Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący sędzia Ewa Taberska

Sędziowie Mariusz Sygrela

Piotr Gerke

Protokolant prot. sąd. Natalia Komorniczak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Poznań - Grunwald Alicji Śniateckiej

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2020r.

w sprawie K. N.

oskarżonego o czyn z art. 220 § 1 k.k. w zw. z art. 155 k.k. i w zw. z art. 11 § 2 k.k.

apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

z dnia 9 czerwca 2020r. sygn. akt III K 653/18

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu do ponownego rozpoznania

Piotr Gerke Ewa Taberska Mariusz Sygrela

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 677/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 7 października 2019 r., sygn. akt III K 653/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

X

XXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXX

XXXXX

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

X

XXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXX

XXXXX

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

X

XXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXX

XXXXX

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

XXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

XXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1 i 2

1.  Zarzut obrazy przepisów postępowania:

a)  art. 167 k.p.k. w zw. z art. 366 § 1 k.p.k. w zw. z art. 2 § 2 k.p.k. i w zw. z art. 4 k.p.k. – zaniechanie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków P. M. i K. K., przy jednoczesnym braku wydania postanowienia o oddaleniu(…)

b)  art. 410 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. – pominięcie oceny ujawnionych w toku postępowania dowodów w postaci zeznań świadka M. R. i z dokumentu w postaci protokołu technicznego wydania sprzętu – k. 68(…)

c)  art. 167 k.p.k. w zw. z art. 193 § 1 k.p.k. w zw. z art. 194 pkt 1 k.p.k. – poprzez uwzględnienie dowodu w postaci opinii dr inż. M. C. – k. 76 – 81, podczas gdy w aktach sprawy brak jest postanowienia organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze w przedmiocie powołania biegłego w celu sporządzenia opinii datowanej na luty 2017 (…)

d)  art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. polegająca na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów poprzez dokonanie oceny dowodu z opinii biegłego sadowego z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy J. Ł.)

e)  art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. polegająca na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów z opinii uzupełniającej i ustnej biegłego sądowego dr inż. M. C. złożonej na rozprawie w dniu 26.03. 2019r.(…)

f) art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. polegająca na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów poprzez dokonanie oceny dowodu z wyjaśnień oskarżonego(…)

g) art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. polegający na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów poprzez dokonanie oceny dowodów z zeznań świadków Ł. B. i B. M. oraz wyjaśnień oskarżonego, poprzez uznanie ich za wiarygodne w części obejmującej okoliczności dotyczące stanu technicznego rozdzielni budowlanej oraz wyłącznika różnicowoprądowego(…)

h) ewentualnie, w przypadku uznania przez Sąd Okręgowy, że opinia dr. inż. M. C. z grudnia 2017r. stanowi dowód z opinii biegłego, obrazę art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. polegająca na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów poprzez dokonanie oceny dowodów z opinii tego biegłego z grudnia 2017r. z pominięciem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego poprzez uznanie jej za wiarygodną w całości, podczas gdy opinia ta w części zawierającej wnioski co do faktu porażenia prądem elektrycznym, przyczyn tego porażenia , mechanizmu jego powstania na skutek działania wody deszczowej oraz kwestii braku zadziałania wyłącznika różnicowoprądowego nie mogła zostać uznana za wiarygodną(…)

1.  Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych polegający na:

a)  braku poczynienia ustaleń faktycznych w zakresie znamion strony podmiotowej przestępstwa z art. 220 § 1 k.k. , tj. umyślności, w tym zamiaru bezpośredniego lub ewentualnego z jakim działać miał oskarżony(…)

b)  błędnym przyjęciu, że w czasie wykonywania przez P. S. prac polegających na wibrowaniu betonu w dniu 6.07.2017r. padał deszcz(…)

c)  błędnym przyjęciu, że w czasie wypadku z dnia 6.09.2017r. wyłącznik różnicowoprądowy nie zadziałał , a bezpieczniki elektryczne we rozdzielni znajdującej się na placu budowy pozostawały w niezmienionej pozycji jak przed wypadkiem (…)

d)  błędnym przyjęciu, że pokrzywdzony w dniu zdarzenia został porażony prądem, a porażenie to stanowiło przyczynę nagłego zatrzymania krążenia , prowadzącego do śmierci(…)

e)  błędnym przyjęciu , że oskarżony zlecił pracownikowi wykonywanie pracy w warunkach atmosferycznych padającego deszczu (…)

