i A. S. (2), a sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie OC pozwanego. Przedmiotowa szkoda została zgłoszona pozwanemu po zdarzeniu drogowym i została zarejestrowana pod numerem (...)-01. W związku z kolizją, w dniu 08.07.2017 r. poszkodowana wynajęła u powoda samochód zastępczy marki S. (...), który był wykorzystywany przez poszkodowaną w takim samym zakresie jak pojazd uszkodzony. Poszkodowana korzystała z pojazdu zastępczego do dnia 07.08.2017 r. Pojazd zastępczy odpowiadał klasie pojazdu uszkodzonego oraz rodzajowi silnika.

Powód wystawił fakturę VAT nr F (...) tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanej usługi najmu pojazdu zastępczego, jego podstawienia oraz późniejszego odbioru. Ubezpieczyciel w piśmie z dnia 08.11.2017 r. uznał roszczenie powoda częściowo – uznając zasadność czasokresu najmu pojazdu, kwestionując stawkę oraz kwestionując zasadność usług podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego.

Na podstawie dołączonych do pozwu dokumentów, w dniu 31.10.2018 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, który został zaskarżony sprzeciwem przez pozwanego. Pozwany domagał się oddalenia powództwa i zasądzenia od powoda na jego rzecz kosztów procesu. Pozwany podniósł, że poszkodowana A. S. (1) była informowana o możliwości najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem pozwanego oraz zakwestionował stawkę najmu pojazdu zastępczego przyjętą przez powoda jako zawyżoną. Ponadto pozwany podniósł, iż powód nie wykazał aby koszty podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego były ekonomicznie uzasadnione.

W toku sporu Sąd ustalił, że okolicznością bezsporną było zaistnienie zdarzenia drogowego w dniu 07.07.2013 r. w B., w wyniku którego został uszkodzony samochód marki P. (...) diesel, należący do A. S. (1) i A. S. (2), a sprawca zdarzenia posiadał ubezpieczenie OC pozwanego. Szkoda została zgłoszona pozwanemu po zdarzeniu drogowym i zarejestrowana pod numerem (...)-01. Została zakwalifikowana jako szkoda całkowita.

Po zdarzeniu drogowym, w dniu 07.08.2018 r. poszkodowana wynajęła u powoda samochód zastępczy marki S. (...), najem trwał 30 dni, do dnia 07.08.2017 r. Cenę wynajmu pojazdu zastępczego ustalono na kwotę 180 zł netto (221,40 zł brutto) za jeden dzień najmu. Powód podstawił również poszkodowanej auto zastępcze i odebrał je po zakończonym najmie, określając stawkę 2 zł/ 1 km.

Pojazd zastępczy był potrzebny poszkodowanym m.in. do dojazdu do pracy, życia codziennego, załatwiania formalności związanych ze szkodą. Poszkodowana A. S. (1) opiekowała się starszą matką, z którą musiała jeździć do lekarzy. Poszkodowani nie dysponowali pojazdem, którym mogliby zastąpić pojazd uszkodzony. Powód wystawił poszkodowanej fakturę VAT nr F (...) z tytułu wykonanych na jej rzecz usług podstawienia, najmu oraz odbioru pojazdu zastępczego, na łączną kwotę 7.084,80 zł. Termin płatności faktury minął w dniu 21.11.2017 r.

W dniu 31.10.2017 r. poszkodowani zawarli z powodem umowę o przelew wierzytelności, o czym ubezpieczyciel został powiadomiony.

Pozwany decyzją z dnia 08.11.2017 r. uwzględnił roszczenie powoda w zakresie najmu pojazdu zastępczego co do zasady i co do okresu, kwestionując stawkę najmu. Pozwany uznał najem za stawkę 80 zł brutto/doba, a więc uznał najem do kwoty 2.400 zł. Pozwany zakwestionował także usługi podstawienia oraz odbioru pojazdu zastępczego. Dochodzona pozwem kwota stanowi różnicę kwoty objętej fakturą oraz kwoty uznanej przez pozwanego . Ceny stosowane przez powoda, tak w odniesieniu do najmu pojazdu zastępczego są stosowane na rynku przez inne podmioty świadczące tego typu usługi, a w podobnych sprawach ubezpieczyciele uznają taką stawkę za wynajem pojazdu, w tym sam pozwany.

