Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

F o r m u l a r z U K 1

Sygnatura akt

II K 1284/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

L. J.

M. C.

I.  w okresie od sierpnia 2018 roku do 06 czerwca 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), uporczywie nękała M. L. i S. L., w ten sposób, że ubliżała im i obrażała ich używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, rejestrowała ww. swoim telefonem komórkowym w postaci robienia im oraz ich dzieciom zdjęć, a także nagrywania, obserwowała i prowokowała do awantur, wypowiadała groźby pod adresem M. L., czym wzbudziła u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyła ich prywatność;

II.  w okresie od sierpnia 2018 roku do 07 maja 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), uporczywie nękała M. L., w ten sposób, że ubliżała jej i jej dzieciom oraz obrażała ich używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, kopała i uderzała pięściami w drzwi jej mieszkania, wielokrotnie wypowiadała groźby karalne, a także groźby pozbawienia życia pod adresem M. L. i jej dzieci, czym wzbudziła u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyła ich prywatność;

III.  w okresie od września 2018 roku do 06 czerwca 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), uporczywie nękała S. L., w ten sposób, że ubliżała mu oraz obrażała go używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, a we wrześniu 2018 roku wypowiadała groźby karalne pozbawienia życia pod adresem S. L., czym wzbudziła u pokrzywdzonego uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyła jego prywatność,

IV.  w okresie od stycznia 2019 roku do czerwca 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...) wielokrotnie wypowiadała groźby uszkodzenia ciała w kierunku M. K., czym wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione;

V.  w styczniu 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...) wypowiadała groźby pozbawienia życia wobec S. E., czym wzbudziła w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione,

VI.  w maju 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), wypowiadała groźby pozbawienia życia w kierunku S. E., czym wzbudziła w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w okresie od sierpnia 2018 roku do 06 czerwca 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...) uporczywie nękała M. L. i S. L., w ten sposób, że ubliżała im i obrażała ich używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, rejestrowała ww. swoim telefonem komórkowym w postaci robienia im oraz ich dzieciom zdjęć, a także nagrywania, obserwowała i prowokowała do awantur, wypowiadała groźby pod adresem M. L., czym wzbudziła u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyła ich prywatność;

2. w okresie od sierpnia 2018 roku do 07 maja 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), M. C. uporczywie nękała M. L., w ten sposób, że ubliżała jej i jej dzieciom oraz obrażała ich używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, kopała i uderzała pięściami w drzwi jej mieszkania, wielokrotnie wypowiadała groźby karalne, a także groźby pozbawienia życia pod adresem M. L. i jej dzieci, czym wzbudziła u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyła ich prywatność;

3. w okresie od września 2018 roku do 06 czerwca 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), M. C. uporczywie nękała S. L., w ten sposób, że ubliżała mu oraz obrażała go używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, a we wrześniu 2018 roku wypowiadała groźby karalne pozbawienia życia pod adresem S. L., czym wzbudziła u pokrzywdzonego uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyła jego prywatność;

4. w okresie od stycznia 2019 roku do czerwca 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), M. C. wielokrotnie wypowiadała groźby uszkodzenia ciała w kierunku M. K., czym wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione;

5. w styczniu 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), M. C. wypowiadała groźby pozbawienia życia wobec S. E., czym wzbudziła w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione;

6. w maju 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), M. C., wypowiadała groźby pozbawienia życia w kierunku S. E., czym wzbudziła w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione;

7. w opinii mieszkańców budynków położonych przy ul. (...) w B., oskarżone uchodzą za osoby wszczynające konflikty i awanturujące się;

zeznania M. L.

zeznania S. L.

zeznania W. S.

zeznania M. D.

zeznania M. L.

zeznania S. L.

zeznania M. L.

zeznania S. L.

zeznania M. K.

zeznania S. E.

zeznania S. E.

zeznania T. G.

