Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 333/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

1.Przewodniczący – SSR Lidia Merska

Protokolant – st. sek. Urszula Ekstowicz

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.– Janusza Wałach

po rozpoznaniu w dniach 22 stycznia 2020r, 9 września 2020r, 18 grudnia 2020r

na rozprawie sprawy

1.  B. K.

urodz. (...) w L.

syna J. i H. z d. D.

oskarżonego o to, że:

I.  W dniu 24 grudnia 2012r. oraz w dniu 29 maja 2013r. w G. zajmując stanowisko specjalisty w (...) (...) (...) w G. i będąc odpowiedzialnym za sprawowanie nadzoru specjalistycznego w zakresie wykonywania obsług, napraw i konserwacji sprzętu służby (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. Z. i (...) R. N. (1) doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) (...) (...) w G. w postaci pieniędzy w wysokości 12 933,99 zł w ten sposób, że:

1)  pomimo nie odebrania w dniu 10 grudnia 2012r. z zakładu (...) położonego w m. W. przy ul. (...) w ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 04 kwietnia 2012r. w G. pomiędzy (...) (...) (...) w G. a E. Z. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) Serwis (...) z siedzibą w W. w przedmiocie wykonania w okresie od 4 kwietnia 2012r. do 10 grudnia 2012r. usług w zakresie obsług okresowych i konserwacyjnych oraz napraw bieżących pojazdów samochodowych – przez (...) z (...) (...) w G.: (...) K. S., (...) T. M. oraz (...) F. K. pojazdu mechanicznego maki S. (...) nr rej. (...) z uwagi na jego stan techniczny podżegał nieustaloną osobę do wypełnienia blankietu protokołu odbioru usługi naprawy (...) (...) opatrzonego własnoręcznymi podpisami (...) K. S., (...) T. M. oraz (...) F. K., która niezgodnie z wolą wymienionych (...) wpisała treść oznaczającą, iż w dniu 10 grudnia 2012r. wspomniany pojazd został naprawiony przez A. E. Z. zgodnie z poświadczającą nieprawdę fakturą VAT nr (...), która uprzednio wystawiona została w dniu 10 grudnia 2012r. przez J. Z. na kwotę 5 799, 99 zł z tytułu naprawy wskazanego pojazdu, a której odebranie pokwitował własnoręcznym podpisem, które to dokumenty wraz z zestawieniem operacji naprawy pojazdu przedstawił w dniu 18 grudnia 2012 r. (...) R. N. (1), który następnie przekraczając obowiązki na zajmowanym stanowisku służbowym (...) (...) (...) (...) w G. określone w pkt 6 zakresu obowiązków potwierdził na wskazanych dokumentach dokonanie naprawy wspomnianego pojazdu przez firmę (...) z siedzibą w W., po czym użył tych dokumentów przedstawiając je w dniu 19 grudnia 2012r. (...) (...) (...) w G. w konsekwencji czego wprowadził wymienionego w błąd co do faktu wykonania naprawy pojazdu przez firmę (...) z siedzibą w W. oraz merytorycznej zasadności realizacji wskazanej faktury doprowadzając w ten sposób do przelania w dniu 24 grudnia 2012r. na rachunek wskazanego podmiotu kwoty 5 799, 99 zł

2)  w nieustalonym dniu kwietnia 2013r. ukrył dokument w postaci protokołu odbioru usługi pojazdu mechanicznego marki S. (...) nr rej. (...) uprzednio sporządzony w dniu 30 kwietnia 2013r. przez (...) z (...) (...) w G. tj. (...) A. D. i (...) M. K. potwierdzający odbiór wspomnianego pojazdu w dniu 30 kwietnia 2013r. przez wymienionych (...) (...) Serwis (...) z siedzibą w W., a następnie po wystawieniu w dniu 22 kwietnia 2013r. przez J. Z. poświadczającej nieprawdę faktury VAT nr (...)obciążającej firmę (...) na kwotę 7 134 zł za rzekome zlecenie wykonania i dokonania po dniu 1 stycznia 2013r. naprawy pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr rej. (...), nakłonił P. B. do wystawienia przez niego w ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 13 lutego 2013 r. pomiędzy (...) (...) (...) w G., a P. B. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą N. A. P. B. z siedzibą w W. w przedmiocie wykonania obsług okresowych i konserwacyjnych oraz napraw bieżących pojazdów samochodowych, napraw i regeneracji poszczególnych części pojazdów – w dniu 30 kwietnia 2013 r. w W. poświadczającego nieprawdę kosztorysu naprawy pojazdu marki S. (...) nr rej. (...) oraz faktury VAT nr (...) obciążającej (...) (...) (...) w G. za rzekomą naprawę pojazdu mechanicznego marki S. o nr rej. (...) na kwotę 7 134,00 zł, której odebranie pokwitował własnoręcznym podpisem, w nieustalonym dniu wyłudził za pomocą wprowadzenia w błąd od (...) A. D. i (...) M. K. złożenie przez nich podpisów na blankiecie protokołu odbioru usługi, po czym po złożeniu na tym dokumencie przez P. B. odcisku pieczęci „N. A. P. B. ul. (...), (...)-(...) W.” przedstawił go pracownikowi (...) (...) w G. A. K., która w wyniku wprowadzenia jej w błąd własnoręcznie uzupełniła ten dokument poprzez dokonanie wpisów oznaczających dokonanie w dniu 30 kwietnia 2013 r. przez podmiot N. A. P. B. z siedzibą w W. naprawy wspomnianego pojazdu określonej fakturze VAT nr (...), a następnie wskazane wyżej dokumenty wraz z kosztorysem naprawy przekazanym mu przez P. B. przedstawił w dniu 7 maja 2013 r. (...). R. N. (2), który następnie przekraczając obowiązki na zajmowanym stanowisku służbowym (...) (...) (...) (...) w G. określone w pkt 6 zakresu obowiązków, potwierdził na wskazanych dokumentach dokonanie naprawy wspomnianego pojazdu przez firmę (...) z siedzibą w W., po czym użył tych dokumentów przedstawiając je w dniu 28 maja 2013 r. (...) (...) (...) w G. w konsekwencji czego wprowadził wymienionego w błąd co do faktu wykonania naprawy pojazdu przez firmę (...) z siedzibą w W. oraz merytorycznej zasadności realizacji wskazanej faktury, doprowadzając w ten sposób, do przelania w dniu 29 maja 2013 r. na rachunek wskazanego podmiotu kwoty 7 134,00 zł

