Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 382/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. S.

7.w okresie od sierpnia 2019 r. do 17 lutego 2020 r. w P. gm. (...) uchylał się od wykonywania ciążącego na nim z mocy ustawy obowiązku alimentacyjnego, którego wysokość została wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 28.02.2013 r. o sygn. akt III RC 270/12 poprzez niełożenie na utrzymanie małoletniego I. S. renty alimentacyjnej w kwocie 500 złotych miesięcznie, czym naraził pokrzywdzonego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych i przez co łączna wysokość powstałych w skutek tego zaległości przekroczyła równowartość trzech rent alimentacyjnych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.Wyrokiem z dnia 28 lutego 2013 r. sygn. akt III RC 270/12 Sąd Rejonowy w (...) ustalił, że oskarżony A. S. jest ojcem małoletniego I. B. ur. (...) i nadał dziecku nazwisko S.. Sąd zasądził także od oskarżonego na rzecz małoletniego I. S. kwotę 500 zł miesięcznie tytułem alimentów płatnych do 10 dnia każdego kolejnego miesiąca.

- Zeznania świadka M. B.

- odpis wyroku SR w (...)

- k. 92-93 w zw. Z k. 28-29

- k. 55

2.Oskarżony nie płacił zasądzonych alimentów na rzecz syna, dlatego też matka małoletniego I. S. M. B. wystąpiła do Funduszu Alimentacyjnego, skąd co miesiąc otrzymuje świadczenie w kwocie 500 zł. M. B. nie pracuje. Uzyskuje zasiłek rodzinny w kwocie 124 zł oraz świadczenie 500 plus. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z partnerem oraz dorosłym synem, którzy pracują. Gdyby nie przyznane świadczenia, małoletni I. S. narażony był na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb.

I. S. ma 8 lat, uczęszcza do szkoły podstawowej. Jest zdrowy. Oskarżony od sierpnia 2019 r. w ogóle nie utrzymuje kontaktu z synem. Nie przekazuje na jego rzecz żadnych pieniędzy, prezentów i w żaden sposób nie wspomaga M. B. w wychowaniu syna.

- Zeznania świadka M. B.

- dokumentacja z postępowania egzekucyjnego

- pismo Burmistrza Miasta i Gminy (...)

- k. 92-93 w zw. Z k. 28-29

- k. 1,11-12, 37-39, 45-46, 48, 50, 54

- k. 49

3.Oskarżony z zawodu jest stolarzem. W okresie od sierpnia 2019 r. do lutego 2020 r. w Powiatowym Urzędzie Pracy w M. były zgłaszane oferty pracy dla osób posiadających zawód stolarza. Płaca, która była proponowana przez pracodawców oscylowała w granicach najniższego wynagrodzenia za pracę.

A. S. od sierpnia 2020 r. nie był zarejestrowany jako osoba bezrobotna.

W okresie od sierpnia 2019 r. do 17 lutego 2020 r. oskarżony nie był pozbawiony wolności.

- pismo z PUP w M.

- k. 35, 51-53, 89

4.W grudniu 2019 r. oskarżony wpłacił do komornika tytułem alimentów na syna I. kwotę 168,54 zł, w styczniu 2020 r. kwotę 144,85 zł, a w lutym 2020 r. kwotę 360,34 zł.

Łączna wysokość powstałych zaległości na skutek uchylania się przez oskarżonego od obowiązku alimentacyjnego przekroczyła równowartość trzech rent alimentacyjnych.

Na dzień 19.11.2019 r. zaległości egzekucyjne na rzecz uprawnionego wynosiły 4.387.10 zł, a zaległość na rzecz Funduszu Alimentacyjnego 48.308,89 zł.

- karta rozliczeniowa

- dokumentacja z postępowania egzekucyjnego

- k. 45

- k. 1

5.A. S. ma 43 lata, nie pracuje, ma troje dzieci. W przeszłości oskarżony był pięciokrotnie karany, w tym trzykrotnie za przestępstwo z art. 209 § 1 a k.k. Skazaniem w sprawie sygn. II K 557/19 z dnia 7 stycznia 2020 r. został objęty okres niealimentacji wobec syna I. S. do lipca 2019 r.

- dane o karalności

- odpisy wyroków

- notatka urzędowa

- k. 56-57

- k. 58-59

- k. 71

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

brak

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-2

Zeznania M. B.

Zeznania świadka były konsekwentne i znajdują potwierdzenie w dokumentacji dotyczącej postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko oskarżonemu, w pismach Burmistrza Miasta i Gminy (...), odpisach wyroków potwierdzających fakt niepłacenia przez oskarżonego alimentów na mał. syna także w przeszłości. Korespondują także ze stanowiskiem oskarżonego, w którym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

1-5

Dokumenty zgromadzone w sprawie, ujawnione na k. 93 akt

sporządzone zgodnie z zasadami wiedzy, są prawidłowe pod względem formalnym i merytorycznym, nie budziły żadnych wątpliwości

1-2

Stanowisko oskarżonego

Wprawdzie oskarżony skorzystał z prawa do odmowy złożenia wyjaśnień, jednakże należy wskazać, że jego stanowisko, w którym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu koresponduje z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w szczególności zeznaniami M. B. i dokumentami ujawnionymi na k. 93 akt.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu materiał zgromadzony w sprawie pozwolił na ustalenie, że oskarżony w zarzucanym okresie nie płacił alimentów określonych co do wysokości orzeczeniem sądowym, a łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowiła równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych, narażając małoletniego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Uchylać się, zgodnie z regułami języka powszechnego, oznacza tyle co unikać (S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik, s. 943). Przestępstwa niealimentacji dopuszcza się wobec tego tylko taka osoba, która może wykonać ciążący na niej obowiązek alimentacyjny, ale tego nie czyni mimo realnych (obiektywnych) możliwości.

Zdaniem Sądu oskarżony w okresie od sierpnia 2019 r. do lutego 2020 r. miał obiektywne, realne możliwości łożenia na rzecz swojego syna I. S. renty alimentacyjnej, której wysokość została ustalona na kwotę 500 zł na mocy wyroku SR w (...) z dnia 28.02.2013 r. w sprawie III RC 270/12. Wskazać bowiem należy, że w tym okresie oskarżony nie był pozbawiony wolności i nie był zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Oskarżony posiada atrakcyjny na rynku pracy zawód stolarza, a w tym czasie w Powiatowym Urzędzie Pracy w M. były zgłaszane oferty pracy dla osób posiadających taki zawód. Płaca, która była proponowana przez pracodawców oscylowała w granicach najniższego wynagrodzenia za pracę. W tej sytuacji należy uznać, że oskarżony albo nie był zainteresowany podjęciem zatrudnienia i uzyskaniem środków finansowych pozwalających mu na wywiązanie się z obowiązku alimentacyjnego albo faktycznie podejmował prace (bez umowy) i uzyskiwał z tego tytułu dochód, którego jednak nie przeznaczał na alimenty na syna I..

Powyższe jednocześnie wskazuje, że oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Brak płacenia renty alimentacyjnej na rzecz dziecka wynikał bowiem jedynie ze złej woli oskarżonego i trwał przez kolejne 6 miesięcy.

Wprawdzie oskarżony w grudniu 2019 r. wpłacił do komornika tytułem alimentów kwotę 168,54 zł, w styczniu 2020 r. kwotę 144,85 zł, a w lutym 2020 r. kwotę 360,34 zł, jednakże należy wskazać, że powyższe nie pozbawia jego postępowania znamion przestępstwa z art. 209 § 1a k.k. Nie sposób bowiem uznać, że oskarżony wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego wpłacając symboliczne kwoty poniżej swoich możliwości zarobkowych (por. wyrok SN z 22.08.1968 r. V KRN 444/68, OSP 1972, Nr 2, poz. 35). Jak już bowiem wyżej wskazano, oskarżony jest osobą zdolną do pracy, mającą atrakcyjny na rynku pracy zawód, a PUP dysponował ofertami pracy dla osób z takim zawodem.

Taka sytuacja narażała pokrzywdzonego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. W tym czasie mał. I. S. był bowiem utrzymywany jedynie przez swoją matkę, która nie pracuje. Pokrzywdzona, aby zaspokoić podstawowe potrzeby syna musiała korzystać ze wsparcia funduszu alimentacyjnego oraz zasiłku rodzinnego i świadczenia 500 plus. Jak przy tym słusznie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 27 marca 1987 r., V KRN 54/87, OSNPG 1987, nr 8, poz. 103) fakt zaspokajania potrzeb życiowych uprawnionego kosztem znacznego wysiłku osoby współzobowiązanej do alimentacji albo przez inne osoby niezobowiązane, a także z funduszu alimentacyjnego ZUS, nie wyłącza ustawowego znamienia narażania na niemożność zaspokojenia tych potrzeb.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S.

1

1

- na korzyść oskarżonego przemawia fakt, że od grudnia 2019 r. dokonywał wpłat do komornika na poczet alimentów, choć w niepełnej wysokości,

- okres nie alimentacji nie był długi,

- oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu,

- na niekorzyść oskarżonego przemawia fakt, że był on wcześniej karany, w tym trzykrotnie za przestępstwo z art. 209 § 1a k.k. Sąd miał przy tym na uwadze fakt, że wyrokiem SR w (...) w sprawie II K 557/19 oskarżony został skazany za przestępstwo niealimentacji popełnione na szkodę syna I. S. w okresie do lipca 2019 r. Wyrok skazujący nie odniósł skutków wychowawczych i nie wpłynął na zmianę postawy oskarżonego, który już od kolejnego miesiąca ponownie uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego wobec syna. Oskarżony tym samym zlekceważył nałożony na niego w.w. wyrokiem obowiązek wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie I. S.. W tej sytuacji wymierzona kara musi być odpowiednio surowa, aby oskarżony zaczął poważnie traktować obowiązek alimentacyjny wobec syna.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Mając na uwadze fakt, iż oskarżony nie pracuje i ma na utrzymaniu troje dzieci Sąd zwolnił go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w całości.

6.  1Podpis