Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: Asesor sądowy Magdalena Jóźwiak

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2020 roku w Łodzi

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Ltd. z siedzibą w L.

przeciwko D. C.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda (...) Ltd. z siedzibą w L. na rzecz pozwanej kwotę 1 817 zł (tysiąc osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 464/20

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 listopada 2019 roku wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) Ltd. z siedzibą w L. (Cypr) reprezentowany przez pełnomocnika procesowego w osobie radcy prawnego wniósł o zasądzenie od pozwanej D. C. następujących kwot:

1)  4 200 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

2)  875 zł bez odsetek;

3)  26,50 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

4)  261,66 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

5)  398,22 zł wraz z odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Powód wniósł również o zwrot kosztów sądowych i procesowych od pozwanej. W uzasadnieniu wskazał, że przedmiotowa wierzytelność przysługuje mu z tytułu umowy pożyczki numer (...), która została zawarta pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. a pozwaną D. C.. Według twierdzeń zawartych w pozwie, strona powodowa nabyła daną wierzytelność na podstawie umowy cesji.

/pozew k. 5 – 7v/

Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym (...) w (...) wydał nakaz w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 19 grudnia 2019 roku.

/nakaz zapłaty k. 8v/

Pozwana D. C., reprezentowana przez pełnomocnika procesowego w osobie radcy prawnego pismem z dnia 20 stycznia 2020 roku wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu.

W uzasadnieniu strona pozwana wskazała, ze kwestionuje roszczenie powoda co do zasady oraz co do wysokości, kwestionuje istnienie, rozmiar roszczenia powoda, datę wymagalności roszczenia i roszczenie odsetkowe. Pozwana wskazała również na istnienie klauzul abuzywnych w umowie pożyczki.

/sprzeciw od nakazu zapłaty k. 9v – 10/

Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2020 roku Sąd rejonowy (...) w (...) przekazał sprawę do Sądu Rejonowego dla (...) w (...).

/postanowienie k. 15v/

Pismem z dnia 6 czerwca 2020 roku powód uzupełnił braki formalne w zakresie wykazania umocowania oraz przełożył dokumenty wskazane w pozwie.

/ pismo procesowe pełnomocnika powoda k. 20 – 54/

Pozwana w piśmie z dnia 11 sierpnia 2020 roku uzupełniła sprzeciw od nakazu zapłaty, poprzez podniesienie zarzutu, że powód nie wykazał, aby skutecznie nabył wierzytelność, niewykazania faktu wnioskowania pozwanej o zawarcie ramowej umowy pożyczki oraz skutecznego zawarcia umowy pożyczki oraz zarzut przedwczesności powództwa.

/pismo procesowe pozwanej k. 58 – 64/

Do momentu wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym strony nie zmieniły swoich stanowisk.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu jako nieudowodnione.

Powód wskazał w pozwie, że domaga się zasądzenia dochodzonej kwoty z tytułu nabytej wierzytelności, przysługującej wcześniej (...) Sp. z o.o. wobec pozwanej D. C.. Wierzytelność ta miała mieć swoje źródło w umowie pożyczki zawartej przez pozwaną z (...) Sp. z o.o. dnia 10 sierpnia 2018 roku. Zgodnie z załączoną przez stronę powodową Ramową umową pożyczki numer (...), udzielenie pożyczki wymaga złożenia przez pożyczkobiorcę wniosku o jej udzielenie, za pośrednictwem formularza na stronie internetowej oraz wcześniejszej rejestracji w celu utworzenia konta użytkownika. Według postanowień umowy ramowej (pkt 3 umowy), aby zarejestrować się na Stronie internetowej, otworzyć Konto Użytkownika i zawrzeć Umowę Pożyczki, Pożyczkobiorca musi między innymi dokonać Opłaty weryfikacyjnej w kwocie odpowiednio 0,01 zł lub 1 zł. W momencie dokonania rejestracji pożyczkobiorca jednocześnie składa wniosek o pierwszą pożyczkę, a w zakresie nieuregulowanym w punkcie 8 umowy, do złożenia wniosku o udzielenie kolejnej pożyczki znajdują zastosowanie postanowienia punktu 7 (dotyczącego udzielenia pierwszej pożyczki).

Strona powodowa nie wykazała, że pozwana złożyła wniosek o zawarcie umowy pożyczki, o której mowa w pozwie, ani skutecznego zawarcia tej umowy. Umowa załączona przez stronę powodową nie zawiera podpisu pozwanej, a załączony do pisma procesowego pełnomocnika powoda z dnia 6 czerwca 2020 roku dokument znajdujący się na k. 35 akt stanowi po pierwsze dokument wewnętrzny powoda – niewygenerowany przez bank, a po drugie widniejąca w nim data operacji to 26 marca 2013 roku. W dokumencie tym wskazano tytuł operacji – „Potwierdzam warunki umowy (...) nr (...)”, podczas gdy według twierdzeń strony powodowej i załączonego przez stronę powodową wydruku umowy pożyczki i ramowej umowy pożyczki, wskazany numer tej pożyczki to również (...), a data jej zawarcia – 10 sierpnia 2018 roku. Powyższe okoliczności, podniesione przez stronę pozwaną, skutecznie podważyły wiarygodność przedłożonego wydruku, a w konsekwencji zasadności powództwa, a powód nie wyjaśnił tej rozbieżności w toku postępowania.

Na marginesie warto wskazać, że strona powodowa nie wykazała roszczenia dochodzonego pozwem nie tylko co do zasady, ale i co do wysokości, mimo podniesionych w tym zakresie zarzutów pozwanej, i mimo nałożonego na nią zobowiązania, z zakreśleniem rygoru skutków z art. 233 § 2 k.p.c. (zarządzenie z dnia 26 sierpnia 2020 roku, doręczone pełnomocnikowi powoda dnia 22 września 2020 roku).

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. stanowiącego, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne oraz art. 232 k.p.c. w myśl którego strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, obowiązkiem strony powodowej - powołującej się na istnienie umowy będącej źródłem wierzytelności - było wykazanie jej skutecznego zawarcia, następnie ewentualnego zbycia tej wierzytelności na rzecz innego podmiotu. Powód nie wykazał już tej pierwszej okoliczności. Reasumując, powód nie wykazał swojej legitymacji do dochodzenia jakiegokolwiek roszczenia od pozwanej. Z uwagi na powyższe na podstawie art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. powództwo podlegało oddaleniu.

W pkt. 2 wyroku, Sąd na podstawie art. 98 k.p.c., opierając się o zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu, zasądził od powoda, który przegrał postępowanie na rzecz pozwanej kwotę 1 817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. Na kwotę tę złożyło się wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym – na podstawie
§ 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 stycznia 2018 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa.