Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 513/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w S. z dnia 31 stycznia 2020 r. sygn. II K 205/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ w całości

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

0.11.4. Wnioski

☒ zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Nie przeprowadzano dowodów.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Obraza przepisów postępowania, art. 7 kpk poprzez dowolną ocenę dowodów przejawiającą się w pozbawieniu wiarygodności wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań świadków A. G., O. N., M. S. i R. S..

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Świadek A. G. nie potrafiła przekonująco wskazać, dlaczego wie, że spotkanie w K. miało miejsce w dniu, w którym dokonano czynu; jej wywody, że „dokładnie przeanalizowała sytuację”, nie są przekonujące. Świadek M. S. też twierdził, że oskarżony „wtedy” był z nimi, ale nigdy nie zdołał wskazać, jaka była data spotkania i skąd wie, że to właśnie w dacie owego spotkania miało miejsce zdarzenie będące przedmiotem procesu. Ponadto świadkowie ci to matka i dziadek oskarżonego i z oczywistych przyczyn zależy im na osłanianiu go przed odpowiedzialnością, a zeznania składali z dostrzegalnym założeniem – A. G. oskarżony powiedział, że „tego nie zrobił”, a M. S. oświadczył, że w sprawstwo wnuka nie wierzy. O. N. ani R. S. w ogóle nie pamiętali i nie podali daty spotkania, zatem sąd nie odmówił im wiary, tylko na podstawie ich zeznań nie można było ustalić, czy oskarżony w czasie zdarzenia na owym spotkaniu był, czy też było ono innego dnia. Sam oskarżony zaś w toku dochodzenia odmawiał składania wyjaśnień i dopiero przed sądem powiedział, że „tego dnia” był na grillu u dziadka, nie podając jednak daty ani żadnej okoliczności, dla których akurat to pamięta i wie, że chodzi o ten sam dzień.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie oskarżonego.

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Żaden z powyższych dowodów nie dał oskarżonemu alibi. O. N. i R. S. nie twierdzili, że mówią o dniu zdarzenia, bo tego nie wiedzieli. A. G. i M. S. wysuwali zaś twierdzenia, że opisywane spotkanie było w dniu zdarzenia, w sposób zupełnie nieprzekonujący, opierając się ewidentnie na oświaczeniach oskarżonego, że jest niewinny, a nie na tym, co sami pamiętali. Oskarżony zaś postanowił twierdzić, że to właśnie w dniu zdarzenia był na grillu, bowiem potwierdzenie tej daty zdarzenia przez sprzyjających mu bliskich, czego od nich oczekiwał, dałoby mu alibi.

2

Obraza przepisów postępowania, art. 7 kpk poprzez dowolną ocenę dowodów przejawiającą się w przydaniu wiarygodności zeznaniom świadków K. M., E. G. i H. G..

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

K. M. i H. G. nie mieliby żadnego powodu do obciążania swoimi zeznaniami oskarżonego, gdyby nie dokonał on zarzucanego mu czynu. Tymczasem czynu na szkodę K. M. dokonano, o czym świadczą jasno stwierdzone w opinii sądowo-lekarskiej obrażenia pokrzywdzonego. Zatem wywód o niewiarygodności K. M. i H. G. musiałby prowadzić do dalszej sugestii, że obaj uzgodnili treść fałszywych zeznań po to, aby złośliwie obciążyć niewinnego K. G., a prawdziwego sprawcę, który pobił K. M., osłaniać nie wiadomo czemu przed odpowiedzialnością karną. Jest to twierdzenie absurdalne i taka właśnie ocena dowodów byłaby skrajnie dowolna. Natomiast zeznania E. G. przekazują tylko relację pokrzywdzonego i jego brata o zajściu i mają znaczenie uzupełniające, poza tym, że od razu po zajściu obaj wskazywali, kto jest sprawcą.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie oskarżonego.

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Dowodów wykazujących winę oskarżonego w żaden sposób nie podważono w apelacji.

3

Obraza przepisów postępowania, art. 185b kpk w zw. z art. 185a kpk poprzez przesłuchanie dnia 14 października 2016 r. w charakterze świadka małoletniego H. G. mającego ukończone 13 lat z pominięciem trybu art. 185b kpk w zw. z art. 185a kpk.

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Powyższa okoliczność nie ma żadnego znaczenia w sprawie, gdyż dotyczy przesłuchania świadka w poprzednim rozpoznaniu, które zakończyło się uchyleniem zaskarżonego wyroku. Sąd obecnie rozpoznający sprawę przesłuchiwał H. G. w czasie, gdy świadek miał już 16 lat, zatem nie można zarzutu obrazy art. 185a i 185b kpk stawiać obecnie zaskarżonemu wyrokowi ani sądowi, który ten wyrok wydał.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie oskarżonego.

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu jest oczywista, a nadto nie jest to zarzut, co do którego można byłoby wykazać jego jakikolwiek wpływ na treść orzeczenia.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Nie było.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Całość wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Żaden z zarzutów postawionych wyrokowi nie był zasadny nawet w najmniejszym zakresie. Kwalifikacja prawna czynu z art. 191 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk jest prawidłowa, natomiast co do czynu z art. 245 kk należy zauważyć, że został on popełniony poprzez groźbę użycia przemocy, zatem też powinien być zakwalifikowany z zastosowaniem art. 64 § 1 kk, gdyż K. G. odbywał karę za przestępstwo popełnione z użyciem przemocy (art. 115 § 3 kk). Brak zaskarżenia wyroku na niekorzyść oskarżonego uniemożliwił korektę uchybienia popełnionego zarówno przez prokuratora, jak i przez Sąd Rejonowy. Kary orzeczone wobec oskarżonego nie były podważane w apelacji z uwagi na jej kierunek i nie budzą zastrzeżeń Sądu Okręgowego. Wobec niestwierdzenia innych uchybień oraz wykonania przez Sąd Rejonowy zaleceń poprzednio orzekającego sądu odwoławczego, nie było podstaw do jakiejkolwiek zmiany czy uchylenia wyroku.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Nie było.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II i III

Obrońcy oskarżonego przyznano od Skarbu Państwa wynagrodzenie za obronę z urzędu zgodnie z odpowiednim przepisem rozporządzenia. Kosztami procesu wraz z opłatą obciążono oskarżonego z uwagi na fakt, że wywiedziona na jego korzyść apelacja okazała się całkowicie bezzasadna (art. 636 § 1 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych).

7.  PODPIS

SSO Maciej Strączyński

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ w całości

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

0.11.4. Wnioski

☒ zmiana