Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI Ka 1078/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2020 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący Sędzia Artur Achrymowicz (spr.)

Sędziowie: Dorota Dobrzańska

Sławomir Kaczor

Protokolant p.f. protokolanta Katarzyna Bednara

przy udziale Prokuratora Arkadiusza Górniaka

po rozpoznaniu dnia 10 marca 2020 roku

sprawy R. F. (1) syna Z. i Z. z domu W., urodzonego (...) w C., oskarżonego z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U nr 179, poz. 1485 z późn.zm);

P. J. (1) syna L. i K. z domu R., urodzonego (...) w L., oskarżonego z art. 43 ust.3 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 24, poz. 198 ze zm.) w zw. z art. 12 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego P. J. (1) i obrońców

od wyroku Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie z dnia 27 sierpnia 2019 roku sygn. akt III K 399/13

I Zmienia zaskarżony wyrok w odniesieniu do R. F. (1) w ten sposób, że kwotę przepadku określa na 4.200 (cztery tysiące dwieście) złotych.

II W pozostałym zakresie wyrok ten utrzymuje w mocy.

III Zasądza za postępowanie odwoławcze:

1.  od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. K. i adw. G. G. wynagrodzenie za obronę z urzędu w kwotach po 516 (pięćset szesnaście) złotych 60 groszy;

2.  na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe:

a)  od P. J. (1) – 1.836 (tysiąc osiemset trzydzieści sześć) złotych 60 groszy,

b)  od R. F. (1) – 2.036 (dwa tysiące trzydzieści sześć) złotych 60 groszy.

Dorota Dobrzańska Artur Achrymowicz Sławomir Kaczor

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 1078/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

3

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie z dn. 27.8.2019 r. sygn. III K 399/13

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Apelacja obrońcy oskarżonego P. J. (1):

obrazy art. 4, art. 5 § 2, art. 7 i art. 410 K.p.k. przez:

- pominięcie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego,

- "nie rozstrzygnięcie" (ortografia w oryginale) na jego korzyść wątpliwości,

- dowolną ocenę dowodów,

polegające na uznaniu za wiarygodne zeznań C. K. ze śledztwa, choć:

- nie potwierdził ich przed sądem,

- nie zostały potwierdzone innymi dowodami,

- są sprzeczne z zeznaniami innych świadków, zwłaszcza Ł. S.,

- są nielogiczne i niespójne.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Powołanie przez Skarżącego art. 4, art. 5 § 2 i art. 410 K.p.k. jest nieporozumieniem w sytuacji, gdy nie wskazuje ani żadnych pominiętych przez Sąd Rejonowy okoliczności, które wynikałyby z dowodów uznanych za wiarygodne, a miałyby przemawiać na rzecz oskarżonego (trudno przecież rozsądnie oczekiwać, by zostały uwzględnione okoliczności wynikające z dowodów, którym Sąd nie dał wiary), ani też żadnych wątpliwości faktycznych w rozumieniu ww. przepisu, a jedynie kwestionuje ocenę wiarygodności zeznań C. K..

Co do zasady, z logicznego punktu widzenia, nie sposób w ogóle, by pominięcie jakichś okoliczności lub rozstrzygnięcie wątpliwości (abstrahując nawet od tego, czy zgodne z regułą art. 5 § 2 K.p.k.) mogło polegać na uznaniu jakiegoś dowodu za wiarygodny lub niewiarygodny.

W odniesieniu natomiast do twierdzeń zarzutu i jego argumentacji:

Jakkolwiek po latach od złożenia zeznań w śledztwie, w toku kolejnych postępowań sądowych, C. K. wykazywał wyraźną niechęć do składania zeznań, „zasłaniając się” niepamięcią (dostrzegli to biegli: zarówno opiniujący w niniejszej sprawie, stwierdzając, że świadek nie wykazuje istotnych deficytów w tym zakresie, a jedynie symuluje zaburzenia pamięci, jak i biegła, na którą powoływał się Skarżący /k. 983-984/, a która w sprawie IX K 3/14 postawę tę określiła jako kalkulacyjno – manipulacyjną /k. 1204/, co z kolei słusznie Sąd I instancji wiązał m.in. z jego ówczesnym statusem osadzonego /k. 1223/), jednak samo przez się nie jest to wystarczającym, racjonalnym powodem, by odmówić wiary jego wcześniejszym depozycjom.

To zaś, że zeznania C. K. są jedynym dowodem sprawstwa, czy że przeczył im inny świadek (Ł. S. - jak ustalił Sąd Rejonowy - nabywca marihuany od oskarżonego), nie wyklucza przecież ani możliwości uznania ich na podstawie kryteriów art. 7 K.p.k. za wiarygodne, ani też poczynienia w oparciu o nie ustaleń, które stały się podstawą przypisania oskarżonemu przez Sąd I instancji popełnienia przestępstwa.

Skarżący nie wskazał z jakich konkretnie powodów zeznania C. K. miały być nielogiczne i z czym konkretnie niespójne (k. 1257).

Sąd I instancji słusznie natomiast uznał je za co do zasady wiarygodne.

Otóż to, na ile szczegółowo i jak konsekwentnie C. K. w toku kolejnych przesłuchań w różnych postępowaniach, na przestrzeni trzech lat opisywał nie tylko zdarzenie z udziałem Ł. S. (k. 27, 29, 169, 243, 247 akt III K 6/13), ale i szereg innych, w tym np. włamań (co trafnie dostrzegł Sąd I instancji – k. 1222 in fine, 1222v), samo przez się wskazuje na wiarygodność owej relacji.

C. K. przedstawił bardzo wiele zdarzeń co do różnych osób, zastrzegając przed prokuratorem: „nie mam zamiaru niczego ukrywać /…/ liczę jednak, że otrzymam nadzwyczajne złagodzenie kary”. Podkreślał, że nie ma problemów z pamięcią i nie opisuje wydarzeń, jeśli „czegoś nie pamięta lub mu się wydaje, że tak było”, zaznaczając wyraźnie, że może mieć wątpliwości jedynie co do umiejscowienia zdarzeń w czasie, ale nie co do samych faktów, „dlatego będę konkretne zdarzenia odnosił do innych zdarzeń znanych powszechnie” (k. 20 III K 6/13).

Co więcej, C. K. w istocie nie zeznawał „przeciwko” P. J., lecz opisywał szeroko działalność Ł. S., a jedynie w jej ramach i to dopiero po blisko 4 godzinach 1. chronologicznie przesłuchania na k. 18-27 pojawiła się relacja o jednej z wielu transakcji, tym razem polegającej na nabyciu przez Ł. S. marihuany, właśnie w obecności C. K., od jego znajomego – R. P. i prowadzącego z nim wspólnie działalność w tym zakresie P. J. (1).

Zupełnie dowolnym byłoby w tej sytuacji przyjęcie, że świadek wymyślił wszystkie te zdarzenia, by uzyskać nadzwyczajne złagodzenie kary, a zajście dotyczące czynu zarzuconego P. J. w pkt. 2 – z uwagi na rzekomy konflikt z tym oskarżonym.

W szczególności nieprzekonująca byłaby koncepcja, jakoby C. K. nie chciał zeznawać, by nie ujawnić, że nie pamięta jak opisywał w toku śledztw zdarzenia, które nie miały miejsca, a zostały przez niego po prostu zmyślone, która zdaje się wynikać z nieco enigmatycznego sformułowania „Jedną z możliwych odpowiedzi jest to, iż świadek nie zapamiętał dokładnie wypowiadanych pod adresem oskarżonego oskarżeń w toku postępowania przygotowawczego i nie był w stanie ich dokładnie przytoczyć” (uzasadnienie w sprawie IV K 1050/13 na k. 1196).

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.2.

Apelacja obrońcy oskarżonego P. J. (1):

zarzut obrazy art. 7 w zw. z art. 424 § 1 K.p.k. przez wadliwe sporządzenie uzasadnienia wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Elementarna logika wskazuje, iż rzekoma wadliwość uzasadnienia, czyli czynności późniejszej, nie może wpływać na czynność wcześniejszą, czyli wyrokowanie. Oczywistość ta znalazła wyraz w art. 455a K.p.k. To natomiast, że Sąd I - właśnie ze względów logicznych - nie mógł dać wiary dowodom sprzecznym z tymi, którym dał wiarę, jest samo przez się zrozumiałe, zaś powody, dla których uznał zeznania C. K. za wiarygodne, wynikają z całokształtu pisemnych motywów wyroku.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.3.

Apelacja obrońcy oskarżonego P. J. (1):

zarzut obrazy art. 8 § 1 K.p.k. przez uznanie zeznań za wiarygodne m.in. dlatego, że były podstawą prawomocnych wyroków w innych sprawach.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy wszelkie kwestie faktyczne rozstrzygnął samodzielnie. Samodzielnie też oceniał wiarygodność dowodów, zaś fakt przytoczony w zarzucie wziął jedynie pod uwagę - w żadnym razie nie uznał przecież, by jakiekolwiek oceny innych sądów były dlań wiążące.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.4.

Apelacja obrońcy oskarżonego P. J. (1):

zarzut błędnego ustalenia, że oskarżony był karany.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skarżący nie wykazał, by kwestionowane ustalenie miało wpływ na treść wyroku.

W istocie jednak Sąd I instancji przyjął: "P. J. (1) nie był karany" (wersy 6-7 od końca na k. 1225v) i ta przesłanka została uwzględniona przy wymiarze kar.

Nawet jednak, gdyby stało się inaczej, nie sposób byłoby wymierzone przez Sąd I instancji kary uznać nie tylko za niewspółmiernie surowe, ale za surowe. W ocenie Sądu Okręgowego są one łagodne, jeśli nie rażąco wręcz łagodne, w stosunku do szkodliwości społecznej przypisanego oskarżonemu przestępstwa i stopnia jego zawinienia.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Adekwatny do treści zarzutu byłby wniosek o złagodzenie kar (absurdalnym byłoby oczekiwanie uniewinnienia lub uchylenia wyroku nawet, gdyby ustalenie było rzeczywiście błędne i rzeczywiście negatywnie wpłynęło na jakość rozstrzygnięcia o karze). Skarżący wniosku takiego jednak nie sformułował.

3.5.

Apelacja oskarżonego P. J. (1):

zarzut obrazy art. 7 K.p.k. przez uznanie za wiarygodne zeznań C. K..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W pełni aktualna w tym zakresie pozostaje argumentacja przedstawiona w sekcji 3.3.1.

W jej uzupełnieniu wskazać jedynie należy, iż zupełnie niezasadne byłoby w świetle owych uprzednich uwag przyjęcie, że C. K. wymyślił zajście dotyczące czynu zarzuconego P. J. w pkt. 2 z uwagi na rzekomy konflikt oskarżonym. Konflikt ten - wg twierdzeń zawartych w apelacji oskarżonego (k. 1252) - przedstawia się wręcz iluzorycznie i nieprzekonująco: C. K. miałby mieć żal do P. J. dlatego, że ten był kolegą człowieka, który oszukał jego ówczesną dziewczynę; który był zresztą dość bliskim znajomym samego C. K.. Nawet zakładając hipotetycznie, że takie zdarzenie miało miejsce, trudno znaleźć racjonalne uzasadnienie dla istnienia po stronie C. K. żalu do P. J., a już zupełnie abstrakcyjnie przedstawia się tłumaczenie oskarżonego, że z powodu owego żalu miałby zostać przez C. K. bezzasadnie pomówiony.

Podobnie sąd odwoławczy ocenił twierdzenia apelacji, jakoby oskarżony po zamknięciu przewodu miałby spotkać jakiegoś (nie wskazał o kogo miałoby chodzić) znajomego, który przypomniał mu o tym, że C. K., na skutek urazu mechanicznego z dzieciństwa, miał jakąś wadę wzroku. Notabene dotyczyła ona tylko jednego oka, a przy tym najwyraźniej musiałaby być znikoma, skoro nie tylko Sąd Rejonowy, w bezpośrednim kontakcie ze świadkiem, ale i sam oskarżony, który przecież o tej wadzie miał wiedzieć już w przeszłości, nie dostrzegł w jego zachowaniu na rozprawie nic nietypowego, a zwłaszcza takiego, co by mogło na problemy ze wzrokiem wskazywać. A przecież wada musiałby być bardzo poważna i dotyczyć obojga oczu, by rozsądnie stawiać tezę, że świadek, będąc obecny przy transakcji, i to nie w jakimś hangarze, czy hali, lecz mieszkaniu, z którego korzystał oskarżony (bez znaczenia jest przy tym do kogo formalnie należało), a zatem w odległości rzędu od kilkudziesięciu centymetrów do kilku metrów od uczestników zdarzenia, miałby któregoś z nich nie widzieć dokładnie na tyle, by być pewnym jego tożsamości.

