Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2021 roku

Sąd Rejonowy w Oleśnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Kałwak

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Urszula Krzywoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2021 roku

sprawy z powództwa W. P.

przeciwko I. J. (1)

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda W. P. na rzecz pozwanego I. J. (1) kwotę 917,00 zł ( dziewięćset siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty;

III.  nakazuje powodowi W. P. uiszczenie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Oleśnie kwoty 200,00 zł ( dwieście złotych 00/100) tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej od pozwu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 05.03.2020 r. ( data stempla pocztowego) wniesionym do Sądu Rejonowego w Opolu powód W. P. prowadzący działalność pod nazwą Kancelaria (...) adw. W. P. reprezentowany przez innego profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata M. P. wystąpił przeciwko I. J. (1) reprezentowanemu przez przedstawiciela ustawowego – matkę K. J. (1) – domagając się zasądzenia łącznej kwoty 2.040,00 zł, w tym:

- kwoty 600,00 zł tytułem kary umownej (zryczałtowanego wynagrodzenia) za bezpodstawne wypowiedzenie umowy o honorarium przez pozwaną wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 20.11.2019 r. do dnia zapłaty;

- kwoty 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego za śledztwo jakie prowadzone było przez Prokuraturę Rejonową w Oleśnie wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 20.11.2019 r. do dnia zapłaty;

- kwoty 840,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego za sprawę karną toczącą się przez Sądem Rejonowym w Oleśnie wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 20.11.2019 r. do dnia zapłaty.

Nadto, pełnomocnik powoda wniósł o zasądzenie kosztów postępowania, w tym opłaty sądowej od pozwu oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, a także kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał w szczególności, że dnia 03.04.2019 r. K. J. (1) zawarła w imieniu małoletniego I. J. (1)
z powodem umowę na obsługę prawną szkody osobowej małoletniego powstałej na skutek wypadku komunikacyjnego z dnia 29.03.2019 r., w którym zginął jego ojciec. Powyższa umowa została zawarta w kancelarii powoda w O., a K. J. (1) została pouczona o braku prawa do odstąpienia od umowy z uwagi na zawarcie umowy w lokalu przedsiębiorstwa. Umowa obejmowała dochodzenie roszczeń cywilnych od zakładu ubezpieczeń sprawcy, tj. zadośćuczynienia, odszkodowania i renty. Nadto, K. J. (1) udzieliła powodowi też odrębnego pełnomocnictwa do obsługi prawnej sprawy karnej wszczętej przez Prokuraturę Rejonową w Oleśnie pod sygn. 1Ds.417.2019 w sprawie
o przestępstwo z art. 177 § 2 k.k.

Pełnomocnik powoda wymienił czynności wykonane przez powoda
w przedmiotowych sprawach, w tym: gromadzenie dokumentacji szkodowej, ustalanie istotnych okoliczności wypadku. Kontakt z opiekunem prawnym małoletniego pozwanego odbywał się telefonicznie, przez sms, e-mail lub osobiście, a z każdej podjętej czynności pracownik powoda spisywał notatkę. Wykonano też 27 telefonów do sądów, prokuratury i na policję w celu poczynienia ustaleń dotyczących toczącej się sprawy karnej. Nadto, powód dokonał w dniu 02.05.2019 r. w zakładzie ubezpieczeń zgłoszenia roszczeń małoletniego
w zakresie zadośćuczynienia, odszkodowania i renty oraz uzyskał na rzecz małoletniego zadośćuczynienie w łącznej kwocie 46.000,00 zł i odszkodowanie w kwocie 10.000,00 zł. Kolejno, dnia 14.05.2019 r. powód udał się do Prokuratury Rejonowej w Oleśnie w celu wykonania zdjęć aktom prawy karnej celem ich przekazania następnie do zakładu ubezpieczeń, wskazując, że zakład ubezpieczeń miał trudności w dostępie do tych akt.

Dnia 08.11.2019 r. do powoda wpłynęło wypowiedzenie umowy wraz
z oświadczeniem o cofnięciu pełnomocnictwa z dnia 02.11.2019 r. Jako podstawę wypowiedzenia K. J. (1) wskazała utratę zaufania do powoda, jak również podniosła, że kontakt z powodem był utrudniony. Powód kwestionuje w całości powyższe argumenty twierdząc, że jedyną i prawdziwą przyczyną wypowiedzenia przez opiekuna prawnego małoletniego umowy z powodem było zawarcie innej umowy z V. (...)
z siedzibą we W. na innych warunkach finansowych niż z powodem.

Żądając przyznania kary umownej pełnomocnik powoda wskazał, że opiekun prawny małoletniego pozwanego zawarła z powodem umowę wzajemną (art. 487 § 2 k.c.), zgodnie
z którą powód zobowiązał się wyświadczyć usługę w postaci obsługi prawnej szkody osobowej małoletniego (sprawy cywilnej) powstałej na skutek wypadku komunikacyjnego
w dniu 29.03.2019 r., w której zginał jego ojciec, natomiast opiekun pozwanego w zamian za to miał zapłacić na rzecz powoda wynagrodzenie opisane w § 2 umowy o honorarium
z 03.04.2019 r. z zastrzeżeniem wynikającym z § 4 ust. 3 umowy, w którym zleceniodawca został pouczony o braku prawa do wypowiedzenia umowy pod rygorem obowiązku zapłaty kary umownej w wysokości 600,00 zł jako formy zryczałtowanego wynagrodzenia. W ocenie powoda K. J. (1) po pół roku obsługi prawnej wypowiedziała umowę bez ważnego powodu, powodując po stronie powoda szkodę w postaci utraconego dochodu, jak również poniesionych wydatków na obsługę prawną sprawy. Wysokość szkody nie jest możliwa dokładnie do oszacowania, gdyż jest uzależniona od wysokości odszkodowania, jakie byłoby należne pozwanemu od zakładu ubezpieczeń sprawcy szkody, w związku z tym powodowi przysługuje prawo dochodzenia kary umownej zastrzeżonej w § 4 ust. 3 umowy
o honorarium (art. 353 ¹ k.c.) jako formy zryczałtowanego wynagrodzenia.

