Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący

SSA Piotr Filipiak (spr.)

Sędziowie

SSA Wojciech Kopczyński

SSA Waldemar Szmidt

Protokolant

Anna Moczek

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 632/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 14 października 2019 roku, sygn. akt XXI K 51/19.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Czyn przypisany oskarżonemu M. M. w punkcie 1 zaskarżonego wyroku. Okoliczność w postaci wystąpienia u pokrzywdzonej D. W. w wyniku czynu objawów zaburzeń adaptacyjnych z elementami zespołu stresu pourazowego, skutkujące uszczerbkiem na jej zdrowiu psychicznym na okres powyżej 7 dni.

Opinia biegłego lekarza psychiatry.

k. 819 - 824, t. V.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Czyn przypisany oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku.

Okoliczność w postaci doznania przez pokrzywdzoną D. W. w wyniku czynu ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci długotrwałej choroby na zdrowiu psychicznym w postaci stresu pourazowego.

Opinia biegłego psychologa.

k. 607 - 610, t. IV

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Opinia biegłego lekarza psychiatry.

Opinia w pełni miarodajna. Pochodzącego od specjalisty, będącego biegłym sądowym. Wydana na podstawie analizy akt, dokumentacji medycznej oraz badania pokrzywdzonej. Dokładna, wszechstronna i rzetelna.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Opinia biegłego psychologa.

Opinia pochodząca od osoby nieuprawnionej do opiniowania we wskazanej dziedzinie. Zdyskredytowana opinią biegłego specjalisty z danej dziedziny.

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut z punktu 1 oraz powiązany z nim zarzut z punktu 3c.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnosząc się do tych zarzutów w pierwszej kolejności stwierdzić trzeba, że przebieg zdarzenia, w tym w szczególności ucieczka oskarżonego M. M. z miejsca zdarzenia bezpośrednio po zadaniu ciosów nożem i w konsekwencji nie podjęcie żadnych działań zmierzających do udzielenia pokrzywdzonej pomocy przekonują o tym, że powodem takiego zachowania M. M. było zauważenie biegnącego w kierunku miejsca zdarzenia R. G., o czym dodatkowo przekonuje to, iż oskarżony nie odszedł z miejsca zdarzenia, lecz pobiegł (uciekł) w kierunku swojego samochodu.

Jest natomiast faktem, że żadne z zadanych obrażeń nie stwarzało dla życia pokrzywdzonej rzeczywistego niebezpieczeństwa, a zatem istotnie nie jest tak, aby oskarżony zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na udzieloną pokrzywdzonej pomoc medyczną, niemniej w świetle okoliczności podniesionych wyżej, w świetle których nie ulega wątpliwości, iż w sprawie nie ma miejsca sytuacja, do której odnosi się dyspozycja art. 15 § 2 kk, uchybienie to należy uznać za błąd w ustaleniach faktycznych nie mający wpływu na treść rozstrzygnięcia i stąd nie wymagający korekty ze strony Sądu Odwoławczego.

Jednocześnie za bezzasadne uznać trzeba stanowisko apelującego, polegające na twierdzeniu, że przyczyną, dla której pokrzywdzona nie doznała poważnych obrażeń ciała było to, że „oskarżony poczynił odpowiednio delikatne ciosy”, albowiem dynamiczny charakter zdarzenia i jego przebieg (oskarżony pobiegł do samochodu po nóż, a następnie trzymając go w ręku pobiegł za pokrzywdzoną i zadał nim uderzenia zaraz po tym, jak pokrzywdzona się odwróciła), przemawia za przyjęciem, że oskarżony nie był w stanie precyzyjnie miarkować siły z jaką zadawał ciosy. Zatem albo oskarżony w momencie, w którym zdecydował się na zadanie ciosów, znajdował się w takiej odległości od pokrzywdzonej, że nóż nie mógł głębiej penetrować, co mogło być wynikiem chociażby odruchowego cofnięcia się pokrzywdzonej, albo zadał uderzenia z określoną siłą, której jednak nie był w stanie dokładnie miarkować. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w wydanej opinii uzupełniającej biegły R. C. wskazał, że „wystarczy, że pokrzywdzony się trochę odsunie do tyłu i siła uderzenia nie będzie taka mocna. Ruch do tyłu zniweluje tą siłę”. W konsekwencji powoływanie się na okoliczność w postaci siły z jaką oskarżony zadał uderzenia nie przeciwstawia się przyjęciu, że działał on z zamiarem zabójstwa pokrzywdzonej. To nie bowiem w wyniku świadomego miarkowania przez oskarżonego siły uderzeń pokrzywdzona doznała jedynie, stwierdzonych u niej, a nie poważniejszych i dalej idących obrażeń ciała.

