Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II C 1494/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący sędziaK. T.

Protokolant st. sekr. sądowy M. U.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2020 roku w Ł.

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko J. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 700 (siedemset) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 września 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt II C 1494/19

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym 18 września 2019 roku Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. reprezentowana przez radcę prawnego wniosła w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od J. K. kwoty 1.113,93 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 września 2019 roku do dnia zapłaty a także kosztów sądowych w kwocie 30 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Na dochodzone pozwem roszczenie składa się kwota 993 zł tytułem składki ubezpieczeniowej w związku z zawartą polisą odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych nr (...) wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych oraz kwota 120,93 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie liczonych od dnia 23 grudnia 2017 roku do dnia 17 września 2019 roku.

(pozew k. 4-7, pełnomocnictwo k. 21, pismo datowane na dzień 16.07.2020r., k. 36-36v.)

W dniu 29 października 2019 roku został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, który uchylono postanowieniem z dnia 9 grudnia 2019 roku w całości i przekazano sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi z uwagi na brak możliwości doręczenia nakazu zapłaty pozwanemu pod wskazany w pozwie adres.

(nakaz zapłaty k. 7v., postanowienie k. 10)

Na rozprawie w dniu 3 czerwca 2020 roku pozwany oświadczył, że sprzedał samochód w dniu 10 grudnia 2017 roku i wysłał kopię umowy sprzedaży powodowi w dniu 18 grudnia 2017 roku. Podniósł, że jedna z osób, od których nabył pojazd przekazała mu dowód zawarcia umowy ze wskazaniem okresu ubezpieczenia. Oświadczył, że od stycznia 2018 roku nie mieszkał pod adresem wskazanym w pozwie, wyjechał do Holandii a po powrocie w lipcu 2019 roku zamieszkał pod aktualnym adresem w K.. Wyjaśnił, że poinformował powoda o sprzedaży pojazdu przesyłając kopię umowy listem zwykłym.

(stanowisko pozwanego – protokół rozprawy z dnia 03.06.2020 r., k. 29)

Na rozprawie w dniu 16 grudnia 2020 roku pozwany wnosił o oddalenie powództwa. Oświadczył, że list zwykły zawierający informację o sprzedaży pojazdu i umowę wysłał powodowi około tygodnia po sprzedaży samochodu.

(stanowisko pozwanego – protokół rozprawy z dnia 16.12.2020 r., k. 40)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. K. i M. S., właścicielki samochodu marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) zawarły na podstawie wniosku z dnia 23 maja 2017 roku z pozwanym umowę ubezpieczenia OC przedmiotowego pojazdu o nr (...) obowiązującą w okresie od dnia 28 maja 2017 roku do dnia 27 maja 2018 roku. Składka z tytułu ubezpieczenia pojazdu została określona na kwotę 1.851 złotych i rozłożona na cztery raty, pierwsza w wysokości 465 złotych uregulowana w momencie zawarcia umowy, druga w wysokości 462 zł płatna do dnia 27 sierpnia 2017 roku, trzecia w wysokości 462 zł płatna do dnia 27 listopada 2017 roku oraz czwarta w wysokości 462 zł płatna do dnia 27 lutego 2018 roku.

(bezsporne, a także polisa k. 17-18)

W dniu 28 lipca 2017 roku P. K. i M. S. sprzedały pojazd pozwanemu. Sprzedające w terminie poinformowały powoda o zbyciu pojazdu.

(bezsporne, a także umowa sprzedaży k. 19, zawiadomienie k. 20)

W dniu 10 grudnia 2017 roku pozwany sprzedał pojazd marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na rzecz A. Z.. Pozwany zawiadomił powoda o zbyciu pojazdu.

(umowa sprzedaży k. 33-33v.)

Pismem z dnia 25 września 2018 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 1.045,75 zł, na którą składała się kwota 993 zł tytułem należności głównej oraz kwota 52,75 zł tytułem odsetek do dnia 9 października 2018 roku.