f)  błędnym przyjęciu, że zgodnei z instrukcją obsługi wibratora mechanicznego nie należało używać w warunkach zwiększonej wilgotności(…)

g)  błędnym przyjęciu, że przyczyną porażenia prądem elektrycznym był kontakt wody deszczowej działającej na łącznik do załączania i wyłączania wibratora(…)

h)  błędnym przyjęciu, że w czasie zdarzenia nie zadziałał wyłącznik awaryjny w urządzeniu, jak i wyłącznik różnicowoprądowy w rozdzielni budowlanej, przy czym niezadziałanie wyłącznika różnocowoprądowego mogło wynikać z je4go uszkodzenia(…)

i)  braku poczynienia ustaleń faktycznych w zakresie ustawowej przesłanki orzeczenia nawiązki na rzecz osoby najbliższej w razie śmierci pokrzywdzonego w wyniku popełnionego przestępstwa w postaci znacznego pogorszenia sytuacji życiowej J. S. na skutek śmierci jej męża, co skutkowało niemożnością orzeczenia nawiązki z uwagi na brak spełnienia ustawowych przesłanek objętych dyspozycją art. 46 § 2 k.k.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd odwoławczy w znacznej części podzielił zarzuty zawarte w apelacji obrońcy, co musiało skutkować uchyleniem zaskarżonego orzeczenia i przekazaniem sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Doszło bowiem ze strony Sądu Rejonowego do licznych uchybień w ocenie materiału dowodowego, a jednocześnie stwierdzono liczne braki w tym materiale, co wykluczyło możliwość uzupełnienia przewodu sądowego przez Sąd Okręgowy i wskazało na konieczność przeprowadzenia przewodu sądowego w całości.

Sąd Okręgowy przypomina, że zgodnie z art. 7 k.p.k. Sąd kształtuje swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaję pod ochroną art. 7 k.p.k. wtedy m. in. gdy:

1) jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 §2k.p.k.),

2) stanowi wynik rozważenia wszystkich tych okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art. 4 k.p.k.),

3) jest wyczerpująco i logicznie - z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego - uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (art. 424 § l pkt. l i 2 k.p.k.). ( vide: wyrok składu 7 sędziów SN z dnia 9.11.1990 r. - OSNKW 1991 z. 9 poz. 41).

W ocenie Sądu II instancji, Sąd Rejonowy wydając zaskarżone orzeczenie nie sprostał powyższym wymaganiom. Sąd odwoławczy nie przesądza, czy oskarżony K. N. jest winny zarzucanego mu przestępstwa. O tym rozstrzygnie Sąd I instancji w ponownym postępowaniu, uzupełniając materiał dowodowy i dokonując jego oceny zgodnie z kryteriami swobodnej oceny dowodów. Analiza zebranego materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że w toku sprawy wyłoniły się istotne wątpliwości, które Sąd I instancji powinien był dostrzec. Te wątpliwości należało rozstrzygnąć przez przeprowadzenie dodatkowych dowodów osobowych oraz poprzez prawidłową ocenę pozostałych dowodów (o czym szerzej w dalszej części niniejszego uzasadnienia).

Podniesione przez obrońcę zarzuty Sąd Okręgowy omówi wspólnie, gdyż są one nierozerwalnie związane i wzajemnie się uzupełniają. Nie przesadzając ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy Sąd Okręgowy uznał, że zarzuty te należało uznać za częściowo zasadne.

W pierwszej kolejności Sad Okręgowy nie zgadza się z zarzutami obrony, jakoby dr inż. M. C. nie miał statusu biegłego powołanego do niniejszej sprawy w zakresie wydania pierwszej z opinii, tj. opinii z grudnia 2017r. Istotnie, brak jest w aktach sprawy pisemnego upoważnienia biegłego do wydania tej opinii. Zaznaczyć jednak należy, iż była to wstępna faza postępowania przygotowawczego, co niewątpliwie miało wpływ na brak formalizmu w tym zakresie. W dniu 9 stycznia 2018r. – k. 154 Prokurator jednakże powołał M. C. – jako biegłego do sprawy i zlecił mu wykonanie opinii uzupełniającej. Opinia uzupełniająca tego biegłego – k. 156 i dalsze nosi co prawda datę luty 2017r., ale jest to oczywista omyłka pisarska, albowiem samo zdarzenie miało miejsce w dniu 6 wrzesnia 2017r. Data tej opinii zatem to luty 2018r. co jest zgodne z datą postanowienia prokuratora o powołaniu biegłego i wydaniu opinii uzupełniającej.

