Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2021 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Paulina Lebowska

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2021 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka akcyjna w S.

przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 67.326 (sześćdziesiąt siedem tysięcy trzysta dwadzieścia sześć) złotych i 25 (dwadzieścia pięć) groszy z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot i dat:

–- 46.936,80 złotych od dnia 22 maja 2020 roku;

– 19.618,50 złotych od dnia 20 czerwca 2020 roku;

- 770 złotych od dnia 1 lipca 2020 roku

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8.784 (osiem tysięcy siedemset osiemdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia wyroku do dnia zapłaty.

Sygnatura akt: XI GC 933/20

Sprawa rozpoznana w postępowaniu uproszczonym.

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 28 sierpnia 2020 roku powódka (...) spółka akcyjna w S. wniosła przeciwko pozwanej (...) spółce z ograniczona odpowiedzialnością w K., o zasądzenie na swoją rzecz kwoty 67 326,25 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot: 46 936,80 zł od dnia 2 maja 2020 r. do dnia zapłaty; 19 618,50 zł od dnia 20 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty; 770,95 zł od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia zapłaty. Nadto powódka zażądała kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że wynajęła pozwanej rusztowania modułowe oraz wciągarkę. Pozwana nie uiściła całej należności uzgodnionej umową.

Nakazem zapłaty z dnia 3 września 2020 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu (k. 60).

W przepisanym terminie pozwana wniosła sprzeciw zaskarżając nakaz w całości i wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powódki kosztów procesu. Pozwana zakwestionowała roszczenie powódki co do zasady jak i co do wysokości podnosząc, zarzut niewykonania przez powódkę umowy w przedmiocie montażu i demontażu na kwotę 10 100 zł w spornym okresie. Nadto dokumenty wydania zostały podpisane przez osobę nieznaną pozwanej. Pozwana zakwestionowała również aby otrzymała od powódki segment szynowy, z tytułu niezwrócenia którego została obciążona notą.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Strony procesu są przedsiębiorcami z branży budowlanej.

Bezsporne.

W dniu 25 września 2019 roku pomiędzy powódką, jako wynajmującym a pozwaną, jako najemcą zawarta została ramowa umowa najmu sprzętu budowlanego nr (...), w ramach której strony postanowiły podjąć współpracę w zakresie najmu elementów rusztowań L. wraz z ewentualnymi usługami towarzyszącymi w postaci: opracowania koncepcji wybudowy/projektu technicznego, dostawy, montażu, demontażu, przeglądów okresowych, odbioru/transportu zwrotnego, czyszczenia oraz naprawy.

Umowa została zawarta na czas nieokreślony.

Każde złożone przez pozwaną zamówienie przyjęte do realizacji skutkowało nawiązaniem stosunku najmu na czas oznaczony.

Data rozpoczęcia oraz zakończenia obowiązywania danego wynajmu określona miała zostać w zleceniu stanowiącym integralną część umowy. Natomiast w przypadku niezwrócenia powódce przedmiotu najmu, umowa ulegała przedłużeniu do chwili faktycznego terminu zwrotu (§3).

Za zwrot sprzętu budowlanego uważano jedynie oddanie wynajmującemu sprzętu budowlanego w takim stanie, w jakim został on wynajęty. W przeciwnym razie wynajmujący miał prawo przedłużyć umowę najmu do dnia przywrócenia sprzętu budowlanego do stan poprzedniego, tj. z dnia jego wydania oraz naliczyć z tego tytułu dodatkowy czynsz najmu. (pkt. III ust. 14 (...)).

Pozwana wyraziła zgodę na przesyłanie faktur, faktur korygujących, not w formie elektronicznej.

Pozwana upoważniła powódkę do wystawiania faktur VAT bez swojego podpisu (pkt. III ust. 8 (...)).

Najemca ponosi odpowiedzialność za sprzęt budowlany od chwili załadunku urządzenia u wynajmującego do momentu zwrotu go w miejsce wskazane przez wynajmującego w stanie niepogorszonym, zaś ryzyko utraty lub uszkodzenia tego sprzętu przechodzi na najemcę z chwilą protokolarnego odbioru. (pkt. IV. ust. 1 (...)).

Dowód:

- ramowa umowa najmu sprzętu budowlanego k. 20-23;

- ogólne warunki umowy najmu k. 29-30;

- ogólne warunki umów najmu rusztowań k. 24-28;

- pełnomocnictwo z dnia 2 kwietnia 2019 r. k. 31;

- odpis KRS pozwanej k. 12-17;

- zeznania świadka W. S. k. 113-113v.;

Na podstawie zlecenia US/ (...) z dnia 27 września 2019 r. powódka wydała pozwanej rusztowanie modułowe A., tytułem kaucji pozwana uiściła kwotę 5000 zł. Rusztowania zostały dostarczone i zamontowane przez powódkę i pozostawione do użytkowania przez pozwaną w Ż. na terenie prac prowadzonych w (...) w Ż..

Na podstawie zlecenia nr (...), powódka wydała pozwanej wciągarkę G. L..

Następnie powódka dokonała demontażu i odbioru rusztowań.

Dowód:

- zamówienie k. 32-34;

- protokoły odbioru k. 35-43;

- zamówienie k. 52;

- dokument wydania k. 53;

- protokół zdawczo-odbiorczy k. 54;

- upoważnienie k. 51;

- protokoły demontażu k. 44-50, 97-100;;

- korespondencja e-mail k. 90-96;

- zeznania świadka W. S. k. 113-113v.;

Z tytułu wykonanej umowy wynajmu i wykonanych usług powódka obciążyła pozwaną następującymi fakturami i notą:

- FV/ (...)/20/04/010 z dnia 30 kwietnia 2020 r. na kwotę 46 936,80 zł tytułem wynajmu rusztowania modułowego w okresie od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia 30 kwietnia 2020 r. oraz 5 usług demontażu i 1 usługi montażu, z terminem płatności do dnia 21 maja 2020 r.;

- FV/ (...)/20/05/005 z dnia 29 maja 2020 r. na kwotę 19 618,50 zł tytułem wynajmu rusztowania modułowego w okresie od dnia 1 maja 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r. i usługi demontażu oraz usługi dostawy/odbioru, z terminem płatności do dnia 19 czerwca 2020 r.;

- (...) z dnia 9 czerwca 2020 r. na kwotę 770,95 zł tytułem utracenia elementu- segmentu szynowego, z terminem płatności do dnia 30 czerwca 2020 r.;

Dowód:
- faktury VAT k. 55, 56;

- nota k. 57;

- zeznania świadka W. S. k. 113-113v.;

Dnia 20 kwietnia 2020 r. pozwana oświadczyła o uznaniu roszczenia powódki wynikającego z wystawionych faktur VAT w kwocie 117,078,23 zł i uiszczenia zadłużenia w 3 ratach.

Dowód:

- oświadczenie z dnia 20 kwietnia 2020 r. k. 101;

Mimo upływu terminów płatności, pozwana nie uiściła należności na rzecz powódki, wobec czego pismem z dnia 10 sierpnia 2020 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 190 486,84 zł na którą składała się między innymi kwoty 46 936,80 zł, 19 618,50 zł oraz 770,95 zł tytułem wystawionych faktur VAT, powiększona o kwoty skapitalizowanych odsetek.

Na dzień 25 sierpnia 2020 r. zadłużenie pozwanej z tytułu ramowej umowy wynajmu, wynosiła 180 540,93 zł.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 10 sierpnia 2020 r. k. 58;

- dowód nadania k. 59;

- wyciąg należności dot. pozwanej k. 18-19;

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w całości.

Powódka swoje roszczenie wywodziła z zawartej z pozwaną umowy najmu sprzętu budowlanego, do której pomocniczo znajduje zastosowanie art. 659 k.c. w myśl którego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Bezzasadne okazały się zarzuty pozwanej, dotyczące niewykonania przez powódkę zobowiązania oraz niewykazania roszczenia co do zasady jak i wysokości.

Po pierwsze z przedłożonego materiału dowodowego, w postaci umowy, ogólnych warunków najmu, ogólnych warunków najmu rusztowań, faktur VAT, oświadczenia pozwanej, korespondencji e-mail, protokołów oraz zeznań świadka jasno wynika, iż strony łączyła umowa, która była wykonywana przez powódkę na podstawie nadesłanych przez pozwaną zleceń, nadto pozwana posiadała wiedzę o ciążącym na niej zobowiązaniu z tytułu umowy.

Po drugie na podstawie zapisów (...) i (...), pozwana umocowała powódkę do dokonywania jednostronnych czynności, np. w postaci wystawiania i doręczenia faktur VAT, bez podpisu pozwanej, dokonania demontażu rusztowań. Pozwana nie skorzystała z procedury reklamacyjnej. Zgodnie z treścią §5 ust. 13 szczególnych warunków umów najemca potwierdził, że jeśli w terminie 3 dni roboczych od daty gotowości do odbioru nie stawi się, nie podpisze protokołu odbioru technicznego rusztowań lub nie wniesie pisemnych zastrzeżeń do konstrukcji rusztowań i podpisanego protokołu odbioru, będzie to równoznaczne z przyjęciem przez najemcę rusztowania z datą zgłoszenia gotowości do odbioru i późniejsze ewentualne reklamacje najemcy mogą być nieuwzględniane.

Argumentacja pozwanej jest niewiarygodna i nieprzekonywująca. Strony procesu zawarły ramową umowę najmu sprzętu budowlanego określającego podstawowe regulacje dotyczące najmu sprzętu. Umowa była zawarta przez osoby uprawnione do reprezentacji stron procesu, w tym strony pozwanej. Strona pozwana nie przedstawiła dowodów wykluczających taką interpretację. Co więcej, strona pozwana – choć wiele rozwodziła się na temat niewykazania roszczenia co do zasady jak i co do wysokości nie naprowadziła żadnych dowodów naprzeciw twierdzeniom pozwu, nie wykazała zakończenia umowy w kwietniu 2020 roku.

Oznacza to, że strony procesu wiązała ramowa umowa oraz ogólne warunki umowy. Z tych i innych dokumentów, jak zamówienia, korespondencji e-mail, dokumentu wydania, protokołów wynikają okoliczności świadczące o wydaniu i korzystaniu ze sprzętu. Strona pozwana, co istotne nie kwestionowała, że korzystała z rzeczy przez okres najmu wskazany przez stronę powodową. Nie było kwestionowane też, że powódka zaliczyła na poczet wpłaconą kaucję. Co do noty obciążeniowej oraz zamówienia (...) pozwana uregulowała czynsz najmu wciągarki za okres od listopada 2019 roku do stycznia 2020 roku a późniejsze należności objęto oświadczeniem z dnia 24 kwietnia 2020 roku. Wskazuje to na faktyczne wykorzystanie sprzętu przez pozwaną. Skoro zaś nie zwrócono elementu szynowego zasadne jest obciążenie powoda kosztem tego elementu (pkt IV ust 4 owu). Wartość elementu ustalono na kwotę niższą aniżeli pierwotna jego wartość.

Sąd pominął dowód z przesłuchania przedstawicieli pozwanych, z uwagi na niezłożenie wniosku o przesłuchanie w drodze odezwy mimo znacznego upływu terminu od dnia wniesienia sprzeciwu i wyznaczenia terminu rozprawy a także z uwagi na nieuprawdopodobnienie, iż niemożność ich stawiennictwa nastąpiła w dniu poprzedzającym rozprawę, albowiem z doświadczenia Sądu wynika, iż o inwestycjach i planowanych terminach wizji na terenie inwestycji z reguły posiada się wiedze dużo wcześniej. Mając na uwadze dotychczasowe postępowanie przedstawicieli pozwanej spółki, polegające na uchylaniu się od obecności przy czynnościach dokonywanych z udziałem powoda, unikaniem kontaktu, sąd przyjął, że postępowanie pozwanego zmierzało wyłącznie do wydłużenia czasu procesu.

W tym stanie rzeczy, zgłoszone zarzuty pozwanej były bezzasadne. Tym samym, cała żądana kwota główna była uzasadniona.

Podstawę prawną orzeczenia o odsetkach ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, zasądzonych w pkt I wyroku, stanowi art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 684), zgodnie z którym w transakcjach handlowych- z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny - wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: 1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie; 2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie. Faktury, które zostały wystawione tytułem, określały termin zapłaty, zatem zasadne było zasądzenie odsetek od dnia następnego.

Dlatego też, Sąd orzekł, jak w pkt. I. wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Strona pozwana przegrała sprawę w całości, a zatem winna jest zwrócić powódce koszty procesu w łącznej kwocie 8784 zł, na którą to kwotę składa się: 3367 zł opłata od pozwu, 17 opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz 5400 zł tytułem wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika. O kosztach procesu orzeczono w pkt II.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)