Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 279/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

G. J. ,

syn J. i M., z domu Świątek

ur. (...)

w Z.

W dniu 27 stycznia 2019r. w K., będąc upoważniony jako kierownik podmiotu prowadzącego kurs kwalifikowanej pierwszej pomocy do wystawienia zaświadczeń o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika, w wystawionych dla kilkunastu uczestników kursu zaświadczeniach o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika, poświadczył nieprawdę o miejscu wystawienia zaświadczeń i odbyciu przez nich tego kursu w łącznych okresach od 18 stycznia 2019 r. do 20 stycznia 2019 r. i od dnia 25 stycznia 2019 r. do 27 stycznia 2019 r., w rzeczywistości nie realizując tego kursu zgodnie z jego programem, zatwierdzonym przez (...) Urząd Wojewódzki w K..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 27 stycznia 2019r. w K., oskarżony G. J. będąc upoważniony jako kierownik podmiotu prowadzącego kurs kwalifikowanej pierwszej pomocy do wystawienia zaświadczeń o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika, w wystawionych dla kilkunastu uczestników kursu zaświadczeniach o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika, poświadczył nieprawdę o miejscu wystawienia zaświadczeń i odbyciu przez nich tego kursu w łącznych okresach od 18 stycznia 2019 r. do 20 stycznia 2019 r. i od dnia 25 stycznia 2019 r. do 27 stycznia 2019 r., w rzeczywistości nie realizując tego kursu zgodnie z jego programem, zatwierdzonym przez (...) Urząd Wojewódzki w K..

2.  G. J. posiada polskie obywatelstwo, legitymuje się wykształceniem średnim, z zawodu jest ratownikiem medycznym, pracuje zarobkowo, jest żonatym ojcem dwojga małoletnich dzieci, dotychczas nie był karany sądownie.

- wyj. oskarżonego w części,

- zeznania świadka F. F.,

- zeznania świadka D. H.,

- zeznania świadka W. K.,

- zeznania świadka N. N.

- zeznania świadka N. J.,

- zeznania świadka O. S.,

- zeznania świadka N. C.,

- zeznania świadka A. P.,

- zeznania świadka D. G.,

- zeznania świadka R. Szpary,

- zeznania świadka A. G.,

- zeznania świadka W. T.,

- zeznania świadka P. P.,

- zaw. z załącznikami

- materiały post. wcześniejszych,

- materiały (...),

- dokumentacja z kontroli,

- protokół oględzin płyty DVD,

- zaświadczenia,

- dane o osobie,

- dane o karalności,

170, 172,

170-171,

104, 171,

107, 171,

110, 171,

118, 171,

122-123, 171,

126-127, 171-172,

130-131, 172,

114-115,

134,

137,

140,

147,

1-7,

15-28,

31-62,

63-79,

80-82,

103, 106, 109, 112, 117, 121, 125, 129, 133, 136, 139, 142,

157, 170,

168.

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

G. J.

w dniu 27 stycznia 2019 r. w K., będąc upoważniony jako kierownik podmiotu prowadzącego kurs kwalifikowanej pierwszej pomocy do wystawienia zaświadczeń o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika, w wystawionych dla kilkunastu uczestników kursu zaświadczeniach o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika, poświadczył nieprawdę o miejscu wystawienia zaświadczeń i odbyciu przez nich tego kursu w łącznych okresach od 18 stycznia 2019 r. do 20 stycznia 2019 r. i od dnia 25 stycznia 2019 r. do 27 stycznia 2019 r., w rzeczywistości nie realizując tego kursu zgodnie z jego programem, zatwierdzonym przez (...) Urząd Wojewódzki w K..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

W kontekście zarzutu oskarżenia nie mogły ostać się fakty:

1.  iż do popełnienia przestępstwa doszło w R. (rejonie kędzierzyńsko – (...)),

2.  iż poświadczenie nieprawdy oskarżonego polegało wyłącznie na niezrealizowaniu w dniu 25 stycznia 2019r. części kursu zgodnie z zatwierdzonym przez (...) w K. programem, a także niezgłoszeniu i niezatwierdzeniu zmienionego programu kursu przez (...) w K. (niewłaściwa konstrukcja opisu czynu).

- wyj. oskarżonego w części,

- zeznania świadka F. F.,

- zeznania świadka D. H.,

- zeznania świadka W. K.,

- zeznania świadka N. N.

- zeznania świadka N. J.,

- zeznania świadka O. S.,

- zeznania świadka N. C.,

- zeznania świadka A. P.,

- zeznania świadka D. G.,

- zeznania świadka R. Szpary,

- zeznania świadka A. G.,

- zeznania świadka W. T.,

- zeznania świadka P. P..

170, 172,

170-171,

104, 171,

107, 171,

110, 171,

118, 171,

122-123, 171,

126-127, 171-172,

130-131, 172,

114-115,

134,

137,

140,

147.

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

- wyj. oskarżonego w części,

- zeznania świadka F. F.,

- zeznania świadka D. H.,

- zeznania świadka W. K.,

- zeznania świadka N. N.

- zeznania świadka N. J.,

- zeznania świadka O. S.,

- zeznania świadka N. C.,

- zeznania świadka A. P.,

- zeznania świadka D. G.,

- zeznania świadka R. Szpary,

- zeznania świadka A. G.,

- zeznania świadka W. T.,

- zeznania świadka P. P.,

- zaw. z załącznikami

- materiały post. wcześniejszych,

- materiały (...),

- dokumentacja z kontroli,

- protokół oględzin płyty DVD,

- zaświadczenia,

- dane o osobie,

- dane o karalności,

W świetle przedstawionych dowodów oczywistym było, iż oskarżony G. J. prowadził zarejestrowaną w Z. szkoleniową działalność w przedmiocie organizowania kursów w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy wymaganych do uzyskania tytułu ratownika. Nie mogło budzić wątpliwości, iż w terminie 18-20 stycznia 2019r. i 25-27 stycznia 2019r. kurs w tym przedmiocie dla 18 uczestników zaplanowany został w rejonie K. – gminie R., w stanicy (...) D.. Bezspornym pozostawało również, iż oskarżony, będący podmiotem prowadzącym planowany kurs, stosownie do wymogów przewidzianych w ustawie o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006r., wystąpił zgodnie z właściwością do (...) Wojewody z wnioskiem o zatwierdzenie programu kursu, uzyskując jego akceptację stwierdzającą między innymi – co istotne w omawianej sprawie - zgodność z określonym normatywnie ramowym programem. Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż po myśli art. 13 ust. 7 wspomnianej ustawy, każda zmiana programu kursu obejmująca zakres merytoryczny wywoływała obwiązek ponownego uzyskania zatwierdzenia programu, o czym oskarżony został pouczony w samej decyzji Wojewody (...) z dnia 17 stycznia 2019r. (vide. k. 61 akt sprawy). Zgromadzone w sprawie dowody – poddane swobodnej procesowej ocenie – prowadzą Sąd do jednoznacznego przekonania, iż organizowany przez oskarżonego kurs został przeprowadzony skrótowo, wbrew zatwierdzonemu harmonogramowi, w zakresie istotnie okrojonym. Do tak stanowczej konstatacji Sądu prowadzą źródła osobowe. Z relacji przesłuchanych w sprawie kilkunastu świadków – kursantów, ewidentnie wynikało, że zgłoszeni do kursu uczestnicy faktycznie podzieleni zostali na dwie grupy, z których pierwsza, w której znaleźli się uczestnicy z P. – w terminie 18-20 stycznia 2019r. szkolona była w G., z kolei pozostała grupa kursantów pochodzących z O., w dniach 25-27 stycznia 2019r. odbyła szkolenie w K. przy (...) na W.. Bez cienia wątpliwości, zgłoszone przez oskarżonego szkolenie nie odbyło się zatem na terenie D., co dodatkowo wsparte zostało wynikami przeprowadzonej w dniu 25 stycznia 2019r. kontroli urzędników (...) w K., którzy we wskazanym miejscu szkolenia nikogo nie zastali, dokumentując powyższe w formie fotografii udostępnionych na płycie DVD, poddanych oględzinom śledczych. Niniejsza okoliczność, choć z punktu samego szkolenia drugorzędna, w przekonaniu Sądu winna zostać organowi nadzorującemu formalnie zgłoszona, co powinno również stanowić odzwierciedlenie tworzonej dokumentacji, w tym na wydawanych uczestników kursu zaświadczeniach. Faktycznie z kolei, co najistotniejsze, zaświadczenia wystawione kursantom przez oskarżonego poza wskazaniem niewłaściwego miejsca kursu potwierdzały odbycie przez szkolących się sześciu dni szkoleniowych – w terminach 18-20 i 25-27 stycznia 2019r., co nie polegało na prawdzie. W rzeczywistości bowiem, jak jednogłośnie podają przesłuchani kursanci, szkolenie potwierdzone uzyskanym zaświadczeniem przeszli wyłącznie w czasie jednego weekendu. W tym miejscu zauważyć należy, iż wgląd Sądu w zatwierdzony harmonogram szkolenia dowodzi, iż zaplanowane tematy szkoleniowe nie powtarzały się, a ich skomasowanie w trzech dniach byłoby niemożliwe, bez istotnego – połowicznego – okrojenia zakresu materiału. Konkludując zatem, Sąd nie miał wątpliwości, iż oskarżony poświadczył w tym zakresie nieprawdę w dokumentach, kwestionując kształt złożonych przezeń wyjaśnień, w których ten kwestionował swoje sprawstwo, o czym szerzej w dalszej części uzasadnienia. Pierwotny kształt zarzutu, w myśl poczynionych ustaleń, wymagał korekty – zgodnie z opisem zawartym w części rozstrzygającej, technicznie w zakresie samego wskazania miejsca zaistnienia czynu, jak i konstrukcyjnie, iż poświadczenie nieprawdy w zaświadczeniach o miejscu wystawienia dokumentu i odbyciu kursu w określonych ramach czasowych wynikało z nie realizacji kursu zgodnie z jego zatwierdzonym programem, co zostało wyżej na bazie wskazanych dowodów dowiedzione.

Zgromadzone w oparciu o wskazane dowody dane pozwoliły na ustalenie aktualnej sytuacji życiowej oskarżonego, w tym jego stanu majątkowego. Z kolei pozyskane dane o karalności obrazują dotychczasowy sposób jego życia w kontekście respektowania obowiązującego porządku prawnego.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

z pkt. 1.1

- wyj. oskarżonego w części

(k. 170, 172).

Wyjaśnienia oskarżonego, w których ten nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, uznane zostały przez Sąd za niewiarygodne. Przede wszystkim wskazać należy, iż te pozostawały odosobnione i w zupełnym oderwaniu od dowodów stanowiących podstawę ustaleń faktycznych, uznanych przez Sąd za wiarygodne. Sąd nie uznaje za wiarygodne twierdzeń oskarżonego, iż każdy z uczestników szkolenia przeszedł pełne szkolenie choć nie koniecznie w czasie jak w harmonogramie, co pozostaje w sprzeczności z poczynionymi ustaleniami. Wbrew twierdzeniom oskarżonego, program szkolenia objętego zarzutem został merytorycznie uszczuplony, co wymagało ponownego zatwierdzenia przez organ nadzorujący działalność. Z zeznań przesłuchanych kursantów wynika jednoznacznie, że przed rozpoczęciem jednoweekendowego kursu nie zostali przez organizatora zobowiązani do samodzielnego opanowania części teorii objętej kursem, nie szkolili się także przez Internet; zresztą zatwierdzony przez Wojewodę (...) program kursu nie przewidywał domowego samoszkolenia się – każdy z kursantów miał odbyć dwuweekendowe szkolenie łącznie przez sześć dni szkoleniowych, co zresztą, niezgodnie z prawdą, oskarżony poświadczył w wystawionych kursantom w dniu 27.01.2019 r. zaświadczeniach. Poza tym, kwestionowanie przez oskarżonego kwestii prawidłowości umocowania skierowanej doń w dniu 25 stycznia 2019r. kontroli, co i tak pozostawało bez większego znaczenia co do meritum sprawy, było nietrafne, albowiem umocowani do kontroli pracownicy dysponowali aktualnym na ten dzień upoważnieniem (vide k. 70 akt sprawy).

W przekonaniu Sądu, taka procesowa postawa oskarżonego stanowiła wyłącznie przyjętą przezeń na potrzeby niniejszego procesu linię obrony, która miała na celu uchronić go przed odpowiedzialnością karną.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

G. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wykazane dowodowo zachowanie oskarżonego wypełniało znamiona przestępstwa z art. 271 § 1 kk. W świetle poczynionych w sprawie ustaleń oczywistym było, iż oskarżony G. J., prowadzący firmę (...), w zakresie której organizował kursy kwalifikowanej pierwszej pomocy, jako kierownik podmiotu prowadzącego kurs był osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu zaświadczenia potwierdzającego ukończenie kursu i uzyskania tytułu ratownika, a to zgodnie z § 9 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, wydanym na podstawie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Jednocześnie nie mogło budzić wątpliwości, iż w realiach analizowanej sprawy wyżej wymieniony poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne – w zakresie miejsca, czasu i zakresu szkolenia objętego oskarżeniem. Działanie oskarżonego miało charakter umyślny w rozumieniu art. 9 § 1 kk, podjęte zostało z zamiarem bezpośrednim, z pełną świadomością bezprawności tego zachowania.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

3.4.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

3.5.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. J.