Żądanie kosztów zastępstwa adwokackiego za sprawę karną pełnomocnik powoda uzasadniał udzieleniem przez opiekuna prawnego małoletniego pozwanego odrębnego pełnomocnictwa dla powoda do czynności, które nie były objęte umową o honorarium
z 03.04.2019 r., tj. do obsługi prawnej sprawy karnej, jaka była prowadzona przez Prokuraturę Rejonową w Oleśnie pod sygn. 1 Ds.(...)w sprawie wypadku komunikacyjnego,
w którym zginął ojciec pozwanego. Honorarium za prowadzenie tej sprawy miało stanowić wysokość kosztów zastępstwa adwokackiego odpowiednio w kwotach: 600 zł za śledztwo
i 840,00 zł za postępowanie przed sądem rejonowym (zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 1 i § 11 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie
z 22.10.2015 r.). Honorarium miało być płatne z dołu po zakończeniu sprawy karnej ze środków zasądzonych i zapłaconych przez sprawcę wypadku. Opiekun prawny małoletniego wypowiedziała umowę 02.11.2019 r., tj. już po zakończeniu postępowania przygotowawczego (śledztwa), a po rozpoczęciu postępowania karnego przed sądem rejonowym. Akt oskarżenia skierowany przez prokuraturę do Sądu Rejonowego w Oleśnie wpłynął 02.10.2019 r. (II K 382/19). W ocenie powoda, wypowiedzenie pełnomocnictwa do sprawy karnej spowodowało po jego stronie szkodę w wysokości 1.440,00 zł i w takiej wysokości domaga się zasądzenia wynagrodzenia na podstawie art. 746 § 1 k.c.

Od żądanych kwot powód domaga się odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 20.11.2019 r. do dnia zapłaty na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Powód wezwał K. J. (1) do zapłaty kary umownej i kosztów zastępstwa adwokackiego pismem z dnia 12.11.2019 r. wysłanym pocztą elektroniczną, zakreślając jej 7-dniowy termin do zapłaty, który upłynął bezskutecznie 19.11.2019 r. – pozew – k. 3 – 5v.

Postanowieniem z dnia 08.04.2020 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym
w O. IX Wydziale Cywilnym stwierdził niewłaściwość miejscową Sądu Rejonowego
w O. i na podstawie art. 200 § 1 ⁴ k.p.c. w zw. z art. 27 k.p.c. sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Oleśnie jako sądowi właściwemu. – postanowienie – k. 46.

W odpowiedzi na pozew wniesionej dnia 05.08.2020 r. ( data stempla pocztowego) pozwany – małoletni I. J. (1) zastępowany przez matkę K. J. (1) reprezentowaną przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu profesjonalny pełnomocnik potwierdził, że pozwany zawarł dnia 03.04.2019 r. z powodem umowę o honorarium i nie kwestionuje faktu wypowiedzenia tej umowy.

Odpowiadając na roszczenie powoda odnośnie zasądzenia kwoty 600 zł tytułem kary umownej pełnomocnik wskazał, że powód w odniesieniu do uzyskanych w imieniu pozwanego świadczeń pobierał honorarium w wysokości 25% + podatek VAT, co dawało 30,75% uzyskanych kwot brutto plus 123 zł stanowiące zwrot wydatków, kosztów korespondencji i innych kosztów ponoszonych w związku z obsługą sprawy (§ 2 ust. 1 umowy o honorarium). Na podstawie powyższych ustaleń powód potrącił następujące kwoty ze świadczeń uzyskanych na rzecz I. J. (1) i K. J. (1):

- 15.621,00 zł od uzyskanych na rzecz I. J. (1) i K. J. (1) świadczeń w łącznej wysokości 50.000,00 zł,

- 22.064,00 zł od uzyskanych na rzecz I. J. (1) i K. J. (1) świadczeń w łącznej wysokości 71.754,00 zł.

Powyższe oznacza, że powód pobrał łączne wynagrodzenie w wysokości 37.685,00 zł z tytułu uzyskanych na rzecz K. J. (1) i jej dziecka I. roszczeń w łącznej wysokości 121.754,00 zł w okresie obowiązywania umowy. Wobec powyższego pozwany neguje twierdzenia powoda o powstaniu po jego stronie rzekomej szkody w postaci utraconego dochodu, jak również poniesionych na sprawę wydatków. Tym samym powód dochodzi od pozwanego kary umownej wyłącznie z tytułu samego faktu wypowiedzenia umowy. Powód nie wykazał jaką dodatkową szkodę poniósł z tytułu wypowiedzenia umowy, skoro na bieżąco rozliczał uzyskane w imieniu pozwanego roszczenia. Wszystkie uzyskane przez niego kwoty zostały obciążone przewidzianą w umowie prowizją i zryczałtowanymi kosztami.
W czasie obowiązywania umowy powód nie uzyskał na rzecz pozwanego żadnych dodatkowych środków, które podlegałyby zasadom rozliczenia przewidzianym w umowie. Dlatego dochodzona kara umowna pełni jedynie formę ukarania pozwanego za sam fakt wypowiedzenia umowy, co stoi w sprzeczności z funkcją kary umownej. Poza tym wartość pobranego przez powoda wynagrodzenia wynosi znacznie powyżej przyjętych w tego typu sprawach stawek i stanowi wielokrotność stawek adwokackich w tego typu sprawach sądowych. W przypadku pobrania tak wysokiego wynagrodzenia dochodzenie od pozwanego dodatkowo kary umownej wyłącznie z tytułu wypowiedzenia umowy uznać należy za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Odnośnie dalszych roszczeń pozwu o zasądzenie kwot 600 zł i 840 zł tytułem utraconych kosztów zastępstwa w sprawie karnej pełnomocnik wskazał, że roszczenia te są bezzasadne. Powołał się przy tym na treść art. 626 k.p.k. i 627 k.p.k., na podstawie których od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Podstawą wymagalności tego roszczenia jest więc prawomocne skazanie oskarżonego w sprawie karnej. Tymczasem
w przedmiotowym postępowaniu karnym do dnia sporządzenia odpowiedzi na pozew nie miała miejsce nawet jedna rozprawa przed sądem I instancji. Trudno więc przyjąć, że powód poniósł z tego tytułu jakąkolwiek szkodę. Dopiero w wyroku skazującym, który się uprawomocni sąd zasądza na rzecz osoby pokrzywdzonej/oskarżyciela posiłkowego koszty zastępstwa za postępowanie przygotowawcze (600 zł) i sądowe (840 zł). Tym samym warunkiem wymagalności jakichkolwiek kosztów w sprawie karnej po stronie pokrzywdzonego/oskarżyciela posiłkowego jest prawomocne zakończenie sprawy karnej przy jednoczesnym skazaniu oskarżonego. Ponadto, koszty zawsze są zasądzane na rzecz strony postępowania, a nie jej pełnomocnika. Natomiast dochodzenie przez powoda takiego roszczenia zakłada automatycznie skazanie osoby oskarżonej w procesie karnym co stoi
w całkowitej sprzeczności z zasadą domniemania niewinności oskarżonego. Pełnomocnik stoi na stanowisku, że dopóki postępowanie karne nie zostanie prawomocnie zakończone, wszelkie dywagacje dotyczące istnienia tego zobowiązania są pozbawione jakichkolwiek podstaw. Dlatego roszczenie to jest nie tylko przedwczesne, ale też „w swym obecnym kształcie bezzasadne”. Poza tym pełnomocnik strony pozwanej e-mailem z dnia 20.11.2019 r. kierowanym do powoda odniósł się do zgłaszanych roszczeń, wskazując na ich bezzasadność. – odpowiedź na pozew – k. 61 – 63.

