Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 676/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2020r.

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Anna Olejnik

Protokolant:sekr. sąd Paulina Neyman

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2020 r. w Opocznie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W.

przeciwko A. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda (...) Bank S.A. z siedzibą we W. kwotę 1.696,49 (jeden tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt sześć 49/100) złotych z odsetkami umownymi w wysokości 10% rocznie, ale nie więcej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego, która na dzień złożenia pozwu wynosi 10% i nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 10 lutego 2020 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanego A. K. na rzecz powoda (...) Bank S.A. z siedzibą we W. kwotę 122,91 (sto dwadzieścia dwa 91/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn.akt I C 676/19

UZASADNIENIE

W e-pozwie z dnia 29 maja 2019 roku powód (...) Bank Spółka Akcyjna domagał się zasądzenia od pozwanego A. K. na rzecz powoda kwoty 3.382,04 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od kwoty 298,88 złote od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, odsetkami umownymi w wysokości 10% w stosunku rocznym, ale nie więcej niż czterokrotność stopy kredytu lombardowego, i nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 2.730,65 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także domagał się zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, iż pozwany zawarł z pozwanym umowę o przyznanie limitu kredytowego oraz wydanie karty kredytowej, na podstawie, której powód przyznał pozwanemu limit kredytowy w wysokości 4.000,00 złotych. Pozwanemu wydano kartę kredytową, na podstawie której dokonał transakcji, z których do spłaty pozostało mu 2.730,65 zł./pozew k.3-5/.

W dniu 10 czerwca 2019 roku referendarz sądowy w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 980170/19 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym orzekając zgodnie z pozwem /nakaz zapłaty k. 6/.

Postanowieniem z dnia 31 lipca 2019 roku z związku z niemożliwością doręczenia nakazu zapłaty pozwanemu, referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie uchylił powyższy nakaz zapłaty i sprawę przekazał do Sądu Rejonowego w Opocznie celem rozpoznania. /postanowienie k. 9/.

Na rozprawie w dniu 31 stycznia 2019 roku pozwany przyznał, iż zawierał z powodem umowę o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej. Wyjaśnił, iż w 2018 roku kartę mu skradziono, a on z uwagi na chorobę alkoholową i utratę pracy zaprzestał spłacania zobowiązania. Podniósł, iż od września lub października 2019 roku spłaca zadłużenie dobrowolnie w ratach po 300-400 złotych. /protokół rozprawy k. 40/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 grudnia 2015 roku pozwany A. K. zawarł z powodem (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą we W. umowę o przyznanie limitu kredytowego i wydanie kart kredytowej nr (...).

Korzystając z wydanej karty kredytowej i przyznanego limitu kredytowego pozwany dokonywał szeregu transakcji zarówno gotówkowych jak i bezgotówkowych w latach 2015-2017. Początkowo dokonywał wymaganych umową spłat zadłużenia z tytułu w/w umowy, jednak w 2018 roku zaprzestał spłacania zadłużeni.

/dowód: umowa o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty k.22-24, wykaz operacji na rachunku karty k. 17-21, zeznania powoda k. 40, płyta CD k.41/

W związku z zaprzestaniem spłaty zadłużenia wynikającego z przedmiotowej umowy powód wypowiedział pozwanemu umowę i cała należność stała się wymagalna z dniem 13 lutego 2019 roku.

/ okoliczność bezsporna, przyznana przez pozwanego/

Z tytułu wykorzystanego limitu zostało pozwanemu do spłaty kwota 2.730,65 złotych. Na kwotę dochodzoną pozwem składają się następujące kwoty: 2730,65 złotych tytułem transakcji gotówkowych, kwota 298,88 złotych tytułem odsetek za opóźnienie wyliczonych przez powoda do dnia złożenia pozwu oraz kwota 352,51 złotych tytułem kosztów monitów i upomnień, kosztów ubezpieczenia kredytu, zabezpieczenia operacji kartą oraz innych kosztów niezwiązanych z windykacją należności.

/dowód: wykaz operacji na rachunku karty k. 17-21/

Po wytoczeniu powództwa pozwany tytułem spłaty należności wynikających z umowy o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej dokonał spłaty łącznie 1.600,00 złotych (4.11.2019r. – 300,00 zł, 5.12.2019r. – 400,00 zł, 7.01.2020r. – 400,00 zł, 10.02.2020r. – 500,00 zł)

/okoliczności bezsporne, a nadto dowód: pismo powoda k.50, zeznania pozwanego k.40, płyta CD 41/

Powyższy, w zasadzie bezsporny stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu zgormadzone w sprawie dokumenty przedstawione przez powoda, których wiarygodności nie podważała strona przeciwna oraz zeznania pozwanego, w których przyznał fakt zaciągnięcia zobowiązania, zaprzestania spłacania należności oraz dokonanie wpłaty na rzecz powoda kwoty 1.600,00 zł po wytoczeniu powództwa.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne częściowo i znajduje oparcie w art. 720 k.c.

Powód (...) Bank Spółka Akcyjna we W. złożonymi w toku postępowania dokumentami skutecznie udowodnił, w myśl art. 6 k.c., istnienie zobowiązania kredytowego, jego wysokość i wymagalność.

Załączona do akt Umowy o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty z dnia 10 grudnia 2015 roku wskazuje w sposób jednoznaczny, iż pozwanemu został udzielony limit kredytowy i wydana karta kredytowa, na podstawie której mógł dokonywać wypłat gotówkowych oraz transakcji bezgotówkowych do wysokości przyznanego limitu kredytowego.

Umowa zawiera wszystkie niezbędne elementy zobowiązania pożyczki z art. 720 k.c., a także spełnia wymagania wynikające z ustawy z dnia 12 maja 2015 roku (tekst jedn. Dz.U.z 2018r., poz. 993). Umowa pożyczki została zawarta w formie pisemnej, jest sformułowana w sposób jednoznaczny i zrozumiały (art. 29 ust. 1 i 2 ustawy). Zawiera elementy wymienione w art. 30 ustawy, w tym informację o kosztach, które konsument zobowiązany jest ponieść w związku z umową (art. 30 pkt. 10 ustawy). Umowa informuje o skutkach opóźnienia w spłacie pożyczki, a także o możliwości i trybie odstąpienia od umowy.

Zgodnie z postanowieniami umowy pozwany zobowiązał się do spłaty zadłużenia z tytułu wykorzystanego limitu kredytowego w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Umowa przewidywała również możliwość wypowiedzenia umowy w przypadkach określonych w pkt. III ppkt. 4.

Pozwany nie negował faktu zawarcia umowy oraz korzystania z karty kredytowej. Przyznał, że początkowo spłacał zadłużenie z tytułu wykorzystanego limitu kredytowego. Jak twierdził wydaną przez powoda kartę kredytową zgubił, a z uwagi na utratę pracy oraz chorobę alkoholową zaprzestał spłacania zadłużenia. Pozwany nie negował również faktu wypowiedzenia umowy kredytowej przez powoda. Podnosił jednak, iż po wytoczeniu powództwa zaczął dokonywać spłat w ratach i został poinformowany o uregulowaniu całości zadłużenia. Jednak nie przedstawił na to żadnych dokumentów, a powód potwierdził wpłatę przez pozwanego z tytułu żądania objętego pozwem łącznie kwoty 1.600,00 złotych.

Zgodnie z obowiązującą w procesie cywilny zasadą kontradyktoryjności, podstawę rozstrzygnięcia stanowią w głównej mierze twierdzenia i dowody przedstawione przez strony. Zasadę tę wyrażają art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c. Zgodnie z tymi przepisami strony są obowiązane powoływać dowody na potwierdzenie faktów, z których wywodzą skutki prawne. (por. postanowienie SN z dnia 24.04.2019r.) Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego zadaniem Sądu nie jest zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (wyrok SN 17.12.1996r. I CKU 45/96).

Art. 6 k.c. stanowi, iż ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Podkreślenia wymaga, iż reguła ciężaru dowodu określona w art. 6 k.c. nie może być rozumiana w ten sposób, że zawsze, bez względu na okoliczności, spoczywa on na stronie powodowej. Jeżeli strona powodowa udowodniła fakty przemawiające za zasadnością powództwa, to na stronie pozwanej spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jej zdaniem oddalenie powództwa (por. wyrok SN z 20.04.1982r. sygn.. akt I CR 79/82) Tymczasem pozwany nie załączył żadnych dokumentów świadczących o dokonaniu przez niego spłaty całości zadłużenia wynikającego z wykorzystanego limitu kredytowego. Pozwany nie sprostał zatem zadaniu udowodnienia faktu zaspokojenia roszczenia.

Jak wynika z treści umowy z dnia 10 grudnia 2015 roku wpłaty dokonywane przez posiadacza karty są zaliczane w następującej kolejności: 1) odsetki wykazane w zestawieniu, 2)należne Bankowi opłaty, prowizje i koszty działań związanych z wystąpieniem zadłużenia przeterminowanego, 3) wykorzystany kapitał – w pierwszej kolejności na dokonane transakcje bezgotówkowe, a w następnej kolejności transakcje gotówkowe.

Lektura pozwu wskazuje, iż na kwotę dochodzoną pozwem składa się: 2.730,65 zł wykorzystanego kapitału z tytułu transakcji gotówkowych, kwota 298,88 zł skapitalizowanych odsetek wyliczonych do dnia 28 maja 2019 roku oraz kwota 352,51 tytułem kosztów monitów i upomnień, kosztów ubezpieczenia kredytu, zabezpieczenia operacji kartą oraz innych kosztów niezwiązanych z windykacją należności.

Zdaniem Sądu powód nie wykazał zasadności dochodzenia kwoty 352,51 zł tytułem kosztów monitów i upomnień, kosztów ubezpieczenia kredytu, zabezpieczenia operacji kartą oraz innych kosztów niezwiązanych z windykacją należności. Kwota ta nie znajduje odzwierciedlenia w zgromadzonym materiale dowodowym i zdaje się być swobodnie wskazana przez powoda. Z umowy zawartej przez strony wynika, że Bank mógł obciążyć posiadacza karty kosztami monitów, telefonów, wysyłanych wiadomości SMS, a także kosztami wizyt w terenie, także działaniami firmy windykacyjnej. Jednak kwoty te miały stanowić rzeczywiste koszty poniesione przez Bank do wysokości limitów określonych umową. Powód nie wykazał, by prowadził takie działania, jak wiele ich było, a także w żadne sposób nie udowodnił, by zlecił działania firmie windykacyjnej w związku z niedotrzymaniem warunków spłaty przez pozwanego. Jednocześnie jak wskazuje w piśmie z dnia 20 lutego 2020 roku zaksięgował z dokonanych przez pozwanego wpłat kwotę łącznie 516,17 złotych na poczet kosztów monitów i upomnień oraz tytułem kosztów sądowych i kosztów działań windykacyjnych.

Jak już wskazano wyżej Sąd uznał te kwoty za nieudowodnione w niniejszym postępowaniu i w związku z powyższym dokonał zaliczenia dokonywanych przez pozwanego wpłat po wytoczeniu powództwa zgodnie z umową w pierwszej kolejności na poczet odsetek, na w drugiej kolejności na poczet kapitału. I tak:

-

Wpłacona w dniu 4 listopada 2019 roku kwota 300,00 złotych została w całości zaliczona na poczet odsetek,

-

Wpłacona w dniu 5 grudnia 2019 roku kwota 400,00 złotych została zaliczona: 205,46 zł na poczet odsetek wyliczonych do dnia 4 grudnia 2019 roku oraz kwota 194,54 zł tytułem spłaty kapitału;

-

Wpłacona w dniu 7 stycznia 2020 roku kwota 400,00 złotych została zaliczona: 32,10 złotych tytułem odsetek wyliczonych od dnia 5 grudnia 2019 roku do dnia 6 stycznia 2020 roku od kwoty 2.536,11 zł, kwota 367,90 złotych na poczet kapitału,

-

Wpłacona w dniu 10 lutego 2020 roku kwota 500,00 złotych została zaliczona: 28,28 złotych tytułem odsetek wyliczonych od dnia 7 stycznia 2020 roku do dnia 9 lutego 2020 roku od kwoty 2.168,21 złotych oraz 471,72 złotych na poczet kapitału.

Jak zatem wynika z powyższego do zapłaty pozostała kwota 1.696,49 złotych tytułem kapitału wraz z należnymi dalszymi odsetkami od dnia 10 lutego 2020 roku. Odsetki skapitalizowane wyliczone do dnia 9 lutego 2020 roku zostały przez pozwanego spłacone w całości.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., w myśl którego strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądnie koszty niezbędne do celowego dochodzenia i praw i celowej obrony. Co prawda pozwany częściowo dokonał spłaty zadłużenia dochodzonego pozwem, jedna uczynił to dopiero po wytoczeniu powództwa. Zatem należy uznać, że w chwili złożenia pozwu istniały podstawy do wystąpienia z niniejszym powództwem, a pozwany w całości przegrał proces, a więc zobowiązany jest do zwrotu poniesionych przez powoda kosztów procesu. Na koszty procesu złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 100 złotych, opłata skarbowa od udzielonego przez powoda pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych oraz opłaty notarialne za poświadczenie pełnomocnictw w wysokości 5,91 złotych.

Na oryginale podpis Sędziego

Za zgodność z oryginałem świadczy