Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Goleniowie, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Żmijewska,

Protokolant: Anna Pietsch

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu : 16 maja 2019 r., 25 czerwca 2019 sprawy:

M. Z., syna L. i D. z domu S., urodzonego (...) w T., karanego,

oskarżonego o to, że:

w dniu 12 grudnia 2018 roku około godzinie 14:55 w ruchu lądowym na drodze krajowej nr (...) w miejscowości G. pomimo wydania przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w G. , jako osób uprawnionych do kontroli ruchu drogowego, poruszających się oznakowanym pojazdem służbowym przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych polecenia zatrzymania pojazdu, nie zatrzymał się do kontroli drogowej i kontynuował jazdę samochodem osobowym marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości odpowiadającemu stężeniu alkoholu we krwi na poziomie 2,32 promila tj 1,11 mg/l będąc uprzednio prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości na mocy wyroku z dnia (...) Sądu Rejonowego w G. sygn akt (...)

tj. o czyn z art. 178b k.k. w zw z art. 178a § 4 k.k. w zw z art. 11§2k.k.

I.  uznaje oskarżonego M. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu kwalifikowanego z art. 178b k.k. w zb z art. 178a § 4 k.k. zw z art. 11 § 2 k.k. ustalając, iż został on popełniony w dniu 16 grudnia 2018r i za to przestępstwo na podstawie art. 178a § 4 k.k. w zw z art. 11§3 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego M. Z. dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym;

III.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 10.000 zł (dziesięciu tysięcy złotych);

IV.  na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych obciąża oskarżonego kosztami sądowymi w całości oraz wymierza mu opłatę w kwocie 180 zł (stu osiemdziesięciu złotych)

Sygn akt II K 32/19

UZASADNIENIE

Zgodnie z wnioskiem prokuratora – uzasadnienie wyroku sporządzone w zakresie kary i środków karnych (art.422§2 k.p.k.)

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2019r sąd uznał oskarżonego M. Z. za winnego tego, że :

- w dniu 16 grudnia 2018r około godzinie 14:55 w ruchu lądowym na drodze krajowej nr (...) w miejscowości G. pomimo wydania przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w G. , jako osób uprawnionych do kontroli ruchu drogowego, poruszających się oznakowanym pojazdem służbowym przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych polecenia zatrzymania pojazdu, nie zatrzymał się do kontroli drogowej i kontynuował jazdę samochodem osobowym marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości odpowiadającemu stężeniu alkoholu we krwi na poziomie 2,32 promila tj 1,11 mg/l będąc uprzednio prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości na mocy wyroku z dnia (...) Sądu Rejonowego w G. sygn akt (...) tj. o czyn z art. 178b k.k. w zw z art. 178a § 4 k.k. w zw z art. 11§2k.k.

Sąd dokonał zmiany daty czynu albowiem z dokumentów zebranych w aktach sprawy – w tym z protokołu badania trzeźwości oskarżonego wynikało, iż zdarzenie miało miejsce w dniu 16 grudnia 2018r a nie jak wskazane zostało w a/o w dniu 12 grudnia 2019r

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w art. 53 k.k. Przepis ten wskazuje na cztery dyrektywy wymiaru kary: pierwsze dwie z nich, tj. współmierność kary do stopnia winy i do stopnia społecznej szkodliwości czynu, mają zapewnić sprawiedliwość orzekanych kar; dwie następne - cele kary, a mianowicie zapobiegawcze i wychowawcze oddziaływanie na sprawcę przestępstwa (prewencja indywidualna) oraz społeczne oddziaływanie kary (prewencja ogólna).

Kara została wymierzona na podstawie art. 178a§4k.k. w zw z art. 11§3k.k. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż oba popełnione przez oskarżonego czyny tj z art. 178b k.k. oraz 178a§4k.k. zagrożone są kare pozbawienia wolności w wymiarze od 3 miesięcy do 5 lat. Mając powyższe na uwadze jako podstawę wymiaru kary sąd wskazał art. 178a§4k.k. jako bardziej oddający sposób działania oskarżonego.

W przypadku rzeczywistego właściwego zbiegu przepisów sąd skazuje bowiem za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów (art. 11 § 2), wymierza zaś karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą (art. 11 § 3). Jeśli okaże się, że zbiegające się przepisy zawierają identyczne sankcje, wówczas należy orzec karę na podstawie przepisu określającego przestępstwo, którego znamiona wypełnia zachowanie sprawcy stanowiące główny, a nie uboczny element czynu przypisanego oskarżonemu (wyrok SA w Lublinie z 30.12.1997 r., II AKa 175/97, Apel.-Lub. 1998/2, poz. 12).

Istotą i początkiem zdarzenia w niniejszej sprawie był fakt, iż oskarżony będąc uprzednio karanym za popełnienie czynu z art. 178a§4k.k. ponownie prowadził pojazd mechaniczny będąc pod wpływem alkoholu. Konsekwencją tego zachowania było to, że świadom sytuacji w jakiej się znalazł i widząc oznakowany radiowóz nie zatrzymał się do kontroli drogowej.

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu Sąd wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności. W opinii Sądu kara tego rodzaju i w tym rozmiarze będzie wystarczającą dla osiągnięcia stawianych jej celów. Rozmiar kary został wyznaczony przez stopień winy i społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu.

Na niekorzyść oskarżonego sąd przyjął fakt, iż oskarżony w przeszłości odbył już karę 5 miesięcy pozbawienia wolności za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 178a§4k.k. Wykonanie tej kary w żaden jednak sposób nie wpłynęło na zmianę zachowania oskarżonego

Postawa oskarżonego jednoznacznie więc wskazuje, iż jedynie kara pozbawienia wolności w tym wymiarze i o charakterze bezwzględnym może odnieść stawiane jej cele w zakresie prewencji indywidualnej. Oskarżony mając pełną świadomość popełnionego uprzednio przestępstwa i rodzaju wymierzonej kary i środków karnych po raz kolejnych prowadził pojazd mechaniczny będąc pod wpływem alkoholu dodatkowo nie zatrzymując się do kontroli. Taka postawa wskazuje, iż za nic ma on obowiązujące przepisy zarówno Kodeksu Karnego jak i Ustawy Prawo o ruchu drogowym. Wynikających z przepisów obowiązków nie respektuje wskazując tym samym, iż nie uważa ich za ważne, istotne, zasadne.

Na podstawie art. 42§3 k.k. – za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 178a§4 k.k. – sąd orzekł wobec oskarżonego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Sąd stanął na stanowisku, iż z uwagi na uprzednią karalność, a także ilość przestępstw popełnionych przez oskarżonego w przeszłości brak jest szczególnej okoliczności uzasadniającej odstąpienie od orzeczenia zakazu właśnie na okres dożywotni.

Na podstawie art 43a§ 2 k.k. – za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 178a§4 k.k. – sąd orzekł będąc do tego zobligowanym od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000zł (dziesięciu tysięcy złotych)

Zgodnie natomiast z treścią art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych obciążył oskarżonego kosztami sądowymi w całości oraz wymierzył mu opłatę w kwocie 180 zł (stu osiemdziesięciu złotych)