W piśmie procesowym wniesionym dnia 12.08.2020 r. ( data stempla pocztowego) powód W. P. działając osobiście podtrzymał twierdzenia i wnioski pozwu oraz wskazał, że roszczenia, na które wskazywał pozwany w odpowiedzi na pozew nie mają związku z przedmiotem sporu i nie są sporne. Dotyczą one bowiem środków uzyskanych na rzecz pozwanego, tj. kwot bezspornych wypłaconych przez zakład ubezpieczeń i rozliczonych zgodnie z umową o honorarium, a którą pozwany wypowiedział, zdaniem powoda, bez ważnego powodu. Powyższe środki zostały uzyskane i rozliczone w lipcu 2019 r., natomiast od lipca 2019 r. do listopada 2019 r. powód wykonał szereg czynności na rzecz pozwanego, które wynikać mają z historii sprawy załączonej do pozwu, a które to czynności zmierzały do uzyskania dalszych środków na rzecz pozwanej, tj. właśnie tych, które obecnie uzyskuje jemu aktualny pełnomocnik, tj. V. (...) i Kancelaria (...). Powód twierdzi, że pozwany, wypowiadając bez ważnego powodu umowę, pozbawiał powoda dalszego honorarium, stąd żądanie zryczałtowanego wynagrodzenia w kwocie 600,00 zł.

W odniesieniu do honorarium za prowadzenie sprawy karnej powód wskazał, że już sam fakt rozpoczęcia się etapu sądowego powoduje obowiązek zapłaty kosztów zastępstwa prawnego na rzecz adwokata przez oskarżyciela posiłkowego, a wynik sprawy nie ma wpływu na wynagrodzenie. Powód powołał się przy tym na § 50 pkt 3 Kodeksu Etyki Adwokackiej, zgodnie z którym: „ Niedopuszczalne jest zawieranie przez adwokata umowy
z klientem, która przewidywałaby obowiązek zapłaty honorarium za prowadzenie sprawy uzależnionej wyłącznie od ostatecznego wyniku sprawy. Adwokat może zawrzeć umowę przewidującą dodatkowe honorarium za pozytywny wynik sprawy”. Jedynie wyjątkowo powód adw. W. P. uzgodnił, że zapłata wynagrodzenia w tym zakresie nastąpi po zakończeniu sprawy karnej z uwagi na sytuację materialną pozwanego i pod warunkiem możliwości doprowadzenia sprawy do końca. Natomiast wypowiedzenie umowy przez pozwanego bez ważnego powodu spowodowało, że ustalenia w tym zakresie automatycznie przestały obowiązywać. – pismo procesowe powoda – k. 77 – 77v.

Na rozprawie w dniu 12.01.2021 r. profesjonalny pełnomocnik K. J. (1) zastępującej pozwanego I. J. (1) podtrzymał dotychczasowe stanowisko, wniósł o oddalenie powództwa. Odnośnie żądanej kary umownej w kwocie 600 zł pełnomocnik zauważył, że po stronie powoda nie pojawiła się szkoda, bowiem powód otrzymał wynagrodzenie ok. 70.000 zł w związku z umową. Natomiast w odniesieniu do pozostałych żądań w kwotach 600 zł i 840 zł pełnomocnik podniósł, że strony nie umawiały się na reprezentację w ramach postępowania karnego. Z treści umowy nie wynika, żeby takie wynagrodzenie miało się należeć powodowi. Nadto, powód nie udowodnił, a też nie wskazywał, jakoby to postępowanie się zakończyło, także nie zaktualizowała się podstawa do żądania tych kwot, albowiem one mogłyby się pojawić w momencie dopiero, kiedy sprawca zostałby skazany. Nie zostało natomiast wykazane aby sprawca został skazany. Natomiast cały czas pierwotnie pełnomocnik pozwanego zwraca uwagę, że na wynagrodzenie za reprezentację w toku postępowania karnego strony nie umawiały się. – e- protokół rozprawy
z dnia 12.01.2021 r. na płycie – k. 91.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29.03.2019 r. zginął w wypadku komunikacyjnym ojciec małoletniego powoda – T. J.. Odpowiedzialność cywilną sprawcy zdarzenia ubezpieczało: A. (...) z siedzibą w W..

dowód : - fakty bezsporne.

W dniu 03.04.2019 r. została zawarta umowa o honorarium pomiędzy małoletnim I. J. (1) reprezentowanym przez matkę K. J. (1) (Zleceniodawca) a adwokatem W. P. z Kancelarii (...) z siedzibą
w O. (Zleceniobiorca).

