Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 693/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 listopada 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

sędzia Jarosław Klon

Protokolant

Katarzyna Stefańczyk

po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2020 r. w Gliwicach

sprawy W. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania W. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 17 kwietnia 2020 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu W. S. prawo do emerytury pomostowej od dnia 1 lipca 2020r.

(-) Sędzia SO Jarosław Klon

Sygn. akt. VIII U 693/20

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 kwietnia 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. odmówił ubezpieczonemu W. S. prawa do emerytury pomostowej w związku z tym, iż nie udowodnił on 15-letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach – okresy które nie zostały zaliczone do pracy w warunkach szczególnych zostały w decyzji wymienione i wskazano tego przyczyny. Nadto organ rentowy wskazał, że wnioskodawca nie rozwiązał stosunku pracy.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do emerytury pomostowej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Stan faktyczny:

W dniu 3 października 2019. ubezpieczony W. S., urodzony (...), złożył wniosek o emeryturę pomostową, wniosek ten ponowił 8 listopada 2019 roku. Ubezpieczony 60 lat ukończył (...) Wykazał on 34 lata, 8 miesięcy i 21 dzień okresów składkowych i nieskładkowych.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. zaliczył ubezpieczonemu do pracy w szczególnych warunkach następujące okresy:

- od 6.03.1979 – 31.07.1981 roku (2 lata, 4 miesiące i 25 dni),

- od 2.10.1981 – 31.08.1982 roku (10 miesięcy i 29 dni),

- 16.12.1982 – 13.05.1983 roku (4 miesiące i 28 dni),

- 23.01.1985 – 26.01.1987 roku (2 lata i 3 dni,),

- 19.02.1987 – 27.02.1987 roku (9 dni),

- 3.09.2012 – 31.12.2019 roku (7 lat 3 miesiąc i 28 dni).

Organ rentowy nie uwzględnił następujących okresów:

- od 3.03.1988 roku do 7.12.1988 roku,

- od 29.12.1988 roku do 7.11.1990 roku

- od 8.12.1990 roku do 17.12.1995 roku,

z racji tego, że brak było wyjaśnienia na jakiej podstawie w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach z 18.09.2015 roku pracodawca powołał się na zarządzenie nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych dnia 1 sierpnia 1983 roku, skoro (...) w B. jest przedsiębiorstwem z branży komunikacyjnej a nie budowlanej,

- od 12.12.1999 – 31.10.2002 roku (zatrudnienie w P.U.H. (...)) ponieważ w zaświadczeniu do świadectwa pracy z 17.02.2020 roku brak było informacji, czy praca wykonywana była w pełnym wymiarze czasu pracy, ponadto na tym dokumencie brak było pieczątki firmowej oraz imiennej pracodawcy,

- od 01.11.2002 – 31.01.2003 roku oraz od 10.08.2004 – 23.08.2004 roku (zatrudnienie w (...) spółce jawnej w P.), ponieważ w pkt. 4.8 świadectwa pracy z 31.01.2003 i 24.08.2004 roku pracodawca nie podał informacji czy pracę w warunkach szczególnych wykonywał stale i w pełnym wymiarze pracy,

- od 01.02.2005 – 31.10.2008 roku (zatrudnienie w P.U.H DELTA) ponieważ w zaświadczeniu do świadectwa pracy z 3.11.2008 roku brak było informacji czy praca w warunkach szczególnych wykonywana była stale a nadto pracodawca błędnie powołał dział VII Rozporządzenie Rady Ministrów z 7.02.1983 roku, ponadto na zaświadczeniu do świadectwa pracy z 17.02.2020 roku brak było informacji czy praca wykonywana była w pełnym wymiarze czasu pracy oraz dokument nie spełniał warunków formalnych bowiem pieczęć nie była firmowa i bez imienia pracodawcy,

- od 01.11.2011 – 14.01.2012 roku (zatrudnienie w Usługach Przewozowych (...) w C.), ponieważ pracodawca nie zgłosił go do pracy w warunkach szczególnych.

Dowód: decyzja ZUS z dnia 17 kwietnia 2020 roku o numerze (...), wniosek o emeryturę pomostową,

Ubezpieczony był zatrudniony:

- w okresie od 6.03.1979 – 31.07.1981 roku stale i w pełnym wymiarze w zakładowych służbach kolejowych bezpośrednio i stale związanych z utrzymaniem ruchu pociągów, określonych w wykazie A, Dziale VIII poz.13 Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze (Dz.U. Nr. 8 poz. 43 z późniejszymi zmianami) na stanowisku manewrowy – okres ten został zaliczony przez organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych,

- w okresie od 2.10.1981 -31.08.1982 roku, zatrudnienie wymienione w dziale VIII poz. 13 wykazu A prac zakładowych służb kolejowych bezpośrednio związanych z utrzymaniem ruchu pociągów, - okres ten został zaliczony przez organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych,

- w okresie od 16.12.1982 roku do 13.05.1983 roku, zatrudnienie wymienione w dziale III, poz. 23 wykazu A, jako wybijanie, oczyszczanie i wykańczanie odlewów, na stanowisku –operator maszyn i obróbki wiórowej odlewów żeliwnych – okres ten został zaliczony przez organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych,

- w okresie od 19.02.1987 – 27.02.1987 roku – w charakterze wymienionym w dziale III, poz. 23 wykazu A, jako wybijanie, oczyszczanie i wykańczanie odlewów, na stanowisku –operator maszyn i obróbki wiórowej odlewów żeliwnych – okres ten został zaliczony przez organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych,

- w okresie od 3.03.1988 do 29.20.1996 roku, gdzie od 03.03.1988 – 7.12.1988, od 29.12.1988-7.11.1990, od 8.12.1990-5.04.1992 roku, od 17.05.1992-30.09.1992 roku, od 12.10.1992 do 1.11.1992, od 9.11.1992 – 29.11.1992 roku, od 14.12.1992 – 1.02.1993, od 12.02.1993-28.02.1993 roku, od 20.03.1993-4.05.1993 roku, od 24.05.1993 – 6.07.1993 roku, od 10.08.1993-6.10.1993 roku, od 16.10.1993-2.11.1993 roku, od 3.03.1994 – 5.06.1994 roku, od 27.06.1994 -21.09.1994 roku, od 26.09.1994 -17.10.1994 roku, od 31.10.1994 – 15.11.1994 roku, od 5.12.1994 – 23.01.1995 roku, od 1.04.1995 – 18.06.1995 roku, od 1.11.1995 do 17.12.1995 roku, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, był kierowcą autobusów o liczbie miejsc siedzących większej niż 15 osób, a praca ta wymieniona jest w wykazie A dziale VIII poz. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.1998.162.1118),

- w okresie od 1.11.2002 – 31.01.2003 roku w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w warunkach szczególnych jako kierowca autobusu o liczbie miejsc powyżej 15,

- w okresie od 10.08.2004 – 23.08.2004 roku w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w warunkach szczególnych jako kierowca autobusu o liczbie miejsc powyżej 15,

- w okresie od 1.02.2005 roku do 31.10.2008 roku – w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych, jako kierowca autobusu miejskiego o 35 miejscach siedzących,

- w okresie od 1.11.2011 – 14.01.2012 roku w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych, jako kierowca autobusu o liczbie miejsc powyżej 15 osób w transporcie publicznym na linii komunikacji miejskiej,

- w okresie od 3.09.2012 roku do 30.06.2020 roku świadczył w pełnym wymiarze czasu pracy pracę w warunkach szczególnych, jako kierowca autobusu o liczbie miejsc siedzących powyżej 15 miejsc – załącznik nr 2 pkt.8 Ustawy z dnia 19.122008 roku o emeryturach pomostowych.

Dowód: świadectwo pracy z (...) S.A z 27.10.2015 roku, świadectwo pracy (...) S.A S. z 23.września 2015 roku, świadectwo pracy z 18.09.2015 z Przedsiębiorstwa (...) S.A w upadłości, świadectwo pracy z (...) spółka jawna H. R., P. A.,, z 31.01.2003 roku oraz świadectwo pracy z tego zakładu pracy z 24.08.2004 roku, zaświadczenie do świadectwa pracy z dnia 3 listopada 2008 roku z P.U.H. (...), świadectwo pracy z 14.01.2012 roku- Usługi Przewozowe – (...), świadectwo pracy z Przedsiębiorstwa (...) Spółki z o.o. w G. z dnia 30.06.2020 roku, zeznania W. S. - rozprawa z 2 listopada 2020 roku,

W. S. rozwiązał stosunek pracy z dniem 30 czerwca 2020 roku.

Dowód: świadectwo pracy z Przedsiębiorstwa (...) Spółki z o.o. w G. z dnia 30.06.2020 roku, zeznania W. S. - rozprawa z 2 listopada 2020 roku, zeznania W. S. – rozprawa z 2 listopada 2020 roku,

Argumentacja prawna:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (t.j.: Dz.U. z 2018r., poz. 1924) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Natomiast po myśli art. 3 ust. 1, 4 i 7 ustawy prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 1. Za takich pracowników uważa się również osoby wykonujące przed dniem wejścia w życie ustawy prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Ubezpieczony ukończył 60 lat w dniu (...), ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący ponad 34 lata 8 miesięcy i 21 dni, a to na dzień wydania przez organ rentowy zaskarżonej decyzji, oraz nastąpiło rozwiązanie z nim stosunku pracy.

