Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 836/20

Uzasadnienie dotyczy całości wyroku.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

G. S.

Czyn opisany w komparycji wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W 2019 r. pokrzywdzona A. K. oraz jej maż R. K. weszli w posiadanie samochodu marki M. (...) model (...), nr rej. (...), który użytkowali do dnia 20.02.2020 r.

2. W nocy z 19/20.02.2020 r. A. K. pożyczyła w/w pojazd oskarżonemu G. S.. Jednocześnie umówili się, że oskarżony zwróci samochód do godz. 09:00 następnego dnia, czyli 20.02.2020 r., czego jednak nie uczynił.

3. Oskarżony jadąc przedmiotowym M. wraz z M. S. (1), doprowadzili do kolizji (zderzenia z drzewem), w wyniku której samochód uległ uszkodzeniu. Po ustaleniu prawdopodobnych kosztów naprawy, nie informując o tym właścicielki, G. S. wraz z M. S. (1) skontaktowali się z pracownikiem (nieustalonego) skupu złomu, gdzie sprzedali pojazd za 500 zł. Pieniędzy tych nigdy nie przekazali pokrzywdzonej, ani też nie podali komu i gdzie sprzedali samochód.

zeznania świadków:

- A. K.

- R. K.

- M. M.

dokumenty:

- kserokopia dowodu rejestracyjnego

- zawiadomienie o przestępstwie

częściowo:

- wyjaśnienia oskarżonego

- zeznania M. S. (1)

k. 140, 2, 142

k. 141, 31-32

k.119, 23

k.6-8

k.1-2

k. 118-119, 61, 141, 141v.

k. 141

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

G. S.

Czyn opisany w komparycji wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Samochód od pokrzywdzonej pożyczył M. S. (2), był wówczas sam. Prowadził go będąc pod wpływem narkotyków, dlatego gdy doprowadził do kolizji, spanikował, zadzwonił do nieustalonego kupca i sprzedał pojazd.

- wyjaśnienia oskarżonego

- zeznania M. S. (1)

k. 118-119, 61, 141, 141v.

k. 141

2.  OCena DOWOdów

2.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-3

zeznania świadków:

- A. K.,

- R. K.

- M. M.

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego i zeznania M. S. (1)

dowody wymienione na k.142, 70v.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania A. K., R. K. oraz M. M., jak również częściowo wyjaśnienia G. S. i zeznania M. S. (1) w zakresie w jakim logicznie korespondują z w/w dowodami, a tym samym są one zgodne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym. Także oskarżony początkowo nie podważał ich wiarygodności, gdy przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Ale również i później gdy zmienił swoje wyjaśnienia, to nadal nie kwestionował, ze samochód został sprzedany bez zgody właścicielki, co w efekcie skutkowało jego przywłaszczeniem. G. S. tylko zmieniał opis swojej roli w tym zdarzeniu, obciążając całkowitą odpowiedzialnością świadka M. S. (1). Z kolei A. K. nie zaprzeczyła, że po około dwóch tygodniach do zdarzenia skontaktował się z nią M. S. (1) i twierdził, że to jego wina, że był wypadek i będzie jej płacił po 500 zł, czego jednak nigdy nie zrealizował. Jednakże nie zmienia to faktu, że pokrzywdzona nie miała żadnych wątpliwości, że „kluczyki od samochodu dałam G.”.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie dowodów nieosobowych, nie była przedmiotem zarzutów stron oraz nie wzbudziła wątpliwości sądu. Zostały one sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania, z tych też względów sąd nie odmówił im wiarygodności.

3.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

wyjaśnienia oskarżonego, zeznania M. S. (1)

Sąd uznał za niewiarygodną wersję zdarzeń, że to M. S. (1) sam zjawił się u A. K., że sam jechał pożyczonym M. i że sam go sprzedał, bez udziału i wiedzy oskarżonego. Pomijając w tym miejscu to, że takiej wersji przeczą zeznania pokrzywdzonej, to istotne jest także i to, że dowody te, tj. zeznania świadka i wyjaśnienia oskarżonego są wewnętrznie sprzeczne. M. S. (1) przekonywał sąd, że był w takim ciągu narkotykowym, że nie pamiętał szczegółów kolizji, ale pamiętał, że sam zadzwonił pod wyszukany w internecie numer telefonu, umówił się z kupcem i sprzedał pojazd, z bliżej nieustalonych przyczyn nie poinformował o tym pokrzywdzonej i nie oddał jej pieniędzy ze sprzedaży. Z kolei G. S. najpierw wyjaśnił, że gdy jechał tym pojazdem, to zepsuła się skrzynia biegów i sprzęgło, a ponieważ cena naprawy przewyższała wartość samochodu, to go sprzedał i miał kupić drugi. Planu jednak nie zrealizował, ponieważ został zatrzymany i osadzony w zakładzie karnym. Później oskarżony stwierdził, że wraz z nim jechał M. S. (1) i może potwierdzić jego wersję wydarzeń. Nawet w trackie przesłuchania świadka, który od razu sobie wszystko przypomniał i obciążył siebie całą odpowiedzialnością, G. S. stwierdził – „to ja sprzedałem samochód po co M. to mówisz”. Ostatecznie oskarżony wyjaśnił, że nie pożyczył samochodu od A. K., nie był obecny w trakcie kolizji, ani jego sprzedaży. Zaś fakt znajomości wyżej opisanych okoliczności tłumaczył tym, że po tej kolizji świadek do niego zadzwonił i pytał się co ma robić. To, że M. S. (1) tego nie pamiętał, to z kolej wynika z tego, że był wówczas „pijany, naćpany”.

Sąd tak dokładnie opisał treść w/w zeznań i wyjaśnień, ponieważ pokazuje to w sposób oczywisty, że są one niespójne i nielogiczne. Najbardziej jaskrawy przykład braku logiki w treści tych dowodów jest to, że obaj mężczyźni w jednej z wersji przekonywali, że byli w szoku, działali pod presją czasu, a mimo to na tyle trzeźwo myśleli, że znaleźli numer w internecie, umówili się z kupcem i sprzedali samochód. Jednocześnie w tym samym czasie nie wygospodarowali kilku minut, aby zadzwonić do pokrzywdzonej i z nią się skonsultować, poinformować o uszkodzeniu M..

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

G. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W dniu 20.02.2020 r. w L. G. S. przywłaszczył powierzone mu wcześniej mienie ruchome w postaci samochodu osobowego marki M. (...) o nr rej. (...) o wartości 2500 zł, powodując straty na szkodę A. K.. Przy czym, czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec niego za umyślne przestępstwo podobne.

W przypadku przestępstwa z art.284kk koniecznym jest wykazanie, że oskarżony zabierając powierzony mu samochód M. (...) i sprzedając go, realizował zamiar tzw. animus rem sibi habendi tj. zamiar zatrzymania tego pojazdu dla siebie albo innej osoby, bez żadnego tytułu prawnego lub ekwiwalentu. Tym samym dla przyjęcie odpowiedzialności karnej za przywłaszczenia tego pojazdu nie jest uzależnione od ustalenia, czy oskarżony uczynił to z zamiarem powiększenia swojego majątku, czy też w tym przypadku M. S. (1), ale od tego, że uczynił to kosztem majątku A. K. nie rekompensując jej w żadne sposób utraty samochodu. Wprawdzie G. S. przekonywał, że miał zamiar niejako wyrównać straty, ale jest to w ocenie sądu niewiarygodne. Do przywłaszczenia (sprzedaży) samochodu doszło w dniu 20.02.2020 r., zaś oficjalnie pokrzywdzona złożyła zawiadomienie o przestępstwie dopiero w dniu 14.03.2020 r., czyli było wystarczająco dużo czasu na załatwienie tej sprawy i dojście do porozumienia. Pokrzywdzona była na tyle zdeterminowana aby ustalić co stało się z przedmiotowym pojazdem, że niejako na własną rękę go poszukiwała, co pośrednio potwierdził M. M., zeznając, że był pytany, czy to on był tym kupcem, który nabył M. (...).

G. S. był już wcześniej wielokrotnie prawomocnie skazywany, w tym także za przestępstwo przeciwko mieniu, czyli z art.278§1kk w zw. z art.64§1kk, na karę jednego roku pozbawienia wolności, wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie sygn. akt X K 34/18, którą odbył w okresie od 15.09.2018 r. do 13.09.2019 r. (k.98-99). Tym samym, należało przyjąć, że popełniając kolejny podobny występek, w ciągu pół roku od zakończenia w/w kary, oskarżony działał w warunkach recydywy (art.64§1kk).

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-------------------

-----------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

------------------------------------------------------

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

-----------------

--------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

------------------------------------------------------------------

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

------------------

----------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

----------------------------------------------------

☐

3.5.  Uniewinnienie

------------

-------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

------------------------------------------------

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G.

S.

1

1

Wymierzając G. S. karę roku pozbawienia wolności sąd kierował się dyrektywami wynikającymi z treści art.53 kk. Stopień winy oskarżonego w odniesieniu do przypisanych mu czynów jest wysoki. Nie był on zdeterminowany żadnymi obiektywnymi, zewnętrznymi okolicznościami, które w jakimkolwiek stopniu usprawiedliwiałyby jego zachowanie. Poza tym, ostatecznie oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zmieniał swoją wersję wydarzeń.

- G. S. był już uprzednio dziesięciokrotnie skazywany, w tym także za przestępstwa przeciwko mieniu i to w warunkach recydywy, a mimo to po raz kolejny dopuścił się przestępstwa przywłaszczenia. Oskarżony nie wykorzystał dawanych mu szans przez sąd, który początkowo (k.138) orzekał w stosunku do niego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. Nie wyciągnął żadnych wniosków z wcześniejszych skazań, a wręcz przeciwnie nie wykazał żadnej chęci do zmiany swego dotychczas nagannego zachowania.

Jedyną okolicznością łagodzącą jest stosunkowo nieduża wartość przywłaszczonego pojazdu, którą pokrzywdzona wyceniła na kwotę 2500 zł.

5.  1 Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---------

-------------------

------------------

-------------------------------

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-------------------------------------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Stosownie do dyspozycji przewidzianej w treści art.624§1kkkpk, kosztami procesu sąd w całości obciążył Skarb Państwa. G. S. obecnie odbywa karę pozbawienia wolności i nie posiada żadnego stałego źródła dochodu, ani też majątku, który umożliwiłby mu spłatę powyższej należności.

7.  1 Podpis