Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 723/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Izabela Kosińska – Szota

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Schick

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2020 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa B. R.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w Ł.

o zapłatę 6 000 zł

I.zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w Ł. na rzecz powoda B. R. kwotę 4 000 zł (cztery tysiące) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 grudnia 2018 roku;

II.dalej idące powództwo oddala;

III.zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1421,78 zł tytułem kosztów procesu;

IV.nakazuje uiścić stronie pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 111,47 zł tytułem brakujących kosztów sądowych;

V.nakazuje stronie pozwanej ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku z zasądzonego w punkcie I roszczenia kwotę 54,90 zł tytułem brakujących kosztów sądowych.

(...)

UZASADNIENIE

Powód B. R. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w Ł. kwoty 6 000 złotych tytułem zadośćuczynienia z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 11 grudnia 2018 r. i zasądzenie kosztów procesu na swoją rzecz od strony pozwanej według norm przepisanych podnosząc, że 16 czerwca 2018 r. upadł z ostatniego stopnia schodów zewnętrznych na os. (...) w N., wskutek czego doznał obrażeń ciała, a przyczyną upadku były uszczerbione kafle znajdujące się na schodach.

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu. Strona pozwana przyznała, że jest ubezpieczycielem S. w N., lecz ustaliła, że SM w N. nie można przypisać winy w wyrządzeniu szkody, jak również nie istnieje związek przyczynowy między szkodą a zawinionym zaniechaniem zarządcy budynku. Wskazała na niewielki uszczerbek na schodach zewnętrznych, który nie zagrażał bezpieczeństwu przechodzącym tam osób. Zdaniem pozwanej, szkoda była wynikiem nieuwagi powoda i miała charakter nieszczęśliwego wypadku. Ponadto strona pozwana zakwestionowała wysokość dochodzonego roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 15 grudnia 2015 r. powód doznał złamania paliczka bliższego palca 5 stopy prawej.

Dowód: dokumentacja medyczna z 15.12.2015 r. z (...) Sp.z o.o. w N., karta informacyjna z pobytu na izbie przyjęć z 14.12.2015 r.– k.72

W dniu 16 czerwca 2018 r. powód B. R. schodził po schodach z mieszkania znajdującego się na os. (...) w N.. Będąc już na schodach zewnętrznych przed wejściem na klatkę zahaczył butem o uszczerbioną płytkę, którą wyłożone były schody, potknął się i upadł. Po ok. 10 minutach stopa zaczęła puchnąć. W wyniku upadku doznał skręcenia stawu skokowego prawego. W dniu zdarzenia, w szpitalu w K., do którego powód się udał staw był miernie obrzęknięty, lecz bolesny uciskowo. Powodowi wykonano rtg stawu skokowego prawego i palca stopu lewej, które nie wykazały zmian. Powodowi unieruchomiono staw bandażem elastycznym. Ponadto powód doznał stłuczenia palca drugiego stopy lewej, którego ruchomość została zachowana, a wystąpiło jedynie podbiegnięcie krwawe. Powodowi zalecono zimne okłady z altacetu 3 – 4 x dziennie, oszczędny tryb życia i kontrolę w POZ.

Dowód:

zeznania świadka M. M. (1) – k. 64

zeznania powoda – k. 64 verte

karta informacyjna z pobytu na izbie przyjęć – k.9 - 10

wyniki badania radiologicznego – k.11, 12

zdjęcia – k.55 – 58

W dacie zdarzenia S. w N. była zarządzającą nieruchomością, gdzie miał miejsce wypadek powoda i posiadała ubezpieczenie oc u strony pozwanej.

Okoliczność bezsporna

Powód nosił bandaż elastyczny około 2 miesięcy. Opuchlizna i krwiak zaczęły schodzić po ok.1,5 miesiącu.

Dowód: zeznania powoda – k.64 verte

Powód po zdarzeniu poruszał się samodzielnie, ale kulał. Stosował tabletki przeciwbólowe, maść na opuchliznę. Do chwili obecnej odczuwa dolegliwości, zwłaszcza na zmianę pogody stopa go boli. Schody przed klatką zostały naprawione po tym zdarzeniu.

Dowód: zeznania świadka M. M. (1) – k.64

W dniu 14 sierpnia 2018 r. powód udał się do (...) Sp. z o.o. ze względu na dyskomfort i pobolewanie okolicy więzadła skokowo – strzałkowego przedniego ( (...)). Lekarz skierował powoda do poradni ortopedycznej.

Dowód: skierowanie do specjalisty – k.14

W dniu 28 sierpnia 2018 r. leczenie zakończono.

Dowód: zaświadczenie lekarskie – k.14

Pismem z dnia 26 września 2018 r. - doręczonym 28 września 2018 r. - zgłosił o zdarzeniu do S. w N. i wniósł o wskazanie ubezpieczyciela. Został poinformowany, iż ubezpieczycielem jest (...) S.A. z siedzibą w Ł..

Dowód: pismo z 26.09.2018 r. i potwierdzenie odbioru – k.15 , 16 – 17, pismo SM w N. z 12.10.2018 r. – k.18

Powód wezwał stronę pozwaną do zapłaty zadośćuczynienia w kwocie 6 000 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia podjęcia niniejszego pisma do dnia zapłaty pismem z dnia 30 października 2018 r. Strona pozwana tego samego dnia powiadomiła pełnomocnika powoda o rejestracji szkody i jej numerze. Po uzupełnieniu dokumentacji, strona pozwana odmówiła wypłaty odszkodowania powodowi wskazując, że nie dopatrzyła się winy w odpowiedzialności ubezpieczonego, ponieważ schody posiadały niewielki uszczerbek w płytkach.

Dowód: wezwanie do zapłaty – k.19 – 20, wydruk e – maila – k.21, pismo z dnia 11.12.2018 r. – k.23

W wyniku przedmiotowego zdarzenia powód doznał skręcenia stawu skokowego prawego skutkującego długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu wynoszącym 1 %. Rokowania na przyszłość są pomyślne. W przypadku obrażeń narządu ruchu powinno się stosować unieruchomienie bądź opatrunkiem gipsowym bądź różnego rodzaju ortezami.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii – traumatologii M. J. – k.78 - 81, opinia uzupełniająca – k.95 - 96

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Bezsporne było, że strona pozwana S. w N. posiadała ubezpieczenie oc u strony pozwanej (...) S.A. z/s w Ł..

Spór powstał w związku z kwestionowaniem odpowiedzialności ubezpieczonej Spółdzielni, ponieważ strona pozwana podniosła brak winy za zdarzenie z udziałem powoda i wskazała, że uszczerbek na schodach był niewielki i nie zagrażał bezpieczeństwu przechodzących tamtędy osób.

W kontekście dowodów zaoferowanych w sprawie stwierdzić należy, że do wypadku powoda doszło na skutek winy S.w N. w utrzymaniu bezpiecznych schodów na zewnątrz budynku mieszkalnego położonego na os. (...). Zdjęcie miejsca zdarzenia obrazuje jednoznacznie, że na każdym z trzech stopni przed wejściem do klatki schodowej płytki położone na schodach były uszkodzone i posiadały na krawędziach spore ubytki. Wbrew twierdzeniom strony pozwanej, nie sposób uznać, że ubytki w płytkach były niewielkie i nie zagrażały bezpieczeństwu. Stwierdzić należy, że schody, zwłaszcza w budynkach wielolokalowych winny być bezpieczne w poruszaniu się przez wszystkich użytkowników lokali i osoby wchodzące do budynku. Nie jest rzeczą poruszających się po schodach, by uważać na znajdujące się na nich przeszkody, szczerby, itp. Strona pozwana nie przedstawiła żadnego dowodu potwierdzającego kontrolę stanu technicznego budynku, która określałaby stan przedmiotowych schodów. Taki dokument na formę protokołu okresowej kontroli stanu technicznego budynku, w tym m. in. schodów, co ma znaczenie w szczególności w budynkach wielolokalowych i użyteczności publicznej. Z zeznań świadka M. M. (2), zeznań powoda i zdjęcia wynika jednoznacznie, że powód potknął się o ubytek płytki na schodach i doznał skręcenia stawu skokowego. Dowody przeprowadzone na wniosek powoda tworzą spójną i logiczną całość. Między zaniechaniem SM w N. polegającym na nieusunięciu szczerb na płytkach na schodach przy klatce schodowej, a obrażeniami powoda istnieje związek przyczynowy, o jakim mowa w art.361 § 1 k.c. S. odpowiada na zasadzie art.416 k.c. w zw. z art.415 k.c., ponieważ gdyby ubytków w płytkach nie było, powód nie zahaczyłby o nie i do zdarzenia by nie doszło. Prowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu budownictwa na okoliczności wnioskowane przez stronę pozwaną było niecelowe. Wymagania schodów określone zostały w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Powód nie zarzucał, że schody nie odpowiadały tym przepisom, tylko oparł swe żądanie na stanie płytek, którymi schody zostały wyłożone. Stan płytek na stopniach jest obrazowo przedstawiony na zdjęciu k.55, zaś prowadzenie dowodu na okoliczność, czy stan techniczny schodów pozwalał na ich bezpieczną eksploatację miałby prowadzić w istocie do przeprowadzenia przez biegłego rachunku prawdopodobieństwa. Gdyby został zaoferowany dowód z okresowej kontroli budynku, z którego wynikałaby data kontroli i ewentualne zalecenia, wówczas sąd mógłby dokonać oceny, czy S. w N. nie ponosi winy w utrzymaniu bezpieczeństwa przedmiotowych schodów. Z tych względów sąd uznał winę ubezpieczonej Spółdzielni.

Przechodząc do oceny wysokości zadośćuczynienia stwierdzić wypada, że roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w kwocie 4 000 zł.

Podstawą rozstrzygnięcia w tym zakresie był przepis art.445 § 1 k.c. Po stronie powoda doszło do uszkodzenia ciała w postaci skręcenia stawu skokowego. Pojęcie „sumy odpowiedniej” użyte w art. 445 § 1 k.c. w istocie ma charakter niedookreślony, niemniej jednak w judykaturze wskazane są kryteria, którymi należy się kierować przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy, ale musi być „odpowiednia” w tym znaczeniu, że powinna być - przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego - utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.

Zdaniem sądu, zasądzona kwota jest adekwatna do doznanych przez powoda cierpień. Wprawdzie z opinii biegłego wynika, że powód doznał 1 % uszczerbku na zdrowiu, jednak niezależnie od tego, powód niewątpliwie odczuwał duże dolegliwości bólowe na skutek skręcenia stawu skokowego prawego. Obrazują to także zdjęcia k. 56 – 58, na których widać opuchliznę prawej stopy, jak również silne stłuczenie palca drugiego lewej stopy z wyraźnym krwiakiem. Te obrażenia powodowały ból, ale i problemy w normalnym poruszaniu się powoda. Jak wynika z zeznań świadka M. M. (1), powód nie poruszał się o kulach, jednak utykał (kulał). To powodowało u niego uciążliwość. Obecnie powód odczuwa również dolegliwości bólowe przy zmianach pogody. W istocie ustalony przez biegłego uszczerbek na zdrowiu miał jedynie pomocnicze znaczenie i nie stanowił jedynego elementu określenia wysokości zadośćuczynienia. Opinia biegłego sądowego była dla sądu przekonywająca i logiczna. Strona pozwana w zastrzeżeniach do opinii obszernie kwestionowała ustalenia biegłego w tym zakresie nie bacząc, że sąd nie ustala wysokości zadośćuczynienia po przeliczeniu wysokości procentowego uszczerbku na zdrowiu przy zastosowaniu określonej stawki za 1 % uszczerbku. Sąd ustala zakres cierpienia fizycznego i psychicznego, w rozstrzyganym przypadku mówimy tylko o fizycznym. Na wysokość krzywdy wpłynął ból doznany w chwili wypadku w związku z uszkodzeniem stawu skokowego prawej stopy, ból stłuczonego palca drugiego lewej stopy, ból i opuchlizna utrzymujące się przez ponad odpowiednio 2 i 1,5 miesiąca, problemy ze swobodnym poruszaniem się oraz uszczerbek na zdrowiu. Zasądzona kwota 4 000 zł zrekompensuje powodowi doznaną krzywdę.

O odsetkach orzeczono na podstawie art.481 § 1 i 2 k.c. oraz art.14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 11 grudnia 2018 r. nie są przedwczesne, skoro powód zgłosił szkodę pozwanej 30 października 2018 r. , wezwanie do zapłaty zostało doręczone stronie pozwanej 30 października 2018 r. i potwierdzone zostało mailem strony pozwanej. Zupełnie chybione są twierdzenia strony pozwanej, że ewentualne odsetki należą się od wyrokowania. Wyrok w sprawie o zadośćuczynienie nie jest wyrokiem konstytutywnym

Sąd oddalił dalej idące powództwo jako nieudowodnione. Doznane obrażenia nie mogą być kwestionowane w odniesieniu do przeprowadzonych dowodów, jednak krzywda doznana przez powoda nie była na tyle duża, by skutkować miała wypłatą 6 000 zł.

O kosztach procesu sąd orzekł na mocy art.100 k.p.c. Powód wygrał w 67 %, przegrał w 33 %. Powód poniósł koszty 300 zł opłaty sądowej, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 900 zł zaliczki na poczet należności biegłego (w całości wydatkowana na należności biegłego sądowego) i koszty zastępstwa procesowego 1 800 zł, łącznie 3017 zł. Koszty strony pozwanej to 1 800 zł koszty zastępstwa procesowego i 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa. Zatem stosownie do wysokości wygranej z kosztów należnych powodowi 2 221,39 zł należało odjąć koszty strony pozwanej 599,61 zł i zasądzić od pozwanej na rzecz powoda koszty procesu w wysokości 1 421,78 zł.

Koszty sądowe wyłożone tymczasowo 166,37 zł to strona pozwana winna je uiścić w kwocie 111,47 zł, zaś powód w 54,90 zł, lecz z uwagi na brzmienie przepisu art.113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych sąd nakazał ściągnąć stronie pozwanej z zasądzonego w pkt I-ym roszczenia od powoda brakujące koszty sądowe.