Na tym tle postulat, by zwracać się do ambulatorium jednostki penitencjarnej o dokumentację okulistyczną świadka, odpowiada kryterium z art. 170 § 1 pkt 2 K.p.k. – okoliczność czy i ewentualnie w jakim stopniu uszkodzone jest jego oko nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia, skoro wątpliwości nie budzi sprawność drugiego.

Chybiony był też argument oskarżonego o „niemożności popełnienia czynu z uwagi na fakt przyjmowania leków psychotropowych” i związany z nim wniosek, by prowadzić postępowanie dowodowe z dokumentacji jego leczenia szpitalnego od 6 do 19.12.2002 r.

Przede wszystkim przyjmowanie tego rodzaju leków nie wyklucza w żaden sposób przypisanego oskarżonemu udziału w obrocie marihuaną, więc dokumentacja lekarska co do zasady nie miałaby znaczenia dla rozstrzygnięcia. Co więcej, przestępstwo popełnione zostało po zakończeniu hospitalizacji – w styczniu i lutym 2003 r., zaś z dokumentacji nie wynikałoby przecież, że oskarżony w tym czasie jakiekolwiek leki faktycznie przyjmował, więc nawet przy hipotetycznym założeniu sensowności jego tezy, dowód z owej dokumentacji byłby bez znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Gołosłowne pozostały natomiast zawarte w zarzucie twierdzenia, jakoby zeznania C. K. były „nielogiczne i wewnętrznie sprzeczne” (k. 1251).

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.6.

Apelacja obrońcy oskarżonego R. F. (1):

zarzut obrazy art. 7 i art. 410 K.p.k. przez niewskazanie w jakim fragmencie materiał z podsłuchu potwierdza sprawstwo oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rzekome niewskazanie, a zatem niedostatki motywacji rozstrzygnięcia, nie stanowią obrazy żadnego z wymienionych przepisów, a jedynie mogłyby być oceniane na płaszczyźnie wymogów art. 424 § 1 pkt 1 K.p.k. Jednak wadliwość tego rodzaju, ze względów wskazanych już uprzednio w sekcji 3.3.2, nie może stanowić skutecznej podstawy odwoławczej.

Natomiast Sąd I instancji wyraźnie odniósł się do nagrań rozmów dotyczących "zamówienia" (k. 1224 i 1224v).

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.7.

Apelacja obrońcy oskarżonego R. F. (1):

zarzut obrazy art. 410 K.p.k. przez pominięcie twierdzenia K. M., że nie zna oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Jakkolwiek, literalnie, acz pobieżnie, odczytując zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku relację na temat oceny zeznań K. M., można odnieść wrażenie, że Sąd Rejonowy uznał je en bloc za wiarygodne, jednak jest to znaczne uproszczenie.

Otóż Sąd przytoczył najpierw, wynikające z zeznań K. M. okoliczności dotyczące pobytu świadka w C., podróży samochodem kierowanym przez S. T. do L. oraz zatrzymania go wraz z przewożoną amfetaminą, a następnie skwitował: „W zeznaniach swych K. M. zeznał zgodnie z ustalonym stanem faktycznym (k. 597v), a tym samym sąd uznał jego zeznania za wiarygodne” (k. 1222v).

Zatem ocena zeznań K. M. jako wiarygodnych expressis verbis odnosi się wyłącznie do tego przytoczonego wyżej fragmentu, a nie fragmentu, w którym zaprzeczał na rozprawie, aby znał oskarżonych.

W istocie można więc „zarzucić” Sądowi Rejonowemu jedynie brak precyzji, czy niedopowiedzenie, lecz teza, że dał wiarę K. M. także w tym zakresie, że nie znał oskarżonego, a więc – pośrednio – że nie kupował od niego amfetaminy, jest pozbawiona podstaw.

Oczywistym jest, że świadek ten był wiarygodny o ile potwierdzał fakt w istocie, w świetle protokołu przeszukania i zeznań policjantów, niezaprzeczalny, tj. przewożenie amfetaminy. Skoro natomiast Sąd I instancji oparł rozstrzygnięcie na dowodach w postaci zapisów nagranych rozmów i dotyczącej tych nagrań opinii, to logika wyklucza, by dał K. M. wiarę także w zakresie, w jakim przecząc znajomości z oskarżonym, kwestionował pośrednio pochodzenie tej substancji od R. F.. W ocenie sądu odwoławczego K. M. w tym zakresie, czyli zaprzeczając, by znał oskarżonego, z pewnością wiarygodny nie był. Wynika to niezbicie z treści nagranych rozmów, którym Sąd I instancji poświęcił w uzasadnieniu wyroku wiele uwagi i trafnie je ocenił.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.8.