(wezwanie do zapłaty k. 16-16v.)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części. Podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowił art. 805§1 k.c., art. 31 ust. 1, art. 32 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Z przywołanych wyżej przepisów wynikają następujące wnioski. Po pierwsze, na nabywcę pojazdu mechanicznego przechodzą wszelkie prawa i obowiązki związane z zawartą umową ubezpieczenia, w tym również obowiązek uiszczania składek za udzielaną przez ubezpieczyciela ochronę ubezpieczeniową. Po drugie, odpowiedzialność za zapłatę składki ogranicza się do okresu liczonego od dnia, w którym przeniesiono na nabywcę własność pojazdu. Po trzecie, odpowiedzialność za zapłatę składki za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie własności pojazdu, do dnia, w którym zakład ubezpieczeń został powiadomiony o przeniesieniu własności, ponoszą zarówno zbywca, jak i nabywca, a ich odpowiedzialność jest solidarna. Z dokumentów przedłożonych do akt sprawy wynika, że w okresie ochrony ubezpieczeniowej wskazanej w polisie numer (...) samochód osobowy marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) został sprzedany pozwanemu, o czym zbywca pojazdu P. K. poinformowała powoda. Następnie, w dniu 10 grudnia 2017 roku pozwany zbył przedmiotowy pojazd A. Z.. Mając na względzie, że w niniejszym postępowaniu powód dochodzi między innymi kwoty tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie od należności głównej od dnia 23 grudnia 2017 roku, Sąd przyjął, że pozwany zawiadomił powoda o zbyciu przedmiotowego pojazdu w dniu 23 grudnia 2017 roku, dając wiarę twierdzeniom pozwanego w tym zakresie. Przyjęcie odmiennego stanowiska- sprzecznego z twierdzeniem pozwanego a zgodnego z twierdzeniem powoda (że nie został zawiadomiony przez pozwanego o zbyciu pojazdu) stałoby w opozycji do dwóch faktów i z tego powodu nie jest do przyjęcia: po pierwsze pozew nie obejmuje całej pozostałej kwoty składki (gdyby pozwany nie zawiadomił o zbyciu, powód mógłby dochodzić od niego całej nieuiszczonej części składki), po drugie odsetki za opóźnienie powód liczy dopiero od 23 grudnia 2017 roku, mimo że płatna była czwarta rata do dnia 27 lutego 2018 roku, a więc tak, jakby opóźnienie pozwanego nastąpiło dopiero 23 grudnia. Powód w pozwie nie wskazuje, że żądanie jest częściowe, a więc należało przyjąć, że pozwano o całą należność, jaką miał o okolicznościach tej sprawy zapłacić pozwany.

Pierwsza rata w kwocie 465 zł została uiszczona gotówką w dniu 23 maja 2017 roku. Mając na względzie dyspozycję art. 41 wyżej wskazanej ustawy, nie istnieje podstawa do zwrotu pierwszej uiszczonej raty składki ubezpieczeniowej na rzecz poprzedniej współwłaścicielki spornego pojazdu pomimo faktu, iż zbyła pojazd miesiąc przed upływem okresu za jaki rata została uiszczona, a kwota ta została zaliczona na poczet składki ubezpieczeniowej należnej od pozwanego. Data uiszczenia drugiej raty składki w kwocie 462 zł (27 sierpnia 2017 roku) przypadła już po dacie nabycia pojazdu przez pozwanego (28 lipca 2017 roku) a zatem pozwany ponosi odpowiedzialność za jej zapłatę, gdyż obejmuje ona okres od dnia 27 sierpnia 2017 roku do 26 listopada 2017 roku, w czasie którego pozwany był właścicielem przedmiotowego pojazdu. Pozwany ponosi także odpowiedzialność za zapłatę części trzeciej raty wynoszącej 462 zł tj. za okres od dnia jej płatności tj. 27 listopada 2017 roku do dnia 23 grudnia 2017 roku tj. przyjętej przez Sąd daty zawiadomienia powoda o zbyciu pojazdu przez pozwanego proporcjonalnie do okresu obejmującego trzecią ratę. Zatem pozwany ponosi odpowiedzialność za zapłatę części trzeciej raty za okres 27 dni, co w stosunku do okresu obejmującego cały okres ubezpieczenia wynikający z zapłaty trzeciej raty tj. od 27 listopada 2017 roku do 26 lutego 2018 roku stanowi kwotę 136 zł (27/ 92 dni x 462 zł). Mając to na uwadze Sąd uwzględnił roszczenie powoda tytułem należności głównej w zakresie łącznie kwoty 624 zł. Pozwany nie ponosi odpowiedzialności za zapłatę czwartej raty składki w kwocie 462 zł, bowiem termin jej płatności przypada po zawiadomieniu powoda przez pozwanego o zbyciu pojazdu.

Co do odsetek skapitalizowanych, powód w sposób prawidłowy dokonał kapitalizacji odsetek za opóźnienie w związku z nieuiszczoną składką ubezpieczeniową. Odsetki skapitalizowane na dzień poprzedzający wniesienie pozwu tj. 17 września 2019 roku wyniosły 76 zł złotych (obliczone proporcjonalnie do kwoty zasądzonej tytułem należności głównej 624 zł/993 zł x 120,93 zł).

Łącznie zasądzeniu podlegała kwota 700 zł. W dalszej części powództwo podlegało oddaleniu jako niezasadne.

O odsetkach za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 482 § 1 k.c.

Sąd orzekł o kosztach procesu, na podstawie art. 100 k.p.c. rozliczając je stosunkowo. Powód wygrał w ok. 63%. Łącznie koszty poniesione przez powoda to 317 zł (w tym 270 zł wynagrodzenie pełnomocnika, opłata od pełnomocnictwa 17 zł oraz 30 zł tytułem opłaty od pozwu).