Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 18 listopada 2020 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w I Wydziale Cywilnym

w osobie SSR Janusza Supińskiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku A. O.

przeciwko J. A.

o świadczenie pieniężne

wskutek skargi dłużnika na czynności komornika

w przedmiocie wniosku dłużnika o zwolnienie od kosztów sądowych postępowania wywołanego skargą

p o s t a n a w i a:

oddalić wniosek.

Sygn. akt I Co 453/20

UZASADNIENIE

postanowienia tut. Sądu z dnia 18.11.2020 r.

Dłużnik J. A. wniósł o zwolnienie od kosztów postępowania wywołanego złożoną skargą na czynności komornika, w tym opłaty sądowej od wniesionej skargi, wskazując że nie jest w stanie uiścić owych kosztów bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego swojej rodziny. Wskazał w uzasadnieniu, że otrzymuje emeryturę wojskową w kwocie około 3.500 zł netto, i że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, która otrzymuje z tytułu zatrudnienia w przedszkolu kwotę 3.000 zł netto miesięcznie. W złożonym oświadczeniu o stanie majątkowym i rodzinnym po stronie wydatków dłużnik wskazał kwoty: 819,06 zł – kredyt gotówkowy, 550 zł – opłaty za mieszkanie (czynsz, woda, ścieki, Co), 70 zł – prąd, 40 zł – gaz, 95 zł – multimedia, 50 zł – rachunek za telefon, 25 zł – abonament rtv, 400 zł – leki i wizyty u lekarzy, 400 zł – koszty dojazdów, paliwo, 300 zł – koszty odzieży, 400 zł – środki czystości, chemia, kosmetyki, 1600 zł – wyżywienie. Dodał, że wcześniej dorabiał jako taksówkarz, jednak w chwili obecnej z uwagi na panującą pandemię oraz pogarszający się stan zdrowia (wysoki poziom cholesterolu, nadciśnienie, cukrzyca) w/w emerytura stanowi jedyne źródło jego dochodu. Wskazał wreszcie, że wraz z żoną pomaga finansowo córce, opiekującej się 3-letnimi bliźniętami, przekazując jej miesięcznie 300 zł.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek dłużnika nie zasługuje na uwzględnienie.

Analizując treść oświadczenia dłużnika o jego stanie majątkowym i rodzinnym nie sposób nie dostrzec, że wysokość uzyskiwanych przez niego i jego żonę dochodów kształtuje się w skali miesięcznej na poziomie kwoty 6500 zł netto. Po stronie wydatków zaś znajduje się kwota 5.049,06 zł, która w ocenie Sądu jawi się jako absolutnie wystarczająca do pokrycia wydatków dnia codziennego dwuosobowej rodziny, a wręcz wykraczająca poza przeciętne standardy. Nie ulega zatem wątpliwości, że różnica pomiędzy osiąganymi dochodami a deklarowanymi wydatkami sięga kwoty 1.450,94 zł miesięcznie i pozwala na poczynienie choćby minimalnych oszczędności. Owa możliwość poczynienia oszczędności ma pierwszoplanowe znaczenie dla oceny wniosku dłużnika o zwolnienie od kosztów sądowych, zważywszy przy tym, że na obecnym etapie postępowania dłużnik obowiązany jest do poniesienia jedynie opłaty sądowej od wniesionej skargi na czynności komornika sądowego w wysokości 50 zł. Należy wskazać również na utrwalony pogląd orzecznictwa i literatury przedmiotu wedle którego „obowiązek uiszczenia kosztów sądowych wyprzedzają jedynie koszty utrzymania strony i jej rodziny; obowiązku tego nie uchylają inne zobowiązania strony, w tym zobowiązania kredytowe, ani bliżej niedookreślone, hipotetyczne i okazjonalne wydatki deklarowane w oświadczeniu (postanowienie SA w Warszawie z dnia 25.06.2014 r., VI Acz 911/14, niepubl.) [tak: F. P. (red.) U. M., Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Komentarz, Lex 2015]. W tym kontekście Sąd dostrzegł, że zobowiązania kredytowe dłużnika wynoszą 819,06 zł miesięcznie i nie mogą one mieć pierwszeństwa przed należnościami publicznoprawnymi, jakimi są opłaty sądowe. Podkreślić wreszcie należy, że instytucja zwolnienia od kosztów sądowych stanowi pomoc państwa dla osoby, która bez tej pomocy w ogóle nie jest w stanie – ze względów finansowych – dochodzić swych praw przed sądem. Tymczasem złożone przez dłużnika oświadczenie sugeruje, że uiszczenie opłaty sądowej od skargi w wysokości 50 zł nie będzie stanowiło uszczerbku dla koniecznego utrzymania dłużnika i jego małżonki.

W tej sytuacji Sąd, na zasadzie art. 102 ust. 1 ustawy z 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167 poz. 1398 z późn. zm.), orzekł jak wyżej.