Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIII Ka 3/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

III K 1037/19 Sąd Rejonowy w Białymstoku

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

pkt 1 apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

zarzut przedwczesny wobec konieczności przeprowadzenia postępowania dowodowego

Wniosek

o zmianę wyroku I instancji poprzez uznanie oskarżonego winnym popełnienia czynu z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 190 § 1 k.k., wymierzenie oskarżonemu - na podstawie ww. przepisów kary, pozostawiając wymiar uznaniu sądu oraz orzeczenie na rzecz pokrzywdzonego na podstawie art. 46 § 1 k.k. obowiązku naprawienia szkody w kwocie 6.000 zł oraz zadośćuczynienia pieniężnego w kwocie 6.000 zł, ewentualnie zasądzenie od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego na podstawie art. 46 § 2 k.k. nawiązki w łącznej kwocie 12.000 zł,

ewentualnie o uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz pozostawienia temu sądowi rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postępowania odwoławczego, o których apelujący wnosi

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

zarzut przedwczesny wobec konieczności przeprowadzenia postępowania dowodowego

3.2.

pkt 2 apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego: błąd w ustaleniach faktycznych co do rozmiarów szkody i krzywdy, a przez to wysokości nawiązki

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

zarzut przedwczesny wobec konieczności przeprowadzenia postępowania dowodowego

Wniosek

o zmianę wyroku I instancji poprzez uznanie oskarżonego winnym popełnienia czynu z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 190 § 1 k.k., wymierzenie oskarżonemu - na podstawie ww. przepisów kary, pozostawiając wymiar uznaniu sądu oraz orzeczenie na rzecz pokrzywdzonego na podstawie art. 46 § 1 k.k. obowiązku naprawienia szkody w kwocie 6.000 zł oraz zadośćuczynienia pieniężnego w kwocie 6.000 zł, ewentualnie zasądzenie od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego na podstawie art. 46 § 2 k.k. nawiązki w łącznej kwocie 12.000 zł,

ewentualnie o uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz pozostawienia temu sądowi rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postępowania odwoławczego, o których apelujący wnosi

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

zarzut zasadny jedynie w części zmierzającej do uchylenia rozstrzygnięcia do ponownego rozpoznania; zarzut w pozostałej części przedwczesny wobec konieczności przeprowadzenia postępowania dowodowego,

3.3.

zarzut apelacji oskarżyciela posiłkowego wskazujący na potrzebę skazania oskarżonego i wymierzenia kary oraz rozszerzenia wachlarza zastosowanych środków karnych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut wobec nieprzeprowadzenia przewodu sądowego, nieprzeprowadzenia postępowania dowodowego - a dopiero ono mogłoby sprecyzować okoliczności popełnienia czynu, jak i potwierdzić rzeczywisty rozmiar szkody lub krzywdy, a w konsekwencji wysokość ewentualnej nawiązki czy innych środków karnych (kompensacyjnych) - jest w tej sytuacji przedwczesny. Ustalenie wysokości ewentualnych kwot stanowiących reakcje karną na krzywdę lub szkodę jako majątkową rekompensatę możliwe jest dopiero po przeprowadzeniu postępowania dowodowego.

Wniosek

skazanie oskarżonego oraz wymierzenie mu kary, środków karnych i kompensacyjnych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ustosunkowanie się do wniosku jest przedwczesne wobec potrzeby przeprowadzenia postępowania dowodowego - przeprowadzenia przewodu sądowego na nowo. Dopiero prawidłowy tok tego postępowania pozwoli ocenić właściwe konsekwencje karnoprawne popełnionego czynu.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Art. 66 § 1 k.k. stanowi, że Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Brak wątpliwości co do okoliczności popełnienia czynu wymaga bezspornego ustalenia samego faktu popełnienia przestępstwa i jego okoliczności; nie jest wystarczające samo przyznanie się sprawcy do popełnienia zarzucanego mu czynu; według wyroku SN z 20.10.2011 r., III KK 159/11, LEX nr 1101665: „Podjęcie przez sąd prawidłowej decyzji w zakresie warunkowego umorzenia postępowania wymaga, aby stan faktyczny sprawy nie budził żadnych wątpliwości w świetle zebranego materiału dowodowego i dokonanej przez sąd jego oceny. To właśnie na podstawie tych dowodów sąd ustala sprawstwo oskarżonego, stopień jego zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, a więc okoliczności, które implikują inną przesłankę warunkowego umorzenia postępowania, a mianowicie wymóg, by okoliczności popełnienia czynu nie budziły wątpliwości" ( vide Patrycja Kozłowska-Kalisz Komentarz aktualizowany do art.66 Kodeksu karny, Lex online).
Andrzej Zoll w Komentarzu do art. 66 Kodeksu karnego zasadnie stwierdził, że ma rację T. Kozioł ( Zasada..., s. 148 i n.), że brak wątpliwości, o których jest mowa w art. 66 § 1, odnosić się musi do cech czynu istotnych z punktu widzenia prawa karnego, podstaw i zakresu odpowiedzialności oskarżonego. Nie jest więc możliwe warunkowe umorzenie postępowania w wypadku wystąpienia nieusuwalnych dowodowo wątpliwości co do okoliczności popełnienia czynu. Trafnie scharakteryzował tę przesłankę SN w wyroku z dnia 24 lutego 2005 r., V KK 435/04, LEX nr 147241, stwierdzając: "Jedną z przesłanek warunkowego umorzenia postępowania karnego - zgodnie z art. 66 § 1 k.k. - jest wymóg, aby okoliczności popełnienia czynu nie budziły wątpliwości. Nie może być zatem wątpliwości ani co do tego, że oskarżony wypełnił wszystkie znamiona zarzucanego mu czynu wymienione w konkretnym przepisie, zawierającym opis danego przestępstwa, jak i że spełnione zostały warunki odpowiedzialności konieczne do uznania kogoś za sprawcę przestępstwa ujęte w części ogólnej kodeksu karnego, np. że sprawca nie działał w warunkach kontratypu". Podobnie, z podkreśleniem jednak także innych aspektów, orzekł SN w wyroku z dnia 20 października 2011 r., III KK 159/11, OSNKW 2012, nr 2, poz. 14: "Skoro jedną z przesłanek warunkowego umorzenia postępowania jest wymóg, aby okoliczności popełnienia czynu nie budziły wątpliwości, sąd na podstawie zebranego materiału dowodowego musi dojść nie tylko do wniosku, że sam fakt popełnienia przestępstwa nie budzi wątpliwości, a zatem istnieją wystarczające podstawy, aby oskarżonemu przypisać popełnienie tego czynu, lecz także powinien wyjaśnić elementy przedmiotowe i podmiotowe tego czynu rzutujące na ocenę zarówno stopnia jego społecznej szkodliwości, jak i stopnia zawinienia oskarżonego".