Apelacja obrońcy oskarżonego R. F. (1):

zarzut obrazy art. 7 i art. 410 K.p.k. przez oparcie ustaleń jedynie na opinii biegłego z zakresu fonoskopii, choć oskarżony konsekwentnie kwestionował sprawstwo.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Żaden z wymienionych przepisów nie wyklucza uznania za wiarygodne pojedynczego dowodu ani uznania za przekonującą pojedynczej opinii (drugi z nich w ogóle nie dotyczy takiej oceny). Żaden z przepisów K.p.k. nie wymaga też, dla oparcia ustaleń na jakimś dowodzie, by nie przeczył mu oskarżony.

Skarżący nie wykazał natomiast wadliwości owej opinii (w szczególności na płaszczyźnie art. 201 K.p.k., formułując stosowne wnioski).

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.9.

Apelacja obrońcy oskarżonego R. F. (1):

zarzut obrazy art. 4, art. 5 § 2, art. 7, art. 201 i art. 410 K.p.k. przez oparcie ustaleń na opinii biegłego z zakresu fonoskopii, choć materiał porównawczy pobrano na rozprawie w toku rozmowy telefonicznej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Pogląd laika, jakim w zakresie fonoskopii jest Skarżący, o rzekomo negatywnym wpływie sposobu pobrania materiału porównawczego, trudno uznać za przekonujący w sytuacji, gdy stoi on wprost w sprzeczności ze stanowiskiem fachowca, który jasno i przekonująco stwierdził, iż materiał został pozyskany prawidłowo i pozwalał na opiniowanie (w przeciwnym wypadku by się tego nie podjął - k. 893). W uzupełnieniu (k. 917) biegły odniósł się też do kwestii zestawu głośnomówiącego oraz obiekcji obrońcy wyrażonych we wniosku (k. 913).

Niezależnie od informacji udzielonych przez biegłego wskazać należy, iż dowodowe nagrania pochodziły właśnie z rozmów telefonicznych i to prowadzonych przecież w rozmaitych miejscach (przy tym nie zawsze można by w ogóle ustalić w jakich konkretnie, a iluzją byłoby odtworzenie dokładnie takich warunków, jakie panowały np. na ulicy, czy w jadącym aucie z włączonym radiem).

Opinia biegłego (k. 873 - zastosowane metody, k. 874-891 - relacja z badań, k. 892 - wnioski) jest zaś jak najbardziej rzetelna, fachowa i przekonująca. W szczególności - co wynika z wniosków w pkt. 5 i 6 - dwie metody dały wyniki jednoznacznie wskazujące pochodzenie nagranego głosu od oskarżonego.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.10.

Apelacja obrońcy oskarżonego R. F. (1):

zarzut obrazy art. 167 w zw. z art. 366 § 1 K.p.k. przez odstąpienie od przesłuchania S. T..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy nie miał możliwości przeprowadzenia wnioskowanego dowodu: S. T. od 1993 r. nie mieszka pod wskazanym adresem (k. 918), a ponawiane próby ustalenia przez Sąd (Skarżący nie wykazał w tym zakresie inicjatywy) aktualnego adresu zakończyły się niepowodzeniem (k. 934-936).

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.11.

Apelacja obrońcy oskarżonego R. F. (1):

zarzut obrazy art. 627 K.p.k. przez zasądzenie od oskarżonego wydatków.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie sposób uznać, iż przez zasądzenie doszło do obrazy przepisu, który mówi właśnie: "Od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa".

Notabene przepis mówiący o zwolnieniu, którego tzw. fachowemu podmiotowi nie wypada wskazywać, nawet przy założeniu trafności tezy zarzutu, jakoby oskarżony nie był w stanie ponieść wydatków, przewiduje jedynie taką możliwość. Zatem rzeczą Skarżącego byłoby wykazanie, czego nie uczynił, że nieskorzystanie z możliwości zwolnienia przepis ów obraża.