Nie mniej jednak, zdaniem Sadu Okręgowego, nie można wykluczyć, iż po ponownym przeprowadzeniu dowodów osobowych, koniecznym będzie powołanie innego biegłego z zakresu urządzeń elektroenergetycznych, albowiem może się okazać, iż opinie biegłego M. C., już teraz niedoskonałe i oparte częściowo na sprzecznym i niepełnym materiale dowodowym, mogą okazać się nieprzydatne w całości do rozstrzygnięcia sprawy.

Odnośnie pozostałych zarzutów

I tak przede wszystkim Sąd Rejonowy nie ustrzegł się dowolności oceny materiału dowodowego w zakresie stanu technicznego zarówno wibratora budowlanego w momencie jego wydania oskarżonemu jak i rozdzielni budowlanej w dniu zdarzenia i to sprzed wypadku. W tym zakresie niezbędnym było przesłuchanie dodatkowo w charakterze świadków także wnioskowanych przez obronę osób, tj. P. M. i K. K., albowiem rację ma obrońca, iż dowody te dotyczyły okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, tj. stanu technicznego wypożyczonego wibratora zarówno w chwili jego zwrotu do wypożyczalni przez poprzedniego najemcę w dniu 26.08.2017r. jak i w chwili jego wydania oskarżonemu w dniu 6.09.2017r.

Zdaniem Sądu Okręgowego przesłuchanie w tym zakresie świadków J. R. i J. U. były wysoce konieczne.

Należy bowiem wskazać, że cała wiedza dr. inż. M. C., na temat stanu technicznego przedmiotowego wibratora budowlanego została uzyskana przez tego biegłego dopiero po rozkręceniu urządzenia, kiedy to biegły wyciągnął wniosek, iż „urządzenie to należy zezłomować - wniosek opinii – k. 77.

Niewątpliwie zatem Sąd Rejonowy winien wyjaśnić, czy sprzęt ten mógł być w ogóle dopuszczony do wynajmu przez specjalistyczną w tym zakresie firmę wypożyczającą K. oraz czy oskarżony K. N. miał możliwość stwierdzenia wad, o których mowa w opinii M. C., w chwili wypożyczenia sprzętu, a które Sąd Rejonowy wskazał w opisie czynu przypisanego, tj. zastosowanie sztukowania przewodów, wyposażenie w przerobiony i niespełniający wymogów szczelności wyłącznik”.

Kwestia stanu technicznego w chwili jego wydania oskarżonemu, wymaga zatem powtórzenia materiału dowodowego w tym zakresie i przesłuchania świadków związanych z firmą (...), a także wnikliwej analizy dokumentu w postaci protokołu technicznego wydania sprzętu – K. 68 oraz , czego nie można wykluczyć, poprzedniego najemcy tego sprzętu.

W tym zakresie także Sąd Rejonowy winien zbadać, czy oskarżony mógł i powinien dostrzec wady jakie posiadał wibrator w chwili jego wyposażenia, mimo zapewnień o sprawności i bezpieczeństwie tego sprzętu przez wypożyczającego oraz czy miał w tym zakresie dostateczną wiedzę.

Zmieniając opis czynu przypisanego oskarżonemu Sąd Rejonowy przyjął, że oskarżony dopuścił pokrzywdzonego do pracy (niesprawnym) wibratorem w warunkach znacznej wilgotności. Sąd Rejonowy jednakże, w żaden przekonywujący i nie budzący wątpliwości sposób nie ustalił, jakie warunki atmosferyczne rzeczywiście towarzyszyły pracy pokrzywdzonego w momencie do momentu wypadku.

Zgodzić należy się z obrońcą, iż świadkowie Ł. B. i B. M. zeznali, iż w czasie wylewania przez pracowników oskarżonego betonu i jego wibrowania przez P. S., deszcz nie padał. Przy czym opady deszczu miały miejsce w dniu zdarzenia jedynie od rana i następnie dopiero w czasie przyjazdu karetki pogotowia na miejsce wypadku. W tym właśnie najprawdopodobniej czasie wibrator był poddany opadom, co ostatecznie nie zostało ustalone przez Sąd Rejonowy.