Na podstawie przedmiotowej umowy Zleceniobiorca zobowiązał się do dokonania analizy finansowej i prawnej oraz do obsługi sprawy dotyczącej szkody osobowej z OC sprawcy z dnia 29.03.2019 r. (zgon ojca T. J.).

W § 1 ust 6 umowy wskazano: „ W przypadku niezakwalifikowania sprawy do obsługi, Zleceniodawca otrzyma zwrot wszelkich dostarczonych dokumentów wraz z pisemną informacją o niepodjęciu sprawy, co będzie równoznaczne z rozwiązaniem niniejszej umowy
i wypowiedzeniem pełnomocnictwa – bez obciążania Zleceniodawcy i Zleceniobiorcy jakimikolwiek kosztami”.

Zgodnie z § 2 umowy Zleceniobiorcy przysługuje honorarium w wysokości 25% netto wartości uzyskanego świadczenia powiększone o VAT wg stawki obowiązującej w dniu rozliczenia z Klientem, tj. na dzień zawarcia umowy 30,75% brutto wartości uzyskanego świadczenia oraz zryczałtowana kwota 123 zł brutto tytułem zwrotu wydatków, kosztów korespondencji i innych kosztów ponoszonych w związku z obsługą sprawy. Honorarium jest pobierane wyłącznie w przypadku uzyskania świadczenia (§ 2 ust. 1).

W § 3 tej umowy wskazano, iż „ Zleceniodawca zobowiązuje się do niepodejmowania żadnych czynności w zakresie objętym niniejszą umową bez wcześniejszego uzgodnienia ze Zleceniobiorcą, w szczególności do niepowierzenia sprawy objętej niniejszą umową innym podmiotom”.

Zgodnie z § 4 ust. 3 umowy: „ Po upływie 14 dni od dnia zawarcia umowy lub
w przypadku wypowiedzenia umowy w każdym czasie jeżeli Zleceniodawca zażądał rozpoczęcia świadczenia usługi przed upływem terminu do odstąpienia, Zleceniodawcy nie przysługuje prawo odstąpienia ani wypowiedzenia bez ponoszenia konsekwencji finansowych. W takim przypadku, gdy umowa zostanie rozwiązana przez Zleceniodawcę przed zakończeniem sprawy, z przyczyn niedotyczących Zleceniobiorcy, bądź w przypadku rozwiązania jej przez Zleceniobiorcę z powodu naruszenia przez Zleceniodawcę postanowień §3, Zleceniodawca zapłaci Zleceniobiorcy karę umowną w wysokości 600,00 zł brutto (sześćset złotych) tytułem zryczałtowanych kosztów obsługi sprawy. Uiszczenie kary nie wyłącza możliwości dochodzenia przez Zleceniobiorcę od Zleceniodawcy dalszych roszczeń odszkodowawczych przewyższających kwotę kary umownej – w szczególności jeżeli wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu”.

dowód : - kopia umowy o honorarium z dnia 03.04.2019 r. - k. 7-8v.;

- kopia pełnomocnictwa udzielonego przez K. J. (1) reprezentującą małol. I. J. (1) do prowadzenia sprawy szkody z dnia 29.03.2019 r., tj. zgon ojca T. J. – k. 9.

W dokumencie pełnomocnictwa podpisanym przez K. J. (1) w imieniu małoletniego I. J. (1) w dniu 03.04.2019 r. adwokat W. P. został upoważniony do prowadzenia sprawy szkody z dnia 29 marca 2019 r. – zgon ojca T. J., a pełnomocnictwo objęło m.in. prawo do „ wszystkich łączących się ze sprawą czynności, pozaprocesowych i polubownych”. Pełnomocnictwo to nie ma charakteru pełnomocnictwa procesowego.

dowód : - kopia pełnomocnictwa udzielonego przez K. J. (1) reprezentującą małol. I. J. (1) do prowadzenia sprawy szkody z dnia 29.03.2019 r., tj. zgon ojca T. J. – k. 9.

Nadto K. J. (1) reprezentując małoletniego syna I. J. (1) udzieliła również w dniu 03.04.2019 r. pełnomocnictwa adwokatowi W. P. do prowadzenia sprawy karnej . W ramach tego pełnomocnictwa adw. W. P. uzyskał umocowanie m.in. do: „ wszystkich łączących się ze sprawą czynności, w tym procesowych, nie wyłączając powództwa wzajemnego…”.

dowód : - kopia pełnomocnictwa udzielonego przez K. J. (1) reprezentującą małol. I. J. (1) do prowadzenia sprawy karnej – k. 10.

Poza zawartymi ww. umowami na prowadzenie spraw: cywilnej jak i karnej
w związku z wypadkiem śmiertelnym, jakiego doznał T. J., na rzecz małoletniego I. J. (1), adw. W. P. zawarł również analogiczne umowy bezpośrednio z K. J. (1) występującą w swoim własnym imieniu. Część informacji w prowadzonych sprawach dotyczy również ojca zmarłego T. P. J..

W ramach prowadzenia spraw cywilnych i karnych w związku ze śmiercią T. J. na zlecenie bliskich zmarłego, adwokat W. P., bądź pracownicy jego kancelarii w szczególności prowadzili korespondencję telefoniczną,
e-mailową – między sobą i z klientką, dokonywali ustaleń telefonicznych na policji
i w prokuraturze. Adwokat W. P. zgłosił szkodę osobową I. J. (1) i K. J. (1) do zakładu ubezpieczeń, przesłał ubezpieczycielowi e-mailem fotografie akt karnych, skan opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków.

Decyzją z dnia 19.06.2019 r. ubezpieczyciel sprawcy szkody - A. (...) z siedzibą w W. - w związku ze śmiercią T. J. przyznał na rzecz małoletniego I. J. (1) świadczenie w kwocie 25.000,00 zł tytułem kwoty bezspornej na poczet świadczeń odszkodowawczych.

Następnie decyzją z dnia 19.07.2019 r. ubezpieczyciel przyznał na rzecz I. J. (1) dalsze 31.000,00 zł. Łącznie ze świadczeniem przyznanym poprzednią decyzją ubezpieczyciel przyznał na rzecz I. J. (1) w związku ze śmiercią ojca - T. J.:

- 46.000,00 zł – zadośćuczynienie za krzywdę po śmierci osoby bliskiej;

- 10.000,00 zł – stosowne odszkodowanie z tytułu pogorszenia sytuacji życiowej (kwota bezsporna).

W dniu 04.10.2019 r. K. J. (1) przesłała e-mailem do kancelarii
W. P. skan pisma z prokuratury, iż akt oskarżenia przeciwko P. P. oskarżonemu z art. 177 § 2 k.k. został przesłany do Sądu Rejonowego
w O. II Wydziału Karnego. Sprawie została nadana sygn. akt II K (...),
a adw. W. P. był pełnomocnikiem oskarżycieli posiłkowych: K. J. (1), I. J. (1) i B. J..

dowód : - historia prowadzenia sprawy, dokumentacja mailowa, ustalenia
z K. J. (1) - k. 11 – 33;

- czynności (e-maile) wykonane w postępowaniu likwidacyjnym przez
W. P. – k. 33, 35, 36;

- decyzje ubezpieczyciela – k. 34-34v., k. 37-38;

- kopia zawiadomienia W. P. o skierowaniu aktu oskarżenia do sądu – k. 40;

- kopia zawiadomienia W. P. o terminie rozprawy w sprawie
II K (...) – k. 40v.

Adwokat W. P. z uzyskanej od ubezpieczyciela na rzecz małoletniego I. J. (1) pierwszej kwoty w wysokości 25.000,00 zł potrącił na swoją rzecz kwotę 7.810,50 zł wyliczoną w następujący sposób:

25.000,00 zł x 25% honorarium + 23% VAT + kwota ryczałtowa 115 zł z § 2.1 umowy).

Na powyższą kwotę została wystawiona faktura VAT nr (...) z dnia 03.07.2019 r.

dowód : - kopia pisma W. P. do K. J. (1)
i I. J. (1) z 03.07.2019 r. – k. 67-68;

- kopia faktury VAT nr (...) z dnia 03.07.2019 r. – k. 70.

Podobnie z uzyskanego od ubezpieczyciela dalszego świadczenia na rzecz I. J. (1) w kwocie 31.000,00 zł adw. W. P. potrącił dla siebie ( Kancelarii (...)) dalszą kwotę 9.532,50 zł obliczoną w następujący sposób:

31.000,00 zł x 25% honorarium + 23% VAT, co zostało potwierdzone fakturą VAT nr (...) z dnia 31.07.2019 r.

dowód : - kopia pisma W. P. do K. J. (1)
i I. J. (1) z 31.07.2019 r. – k. 71-72;

- kopia faktury VAT nr (...) z dnia 31.07.2019 r. – k. 73.

W dniu 02.11.2019 r. K. J. (1) sporządziła w imieniu własnym oraz
w imieniu małoletniego I. J. (1) pisemne oświadczenie na podstawie
art. 746 § 1 k.c. o wypowiedzeniu umowy zlecenia z dnia 03.04.2019 r. oraz o cofnięciu adwokatowi W. P. na podstawie art. 101 § 1 k.c. pełnomocnictwa upoważaniającego go do reprezentowania jej interesów prawnych w związku ze zdarzeniem
z dnia 29.03.2019 r., w tym na drodze postępowania cywilnego i karnego. Jako przyczynę wypowiedzenia umowy i cofnięcia pełnomocnictwa K. J. (1) wskazała utratę zaufania do Kancelarii (...) adw. W. P. oraz utrudniony kontakt z tą kancelarią. W związku z powyższym K. J. (1) prosi
o niepodejmowanie żadnych działań związanych z ww. szkodą. Jednocześnie na podstawie art. 740 k.c. prosi o złożenie sprawozdania z wykonania zlecenia oraz o zwrot wszelkich uzyskanych od niej i w jej imieniu w toku prowadzenia sprawy dokumentów, w tym oryginału pełnomocnictwa w terminie 7 dni od dnia otrzymania tego pisma.

Przedmiotowe oświadczenie zostało nadane za pośrednictwem Poczty Polskiej przesyłką poleconą w dniu 04.11.2019 r. i wpłynęło do Kancelarii (...)
adw. W. P. w O. dnia 08.11.2019 r. (prezentata Kancelarii).

dowód : - kopia oświadczenia K. J. (1) z dnia 02.11.2019 r.
o wypowiedzeniu umowy z dnia 03.04.2019 r. i cofnięciu pełnomocnictwa
z prezentatą kancelarii oraz kopią koperty ze stemplem pocztowym – k. 39-39v.

Pismem z dnia 12.11.2019 r., wysłanym tego samego dnia o godz. 21:02 drogą mailową K. J. (1), adw. W. P. wystosował zarówno do K. J. (1) jak i małoletniego I. J. (1) przedsądowe wezwanie do zapłaty w związku z otrzymanym wypowiedzeniem umów i pełnomocnictw. Zarówno K. J. (1) jak i małoletni I. J. (1) zostali wezwani do zapłaty kwot po 2.040 zł, tj. łącznie 4.080,00 zł:

- kwoty 600 zł tytułem kary umownej z § 4 umowy z dnia 03.04.2019 r. dot. K. J. (1);

- kwoty 600 zł tytułem kary umownej z § 4 umowy z dnia 03.04.2019 r. dot. małoletniego I.;

- kwoty 600 zł tytułem zastępstwa adwokackiego w postępowaniu przygotowawczym zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie w zakresie reprezentacji pani K.;

- kwoty 600 zł tytułem zastępstwa adwokackiego w postępowaniu przygotowawczym zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie w zakresie reprezentacji małoletniego I.;

- kwoty 840,00 zł tytułem zastępstwa adwokackiego w postępowaniu sądowym zgodnie
z § 11 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie w zakresie reprezentacji pani K.;

- kwoty 840,00 zł tytułem zastępstwa adwokackiego w postępowaniu sądowym zgodnie
z § 11 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie w zakresie reprezentacji małoletniego I..

W wezwaniu tym został zakreślony 7-dniowy termin do zapłaty liczony od dnia 12.11.2019 r. pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową i obciążenia ich dodatkowymi kosztami sądowymi.

dowód : - kopia przedsądowego wezwania do zapłaty kierowanego przez
W. P. do K. J. (1) i małol. I. J. (1) – k. 41-41v.;

- wydruk e-maila z dnia 12.11.2019 r. z Kancelarii (...) adw. W. P. do K. J. (1) – k. 42.

W odpowiedzi e-mailowej z dnia 20.11.2019 r. na powyższe wezwanie do zapłaty pełnomocnik strony pozwanej wskazał, iż K. J. (1) (matka I.) nie znajduje podstaw prawnych ani faktycznych dla zasadności zgłaszanych roszczeń.

dowód : - wydruk e-maila pełnomocnika strony pozwanej z dnia 20.11.2019 r. do kancelarii powoda w odpowiedzi na wezwanie do zapłaty – k. 75.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy bezspornie w dniu 29 marca 2019 r. zginął w wypadku komunikacyjnym ojciec małoletniego powoda – T. J.. Odpowiedzialność cywilną sprawcy zdarzenia ubezpieczało: A. (...) z siedzibą w W.. Bezspornie również w dniu 03.04.2019 r. powód – adw. W. P. - i małoletni pozwany - I. J. (1) reprezentowany przez matkę K. J. (1) – zawarli w formie pisemnej umowę o honorarium, której główne założenia zostały przytoczone w poprzedniej części uzasadnienia. Bezspornie również na podstawie tej umowy powód prowadził na rzecz małoletniego pozwanego I. J. (1) postępowanie likwidacyjne szkody osobowej, w wyniku którego ubezpieczyciel OC przyznał na rzecz I. J. (1) łącznie 51.000,00 zł w związku ze śmiercią ojca (zadośćuczynienie i odszkodowanie). Bezspornie również z tego tytułu powód potrącił z powyższego zadośćuczynienia i odszkodowania dla I. J. (1) kwoty: 7.810,50 zł i 9.532,50 zł, tj. łącznie 17.343,00 zł. Niesporne jest też to, że powód reprezentował również matkę powoda – K. J. (1) –
w postępowaniu likwidacyjnym szkody z uwagi na jej szkodę osobową doznaną wskutek śmierci T. J., a ze świadczeń wypłaconych przez ubezpieczyciela OC na jej rzecz adw. W. P. potrącił również znaczne kwoty tytułem honorarium (kwestia powyższa nie jest objęta niniejszym procesem). Poza sporem pozostaje fakt wypowiedzenia powodowi powyższej umowy z dnia 03.04.2019 r. oraz cofnięcie mu pełnomocnictwa. Spornym w niniejszej sprawie pozostaje czy wobec przyczyny wypowiedzenia wskazanej w oświadczeniu powodowi przysługuje jeszcze żądanie dalszych kwot tytułem honorarium i tytułem kary umownej ponad już otrzymane należności.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. 1982, Nr 16, poz. 124, t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1651 ze zm.) Opłaty za czynności adwokackie ustala umowa z klientem. Przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie przewidują dla takiej umowy żadnej konkretnej formy, w tym pisemnej. Jednak na powodzie, tj. profesjonalnym pełnomocniku w osobie adwokata, dochodzącym zapłaty wynagrodzenia czy innych świadczeń z umowy z klientem, spoczywa ciężar udowodnienia treści takiego kontraktu, warunków wypłaty, wymagalności i wysokości należnych kwot. „Charakter prawny umowy o zastępstwo strony przez adwokata i radcę prawnego oraz zakres wynikających z takiej umowy dla profesjonalnego pełnomocnika obowiązków był już przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego. W orzecznictwie SN przyjmuje się zgodnie,
że umowa tego rodzaju należy do kategorii umów o świadczenie usług, do których stosuje się odpowiednio, na podstawie odesłania zawartego w art. 750 KC, przepisy o zleceniu,
w zakresie nieuregulowanym przepisami dotyczącymi funkcjonowania adwokatów lub radców prawnych (tak: Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt II CSK 219/12; w wyroku z dnia 5 czerwca 2007 r. I CSK 86/07, Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku
z dnia 19 marca 2010 r., sygn. akt I ACa 32/10). Uzupełnieniem tej umowy jest udzielone adwokatowi albo radcy prawnemu pełnomocnictwo do prowadzenia sprawy. (…) Podkreślenia wymaga, że cechą charakterystyczną umów o świadczenie usług z art. 750 KC jest również to, że zazwyczaj są to umowy oparte na zaufaniu między stronami i z uwagi na to wymagają osobistego wykonania przez usługodawcę. Zlecający usługę powierza jej wykonanie danej osobie w zaufaniu do jej umiejętności, kwalifikacji, wiedzy i innych walorów (tak: K. Kopaczyńska - Pieczniak w Komentarzu do art. 750 KC, Wydawnictwo Lex)” - cyt. z: uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku - I Wydział Cywilny z dnia 18 września 2013 r., sygn. akt I C 1749/12, www.orzeczenia.ms.gov.pl, Legalis Numer 2005097.

Zgodnie z treścią art. 734 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie (§ 1). W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa (§ 2).

Nadto, art. 735 k.c. stanowi, że Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika,
że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie (§ 1). Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się
o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy (§ 2).

Przyjmujący zlecenie powinien udzielać dającemu zlecenie potrzebnych wiadomości
o przebiegu sprawy, a po wykonaniu zlecenia lub po wcześniejszym rozwiązaniu umowy złożyć mu sprawozdanie. Powinien mu wydać wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 k.c.).

W razie odpłatnego zlecenia wynagrodzenie należy się przyjmującemu dopiero po wykonaniu zlecenia, chyba że co innego wynika z umowy lub z przepisów szczególnych
(art. 744 k.c.).

Artykuł 746 k.c. zawiera dyspozycje dotyczące wypowiedzenia umowy zlecenia. Zgodnie z tym przepisem: Dający zlecenie może je wypowiedzieć w każdym czasie. Powinien jednak zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia; w razie odpłatnego zlecenia obowiązany jest uiścić przyjmującemu zlecenie część wynagrodzenia odpowiadającą jego dotychczasowym czynnościom, a jeżeli wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu, powinien także naprawić szkodę (§ 1). Przyjmujący zlecenie może je wypowiedzieć w każdym czasie. Jednakże gdy zlecenie jest odpłatne, a wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu, przyjmujący zlecenie jest odpowiedzialny za szkodę (§ 2). Nie można zrzec się z góry uprawnienia do wypowiedzenia zlecenia z ważnych powodów (§ 3).

W pierwszej kolejności powód domagał się zasądzenia od pozwanego I. J. (1) kwoty 600,00 zł tytułem kary umownej (zryczałtowanego wynagrodzenia) za bezpodstawne wypowiedzenie umowy o honorarium przez pozwaną. Artykuł 483 k.c. stanowi, iż Można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna) - § 1. Kontynuacją tej problematyki jest art. 484 k.c. stanowiący, że W razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej postanowiły. (§ 1). Jeżeli zobowiązanie zostało
w znacznej części wykonane, dłużnik może żądać zmniejszenia kary umownej; to samo dotyczy wypadku, gdy kara umowna jest rażąco wygórowana. (§ 2). Powód wywodzi
w przedmiotowej sprawie swoje roszczenie o zapłatę kary umownej z przytoczonego wyżej
§ 4 ust. 3 umowy o honorarium. Jednakże, w ocenie Sądu, w okolicznościach przedmiotowej sprawy roszczenie to jest nieuzasadnione. Po pierwsze, powód nie wykazał, by w związku
z wypowiedzeniem umowy poniósł jakąkolwiek szkodę w rozumieniu art. 361 § 2 k.c.
W postępowaniu likwidacyjnym powód potrącił sobie już ze świadczeń uzyskanych na rzecz małoletniego pozwanego znaczne kwoty, które ponad dwukrotnie przekraczają stawki zasądzane przy takich wartościach przedmiotu sprawy w procesach cywilnych na podstawie
§ 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.). Potrącił sobie również ryczałt
z tytułu wydatków poniesionych w związku z obsługą sprawy na podstawie § 2 ust. 1 umowy (bezsporne). Tym samym powód otrzymał już od pozwanego należność znacznie przewyższającą „ zryczałtowane koszty obsługi sprawy” w rozumieniu § 4 ust. 3 umowy. Nadto, zważyć należy, że w powoływanym § 4 ust. 3 umowy wskazano na wypowiedzenie umowy „ przed zakończeniem sprawy” oraz „ z przyczyn niedotyczących Zleceniobiorcy”. Umowa nie zawiera doprecyzowania powyższych określeń, wobec czego interpretować je należy na podstawie przepisów ogólnych, tj. art. 65 k.c., który stanowi, że oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje (§ 1). W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu (§ 2). W ocenie Sądu, wypłatę świadczeń przez ubezpieczyciela na rzecz uprawnionego można rozumieć z punktu widzenia uprawnionego jako zakończenie sprawy, zwłaszcza w kontekście udzielonego pełnomocnictwa (k. 9), które to pełnomocnictwo objęło m.in. prawo do „ wszystkich łączących się ze sprawą czynności, pozaprocesowych
i polubownych”. Pełnomocnictwo to nie miało charakteru pełnomocnictwa procesowego. Również umowa o honorarium określała sprawę jako dokonanie analizy finansowej i prawnej oraz obsługę sprawy dotyczącej szkody osobowej z OC sprawcy. Nie ma w tej umowie wprost dookreślenia, że obejmuje obligatoryjnie proces cywilny. Natomiast postanowienia umowy przygotowanej w profesjonalnej kancelarii przez profesjonalnego pełnomocnika
w sporze z osobą fizyczną – małoletnim powodem i pośrednio jego matką – muszą być interpretowane ściśle, a wątpliwości nie można tłumaczyć na niekorzyść pozwanego. Zwłaszcza, że wypadek, w którym będący dzieckiem pozwany I. J. (1) stracił ojca,
a K. J. (1) męża miał miejsce w dniu 29.03.2019 r., a omawiana umowa
o honorarium została zawarta z adwokatem W. P. już 03.04.2019 r.,
tj. piątego dnia po traumatycznym zdarzeniu. Trudno więc oczekiwać, że pozwany i jego matka mogli doszukiwać się w przedmiotowej umowie daleko idących konsekwencji ponad te wyraźnie wyartykułowane w umowie. Druga z ww. przesłanek tj. „ przyczyny niedotyczące Zleceniobiorcy” również nie została spełniona, bowiem, jak wskazała K. J. (1)
w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy zlecenia – przyczyną tego wypowiedzenia była utrata zaufania do Kancelarii (...) adw. W. P. oraz utrudniony kontakt z tą kancelarią. Jak wskazano wyżej, umowa o świadczenie usług przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata oparta jest na szczególnym stosunku zaufania zleceniodawcy do zleceniobiorcy. Jeśli to zaufanie zostanie nadwyrężone, klient ma pełne prawo skorzystać z usług innego pełnomocnika. Bezprzedmiotowy był więc wniosek dowodowy powoda o przesłuchanie w charakterze świadka B. J., którym powód chciał wykazać, jakoby przyczyną wypowiedzenia umowy powodowi było zawarcie innej umowy z V. (...) na innych warunkach finansowych (art. 235 ² § 1 pkt 2 k.p.c.). Poza tym, naliczenie przez powoda w przedmiotowej sprawie kary umownej wobec powołanych wyżej okoliczności stanowiłoby naruszenie zasad współżycia społecznego
(art. 353 ¹ k.c., art. 5 k.c.). Natomiast nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 2 k.c.). Jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba
że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana (art. 58 § 3 k.c.). Wobec powyższego, żądanie zasądzenia od pozwanego kary umownej w kwocie 600 zł należało oddalić jako bezzasadne.

Sąd oddalił również dalsze roszczenia powoda dotyczące kosztów zastępowania pozwanego I. J. (1) w postępowaniu karnym – w śledztwie i w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Oleśnie w żądanych kwotach odpowiednio 600 zł i 840 zł, choć argumentacja pełnomocnika strony pozwanej w tej materii nie była do końca trafna, bowiem rozliczenie kosztów postępowania karnego przez sąd w trybie art. 626 k.p.k. i 627 k.p.k. nie jest równoznaczne z rozliczeniem umownym dokonywanym pomiędzy klientem
i pełnomocnikiem. W przeciwnym razie tok myślenia pełnomocnika pozwanego prowadziłby do wniosku, w którym zmiana pełnomocnika na krótko przed wyrokowaniem w sprawie karnej powodowałaby, iż pełnomocnik, który przeprowadził w imieniu klienta całe postępowanie pozostałby bez wynagrodzenia. Takiej sytuacji zapobiega zawarcie przez adwokata umowy cywilnoprawnej z klientem w przedmiocie wynagrodzenia.
W okolicznościach przedmiotowej sprawy jedyna umowa, jaką przedłożył i na jaką powołał się powód to umowa o honorarium z dnia 03.04.2019 r., na podstawie której wynagrodzenie określone w § 2 zostało w pełni wypłacone. Na rozprawie w dniu 12.01.2021 r. profesjonalny pełnomocnik K. J. (1) zastępującej pozwanego I. J. (1) podniósł, iż z treści umowy nie wynika, żeby wynagrodzenie w kwotach 600 zł i 840 zł za postępowanie karne miało sią należeć powodowi. Ponadto zwrócił uwagę, że strony nie umawiały się na wynagrodzenie za reprezentację w toku postepowania karnego. Ciężar wykazania jakoby strony umówiły się w okolicznościach przedmiotowej sprawy na dodatkowe wynagrodzenie za postępowanie karne spoczywa na stronie twierdzącej, tj. na powodzie w myśl zasady: ei incumbit probatio qui dicit non qui negat. Artykuł 735 § 1 k.c. stanowi: „ Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie”. Nadto w § 2 tego przepisu ustawodawca wskazał: „ Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy”. W okolicznościach przedmiotowej sprawy przepis ten należy interpretować razem z przedłożoną umową o honorarium z dnia 03.04.2019 roku oraz razem z dokumentem pełnomocnictwa do sprawy karnej podpisanym również
w dniu 03.04.2019 r. Skoro całość stosunku prawnego umownego pomiędzy stronami powstała/została uzgodniona w dniu 03.04.2019 r. tą jedną umową (brak jakiegokolwiek dowodu, by była jeszcze inna umowa) oznacza to, że zamiarem stron w tych okolicznościach było uregulowanie tą jedną umową całokształtu również zobowiązań finansowych
(art. 65 k.c.), a tym samym adwokat W. P. zobowiązał się wykonać czynności również w ramach postępowania karnego bez dalszego wynagrodzenia ponad honorarium określone w § 2 rzeczonej umowy (wniosek z art. 735 § 1 k.c. a contrario). Taka interpretacja jest również zgodna z zasadami współżycia społecznego (art. 65 § 1 k.c.). Zważyć należy ponadto na specyfikę postępowań odszkodowawczych w ramach OC sprawcy szkody. Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. 2003 Nr 124, poz. 1152, t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2214 ze zm.)
z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Tym samym postępowanie cywilne prowadzone wobec ubezpieczyciela i postępowanie karne prowadzone wobec bezpośredniego sprawcy szkody są ze sobą zazwyczaj ściśle powiązane
i zazwyczaj toczą się równolegle, a podejmowane przez profesjonalnych pełnomocników czynności często pozostają więc w ścisłym związku zarówno z postępowaniem cywilnym jak i karnym, zwłaszcza na etapie postępowania przygotowawczego. Ponadto, zważyć należy,
że powód W. P. był również pełnomocnikiem matki powoda – K. J. (1) - dochodzącej roszczeń z tego samego zdarzenia szkodowego, a w wydruku korespondencji mailowej z kancelarii powoda widnieją również informacje o ojcu zmarłego T. J. – P. J. - jako osobie uprawnionej. Tym samym znaczna część czynności podejmowanych przez adw. W. P. dotyczyła zbiorczo wielu prowadzonych przez niego postępowań redukując (dzieląc) czas i koszty poniesione na każdą ze spraw. Powyższe spostrzeżenia potwierdzają po pierwsze fakt,
iż umowa o honorarium z dnia 03.04.2019 r. regulowała całość zlecenia między stronami,
a po drugie niezasadność żądania dalszego wynagrodzenia również w oparciu o zasady współżycia społecznego.

Dodatkowo wskazać należy w odniesieniu do żądania przez powoda wynagrodzenia za postępowanie sądowe (840 zł), że postępowanie sądowe w sprawie karnej przeciwko oskarżonemu z art. 177 § 2 k.k. zapoczątkowane zostało wniesieniem aktu oskarżenia
w październiku 2019 r., a już miesiąc później została adw. W. P. wypowiedziana umowa zlecenia z 03.04.2019 r. i zostało cofnięte pełnomocnictwo do reprezentacji w postępowaniu cywilnym i karnym. Tym samym powód nie zdążył podjąć się reprezentacji w postępowaniu sądowym karnym, a w każdym razie nie wykazał tego dowodowo, nie przedłożył też zleceniodawcy sprawozdania w trybie art. 740 k.c. Niezasadnym więc, również z punktu widzenia zasad współżycia społecznego domaganie się wynagrodzenia w tym zakresie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd oddalił żądania główne pozwu. Natomiast żądanie odsetkowe, jako akcesoryjne podzieliło los roszczeń głównych.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie zasady odpowiedzialności za wynik sprawy, tj. na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 k.p.c. oraz § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.). Na przyznaną w punkcie II sentencji wyroku od powoda na rzecz pozwanego kwotę 917,00 zł składa się kwota 900,00 zł tytułem wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika procesowego oraz kwota 17,00 zł tytułem zwrotu kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Natomiast w pkt III sentencji wyroku Sąd nakazał powodowi W. P. uiszczenie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Oleśnie kwoty 200,00 zł tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej od pozwu na podstawie art. 130 ³ § 2 k.p.c.
w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., bowiem fakt nieuiszczenia opłaty sądowej przez powoda został zauważony dopiero w toku postępowania. Tym samym powód, jako strona przegrana w tej sprawie, winien ją uiścić.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji wyroku.