Natomiast w odniesieniu do argumentacji zawartej w uzasadnieniu apelacji (k. 1245) wskazać należy, iż:

1)  to nie postawa procesowa oskarżonego (zaprzeczenia w kwestii autentyczności nagranego głosu), lecz prawidłowo ustalone przez Sąd I instancji fakty (pochodzenie owego głosu od oskarżonego) stanowią punkt odniesienia dla oceny zasadności obciążenia go kosztami opinii;

2)  niewyraźna grafika ilustracji w pisemnej opinii, nie jest – o czym Skarżący wie doskonale z uzyskanych od biegłego wyjaśnień (k. 917), których nie kwestionował w trybie art. 201 K.p.k. – kwestią jakości wydruków, tj. wynikiem niedbałości autora, usterki drukarki, czy złej jakości tonera lub tuszu, lecz ilustracją badanego głosu – wynika ze specyfiki przedmiotu opinii.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Nawet, gdyby zarzut był trafny, nie byłby to racjonalny powód do postulowanych rozstrzygnięć.

3.12.

Apelacja obrońcy oskarżonego R. F. (1):

zarzut błędnego ustalenia sprawstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sprawstwo wprost wynika z treści wspomnianych wyżej nagrań i dotyczącej ich opinii, a pośrednio - z zeznań K. M. we wskazanej w sekcji 3.3.7 części zasługującej na wiarę.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Niezasadność zarzutu.

3.13.

Apelacja obrońcy oskarżonego R. F. (1):

zarzut rażącej niewspółmierności kary w stosunku do "okoliczności związanych z ustaleniem stanu faktycznego", postawy oskarżonego oraz jego sytuacji życiowej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie sposób rzeczowo odnieść się do cytowanego wyżej enigmatycznego sformułowania. Podobnie rzecz się ma z postawą oskarżonego, skoro Skarżący nie wyjaśnił o jaką postawę chodzi albo też w jaki sposób fakt, że oskarżony konsekwentnie przeczył sprawstwu, miałby przemawiać za wymierzeniem mu niższych kar. Uzasadnienie apelacji nie zawiera w kwestii tego zarzutu żadnej argumentacji, zaś w ocenie sądu odwoławczego kary są zdecydowanie, jeśli nie wręcz rażąco, łagodne.

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Nawet, gdyby zarzut był trafny, nie byłby to racjonalny powód dla postulowanych rozstrzygnięć.

3.14.

Apelacja obrońcy oskarżonego R. F. (1):

zarzut obrazy art. 45 § 1 K.k. przez orzeczenie przepadku w kwocie 5.400 zł, choć z materiału dowodowego nie wynika sprawstwo, a kwota stanowi "jedynie teoretyczne wyliczenie".

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zasadność stosowania wskazanego w zarzucie przepisu nie podlega ocenie z punktu widzenia stanowiska procesowego oskarżonego, lecz ustaleń sądu. Jeśli zatem Sąd I instancji przypisał oskarżonemu popełnienie przestępstwa polegającego na odpłatnym zbyciu amfetaminy, to co do zasady oczywiście trafnie orzekł przepadek.

Skoro natomiast nie została ustalona cena transakcji, to zgodnie z art. 5 § 2 K.p.k. należało przyjąć minimalną, a nie średnią (jak uczynił Sąd Rejonowy) cenę występującą wg biegłego w obrocie, tj. 7 zł za gram (k. 992).

Wniosek

O zmianę wyroku przez uniewinnienie, a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Nawet, gdyby zarzut był w pełni trafny, tj. gdyby Sąd Rejonowy niesłusznie orzekł przepadek, nie byłby to racjonalny powód dla postulowanych rozstrzygnięć.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Skazania.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Nieskuteczność zarzutów apelacji i brak uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Obniżenie kwoty przepadku.

Zwięźle o powodach zmiany

Powód wskazany w sekcji 3.3.14.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III 1.

III 2.

Zgodnie z art. 619 § 1 K.p.k. i art. 618 § 1 pkt 11 Skarb Państwa wykłada wydatki z tytułu nieopłaconej przez oskarżonych pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

W myśl art. 636 § 1 K.p.k., wobec nieuwzględnienia apelacji, oskarżonych obciążają koszty postępowania odwoławczego: opłaty po 300 złotych od kar pozbawienia wolności i po 20% od grzywien (art. 2 ust. 1 pkt 4 i z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych) oraz wydatki z tytułu ryczałtu za doręczenia pism (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym), a także z tytułu obrony z urzędu.

7.  PODPIS

Dorota Dobrzańska Artur Achrymowicz Sławomir Kaczor

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca P. J. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazanie

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

P. J. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazanie

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca R. F. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skazanie

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana