Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 2/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu – Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Dagmara Kos

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Bartel

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2021 roku w Sieradzu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko A. B.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  przyznaje adwokat P. Z. wynagrodzenie za pełnienie funkcji kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej A. B. w kwocie 2.160,00 (dwa tysiące sto sześćdziesiąt) złotych, które nakazuje wypłacić z zaliczki zaksięgowanej pod pozycją księgi zaliczek 101/20.

Sygn. akt I C 2/20

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 6 grudnia 2019 r. wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej A. B. kwoty 85.898,44 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 1.074,00 zł i zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że dochodzone nim roszczenie wynika z zawartej przez strony w dniu 14 grudnia 2016 r. umowy pożyczki.

(pozew- k.4-7)

Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2019 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Sieradzu.

(postanowienie Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 23 grudnia 2019 r.- k.8)

W piśmie procesowym z dnia 15 grudnia 2020 r. kurator dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej wnosił o oddalenie powództwa.

(pismo procesowe kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej- k.59)

Na rozprawie w dniu 15 stycznia 2021 r. w imieniu powoda nikt się nie stawił a kurator dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów wynagrodzenia kuratora.

(protokół rozprawy z dnia 15 stycznia 2021 r. na płycie CD 00:00:20 – 00:02:49- koperta k.66)

S ąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. twierdził w pozwie, iż pozwana A. B. zawarła z nim w dniu 14 grudnia 2016 r. umowę pożyczki nr (...), z której warunków nie wywiązywała się wobec czego z dniem 18 listopada 2018 r. zadłużenie wynikające z tej umowy postawione zostało w stan pełnej wymagalności.

(bezsporne)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Jak wynika z treści pozwu powód domagał się
w przedmiotowej sprawie zasądzenia na jego rzecz od pozwanej należności wynikającej z umowy pożyczki.

Zgodnie z art. 720 § 1 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę sama ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ocenie Sądu powód nie udowodnił swojego roszczenia
a jego twierdzenia o okolicznościach faktycznych przytoczone
w pozwie budziły uzasadnione wątpliwości.

W myśl art. 6 kc ciężar udowodnienia faktów prawotwórczych, spoczywa na osobie, która wywodzi z nich skutki prawne. Zgodnie
z art. 232 kpc strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Powód powołując się na umowę pożyczki, jaką miała z nim zawrzeć pozwana, nie złożył dokumentu tej umowy i nie wykazał tym samym na jakich warunkach umowa ta była zawarta przez strony i w jakich przypadkach mogła być ona wypowiedziana pozwanej. Powód nie wykazał jednocześnie w żaden sposób, by faktycznie doszło do wypowiedzenia umowy pożyczki oraz by wypowiedzenie to było poprzedzone wezwaniem pozwanej do zapłaty z pouczeniem o możliwości złożenia przez nią wniosku o restrukturyzację zadłużenia, co jest niezbędne dla skuteczności wypowiedzenia umowy pożyczki. Ponadto powód nie udowodnił też w żaden sposób wysokości swojego roszczenia.

Ponieważ zatem powód nie przedłożył żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, Sąd powództwo oddalił.

Na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. z 2018 r., poz. 536) w zw. z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. poz. 1800 ze zm.) Sąd przyznał kuratorowi ustanowionemu dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej wynagrodzenie w kwocie 2.160,00 zł, które nakazał wypłacić z uiszczonej przez powoda zaliczki.