Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII GC 234/20

UZASADNIENIE

Pozwem z 5 sierpnia 2019 r. powód (...) Bank spółka akcyjna w W. wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś., (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś., K. O., K. P., E. P. i (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwoty 369.486.04 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 359959,44 zł obliczonymi od 31 sierpnia 2019 r. do dnia zapłaty i kwoty 9.526,60 zł z tytułu odsetek wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że zawarł z pozwanymi K. O. i K. P. umowę kredytu, którego poręczycielem był pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś.. Następnie na podstawie aneksu do umowy do długu przystąpił pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. oraz E. P.. Dodatkowo dla zabezpieczenia umowy kredytu ustanowiona została hipoteka na nieruchomości pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.. Pozwani nie wywiązali się ze zobowiązania terminowego dokonania spłaty, w związku z czym umowa kredytu została wypowiedziana, a w konsekwencji cała wynikająca z umowy należność postawiona w stan wymagalności. Pomimo wezwań do zapłaty dochodzone pozwem należności nie zostały spłacone przez żadnego z dłużników.

Postanowieniem z dnia 16 września 2019 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę na podstawie art. 505 33§ 1 k.p.c.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 19 maja 2020 r. (sygn. akt VIII GC 234/20) Sąd Okręgowy w Szczecinie uwzględnił żądanie pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie solidarnie od powoda na rzecz pozwanych kosztów postepowania. Dowodząc niezasadności powództwa pozwani zakwestionowali wysokość zadłużenia z tytułu spłaty kredytu wskazanego w pozwie. Pozwani zarzucili powodowi brak przedstawienia dowodów na istnienie zadłużenia w dochodzonej wysokości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 10 lutego 2012 r. powód zawarł z K. O. i K. P. prowadzącymi działalność gospodarczą pod firmą (...), (...) spółka cywilna” z siedzibą w Ś. umowę kredytu w rachunku bieżącym nr (...), w ramach której powód zobowiązał się do udzielenia kredytu do wysokości 194.000 zł bezterminowo od 10 lutego 2012 r. Kredyt został udzielony z przeznaczeniem na sfinansowanie bieżącej działalności gospodarczej (§ 1). W § 3 umowy zawarte zostały zapisy dotyczące oprocentowania kredytu. W § 5 zaś zapisy dotyczące zabezpieczeń spłaty kredytu.

Integralną częścią umowy były Ogólne Warunki Umów w Zakresie Kredytowania Działalności Gospodarczej w G. Banku, które przewidywały w § 11, że dla zadłużenia przeterminowanego wysokość oprocentowania wynosi stawkę WIBOR, LIBOR lub (...) odpowiednio dla waluty kredytu, dla okresów 3-miesięcznych, z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca kwartały, powiększoną o 15 p.p.

W dniu 12 kwietnia 2012 r. strony zawarły aneks nr (...) do powyższej umowy nadając między innymi nowe brzmienie § 1 umowy poprzez wskazanie, że bank udziela kredytu do wysokości 400.000 zł od 12 kwietnia 2012 r. bezterminowo. W zmianach dotyczących § 3 umowy zapisano, że oprocentowanie kredytu jest zmienne, ustalone w dniu podpisania umowy w oparciu o stawkę WIBOR 1M, powiększoną o stałą marżę banku w wysokości 4,00%. Do czasu ustanowienia hipoteki (dokonania wpisu do księgi wieczystej) oprocentowanie kredytu będzie podwyższone o 1,00 % w stosunku do poziomu marży podstawowej. W dacie zawarcia niniejszej umowy oprocentowanie łącznie wynosi 9,72%.

W zmianach dotyczących § 5 umowy zapisano z kolei, że strony ustalają zabezpieczenie spłaty kredytu między innymi w formie hipoteki umownej z najwyższym pierwszeństwem do wysokości 680.000 zł tytułem zabezpieczenia wierzytelności (kapitału kredytu, odsetek obliczanych według zmiennej stopy procentowej wynoszących na dzień zawarcia umowy kredytu 9,72%, odsetek karnych za zwłokę obliczanych według zmiennej stopy procentowej wynoszących na dzień zawarcia umowy kredytu 19,95%, przyznanych kosztów postępowania oraz innych roszczeń o świadczenia uboczne kredytu, roszczeń o odszkodowanie za zwłokę, kosztów monitów, wezwań do zapłaty i zawiadomień, kosztów zaświadczeń, prowizji i opłat, kosztów wycen nieruchomości i audytów prawnych nieruchomości, kosztów ubezpieczenia nieruchomości - gdyby obowiązek ten obciążał bank) na lokalu stanowiącym odrębną nieruchomość dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) wraz z cesją praw z polisy ubezpieczeniowej, a także w formie poręczenia firmy (...) w Ś..

W dziale IV księgi wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu, V Wydział Ksiąg Wieczystych, dla nieruchomości usytuowanej w miejscowości K., ul. (...), której właścicielem jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. wpisana została hipoteka umowna do sumy 680.000 zł na rzecz powoda. Zabezpieczona hipoteką wierzytelność oznaczona została jako „kapitał kredytu, odsetki, odsetki karne za zwłokę, przyznane koszty postępowania oraz inne roszczenia o świadczenia uboczne kredytu tj. roszczenia o odszkodowanie za zwłokę, koszty monitów, wezwań do zapłaty i zawiadomień, koszty zaświadczeń, prowizje i opłaty, koszty wycen nieruchomości i audytów prawnych nieruchomości, koszty ubezpieczenia nieruchomości - gdyby obowiązek ten obciążał bank, umowa kredytu nr (...) z dnia 10.02.2012r. oraz aneks nr (...) z dnia 12.04.2012 r.”.

Hipoteka umowna do 329.800 zł na rzecz powoda z tytułu zabezpieczenia spłaty kredytu nr (...) ustanowiona została również na nieruchomości należącej do K. O..

Bezsporne, nadto dowód: umowa kredytu i OWU k. 18-42, aneks nr 1 karta 27-30, wydruk z treści księgi wieczystej nr (...) karta 96-103

W dniu 12 kwietnia 2012 r. powód zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. umowę poręczenia spłaty kredytu udzielonego K. O. i K. P.. Stosownie do jej postanowień spółka (...) - poręczyciel zobowiązał się do wykonania na rzecz banku zobowiązań wynikających z aneksu nr (...) do umowy kredytu w rachunku bieżącym nr (...) o udzielanie kredytu w wysokości 400.000 zł na wypadek gdyby zobowiązania swojego nie wykonał kredytobiorca.

Bezsporne, nadto dowód: umowa poręczenia k. 25.

W dniu 2 sierpnia 2017 r. powód zawarł z K. O. i K. P. jako kredytobiorcami, a także z E. P. i (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. jako przystępującymi do długu aneks do umowy z 10 lutego 2012 r. nr (...). W aneksie zapisano, że z dniem 8 października 2012 r. uchwałą nr 01/2012 (...) spółki (...), K. P. ze spółki wystąpiła K. O. i przyjęto nowego wspólnika E. P.. Z dniem 29 września 2016 r. natomiast zgodnie z aktem notarialnym Rep. A numer (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. nabyła jako aport w rozumieniu art. 55 1 k.c. zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w tym zobowiązania kredytobiorcy.

W § 1 aneksu strony potwierdziły, że kredytobiorcy, zgodnie z postanowieniami umowy kredytu, został udzielony kredyt w rachunku bieżącym w kwocie 400.000 zł, z przeznaczeniem na sfinansowanie bieżącej działalność gospodarczej. Dalej strony zgodnie postanowiły, że E. P. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) K. P., (...) spółka cywilna w Ś. oraz (...) Centrum Medyczne (...) - (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. za zgodą G. (...) Bank a także za zgodą dotychczasowego kredytobiorcy przystępują do długu wynikającego z umowy kredytu oraz stają się stroną tej umowy. W wyniku przystąpienia do długu, kredytobiorca oraz przystępujący do długu odpowiadają solidarnie za zapłatę zobowiązania wynikającego z umowy kredytu.

W § 2 aneksu strony potwierdziły, że według stanu na 2 sierpnia 2017 r. wymagalne zadłużenie z tytułu umowy kredytu wynosi 33.993,87 zł, na którą to wartość składają się odsetki umowne wymagalne, odsetki umowne naliczone oraz kwoty opłat i prowizji (ust. 1). Ponadto strony zgodnie postanowiły, że kwota wymagalnych wierzytelności, o których mowa w ust 1 powiększona o dalsze odsetki naliczone do dnia zawarcia aneksu oraz opłata prowizyjna z tytułu zawarcia niniejszego aneksu, zostaną dopisane do kapitału niewymagalnego i od dnia podpisania aneksu zwiększać będą podstawę naliczania odsetek umownych (ust. 2). W związku z powyższym kwota kapitału kredytu pozostającego do spłaty w dniu sporządzenia aneksu wynosi 434.493,87 zł. Oprocentowanie kredytu w dniu zawarcia aneksu wynosi 8,66 %.

Dodatkowo strony dokonały zmiany okresu na jaki został udzielony kredyt i postanowiły, że kredyt zostaje udzielony na okres do dnia 30 czerwca 2022 r. Postanowiły też, że spłata zobowiązania następowała będzie w 59 miesięcznych ratach na rachunek określony w harmonogramie spłat (§ 3 i 5).

Bezsporne, nadto dowód: aneks z 02.08.2017 r. k. 31-36

W związku z powstaniem zaległości w spłacie kredytu udzielonego umową nr (...) w pismach z 18 stycznia 2019 r. powód wezwał pozwanych, w terminie 14 dni od doręczenia pisma do spłaty zaległości, w wysokości 44.779,37 zł tytułem należności kapitałowej, 9.932,93 zł tytułem odsetek umownych, 1.136,30 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie i 15 zł tytułem kosztów i opłat za czynności banku pod rygorem wypowiedzenia umowy, pod rygorem wypowiedzenia umowy. Jednocześnie poinformował pozwanych o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzacja zadłużenia.

Dowód: pisma z 18.13.2019 r. karta 37-50, wydruki rozliczenia kredytu karta 104-136

W pismach z 21 marca 2019 r. skierowanych do pozwanych, w związku z nieuregulowaniem zaległości w spłacie kredytu, powód złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu nr (...) z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia liczonego od dnia doręczenia niniejszego pisma. Powód zaznaczył, że w następnym dniu po upływie okresu wypowiedzenia, całość środków kredytowych wraz z odsetkami i kosztami staje się wymagalna i podlega natychmiastowemu zwrotowi.

Dowód: pisma z 21.03.2019 r. karta 51-72

W pismach z 14 maja 2019 r. powołując się na wypowiedzenie umowy kredytu powód wezwał każdego z pozwanych do zapłaty w terminie 7 dni całości należności obejmującej na dzień sporządzenia pisma 363.992,70 zł tytułem należności kapitałowej, 3.032,36 zł tytułem odsetek umownych, 762,85 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie i 15 zł tytułem kosztów i opłat za czynności banku – pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Bezsporne, nadto dowód: pisma z 14.05.2019 r. karta 73-85

W dniu 21 października 2019 r. powód wystawił wyciąg z ksiąg banku przeciwko K. P., K. O., (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś., (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś., E. P. i (...) CENTRUM (...) spółke z ograniczoną odpowiedzialnością w K.. Wysokość zobowiązania na dzień wystawienia wyciągu wynosiła 359.959,44 zł jako należność główna (niespłacony kapitał) i 9.526,60 zł jako odsetki za opóźnienie naliczone od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 14 % od 31 maja 2019 r.

Dowód: wyciąg z ksiąg banku karta 13, wydruki rozliczenia kredytu karta 104-136

W piśmie z 31 grudnia 2019 r. pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś. powołując się na przejęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...) s.c. i występujące wówczas przejściowe trudności w realizacji zobowiązań poinformowała powoda o możliwości spłaty zadłużenia z tytułu umowy kredytu nr (...) w wysokości 622.878,75 zł, umowy nr (...) w wysokości 409.215,07 zł i umowy nr (...) w wysokości 227.565,29 zł według nowych zasad co do wysokości spłaty rat i terminów spłaty.

Bezsporne, nadto dowód: pismo z 31.12.2019 r. karta 204

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione niemal w całości.

Na wstępie znaczenia wymaga, że z przytoczeń faktycznych pozwu wynika, że w niniejszej sprawie powód dochodził zapłaty kwoty kredytu niepłaconego, który został zaciągnięty przez dwoje pozwanych, a mianowicie K. P. i K. O., jeden z pozwanych tj. spółka (...) poręczył kredyt, dwóch kolejnych pozwanych spółka (...) i E. P. przystąpiło do długu, zaś pozwany spółka (...) w związku z ustanowieniem hipoteki zabezpieczającej spłatę kredytu stał się poręczycielem rzeczowym.

