Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 957/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2020 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński

Protokolant: Joanna Pulkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2020 r. w Kamiennej Górze

sprawy z powództwa J. T.

przeciwko A. T.

o zapłatę

I  powództwo oddala;

II  przyznaje adw. E. K. od Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze) kwotę 2.952,00 zł (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dwa złote, 00/100), w tym kwotę 552,00 zł stanowiącą stawkę podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu;

III  koszty sądowe w zakresie opłaty zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt I C 957/18

UZASADNIENIE

Po ostatecznym sprecyzowaniu żądania (k-19) powód J. T. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. T. kwoty 30 000,00 zł oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu podał że nie może korzystać z rzeczy, których jest właścicielem i które znajdują się w posiadaniu A. T.. Wskazał, że są to rzeczy z dziedziny stolarstwa-maszyny i drewno stolarskie, urządzenia do uprawy i pielęgnacji ogrodu, ziemi i roślin, meble i drzwi do renowacji, kemping i rzeczy znajdujące się w nim, spalone i niespalone rzeczy z altany o łącznej wartości około 45 000,00 zł. Wśród nich wymienił: glebogryzarkę, kosiarkę, dwie piły stołowe, dwie frezarski, kowadło 350 kg, szlifierkę dwustronna, szlifierkę do szkieł optycznych, prasę śrubową, lewary ciężkie kolejowe 2 szt., wciągarkę linową mechaniczną, kosiarkę spalinową, drewno sezonowe i egzotyczne, ściski stolarskie i ślusarskie, fleks elektryczny 2 sztuki, meble ogrodowe, parasol ogrodowy 2 szt., stół antyk do renowacji, drzwi do renowacji, szafkę i szafkę do renowacji, kemping i rzeczy znajdujące się w środku. W związku z przywłaszczeniem tych rzeczy przez pozwanego domagał się zapłaty od niego 30.000,00 zł.

W odpowiedzi na pozew A. T. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu podał , iż pozew jest bezzasadny i ma na celu tylko wyłudzenie od niego pieniędzy przez J. T.. Wskazał, że nie jest w posiadaniu rzeczy wskazanych w pozwie i nigdy nie był. Podniósł, że powód w żaden sposób nie udowodnił, że był właścicielem wymienionych rzeczy i mu je przekazał. Nie załączył żadnych faktur, rachunków na potwierdzenie wartości przedmiotów, a wskazane kwoty są absurdalne. W ocenie A. T. oskarżenia J. T. związane są z tym, że Z. B. zapisała na powoda mieszkanie, lecz za jego zachowanie odebrała mu je i podarowała mieszkanie pozwanemu. Powodem tego było zwłaszcza nadużywanie alkoholu przez J. T., pod wpływem którego robił awantury, znęcał się psychicznie nad swoją matką, grał na uczuciach, wypominał, szantażował, uporczywie dokuczał i nagrywał swoją matkę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

J. T. po rozwodzie z żona, ą mamą pozwanego A. T. wyprowadził się do Niemiec i tam miał swoje centrum życiowe. Pracował jako kierowca. W trakcie swojego pobytu w Niemczech zwoził różne rzeczy do Polski i przechowywał je u swojej matki w S.i na ul. (...), mieszkał u swoich sióstr. Po powrocie z Niemiec 2008 r. zamieszkał u swojej matki w S.. W 2011 r. wrócił do K. i zamieszkał w altance przy ul. (...), która należy do jego córki K. T.. Po przeprowadzce jego matki do K. w 2015 r. zamieszkał w jej mieszkaniu przy ul. (...). Dużo rzeczy przywiezionych ze S. w trakcie przeprowadzki Z. B. zostało złożonych na ul. (...) w stodole.

Dowód:

- przesłuchanie J. T. na rozprawie w dniu 10.07.2019 r. (k. 104-104v), na rozprawie w dniu 18.11.2020 r. (k. 214-214v)

- przesłuchanie A. T. na rozprawie w dniu 10.07.2019 r. (k. 104v-105), na rozprawie w dniu 18.11.2020 r. (k. 214v-215)

- przesłuchanie M. Ś. na rozprawie w dniu 11.10.2019 r. (k. 155-155v)

- przesłuchanie R. C. na rozprawie w dniu 11.10.2019 r. (k. 155v-156)

-przesłuchanie J. C. na rozprawie w dniu 11.10.2019 r. (k. 156-156v)

- przesłuchanie P. S. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k. 181-181v)

- przesłuchanie P. W. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k. 181v-182)

- przesłuchanie P. J. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k. 182)

- przesłuchanie R. G. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k. 182-182v)

- przesłuchanie H. A. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k. 182v-183)

- przesłuchanie D. M. na rozprawie w dniu 22.07.2020 r. (k. 210-210v)

Większość rzeczy znajdujących się w stodole przy ul. (...) należy do rodziny A. T. od strony matki. Narzędzia stolarskie były własnością J. K.- dziadka od strony matki A. T., który był stolarzem. Znajdowały się tam rzeczy należące do zmarłej Z. B..

Dowód:

- przesłuchanie H. A. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k. 182v-183)

- przesłuchanie A. T. na rozprawie w dniu 10.07.2019 r. (k. 104v-105), na rozprawie w dniu 18.11.2020 r. (k. 214v-215)

Aktem notarialnym z dnia 17.04.2015 r. Rep. A nr (...) sporządzonym przed notariuszem I. B. w K. Z. B. darowała swojemu wnukowi A. T. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w K.. Wcześniej mieszkanie było darowane J. T..

Dowód:

- umowa darowizny z dnia 17.04.2015 r. (k. 50-51)

- przesłuchanie A. T. na rozprawie w dniu 10.07.2019 r. (k. 104v-105), na rozprawie w dniu 18.11.2020 r. (k. 214v-215)

Pismem z dnia 07.04.2015 r. K. T. poinformowała swojego ojca J. T., że w związku z nielegalnym składowaniem rzeczy ma opuścić jej działkę nr (...) znajdującą się przy ul (...) oraz usunąć wszelkie rzeczy, które należą do niego do dnia 30.05.2015 r.

Dowód:

- powiadomienie z dnia 07.04.2015 r. (k. 61)

-przesłuchanie J. C. na rozprawie w dniu 11.10.2019 r. (k. 156-156v)

- przesłuchanie H. A. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k. 182v-183)

- przesłuchanie J. T. na rozprawie w dniu 10.07.2019 r. (k. 104-104v), na rozprawie w dniu 18.11.2020 r. (k. 214-214v)

- przesłuchanie A. T. na rozprawie w dniu 10.07.2019 r. (k. 104v-105), na rozprawie w dniu 18.11.2020 r. (k. 214v-215)

W dniu 22.04.2015 r. na terenie działki miał miejsce pożar altanki, w której mieszkał powód i składował większość swoich rzeczy, które spłonęły.

Dowód:

- przesłuchanie J. T. na rozprawie w dniu 10.07.2019 r. (k. 104-104v)

- przesłuchanie H. T. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k.182v-183)

- przesłuchanie P. W. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k. 181v-182)

- przesłuchanie A. T. na rozprawie w dniu 10.07.2019 r. (k. 104v-105), na rozprawie w dniu 18.11.2020 r. (k. 214v-215)

W 2014 r. J. T. w trakcie prowadzonego postępowania oświadczył, że w pożarze stracił niemal wszystkie rzeczy, w tym meble, oraz że nie posiada majątku.

Dowód:

- kserokopia wniosku o ukaranie (k. 71)

- kserokopia oświadczenia (k. 72)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 17.10.2018 r. sygn. akt I C 1168/17 Sąd nakazał J. T. aby opuścił, opróżnił wraz z osobami i rzeczami jego prawa reprezentującymi lokal mieszkalny położony w K., przy ul. (...) i wydał go A. T..

Dowód:

- kserokopia wyroku z dnia 17.10.2018 r. (k.45-49v)

Przyczepka dwukołowa marki S. o nr rej. (...) została zarejestrowana w 2009 r., jako właściciel figuruje A. T..

Dowód:
- postanowienie o umorzeniu dochodzenia k. 63-64

A. T. nabył przyczepę kempingową marki B. w dniu 12.07.2014 r.

Dowód:

- faktura nr (...)

- przesłuchanie H. A. na rozprawie w dniu 10.01.2020 r. (k. 182v-183)

- przesłuchanie A. T. na rozprawie w dniu 10.07.2019 r. (k. 104v-105), na rozprawie w dniu 18.11.2020 r. (k. 214v-215)

Sąd zważył co następuje

Powództwo w niniejszej sprawie dotyczyło zapłaty za rzeczy, które zdaniem J. T. zostały zabrane mu przez A. T. i są w jego posiadaniu. Z posiadaniem ustawodawca łączy wiele domniemań prawnych (art. 339-341 k.c.), które w braku domniemań przeciwnych ułatwiają określenie charakteru danego władztwa nad rzeczą. Domniemanie samoistności posiadania przewidziane w art. 339 k.c. oznacza, że ten, kto rzeczą włada, jest posiadaczem samoistnym, a z kolei przepis art. 341 k.c. mówi, że domniemywa się, że posiadanie jest zgodne ze stanem prawnym. Osoba, która powołuje się zatem na prawo własności rzeczy nie władając nią, musi wykazać prawo własności do niej. J. T. nie przedstawił wiarygodnych dowodów co do faktu istnienia w ogóle pewnych rzeczy, a co do innych, nie wykazał swojego prawa własności. Pozwany zaprzeczył, by w ogóle istniały takie rzeczy jak glebogryzarka, kosiarka, szlifierka do szkieł optycznych, krawędziaki drewniane egzotyczne, stół antyczny do renowacji, a w szczególności były w jego posiadaniu, Co innych, szczególnie narzędzi, to podał, że sam je kupił. Zeznania wskazywanych przez strony świadków nie dawały podstaw do przyjęcia że powód był właścicielem którejkolwiek ze wskazywanych rzeczy. Niezaprzeczalnym jest fakt, że w trakcie swojego pobytu w Niemczech powód przywoził różne rzeczy, jednakże nie można w sposób rzetelny ustalić jakie to były rzeczy i w jakim znajdowały się stanie. Wprawdzie świadek M. Ś. potwierdzała przywożenie przez J. T. rzeczy do syna i składowanie ich w stodole niemniej nie potrafiła ona wskazać dokładnie o jakie rzeczy chodziło i czy znajdują się one lub znajdowały w posiadaniu A. T.. Powód w trakcie pobytu w Niemczech przyjeżdżał także do swojej matki Z. B., która wówczas mieszkała pod S.. Ponadto od czasu pobytu J. T. w Niemczech minęło ponad 10 lat i trudno ustalić, które rzeczy przywoził do matki. , a które do syna, nie mówiąc już czyją one stanowiły własność (np. w wyniku darowizny). Po przyjeździe Z. B. do K., zostały zabrane z poprzedniego miejsca jej rzeczy, których część została złożona w stodole na ulicy (...). Powód nie wykazał, by któreś spośród tych rzeczy stanowiły jego własność. Rzeczy te mogły uleć zniszczeniu przez zwykłe użytkowanie lub właśnie brak ich użytkowania, ponadto należy przypuszczać, że gdyby były to wartościowe rzeczy zapewne zostałyby już przez powoda sprzedane, z uwagi na jego trudną sytuację materialną. Powód w żaden sposób nie udowodnił, nie przedstawił żadnych dowodów zakupu, świadkowie nie potrafili wskazać co mogło do niego bezpośrednio należeć. Nie było podstawy aby przyjąć, że wskazane przez niego rzeczy były jego własnością. Z zeznań świadka H. A. – pierwszej żony powoda - wynikało wynikało, że większość rzeczy znajdujących się w szopie, zwłaszcza narzędzia, były własnością nieżyjącego już dziadka matczynego pozwanego. Zeznania te były o tyle wiarygodne, że składała je osoba, która w nieruchomości przy ulicy (...) – miejscu, gdzie miały się znajdować rzeczy – mieszkała od dziecka, a później żyła w związku małżeńskim z powodem. Niewątpliwie też rzeczy znajdujące się w altance, w której powód mieszkał, spaliły się, stąd też nie ma podstaw do żądania zapłaty równowartości tych rzeczy od pozwanego. Należy jeszcze dodać, że nieruchomość, na której znajdował się altanka, jest przedmiotem współwłasności K. T. i K. S., trudno więc przyjąć za zasadne, żądanie od A. T. zapłaty za rzeczy składowane na posesji, które powód utracił. Pozwany A. T. przedstawił również dokumenty świadczące o tym, że jest właścicielem przyczepy kempingowej.

Poza tym, że powód nie podołał obowiązkom dowodowym dla wykazania zasadności swojego roszczenia, trzeba zwrócić jeszcze uwagę na brak podstaw materialnych do dochodzenia zapłaty za cześć rzeczy, Twierdzenia powoda, iż przynamniej część rzeczy ruchomych jest w posiadaniu pozwanego wyłącza możliwość dochodzenia zapłaty ich równowartości. Rzeczy te, jeśli by były własnością powoda, nie wyszłyby w wyniku ich zaboru – w tym przypadku przez pozwanego – z majątku powoda. Należy przyjąć, że istnienie po stronie uprawnionego potencjalnego roszczenia windykacyjnego, stanowi przeszkodę do zgłoszenia żądania przez właściciela zapłaty sumy pieniężnej odpowiadającej wartości rzeczy, zamiast żądania wydania samej rzeczy.

Powyższe przesądziło o oddaleniu powództwa.

Sąd przyznał od Skarbu Państwa na rzecz adwokata E. K. kwotę 2 952,00 złotych tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu powodowi J. T.. Podstawę przyznanego wynagrodzenia stanowi § 8 pkt. Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2019.18), w tym 552,00 zł podatku VAT.

Na mocy postanowienia z dnia 04.12.2019 r. powód został zwolniony od kosztów sądowych w całości, dlatego koszty sądowe w zakresie opłaty zostały zaliczone na rachunek Skarbu Państwa na podstawie przepisu art. 113 ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Sygn. akt I C 957/18

ZARZĄDZENIE

1.Odnotować

2. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

- pozwanemu A. T.

- adw. E. K.