tj. o czyn z art. 21§2 kk w zw. z art. 231§2 kk w zw. z art. 18§2 kk

w zw. z art. 270§2 kk w zw. z art. 270§2 kk w zw. z art. 271§3 kk

w zw. z art. 273 kk w zw. z art. 276 kk w zw. z art. 286§1 kk

w zw. z art. 12§1 kk

II.  W dniu 1września 2014 r. w G. zajmując stanowisko specjalisty w (...) (...) (...) w G. i będąc odpowiedzialnym za sprawowanie nadzoru specjalistycznego w zakresie wykonywania obsług, napraw i konserwacji sprzętu służby (...), działając w krótkich odstępach czas w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. Z. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) (...) (...) w G. w postaci pieniędzy w wysokości 1552,61 zł, w ten sposób, że w nieustalonym dniu 2014 r. wskazał (...) A. W. z (...) (...) w G. na konieczność odebrania od J. Z. łożyska, które następnie tenże (...) wraz ze (...) P. G. wykorzystał na terenie (...) (...) w G. w naprawie pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr rej. (...), a następnie po osobistym odebraniu od J. Z. wystawionej przez niego w ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 19 marca 2014 r. w G. pomiędzy (...) (...) (...) w G. a E. Z. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) Serwis (...) z siedzibą w W. – w dniu 11 sierpnia 2014 r. w W. poświadczającej nieprawdę faktury VAT nr (...) (...) obciążającej (...) (...) (...) w G. za naprawę pojazdu mechanicznego marki S. o nr rej. (...) tego samego dnia wyłudził za pomocą wprowadzenia w błąd od (...) A. W. i (...) P. G. złożenie przez nich podpisów na blankiecie protokołu odbioru usługi, po czym dokument ten przedstawił pracownikowi (...) (...) w G. A. K., która w wyniku wprowadzenia jej w błąd własnoręcznie uzupełniła ten dokument poprzez dokonanie wpisów oznaczających przeprowadzenie w dniu 11 sierpnia 2014 r. przez (...) Serwis (...) z siedzibą w W. naprawy wspomnianego pojazdu określonej w fakturze VAT nr (...), po czym wskazane wyżej dokumenty wraz z zestawieniem operacji przekazanym mu przez J. Z. zawierającym nieprawdziwe dane w zakresie wykonanych prac w poz. 1.1, 2.1-2.10, 3.1-3.5, 3.7, 3.9, 3.10, 3.12, 3.13 przedstawił w dniu 28 sierpnia 2014 r. (...) (...) (...) (...) w G. (...). A. T. czym wprowadził wymienionego (...) w błąd co do faktu wykonania naprawy przez firmę (...) z siedzibą w W., a następnie w dniu 1 września 2014 r. (...) (...) (...) w G. co do merytorycznej zasadności realizacji wskazanej faktury

tj. o czyn z art. 270§2 kk w zw. z art. 271§3 kk w zw. z art. 273 kk

w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 12§1 kk

2.  J. Z.

urodz. (...) w W.

syna M. i M. zd. Ś.

oskarżonego o to, że:

1. W dniu 24 grudnia 2012 r. oraz w dniu 29 maja 2013 r. w G. działając wspólnie i w porozumieniu z B. K. zajmującym stanowisko specjalisty w (...) (...) (...) w G. i będącym z tej racji odpowiedzialnym za sprawowanie nadzoru specjalistycznego w zakresie wykonywania obsług, napraw i konserwacji sprzętu służby (...) oraz (...). R. N. (2) zajmującym stanowisko służbowe (...) (...) (...) (...) (...) w G., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) (...) (...) w G. w postaci pieniędzy w wysokości 12 933,99 zł w ten sposób, że:

1)  pomimo nie odebrania w dniu 10 grudnia 2012 r. z zakładu (...) położonego w m. W. przy ul. (...) w ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 4 kwietnia 2012 r. w G. pomiędzy (...) (...) (...) w G. a E. Z. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) Serwis (...) w W. w przedmiocie wykonania w okresie od 4 kwietnia 2012 r. do 10 grudnia 2012 r. usług w zakresie obsług okresowych i konserwacyjnych oraz napraw bieżących pojazdów samochodowych przez (...) z (...) (...) w G.: (...) K. S., (...) T. M. oraz (...) F. K. pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr rej. (...) z uwagi na jego stan techniczny, będąc osobą uprawnioną wystawił w dniu 10 grudnia 2012 r. zestawienie operacji naprawy pojazdu marki S. (...) nr (...) oraz fakturę VAT nr (...) (...) obciążającą (...) (...) (...) w G. z tytułu naprawy pojazdu mechanicznego marki S. o nr rej. (...) na kwotę 5 799,99 zł poświadczając w ten sposób nieprawdę, której odebranie pokwitował własnoręcznym podpisem B. K., który następnie podżegał nieustaloną osobę do wypełnienia blankietu protokołu odbioru usługi naprawy (...) (...) nr rej. (...) opatrzonego własnoręcznymi podpisami (...) K. S., (...) T. M. oraz (...) F. K., która to osoba niezgodnie z wolą wymienionych (...) wpisała treść oznaczającą, iż w dniu 10 grudnia 2012 r. wspomniany pojazd został naprawiony przez A. E. Z. zgodnie z fakturą VAT nr F (...), które to dokumenty wraz z zestawieniem operacji naprawy pojazdu przedstawił w dniu 18 grudnia 2012 r. (...). R. N. (2), który przekraczając obowiązki na zajmowanym stanowisku służbowym (...) (...) (...) (...) w G. określone w pkt 6 zakresu obowiązków potwierdził na wskazanych dokumentach dokonanie naprawy wspominanego pojazdu przez firmę (...) z siedziba w W. poświadczając w ten sposób nieprawdę, po czym użył tych dokumentów przedstawiając je w dniu 19 grudnia 2012 r. (...) (...) (...) w G. w konsekwencji czego wprowadził wymienionego w błąd co do faktu wykonania naprawy pojazdu przez firmę (...) z siedzibą w W. oraz merytorycznej zasadności realizacji wskazanej faktury doprowadzając w ten sposób do przelania w dniu 24 grudnia 2012 r. na rachunek wskazanego podmiotu kwoty 5 799,99 zł,

2)  w dniu 22 kwietnia 2013 r. w W. poświadczył nieprawdę w dokumencie w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną wystawił fakturę VAT nr F (...) obciążającą firmę (...) z siedzibą w W. na kwotę 7 134 zł za rzekome zlecenie wykonania i dokonania po dniu 1 stycznia 2013 r. naprawy pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr (...), a następnie w dniu 30 kwietnia 2013 r. w W. potwierdził przekazanie wspomnianego pojazdu przez (...) Serwis (...) z siedzibą w W. w protokole odbioru usługi pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr rej. (...) sporządzonego przez (...) z (...) (...) w G. tj. (...) A. D. i (...) M. K., który to dokument następnie przekazany B. K. został przez niego ukryty, a wymieniony nakłonił P. B. do wystawienia w ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 13 lutego 2013 r. pomiędzy (...) (...) (...) w G., a P. B. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą N. A. P. B. z siedzibą w W. w przedmiocie wykonania obsług okresowych i konserwacyjnych oraz napraw bieżących pojazdów samochodowych, napraw i regeneracji poszczególnych części pojazdów – w dniu 30 kwietnia 2013 r. w W. poświadczającego nieprawdę kosztorysu naprawy pojazdu marki S. (...) nr rej. (...) oraz faktury VAT nr (...) obciążającej (...) (...) (...) w G. za rzekomą naprawę pojazdu mechanicznego marki S. o nr rej. (...) na kwotę 7 134,00 zł, której odebranie B. K. pokwitował własnoręcznym podpisem, po czym w nieustalonym dniu wyłudził za pomocą wprowadzenia w błąd od (...) A. D. i (...) M. K. złożenie przez nich podpisów na blankiecie protokołu odbioru usługi, po czym po złożeniu na tym dokumencie przez P. B. odcisku pieczęci „N. A. P. B. ul. (...), (...)-(...) W.” przedstawił go pracownikowi (...) (...) w G. A. K., która w wyniku wprowadzenia jej w błąd własnoręcznie uzupełniła ten dokument poprzez dokonanie wpisów oznaczających dokonanie w dniu 30 kwietnia 2013 r. przez podmiot N. A. P. B. z siedzibą w W. naprawy wspominanego pojazdu określonej fakturze VAT nr (...), a następnie wskazane wyżej dokumenty wraz z kosztorysem naprawy przekazanym mu przez P. B. przedstawił w dniu 7 maja 2013 r. (...). R. N. (2), który następnie przekraczając obowiązki na zajmowanym stanowisku służbowym (...) (...) (...) (...) w G. określone w pkt 6 zakresu obowiązków, potwierdził na wskazanych dokumentach dokonanie naprawy wspominanego pojazdu przez firmę (...) z siedzibą w W. poświadczając w ten sposób nieprawdę, po czym użył tych dokumentów przedstawiając je w dniu 28 maja 2013 r. (...) (...) (...) w G. w konsekwencji czego wprowadził w błąd co do faktu wykonania naprawy pojazdu przez firmę (...) z siedzibą w W. oraz merytorycznej zasadności realizacji wskazanej faktury, doprowadzając w ten sposób do przelania w dniu 29 maja 2013 r. na rachunek wskazanego podmiotu kwoty 7 134,00 zł,

tj. o czyn z art. 21§2 kk w zw. z art. 231§2 kk w zw. z art. 18§2 kk

w zw. z art. 270§2 kk w zw. z art. 270§2 kk w zw. z art. 271§3 kk

w zw. z art. 273 kk w zw. z art. 276 kk w zw. z art. 286§1 kk

w zw. z art. 12§1 kk

2. W dniu 1 września 2014 r. w G. działając wspólnie i w porozumieniu z B. K. zajmującym stanowisko specjalisty w (...) (...) (...) w G. będącym odpowiedzialnym za sprawowanie nadzoru specjalistycznego w zakresie wykonania obsług, napraw i konserwacji sprzętu służby (...), w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) (...) (...) w G. w postaci pieniędzy w wysokości 1552,61 zł w ten sposób, że w nieustalonym dniu 2014 r. przekazał (...) A. W. z (...) (...) w G. łożysko, które następnie tenże (...) wraz ze (...) P. G. wykorzystał na terenie (...) (...) w G. w naprawie pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr rej. (...), a następnie w dniu 11 sierpnia 2014 r. w W. wystawił w ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 19 marca 2014 r. w G. pomiędzy (...) (...) (...) w G. a E. Z. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) Serwis (...) z siedzibą w W. – poświadczającą nieprawdę fakturę VAT nr F (...) obciążającą (...) (...) (...) w G. za naprawę pojazdu mechanicznego marki S. o nr rej. (...) po czym wraz z wystawionym uprzednio zestawieniem operacji zawierającym nieprawdziwe dane w zakresie wykonanych prac w poz. 1.1, 2.1-2.10, 3.1-3.5, 3.7, 3.9, 3.10, 3.12, 3.13 przekazał wskazane dokumenty B. K., który tego samego dnia wyłudził za pomocą wprowadzenia w błąd od (...) A. W. i (...) P. G. złożenie przez nich podpisów na blankiecie protokołu odbioru usługi, a następnie dokument ten przedstawił pracownikowi (...) (...) w G. A. K., która w wyniku wprowadzenia jej w błąd własnoręcznie uzupełniła ten dokument poprzez dokonanie wpisów oznaczających przeprowadzenie w dniu 11 sierpnia 2014 r. (...) Serwis (...) z siedzibą w W. naprawy wspomnianego pojazdu określonej fakturze VAT nr (...), po czym w dniu 28 sierpnia 2014 r. wspomniane dokumenty przekazał (...) (...) (...) (...) w G. (...). A. T. czym wprowadził wymienionego (...) w błąd co do faktu wykonania naprawy przez firmę (...) z siedzibą w W., a następnie w dniu 1 września 2014 r. (...) (...) (...) w G. do merytorycznej zasadności realizacji wskazanej faktury,

tj. o czyn z art. 270§2 kk w zw. z art. 271§3 kk w zw. z art. 273 kk

w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 12§1 kk

1.  Oskarżonego B. K. uznaje za winnego tego, że zajmując stanowisko specjalisty w (...) (...) (...) w G. i będąc odpowiedzialnym za sprawowanie nadzoru specjalistycznego w zakresie wykonywania obsług, napraw i konserwacji sprzętu służby (...), działając wspólnie i w porozumieniu z J. Z.:

a) w okresie od 22 kwietnia 2013r do 30 kwietnia 2013r nakłonił P. B. aby poświadczył nieprawdę w fakturze VAT nr (...) obciążającej (...) w G. kwotą 7134,00 zł – stanowiącej koszt naprawy pojazdu marki S. (...) o nr (...) o nr. rej (...), w ten sposób, iż to P. B. dokonał naprawy tego pojazdu i poświadczył on nieprawdę w kosztorysie naprawy w/w pojazdu wskazując na wykonane prace naprawcze oraz wykorzystane do naprawy części zamienne, co nie polegało na prawdzie, ponieważ naprawę przeprowadzano w zakładzie (...) z siedzibą w W. oraz tego, że w nieustalonym dniu kwietnia 2013 ukrył dokument w postaci protokołu odbioru usługi naprawy pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr rej. (...) uprzednio sporządzonego dnia 30 kwietnia 2013r przez (...) (...) w W., a potwierdzającego odbiór w/w pojazdu z (...) Serwis (...) z siedzibą w W., a następnie polecił (...) (...) złożenie podpisów na pustym blankiecie protokołu odbioru usługi, który po podpisaniu przez P. B. został przekazany do uzupełnienia pracownikowi (...) Oddziału (...) celem wypłaty należności w kwocie 7134,00 zł na rzecz podmiotu N. A. P. B. z siedzibą w W., czym działał na szkodę (...) (...) Oddziału (...) w G.,

tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 18§2kk w zw. z art. 270§1kk w zw. z art. 276kk w zw. z art. 18§1kk w zw. z art. 270§1kk w zw. z art. 12§1kk i za to na podstawie art. 270§1kk w zw. z art. 33§1 i §3kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 20 (dwadzieścia) złotych;

b) w sierpniu 2014r polecił (...) (...) do złożenia przez nich podpisów na pustym blankiecie protokołu odbioru usługi naprawy pojazdu wskazanego w fakturze nr (...) wystawionej przez (...) Serwis (...) z siedzibą w W. pojazdu marki S. o nr rej. (...), pomimo tego, iż wiedział że naprawa nie została przeprowadzona w w/w warsztacie, a jedynie z tego warsztatu dostarczono łożysko o wartości 154,52zł, a następnie dokument ten przedstawił pracownikowi (...) Oddziału (...) celem wypełnienia zgodnie z wystawioną fakturą VAT nr (...) (...) na podstawie którego dokonano wypłaty należności w kwocie 1707,13zł zamiast kwoty 154,52 zł, czym działał na szkodę (...) (...) Oddziału (...) w G.,

tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 18§1kk w zw. z art. 270§1kk i za to na podstawie art. 270§1kk w zw. z art. 33§1 i §3kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

2.  Oskarżonego J. Z. uznaje za winnego tego, że działając wspólnie i w porozumieniu z B. K.:

a) w dniu 22 kwietnia 2013 r. w W. poświadczył nieprawdę w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną poświadczył nieprawdę w wystawionej fakturze VAT nr (...) (...) obciążającą firmę (...) z siedzibą w W. na kwotę 7134,00 zł za rzekome zlecenie przez w/w firmę wykonania i dokonania po dniu 1 stycznia 2013 r. naprawy pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr (...), a następnie w dniu 30 kwietnia 2013 r. w W. potwierdził przekazanie wspomnianego pojazdu przez (...) Serwis (...) z siedzibą w W. w protokole odbioru usługi pojazdu mechanicznego, który to dokument następnie został przekazany B. K. i przez niego ukryty,

tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 270§1kk w zw. z art. 12§1kk i za to na podstawie art. 270§1kk w zw. z art. 33§1 i §3kk skazuje go na karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 20 (dwadzieścia) złotych;

b) w dniu 1 września 2014 r. w G. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) (...) w G. w kwocie 1552,61 zł w ten sposób, że wystawił w ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 19 marca 2014 r. w G. pomiędzy (...) (...) (...) w G. a E. Z. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) Serwis (...) z siedzibą w W. – poświadczającą nieprawdę fakturę VAT nr (...) (...) na kwotę 1707,13zł obciążającą (...) (...) (...) w G. za naprawę pojazdu mechanicznego marki S. o nr rej. (...), pomimo, że naprawa nie została przeprowadzona, czym doprowadził do wypłaty nienależnego świadczenia na szkodę (...) (...) Oddziału (...) w G. w wysokości 1552,61zł

tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 270§1kk i za to na podstawie art. 270§1kk w zw. z art. 33§1 i §3kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 100 (sto) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

3.  Na podstawie art. 85kk, art. 86§1 i §2kk orzeka wobec oskarżonego B. K. karę łączną grzywny w wymiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

4.  Na podstawie art. 85kk, art. 86§1 i §2kk orzeka wobec oskarżonego J. Z. karę łączną grzywny w wymiarze 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

5.  Na podstawie art. 46§1kk orzeka wobec oskarżonych środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez uiszczenie solidarnie na rzecz pokrzywdzonego kwoty 1552,61zł (jeden tysiąc pięćset pięćdziesiąt dwa 61/100) złotych.