Sąd ustalił dalej, że szkodę zgłaszała poszkodowana A. S. (1) telefonicznie, która była informowana o możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego przez wypożyczalnie współpracujące z pozwanym. Od pracownika ubezpieczyciela w punkcie w J. dowiedziała się, iż otrzyma samochód zastępczy dopiero gdy rzeczoznawca stwierdzi, że samochód nie nadaje się do jazdy. Pracownik ubezpieczyciela nie był wstanie wskazać kiedy odbędą się oględziny. Rzeczoznawca pojawił się po okresie dwóch tygodni. Pracownik powoda J. L. przedstawił poszkodowanej ofertę firm współpracujących z pozwanym oraz ofertę powoda. Poszkodowana nie zdecydowała się na ofertę wypożyczalni współpracujących z pozwanym z uwagi na zapisy w regulaminach tych wypożyczalni o karach umownych, odpowiedzialności za pojazd, okres oczekiwania na niego oraz obawę, iż nie będzie jej udostępniony na cały okres likwidacji szkody. Poszkodowana wynajmując samochód w firmie powoda nie ponosiła żadnych kosztów ewentualnej szkody, na czym jej zależało. Samochód wynajęty odpowiadał klasie i wyposażeniu samochodu uszkodzonego. Regulaminy wypożyczalni współpracujących z pozwanym zawierają zapisy o karach umownych, m. in. za utratę czy zniszczenie któregoś z elementów wyposażenia pojazdu lub taryfikator udziałów własnych w szkodzie. Pozwany przedłożył umowę o współpracy z wypożyczalnią samochodów (...) sp. z o.o. sp. k. Z kolei powód przedłożył wydruki z symulacji wynajęcia pojazdu oraz warunków najmu w firmie (...) z których wynika, że warunki cenowe najmu pojazdu w tych firmach są wyższe niż ceny najmu wynikające regulaminów i umów z pozwanym.

Wyrokiem z dnia 16.04.2019r. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4 685,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 listopada 2017 r. do dnia zapłaty ( pkt I ) i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 152,00 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 900,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ( pkt II).

Uzasadniając wyrok Sąd stwierdził, że roszczenie powoda w całości zasługuje na uwzględnienie.

Sąd przypomniał, że z orzecznictwa sądów cywilnych wynika, iż konieczność wynajęcia samochodu zastępczego na okres likwidacji szkody pozostaje w zakresie adekwatnego związku przyczynowego z wypadkiem, który uniemożliwił poszkodowanemu korzystanie z dotychczasowego środka transportu.

Brak możliwości użytkowania samochodu własnego ze względu na jego uszkodzenie w wypadku, implikuje konieczność wynajęcia innego pojazdu. Najem taki jest ewidentnie powiązany ze zdarzeniem, które leży u podstaw odpowiedzialności odszkodowawczej i jako zwykłe jego następstwo, winien zostać zwrócony poszkodowanemu w postaci równowartości czynszu, który musiał on zapłacić za najem pojazdu zastępczego.

Powołując orzeczenia SN, Sąd wywiódł dalej, że odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego nie służącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki za najem pojazdu zastępczego.

Wysokość odszkodowania ubezpieczeniowego świadczonego z tytułu ubezpieczenia OC jest zakreślona granicami odpowiedzialności cywilnej posiadacza, kierowcy samochodu. Do rozstrzygnięcia o odszkodowaniu ubezpieczeniowym przy ubezpieczaniu OC koniecznym jest sięgnięcie do ogólnych reguł Kodeksu cywilnego odnoszących się do zakresu odszkodowania, w szczególności do przepisu art. 361 § 1 i 2 k.c. Reguły te nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego.

Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie – mając na względzie przyznane przez stronę pozwaną w sprzeciwie okoliczności, tj. zaistnienie zdarzenia komunikacyjnego spowodowanego przez pojazd ubezpieczony w pozwanym towarzystwie powodującego szkodę, częściowe uznanie szkody z tytułu najmu, podstawienia i odbioru pojazdu zastępczego, rozstrzygnąć należało o zasadności podnoszonych zarzutów.

Sąd przypomniał dalej, że szkodę majątkową stanowią wydatki poniesione przez poszkodowanego na najem pojazdu zastępczego w okresie remontu uszkodzonego pojazdu albo przez okres niezbędny do nabycia nowego pojazdu, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione. Jeśli więc poszkodowany nie mógł odtworzyć możliwości korzystania z pojazdu mechanicznego przy pomocy innego, wolnego pojazdu, znajdującego się w jego posiadaniu i nadającego się do wykorzystania, to wydatkiem celowym i ekonomicznie uzasadnionym jest koszt najmu pojazdu zastępczego o zasadniczo podobnej klasie do pojazdu zniszczonego lub uszkodzonego, jeśli stawki czynszu najmu odpowiadają stawkom obowiązującym na lokalnym rynku, a poszkodowany korzystał z pojazdu zastępczego w czasie remontu pojazdu lub w okresie niezbędnym do zakupu innego samochodu do realizacji czynności życia codziennego. Refundacji podlegają wydatki rzeczywiście poniesione przez poszkodowanego na najem pojazdu zastępczego - czynsz najmu faktycznie zapłacony przez poszkodowanego lub niezaspokojony ale wymagalny, przy czym okres najmu będący konsekwencję biernego zachowania się poszkodowanego w rozpoczęciu naprawy uszkodzonego pojazdu lub zwłoka zakładu naprawczego w remoncie samochodu nie może obciążać ubezpieczyciela.