Organ rentowy prawidłowo zaliczył ubezpieczonemu do stażu pracy w szczególnym charakterze okres zatrudnienia wykazane w decyzji.

Nie można się zgodzić z organem rentowym co do tego, że nie zaliczył okresu zatrudnienia:

- w okresie od 3.03.1988 do 29.20.1996 roku, gdzie od 03.03.1988 – 7.12.1988, od 29.12.1988-7.11.1990, od 8.12.1990-5.04.1992 roku, od 17.05.1992-30.09.1992 roku, od 12.10.1992 do 1.11.1992, od 9.11.1992 – 29.11.1992 roku, od 14.12.1992 – 1.02.1993, od 12.02.1993-28.02.1993 roku, od 20.03.1993-4.05.1993 roku, od 24.05.1993 – 6.07.1993 roku, od 10.08.1993-6.10.1993 roku, od 16.10.1993-2.11.1993 roku, od 3.03.1994 – 5.06.1994 roku, od 27.06.1994 -21.09.1994 roku, od 26.09.1994 -17.10.1994 roku, od 31.10.1994 – 15.11.1994 roku, od 5.12.1994 – 23.01.1995 roku, od 1.04.1995 – 18.06.1995 roku, od 1.11.1995 do 17.12.1995 roku, w Przedsiębiorstwie (...) S.A aktualnie w upadłości, świadczył pracę w warunkach szczególnych.

Ze świadectwa pracy z tego przedsiębiorstwa wynika, że w tym okresie W. S. pracował tam jako kierowca autobusu o liczbie miejsc powyżej 15 osób i praca ta jest pracą w warunkach szczególnych, wymieniona w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.1998.162.1118) a wymieniona jest w dziele VIII w punkcie 2 – jako praca kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalizowanych, specjalistycznych (specjalnych), pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów.

Czyli ubezpieczony, który w wyżej wymienionych okresach pracował jako kierowa autobusów o ciężarze całkowity powyżej 3,5 tony o liczbie miejsc powyżej 15, świadczył pracę w warunkach szczególnych. Również z zeznań odwołującego się wynika, że taką pracę, w tym okresie w takim charakterze świadczył. Zatem ten okres musiał być zaliczony do pracy w warunkach szczególnych i nie ma tutaj znaczenia, że w świadectwie pracy z 18 września 2015 roku pracodawca odwołał się do Zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, skoro rodzaj pracy wykonywanej przez ubezpieczonego odpowiada pracy, uznawanej za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych, w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.1998.162.1118), w dziale VIII punkcie 2. Sumując te okresy to daje 3 lata 9 miesięcy i 3 dni.

Podobnie brak było podstaw do niezaliczenia pracy odwołującego się:

- w okresie od 1.11.2002 – 31.01.2003 roku,

- w okresie od 10.08.2004 – 23.08.2004 roku,

- w okresie od 1.02.2005 roku do 31.10.2008 roku,

- w okresie od 1.11.2011 – 14.01.2012,

kiedy to stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowcy samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, był kierowcą autobusów o liczbie miejsc siedzących większej niż 15 osób, a praca ta wymieniona jest w wykazie A dziale VIII poz. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.1998.162.1118). Nie tylko świadczą o tym dokumenty, ale również zeznania odwołującego się. Na marginesie konieczne jest poczynienie uwagi, że w świadectwie pracy z (...) spółka jawna, H. R. i P. A. wskazany jest wymiar pracy ubezpieczonego jako cały etat a, w ocenie sądu, świadectwo to jest dokumentem wystarczającym aby stwierdzić, że w czasie od 1.11.2002 roku – 31.01.2003 roku, ubezpieczony pracował w warunkach szczególnych, jako kierowca autobusu o liczbie miejsc powyżej 15.

Taka sama sytuacja ma miejsce co do świadectwa pracy z tej samej firmy z dnia 24.08.2004 roku, gdzie okres zatrudnienia w warunkach szczególnych to 10.08.2004 – 23.08.2004 roku.

Nadto ubezpieczony złożył świadectwo pracy z tej firmy z dnia 23.07.2020 roku, gdzie obydwa okresy zostały potwierdzone, co jeszcze wzmacnia powyższą argumentację. (k.42 akt sprawy)

Reasumując okres pracy w warunkach szczególnych w (...) to 3 miesiące i 14 dni.

W zakresie pracy u pracodawcy H. P. – Usługi Przewozowe w C., to w świadectwie pracy z dnia 14.01.2012 roku wyraźnie zaznaczono, że ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych, jako kierowca autobusu o liczbie pasażerów powyżej 15, w okresie od 1.11.2011 – 14.01.2012 roku. Potwierdził to w swych zeznaniach ubezpieczony. Dla sądu są to wystarczające dowody na to, że w wyżej wymienionym okresie ubezpieczony świadczył pracę w warunkach szczególnych, opisanej w wykazie A dziale VIII poz. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.1998.162.1118). Okres ten to 2 miesiące i 14 dni. O ile pracodawca nie zgłosił ubezpieczonego, w oparciu o treść art. 38 ustawy z 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych, to ubezpieczony, który otrzymał od pracodawcy świadectwo pracy z wykazaniem pracy w warunkach szczególnych i rzeczywiście świadczący taką pracę w wykazanym okresie, nie ponosi odpowiedzialności za błędy pracodawcy, co którego ewentualne konsekwencje powinien wyciągać organ rentowy. \

Co do pracy ubezpieczonego w P.U.H (...) A. M. to ze świadectwa pracy z dnia 3.11.2008 roku wynika, że ubezpieczony w pełnym wymiarze czasu pracy od 01.02.2005 – 31.10.2008 roku świadczył pracę jako kierowca autobusu miejskiego, a z oświadczenia z dnia 17.02.2020 roku A. M. wynika, że również w okresie od 13.12.1999- 31.10.2002 roku w tej firmie ubezpieczony pracował w warunkach szczególnych. Podobnie takie zaświadczenie zostało wydane co do okresu pracy od 01.02.2005 – 31.10.2008 roku. Z kolei z zeznań ubezpieczonego wynika, że pracował w tym okresie jako kierowca autobusu miejskiego o liczbie osób powyżej 15. Czyli ponownie spełnione zostały kryteria pracy w warunkach szczególnych, opisane w wykazie A dziale VIII poz. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.1998.162.1118)

Sąd przeanalizował też, czy odwołujący wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W tym zakresie trzeba przytoczyć, w pełni aktualne i akceptowane przez sąd orzekający w niniejszej sprawie, poglądy wyrażone w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 15 stycznia 2013r. w sprawie I UK 448/12 (LEX nr 1396383), gdzie wskazano, że z wykładni art. 4 ustawy z 2008r. o emeryturach pomostowych wynika obowiązek zaliczania do okresów pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze także zatrudnienie w takich warunkach w okresie od dnia 1 stycznia 1999r. do dnia 31 grudnia 2008r. Artykuł ten zawiera dodatkowe warunki, aby praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze była wykonywana przed dniem 1 stycznia 1999r. oraz po dniu 31 grudnia 2008r., jednak nie zakreśla ram czasowych odnośnie do stażu 15 lat pracy w tych warunkach. Ten okres 15 lat może więc dotyczyć całego okresu ubezpieczenia, jednak co najmniej jeden miesiąc musi przypadać przed dniem 1 stycznia 1999r. oraz jeden miesiąc po dniu 31 grudnia 2008r.

W ocenie Sądu z zebranego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że ubezpieczony w okresie od dnia 6 marca 1979 roku do 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych – wymienione w załączniku nr 2 pkt 8.

Co do pracy w warunkach szczególnych po 31 grudnia 2008 roku odwołujący taką pracę świadczył przede wszystkim w Przedsiębiorstwie (...) spółce z o.o. w G., gdzie pracował od 3.09.2012 roku do 30.06.2020 roku, jako kierowca autobusu o liczbie miejsc siedzących powyżej 15 osób, co również odpowiada wymienionemu wyżej załącznikowi nr 2 pkt.8.

Już na koniec trzeba podkreślić, że z dniem 30 czerwca 2020 roku odwołujący rozwiązał z Przedsiębiorstwem (...) spółki z o.o. w G. i spełnił kolejną przesłankę do nabycia prawa do emerytury pomostowej od 1 lipca 2020 roku.

Łącznie ubezpieczony wykazał, zgodnie z wymogiem określonym w art. 4 ust. 2, 5 i 6 ustawy o emeryturach pomostowych, co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.

Pozostałe warunki określone w art. 4 były niesporne, wobec czego istnieją podstawy do przyznania świadczenia w oparciu o ten przepis.

Z uwagi na powyższe, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak sentencji przyznając ubezpieczonemu prawo do emerytury pomostowej od dnia 1 lipca 2020r. tj. od dnia następnego po dniu rozwiązania przez niego stosunku pracy.

(-) Sędzia Jarosław Klon