Materialnoprawnej podstawy roszczenia powoda należało zatem przede wszystkim upatrywać w art. 69 ust. 1 ustawy Prawo bankowe (Dz.U. 1997 Nr 140, poz. 939 z późn. zm.), zgodnie z którym przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Niezależnie od odpowiedzialności kredytobiorcy do przejęcia współodpowiedzialności do powstałej wierzytelności z tytułu umowy kredytu może dojść przez osoby trzecie w wyniku przystąpienia do długu. Kumulatywne przystąpienie do długu to wynikające z umowy lub ustawy przekształcenie podmiotowe w zobowiązaniu polegające na powiększeniu grona dłużników, co nie prowadzi do zwolnienia z długu dotychczasowego dłużnika i nie wymaga formy pisemnej. Podmiot przystępujący staje się dłużnikiem dodatkowym i ponosi odpowiedzialność solidarną z dłużnikiem pierwotnym (art. 366 k.c.) Ź. kumulatywnego przystąpienia do długu może być umowa lub ustawa. W doktrynie podnosi się, iż dopuszczalność tego rodzaju umów wywodzona jest z zasady swobody umów (art. 3531 k.c.). Umowa może zostać zawarta między wierzycielem i podmiotem przystępującym bez zgody dotychczasowego dłużnika. Nadto wskazuje się, iż istnieją dwie przesłanki warunkujące skuteczność kumulatywnego przystąpienia do długu. Po pierwsze, podmiot przystępujący powinien w sposób wyraźny dać wyraz woli przyjęcia solidarnej odpowiedzialności za oznaczony dług. Po drugie, z oświadczenia woli podmiotu przystępującego powinien wynikać zamiar przyjęcia przez niego tego rodzaju odpowiedzialności, że wierzyciel może według swego wyboru decydować o tym, od którego zobowiązanego i w jakiej części będzie domagał się spełnienia świadczenia. O zakresie kumulatywnego przystąpienia decyduje treść umowy, objęte nim mogą być tylko niektóre obowiązki wynikające z umowy (vide: System Prawa Prywatnego, Prawo zobowiązań – część ogólna, Tom 6, pod red. A. Olejniczaka, str. 275 i nast.). W niniejszej sprawie taka wola wynika z aneksu do umowy z dnia 2 sierpnia 2017 r., w wyniku którego dłużnikami z tytułu zaciągniętego kredytu stali się E. P. oraz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ś.. W związku z powyższym wierzyciel ma prawo ubiegać się zwrotu środków (wraz z odsetkami za opóźnienia w spłacie) zarówno od pierwotnego dłużnika jak i podmiotu, który zdecydował się przystąpić do zadłużenia i wówczas obaj dłużnicy za wierzytelność odpowiadają solidarnie (art. 366 k.c.).

Podstawą prawną odpowiedzialności spółki (...) jest umowa poręczenia. Zgodnie z art. 876 § 1 k.c. przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Oświadczenie poręczyciela powinno być pod rygorem nieważności złożone na piśmie (§ 2). Stosownie do art. 879 § 1 k.c. o zakresie zobowiązania poręczyciela rozstrzyga każdoczesny zakres zobowiązania dłużnika. W braku odmiennego zastrzeżenia poręczyciel jest odpowiedzialny jak współdłużnik solidarny (art. 881 k.c.). W tym wypadku także stosowna umowa została przedstawiona.

Z treści art. 65 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece a także z art. 75 tej ustawy wynika natomiast, że podstawowym uprawnieniem wierzyciela z tytułu hipoteki jest prawo dochodzenia zaspokojenia z obciążonej nieruchomości, a podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy przeciwko właścicielowi obciążonej nieruchomości. Powództwo wierzyciela hipotecznego przeciwko właścicielowi obciążonej nieruchomości jest powództwem o zasądzenie świadczenia pieniężnego zarówno w przypadku, gdy jest on dłużnikiem osobistym, jak i wtedy, gdy odpowiada tylko rzeczowo.

W sprawie niesporne było, że doszło do udzielenia pozwanemu K. P. i K. O. - kredytu na podstawie umowy nr (...) zawartej 10 lutego 2012 r., powód przedłożył bowiem dokument umowy, określający elementy istotne stosunku zobowiązaniowego, jaki łączył strony, a także aneks nr (...) do umowy dotyczący zwiększenia wysokości kredytu. Poza sporem pozostawała też kwestia solidarnego przystąpienia do długu przez spółkę (...) i przez E. P. potwierdzona aneksem do umowy o kredyt w rachunku bieżącym sporządzony 2 sierpnia 2017 r. Zastrzeżenia nie były zgłaszane również w kwestii poręczenia zobowiązania zarówno przez pozwanego - spółkę (...) w wyniku zawarcia załączonej do pozwu umowy poręczenia z 12 kwietnia 2012 r. (w której nie zawarto żadnych odrębnych zastrzeżeń regulujących odpowiedzialność poręczyciela) jak i przez spółkę (...) co do ustanowienia hipoteki umownej ujawnionej w załączonym do akt wydruku z księgi wieczystej.

W tym stanie rzeczy odpowiedzialność każdego z pozwanych co do zasady nie budziła żadnych wątpliwości, zwłaszcza wobec faktu braku spały kredytu w terminie i skutecznego postawienia całego zadłużenia w stan wymagalności.