W realiach niniejszej sprawy – w ocenie Sądu - powód wykazał, iż poszkodowana korzystająca z uszkodzonego pojazdu, nie miała możliwości zastąpienia go w inny sposób, aniżeli poprzez korzystanie z pojazdu zastępczego. Powyższe sprawia, iż zaistniała w jej przypadku rzeczywista potrzeba wynajmu pojazdu zastępczego (najem taki był zatem celowy). Poszkodowana była co prawda informowana o możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego przez wypożyczalnie współpracujące z pozwanym, jednak Sąd uznał za uzasadniony szereg okoliczności, które spowodowały, że poszkodowana nie skorzystała z tych możliwości. Przede wszystkim od pracownika pozwanego dowiedziała się, iż otrzyma samochód zastępczy dopiero gdy rzeczoznawca stwierdzi, że samochód nie nadaje się do jazdy. Pracownik ubezpieczyciela nie był wstanie wskazać kiedy odbędą się oględziny, dlatego w momencie zgłaszania szkody nie miała wiedzy od kiedy auto zastępcze zostałoby jej udostępnione, a rzeczoznawca pojawił się po okresie dwóch tygodni co wynika z akt szkody. Pracownik powoda J. L. przedstawił poszkodowanej ofertę firm współpracujących z pozwanym oraz ofertę powoda. Poszkodowana nie zdecydowała się na ofertę wypożyczalni współpracujących z pozwanym również z uwagi na zapisy w regulaminach tych wypożyczalni o karach umownych, odpowiedzialności za pojazd. Poszkodowana wynajmując samochód w firmie powoda nie ponosiła żadnych kosztów ewentualnej szkody, na czym jej zależało. Poszkodowana obawiała się także, iż pojazd nie będzie jej wynajęty na cały okres likwidacji szkody. Samochód wynajęty u powoda odpowiadał klasie i wyposażeniu samochodu uszkodzonego Regulaminy wypożyczalni współpracujących z pozwanym rzeczywiście zawierają liczne kary umowne, m. in. za utratę czy zniszczenie któregoś z elementów wyposażenia pojazdu lub taryfikator udziałów własnych w szkodzie (regulaminy wypożyczalni (...), A. C., F. (...)). Umowy o współpracy pozwanego z określonymi wypożyczalniami samochodów w żaden sposób nie dowodzą realności propozycji najmu auta dla poszkodowanej, z której miałaby powody skorzystać.

Zdaniem Sądu, w przypadku ubezpieczenia OC, w którym zakład ubezpieczeń odpowiada w granicach odpowiedzialności sprawcy szkody, ubezpieczyciel nie może narzucić poszkodowanemu sposobu likwidacji szkody, ani też obowiązku skorzystania z usług konkretnej firmy. Poszkodowany może tu kierować się pewnymi obiektywnymi kryteriami, np. dostępnością pojazdu, czasokresem możliwego najmu czy wreszcie zakresem odpowiedzialności materialnej za najęty pojazd, co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Powód wykazał dodatkowo, że warunki cenowe najmu w firmach współpracujących z pozwanym są inne, obejmujące dużo wyższe ceny najmu niż wynika to z ich regulaminów i umów z pozwanym.

W ocenie Sądu, stawka dobowa wynajmu pojazdu była zasadna, odpowiadała realiom rynku lokalnego i rzeczywistym cenom eksploatacji samochodu zastępczego
w segmencie. Ceny stosowane przez powoda, tak w odniesieniu do najmu pojazdu zastępczego są stosowane na rynku przez inne podmioty świadczące tego typu usługi. W podobnych sprawach ubezpieczyciele uznają taką stawkę za wynajem pojazdu, w tym sam pozwany, na co wskazują przedłożone odpisy faktur i decyzji ubezpieczycieli.

Sąd uznał za celowe i uzasadnione ekonomicznie koszty podstawienia i odebrania pojazdu zastępczego od poszkodowanych. Poszkodowani nie dysponowali bowiem innym pojazdem zamiast uszkodzonego, którym mogliby pojechać z B. do K. po samochód zastępczy. Miały te koszty zatem ewidentny związek ze szkodą.