1-2, 31-33, 445-447

58-59, 447-449

16-17, 480

19-20, 155-156, 480-481

1-2, 31-33, 445-447

58-59, 447-449

1-2, 31-33, 445-447

58-59, 447-449

52-54, 450

13-14, 67-68, 152-153, 449-450

13-14, 67-68, 152-153, 449-450

170-171, 484

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

L. J.

M. C.

I. w okresie od sierpnia 2018 roku do 06 czerwca 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), uporczywie nękała M. L. i S. L., w ten sposób, że ubliżała im i obrażała ich używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, rejestrowała ww. swoim telefonem komórkowym w postaci robienia im oraz ich dzieciom zdjęć, a także nagrywania, obserwowała i prowokowała do awantur, wypowiadała groźby pod adresem M. L., czym wzbudziła u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyła ich prywatność;

II. w okresie od sierpnia 2018 roku do 07 maja 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), uporczywie nękała M. L., w ten sposób, że ubliżała jej i jej dzieciom oraz obrażała ich używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, kopała i uderzała pięściami w drzwi jej mieszkania, wielokrotnie wypowiadała groźby karalne, a także groźby pozbawienia życia pod adresem M. L. i jej dzieci, czym wzbudziła u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyła ich prywatność;

III. w okresie od września 2018 roku do 06 czerwca 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), uporczywie nękała S. L., w ten sposób, że ubliżała mu oraz obrażała go używając słów wulgarnych powszechnie uznanych za obelżywe, a we wrześniu 2018 roku wypowiadała groźby karalne pozbawienia życia pod adresem S. L., czym wzbudziła u pokrzywdzonego uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyła jego prywatność,

IV. w okresie od stycznia 2019 roku do czerwca 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...) wielokrotnie wypowiadała groźby uszkodzenia ciała w kierunku M. K., czym wzbudziła w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione;

V. w styczniu 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...) wypowiadała groźby pozbawienia życia wobec S. E., czym wzbudziła w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione,

VI. w maju 2019 roku w B., woj. (...), ul. (...), wypowiadała groźby pozbawienia życia w kierunku S. E., czym wzbudziła w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. nękanie oskarżonych L. J. i M. C. przez sąsiadów;

wyjaśnienia oskarżonych

112-114, 138-140, 443-445

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1.2

1.1.3

1.1.4

1.1.5

1.1.6

1.1.7

zeznania M. L.

zeznania S. L.

zeznania W. S.

zeznania M. D.

zeznania M. L.

zeznania S. L.

zeznania M. K.

zeznania S. E.

zeznania T. G.

spójne, logiczne, konsekwentne, zgodne z doświadczeniem życiowym, korespondujące z zeznaniami dzielnicowego T. G.;

spójne, logiczne, konsekwentne, zgodne z doświadczeniem życiowym, korespondujące z zeznaniami dzielnicowego T. G.;

spójne, logiczne, konsekwentne, zgodne z doświadczeniem życiowym, korespondujące z zeznaniami dzielnicowego T. G.;

spójne, logiczne, konsekwentne, zgodne z doświadczeniem życiowym, korespondujące z zeznaniami dzielnicowego T. G.;

spójne, logiczne, konsekwentne, zgodne z doświadczeniem życiowym, obiektywne, gdyż świadek nie jest zainteresowany rozstrzygnięciem konfliktu na rzecz którejkolwiek z jego stron i w żaden sposób nie jest związany z mieszkańcami budynków położonych przy ul. (...).

