Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2020 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. P. i A. P.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w K. (N.)

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie

z dnia 21 lutego 2020 r., sygn. akt II C 2913/19

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od A. P. i A. P. na rzecz (...) S.A. z siedzibą w K. (N.) kwoty po 135 zł (sto trzydzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

Sygn. akt V Ca 1920/20

UZASADNIENIE

Biorąc pod uwagę, że Sąd II instancji nie prowadził postępowania dowodowego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. zważył, co następuje:

Apelację uznać należy za bezzasadną, a podniesione w niej zarzuty nie mogły skutkować zmianą zaskarżonego orzeczenia. Sąd Okręgowy w pełni podziela i przyjmuje za własne zarówno dokonane przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne, jak również prawną ocenę tych ustaleń wskazaną w pisemnych motywach orzeczenia.

Zarzuty apelacji sprowadzały się w istocie do oceny kwestii legitymacji procesowej biernej pozwanej spółki. Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd I instancji słusznie uznał, że pozwana nie ma legitymacji biernej w niniejszej sprawie.

Wbrew zarzutom apelacji, Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy i nie naruszył dyspozycji art. 233 § 1 k.p.c. Przeprowadzona ocena materiału dowodowego jest logiczna i zgodna z zasadami doświadczenia życiowego. Z materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy wynika, że odwołany lot powodów w dniu 07 lutego 2019 r. z T. do M. obsługiwany był przez innego przewoźnika, to jest spółkę (...) GmbH. Potwierdzenie rezerwacji lotu (...)k.15/ zawiera dopisek (...). Informacja o przewoźniku - (...) zawarta jest także w raporcie przygotowanym przez M. /k.21/. Pozwana spółka obsługiwała natomiast dalszy lot powodów na trasie z M. do W. (dopisek (...)).

Pozwana L. A.G. (Spółka Akcyjna) i (...) GmbH (Sp. z o.o.) należą do jednej grupy kapitałowej, jednakże są to odrębne podmioty prawne, będące różnymi spółkami niemieckiego prawa handlowego. Jednocześnie w ocenie Sądu Okręgowego nie zostało skutecznie wykazane, że (...) GmbH była podwykonawcą strony pozwanej. Nie dowodzi tego okoliczność przekazywania informacji o nieprawidłowościach związanych z lotem T. – M., czy też oznaczenia kodowe lotu.

Lot został wykonany przez (...) GmbH, a zatem tylko ten podmiot mógłby ponosić odpowiedzialność za nieprawidłowości z nim związane.

Zaznaczyć należy, że podstawę prawną dochodzonego przez powodów roszczenia stanowił art. 5 ust. 1 pkt c rozporządzenia (WE) nr 261/2004 zgodnie z którym w przypadku odwołania lotu, pasażerowie których to odwołanie dotyczy, mają prawo do odszkodowania od obsługującego przewoźnika lotniczego zgodnie z art. 7 rozporządzenia, chyba że: jest spełniona jedna z trzech przesłanek egzoneracyjnych wskazanych w podpunktach i, ii oraz iii. Podmiotem odpowiedzialnym za wypłatę odszkodowania z tytułu odwołania lub opóźnienia lotu jest obsługujący przewoźnik. Zgodnie z art. 2 lit. b) rozporządzenia „obsługujący przewoźnik” oznacza przewoźnika lotniczego wykonującego lub zamierzającego wykonać lot zgodnie z umową zawartą z pasażerem lub działającego w imieniu innej osoby prawnej lub fizycznej mającej umowę z tym pasażerem. Aby przewoźnik lotniczy został uznany za obsługującego przewoźnika muszą zostać spełnione przez niego dwie kumulatywne przesłanki: wykonanie danego lotu oraz istnienie umowy zawartej z pasażerem. Zob. wyr. TSUE z 4.7.2018 r. (W. i in., C-532/17, EU:C:2018:527, pkt 18). Obsługujący przewoźnik podejmuje zatem decyzję o przeprowadzeniu konkretnego lotu, ustala jego trasę oraz przygotowuje ofertę przewozu lotniczego. Konsekwencją podjęcia tych decyzji jest ponoszenie przez niego odpowiedzialności za wykonanie lotu. Zob. wyr. TSUE z 4.7.2018 r. (W. i in., C-532/17, EU:C:2018:527, pkt 20). Pasażer może kupić bilet od jednego przewoźnika lotniczego, ale podróżować z innym przewoźnikiem. To właśnie obsługujący przewoźnik lotniczy jest zawsze odpowiedzialny za zobowiązania wynikające z rozporządzenia Nr 261/2004 (zob. artykuł 2 Rozp. Nr 261/2004, Komentarz, red. Osajda 2020, wyd. 5/J. Luzak.)

W niniejszej sprawie pozwana spółka nie była przewoźnikiem wykonującym lot, którego dotyczy roszczenie powodów, nie jest więc podmiotem odpowiedzialnym za jego odwołanie. Powodowie wywodzą legitymację bierną pozwanej ze znajdującego się na potwierdzeniu rezerwacji i kartach pokładowych oznaczenia kodowego lotu (...) przypisanego przez (...) pozwanej spółce. Apelujący twierdzą, że spółka (...) GmbH była podwykonawcą pozwanej, zaś to pozwana była przewoźnikiem wykonującym, gdyż organizowała podróż i sprzedawała bilety. Stanowisko to nie znajduje potwierdzenia w materiale dowodowym znajdującym się w aktach sprawy. Zauważyć należy, że rezerwacja powodów obejmująca lot łączony została dokonana na stronie internetowej pozwanej spółki. Obsługujący przewoźnik lotniczy (...) po międzylądowaniu został zmieniony na pozwaną spółkę w związku z współpracą linii lotniczych. Przy czym linia (...) A.G. dokonała sprzedaży biletów na trasie z T. do M. w ramach „tzw. code-share”, stąd na dokumentach podróży widnieje oznaczenie kodowe pozwanej spółki. Jak wskazała pozwana, oznaczając połączenie innego przewoźnika lotniczego swoim oznaczeniem kodowym przewoźnicy rozszerzają swoją ofertę połączeń. Przewoźnik sprzedając bilet na lot wykonywany przez innego przewoźnika nadaje temu lotowi również numer w swoich systemach informatycznych. Nie oznacza to jednak, że przewoźnik sprzedający bilet staje się przewoźnikiem obsługującym dany lot. Pozwana pośredniczyła w sprzedaży biletu na trasie T.-M., jednak to linia (...) GmbH podjęła decyzję o wprowadzeniu lotu na tej trasie do siatki własnych połączeń i przeprowadzeniu konkretnego lotu. Podjęcie tego rodzaju decyzji oznacza, że przewoźnik ten ponosi odpowiedzialność za wykonanie tego lotu, w tym między innymi za ewentualne odwołanie lub duże opóźnienia w przylocie. W świetle materiału tej sprawy nie ma wątpliwości, że jest to linia (...) GmbH, która wykonywała przewóz. Strona pozwana już w odpowiedzi na pozew stanowczo zaprzeczyła, że ponosi odpowiedzialność za sporny lot, wskazując, iż lot ten obsłużyła inna linia lotnicza.

Powodowie nie wykazali w żaden sposób swoich twierdzeń, aby pomiędzy przewoźnikami była zawarta umowa dzierżawy, bądź aby spółka (...) GmbH była podwykonawcą spornego lotu. W rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia jedynie z nabyciem biletu za pośrednictwem innego przewoźnika współpracującego z przewoźnikiem obsługującym dany lot. Istotne jest natomiast to, jaki przewoźnik zorganizował i wykonał lot. Rację ma też pozwana, że korespondencja prowadzona pomiędzy przewoźnikami – przeciwnie niż twierdzą apelujący – potwierdza jedynie to, że pozwana zwracając się do (...) GmbH z prośbą o szczegółowe informacje o zakłóceniach nie była przewoźnikiem obsługującym lot. Mając zatem powyższe na względzie, Sąd Rejonowy doszedł do prawidłowego wniosku, że odpowiedzialność z tytułu zaistniałej w stanie faktycznym sytuacji odwołania lotu nie leży po stronie pozwanej linii lotniczej, a ewentualnie innego podmiotu, nie będącego stroną niniejszego postępowania. Nie można więc uznać, że doszło do naruszenia art. 5 ust. 1 lit. c ww. rozporządzenia (WE) nr 261/2004.

W konsekwencji, Sąd Okręgowy nie podzielił zarzutów apelacji dotyczących naruszenia przepisów prawa i w całości zaaprobował rozważania prawne Sądu Rejonowego co do tego, że po stronie pozwanej nie występuje legitymacja bierna. Z tych względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację wobec jej niezasadności.

Rozstrzygnięcie w zakresie kosztów procesu w instancji odwoławczej zostało wydane w oparciu o treść art. 98 § 1 k.p.c., tj. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty te złożyło się wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika strony pozwanej w kwocie 135 zł obliczone na podstawie § 2 pkt. 2 w zw. z § 10 ust. 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804), według stanu na dzień wniesienia apelacji.