Reasumując, mając na uwadze w/w przesłanki, Sąd uznał powództwo za zasadne i na podstawie art. 822 § 1 k.c. w zw. z art.. 35 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz.U.2013.392) i w zw. z art. 481 § 1 k.c. orzekł jak w punkcie I wyroku. Na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw.
z art. 99 k.p.c. Sąd zasądził także na rzecz powoda kwotę 1.152,00 zł tytułem kosztów procesu.

Apelację od tego wyroku wniósł pozwany, zarzucając Sądowi Rejonowemu:

- naruszenie art. 233 § 1 k.p.c., poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego zebranego w sprawie oraz dokonane arbitralnej oceny dowodów
i dowolnej ich interpretacji, pominięcia istotnej części materiału dowodowego, skutkujące wyciągnięciem z niego wniosków sprzecznych z zasadami logiki
i doświadczenia życiowego polegające na przyjęciu, że uzasadniony był najem pojazdu zastępczego po stawce aż 180 zł netto za dobę oraz koszt podstawienia i odbioru pojazdu mimo, że pozwana została poinformowana przez pozwanego o możliwości najmu po dużo korzystniejszej stawce najmu 80 zł brutto w wypożyczani współpracującej
z ubezpieczycielem, co powinno prowadzić do konstatacji, że poszkodowany nie wywiązał się z obowiązku minimalizacji szkody i swoim zachowaniem doprowadził do jej rażącego zawyżenia co nie pozostaje jednak w normalnym związku przyczynowym ze szkodą w myśl art. 361 k.c.,

- naruszenie prawa materialnego a to 361 k.c. w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 2 w zw. z art.
7 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (..) poprzez błędną wykładnię i zasądzenie rażąco wygórowanej kwoty odszkodowania, niepozostającej w normalnym związku przyczynowym ze szkodą z dnia 17 grudnia 2015 r.

W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości i zmianę orzeczenia o kosztach oraz zasądzenie kosztów postępowania przed Sądem II instancji.

W odpowiedzi na apelację (k. 177) powód wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postepowania apelacyjnego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja pozwanego skutkowała zmianą zaskarżonego orzeczenia.

W rozpoznawanej sprawie pozwany kwestionował na etapie apelacji wysokość przyjętej stawki najmu pojazdu zastępczego jako wykraczającą poza ekonomicznie uzasadnione koszty wynajmu pojazdu zastępczego i niepozostające w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą, jak również koszty podstawienia i odbioru pojazdu. Apelujący podnosił zarzut nieskorzystania przez poszkodowaną z tańszej oferty najmu pojazdu zastępczego oferowanego przez ubezpieczyciela, stojąc na stanowisku, że
w takiej sytuacji najem pojazdu zastępczego winien być rozliczony z uwzględnieniem proponowanej przez niego stawki niższej.

W świetle zebranego materiału dowodowego zarzuty apelacji uznać należało za zasadne. Sąd Okręgowy rozpoznający niniejszą sprawę stoi na stanowisku, że - co do zasady - w sytuacji w której ubezpieczyciel sprawcy poinformował ubezpieczonego
o możliwości udostępnienia mu pojazdu zastępczego za określoną stawkę,
a poszkodowany nie skorzystał z tej oferty i wybrał droższą, naruszył ciążący na nim obowiązek minimalizacji szkody i przyczynił się do zwiększenia jej rozmiaru (art. 354 § 2, art. 362 i 826 § 1 k.c.). Na dłużniku ciąży bowiem obowiązek zwrotu wydatków celowych i ekonomicznie uzasadnionych, pozwalających na wyeliminowanie negatywnych dla poszkodowanego następstw, niedających się wyeliminować w inny sposób, z zachowaniem rozsądnej proporcji między korzyścią wierzyciela
a obciążeniem dłużnika (por. uchwała SN z dnia 17 listopada 2011 r. III CZP 5/11). Powyższą interpretację potwierdził Sąd Najwyższy również w uchwale z dnia 24 sierpnia 2017 r. – sygn. akt III CZP 20/17, na której treść powołał się zarówno Sąd Rejonowy jak i strony postępowania. Również i Sąd Okręgowy wielokrotnie przytaczał treść powyższych orzeczeń Sądu Najwyższego. Nie budzi zatem wątpliwości, że nie wszystkie wydatki pozostające w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym mogą być refundowane, a to ze względu na obowiązek wierzyciela zapobiegania szkodzie i zmniejszania jej rozmiarów. Wyższe od przeciętnych koszty wynajmu pojazdu, czy koszty wyższe od oferowanych przez ubezpieczyciela sprawcy, nie zawsze spowodują automatycznie utratę prawa do dochodzenia ich kompensacji,
a dopiero wtedy gdy zaistnieją uzasadnione podstawy do przyjęcia oferty strony powodowej.

Po przeanalizowaniu zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że w sprawie niniejszej nie istniała uzasadniona podstawa do zastosowania stawki dobowej najmu pojazdu zastępczego odbiegającej od przyjętej przez pozwanego w toku postępowania likwidacyjnego, bowiem poszkodowanej A. S. (1) zaproponowano najem pojazdu przez ubezpieczyciela (nagranie rozmowy z konsultantem - 18:30 min.). Konsultant poinformował również o weryfikacji stawki w przypadku skorzystania z droższej oferty najmu. Poszkodowana z oferty nie skorzystała. Z zeznań świadka wynika wprost, że nie kierowała się ona żadnymi istotnymi względami przy wyborze powoda jako podmiotu oferującego wynajem pojazdu zastępczego, wskazując jedynie, iż wypożyczalnię powoda polecili jej znajomi, a sam powód zapoznał ją z treścią regulaminu firm współpracujących z ubezpieczycielem. Warunki najmu u pozwanego, w świetle oceny pracownika powoda okazały się niekorzystne. Twierdzenia pracownika powoda nie mogą stanowić podstawy do przyjęcia, iż umowy o współpracy pozwanego
z określonymi wypożyczalniami samochodów w żaden sposób nie dowodzą realności propozycji najmu auta dla poszkodowanej, z której miałaby skorzystać. Skoro pozwany poinformował poszkodowaną o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego, to należy przyjąć, że taką możliwość nie tylko faktycznie przewidywał, ale i był w stanie ją zrealizować za wskazaną przez siebie stawkę.

Wbrew stanowisku Sądu Rejonowego, mając na uwadze powyższe, w sprawie nie zachodziły szczególne okoliczności przemawiające za skorzystaniem z oferty najmu powoda, a sama poszkodowana naruszyła ciążący na niej obowiązek minimalizacji szkody i współdziałania z dłużnikiem (ubezpieczycielem) wynikający z art. 362 k.c.
Z tego względu Sąd Okręgowy uznał, że koszty poniesione przez poszkodowaną za najem pojazdu zastępczego winny wynikać ze stawki najmu obowiązującej
u pozwanego. Wypłacona przez ubezpieczyciela w toku postepowania likwidacyjnego kwota 2.400 zł (80 zł brutto x 30 dni najmu) tytułem odszkodowania pokryła koszty wynajmu pojazdu przez poszkodowaną.

Sąd Okręgowy uwzględnił koszty podstawienia pojazdu, bowiem pozwany na etapie postępowania przed Sądem I instancji w sposób bardzo ogólnikowy sformułował zarzuty w zakresie kosztów podstawienia pojazdu, wskazując jedynie, że kosztów tych nie uznaje. Pozwany nie wykazał, aby koszty te były niezasadne, nadto że sam ubezpieczyciel nie poniósłby takich kosztów przy wynajmie pojazdu w firmie współpracującej. Zdaniem Sądu orzekającego koszty te należy uznać za standardowe przy tego typu usłudze, stąd podlegały uwzględnieniu.

Sąd Okręgowy uznając za zasadną argumentację pozwanego zawartą w apelacji na mocy art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w pkt I i zasądził kwotę 442, 80 zł w pozostałym zakresie oddalił powództwo (pkt II). Zmianie podlegało również orzeczenie o kosztach procesu za I instancję, o których Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. rozdzielając je stosunkowo stosownie do wyniku sprawy.

Ostatecznie powód utrzymał się ze swoim roszczeniem w 9,54 %, zaś pozwany
w 90,55 %, obie strony zatem w różnym stopniu przegrały i wygrały proces. Powód poniósł w postępowaniu koszty w łącznej wysokości 1.152 zł (opłata od pozwu 235 zł, koszty zastępstwa procesowego 900 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł). Pozwany poniósł koszty 917 zł (koszty zastępstwa procesowego 900 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł). Łącznie koszty postępowania wyniosły 2.069 zł. Przyjmując jako zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów Sąd Okręgowy uznał, iż prawidłowo zasądzoną kwotą winna być 956, 48 zł.

Te same zasady rozliczenia kosztów legły u podstaw zasądzenia kosztów postępowania apelacyjnego. Ponieważ pozwany wygrał apelację w 90,55 %, to powód w takim zakresie ponosi jej koszty.