6.  Na podstawie art. 44§1 i §2kk orzeka przepadek dowodów rzeczowych opisanych szczegółowo w wykazie dowodów k. 757 i jednocześnie nakazuje pozostawienie ich w aktach sprawy.

7.  Zasądza od każdego oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę po 300,00 (trzysta) złotych tytułem opłaty i pozostałe koszty sądowe w kwotach po 2818,07zł (dwa tysiące osiemset osiemnaście 07/100) złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 333/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

1. B. K.

2. J. Z.

Oskarżonego B. K. uznano za winnego tego, że zajmując stanowisko specjalisty w (...) (...) (...) w G. i będąc odpowiedzialnym za sprawowanie nadzoru specjalistycznego w zakresie wykonywania obsług, napraw i konserwacji sprzętu służby (...), działając wspólnie i w porozumieniu z J. Z.:

a) w okresie od 22 kwietnia 2013r do 30 kwietnia 2013r nakłonił P. B. aby poświadczył nieprawdę w fakturze VAT nr (...) obciążającej (...) w G. kwotą 7134,00 zł – stanowiącej koszt naprawy pojazdu marki S. (...) o nr (...) o nr. rej (...), w ten sposób, iż to P. B. dokonał naprawy tego pojazdu i poświadczył on nieprawdę w kosztorysie naprawy w/w pojazdu wskazując na wykonane prace naprawcze oraz wykorzystane do naprawy części zamienne, co nie polegało na prawdzie, ponieważ naprawę przeprowadzano w zakładzie (...) z siedzibą w W. oraz tego, że w nieustalonym dniu kwietnia 2013 ukrył dokument w postaci protokołu odbioru usługi naprawy pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr rej. (...) uprzednio sporządzonego dnia 30 kwietnia 2013r przez (...) (...) w W., a potwierdzającego odbiór w/w pojazdu z (...) Serwis (...) z siedzibą w W., a następnie polecił (...) (...) złożenie podpisów na pustym blankiecie protokołu odbioru usługi, który po podpisaniu przez P. B. został przekazany do uzupełnienia pracownikowi (...) Oddziału (...) celem wypłaty należności w kwocie 7134,00 zł na rzecz podmiotu N. A. P. B. z siedzibą w W., czym działał na szkodę (...) (...) (...) Oddziału (...) w G.,

tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 18§2kk w zw. z art. 270§1kk w zw. z art. 276kk w zw. z art. 18§1kk w zw. z art. 270§1kk w zw. z art. 12§1kk;

b) w sierpniu 2014r polecił (...) (...) do złożenia przez nich podpisów na pustym blankiecie protokołu odbioru usługi naprawy pojazdu wskazanego w fakturze nr (...) wystawionej przez (...) Serwis (...) z siedzibą w W. pojazdu marki S. o nr rej. (...), pomimo tego, iż wiedział że naprawa nie została przeprowadzona w w/w warsztacie, a jedynie z tego warsztatu dostarczono łożysko o wartości 154,52zł, a następnie dokument ten przedstawił pracownikowi (...) Oddziału (...) celem wypełnienia zgodnie z wystawioną fakturą VAT nr (...) (...) na podstawie którego dokonano wypłaty należności w kwocie 1707,13zł zamiast kwoty 154,52 zł, czym działał na szkodę (...) (...) Oddziału (...) w G.,

tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 18§1kk w zw. z art. 270§1kk

Oskarżonego J. Z. uznano za winnego tego, że działając wspólnie i w porozumieniu z B. K.:

a) w dniu 22 kwietnia 2013 r. w W. poświadczył nieprawdę w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną poświadczył nieprawdę w wystawionej fakturze VAT nr F (...) obciążającą firmę (...) z siedzibą w W. na kwotę 7134,00 zł za rzekome zlecenie przez w/w firmę wykonania i dokonania po dniu 1 stycznia 2013 r. naprawy pojazdu mechanicznego marki S. (...) o nr (...), a następnie w dniu 30 kwietnia 2013 r. w W. potwierdził przekazanie wspomnianego pojazdu przez (...) Serwis (...) z siedzibą w W. w protokole odbioru usługi pojazdu mechanicznego, który to dokument następnie został przekazany B. K. i przez niego ukryty,

tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 270§1kk w zw. z art. 12§1kk;

b) w dniu 1 września 2014 r. w G. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) (...) w G. w kwocie 1552,61 zł w ten sposób, że wystawił w ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 19 marca 2014 r. w G. pomiędzy (...) (...) (...) w G. a E. Z. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) Serwis (...) z siedzibą w W. – poświadczającą nieprawdę fakturę VAT nr (...) (...) na kwotę 1707,13zł obciążającą (...) (...) (...) w G. za naprawę pojazdu mechanicznego marki S. o nr rej. (...), pomimo, że naprawa nie została przeprowadzona, czym doprowadził do wypłaty nienależnego świadczenia na szkodę (...) (...) (...) Oddziału (...) w G. w wysokości 1552,61zł

tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 270§1kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- zawarcie umowy z E. Z. dnia 04.04.2012r – obowiązuje do dnia 10.12.2012r – do naprawy jest 40 ciężarówek S. (...)

- s. (...) – do naprawy przetransportowany na lawecie

- dnia 10.12.2012r po odbiór z naprawy (...) (...) – ostatniego dnia obowiązywania umowy stawiają się (...): K. S., T. M. i F. K., podpisują protokół, auto jest naprawione wg protokołu naprawy, ale nie może być odprowadzone do jednostki, ponieważ gaśnie silnik, jest problem z utrzymaniem ciągłej pracy silnika; wypełnili na miejscu protokół odbioru, ponieważ pojazd był do odebrania, tylko nie można było nim odjechać. Oskarżony J. Z. uruchomił silnik i wyjechał pojazdem poza teren warsztatu w W.. W momencie podpisywania protokołu zawarte w nim informacje były prawdzie, samochód był sprawny. Kierowca wojskowy nie mógł nim odjechać, a protokół odbioru pojazdu przekazali do (...).

- sporządzony protokół odbioru pojazdu świadek T. M. oddał oskarżonemu B. K.

- dnia 10.12.2012r oskarżony J. Z. wystawia fakturę (...) (...) na kwotę 5799,99zł , która odbiera oskarżony B. K.; po akceptacji R. N. (1) należność została wypłacona

- protokół naprawy (...) (...), nie wiadomo przez kogo wypełniony oskarżony B. K. przedstawił R. N. (1) dnia 18.12.2012r

- dnia 13.02.2013r umowa zawarta miedzy (...) P. N. A. w W. nr (...)

- dnia 22.04.2013 oskarżony J. Z. wystawił fakturę VAT F (...) obciążającą firmę (...) na kwotę 7134,00zł za rzekome wykonanie usługi w postaci naprawy (...) (...)

- 30.04.2013r po odbiór (...) (...) do zakładu mechanicznego w W. J. Z. udali się (...) A. D. i M. K., odebrali naprawiony pojazd; (...) sporządzili protokół odbioru usługi i wrócili S. do jednostki, oddali protokół oskarżonemu B. K.

- oskarżony B. K. polecił im podpisać czysty formularz, ponieważ jak podał, poprzedni zawierał błędy

- oskarżony B. K. niewypełniony protokół odbioru usługi z kosztorysem i fakturą wystawioną przez P. B. przekazał A. K. – do wypłaty kwota 7134,00zł za rzekomo wykonaną przez niego naprawę; faktycznie naprawę wykonano w zakładzie oskarżonego J. Z.

- dnia 29.05.2013r – przelew na kwotę 7134,00 zł – naprawa faktycznie została wykonana;

- 19.03.2014r (...) zawiera kolejną umowę z E. Z.

- 29.04.2014r – usterka techniczna w pojeździe S. (...) – protokół stanu technicznego sporządzili – A. W., A. R., P. G. – nr (...)

- w 2014r – W. ponownie wskazuje na konieczność naprawy dla oskarżonego B. K.

- Oskarżony B. K. poleca udać się do oskarżonego J. Z. po odbiór łożyska – z terenu stacji diagnostycznej ul. (...), (...) odebrali łożysko i samodzielnie naprawili stara.

- faktura VAT (...) – kwota 154,52 zł koszt naprawy łożyska

- dnia 11.08.2014r – oskarżony J. Z. przekazał oskarżonemu B. K. dokumenty – faktura VAT (...) (...) – za naprawę pojazdu S. (...) wraz z zestawieniem operacji dot. naprawy pojazdu w W.

- Oskarżony B. K. dnia 11.08.2014r wyłudził, wprowadzając w błąd A. W. i P. G., złożenie własnoręcznych podpisów na blankiecie protokołu odbioru usługi w postaci naprawy (...) (...),

- Dokumenty te oskarżony B. K. przedstawił A. K., która z kolei uzupełniła je o dane wskazane na fakturze (...)

- dnia 28.08.2014r w/w oskarżony B. K. dokumenty przekazał (...) (...) A. T. , który je zaakceptował i dnia 1.09.2014r przekazał (...) A. B.

- dnia 1.09.2014r na rachunek E. Z. przelana kwota 1707,13zł

- Opinia grafologa potwierdza autentyczność podpisów na dokumentach – fakturach, protokołach,

- zakres obowiązków oskarżonego B. K.

- umowa

- pełnomocnictwo dla oska. J. Z.

- opinia grafologa

- zeznania świadków K. S., T. M., F. K.

- dokumenty dot. przekazania pojazdu

- stan techniczny pojazdu

- zeznania świadka T. M., K. S.

- faktura

- opinia biegłego grafologa

- wypłata należności

- umowa

- wyrok w sprawie VK 154/19 dot. P. B.

- zeznania świadków A. D., M. K.

Umowa

Protokół – naprawa w warsztacie cywilnym

Zeznania świadków: P. G., A. W.,

Faktura

Faktura , zestawienie operacji dot. naprawy pojazdu

Dokument przelewu

Opinia grafologa

k. 260 – 264

k. 124

k. 241

k. 762v

k. 807v-808, 810v, 809,

k. 128,

k. 37 - 43

k. 807v – 808, 810v

k. 155

k. 532

k. 163 – 164

k. 670 – 679

akta VK 154/19

k. 808v – 809, 809 – 809v

k. 173

k. 256 – 259

k. 6 – 7

k. 296v,

k. 806v – 807, 806v,

k. 4

k. 289, 290 – 291

k. 2, 127, 3, 2-8,

k. 163 – 164.

k. 762v – 763, 535, 651.

k. 152 – 154

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

B. K.

J. Z.

- nienaprawienie (...) (...) – odbiór dnia 10.12.2012r

- oszustwa popełnione przez oskarżonych kwalifikowane z art. 286§1kk

– działanie wspólnie i w porozumieniu przez oskarżonych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

- S. (...) został naprawiony za pierwszym razem, faktura VAT (...) (...) wystawiona dnia 10.12.2012r

- brak dowodów na współudział R. N. (1)

- zeznania świadków – K., M., S.

- faktura

- protokół stanu technicznego

- protokół przyjęcia do naprawy z dnia 12.11.2012r

- nie przedstawiono mu żadnych zarzutów, nie został przesłuchany w sprawie

k.

k. 37 – 43

k. 128

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Zeznania świadków: P. G., A. W., Ł. D., T. M., A. D., F. K., M. K., A. K., K. S.,

Wyjaśnienia oskarżonego J. Z. k. 881

Zeznania świadka M. J.