Przekładając powyższe na stan sprawy niniejszej stwierdzić trzeba, że w niniejszej sprawie warunek braku wątpliwości nie został spełniony. Przede wszystkim Sąd I Instancji procedując na posiedzeniu, zgodnie z przepisami, ograniczył się do złożenia sprawozdania i odczytania materiałów z akt sprawy (k. 44). Nie przeprowadził żadnego postępowania dowodowego.

Z kolei zebrany materiał aktowy zwierający w szczególności notatkę urzędową z interwencji, przyjęcie zawiadomienia o przestępstwie, przesłuchanie świadka i podejrzanego oraz opinię sądowo - lekarską i kserokopie dokumentacji medycznej - zawierają niewyjaśnione poważne wątpliwości. Przede wszystkim dotyczą one podnoszonego przez oskarżyciela posiłkowego wybicia zęba.

Pierwsze zachowanie podejrzanego opisane przez funkcjonariuszy wskazuje, że zgłaszający wybicie zęba odmówił opisu sytuacji i wskazania przyczyny, a nadto okazania doznanego urazu. Co więcej przybyli na miejsce zdarzenia ratownicy medyczni zostali poproszeni przez policjantów o "dokładne sprawdzenie obrażeń" u pokrzywdzonego, po czym ratownik stwierdził, że zbadany ma pełne uzębienie (k. 1v -2). W przyjęciu ustnego zawiadomienia o przestępstwie zawiadamiający mówił już o złamaniu dwóch zębów i ukruszeniu protezy (k. 4v). Z kolei karta informacyjna z SOR i wynik konsultacji lekarskiej w ogóle nie nawiązują do urazu związanego z uzębieniem, a wystawienie tej dokumentacji poprzedzają przecież badania i zebranie informacji z wywiadu lekarskiego (k. 8, 10). Następnie z wywiadu jaki przeprowadzała biegła M. D. wynikało, że pokrzywdzony zgłaszał kolejne nowe okoliczności, jak np. utratę przytomności, jakkolwiek nie zgłosił wprost wybicia zęba. Natomiast w wyniku badania przedmiotowego - wykonanego dnia 24.05.2019 r. (a zdarzenie miało miejsce 23.05.2019 r.) stwierdzono obecność wkładów koronowo - korzeniowych, ochwianie zęba, zasinienie zranienie dziąsła, a według oświadczenia badanego wybity ząb miał być również wkładem koronowo - korzeniowym (k. 14).

Powyższe wskazuje po pierwsze na poważne niespójności w podawaniu informacji przez T. S., ewolucję jego wersji. Po drugie - co najistotniejsze - na brak jednoznacznych ustaleń wynikających z materiału dowodowego co do urazów w zakresie jamy ustnej, powstałych u oskarżyciela posiłkowego. Przede wszystkim są to wątpliwości, czy i kiedy doszło do wybicia zęba. Czy było to wskutek zdarzenia, czy też w okresie późniejszym. Są to istotne okoliczności, które mają zasadniczy wpływ na kształt, a nawet byt zarzutu w części dotyczącej art. 157 § 1 k.k. Zebrane na etapie postępowania przygotowawczego powyższe dowody nasuwają istotne wątpliwości, a do ich rozwiązania doprowadzić może przeprowadzenie dowodów mających na celu ustalenie stanu zdrowia w/w bezpośrednio po zdarzeniu do momentu wydania opinii przez biegłą lekarz.

Ustalenie okoliczności oraz skutków zdarzenia jest niezbędne do prawidłowej kwalifikacji czynu. Określenie czy i jakich urazów doznał oskarżyciel posiłkowy jest niezbędne z perspektywy znamion art. 157 § 1 k.k.

Tego wszystkiego w postępowaniu toczącym się przed sądem I instancji zabrakło.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Wobec braku skierowania przez Sąd I Instancji sprawy na rozprawę i tym samym nie przeprowadzenia postępowania dowodowego, nastąpił faktyczny brak przewodu sądowego, co wobec istotnych wątpliwości co do okoliczności istotnych z punktu widzenia rozstrzygnięcia sprawy, sanowane może być dopiero wskutek ponownego rozpoznania sprawy przez Sąd I Instancji.

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

- konieczność przeprowadzenia przewodu sądowego na nowo

- konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w kierunku pogłębienia okoliczności czynu i jego skutków, tj. urazów mających powstać wskutek zdarzenia, a rzutujących na prawidłowość kwalifikacji prawnej czynu

- rozważenie prawidłowej kwalifikacji prawnej czynu po wykonaniu ww. czynności

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.PODPIS

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość wyroku

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

oskarżyciel posiłkowy

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana