Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Anna Harmata Protokolant: st. sekr. sądowy M. K.

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2020 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: W. W.

przeciwko: (...) Sp. z o.o. w S.

o wydanie nieruchomości oraz o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda W. W. na rzecz pozwanego (...) Sp. z o.o. w S. kwotę 25.142,37 zł (dwadzieścia pięć tysięcy sto czterdzieści dwa złote 37/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 259/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 30 października 2020 roku

Powód W. W. wniósł o nakazanie pozwanemu (...) sp z.o.o. wydania nieruchomości: działki nr (...) o pow. 2 ary 11 m2, położonej w S. obręb 2- R., dla której Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg Wieczystych w S. prowadzi księgę wieczystą nr (...) oraz działki (...) zabudowanej budynkami przemysłowymi: budynkiem hali produkcyjnej, administracyjno - socjalnym oraz budynkiem kotłowni, dla której Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg Wieczystych w S. prowadzi księgę wieczystą nr KW (...) oraz zasądzenie kwoty 5.351.400 zł tytułem częściowego wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez pozwanego z ww. nieruchomości za okres 15 miesięcy tj. od dnia 31 lipca 2015 r. do 31 października 2016 r. oraz zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Produkcyjno-Usługowy (...) w S. oraz Zakład Zespołów (...) sp. z.o.o. w S., której był jedynym wspólnikiem i Prezesem zarządu. Firma powoda Z.P.U. S. była zadłużona względem jednego z kontrahentów spółki (...) Sp. z o.o. Wówczas właściciel firmy (...) (95% udziałów w (...) Sp. z o.o. ) oraz Z. J. (prokurent) zaproponowali powodowi pomoc w uzyskaniu płynności finansowej poprzez utworzenie (...) sp. z o.o. Głównym powodem miała być duża ilość zamówień których (...) nie był w stanie sam realizować. Udziałowcem
w nowoutworzonej spółce (...) sp. z.o.o. miał zostać powód (49% udziałów) oraz (...) sp. z.o.o. (51% udziałów), powód miał również objąć stanowisko prezesa, otrzymując zapewnienie, iż firma będzie się prężnie rozwijać, spłaci zobowiązania i zacznie przynosić duże zyski. W dniu 15.11.2012 r. doszło do spisania protokołu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki (...) sp. z.o.o., na którym (...) sp. z.o.o. zadeklarowała chęć przystąpienia do spółki i objęcia 96 nowopowstałych udziałów w tej spółce w zamian za aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa Z.P.U. S. – W. W., na które składało się grunty i prawo wieczystego użytkowania gruntu: prawo własności działki nr ew. (...) o pow. 2 ary 11 m2 w S. obręb 2 – R., dla której Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg Wieczystych w S. prowadzi KW o nr (...); prawo wieczystego użytkowania działki nr (...) o pow. 39 arów 84 m2, dla której Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg Wieczystych w S. prowadzi księgę wieczystą nr KW (...); budynki, lokale i obiekty inżynierii tj. własność znajdujących się na działce na (...) budynków przemysłowych zabudowanej budynkami przemysłowymi: budynkiem hali produkcyjnej, administracyjno- socjalnym oraz budynkiem kotłowni, - stanowiące odrębne nieruchomości oraz prawo własności lokalu niemieszkalnego o nr 1 o łącznej pow. użytkowej 1122, 20 m2, położonego budynku w budynku przemysłowym nr (...) przy ul. (...) w S. obręb 3 wraz z przysługującymi temu lokalowi udziałem wynoszącym (...) części w częściach wspólnych budynku i urządzeniach nie służących włącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali. W tym samym dniu doszło do zawarcia pomiędzy powodem, a Z. J. działającym w imieniu spółki (...) sp. z.o.o. umowy przeniesienia m.in. prawa własności nieruchomości składającej się z działki nr (...), prawa użytkowania wieczystego działki nr (...) oraz własności znajdujących się na tej działce budynków przemysłowych, a także prawa własności lokalu niemieszkalnego oznaczonego nr 1 o łącznej powierzchni użytkowej 1122, 20 m2, położonego w budynku przemysłowym nr (...) przy ul. (...) w S. obręb 3 wraz z przysługującymi temu lokalowi udziałem wynoszącym (...) części w częściach wspólnych budynku i urządzeniach nie służących włącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz prawie użytkowania wieczystego działki nr (...) w S. obręb 6 - (...) wchodzących w skład Zakładu Produkcyjno – Usługowego (...) W. W.. Powód zgłaszał zastrzeżenia, aby w akcie znalazły się informacje, że (...) sp. z.o.o. przejmuje wszystkie jego zobowiązania, uzyskał zapewnienie, że wnioskowany przez niego zapis jest zbędny , albowiem wynika z postanowień art. 55 kc. Od założenia (...) sp. z.o.o. borykała się z problemami finansowymi – na dzień 31.12.2012 r. odnotowała stratę w wysokości 65.954,87 zł. Wierzytelności spółki były przejmowane przez (...), pozwany został odsunięty od podejmowania kluczowych decyzji. W 2013 r. spłacono tylko nieliczne zobowiązania powoda, natomiast decyzje podejmowane były z korzyścią dla (...) sp. z.o.o. W dniu 30 listopada 2013 r. W. W. złożył oświadczenie o uchyleniu od skutków oświadczeń woli złożonych w dwóch powołanych aktach notarialnych z dnia 15 listopada 2012 r. Próby odzyskania nieruchomości wniesionych aportem do spółki nie powiodły się gdyż zostały zbyte na rzecz (...) sp. z.o.o. z siedzibą w T. (obecnie (...) sp. z.o.o.) oraz (...) sp. z.o.o. (akt notarialny z dnia 30.12.2013 r., Rep. (...)).

Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2014 r., sygn. akt VI GC 424/15 Sąd Okręgowy stwierdził nieważność umowy notarialnej z dna 15 listopada 2012 r. rep. A nr (...) dot. przeniesienia aportu opisanych wyżej praw, jak również oświadczenia złożonego przez W. W. w akcie not. Nr (...)w przedmiocie przystąpienia do spółki (...) sp. z.o.o. i objęcia 96 udziałów. Wyrokiem z dnia 22 października 2015 r. Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo. Powód zaskarżył powyższe rozstrzygnięcie do Sądu Najwyższego, wskutek czego Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. akt I CSK 92/16 uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w R.i przekazał temu Sądowi sprawę do ponownego rozpoznania. Sąd Apelacyjny podzielił ostatecznie argumentację Sądu Okręgowego i wyrokiem z dnia 28 września 2017 r. , sygn. akt I ACa 254/17 stwierdził nieważność aktów.

Kolejno powód skierował do Sądu Rejonowego w S. powództwo o ustalenie treści księgi wieczystej (...)/4z rzeczywistym stanem prawnym. W ramach tego postępowania Sąd udzielił zabezpieczenia poprzez wpisanie ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu
z powództwa W. W. przeciwko (...) sp. z.o.o. W dniu 5 kwietnia 2018 r. powód wezwał pozwanego do niezwłocznego wydania nieruchomości i zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

Jak wskazał powód, stwierdzenie nieważności aktów przeniesienia własności nieruchomości oraz przystąpienia do spółki skutkuje brakiem przymiotu właściciela nieruchomości po stronie podmiotu, od którego pozwana nabyła nieruchomości. Stąd też umowa przeniesienia własności nieruchomości zawarta przez osobę niebędącą właścicielem nie wywołuje skutku rozporządzającego. Złożenie przez powoda skutecznego oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych czynności przeniesienia własności nieruchomości na S. sp z o.o. doprowadziło do unicestwienia skutku tej czynności z mocy prawa tj. upadku skutku rozporządzającego i automatycznego powrotu własności nieruchomości do powoda bez potrzeby dokonywania odrębnego rozporządzenia. Powód pismem z dnia 5 kwietnia 2018r. wezwał pozwaną do wydania nieruchomości, jednakże nieruchomość nie została powodowi wydana. Pomiędzy zbywcą (...) spółką (...) sp z o.o. a nabywcą (...) sp z o.o. istniały od samego początku funkcjonowania spółki (...) sp z o.o. powiązania osobowe i biznesowe. Wyliczając wysokość wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości powód powołując się na treść operatu szacunkowego w świetle którego 1m2 nieruchomości na dzień 6 czerwca 2013 r. wynosił 1 312 zł przyjął iloczyn tej kwoty razy powierzchnia 906, 4 m2 ( tj. 1 189.200 zł) razy 30% wartości nieruchomości razy 15 miesięcy ( czasokres 31.07.2015 r. do 31.10.2016 r.).

W odpowiedzi na pozew (k. 242) pozwany wniósł o oddalenie powództwa
i zasądzenie kosztów postepowania według norma przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał na brak podstaw do domagania się wydania nieruchomości i zapłaty, bowiem powód nie był stroną żadnej umowy z pozwaną spółką, na podstawie której pozwana nabyła prawo własności oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, pozwana nabyła prawo własności oraz prawo wieczystego użytkowania przedmiotowych nieruchomości od uprawnionego w dacie sprzedaży podmiotu tj. (...) sp. z.o.o. w likwidacji – w trybie publicznej licytacji nieruchomości w dniu 23 grudnia 2013 r., po uprzedniej publikacji ogłoszeń o licytacji w prasie i internecie. Umowę podpisano w dniu 30 grudnia 2013 r., Rep. A. nr (...) i nie została stwierdzona nieważność umowy nabycia nieruchomości, na podstawie której pozwana spółka stała się właścicielem nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...) oraz użytkownikiem wieczystym nieruchomości nr (...), a nadto żadne postępowanie w tym zakresie się nie toczy. Pozwany zarzucił, iż w dacie zawarcia umowy nie doręczono nawet spółce (...) sp. z.o.o. odpisu pozwu w sprawie stwierdzenia nieważności aktów notarialnych i nie wydano żadnego rozstrzygnięcia. Pierwszy wyrok wydano niemal rok po sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. Natomiast prawomocne zakończenie postępowania nastąpiło po upływie trzech lat od zawarcia umowy sprzedaży i nie ma wpływu na ważność zawartej wcześniej umowy nabycia przedmiotowych nieruchomości pomiędzy (...) sp. z.o.o. w likwidacji a (...) sp. z.o.o. W dacie nabycia nie było także udzielonych żadnych zabezpieczeń roszczenia W. W., a powództwo wniesione do Sądu Rejonowego w S. dotyczyło uzgodnienia treści Księgi wieczystej, a nie stwierdzenia nieważności umowy z dnia 30 grudnia 2013 r.

Pozwany podniósł, że nabył nieruchomości w dobrej wierze na podstawie umowy sprzedaży ze spółką (...) sp. z.o.o., stąd rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych (art. 5 u. k.w.i.h.) ochrania takie nabycie prawa od osoby wpisanej jako właściciel i użytkownik wieczysty nawet jeśli później okazałoby się, że zbywający nie był jej rzeczywistym właścicielem/użytkownikiem. W dacie zawarcia umowy w Księgach wieczystych jako właściciel i użytkownik wieczysty wpisana była spółka (...) sp. z.o.o. i brak było jakiegokolwiek ostrzeżenia o istnieniu roszczenia powoda W. W. o usunięcie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym. Wobec tego w dacie nabycia nieruchomości spółka (...) sp. z.o.o. nie wiedziała i nie mogła wiedzieć że własność nieruchomości może nie przysługiwać (...) sp. z.o.o. Zdaniem pozwanego bezzasadnym jest również stanowisko powoda, w świetle którego stwierdzenie nieważności umowy, na podstawie której przedmiotowe nieruchomości nabyła spółka (...) sp. z.o.o. w likwidacji, pociąga za sobą automatycznie nieważność umowy sprzedaży takich nieruchomości przez spółkę (...) sp. z.o.o. w likwidacji na rzecz pozwanej.

Pozwany zarzucił także brak udowodnienia przez powoda przesłanek ustawowych określonych w art. 224, art. 225 w zw. z art. 222 § 1 kc wskazując, iż powód nie wykazał własności nieruchomości, za których korzystanie wynagrodzenia domaga się, skoro zostały one skutecznie nabyte przez pozwanego. Stąd też powodowi nie przysługuje materialna legitymacja czynna do występowania w niniejszej sprawie z roszczeniem o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z rzeczy. Pozwany zarzucił, iż powód nie udowodnił bezprawności posiadania przez pozwaną spółkę ruchomości opisanych w pozwie oraz czasokresu ich posiadania. Pozwany zaprzeczył również wysokości żądanej przez powoda kwoty wynagrodzenia odnosząc niniejszą wysokość do ceny sprzedaży opisanych w pozwie nieruchomości.

Pozwany zarzucił także nadużycie prawa przez powoda gdyż przed Sądem Okręgowym w T. Wydział II Karny pod sygn. akt II K 22/18 prowadzona jest sprawa karna z oskarżenia Prokuratury Okręgowej
w T. przeciwko W. W. o popełnienie przestępstwa z art. 286 par. 1 kk w zw. z art. 294 par. 1 kk., a powołany w sprawie biegły w toku prowadzonego śledztwa potwierdził zasadność przedstawionych powodowi zarzutów.

W piśmie procesowym z dnia 25 września 2018 r. (k. 435) powód ustosunkował się do twierdzeń pozwanego i podtrzymał stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 listopada 2012r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S.,
w którym to zgromadzeniu udział wzięli: P. M. – prezes zarządu (...) Sp. z o.o. – jedynego (...) Sp. z o.o. oraz W. W.. Na tym to zgromadzeniu W. W. zapewnił, że jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Produkcyjno-Usługowy (...) W. W. i wyraża chęć przystąpienia do spółki (...) Sp. z o.o. i objęcia 96 nowo powstałych udziałów w tej spółce w zamian za aport w postaci zorganizowanej części tego przedsiębiorstwa. Uchwałą nr (...) Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki (...) Sp. z o.o. podwyższyło kapitał zakładowy spółki dotychczasowej kwoty 50.000 zł do kwoty 98.000 zł tj. o kwotę 48.000 zł, tworząc 96 nowych udziałów o wartości nominalnej 500 zł każdy. Spółka wyraziła zgodę na przystąpienie do spółki i objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym spółki w całości przez W. W. w zamian za aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa pod nazwą Zakład Produkcyjno-Usługowy (...) W. W. w S. w rozumieniu art. 55 ^{( 1)}kc na którą składały się: aktywa
w postaci: 1. grunty i prawo użytkowania wieczystego użytkowania gruntu: działka nr ew. (...) o powierzchni 2 ary 11 m2 w S. obręb 2 – R. oraz prawo użytkowania wieczystego działki nr ew. (...) o powierzchni 39 arów 84 m2 w S. obręb 2-R. – o łącznej wartości 32.000,00 zł, 2. budynki, lokale i obiekty inżynierii lądowej i wodnej – własność znajdujących się na działce nr ew. (...) budynków przemysłowych: budynku hali produkcyjnej, administracyjno-socjalnego i budynku stanowiącego obecnie kotłownię – mających stanowić odrębne nieruchomości oraz prawo własności lokalu niemieszkalnego oznaczonego nr 1 o pow. użytkowej 1122,20 m2, położonego w budynku przemysłowym nr (...) przy ul. (...) w S. obręb 3, do którego przysługuje udział wynoszący (...) części w częściach wspólnych budynku i urządzeniach nie służących wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz prawie użytkowania wieczystego działki nr ew. (...) w S. obręb 6 - (...) o łącznej wartości 734 915,35 zł , 3. Urządzenia techniczne i maszyny – 187 115,36 zł, 4. Środki transportu – 47 361,38 zł, 5. Inne środki trwałe – 638,62 zł

Wraz z organizowaną częścią przedsiębiorstwa do spółki (...) Sp. z o.o. przyjęci zostają wymieni w akcie notarialnym pracownicy. W. W. oświadczył, że przystępuje do spółki (...) Sp. z o.o. i obejmuje 96 nowopowstałych udziałów spółki (...) Sp. z o.o. o wartości nominalnej 500 zł każdy na łączną kwotę 48.000 zł oraz zobowiązuje się pokryć nowo powstałe udziały aportem w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ¹ kc pod nazwą Zakład Produkcyjno-Usługowy (...) W. W.. Na zgromadzeniu tym odwołano dotychczasowego prezesa zarządu spółki (...) Sp. z o.o. Z. J. z dniem 16.11.2012 oraz powołano na to stanowisko z dniem 16.11.2012 na okres do dnia 16.11.2015 z gwarancją wynagrodzenia wynoszącego przez ten okres 10.000 zł netto miesięcznie W. W..

Dowód: odpis aktu notarialnego z dnia 15.11.2012 r. Rep. A. nr 3367/2012 k. 48-53,

W tym samym dniu tj. 15.11.2012 r. W. W. w formie aktu notarialnego zawarł ze (...) Sp. z o.o. umowę przeniesienia prawa własności nieruchomości: działki nr ew. (...) o pow. 2 ary 11 m2 w S. obręb 2 – R.; prawa własności lokalu niemieszkalnego o nr 1 o łącznej pow. użytkowej 1122, 20 m2, położonego budynku w budynku przemysłowym nr (...) przy ul. (...) w S. obręb 3 wraz z przysługującymi temu lokalowi udziałem wynoszącym (...) części w częściach wspólnych budynku i urządzeniach nie służących włącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali; prawa użytkowania wieczystego działki nr (...) o pow. 39 arów 84 m2 w S. obręb 2 – R. oraz własność znajdujących się na tej działce budynków przemysłowych – wchodzących w skład przedsiębiorstwa pod nazwą Zakład Produkcyjno – Usługowy (...) W. W. w rozumieniu art. 55 ¹ kc - tytułem aportu
w realizacji zobowiązania zawartego w par. 2 w/w aktu notarialnego (zobowiązanie do pokrycia nowo powstałych udziałów aportem).

Dowód: odpis aktu notarialnego z dnia 15.11.2012 r. Rep. A nr (...)k. 54-58

Zawarcie umowy przeniesienia własności nieruchomości oraz umowy przystąpienia do nowoutworzonej spółki (...) sp. z.o.o. i objęcie udziałów było wynikiem wcześniejszych ustaleń pomiędzy kontrahentem powoda (...) Sp.
z o.o.) reprezentowanego przez J. B. (95 % udziałów w spółce (...) Sp. z o.o.) oraz Z. J. prokurenta spółki (...), którzy zaoferowali pomoc w uzyskaniu płynności finansowej powodowi. Powód pomimo pełnienia funkcji kierowniczej w (...) sp. z.o.o. – prezes zarządu został faktycznie pozbawiony możliwości podejmowania decyzji w spółce. W związku z sytuacja finansową spółki wszczęto postępowanie likwidacyjne.

Dowód: zeznania powoda W. W. – protokół rozprawy z dnia 23.10.2019 r.

W dniu 9.12.2013 r. powód W. W. wniósł przeciwko (...) Sp. z o.o. w likwidacji z/s w S. do Sądu Okręgowego w Rzeszowie pozew ustalenie nieważności umowy zawartej w formie aktu notarialnego rep. A numer 3 (...) w dniu 15 listopada 2012 r. pomiędzy nim, a spółką (...) Sp. z o.o. dotyczącej przeniesienia w formie aportu własności opisanych w akcie nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego oraz stwierdzenia nieważności oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu wyrażonego przez niego w akcie notarialnym rep. A nr 3 (...) w przedmiocie przystąpienia do spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą
w S. i objęcia 96 udziałów o wartości 48.000,00 zł wraz z zobowiązaniem się do pokrycia nowopowstałych udziałów aportem w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa pod nazwą Zakład Produkcyjno-Usługowy (...) z siedzibą w S. oraz zgody na nieodpłatne używanie znaku graficznego Zakład Produkcyjno-Usługowy (...) z siedzibą w S..

Wraz z pozwem powód wniósł o zabezpieczenie roszczenia poprzez zakaz zbywania ww. nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania. Postanowieniem z dnia 12.12. 2013 r., sygn. akt VI GC 424/13 Sąd Okręgowy oddalił wniosek, następnie Sąd Apelacyjny po rozpoznaniu zażalenia powoda postanowieniem z dnia 21 lutego 2014 r., sygn. akt I ACz 19/14 zmienił zaskarżone postanowienie i zabezpieczył powództwo poprzez przez zakazanie likwidatorowi Spółki (...) Sp. z o. o. w likwidacji z/s w S. ww. nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania. Po wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu zarządzono doręczenie odpisu pozwu pozwanemu (...) sp. z.o.o. w likwidacji, który otrzymał odpis w dniu 22 kwietnia 2014 r.

Dowód: zarządzenie Sądu Okręgowego z dnia 10.04.2014 r. wraz z prezentatą k. 368, postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 21.02.2014 r. wraz z uzasadnieniem k. 369-371

W dniu 30.12.2013 r. tj. przed otrzymaniem odpisu pozwu likwidator (...) sp. z.o.o. w likwidacji R. W. (1) zawarł z (...) sp. z.o.o. (obecnie (...) sp. z.o.o.) w formie aktu notarialnego, rep. A nr (...)przed notariuszem S. P. umowę sprzedaży prawa własności nieruchomości składającej się z działek nr (...) o pow. 2 ary 11 m2 w S. obręb 2-R.;prawa własności lokalu niemieszkalnego oznaczonego nr 1 o pow. użytkowej 1122,20 m2 położonego w budynku przemysłowym nr (...) przy ul. (...) w S. obręb 3 wraz z przysługującym temu lokalowi udziałem w częściach wspólnych; prawa użytkowania wieczystego działki nr. ew. (...)w S. obręb 6 - (...); użytkowania wieczystego działki nr ew. (...) o pow. 39 arów 84 m2 w S. obręb 2-R. oraz własności znajdujących się na tej działce budynków przemysłowych tj. budynku hali produkcyjnej, administracyjno-socjalnego i budynku stanowiącego kotłownie-mających stanowić odrębne nieruchomości.

Sprzedaż ww. nieruchomości nastąpiła w trybie publicznej licytacji nieruchomości jaka miała miejsce w dniu 23 grudnia 2013 r., po uprzedniej publikacji ogłoszeń o licytacji w prasie i internecie. W dacie zawierania umowy jako właściciel wskazanych nieruchomości ujawniony w Księgach Wieczystych nr (...) była spółka (...) sp. z.o.o. Jedynym zainteresowanym oferentem na kupno w/w nieruchomości była spółka (...) ( następnie S-3 sp. z.o.o.) , mimo że likwidator starał się zainteresować kupnem tych nieruchomości inne osoby, była ta już trzecia próba sprzedaży. Likwidator bowiem stosownie do swojej funkcji podejmował czynności związane z likwidacją majątku spółki. Pierwsze ogłoszenie w prasie co do sprzedaży nieruchomości zamieścił w lipcu 2013r, nie wpłynęło wadium, licytacja nie odbyła się, drugie ogłoszenie o licytacji na dzień 30 września 2013r. zamieścił we wrześniu 2013r. również nikt się nie zgłosił. Kolejną próbę sprzedaży likwidator podjął w grudniu 2013r. , w międzyczasie jeżdżąc po firmach w S. i w R. szukając inwestorów, rozmawiając z ludźmi których znał, zamieszczając ogłoszenie w portalu dla likwidatorów i syndyków. Na trzecią licytację zgłosił się jeden oferent , który wpłacił wadium i kupił przedmiotowe nieruchomości. Ofertę tą złożył S. S. (1) działając imieniem spółki (...) , później (...).

Dowód: odpis aktu notarialnego z dnia 30 grudnia 2013 r., Rep. a nr (...)k. 311-323, ogłoszenie o publicznej licytacji nieruchomości k. 324, protokół
z przebiegu publicznej licytacji nieruchomości k. 305-307, odpis KW
nr (...) k. 222-231, odpis KW (...) k. 193-221, zeznania świadka S. S. (1), zeznania świadka R. W. (1) zeznania świadka A. K., zeznania świadka S. S. (2) – rozprawa 21.08.2019r.

Pozwana spółka (...) sp. z.o.o. została zawiązana w dniu 21 marca 2012 r.
i wpisana do KRS pod nazwą (...) sp. z.o.o. Początkowo wspólnikiem spółki była (...) sp. z.o.o., (...) sp. z.o.o. oraz T. K.. (...) sp. z.o.o. z dniem 5 grudnia 2013 r. zbyła na rzecz S. S. (1) wszystkie swoje udziały. Spółkę (...) sp. z.o.o. przejął S. S. (1), który był jedynym wspólnikiem i który pełnił również funkcję prezesa zarządu. Zgromadzenie Wspólników tej spółki podjęło uchwałę o zmianie nazwy spółki (...) sp. z.o.o. na (...) sp. z.o.o. Zmiana została ujawniona w KRS w dniu 23 grudnia 2014 r. Od 2017 r. prezesem zarządu (...) sp. z.o.o. jest R. R..

Tak więc w dacie zawierania umowy sprzedaży przedmiotowych nieruchomości wspólnikiem spółki (...) ( (...)) nie była (...) sp z o.o. Jedynym wspólnikiem był S. S. (1), który nie był powiązany ze spółką (...) sp z o.o. tj. nie pełnił w niej żadnej funkcji, ani też nie był jej wspólnikiem.

Dowód: wydruki z Monitora Sądowego i Gospodarczego k. 26-39 informacja odpowiadająca odpisowi pełnemu z rejestru przedsiębiorców k. 300 -304, odpis aktu notarialnego rep. A nr (...) k. 396-399, informacja odpowiadająca odpisowi pełnemu z KRS k. 590-599

W dniu 19.12.2014r. ( blisko rok od daty zawarcia przedmiotowych umów sprzedaży ) Sąd Okręgowy w R. VI Wydział Gospodarczy wydał wyrok w sprawie VI GC 424/12, w którym uwzględnił powództwo i stwierdził nieważność umowy z dnia 15 listopada 2013 r. o przeniesieniu własności nieruchomości (szczegółowo opisanych w akcie) tytułem aportu, a także stwierdził nieważność oświadczenia woli złożonego przez W. W. w akcie notarialnym nr (...) w przedmiocie przystąpienia do spółki (...) Sp. z o.o. z/s w S. i objęcia 96 udziałów o wartości 48.000,00 zł wraz z zobowiązaniem się do pokrycia nowopowstałych udziałów aportem w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W dniu 22 października 2015r. po rozpoznaniu apelacji pozwanego Sąd Apelacyjny sygn. akt I ACa 237/15 zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo.

Dowód: wyrok Sądu Okręgowego z dnia 19.12.2014 r. wraz z uzasadnieniem
k. 59-75, wyrok Sądu Apelacyjnego wR. z dnia 22.10.2015 r. wraz
z uzasadnieniem k. 325-361

Powód W. W. zaskarżył wyrok do Sądu Najwyższego, który przyjął skargę kasacyjną do rozpoznania i wyrokiem z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. akt I CSK 92/16 uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania. Po ponownym rozpoznaniu, zgodnie z wytycznymi Sądu Najwyższego, wyrokiem z dnia 28 września 2017 r., sygn. akt I ACa 254/17 Sąd Apelacyjny oddalił apelację pozwanego podzielając stanowisko Sądu Okręgowego, że powód W. W. został podstępnie wprowadzony w błąd przy zawarciu aktów notarialnych, wskutek czego są nieważne. Skarga kasacyjna (...) sp. z.o.o. od wydanego wyroku Sądu Apelacyjnego została oddalona.

(...) sp. z.o.o. wniósł również skargę konstytucyjną do Trybunału Konstytucyjnego. Po wstępnym rozpoznaniu skargi została przyjęta do rozpoznania, jednocześnie postępowanie postanowieniem dnia 1 czerwca 2018 r., sygn. akt Ts 11/18 zostało zawieszone.

Dowód: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14.06.2018 r. k. 362,wyrok Sądu Apelacyjnego w R. z dnia 28.09.2017 r. wraz z uzasadnieniem k.76-128, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22.03.2019 r., I CSK 257/18 wraz z uzasadnienie k. 474-482

Pozwem z dnia 2 lutego 2018 r. powód W. W. wystąpił do Sądu Rejonowego w S. przeciwko (...) sp. z.o.o. o uzgodnienie treści księgi wieczystej nr (...) k. 138-148 z rzeczywistym stanem prawnym. W ramach tego postępowania postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2018 r., sygn. akt I C 157/18 Sąd Rejonowy w S. udzielił zabezpieczenia poprzez wpisanie ostrzeżenia w wskazanych Księgach Wieczystych o toczącym się postępowaniu z powództwa W. W..

Dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w S. z dnia 6.04.2018 r. k. 129, zarządzenie Sądu Rejonowego w S. z dnia 9.04.2018 r. k. 130, odpis KW nr (...) k. 131-137, odpis KW nr (...) k. 138-148

W dniu 5 kwietnia 2018 r. powód wezwał pozwanego S-3 sp. z.o.o. do niezwłocznego wydania nieruchomości: działka ew. nr (...) oraz działka ew. nr (...) oraz zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości w kwocie 18.360.000 zł.

Dowód: pismo powoda z dnia 5 kwietnia 2018 r. k. 149-152

Przed Sądem Okręgowym w T. Wydział II Karny wytoczono postępowanie prowadzone pod sygn. akt II K 22/18 przeciwko W. W. oskarżonemu m.in. o przestępstwa z art. 286 par. 1 kk w zw. z art. 294 par. 1 kk (mający związek z wejściem W. W. do spółki (...) sp. z.o.o. i wniesieniem przez niego aportu do tej spółki w postaci ruchomości i nieruchomości). W toku prowadzonego śledztwa przeprowadzono dowody z opinii biegłego z zakresu rozliczeń finansowo – księgowych oraz dowodu z opinii biegłego z zakresu fonoskopii.

Dowód: postanowienie prokuratury Okręgowej w T. z dnia 7.02.2017r., PO V Ds. 33/15/Sp k. 400, postanowienie Prokuratury Okręgowej
w T. z dnia 10.02.2016 r. k. 403 o przedstawieniu zarzutów, postanowienie Prokuratury Okręgowej w T.z dnia 7.07.2016 r. o powołaniu biegłego k. 407-410, opinia biegłego sądowego z zakresu rozliczeń finansowo-księgowych k. 411-429, opinia biegłego z zakresu fonoskopii k. 494-543, nagranie rozmów – płyta DVD

Wysokość wynagrodzenia przy założeniu bezumownego korzystania z nieruchomości zabudowanej: działka nr (...) o pow. 3984 m2 położonej w S. przy ul. (...), w obrębie ewidencyjnym nr 2 – R. w okresie od 31.07.2015 r. do dnia 31.10.2016 r. wynosi 170.956 zł, przyjmując, że możliwy do uzyskania czynsz najmu (zdewaloryzowany w oparciu o wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych ogłaszany przez Prezesa Głównego Urzędu statystycznego odpowiednio na koniec 2005 i 2006 r.) wynosi 11.397 zł. Wysokość wynagrodzenia przy założeniu bezumownego korzystania
z nieruchomości niezabudowanej: działka nr (...) o pow. 211 m2 położonej
w S. przy ul. (...), w obrębie ewidencyjnym nr 2 – R. w okresie od 31.07.2015 r. do dnia 31.10.2016 r. wynosi 3.392 zł, przy założeniu, że możliwy do uzyskania czynsz najmu (zdewaloryzowany w oparciu o wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych ogłaszany przez Prezesa Głównego Urzędu statystycznego odpowiednio na koniec 2005 i 2006 r.) wynosi 226 zł.

Dowód: opinia biegłego rzeczoznawcy majątkowego z dnia 31.07.2020 r. k. 647-674,

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o przedłożone przez strony dowody z dokumentów, których prawdziwości nie kwestionowała żadna ze stron, również i Sąd nie znalazł powodów, aby odmówić im waloru wiarygodności. Sąd oparł się również na zeznaniach zawnioskowanych świadków,
w szczególności prezesa zarządu (...) sp. z.o.o. S. S. (1), likwidatora (...) sp. z.o.o. w likwidacji R. W. (1), którzy zawierali umowę sprzedaży w dniu 30 grudnia 2013 r., jak również pracowników biorących udział w licytacji A. K. i S. S. (3). Zeznania te były logiczne, spójne, znajdowały odzwierciedlenie w dokumentach, Sąd ocenił jej jako wiarygodne. Sąd ustalenia w zakresie wysokości wynagrodzenia przy założeniu bezumownego korzystania z przedmiotowych nieruchomości poczynił w oparciu o opinię biegłego sporządzoną zgodnie z specjalistyczną wiedzą biegłego w sposób wystarczający zważywszy na zawartą w niej zebraną analizę danych i argumentację. Pomocniczo, zważywszy na charakter dowodu z zeznań stron, Sąd przy ustalaniu stanu faktycznego wziął pod uwagę zeznania– powoda W. W. , w części w jakiej zeznania te znajdowały odzwierciedlenie w pozostałych dowodach, w zakresie powołanym jak w ustaleniach faktycznych ; zeznania reprezentanta pozwanego R. R. nie przyczyniły się do wyjaśnienia sprawy.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód w niniejszej sprawie wnosił o wydanie nieruchomości oraz o zapłatę z tytułu bezumownego z nich korzystania.

W uzasadnieniu powód podał, iż pozwany umową z dnia 30.12.2013r. nie nabył przedmiotowych nieruchomości, a w konsekwencji nie będąc ich właścicielem w okresie od 31.07.2015r. do 31.10.2016r. bezumownie z nieruchomości tych korzystał, co uprawniało powoda do żądania wydania nieruchomości oraz wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z tychże nieruchomości. Twierdzenie odnośnie braku skuteczności nabycia własności tych nieruchomości na podstawie umowy z dnia 30.12.2013r. powód opierał na fakcie braku w tej dacie po stronie sprzedającego nieruchomości S. sp z. o. przymiotu właścicielskiego, wobec sądowego stwierdzenia nieważności umowy zawartej w dniu 15.11.2012r. pomiędzy W. W. , a S. sp z o.o. oraz stwierdzenia nieważności oświadczenia woli złożonego przez W. W. w przedmiocie przystąpienia do spółki (...) sp z o.o. i objęcia w niej udziałów aportem.

Dla uwzględnienia powództwa o wydanie nieruchomości powód obowiązany był wykazać własność nieruchomości ( przymiot użytkownika wieczystego), których dotyczyło roszczenie, ponadto dla uwzględnienia powództwo o zapłatę z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości złą wiarę pozwanego oraz fakt, zakres, czasokres korzystania z nich przez pozwanego, bez tytułu prawnego.

Na wstępie wskazać należy, iż oświadczenie powoda wyrażone w akcie notarialnym z dnia 15.11.2012 r. w zakresie przystąpienia do spółki (...) sp z o o wraz z zobowiązaniem do pokrycia nowopowstałych udziałów aportem w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz umowa z dnia 15.11.2012r. zawarta pomiędzy powodem , a S. sp z o.o. pod względem swej ważności zostały zbadane w toku postępowania sądowego toczącego się najpierw przed Sądem Okręgowym w R., a następnie Sądem Apelacyjnym w R., Sądem Najwyższym. Kwestia ta została prawomocnie przesądzona, co do w/w umowy i oświadczenia prawomocnie stwierdzono nieważność.

Powyższe jednak nie było, w ocenie Sądu Okręgowego, wystarczającym dla stwierdzenia, iż automatyczną konsekwencją braku przymiotu właściciela ( użytkownika wieczystego) po stronie sprzedającego S. sp z o.o. w dacie zawarcia umowy z (...) sp z o.o. tj. 30.12.2013r. była nieważność, bądź brak skuteczności tej umowy, a w konsekwencji brak nabycia przedmiotowych nieruchomości przez spółkę (...).

Fakt zawarcia w dniu 30 grudnia 2013r. umowy sprzedaży prawa własności i użytkowania wieczystego przedmiotowych nieruchomości pomiędzy (...) sp. z.o.o. w likwidacji , a (...) sp. z.o.o. (obecnie (...) sp. z.o.o.), wynikał z aktu notarialnego, rep. A nr (...). W dacie tej S. sp z o.o. był wpisany jako właściciel nieruchomości objętej księga wieczystą nr (...) oraz jako użytkownik wieczysty nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...).

Co do tej umowy brak dotychczasowego stwierdzenia nieważności, żadne postępowanie sądowego w tym zakresie się nie toczyło. Stroną tej umowy nie był W. W., stronami w/w umowy była : S. sp z o.o. w likwidacji reprezentowana przez likwidatora R. W. (2) oraz (...) sp z o.o. reprezentowana przez Prezesa Zarządu S. S. (1).

Formułując żądanie pozwu powód przesłankowo formułował wniosek o stwierdzenie nieważności przedmiotowej umowy zważywszy na stronę sprzedającą - S. sp zo.o. – nie będącą właścicielem nieruchomości.

Stosownie do treści art. 5 ustawy o księgach wieczystych i hipotece w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej, a rzeczywistym stanem prawnym treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według treści księgi wieczystej nabył własność lub inne prawo rzeczowe ( rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych).

Art. 5 w/w ustawy prowadzi do nadania ex lege skuteczności czynności prawnej, która w innych warunkach byłaby nieważna. Przepis ten umożliwia również wywołanie przez czynność prawną pełnych, zamierzonych skutków prawnych, które w innych okolicznościach w całości nie mogłoby wystąpić. Działanie rękojmi w kierunku pozytywnym oznacza skuteczne nabycie prawa własności nieruchomości lub ograniczonego prawa rzeczowego, która jest objęta czynnością prawną zawartą z osobą nieuprawnioną do dokonania takiego rozporządzenia. Rękojmię stosuje się w przypadkach gdy kompetencja nie przysługuje ujawnionej w księdze wieczystej osobie ze względu na to, że dane prawo nie istnieje lub że kompetencję posiada inny podmiot, rzeczywiście uprawniony ( Tomasz Czech , komentarz do art. 5 ustawy o księgach wieczystych i hipotece , Lex Online).