Nadto dokumentacja fotograficzna placu budowy przedstawia wyłącznie miejsce wypadku po zdarzeniu w czasie po przyjeździe karetki pogotowia, w treści notatki urzędowej z dnia 5.06.2017r. powołanej w uzasadnieniu jako dowodu stanowiącego podstawę ustaleń atmosferycznych, brak jest jakichkolwiek informacji w przedmiocie warunków atmosferycznych panujących w dniu zdarzenia.

Niewątpliwie zatem Sąd Rejonowy winien w sposób precyzyjny ustalić, czy a czasie pracy pokrzywdzonego z przedmiotowym wibratorem (około pół godziny) padał deszcz, a jeżeli nie, to co należy rozumieć pod pojęciem „ praca w warunkach znacznej wilgotności”, które to określenie przyjmuje Sąd Rejonowy w opisie czynu przypisanego.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż sama instrukcja wibratora, zalecała co prawda by nie wystawiać narzędzi o napędzie elektrycznym na działanie deszczu lub wilgoci, gdyż przenikanie wody do narzędzi elektrycznych zwiększa ryzyko porażenia elektrycznego, co jest oczywiste nawet dla laika. Jednocześnie jednak biegły M. C. wskazał, że urządzenie takie, jakie wypożyczył oskarżony ”może być użytkowane w warunkach padającego deszczu, czyli takich w jakich doszło do wypadku?, jeżeli byłoby sprawne.” Takie stwierdzenie biegłego zatem wymaga konkretyzacji przy możliwym przyjęciu, że deszcz w czasie pracy pokrzywdzonego jednak nie padał, a pokrzywdzony używał tego urządzenia przed wypadkiem około pół godziny. Biegły winien w takim przypadku wypowiedzieć się czy, po przeprowadzeniu ponownie dowodu z zeznań świadków przy braku padającego deszczu, stan techniczny wibratora pozwalał na wykonywanie pracy z jego użyciem oraz czy stan ten nie powstał przypadkiem na skutek padającego deszczu, ale już po zdarzeniu, lub innej substancji przed zdarzeniem.

Sąd Rejonowy winien także ustalić, gdzie przedmiotowy wibrator znajdował się przed jego użyciem go przez pokrzywdzonego, a po przywiezieniu tego urządzenia przez oskarżonego na teren budowy. Czy urządzenie to mogło w tym czasie być poddane działaniom wody deszczowej.

Zgodzić należy się też z tą częścią zarzutów obrońcy, które dotyczą ustaleń Sądu I instancji w zakresie przyjętego w opisie czynu przypisanego, tj. „niesprawnego wyłącznika różnicowoprądowego”, co miałoby być także przyczyną, pozostającą w związku z przyczynowym z niesprawnym wibratorem, zaistnienia przedmiotowego wypadku. Zgodzić należy się zatem, iż niewystarczająco i dowolnie zostały ocenione zeznania świadków Ł. B. i B. M., M. S. a przede wszystkim M. R. oraz wyjaśnienia samego oskarżonego, dotyczących budowy rozdzielni znajdującej się na terenie placu budowy przy ul. S.w P., w tym jej zabezpieczeń, jej sprawności, czy ewentualnej naprawy po wypadku, w którym śmierć poniósł P. S..

W tym zakresie Sąd Rejonowy winien ponad wszelką wątpliwość ustalić na czym w istocie polegała niesprawność wyłącznika różnocowoprądowego i czy istotnie wyłącznik ten nie zadziałał, oraz czy można wykluczyć ingerencję osób trzecich w stan rozdzielni po zdarzeniu, a przed oględzinami tego urządzenia przez biegłego.

Istotnym też będzie przy ponownym rozpoznaniu sprawy ustalenie, w drodze wiadomości specjalnych biegłego z zakresu BHP, czy odzież ochronna jaką pokrzywdzony miał w tym dniu na sobie, powinna go uchronić przed ewentualnym porażeniem prądem, a jeżeli nie, to jakie standardy musiała by ta odzież spełnić, jakie miała wady i kto był za to odpowiedzialny. Oczywiście jednak Sąd Rejonowy nie może czynić dodatkowych ustaleń niekorzystnych dla oskarżonego.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy niezbędnym będzie także ustalenie poprzez fachową wiedzę medyczną, czy pokrzywdzony istotnie doznał porażenia prądem. W tym zakresie niezbędną będzie uzupełniająca opinia biegłego lekarza sądowego oparta na całokształcie dokumentacji medycznej pokrzywdzonego w czasie jego leczenia szpitalnego, przedstawionej do akt sprawy. Jak wynika bowiem z zeznań biegłego M. A. złożonych na rozprawie w dniu 20 stycznia 2020r. sekcje zwłok pokrzywdzonego P. S. wykonano około 1 miesiąc po zdarzeniu z dnia 5 czerwca 2017r., albowiem pokrzywdzony zmarł w dniu 30.09.2019r. Zadaniem biegłego, ewentualne znamię prądu albo się wygoiło, albo było nieobecne, co też jest zdaniem biegłego było możliwe. Analiza dokumentacji leczenia pokrzywdzonego winna odpowiedzieć na pytanie, czy znamię prądu było na ciele pokrzywdzonego, czy się wygoiło oraz czy pogląd wyrażony przez biegłego, że porażenie prądem może nie dawać śladów na ciele, jest poglądem odosobnionym, czy też opartym o udokumentowane przypadki.

Sąd Rejonowy winien zatem w sposób nie budzący wątpliwości ustalić, czy śmierć pokrzywdzonego nastąpiła z przyczyn zaniedbań przypisanych oskarżonemu w zaskarżonym wyroku.

Trafny jest także zarzut obrony, iż Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie przedstawił żadnych okoliczności faktycznych w zakresie ustawowej przesłanki orzeczenia nawiązki na rzecz osoby najbliższej w razie śmierci pokrzywdzonego w wyniku popełnionego przestępstwa w postaci znacznego pogorszenia sytuacji życiowej J. S. na skutek śmierci jej męża. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy zatem Sąd Rejonowy winien ustalić, czy zgromadzony dotychczas materiał dowodowy powala na wydanie takiego orzeczenia i nie zostało to jedynie uzasadnione przez Sąd I instancji. Jeżeli nie, to ponowne procedowanie w tej sprawie nie może być oparte na nowych ustaleniach faktycznych dla oskarżonego niekorzystanych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Sądu Okręgowego konieczne jest zatem przeprowadzenie na nowo przewodu sądowego w całości – art. 437 § 2 k.p.k., co przekracza ramy uzupełnienia przewodu sądowego w postępowaniu odwoławczym.

Jednym z podstawowych obowiązków Sądu orzekającego, od którego zależy prawidłowość rozstrzygnięcia sprawy jest bowiem przeprowadzenie postępowania nie tylko zgodnie z przepisami proceduralnymi ale również do przeprowadzenia z urzędu wszelkich dowodów potrzebnych do ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia o winie osoby oskarżonej. Drugi obowiązek sprowadza się natomiast do prawidłowej oceny całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, a więc poza zasięgiem rozważań Sądu nie mogą pozostać dowody istotne dla rozstrzygnięcia kwestii sprawstwa i winy oskarżonego lub ich braku, oceny prawnej jego czynu.

Postępowanie dowodowe w zakresie możliwych dowodów osobowych tak jak już podkreślono powyżej nie zostało w niniejszej sprawie przeprowadzone w sposób wyczerpujący. Sąd I instancji powinien zatem uzupełnić postępowanie dowodowe i dokonać ponownej oceny dowodów osobowych i opinii biegłych.

Natomiast wniosek obrońcy oskarżonego o uniewinnienie K. N. był oczywiście przedwczesny.

Wniosek

Wniosek skarżącego o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie przedwczesny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek zawarty apelacjach o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego jest przedwczesny, albowiem sprawa wymaga uzupełnienia materiału dowodowego i przeprowadzenia przewodu sądowego w całości od początku. Powyżej omówione uchybienia okazały się na tyle poważne, mające istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, że nie mógł się on ostać. Konieczne zatem stało się uchylenie wyroku i przekazanie Sprawy Sądowi I instancji to ponownego rozpoznania (por. art. 437 § 2 k.p.k.).

Lp.

Zarzut

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Zwięźle o powodach zmiany

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Reasumując, omówione powyżej uchybienia bez wątpienia miały istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia i dlatego Sąd Okręgowy uznał, iż wyrok ten należy uchylić i sprawę przekazać w tym zakresie Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, albowiem stosownie do art. 437 § 2 k.p.k. konieczne jest powtórzenie pierwszoinstancyjnego przewodu sądowego w pełnym zakresie z przyczyn podanych powyżej.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

4.1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

j/w

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XXXXXXX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

7.  PODPIS

Piotr Gerke Ewa Taberska Mariusz Sygrela