Dla zniweczenia powództwa pozwani zarzucili brak wykazania wysokości dochodzonego roszczenia. Wbrew tym ogólnikowym zarzutom z materiału dowodowego zaaferowanego przez stroną powodową, w szczególności dowodu z umowy przystąpienia do długu w postaci aneksu do umowy w rachunku bieżącym wynika, że strony tej umowy (czyli pozwani K. P., K. O., E. P. i spółka (...)) potwierdziły, że kwota kapitału kredytu pozostającego do zapłaty na dzień sporządzenia aneksu tj. na dzień 2 sierpnia 2012 r. wynosiła 434.493,87 zł. Pozwany - spółka (...) także w piśmie z 31 grudnia 2019 r. potwierdzając możliwość spłaty zadłużenia z tytułu umów kredytowych, do których przystąpił, wymienił umowę nr (...) wskazując na ustalone saldo zadłużenia w wysokości 409.215,07 zł. Mając na uwadze, że kwoty zadłużenia potwierdzone przez pozwanych w przywołanych powyżej dokumentach, których prawdziwość nie budzą zastrzeżeń ani stron ani Sądu, jest wyższa niż dochodzona pozwem, zarzut niewykazania wysokości dochodzonego roszczenia uznać należało za nietrafny. Co przy tym istotne pozwani nawet nie twierdzili, że po powstaniu omawianych dowodów dokonali spłaty tego konkretnego kredytu w określonej wysokości, co z kolei mogłoby dowodzić innej wysokości pozostałej do spłaty należności głównej. Wskazywali wprawdzie na istnienie także innych zobowiązań kredytowych wobec powoda niemniej abstrahując od dowodów, nie przywołali żadnych przytoczeń faktycznych jakoby rzeczywiście dokonali jakichś wpłat, które mogłyby być błędnie rozliczone. Pozwany wnosili wprawdzie, by zobowiązać powoda do przedstawienia dowodów wpłaty, niemniej jednak obowiązek udowodnienia faktów prawoniweczących, tj. zapłaty, spoczywał na pozwanych. Pozwani powinni dysponować dowodami wpłaty, o ile takich wpłat dokonali i nie mogą swojego ciężaru dowodowego przerzucić na powoda, zwłaszcza, gdy w żaden sposób nie zostało wyjaśnione, z jakich powodów pozwani samodzielnie nie przedstawiają dowodów wpłaty i nie podają wartości wpłat. Skoro zatem wysokość należności głównej jest niższa, niż wynika z umowy o przystąpienie do długu i z pisma w sprawie restrukturyzacji, a pozwani nie wykazali, by spłacili jakąkolwiek kwotę, Sąd uznał istnienie należności głównej w kwocie wskazanej w pozwie za wykazane.

Korekcie podlegało natomiast żądanie zasądzenia odsetek. Z przeprowadzonego przez Sąd samodzielnego wyliczenia odsetek za okres wskazany w pozwie wynika niższa ich wysokości. Łącznie zatem na rzecz powoda należało zasądzić kwotę 359.959,44 zł oraz kwotę 8.422,06 zł wraz z dalszymi odsetkami od kapitału zgodnymi z art. 481 k.c. i treścią umowy stron co do odsetek przeterminowanych oraz 482 k.c. co do odsetek od odsetek. Wyliczenie niższej kwoty należnych odsetek skutkowało oddaleniem powództwa w pozostałym zakresie (pkt II wyroku). W świetle zagadnienia istoty hipoteki (art. 65 ust. 1 i 2 ustawy o księgach wieczystych i hipotece) z której wynika, że odpowiedzialność dłużnika rzeczowego ogranicza się do prawa obciążonego hipoteką i do jej wysokości, Sąd zastrzegł owo ograniczenie w wyroku celem umożliwienia pozwanemu - spółce (...) ewentualnego podniesienia i wykazania na etapie postępowania egzekucyjnego ich istnienia.

Stan faktyczny sprawy ustalony został w oparciu o opisane wyżej dokumenty prywatne, które nie były przez strony kwestionowane pod względem autentyczności, a także w oparciu o inne dowody w rozumieniu art. 308 k.p.c. (jak np. wydruki z systemów komputerowych), których moc dowodową Sąd ocenił w myśl reguł wynikających z art. 233 k.p.c.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 i 100 k.p.c. z uwzględnieniem przyznanego jednemu z pozwanych prawa powoływania się na ograniczenie wynikające z odpowiedzialności rzeczowej. Powód wygrał niniejszy proces niemal w całości, co uzasadniało zwrot na jej rzecz w całości poniesionych kosztów procesu. Na koszty te składa się opłata od pozwu w wysokości 18.475 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa i opłat notarialnych w łącznej wysokości 267,92 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)