Stosownie do treści art 6 w/w wyżej wymienionej ustawy rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie chroni rozporządzeń nieodpłatnych albo dokonanych na rzecz nabywcy działającego w złej wierze.

Omawiana czynności ( umowa z dnia 30.12.2013r.) nosiła charakter odpłatnej. W konsekwencji powód aby wykazać, iż pozwany nie nabył przedmiotowych nieruchomości, winien był udowodnić , iż nabywca w dacie zawarcia umowy z dnia 30 grudnia 2013r. działał w złej wierze.

Stosownie do treści akt 6 ust. 2 w złej wierze jest ten, kto wie że treść księgi wieczystej jest niezgodna z rzeczywistym stanem prawnym albo ten kto z łatwością mógł się o tym dowiedzieć.

Stosownie do treści art. 7 k.c. jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary, domniemywa się istnienie dobrej wiary. Domniemanie wynikające z art. 7 kc jest wzruszalne, ciężar jego obalenia spoczywa na osobie, która zmierza do przypisania posiadaczowi złej wiary. Do obalenia domniemania nie jest wystarczające wykazanie, że dobra wiara budzi wątpliwości, ale konieczne jest udowodnienie istnienia złej wiary.

Tym samym więc dla wzruszenia wiary publicznej ksiąg wieczystych koniecznym było w toku niniejszego postępowania wykazanie przez powoda, iż nabywca, to jest konkretnie w niniejszej sprawie reprezentant spółki (...) sp z o.,o. S. S. (1) wiedział że treść księgi wieczystej jest niezgodna z rzeczywistym stanem rzeczy, to jest ściślej, że właścicielem ( użytkownikiem wieczystym) przedmiotowych nieruchomości nie jest S. sp z o.o. ; albo też mógł się o tym z łatwością dowiedzieć.

Tytuł własności S. sp z o.o. wywodziło z oświadczenia woli W. W. złożonego w akcie notarialnym nr (...) w przedmiocie przystąpienia do spółki (...) sp z o.o. w S. i objęcia 96 udziałów wraz z zobowiązaniem się do pokrycia nowopowstałych udziałów aportem w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa pod nazwą Zakład Produkcyjno Usługowy (...) oraz umowy zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 15 listopada 2012r. pomiędzy W. W., a S. sp z o.o. w zakresie przeniesienia w formie aportu przedmiotowych nieruchomości.

Stąd też aby przyjąć, iż S. S. (1) reprezentant spółki (...) sp z o.o. wiedział lub mógł się z łatwością dowiedzieć, że S. sp z o.o. nie jest właścicielem przedmiotowych nieruchomości, winien on wiedzieć lub móc się z łatwością dowiedzieć, że ww. oświadczenia oraz umowa zawarta w formie aktu notarialnego w dniu 15 listopada 2012r. są nieważne jako podjęte pod wpływem błędu.

W ocenie Sądu analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego nie daje ku temu podstaw.

Przede wszystkim nie daje ku temu podstaw chronologiczne zestawienie zdarzeń noszące charakter obiektywny i osadzenie w ich toku zdarzenia – umowy sprzedaży z dnia 30.12.2013r. zawartej pomiędzy S. , a (...). Przytoczyć bowiem należy , że:

Dnia 15.11.2012r. W. W. i S. sp z o. o. zawierają umowę ( w formie aktu notarialnego) na podstawie której W. W. przenosi własność i użytkowanie wieczyste przedmiotowych nieruchomości na rzecz S. sp z o o. Dnia 9.12.2013r. W. W. kieruje do Sądu Okręgowego w R. przeciwko S. sp z o.o. pozew o stwierdzenie nieważności tej umowy. W dniu 30.12.2013r. następuje zawarcie przedmiotowej umowy sprzedaży nieruchomości pomiędzy S. sp z o.o., a (...) sp z o.o. Doręczenie pozwu w w/w sprawie pozwanemu S. sp z o.o. następuje w dniu 22.04.2014r. , a więc blisko 4 miesiące po zawarciu przedmiotowej umowy. Wyrok stwierdzający żądaną nieważność zapada w dniu 19.12.2014r. tj. blisko rok po zawarciu przedmiotowej umowy, przy czym pozwana spółka wnosi apelację , która jest uwzględniona przez Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 22.10.2015r. , następnie na skutek uchylenia tego wyroku przez Sąd Najwyższy , Sąd Apelacyjny w dniu 28.09.2017r. oddala apelację pozwanego.

Stawiając więc pytanie co do stwierdzenia faktu i daty wiedzy że S. sp z o.o. nie jest właścicielem ( użytkownikiem wieczystym) przedmiotowych nieruchomości, to należy wskazać iż datą tą jest 28.09.2017r. wtedy bowiem stał się prawomocny wyrok oddalający apelację pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w R.z dnia 19 grudnia 2014r. Podkreślić co istotne należy, iż stroną tego postępowania nie było (...) sp z o.o., a umowa na podstawie której (...) nabyło przedmiotowe nieruchomości, miała miejsce 30.12.2013r. tj. ponad 3 lata wstecz.

Jak wynika z powyższego brak podstaw, by przyjąć iż w dacie 30.12.2013r. reprezentant (...) miał wiedzę, iż S. nie jest właścicielem nieruchomości.

Brak również podstaw by przyjąć, iż w dacie zawierania przedmiotowej umowy mógł się z łatwością dowiedzieć o tym, iż S. nie jest właścicielem nieruchomości.

Po pierwsze z materiału dowodowego nie wynika, aby ktoś go o tym informował, jak zeznał S. S. (1), nie znał on wcześniej sposobu nabycia tych nieruchomości przez spółkę (...), dla sprawdzenia stanu prawnego zapoznał się z treścią księgi wieczystej. W. W. przyszedł do niego już po nabyciu nieruchomości ( luty marzec 2014) z informacją, iż on te nieruchomości odzyska do początku kwietnia, co nie nastąpiło.

Po drugie brak podstaw by od niego wymagać analizy stanu prawnego , bez znajomości podstawowych danych.

Po trzecie brak podstaw by od niego wymagać tej analizy , nawet , zakładając , że znałby podstawowe ku temu dane ( co nie wynika z dowodów w aktach sprawy), skoro ocena ta była rozbieżna nawet w świetle stanowisk Sądów wydających orzeczenia w tej sprawie, a na datę 30.12.2013r. nie było wydane jeszcze żadne orzeczenie.

Po czwarte, dla powyższej analizy, nie bez znaczenia jest sposób nabycia przedmiotowych nieruchomości. Niewątpliwie spółka (...) sp z o.o. była w likwidacji, powołany likwidator miał obowiązek likwidacji majątku. W tym celu trzykrotnie umieszczał ogłoszenia o sprzedaży przedmiotowych nieruchomości, dwa razy bezskutecznie, za trzecim uzyskując jednego oferenta ( (...)). Tak więc zawarcie umowy nie było kwestią poufną, wręcz przeciwnie, ogłoszenia w tym zakresie likwidator umieszczał w prasie , oraz w portalu dla syndyków likwidatorów ( co do trzeciego ogłoszenia).

Powód przedłożył do akt sprawy pisma z dnia 9.10.20113r. i 21.12.2013r. , w ocenie Sądu pisma te nie zmieniają dokonanej oceny, po pierwsze dlatego, iż powód nie wykazał, aby zostały przekazane adresatowi, czemu zaprzeczył pełnomocnik pozwanego, który wskazał , iż pism tych nie otrzymał, ponadto podał on że nie był on wówczas pełnomocnikiem pozwanego.

Istotnie udziałowcami (...) byli uprzednio, ale nie w dacie zawarcia umowy z dnia 30.12. 2013 r. spółka (...) , (...) sp. z.o.o. oraz T. K., którzy zbyli na rzecz S. S. (1) wszystkie udziały. I istotnie spółka (...) w dacie 15.11.2012r. była udziałowcem spółki (...), przy czym istotnie spółki te w dacie 15.11.2012r. były powiązane również personalnie poprzez osobę J. B., który w spółce (...) pełnił funkcję prokurenta , a w spółce (...) był większościowym udziałowcem, a także J. J. , który w (...) pełnił funkcję prokurenta. Trzeba jednak podkreślić , iż drugą stroną umowy z dnia 30.12.2013r. była nie spółka (...), ale (...), przy czym w tej dacie (...) nie był już udziałowcem (...), brak więc dla stwierdzenia, iż w tej dacie istniały powiązania personalne lub kapitałowe pomiędzy spółką (...) , a (...).

W konsekwencji powyższego Sąd Okręgowy przyjął, że powód nie wykazał , aby nabywca spółka (...) , a ściślej jej reprezentant , jedyny wspólnik i Prezes zarządu S. S. (1), był w dacie nabycia przedmiotowych nieruchomości w złej wierze. Tym samym wobec braku wykazania przymiotu właściciela przedmiotowych nieruchomości nie było też podstaw dla uwzględnienia żądania powoda w zakresie ich wydania.

Właściwie powyższe przesądzało również rozstrzygnięcie w zakresie dochodzenia roszczenia z tytułu bezumownego korzystania z rzeczy.

Powód budował roszczenie o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z rzeczy na zasadzie art. 224 par. 2 kc i 225 kc.

Niewątpliwie jest to roszczenie przysługujące właścicielowi, przeciwko osobie która bez podstawy prawnej włada faktycznie jego rzeczą. Podzielić należy stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 31.03.2004r. sygn. akt II CK 102/03 zgodnie z którym zzynnie materialnie legitymowany jest więc tu wyłącznie właściciel, a biernie materialnie legitymowany wyłącznie ten kto bez podstawy prawnej faktycznie włada jego rzeczą. Roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy przez posiadacza niemającego do niej tytułu prawnego umożliwia ochronę tych interesów właściciela, których nie jest w stanie zaspokoić roszczenie windykacyjne, ograniczając się jedynie do zwrotu rzeczy.

Ponieważ w ocenie Sądu powód nie wykazał, iż pozwany nie nabył przedmiotowych nieruchomości, a tym samym to on jest właścicielem tych nieruchomości; to w konsekwencji nie przysługiwało mu roszczenie z tytułu bezumownego korzystania z rzeczy. Brak również podstaw by przyjąć spełnienie pozostałych przesłanek w czasie za który wynagrodzenia powód żąda to jest 31.07.2015 – 31.10.2016r.

Stosownie do treści art. 224 KC samoistny posiadacz w dobrej wierze nie jest obowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy nie jest odpowiedzialny ani za jej użycia ani za jej pogorszenie lub utratę (…). Od chwili w której samoistny posiadacz w dobrej wierze dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy jest on obowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy.

Stosownie do treści art. 225 KC obowiązki samoistnego posiadacza w złej wierze względem właściciela są takie same jak obowiązki samoistnego posiadacza w dobrej wierze od chwili w której ten dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy.

W doktrynie wskazuje się (por. Jacek Gudowski (red.) Jolanta Rudnicka, Grzegorz Rudnicki, Stanisław Rudnicki Komentarz do art. 224 Kodeksu cywilnego LEX) że dobrą wiarę samoistnego posiadacza rzeczy można scharakteryzować od strony negatywnej przez określenie, że posiadaczem w złej wierze jest ten, kto wie albo wiedzieć powinien na podstawie towarzyszących okoliczności, że nie przysługuje mu prawo własności. Z określenia tego wynika przeciwieństwo tj. że dobra wiara jest usprawiedliwionym w danych okolicznościach błędnym przeświadczeniem posiadacza, że przysługuje mu prawo własności konkretnej rzeczy.

O powództwie o wydanie rzeczy pozwany dowiedział się 5.09.2018r. , to jest przed czasokresem za który dochodzi wynagrodzenia.

Postępowanie dowodowe nie wykazała to aby w czasokresie od 31.07.2015 – 31.10.2016r. pozwany pozostawał w złej wierze, zwłaszcza, iż nie był on uczestnikiem postępowania sądowego o sygn. VI GC 424/13, zważywszy na argumentację , którą przytoczono już powyżej.

Zważywszy na powyższe Sąd orzekł jak w sentencji, o kosztach postępowania orzekając stosownie do wyniku sporu. Na zasądzone koszty postępowania złożyła się kwota 25 017 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz 125, 37 zł tytułem kosztów stawiennictwa świadka pokrytych z zaliczki pozwanego.