Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 234/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

3.

4.

5.

Z. K.

S. S.

W. F.

J. K.

R. L.

I.w dniu 26 października 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z W. F. dokonał kradzieży 9.997 dm ³ oleju napędowego wartości 44.506,64 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

I.  II. w dniu 2 listopada 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z nieustalonym pracownikiem bazy paliw nr 1 w K. dokonał kradzieży 10.008 dm ³ oleju napędowego wartości 44.555,62 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

III. w dniu 24 listopada 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym pracownikiem bazy paliw nr 1 w K. dokonał kradzieży 9.995 dm ³ oleju napędowego wartości 44.317,83 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

IV. w dniu 13 grudnia 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z nieustalonym pracownikiem bazy paliw nr 1 w K. dokonał kradzieży 9.996 dm ³ oleju napędowego wartości 42.502,99 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

III.  V. w dniu 17 listopada 2014 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z W. F. oraz przy pomocy R. L. dokonał kradzieży 2.012 dm ^{( 3)} oleju napędowego wartości 7.778,39 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

IV.  VI. w dniu 10 września 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z W. F. dokonał kradzieży 9.996 dm ³ oleju napędowego wartości 45.271,88 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

VII. w dniu 26 października 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. dokonał kradzieży 9.997 dm ³ oleju napędowego wartości 44.506,64 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

V. 

VI.  VIII. w dniu 10 września 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze S. S. dokonał kradzieży 9.996 dm ³ oleju napędowego wartości 45.271,88 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

VIII.  IX. w dniu 25 lipca 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze J. K. dokonał kradzieży 5.097 dm ³ oleju napędowego wartości 22.702,04 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

X. w dniu 17 listopada 2014 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu Z. K. oraz przy pomocy R.

X.  L. dokonał kradzieży 2.012 dm ³ oleju napędowego wartości 7.778,39 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XI.w dniu 15 lipca 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z nieustalonymi pracownikami bazy paliw nr 1 w K. dokonał kradzieży 8.104 dm ³ oleju napędowego wartości 35.698,12 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XI.  XII. w dniu 25 lipca 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze W. F. dokonał kradzieży 5.097 dm ³ oleju napędowego wartości 22.702,04 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XIII. w dniu 17 listopada 2014 roku w K., woj. (...), działając w zamiarze by Z. K. dokonał kradzieży 2.012 dm ^{( 3)} oleju napędowego wartości 7.778,39 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., pomógł mu do tego w ten sposób, iż wykonując obowiązki dyspozytora na terenie bazy paliw nr 1 w K. przełączył urządzenie nalewcze w tryb serwisowy, umożliwiając Z. K. współdziałającemu z W. F. dokonania kradzieży,

tj. czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 278 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.w dniu 15 lipca 2012 roku J. K. o godzinie 10:50 wjechał na Bazę Paliw w K., mając na bilecie wjazdowym 5 pozycji handlowych. Dwa pierwsze nalewy zakończył o godzinie 11:08 i zostały one wykonane do 5 komory w ilości 8.104 dm ^{( 3)} oleju napędowego. Po zakończeniu nalewu, te dwie pierwsze pozycje o godzinie 11:09 zostały oznaczone jako rozładowane awaryjnie, co pozwoliło na ich ponowny nalew, który rozpoczął się już o godzinie 11:16, a więc w ciągu 8 minut od zakończenia pierwszego. Oskarżony w tym czasie nie rozładował paliwa, a jedynie przejechał na inne stanowisko nalewcze, gdzie dokonał nalewu zgodnie z biletem wjazdowym, a więc do komory 5 zostało dolane 4.998 dm ^{( 3)}, czyli łącznie w tej części cysterny znalazło się 13.102 dm ^{( 3)}, mimo że na dowodzie wydanie jest tylko 4.998 dm ^{( 3)}.

Nie ustalono, kto obsługiwał stanowisko nalewcze i był dyspozytorem, a zatem kto umożliwił zabór tego paliwa.

Limit tej komory pozwala na wlanie do niej paliwa w ilości co najmniej 13.102 dm ³

XII.  2. w dniu 25 lipca 2012 roku w K., woj. (...), J. K. wjechał na Bazę o godzinie 16:25, na bilecie wjazdowym miał 5 pozycji handlowych i pierwszy nalew rozpoczął o godzinie 16:52, a ostatni zakończył o godzinie 17:36. Dwa pierwsze nalewy rozpoczęły się o godzinie 16:52, a zakończyły o godzinie 17:01 i po tym na stanowisku nalewczym te dwie pozycje zostały oznaczone jako rozładowane, a następny nalew rozpoczął się o godzinie 17:25, co oznacza, że J. K. miał 25 minut i 44 sekundy, aby rozładować 5.097 dm ³ produktu, który to rozładunek nie miał miejsca.

XIII.  Osobą obsługującą, sprawującą bezpośredni nadzór nad stanowiskiem nalewczym był W. F..

XVI.  3. w dniu 10 września 2012 roku o godzinie 15:01 S. S. przybył na teren Bazy, a na bilecie wjazdowym miał cztery pozycje handlowe. Dwa pierwsze nalewy zakończyły się o godzinie 15:12 i zostały wykonane do komór 1 oraz 2., po czym pozycje tych dwóch pierwszych komór o godzinie 15:13 zostały oznaczone jako rozładowane awaryjnie i następny nalew rozpoczął się o godzinie 15:16 do zbiorników, które winny być uprzednio rozładowane, co faktycznie nie miało miejsca. Czas rozładunku wyniósłby 3 minuty.

XVII.  Osobą obsługującą, sprawująca bezpośredni nadzór nad stanowiskiem nalewczym był W. F..

XI.  Limit komór 1 i 2 pozwala na zatankowanie podwójnej ilości paliwa.

4.W dniu 26 października 2012 roku o godzinie 10:00, Z. K. wjechał na teren Bazy Paliw w K. i na bilecie wjazdowym miał zadeklarowane cztery pozycje handlowe, gdzie dwa pierwsze nalewy do komór 1 i 2 zakończyły się o godzinie 10:17. Po ich zakończeniu i kiedy oskarżony nie dokonał faktycznie żadnego rozładunku w trybie awaryjnym, a więc najprawdopodobniej nadal znajdował się na stanowisku nalewczym, o godzinie 10:18 te dwie pozycje zostały oznaczone jako rozładowane. Następny nalew rozpoczął się o godzinie 10:20, a więc czas rozładowania 9.997 dm ^{( 3)} wyniósłby 2 minuty. Po oznaczeniu komór jako rozładowane, Z. K. przystąpił do nalewania także do komór 1 i 2 produktu, zgodnie z zadeklarowaną ilością. Osobą obsługującą, sprawująca bezpośredni nadzór nad stanowiskiem nalewczym był W. F..

5. w dniu 2 listopada 2012 roku o godzinie 10:27 na bilecie wjazdowym Z. K. zostały oznaczone cztery pozycje handlowe. Cztery pierwsze nalewy zakończyły się do godziny 10:39 i zostały wykonane do komór: 1 i 2., po czym o godzinie 10:43 cztery pozycje zostały oznaczone jako rozładowane, mimo że ono nie nastąpiło, co spowodowało, że można je było nalać ponownie. Następny nalew rozpoczął się o godzinie 10:45 na innym stanowisku nalewczym, do komory, która powinna być uprzednio rozładowana. Czas 6 minut, jaki upłynął od zakończenia czterech pierwszych nalewów do rozpoczęcia kolejnych, a także fakt, iż Z. K. spędził w sumie na stacji 31 minut nie mógł wystarczyć na rozładowanie 10.008 dm ³ paliwa.

Nie ustalono, kto obsługiwał stanowisko nalewcze i wydał kod awaryjnego rozładunku i go zatwierdził.

XII.  Limit pojemności komór 1 i 2 pozwalał na zatankowanie większej niż wynikająca z biletu handlowego ilości paliwa.

6. w dniu 24 listopada 2012 roku Z. K. o godzinie 3:45 miał oznaczone na bilecie wjazdowym cztery pozycje handlowe, dwa pierwsze nalewy – do komór 1 i 2 zakończył o godzinie 4:00. O godzinie 04:00, czyli po zakończeniu nalewów cztery pozycje zostały oznaczone jako rozładowane awaryjnie, co faktycznie nie nastąpiło i wobec tego można było nalać je ponownie, co nastąpiło o godzinie 4:02 i w ilości zgodnej z biletem handlowym. Czas rozładowania 9.995 dm ³ wyniósłby 2 minuty.

Ustalono, kto obsługiwał terminal autocysterny i nie ustalono kto wydał kod awaryjnego rozładunku i go zatwierdził.

XIV.  Limit pojemności komór 1 i 2 pozwalał na zatankowanie większej niż wynikająca z biletu handlowego ilości paliwa, tj. paliwa w dodatkowej ilości 9995 dm ³.

7. w dniu 13 grudnia 2012 roku o godzinie 10:13 Z. K. wjechał na teren Bazy Paliw w K., woj. (...), mając na bilecie wjazdowym 4 pozycje handlowe. Dwa pierwsze nalewy zakończył o godzinie 10:24 i zostały one dokonane do komór 1 i 2. Po ich zakończeniu, tj. o godzinie 10:24 dwie pierwsze pozycje zostały oznaczone jako rozładowane w trybie awaryjnym, co pozwoliło na nalanie do nich ponownie produktu w zadeklarowanych ilościach. Rozładunek awaryjny nie miał jednak miejsca. Następny nalew - zgodny z biletem handlowym i także do komór, które zostały oznaczone jako rozładowane, na tym samym stanowisku nalewczym rozpoczął się już o godzinie 10:38. Nie ustalono kto bezpośrednio sprawował nadzór nad terminalem autocysternowym i był wówczas dyspozytorem obsługującym awaryjny nalew i rozładunek.

XV.  Limit pojemności komór 1 i 2 pozwalał na zatankowanie większej niż wynikająca z biletu handlowego ilości paliwa, tj. paliwa w dodatkowej ilości 9.996 dm ³.

8. w dniu 17 listopada 2014 r. (...) wjechał na Bazę Paliw w K., woj. (...), o godzinie 13:53 w ramach zlecenia nastąpiło pobranie jednego produktu oleju napędowego w ilości 8.000 dm ^{( 3)} - do jednej komory autocysterny, gdzie jej objętość wynosi 10.180 dm ^{( 3)}.

Pobranie tego produktu zakończyło się o godzinie 14:05, czyli trwało 8:02 minuty. O godzinie 14:06 został uruchomiony tryb serwisowy, poprzez jego włączenie/przełączenie przez R. L., gdzie w tym trybie, przez 2:51 minuty pobrano 2.012 dm ^{( 3)} paliwa. R. L. wygenerował kod serwisowy o numerze (...), po chwili ze stanowiska numer 5 zadzwonił do niego W. F., który znajdował się przy dystrybutorze, przy którym nadal stała autocysterna Z. K. i on sam i gdzie dany kod serwisowy został wprowadzony na stanowisko nalewcze A. 11. Z. K. dokonał załadunku w trybie serwisowym i o godzinie 14:12 wyjechał z Bazy – bez dokonania rozładunku na Pompowni Centralnej oraz nie miała miejsce regulacja zaworu 210.

Tego dnia wskazano, że nastąpił nalew serwisowy oleju napędowego w ilości 2.012 dm ^{( 3)} do tej samej komory załadowczej, co nalew handlowy w ilości 8.031 dm ^{( 3)}, który nastąpił po wlaniu już rzekomego nalewu serwisowego. Osobą obsługującą stanowisko nalewcze był W. F., który zadzwonił do R. L. z informacją, że nalew serwisowy został zakończony, co nie miało miejsca, a oskarżony Z. K. w ogóle nie odjechał spod stanowiska nalewczego.

Jako powód realizacji nalewu serwisowego zostało podana potrzeba „Regulacji zaworu 210”, co w toku kontroli ustalono, że nie miało miejsca.

Dyspozytor R. L. miał techniczną możliwość obserwowania za pomocą monitoringu na monitorze znajdującym się w dyspozytorni stanowiska nalewczego przez cały czas. Dyspozytor ma także możliwość obserwacji na monitorze pracy pompy rozładunku, a więc, czy ona pracuje, czy nie.

9. Od 15 marca 2014 r. na terenie Bazy Paliw w K. obowiązywała instrukcja stanowiskowa „Awaryjny rozładunek autocystern”, z którą w dniu 12 lutego 2014 r. został m.in. zapoznany R. L.. Zgodnie z nią dyspozytor winien, przed oznaczeniem rozładowania komory autocysterny, pobrać próbkę paliwa, o czym powinien pisemnie zostać powiadomiony kierownik zmiany, który wystawiał pisemne „Polecenia wykonania operacji technologicznej”. W programie (...) Kierownik zmiany komorę rozładowaną zaznacza jako „rozładunek” po dokonaniu rozładunku oraz sporządzeniu notatki służbowej. Kierowca w obecności Kierownika Zmiany i Operatora podpina wąż rozładunkowy. Z czynność dokonania rozładunku należy stworzyć notatkę.

10. Od 2013 r. nalew serwisowy na terenie Bazy Paliw w K. odbywał się przy użyciu kolby o pojemności 2.000 l. i aby nastąpiło uruchomienie tego urządzenia nalewowego przy nalewie serwisowym, to dystrybutor musiał uruchomić tryb serwisowy, podać kod serwisowy, potem kod produktu i ilość paliwa do nalania. Paliwo było nalewane do tzw. kolby, w której był odczytywany wynik, po czym było przelewane do autocysterny z (...). Następnie produkt zlewano na Centralnej Pompowni, nawet jeśli nalew został wykonany do cysterny klienta, co też się zdarzało, to proces rozładunku był poprzedzony ustaleniem trasy rozładunkowej. Przy czym potrzeba nalewu serwisowego była wydawana na ustne, czy telefoniczne polecenie kierownika eksploatacji i kierownika zmiany i o potrzebie jego przeprowadzenia było wiadomo już wcześniej, a inni magazynierzy, którzy uczestniczyli w nalewach serwisowych pytali, gdy nie byli wcześniej powiadomieni o potrzebie przeprowadzenia nalewu serwisowego o powód jego dokonania.

11. Czas dokonania procedury rozładunku awaryjnego 5.000 litrów paliwa z jednej komory cysterny przed wprowadzeniem w/w procedury mierzony od rozpoczęcia nalewu serwisowego jego rozładunku i powrotu na stanowisko nalewcze do czasu podłączenia urządzeń nalewczych i gotowości cysterny do ponownego rozpoczęcia nalewu wynosi co najmniej 29 minut.

W przypadku rozładowania produktu do zbiornika z estrami czas wynosi około 16 minut i 31 sekund.

12. Zdarzały się błędy w zapisach systemu (...), które polegały, np. na tym, że kierowca tylko się podpiął, a pojawiał się zapis, że jest już nalany lub, że brak jest odpowiedniej dyspozycji, co nie było zgodne z prawdą. Problemy z działaniem tego systemy były zgłaszane do obsługującej go firmy (...) i nie dotyczyły przedmiotowych zdarzeń.

13. Ceny skradzionego paliwa w podanych wyżej wartościach są cenami hurtowymi z dat zdarzeń.

14. W procedurze nalewu serwisowego i awaryjnego musi uczestniczyć pracownik obsługujący dystrybutor i w dniach: 25.07.2012r., 10.09.2012 r., 26.10.2012r. i 17.11.2014 r. kierowców przy dystrybutorze obsługiwał W. F., który dzwonił do dystrybutorni w sprawie nalewów awaryjnych i nalewu serwisowego, otrzymywał kod do wprowadzenia i powiadamiał dyspozytora o zakończeniu rozładunku, który faktycznie nie nastąpił. Jednocześnie bez podania kodu przez dystrybutora, rozpoczęcie nalewu serwisowego nie byłoby możliwe.

15.Nalew serwisowy odbywał się w sytuacji wlania do cysterny paliwa z nieodpowiednich komponentów, np. ze zbyt dużą ilością estrów, o potrzebie jego przeprowadzenia dyspozytor dowiadywał się od swojego przełożonego.

16. Oskarżeni są nie karani.

1.a)raporty, wydruki z systemu (...) i (...), zestawienia i dokumenty przewozowe, analiza

zeznania świadków:

b)P. R.

c)H.L.

d)J.T. G.

2a)raporty, wydruki z systemu (...) i (...), zestawienia i dokumenty przewozowe,

zeznania świadków:

b)P. R.

c) H.L.

3.a)raporty, wydruki z (...), (...), zestawienia i dokumenty przewozowe, analiza

zeznania świadków:

b)P. R.

c) H.L.

4.raporty, wydruki z systemu (...), (...), zestawienia i dokumenty przewozowe,analiza

zeznania świadków:

b)P. R.

c) H.L.

5. raporty, wydruki z (...), (...), naganie, zestawienia i dokumenty przewozowe, analiza

zeznania świadków:

b)P. R.

c)H.L.

6.a)raporty, wydruki (...), (...), zestawienia i dokumenty przewozowe, analiza

zeznania świadków:

b)P. R.

c) H.L.

7.raporty, wydruki z systemu (...) i (...), zestawienia i dokumenty przewozowe,analiza

zeznania świadków:

b)P. R.

c) H.L.

8.a)raporty, wydruki z systemu (...) i (...), zestawienia i dokumenty przewozowe

zeznania świadków:

b)P. R.

c)R. W.

d) M. J.

e)B. Z.

f)M. R.

g)K.J.

h)P. L.

i)M. N.

j) H.L.

nagranie

9. instrukcja

10.zeznania świadków: a)J. W.

b)M. R.

c)T. M.

d)M. M.

11.eksperyment procesowy w związku z zapisem

12.zeznania świadków:

a)M. R.

b)T. M.

d)H.L.

pismo z załącznikami

13.zestawienie

14.zestawienie

15.zeznania świadka R. R.

16.dane o karalności

1. a) k.98 –102, k.1119-1120, k.1706-1708 i k. 126

b)k.188 – 192 w zw. z k. 1442v.-1446v.

c)1749v.-1754v.

d)k.274-276 w zw. z k. 1451-1453v.

2.a)k.1127-1128, k.1709-1712,

b)k.188 – 192 w zw. z k. 1442v.-1446v.

c) 1749v.-1754v.

3.a) k. 84-87, k.1106-1107, k.1714-1716 i k. 126-127

b)k.188 – 192 w zw. z k.1442v.-1446v.

c) 1749v.-1754v.

4.a) k.80-83 i k.1102-1103,k.1718-1720,k.127

b)k.188 – 192 w zw. z k.1442v.-1446v.

c) 1749v.-1754v.

5. a) k.88-93, k.1109-1111,k.1441, k.1722-1726,k.127

b)k.188 – 192 w zw. z k. 1442v.-1446v.

c) 1749v.-1754v.

6.a)k.93-97, k.1114-1116,k.1728-1732,k.128

b)k.188 – 192 w zw. z k. 1442v.-1446v.

c) 1749v.-1754v.

7.a)k.103 – 107, k.1123-1125,k.1734-1738,k.128

b)k.188 – 192 w zw. z k. 1442v.-1446v.

c) 1749v.-1754v.

8. a)k.136, k.196-209

b)k.188 – 192 w zw. z k. 1442v.-1446v.

c) k.214-218 w zw. z k.

d)k. 232v. – 235 w zw. z k.1449v.-1451v.

e)k.373 w zw. z k.1454v.-1457v.

f)k.447 w zw. z k.1458-1460v.

g)k.469 w zw. z k.1462-1463

h)k.518-519 w zw. z k.1539v.-1541

i)k.552-553 w zw. z k.1517v.-1519

j) 1749v.-1754v.

k.209a,

k.1693

9. k.150-176

10.a)k.214-218 w zw. z k.1447-1449v.

b)k.447-448 w zw. z k.

c)k. 452-453 w zw. z k.

d)k.1476-1477 w zw. z k.955

11.k.347-351 w zw. z k. 369 i 370

12.a)k.447-448 w zw. z k.

b)k. 452-453 w zw. z k.

d) 1749v.-1754v.

pismo-k.1496-1513

13.k.1155-1156, k.1158-1173

14.k.963-964

15.k.1444-1446

16.k.1240-1242,k.1305,k.1464-1467,k.1521-1525,k.1788-1792

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

3.

4.

5.

Z. K.

S. S.

W. F.

J. K.

R. L.

I.w dniu 26 października 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z W. F. dokonał kradzieży 9 997 dm ³ oleju napędowego wartości 44 506,64 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XVI.  II. w dniu 2 listopada 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z nieustalonym pracownikiem bazy paliw nr 1 w K. dokonał kradzieży 10 008 dm ³ oleju napędowego wartości 44 555,62 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

III. w dniu 24 listopada 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym pracownikiem bazy paliw nr 1 w K. dokonał kradzieży 9 995 dm ³ oleju napędowego wartości 44 317,83 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

IV. w dniu 13 grudnia 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z nieustalonym pracownikiem bazy paliw nr 1 w K. dokonał kradzieży 9 996 dm ³ oleju napędowego wartości 42 502,99 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XVIII.  V. w dniu 17 listopada 2014 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z W. F. oraz przy pomocy R. L. dokonał kradzieży 2 012 dm ^{( 3)} oleju napędowego wartości 7 778,39 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XIX.  V. w dniu 17 listopada 2014 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z W. F. oraz przy pomocy R. L. dokonał kradzieży 2 012 dm ^{( 3)} oleju napędowego wartości 7 778,39 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XX.  VI. w dniu 10 września 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z W. F. dokonał kradzieży 9 996 dm ³ oleju napędowego wartości 45 271,88 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XXI.  VII. w dniu 26 października 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. K. dokonał kradzieży 9 997 dm ³ oleju napędowego wartości 44 506,64 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XXII. 

XXIII.  VIII. w dniu 10 września 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze S. S. dokonał kradzieży 9 996 dm ³ oleju napędowego wartości 45 271,88 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XXV.  IX. w dniu 25 lipca 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze J. K. dokonał kradzieży 5 097 dm ³ oleju napędowego wartości 22 702,04 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

X. w dniu 17 listopada 2014 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu Z. K. oraz przy pomocy R.

XXVII.  L. dokonał kradzieży 2 012 dm ³ oleju napędowego wartości 7 778,39 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XI.w dniu 15 lipca 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z nieustalonymi pracownikami bazy paliw nr 1 w K. dokonał kradzieży 8 104 dm ³ oleju napędowego wartości 35 698,12 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XVIII.  XII. w dniu 25 lipca 2012 roku w K., woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu ze W. F. dokonał kradzieży 5 097 dm ³ oleju napędowego wartości 22 702,04 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P.,

tj. czyn z art. 278 § 1 kk

XIX.  XIII. w dniu 17 listopada 2014 roku w K., woj. (...), działając w zamiarze by Z. K. dokonał kradzieży 2 012 dm ^{( 3)} oleju napędowego wartości 7 778,39 złotych na szkodę (...) S.A. z/s w P., wcześniej (...) sp. z o.o. w P., pomógł mu do tego w ten sposób, iż wykonując obowiązki dyspozytora na terenie bazy paliw nr 1 w K. przełączył urządzenie nalewcze w tryb serwisowy, umożliwiając Z. K. współdziałającemu z W. F. dokonania kradzieży,

tj. czyn z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 278 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Co do wszystkich czynów- fakt, że dane z systemu (...), czy (...) są odnośnie przedmiotowych zdarzeń niewiarygodne, nie odzwierciedlają rzeczywistych czasów zdarzeń oraz, że R. L. nie miał możliwości obserwowania zdarzenia z dnia 17.11.2014r.

Patrz. jak w p-kcie 1.1 od 1-do 15

Patrz jak w p-k-cie 1.1.-1.-15

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-8,10-15

9,13,16

1.zeznania świadków: dokumentacja

instrukcja, dane o karalnoś ci, zestawienia cen paliwa

1.zeznania są wiarygodne, bowiem świadkowie w sposób jednoznaczny opisywali procedurę rozładunku awaryjnego, czy serwisowego, zgodnie wskazując, jaki czas byłyby do tego potrzebny, jak to wyglądało w okresie zarzutów, a także, którzy z pracowników Bazy musieli wiedzieć o jego dokonywaniu oraz, że bez ich udziału jego przeprowadzenie nie byłoby możliwe. Czas potrzebny to dokonania w/w procedury koresponduje z wynikami eksperymentu procesowego, wskazując, że w odnotowanych czasach nie byłoby możliwe ich przeprowadzenie. Dowody te są zatem spójne z raportami z systemu (...), które w datach zarzutów nie budziły wątpliwości, co do swojej wiarygodności. Ich charakterystyki dokonał świadek H. L., którego zeznania są cennym uzupełnieniem. Świadek ten dokonał szczegółowego opisu zapisów z przedmiotowych dat, wyjaśniając podnoszone przez obronę okoliczności i odnosząc się do pozostałych złożonych dokumentów. Z analiza jego zeznań w połączeniu z dokumentami z systemu (...) i (...) jasno wynika, że w datach zarzutów zapisy czasów pobytów kierowców na bazie paliw są wiarygodne, a to z kolei prowadzi do wniosku, że rozładunki nie miały miejsca i doszło do kradzieży paliwa.

Jednocześnie oczywistym jest bowiem, że błędy w systemie informatycznym mogą się zdarzać i zapewne występowały również w Bazie, ale brak jest jakiegokolwiek dowody, że dotyczy to zapisów dotyczących zarzucanych czynów. Przy czym czyn z dnia 17 listopada 2014 r. dodatkowo został odnotowanych zapisem monitoringu, tożsamym zresztą z wydrukami z systemu (...). Monitoring ten nie budzi żadnych wątpliwości i wskazuje, że kierowca nie odjechał od dystrybutora, kiedy następował nalew serwisowy, jego rozładunek, co odbywało się w bezpośredniej obecności W. F. i pod nadzorem R. L., który uruchomił go wydając kod i po 3 minutach oznaczył jako rozładowany, umożliwiając tym samym opuszczenie przez Z. K. terenu Bazy Paliw ze skradzionym paliwem.

Brak jest przekonywujących i jednoznacznych dowodów, że rozładowanie paliwa następowało do zbiornika z estrami . Chodź niektórzy przesłuchani świadkowie, czy oskarżeni wskazywali na taką praktykę, podkreślając jej nieprawidłowość, to brak jednoznacznych dowodów wskazujących, że w przedmiotowych przypadkach miało to miejsce. Eksperyment zaś dowiódł, że nawet w takiej sytuacji czas rozładowania paliwa, co dotyczy niemal wszystkich przypadków wyniósłby znacznie więcej, niż wykazały to odnotowane dokumenty. Tylko w jednym przypadku, tj. odnośnie zdarzenia z dnia 25.07.2012 r. czas wynikający z eksperymentu byłby znacznie krótszy, niż wynika to z pozyskanych danych. Należy jednak zwrócić uwagę, że praktyka wlewania paliwa to zbiornika z estrami miała ewentualnie charakter wyjątkowy, zawsze zależała od decyzji kierownictwa i przeważająca cześć kierowców, którzy zostali przesłuchani w charakterze świadków negowała taką praktykę. Zeznania tych osób są wiarygodne, bowiem są one osobami niezaangażowanymi w sporną kwestię, opierają swoje zeznania na własnych obserwacjach i praktyce.

Wyniki eksperymentu procesowego są spójne z zeznaniami świadków, którzy wskazywali na czas konieczny do rozładowania w tramach nalewu serwisowego, czy awaryjnego. Przy czym eksperyment został przeprowadzony w warunkach idealnych, gdy pompowy oczekuje na dokonanie wylania produktu, a przy obsłudze dystrybutora i na dystrybutorni cały czas jest pracownik, którzy na to oczekują i nie są zajęci niczym innymi, a więc nie są zaskoczeni, że należy wydać kod, a kierowca cysterny doskonale wie, gdzie ma jechać, co ma robić. Jak wynika z zeznań świadków procedura taka mogła jednak trwać nawet 2 godziny (świadek K. G. – k. 713). Zeznania tego świadka także są wiarygodne, w sposób szczegółowy i przekonywujący opisał przebieg, tego czego sam był uczestnikiem, a jego relacja pozostaje spójna z wieloma innymi. Oczywiście mając na uwadze brak dokumentów dotyczących opisanych przez licznych kierowców=świadków czynności rozładunku awaryjnego, ich zeznania należy traktować poglądowo, a za miarodajne, mający walor obiektywny traktować należy eksperyment procesowy, który pozwolił na ustalenie minimalnego czasu trwania takiego rozładunku, który i tak istotnie przekraczał czas wynikający z powołanej dokumentacji.

Z h też względów raporty z systemu (...) Sąd uznał za wiarygodne.

Dokumenty w postaci zestawienia cen, danych o karalności, czy instrukcji nie budziły żadnych wątpliwości, co do swojej wiarygodności. Nie budzi również żadnych wątpliwości, że w dacie większości czynów nie obowiązywała precyzyjna instrukcja postępowania w razie zastosowania nalewu serwisowego i awaryjnego rozładunku, szczególnie brak było wyszczególnienia poszczególnych etapów i roli konkretnych, uczestniczących w tym osób, których działania miałyby odzwierciedlenie w pisemnych potwierdzeniach podjętych działań.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.8.

1.2-1.4 i 1.8

1.1.,1.2,1.3,1.4,1.5,1.6,1.7,1.8,

1.8,1.10

1.wyjaśnienia oskarżonego R. L.

2.wyjaśnienia oskarżonego W. F.

3.wyjaśnienia oskarżonych: Z. K., S. S., J. K.

4. zeznania świadka J. W.

Z wyjaśnień tych nie wynika, jaka była rola oskarżonego w zatwierdzaniu nalewu serwisowego. Mimo braku jasnych procedur, które zostały dopiero następczo wprowadzone, oczywistym jest, że R. L. miał obowiązek kontrolowania przebiegu procesu nalewu serwisowego. W zaistniałej sytuacji (17.11.2014r.) zaniechanie dopełnienia jakiegokolwiek nadzoru nad przebiegiem nalewu, w oczywistej sytuacji, gdy bardzo krótki czas wskazuje, że proces ten nie mógł zostać przeprowadzony, bo Z. K. nie odjechał nawet spod stanowiska nalewczego, a upływ czasu od momentu podania przez w/w oskarżonego kodu, do momentu dokonania przez niego oznaczenia rozładowania nalanego w tej procedurze paliwa wyniósł 3 minuty!, co wynika zarówno z raportów z systemu (...) jak i (...), jak również nagrania, które potwierdza powyższe, jak również i to, że to R. L. dokonał jako dyspozytor wydania kodu nalewu serwisowego jaki oznaczył, że dokonano rozładunku 2.000 litrów. Nie sposób bowiem dokonać pozytywnej weryfikacji wyjaśnień R. L., która zmierzałaby do uznania, że nie miał on podglądu na terminal, a co za tym idzie, że mógł opierać się wyłącznie na informacji od W. F.. Stanowisko dyspozytorni jest wyposażone w podgląd przedmiotowego terminala, a więc R. L. mógł widzieć, co dzieje się pod tym terminalem i także tak wysoce krótki czas jaki miał wystarczyć na dokonanie nalewu serwisowego, w tym jego rozładunku, kiedy w ciągu 6 minut, Z. K. zdążył nalać 2.012 dm ^{( 3)}- co zajęło 2:51 i po upływie około 4 minut od jego zakończenia miał zdążyć z rozładunkiem. To w ocenie Sądu winno ewidentnie wzbudzić wątpliwości oskarżonego, który „bezrefleksyjnie” dokonał oznaczenia rozładowania cysterny. Znamienne jest również i to, że R. L. nie wykazał, co de facto miało stanowić, o tym, że nie mógł skoncentrować się na przedmiotowym nalewie. Podnoszenie bowiem, w sposób nader ogólnikowy, że miał liczne obowiązki i wobec tego nie miał możliwości skupić się na przedmiotowym nalewie, nie potwierdza żaden zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Nawet przy braku ścisłych i jasnych procedur, do obowiązków dyspozytora na pewno należała weryfikacja takiego nalewu, inaczej bowiem jego rola byłaby pomijalna, a więc nie znajdowałaby żadnego logicznego uzasadnienia. Działanie zatem R. L. miała zatem polegać co najmniej na niedbalstwie, polegającym na nie wykonywaniu zleconych zadań, bezrefleksyjnym przyjmowaniu informacji od pracownika nalewni, a zatem zaniechanie to przerodziło się w pomoc w dokonaniu przez W. F. i Z.K. kradzieży paliwa nalanego w trybie serwisowym w ilości 2.012 dm ^{( 3)}. Należy jednocześnie zaznaczyć, że bez udziału R. L. nie mogłoby dojść do dokonania tego czynu zabronionego. R. L. musiał zatem przypuszczać, że jego zaniechanie nadzoru, brak należytej refleksji nad przebiegiem dokonującego się nalewu serwisowego, gdzie jego udział był konieczny, bowiem uruchamiał go, a potem oznaczał rozładowanie, może doprowadzić do dokonania kradzieży. Wyjaśnienia tego oskarżonego są również niewiarygodne z tych względów, że niezależnie, że potrzeba dokonania nalewu serwisowego była poza jego kompetencją, to jednak nie może oznaczać, że jego obowiązki, rola w procesie pozbawione są jakiegokolwiek sensu i znaczenia. Co znamienne, niezależnie gdzie zlewano paliwo w tej procedurze, to na pewno nie mogło to mieć miejsca pod dystrybutorem.

Nie było obowiązkiem R. L., ale pewnego rodzaju dobą praktyką, na którą wskazuje choćby M. J. – w swoich zeznaniach, że zasadnym jest pytanie o przyczyny nalewu serwisowego. Należy także wskazać, jako okoliczność podważającą wiarygodność wyjaśnień R. L., że także przed 2015 r. – tj. do momentu wprowadzenia regulaminu nalewów serwisowych dyspozytor wskazywał zbiornik, do którego należało rozładować paliwo, co wskazuje, że procedura tego rozładunku nie była poza kontrolą oskarżonego R. L., wskazując, także, że czas trwania wylewania produktu wynosił co najmniej 10 minut, a do tego dochodzi także czas niezbędny na dojechanie do tego miejsca i powrót z niego, czyniąc co oczywista 3 minuty na rozładowanie czasem absolutnie niewiarygodnym. Miejsce pracy R. L. wyposażone było w monitoring, a zatem i stwierdzony czas i powyższa okoliczność przemawiają na jego niekorzyść, niezależnie od dokumentu, który wskazywał, jako dowód jakie miał dostępne informacje, co do odbywającego się procesu nalewu, czyniąc tym samym jego twierdzenia niewiarygodnymi.

2.pozostają niewiarygodnym źródłem dowodowym, że w datach zarzutów system (...) działał nieprawidłowo, ogólnikowo traktują charakterystykę nieprawidłowości, nie odnosząc się do konkretnych zdarzeń, co do których jest jasna dokumentacja - brak dowodu, że jest ona nierzetelna, a nadto zaistniałe wątpliwości wyjaśnił świadek H. L., który odniósł się do przedkładanych przez W. F. dokumentów. Wyjasnienia te nie odnoszą się do konkretnych sytuacji i w zasadzie nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, odnosząc się często do kwestii drugorzędnych. Nawet jeśli miały miejsce problemy, nieścisłości, to nie podważają one wiarygodności dowodów, stanowiących podstawę ustaleń faktycznych, a dotyczących zarzucanych czynów, a nie innych dni i innych kierowców, na co miała wskazywać dokumentacja składana przez tego oskarżonego.

3. Niewiarygodnymi, bowiem przede wszystkim gołosłownymi są wyjaśnienia Z. K., który opiera swoją argumentację na niepotwierdzonych, ani dokumentami, ani żadnymi konkretnymi zeznaniami okolicznościach, a także w opozycji do nagrania z dnia 17.11.2014 r. Z całą bowiem pewnością jako nie niemiarodajne należy potraktować twierdzenia oskarżonego, że „może maszyna zwariowała”. Wyjaśnienia S. S., czy J.K. w zasadzie nie odnoszą się w żaden konkretny sposób do okoliczności nalewów.

4. świadek J. W. przeczył dokumentom, potwierdzającym nalewy o rozładunki serwisowe ale nie odniósł się do konkretnych zdarzeń, przedstawiał ogólnikowo problematykę, w równie ogólny sposób prezentując wątpliwości jakie miał wobec danych w systemu (...). Zupełnie niezrozumiałe są przyczyny przyjęcia za pewnik, że W. F. przez nieuwagę wypuścił kierowcę, skoro oczywistym jest, że zachowanie jego wskazuje na celowe działanie, bowiem był on obecny od początku do końca nalewu serwisowego w dniu 17.11.2014 r., czas jego trwania uwzględniający rozładunek był absurdalnie krótki, a Z. K. w ogóle nie odjechał od stanowiska nalewczego. Danie wiary tłumaczeniom W. F., który nawet nie zareagował na kradzież, która na jego oczach miała miejsce i która została ujawniona długi czas po jej zasinieniu, najdobitniej świadczy o zamiarze oskarżonych.

5.Pozostałe zeznania świadków i złożone bilety wjazdowe, wydruki z (...) nie miały znaczenia dla poczynienia ustaleń faktycznych, a wątpliwości związane z działaniem systemu informatycznego jako takiego, czy nieścisłościami w zapisach w dużym stopniu zostały wyjaśnione przez H. L. lub tez nie dotyczyły przedmiotowych zdarzeń.

Natomiast składane przez oskarżonych, szczególnie W. F. wydruki przede wszystkim nie dotyczyły przedmiotowych zdarzeń, potwierdzały jedynie pewne nieprawidłowości w działaniu systemu, które jednak w/w względów pozostały bez wpływu na wiarygodność zapisów dotyczących zarzucanych czynów.

Natomiast zrzut z ekranu jaki przedstawił R. L. nie podważa jego roli w procesie nalewu serwisowego, a także i tego, że za pomocą monitoringu miał możliwość podejrzenia sytuacji, a przede wszystkim, że czas jaki upłynął od momentu rozpoczęcia procedury do czasu wskazania przez magazyniera, że został zakończony był absolutnie niewiarygodny i winien wzbudzić istotne wątpliwości dyspozytora.

Pozostali świadkowie potwierdzili powyższe ustalenia, w tym szczególnie, mając w tym względzie także własne doświadczenia, że w wykazanym czasie rozładunek nie było możliwy.

Nadto świadkowie (nie powołani w ustaleniach faktycznych) albo mieli szczątkową wiedzę w kwestiach istotnych dla poczynienia tychże ustaleń, albo potwierdzali to, co udało się ustalić za pomocą wielu zeznań lub innych źródeł dowodowych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

co do oskarżonych 1-4-pkt.1-10,

co do oskarżonego 5-pkt.11-12.

1.Z. K.

2.S. S.

3.W. F.

4.J. K.

5.R. L.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżeni dokonali w sposób wyżej ustalony lub, jak w przypadku R. L. pomogli w dokonaniu zaboru mienia ruchomego w postaci paliwa do nich nienależącego, a więc stanowiącego własność (...) Sp. z o.o. w P. wykorzystując procedurę rozładunku awaryjnego/serwisowego, która w rzeczywistości nie była wykonywana. W ten sposób zabierali paliwo, które formalnie oznaczone było jako rozładowane, wywożąc je cysterną z terenu (...), wchodząc tym samym w jego posiadanie. Należy zauważyć, że oskarżeni nigdy nie uiścili żadnej należności z tego tytułu, czyniąc w ten sposób szkodę w mieniu dysponenta zabranego paliwa, tj. (...) Sp. z o.o. w P.. Z tych też względów uznano, że swoim zachowanie w/w oskarżeni wypełnili dyspozycję art. 278 § 1 kk. Przy czym, jak zostało wykazane, poprzez złożoną przez pokrzywdzonego dokumentację (...) S.A. z/s w P. dysponował własnym paliwem w ilości niewspółmiernie większej niż suma całego skradzionego paliwa, a ilości tych nie sposób wyodrębnić z całego przetłaczanego paliwa. Jednocześnie brak wykazania w rocznych sprawozdaniach straty nie oznacza tym samym, że do kradzieży nie doszło. Jednym z elementów procederu było właśnie wykorzystywanie tego, że tak niewielkie dla przedsiębiorstwa ilości nie zostaną zauważone, choćby ze względu na ich pomijalną wręcz wartość w stosunku do tego, czym dysponował (...), ale także z uwagi na fakt, że paliwo w różnych temperaturach - ma różną objętość, co jest wiedzą powszechną i z całą pewnością znaną oskarżonym, którzy i tę okolicznościach mogli wykorzystywali w procederze kradzieży. Całość działań sprawców zmierzała bowiem z jednej strony do wykorzystania pewnych niedostatków w funkcjonowaniu Bazy Paliw w K., w związku z brakiem precyzyjnych procedur rozładunków awaryjnych, czy serwisowych, a z drugiej właśnie strony, że relatywnie duże, tj. opłacalne ilości paliwa, jakie kradli, były w sensie ilości jakimi Baza operowała nie do wychwycenia w sprawozdaniach, stanowiąc ułamek procenta przetłaczanego produktu.