- świadkowie opisali podejmowane przez nich czynności dotyczące naprawy aut, ich odbioru, sporządzanej dokumentacji ,

- podali kto polecił im podpisać nowe dokumenty, niczego nie ukrywali, a ich zeznania wzajemnie się uzupełniają,

- zauważyć należy, iż od zdarzeń minęło prawie dziesięć lat i świadkowie podają te szczegóły, które zapamiętali

- ich zeznania potwierdzają opinie biegłych grafologów zgromadzone w sprawie, a co do ich wiarygodności Sąd nie ma żadnych zastrzeżeń; sporządzone zostały na podstawie zgromadzonych autentycznych dokumentów,

- podał w jakim stanie technicznym przyjął do naprawy pojazd S. (...), co jest również potwierdzone dokumentacją k. 128,

- opisał procedurę napraw pojazdów w jednostce wojskowej, podejmowane czynności, procedury z tym związane oraz kontrole naprawy

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

- Opinia biegłego dot. dokumentów F. (...) k. 89 – 93

- w sprawie nie został w ogóle przesłuchany N.

- bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie zarzutów stawianych oskarżonym

- nie może występować w opisie czynu osoba, której w ogóle nie przedstawiono zarzutów,

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 270§1kk podlega ten, kto w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa. Stosownie do art. 115§4 kk dokumentem jest każdy przedmiot, z którym jest związane określone prawo albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne”. Bezpieczeństwo obrotu prawnego oznacza konieczność zapewnienia mu pewności i wiarygodności m.in. przez dbałość o zaufanie do dokumentu jako formalnego stwierdzenia istnienia prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mogącej mieć znaczenie prawne. Jest ono zagrożone nie tylko wtedy, kiedy w obrocie znajdują się fałszywe oryginalne dokumenty, ale także ich kopie, która jest wiernym odtworzeniem oryginału ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04.12.2002r, sygn. akt III KKN 370/00, publ. Prokuratura i Prawo z 2003r, nr 8 poz.6, s.8).

Odpowiedzialność za czyn kwalifikowany z art. 276kk ponosi ten, kto niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznym, ukrywa lub usuwa dokument, którym nie ma prawa wyłącznie rozporządzać,

Artykuł 18§2kk stanowi o odpowiedzialności za podżeganie tego, kto chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

B. K.

J. Z.

1a

1b

3

5

6

2a

2b

4

6

- dotychczas nie był karany,

- stopień społecznej szkodliwości czynu jest znaczny, wobec tego, iż na oskarżonym ciążył obowiązek sumiennego i rzetelnego przygotowywania dokumentów koniecznych do rozliczeń majątkowych (...)

- wydanie polecenia wypełnienia ponownie dokumentów, a wcześniejsze zniszczenie oryginałów w celu zakończenia transakcji – wypłaty należności, zaś w drugim wypadku (naprawa łożyska w samochodzie S. (...) – wypłata należności niezgodnie z wykonaną pracą, ponieważ dostarczono jedynie naprawione łożysko;

- działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim; wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym J. Z.

- kara grzywny w wymiarze 100 stawek przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki równa jest kwocie 20 złotych uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu i rodzaj winy odnośnie obu czynów

- kara łączna: zasada częściowej absorbcji,

- wymiar kary łącznej grzywny uwzględnia stopień społecznej szkodliwości wszystkich czynów przez niego dokonanych,

- wymiar kary łącznej grzywny nie jest niski, ale jednocześnie nie nadmierny i wygórowany. Kara jest dolegliwa, ale nie można pozostać w oderwaniu od okoliczności i miejsca popełniania przestępstw, sposobu zachowania sprawcy,

- oskarżony powinien wyciągnąć wnioski na przyszłość ze swojego zachowania.

Zgodnie z wnioskiem prokuratora Sąd zasądził na rzecz pokrzywdzonego obowiązek naprawienia szkody w kwocie 1552,61zł (wypłacono kwotę wyższą niż wykonana naprawa o wartości 154,52zł – naprawa łożyska;

- dotychczas nie był karany,

- stopień społecznej szkodliwości czynu jest znaczny, wobec tego, iż poświadczył nieprawdę w dokumentach – fakturze VAT będącej podstawą rozliczenia z (...), tak aby otrzymać należne mu wynagrodzenie za wykonanie usługi; nie usprawiedliwia to zachowania oskarżonego, tym bardziej iż działał wspólnie i w porozumieniu z drugim oskarżonym

- naprawa łożyska w samochodzie S. (...) – wypłata należności niezgodnie z wykonaną pracą, ponieważ dostarczono jedynie naprawione łożysko, zaś oskarżony wystawił fakturę wyższą o kwotę 1552,61zł;

- działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim; wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym B. K.

- kara grzywny w wymiarze 100 stawek przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki równa jest kwocie 20 złotych uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu i rodzaj winy odnośnie obu czynów

- kara łączna: zasada częściowej absorbcji,

- wymiar kary łącznej grzywny uwzględnia stopień społecznej szkodliwości wszystkich czynów przez niego dokonanych,

- wymiar kary łącznej grzywny nie jest niski, ale jednocześnie nie nadmierny i wygórowany. Kara jest dolegliwa, ale nie można pozostać w oderwaniu od okoliczności popełniania przestępstw, sposobu zachowania sprawcy,

- oskarżony powinien wyciągnąć wnioski na przyszłość ze swojego zachowania.

Zgodnie z wnioskiem prokuratora Sąd zasądził na rzecz pokrzywdzonego obowiązek naprawienia szkody w kwocie 1552,61zł (wypłacono kwotę wyższą niż wykonana naprawa o wartości 154,52zł – naprawa łożyska;

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo kwalifikowane z art. 286§1kk odpowiada ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Artykuł 286kk określa odpowiedzialność za oszustwo, którym według tego przepisu jest motywowane celem korzyści majątkowej doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenie jej w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranej czynności. Istota tego przestępstwa polega więc na posłużeniu się fałszem jako czynnikiem sprawczym, który ma doprowadzić pokrzywdzonego do podjęcia niekorzystnej decyzji majątkowej (odróżnia to oszustwo od zaboru i innych przestępstw przeciwko mieniu; bliżej zob. T. Oczkowski, Oszustwo jako przestępstwo majątkowe i gospodarcze, Kraków 2004, s. 9 i n.). Wprowadzenie w błąd (zwane oszustwem "czynnym") polega na tym, iż sprawca własnymi podstępnymi zabiegami doprowadza pokrzywdzonego do mylnego wyobrażenia o określonym stanie rzeczy (np. co do wartości przedmiotu, cech sprzedawanego lub nabywanego towaru, możliwości uzyskania korzyści z zawartej transakcji itp.), natomiast "wyzyskanie błędu" - to celowe skorzystanie z mylnego wyobrażenia o wartości rzeczy, skutkach transakcji itp., w jakim znajduje się pokrzywdzony. Tę formę oszukańczego zachowania nazywa się niekiedy "oszustwem biernym", co jednak nie jest ścisłe, gdyż sprawca musi przejawiać określoną aktywność, aby wyzyskać błąd pokrzywdzonego. Oszustwo jest przestępstwem trudnym do udowodnienia, a to ze względu na konieczność wykazania zamiaru bezpośredniego kierunkowego, tak co do celu działania, jak i używanych środków. Dlatego też, ze względu na wymagania w zakresie strony podmiotowej oszustwa, nie wypełnia znamion tego przestępstwa sam fakt, iż pożyczkobiorca, pomimo upomnień ze strony pożyczkodawcy, nie zwraca pożyczki (zob. wyrok SN z dnia 16 stycznia 1980 r., V KRN 317/79, OSNPG 1980, nr 6, poz. 81). Do przypisania oszustwa konieczne jest ustalenie, że występując o udzielenie pożyczki, kredytu lub innego płatnego świadczenia, sprawca działał z zamiarem jego niezwrócenia lub niespłacenia. Należy dodać, że sam fakt zadłużenia nie może decydować o zamiarze wyłudzenia, a dopiero powiązanie różnych okoliczności związanych z zawieranymi umowami kredytowymi lub innymi transakcjami może pozwolić na wyprowadzenie wniosków o zamiarze oskarżonego (zob. wyrok SN z dnia 8 maja 1997 r., II KKN 64/97, Orz. Prok. i Pr. 1998, nr 3, poz. 6 oraz wyrok SA w Łodzi z dnia 29 kwietnia 1999 r., II AKa 48/99, Biul. Prok. Apel. 1999, nr 8).

Z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 lipca 2010r wynika, iż odpowiedzialności za czyn z art. 286§1kk nie można redukować do odpowiedzialności za dług, wynikający z niewykonania umowy (LEX 619605, sygn. akt II KK 21/10). Podstawowym kryterium rozgraniczającym oszustwo od niewywiązania się ze zobowiązania o charakterze cywilno-prawnym (...) jest istnienie w chwili zawierania umowy wymaganego przez przepis karny zamiaru bezpośredniego o szczególnym zabarwieniu. Nie każda przecież, nawet nierzetelna realizacja stosunku zobowiązaniowego oznacza automatycznie zrealizowanie znamion oszustwa (...) – wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 18.11.2008r sygn. akt II AKa 167/08; LEX 491922. Podobnie również w wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 28.02.2002r sygn. akt II AKa 4/02; LEX 104430 - Podstawowym kryterium rozgraniczenia oszustwa (art. 286 k.k.) od niewywiązania się z zobowiązania o charakterze cywilno-prawnym, a takie łączyło oskarżonego z W. K. z racji umowy zawartej w dniu (...) jest istnienie w chwili zawierania przedmiotowej umowy wymaganego przez przepis karny zamiaru bezpośredniego o stosownym zabarwieniu. Oszustwo w rozumieniu kodeksu karnego może być przestępstwem popełnionym tylko umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania. Choćby z tego powodu, nie każda nierzetelna realizacja umowy cywilno-prawnej może stanowić przestępstwo oszustwa.

W sprawie nie przedstawiono dowodów, które świadczyłyby o podjęciu zamiaru popełnienia przez obu oskarżonych przestępstwa oszustwa. Ponadto za pierwszym i drugim razem dokonano prawidłowej naprawy samochodu S. (...) przez warsztat samochodowy (...) Serwis (...). To, że za pierwszym razem nie udało się (...) przejechać do jednostki wojskowej nie oznacza, że naprawa nie został wykonana prawidłowo. Naprawa dotyczyła określonych usterek, a powodem mógł być brak paliwa w pojeździe. Oskarżony J. Z. wyjechał tym autem za bramę warsztatu bez problemu. Również druga naprawa został wykonana prawidłowo w tym samym warsztacie. Pojazd został odebrany z W., a nie z W. jak to było zapisane w dokumentach, sporządzonych na polecenie oskarżonego B. K..

Odnośnie naprawy pojazdu S. (...) to niewątpliwie naprawa była przeprowadzona przez (...), zaś wystawiona faktura VAT (...) (...) jest nierzetelna. Tylko, że nie oznacza to, że oskarżeni mieliby dopuścić się czynu kwalifikowanego z art. 286§1kk.

Niedopuszczalnym jest wymienienie w zarzucie innej osoby – (...) R. N. (1), w sytuacji gdy nawet nie przedstawiono mu zarzutów ani nie odebrano od niego wyjaśnień.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7

Oskarżeni osiągają dochód, który pozwala im na poniesienie stosownych kosztów postępowania - opłaty oraz wydatków. Wymiar opłaty określono na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23.06.1973r (Dz.U. tj. z 1983r nr 49, poz. 223 ze zm.). Wysokość wydatków określono na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.06.2003r w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2013r poz. 663) oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.06.2014r w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz.U. z 2014r poz. 861, ze zm.)

1.Podpis