Pełny tekst orzeczenia

Sygn. I1 C 236/20 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ilona Będźkowska

Protokolant: Aleksandra Grabowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21.09.2020 r. w G.

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko

E. S. i E. W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. solidarnie na rzecz pozwanych E. S. i E. W. kwotę 917 (dziewięćset siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 900 (dziewięćset) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I 1 C 236/20

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanych E. S. i E. W. kwoty 3794,26 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Uzasadniając swoje żądanie podał, że dochodzona przez niego wierzytelność wynika z faktur wystawionych przez pierwotnego wierzyciela tj. (...) S.A. pozwany zawarł z (...) SA. Powód wierzytelność przysługującą (...) SA względem pozwanego nabył umową cesji wierzytelności z dnia 29 stycznia 2018 r.

W elektronicznym postępowaniu upominawczym wydano nakaz zapłaty. Od nakazu tego pozwani wnieśli sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa. Pozwani podnieśli, iż część faktur została przez nich uregulowana, a części nigdy nie otrzymali. Nadto podali, iż w chwili rozwiązania umowy z pierwotnym wierzycielem nie mieli żadnych zaległości, a zatem umowa cesji jest nieważna, gdyż nie można przenieść nieistniejących wierzytelności.

Powód podtrzymał żądanie pozwu.

Pozew k. 3 -6, nakaz k. 7, sprzeciw k. 9-10 , pismo przygotowawcze k. 84 -86

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 stycznia 2018 r. pomiędzy (...) SA, jako cedentem, a powodową spółką, jako cesjonariuszem została zawarta umowa przelewu wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacji, na podstawie której cedent oświadczył, iż przysługują mu wymagalne i bezsporne wierzytelności pieniężne względem klientów Cedenta szczegółowo określonych w Załączniku nr 3 do tej umowy oraz że wierzytelności te przenosi na rzecz cesjonariusza; powód oświadczył zaś, że wierzytelności te nabywa za cenę i na warunkach określonych w umowie.

W wydruku z fragmentu strony 36 z 93 stron elektronicznego załącznika do tej umowy zostało wskazane 10 pozycji dotyczących spółki (...) numery dokumentu, daty wystawienia dokumentów, terminy płatności , kwota dokumentu odsetki i saldo wynoszące 3848,25 zł.

dowód: odpis umowy przelewu z dnia 29.01.2018 wraz z wydrukiem elektronicznego załącznika – k. 33 – 41, oświadczenie o zapłacie ceny k. 42

W dniu 3 marca 2016 r. E. S. jako wspólnik spółki cywilnej (...) podpisała aneks do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, która skutkowała przedłużeniem umowy do dnia 29 września 2018 r. W dniu 4 lipca 2016 r. pierwotny wierzyciel wystawił notę obciążeniową w kwocie 1145,68 zł z terminem płatności do dnia 17 lipca 2016 r. , w związku z niedotrzymaniem warunków umowy zawartej na czas nieokreślony. Kolejno wystawiono fakturę za świadczone usługi telekomunikacyjne w okresie od 4 lipca 2016 r. do 3 sierpnia 2016 r. w kwocie 250,61 zł. Także w dalszym okresie wystawiano faktury za świadczone usługi telekomunikacyjne za okres od 4 września 2016 r. do 3 października 2016 r. w kwocie 262,78 zł. Kolejno w dniu 4 lutego 2017 r. O. wystawił kolejną notę obciążeniową w związku z niedotrzymaniem warunków umowy na kwotę 1167, 35 zł z terminem płatności do dnia 20 lutego 2017 r.

Pozwani do lutego 2017 r. regulowali faktury wystawiane przez O. Polska.

/ dowód: umowa k. 23, faktury VAT k. 24 – 31, rejestr zakupów k. 74 -78, przelew k. 79/

Sąd zważył, co następuje:

W świetle powyższych ustaleń przedmiotowe powództwo podlegało oddaleniu, z dwóch powodów, po pierwsze z uwagi na brak wykazania legitymacji czynnej, po drugie z powodu nieudowodnienia roszczenia. Rozstrzygając w powyższy sposób Sąd miał na uwadze, iż żądanie pozwu powód wywodził z faktu zawarcia przez pozwanych w dniu 3 marca 2016 r. umowy o świadczenie usług telefonicznych. Powód dochodził łącznie kwoty 3794,26 zł, na która to kwotę składały się: kwota 24,60 zł plus kwota 5,60 zł tytułem odsetek, kwota 196,85 zł wraz z odsetkami w kwocie 40,51 zł. Kwota 1167,35 zł z odsetkami w kwocie 212,23 zł, ponownie kwota 1167,35 zł wraz z odsetkami w kwocie 208,20 zł, 120,54 zł z odsetkami w kwocie 21,98 zł, kwota 123 zł wraz z odsetkami 22,43 zł, kwota 259,76 zł wraz z odsetkami 47,38 zł i kwota 177,02 zł.

Odnosząc się do braku wykazania legitymacji czynnej należy stwierdzić, że o ile powód wykazał, iż ze spółką (...) zawarł umowę cesji to nie wykazał, że nabył wierzytelności pochodzące z konkretnej umowy, tj. zawartej przez pozwanych. Rację ma bowiem pełnomocnik pozwanego, iż pełnomocnik powoda, nie przedłożył potwierdzonego za zgodność z oryginałem dokumentu prywatnego w postaci załącznika do umowy cesji, a samodzielnie sporządził wyciąg z tego dokumentu ograniczając się do wykazania jedynie do pokazania fragmentu strony 36 z 93 stron tego dokumentu, co więcej w treści pieczęci, którym ten wydruk został opatrzony, wprost stwierdzono, że dokument ten został przerobiony, a zatem niemożliwym było potwierdzenie go za zgodność z oryginałem, albowiem dokument ten oryginału nie odwzorowywał. Pełnomocnik może potwierdzać dokumenty za zgodność z oryginałem, ale nie ma uprawnień do potwierdzenia za zgodność z oryginałem wyciągu, a po dokonanych w nim przeróbkach dokument ten co najwyżej stanowi wyciąg z dokumentu, a nie kopię dokumentu, którą to kopię za zgodność z oryginałem może potwierdzać zawodowy pełnomocnik. Uprawnienie do potwierdzania za zgodność z oryginałem wyciągu z dokumentów ma na podstawie art. 96 pkt 2 prawa o notariacie wyłącznie notariusz.

Już tylko z tego względu powództwo winno ulec oddaleniu.

Jednakże powództwo nie zostało także udowodnione co do istnienia wierzytelności, które miałyby zostać objęte umową cesji, na którą powołuje się powód.

Powód do pozwu załączył jedynie następujące dokumenty stanowiące podstawę roszczenia: notę obciążeniową z dnia 4 lipca 2016 r. na kwotę 1145,68 zł, fakturę z datą płatności do 18.08.2016 r. na kwotę 250,61 zł, fakturę z datą płatności do dnia 18.10.2016 r. na kwotę 262,78 zł, kolejną notę obciążeniową na kwotę 1167,35 zł. z datą płatności do 20 lutego 2017 r. Dokumenty te nie odnoszą się do wszystkich pozycji wskazanych w pozwie, dodatkowo częściowo są rozbieżne z kwotami wskazanymi w pozwie. Po drugie nie jest możliwe jednoczesne trwanie umowy i wystawianie not obciążeniowych za niewywiązywanie się z warunków umowy. Pierwsza nota, która posłużył się powód została wystawiona już 4 lipca 2016 r., po czym pierwotny wierzyciel dalej świadczył usługi pozwanym, a pozwani regulowali faktury. Tylko w roku 2016 pozwani wpłacili na rzecz O. łączną kwotę 3 480,69 zł. Wątpliwości budzi także kwota wskazana do zapłaty w drugiej z wystawionych not obciążeniowych, albowiem skoro umowa jednak trwała od marca 2016 r. do lutego 2017 r. to wątpliwym jest by kwota do zapłaty z tytułu niewywiązywania się z warunków umowy była wyższa niż w nocie wystawianej w lipcu 2016 r. Zgodnie z umową, którą strony zawarły na podstawie § 4 tej umowy pierwotny wierzyciel mógł domagać się w przypadku rozwiązania umowy przed terminie proporcjonalnego zwrotu przyznanej abonentowi ulgi w kwocie 1089,61 zł. Kwota 1167, 35 zł przewyższa kwotę całej przyznanej pozwanym ulgi. I w związku z powyższym nie znajduje oparcia w treści łączącego pierwotne strony umowy stosunku zobowiązaniowego. Jeszcze inne kwoty wierzytelności nabytych przez powoda powód wskazał w treści pisma – zawiadomienie o cesji wierzytelności, zgodnie z tym dokumentem powód miał nabyć wierzytelności w kwocie 4170 zł, sprzeczność z kwotą wskazaną na wydruku załącznika do umowy cesji tj. kwotą (...),5 zł, a nadto jednostkowe kwoty odbiegają od tych wskazanych w pozwie.

Reasumując powód nie wykazał by kwoty, których zapłaty się domagał był rzeczywiście istniejącymi wierzytelnościami.

Skoro więc powód nie wykazał powyższych okoliczności, to przyjąć należało, iż tym samym to on uchybił jednej z podstawowych zasad postępowania cywilnego określonej w dyspozycji art. 6 kc, a mianowicie obowiązkowi udowadniania faktów i twierdzeń przez stronę wywodzącą z tychże faktów skutki prawne.

Zdaniem Sądu, niewątpliwie to rzeczą powoda było dążenie do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów na poparcie żądania zawartego w pozwie. W rezultacie wszelkie zaniechania podejmowania takich działań przez stronę powodową, jej ewentualne zaniedbania i przeoczenia, musiały pociągnąć za sobą niekorzystne dla tej strony skutki procesowe.

Mając powyższe na uwadze powództwo, jako nie udowodnione, zostało oddalone w pkt. I wyroku z powodów wyżej wskazanych.

W konsekwencji powód, jako strona przegrywająca został zobowiązany do zwrotu pozwanemu poniesionych przez niego kosztów procesu w kwocie 917 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w rep. C i w kontrolce uzasadnień;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.

G., dnia 16 października 2020 r.