Oskarżeni we wszystkich przypadkach nie działali w pojedynkę, bowiem jak zostało ustalone w procederze każdorazowo musiał brać udział pracownik/cy stacji, w tym także dyspozytor, którzy uruchamiali procedurę rozładunku, który następnie był oznaczany jako zakończony, choć faktycznie nigdy nie nastąpił, co pozwalało bez większych trudności wywieź paliwo, bez - co oczywista uiszczenia za nie żadnej ceny, a więc załadować paliwo w faktycznie większej ilości niż zakupione.

Z. K. w przypadku zarzutu I. i V. współdziałał z W. F., przy czym przy czynie V. udało się ustalić, osobę dyspozytora w osobie oskarżonego R. L., zaś co do czynów z zarzutów: II., III. i IV. - dokonał ich wspólnie i w porozumieniu z nieustalonym pracownikiem (...).

Natomiast J. K. czynu z punktu XI. dopuścił się wspólnie i w porozumieniu z nieustalonymi pracownikami bazy paliw, czyli co najmniej dwoma, zaś czynu z punktu XII. - działając wspólnie i w porozumieniu z W. F..

Jak ustalono jednorazowo pracowało kilku dyspozytorów i tylko w przypadku zdarzenia z dnia 17.11.2014 r., dzięki zabezpieczonemu nagraniu udało się ustalić, że R. L. wydał kod serwisowy, a następnie oznaczył rozładowanie 2.012 dm ³ litórw paliwa, po upływie tak krótkiego czasu, że było to absolutnie niemożliwe.

Te ustalenia faktyczne pozwoliły na uznanie, iż Z. K. winien ponieść odpowiedzialność odszkodowawczą wobec pokrzywdzonego na kwotę sięgającą połowy wartości skradzionego paliwa, tzn. odpowiednio co do zarzutów z punktów: I. – 22.253,32 zł., II. – 22.277,81 zł, III. – 22.158,92 zł., IV. – 21.251,50 zł., a w przypadku zarzutu V. – 2.592,80 zł., jako 1/3 wartości skradzionego mienia, a więc łącznie w kwocie - 90.534,35 zł..

S. S. , który współdziałał w dokonaniu kradzieży z W. F. winien zapłacić na przecz pokrzywdzonego kwotę 22.635,94 zł, jako połowa wartości skradzionego przez niego mienia.

Z działaniem W. F. , który współdziałał co do zarzutów z punktów od VII. do IX. z inną osobą, a w przypadku zarzutu X. z dwoma osobami winien zadośćuczynić szkodzie odpowiednio w kwotach: VII. – 22.253,32 zł., VIII. – 22.635,94zł., IX. – 11.351,02 zł, X. – 2.592,80 zł., a więc w łącznej kwocie 58.833,08 zł..

Z działaniem J. K. , mając na uwadze powyższe - związana jest szkoda w kwotach, co do czynu z zarzutów: XI. – 11.899,37 zł. (jako 1/3 wartości skradzionego mienia), zaś XII. – 11.351,02 zł. (stanowiąc ½ wartości skradzionego paliwa), a więc łącznie w kwocie - 23.250,39 zł..

R. L. , który pomógł Z. K. współdziałającemu z W. F. w kradzieży winien pokryć szkodę stanowiącą 1/3 wartości zabranego wówczas paliwa, tj. w kwocie 2.592,79 zł..

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Z. K.

2. S. S.

3.W. F.

4.J. K.

5.R. L.

1.,2.,3.,9.,13.,

14.

4., 10., 13. i 14

5.,6., 7.,9.,13. 14.

8.,10.,13., 14.

11.,12., 13.,14.

I.-V. (ZK)

VI. (SS)

VII., VIII, IX., X. (WF)

XI.XII. (JK)

XIII. (RL)

Podstawą orzeczenia o środkach kompensacyjnych i zasądzenia naprawienia szkody w/w kwotach od oskarżonych są poczynione ustalenia faktyczne co do ilości i wartości skradzionego mienia, a także co do ilości osób, które uczestniczyły w danym procederze. Przy czym z uwagi na to, iż nie we wszystkich wypadkach udało się ustalić lub tez nie były objęte niniejszym postępowaniem osobę/osoby współdziałające ze sprawcą/sprawcami – ustalono należne kwoty z uwzględnieniem działania każdego z oskarżonych. Podstawą prawną zasądzenia środka kompensacyjnego jest art. 46 § 1 kk.

Na korzyść oskarżonych Sąd poczytał ich uprzednią niekaralność, natomiast na niekorzyść – rozmiar wyrządzonej szkody, w tym ilość popełnionych przestępstw i brak zadośćuczynienia szkodzie, wysoce zorganizowany sposób działania, a więc wykorzystywanie tej samej sposobności. Mając na uwadze, że oskarżeni nie są karani Sąd uznał, że wystarczające będzie wymierzenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, przy czym długość okresu próby została dostosowana do ilości popełnionych przestępstw, wysokości szkody – co składa się na rozmiar społecznej szkodliwości czynu, która jest tym większa im więcej popełniono przestępnych czynów, a także im większa jest strata pokrzywdzonego z tym związana, a co za tym idzie - wielkości obowiązku naprawienie szkody. Odpowiedni okres próby, powiązany z obowiązkiem informowania Sądu co 6 miesięcy o jego przebiegu w formie pisemnych sprawozdań, pozwoli na kontrolowanie zachowania sprawcy, szczególnie pod kątem naprawienia szkody i czynionych w tym zakresie starań oraz zachowania zgodnego z normami prawa.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

15.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 626 kpk i art. 627 kpk, mając na uwadze, że każdy z oskarżonych ma stałe źródło utrzymania i poniesienie wydatków oraz opłaty nie narazi żadnego z nich na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Opłatę obliczono na podstawie odpowiednio art. 2 ust. 1 pkt. 3 i 2 ustawy z dn. 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karanych (Dz. U. z 2013, poz. 1247), a na wydatki złożyły się koszty doręczeń, opłaty od danych o karalności oraz koszty dojazdów świadków.

6.  1Podpis