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

1.1.1-6

wyjaśnienia oskarżonych L. J. i M. C.

zeznania: Z. Ł., B. C., A. B., M. Ł.

przyjęta przez oskarżone linia obrony, gdyż na podstawie ustaleń obiektywnego świadka w osobie dzielnicowego T. G., to oskarżone były osobami konfliktowymi, a nie pozostali mieszkańcy; ponadto zaś L. J. nadinterpretowała sytuacje jako zwrócone przeciwko niej, gdyż na przykład wiszący na trzepaku zwój sznurka na pranie miał związek z dostawą opału do komórek, a nie był zachętą do samobójstwa, podobnie jak wieniec kupiony na pogrzeb jakiegoś chłopaka z okolicy;

osoby nie były bezpośrednimi świadkami wydarzeń pomiędzy oskarżonymi ani pokrzywdzonymi i tym samym ich zeznania nie posiadały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy;

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

     

     

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

     

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

     

     

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

     

3.4. Umorzenie postępowania

     

1

2, 3

     

L. J.

M. C.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

Zachowanie oskarżonych opisane w zarzutach z punktów: I, II oraz III wyczerpywały znamiona art. 190a § 1 kk. Przepis art. 190a § 1 kk penalizuje zachowanie polegające na uporczywym nękaniu innej osoby lub osoby jej najbliższej, które to ma na celu wzbudzenie u tej osoby uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotne naruszenie jej prywatności. Przedmiotem ochrony art. 190a § 1 kk jest wolność psychiczna człowieka rozumiana jako prawo do życia w poczuciu bezpieczeństwa, tj. wolnego od jakiejkolwiek formy dręczenia, nękania i poczucia zagrożenia. Przez nękanie należy rozumieć wielokrotne, powtarzające się prześladowanie wyrażające się w podejmowaniu różnych naprzykrzających się czynności, których celem jest udręczenie, utrapienie, dokuczenie lub niepokojenie pokrzywdzonego albo jego osoby najbliższej. Jest to więc z zasady przestępstwo wieloczynowe. Mogą to być zachowania zarówno legalne, jeśli oceniać je pojedynczo, polegające np. na wysyłaniu listów (tradycyjnych lub elektronicznych) i sms-ów, telefonowaniu, nachodzeniu w różnych miejscach, jak również nielegalne, wyrażające się np. w grożeniu, włamywaniu się do skrzynek na listy lub do mieszkania ofiary w celu pozostawienia wiadomości lub innych przedmiotów. Ze względu na charakter dobra chronionego podejmowane przez sprawcę czynności nie mogą przybrać postaci bezpośredniego zamachu fizycznego, tj. na zdrowie, życie lub nietykalność osobistą pokrzywdzonego lub jego osoby najbliższej. Mogą zawierać się natomiast w bezprawnym postępowaniu z rzeczą stanowiącą własność ofiary lub atakować jego cześć lub dobre imię (np. przez rozpowszechnianie nieprawdziwych i przykrych wiadomości) /Kodeks Karny. Komentarz. red. Prof. Dr hab. A. G. wyd. 5 rok 2018 (...)/. W ocenie Sądu, przypisane L. J. i M. C. zachowania z pewnością można określić mianem uporczywego nękania, gdyż powtarzały się one dość często oraz istotnie ingerowały w prywatność pokrzywdzonych wywołując u nich usprawiedliwione okolicznościami poczucie zagrożenia. Oskarżone swoim postępowaniem sprawiły, że M. L. i S. L. nie czuli się swobodnie w pobliżu swojego mieszkania i w życiu prywatnym. Mieli uzasadnione przekonanie o obserwowaniu ich, inwigilowaniu i osaczaniu, które skutkowało tym, że w związku z poczynaniami oskarżonej w życiu pokrzywdzonej naruszone zostało poczucie bezpieczeństwa.

Przestępstwo groźby karalnej określone w art. 190 § 1 kk polega na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub osoby jej najbliższej. Przepis ten ma na celu ochronę wolności w sensie psychicznym tzn. wolności od strachu. Przy czym, wymaganym jest, aby groźba, o której była mowa wywołała w zagrożonym uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona. W związku z tym, w świetle poczynionych ustaleń, nie ulega wątpliwości, że M. C. swoimi zachowaniami opisanymi w punktach III, IV i V aktu oskarżenia wypełniła znamiona opisanego powyżej występku, albowiem groziła M. K. przestępstwem – uszkodzeniem ciała, zaś S. E. zabójstwem, a groźby te mogły wzbudzić i wzbudziły w zagrożonych uzasadnione obawy, że zostaną spełnione.

Czyny L. J. i M. C. posiadały charakter zawiniony, albowiem w ustalonym stanie faktycznym oskarżone mogły zachować się zgodnie z prawem. Poza tym, nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby ich winę lub bezprawność przypisanych im czynu.

Do pociągnięcia oskarżonych do odpowiedzialności karnej za czyny z punktów I, II, III, V oraz VI zabrakło jednak jeszcze jednego składnika pięcioelementowej struktury przestępstwa – karygodności czynu. Zgodnie, bowiem z art. 1 § 2 kk nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. Przy ocenie natomiast stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia (art. 115 § 2 kk). Przeprowadzając w powyższym kontekście analizę zachowań L. J. i M. C. Sąd doszedł do przekonania, że przypisane oskarżonym w punktach 1 i 2 wyroku czyny posiadają znikomą społeczną szkodliwość. Za takim wnioskiem przemawia w szczególności to, że naruszenie wolności pokrzywdzonych wiązało się ściśle z konfliktem sąsiedzkim i wzajemnymi uwagami dotyczącymi korzystania z części wspólnych budynków i podwórza. Sytuacja stawała się coraz bardziej napięta i zaczęła eskalować do tego stopnia, że przy każdej nadarzającej się okazji pokrzywdzeni byli obrażani, nagrywani, a także kierowano wobec nich groźby. Nie można jednak zapominać, że sprawczynie były osobami znanymi pokrzywdzonym i mieszkającymi po sąsiedzku, a w związku z tym poczucie zagrożenia, które mogły rzeczywiście wzbudzić było subminimalne. Tak naprawdę chodziło przecież głównie o uprzykrzanie drugiej stronie codziennego życia. Podobnie rzecz się ma z naruszaniem prywatności, gdyż mieszkając w wielorodzinnym budynku i dzieląc wspólne podwórko siłą rzeczy obserwuje się życie innych sąsiadów. Poza tym, motywacja i zamiar, który przyświecał oskarżonym miały charakter nagły, impulsywny i nie do końca przemyślany, gdyż tak naprawdę wynikało to emocji związanych z wykorzystywaniem części wspólnych budynku i podwórza. W związku z tym, mając na uwadze rodzaj i charakter naruszonego dobra, niewielkie rozmiary grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych obowiązków, jak również postać zamiaru i motywację L. J. i M. C. uprawniony jest wniosek, że przypisane im czyny z punktów: I, II, III, V oraz VI aktu oskarżenia posiadają znikomą społeczną szkodliwość. W konsekwencji tego, stosownie do treści art. 1 § 2 kk w zw. z art. 17 § 1 pkt 3 kpk postępowanie karne wobec oskarżonych należało umorzyć.

Umorzeniu podlegało także postępowanie dotyczące czynu z pkt IV zarzuconego M. C.. W toku bowiem przewodu sądowego pokrzywdzony M. K. cofnął wniosek o ściganie, na co zgodę wyraził Sąd, zaś oskarżyciel publiczny się temu nie sprzeciwił. W związku z tym, w sprawie wystąpiła negatywna przesłanka procesowa w postaci braku wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej.

3.5. Uniewinnienie

     

     

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

     

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

5 i 6

O kosztach obrony udzielonej oskarżonej L. J. z urzędu, Sąd orzekł na podstawie § 2, § 3, § 4 ust. 1 -3 oraz § 17 ust. 2 pkt 3, a także § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019 poz. 18) i zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. P. kwotę 619,92 zł tytułem opłaty.

Wobec umorzenia postępowania w sprawie z oskarżenia publicznego, Sąd w oparciu o art. 632 pkt 2 kpk obciążył kosztami procesu Skarb Państwa oraz na zasadzie § 11 ust. 2 pkt 3 i § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800 ze zm.) Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz M. C. kwotę 1500 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych z tytułu ustanowienia w sprawie obrońcy z wyboru.

8. PODPIS