1

2

-

-

Sąd uznając oskarżonego za winnego, stosując art. 4 § 1 kk, na podstawie art. 271 § 1 kk przy zast. art. 37a kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk orzekł karę 160 stawek dziennych grzywny, ustalając wartość jednej stawki na kwotę 20 złotych.

Wymierzając orzeczoną wobec oskarżonego karę Sąd, mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary zawarte w treści art. 53 § 1 i 2 k.k., przy rodzaju i wysokości orzeczonej sankcji wziął pod uwagę wszystkie okoliczności związane z dopuszczeniem się przez wyżej wymienionego przypisanego mu przestępstwa, w tym przede wszystkim ilość poświadczających nieprawdę dokumentów wprowadzonych w obieg. Z drugiej strony istotne znaczenie miały pozyskane dane o braku dotychczasowej karalności oskarżonego, co należało poczytać na jego korzyść.

Zdaniem Sądu, okoliczności zaistnienia stwierdzonego wyrokiem czynu, jego stopień społecznej szkodliwości – istotny i znaczny, zważywszy, że chodziło o wyszkolenie ratowników wodnych, ale, z drugiej strony dotychczasowa niekaralność oskarżonego prowadziła Sąd do przekonania, iż sankcja w postaci kary pozbawienia wolności (przewidziana przez ustawodawcę w związku z dopuszczeniem się przestępstwa fałszerstwa intelektualnego w rat. 271 § 3 kk – w wymiarze od 3 miesięcy do lat 5), orzeczonej czy to jako kara bezwzględna, czy też z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, byłaby nieadekwatna. Wobec takiej konstatacji Sąd sięgnął po przewidujący możliwość przejścia na karę nieizolacyjną przepis art. 37a kk. W sytuacji braku przeszkód formalnych, Sąd mając swobodę w wyborze rodzaju kary zamiast kary pozbawienia wolności uznał, iż kara grzywny wydaje się być bardziej celowa niż możliwa do orzeczenia kara ograniczenia wolności. Dolegliwość wymierzonej kary przejawiająca się w konieczności uiszczenia przez oskarżonego grzywny właśnie w orzeczonej wysokości przyczyni się, zdaniem Sądu, do jego resocjalizacji, zapobiegając jednocześnie późniejszemu powrotowi do kolizji z normami prawa karnego. Kara ta utwierdzi także społeczeństwo w przekonaniu, że za negatywne zachowania należy ponieść określone konsekwencje.

Od razu w tym miejscu wskazać należy, iż celowość zastosowania art. 4 § 1 kk uzasadnia zmiana przepisu art. 37a kk zaistniała z dniem 24 czerwca 2020r. – w obecnej treści mniej korzystnego dla osoby oskarżonej, statuującej możliwość orzeczenia kary grzywny lub ograniczenia wolności zamiast kary pozbawienia wolności, w sytuacji zagrożenia karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 8 lat pozbawienia wolności, co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Stosując art. 4 § 1 kk, na podstawie art. 41 § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego G. J. na okres 1 roku zakaz prowadzenia działalności gospodarczej związanej z organizowaniem i prowadzeniem kursów kwalifikowanej pierwszej pomocy. W realiach analizowanej sprawy oczywistym było, iż oskarżony skazany został niniejszym wyrokiem za przestępstwo popełnione w związku z prowadzeniem takiej działalności. Zdaniem Sądu, przyzwolenie na dalsze jej prowadzenie, bez wymiernych konsekwencji, zagrażałoby istotnym dobrom chronionym prawem. Określony czas orzeczonego zakazu uchodzi za wystarczający.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

---

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Na podstawie art. 627 kpk oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego G. J. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 390 złotych, w tym opłatę w wysokości 320 złotych, a to w uznaniu, iż wyżej wymieniony jest w stanie ponieść owe koszty.

6.  1Podpis