Nie ulega wątpliwości, że Sąd I instancji w prawidłowy sposób przyjął, że oskarżony M. M. swoim zachowaniem zrealizował, działając z zamiarem bezpośrednim, znamiona czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk. Przekonuje o tym analiza i ocena okoliczności przedstawionych niżej, dokonana w sposób kompleksowy i we wzajemnym ze sobą powiązaniu. Wskazać bowiem trzeba, że:

- oskarżony bezpośrednio po tym, jak pokrzywdzona D. W. powiedziała mu, że definitywnie z nim zrywa, specjalnie udał się do swojego samochodu po nóż,

- krzycząc, że pokrzywdzoną zabije, podbiegł do oddalającej się D. W. i zadał jej tym nożem trzy ciosy,

- uderzenia były skierowane w brzuch i klatkę piersiową, zaś oskarżony nie był w stanie kontrolować, ani siły uderzenia, ani rozmiaru obrażeń,

- oskarżony posłużył się dużym nożem kuchennym (ostrze o długości 15 cm),

- po upadku pokrzywdzonej na ziemię oskarżony pobiegł w kierunku swojego samochodu nie interesując się losem D. W. i tym samym nie udzielając jej jakiejkolwiek pomocy.

Jak już wyżej wskazano wnioski płynące z kompleksowej oceny okoliczności wskazanych wyżej przeczą tezie, jakoby oskarżony działał wyłącznie z zamiarem wyrządzenie pokrzywdzonej krzywdy i spowodowania u niej co najwyżej mniej lub dalej idących obrażeń ciała. Fakt sięgnięcia w określonej sytuacji emocjonalnej po narzędzie, którym oskarżony wcześniej nie dysponował, zwerbalizowanie zamiaru oceniane w powiązaniu ze sposobem działania, umiejscowienie i ponowienie ciosów oceniane przez pryzmat obiektywnego braku możliwości kontrolowania siły i w sposób precyzyjny umiejscowienia uderzenia, a tym samym rozmiaru obrażeń, rodzaj narzędzia, którym M. M. się posłużył oraz jego zachowanie bezpośrednio po czynie, dają w pełni uzasadnioną podstawę do przyjęcia, że oskarżony M. M., działając w zamiarze bezpośrednim, usiłował pozbawić życia D. W., a jedynie przypadek sprawił, że zadane uderzenia nożem spowodowały u pokrzywdzonej obrażenia ciała skutkujące naruszeniem prawidłowych czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni, przy czym jednocześnie w wyniku czynu u D. winiarskiej wystąpiły objawy zaburzeń adaptacyjnych z elementami zespołu stresu pourazowego, skutkujące rozstrojem zdrowia psychicznego na okres powyżej 7 dni, co dało podstawy do zmiany opisu czynu przypisanego oskarżonemu i jego zakwalifikowania z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk i art. 157 § 2 kk i art. 157 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk.

Wniosek

Ogólny wniosek apelacji o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez modyfikację kwalifikacji prawnej czynu, tj. wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk i art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk i uznanie oskarżonego M. M. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt. 2 kk w zw. z art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z powodów omówionych wyżej, a także z powodów naprowadzonych w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

3.2.

Zarzut z punktu 2.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut chybiony, albowiem z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd I instancji „finalnie” zanalizował treść opinii biegłych lekarzy w sposób odpowiadający temu, na jaki wskazuje apelujący.

Wniosek

Ogólny wniosek apelacji o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez modyfikację kwalifikacji prawnej czynu, tj. wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk i art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk i uznanie oskarżonego M. M. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt. 2 kk w zw. z art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z powodów omówionych wyżej, a także z powodów naprowadzonych w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

3.3.

Zarzuty z punktów 3a i 3b.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ustosunkowując się do tych zarzutów wskazać trzeba, że o ile w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w pełni uzasadnione jest przyjęcie, że oskarżony M. M. w rozmowach telefonicznych i w esemesach, mówił i pisał o tym, że zabije pokrzywdzoną, o tyle uzasadnione jest także uznanie, że D. W. do czasu zdarzenia będącego przedmiotem postępowania nie traktowała tych gróźb poważnie i nie obawiała się ich zrealizowania. Przekonuje o tym to, że pokrzywdzona pomimo kierowanych wobec niej gróźb zdecydowała się na spotkanie z oskarżonym o godz. 23.00, na terenie osiedla, a zatem w miejscu, w którym trudno o natychmiastową pomoc i pomimo tego nie poprosiła R. G. o „obstawę”, pomimo, że przebywali wówczas razem w mieszkaniu, jak również to, że D. W. w okresie poprzedzającym zdarzenie, bez „asekuracji” ze strony innych osób co najmniej dwukrotnie sam na sam spotkała się z oskarżonym, w tym raz spędziła z nim noc.

Konstatacja ta nie podważa jednak w żadnym stopniu wiarygodności zeznań D. W., albowiem nie ulega wątpliwości, że jej zeznania dotyczące relacji z oskarżonym w okresie poprzedzającym zdarzenie, w tym sposobu ich odbioru i przeżywania, składane były z perspektywy przeżyć pokrzywdzonej D. W. doznanych w wyniku zdarzenia, które było dla pokrzywdzonej znacznym wstrząsem, na co wskazuje opinia psychiatryczna, z której wynika, że w wyniku zdarzenia u pokrzywdzonej wystąpiły objawy zaburzeń adaptacyjnych z elementami zespołu stresu pourazowego, które skutkowały rozstrojem zdrowia psychicznego pokrzywdzonej na okres powyżej 7 dniu w rozumieniu art. 157 § 1 kk, utrzymując się prze okres ponad 3 miesięcy od zdarzenia. Jest zatem rzeczą naturalną, że pokrzywdzona pod wpływem zdarzenia i jego skutków, mogła po zdarzeniu oceniać i relacjonować zachowanie oskarżonego w okresie je poprzedzającym w sposób odmienny od przeżywanego wówczas.

Brak jest także uzasadnionych podstaw do kwestionowania wiarygodności tych zeznań D. W. i R. G., w których podali oni, że oskarżony M. M. bezpośrednio przed zaatakowaniem D. W. wyartykułował zamiar pozbawienia jej życia. Jeżeli bowiem wziąć pod uwagę fakt, iż zdarzenie było bardzo silnym przeżyciem zarówno dla pokrzywdzonej D. W., jak i dla pokrzywdzonego R. G., który najpierw był świadkiem zaatakowania nożem osoby, z którą był związany uczuciowo, a później sam stanął w obliczu posługującego się nożem oskarżonego, to naturalne, a przez to zrozumiałe i wytłumaczalne jest to, że pokrzywdzeni podczas pierwszych przesłuchań, będąc jeszcze w stresie, nie wspominali o tym zachowaniu oskarżonego, zaś pokrzywdzona D. W. wręcz okoliczności tej zaprzeczała, a przypomnieli sobie o tym dopiero wówczas, gdy każde z nich chociaż po części uspokoiło się i zdystansowało do zdarzenia.

Wniosek

Ogólny wniosek apelacji o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez modyfikację kwalifikacji prawnej czynu, tj. wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk i art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk i uznanie oskarżonego M. M. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt. 2 kk w zw. z art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z powodów omówionych wyżej, a także z powodów naprowadzonych w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

3.4.

Zarzut z punktu 3d.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Dokonana przez Sąd I instancji ocena postawy oskarżonego jest ocenę uprawnioną i uzasadnioną, albowiem rzeczywiście, gdyby żal i skrucha oskarżonego były szczere, to oskarżony dałby temu wyraz wcześniej. Wszak już w postępowaniu przygotowawczym, pomimo tymczasowego aresztowania, miał kontakt telefoniczny ze swoim obrońcą oraz matką, a zatem już wówczas mógł za ich pośrednictwem wyrazić żal i przeprosić pokrzywdzoną, zaś z początkiem postępowania głównego możliwość ta została poszerzona wskutek dodatkowego wyrażenia oskarżonemu zgody na kontakt telefoniczny z siostrą. Wyrażenie natomiast żalu i skruchy w danym momencie i w danej sytuacji procesowej przekonuje o koniunkturalnych motywach takiego postępowania.

Wniosek

Ogólny wniosek apelacji o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez modyfikację kwalifikacji prawnej czynu, tj. wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk i art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk i uznanie oskarżonego M. M. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt. 2 kk w zw. z art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z powodów omówionych wyżej, a także z powodów naprowadzonych w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

3.5.

Zarzut z punktu 3e.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut chybiony. Świadek K. D. zeznał bowiem, że już w okresie po opuszczeniu przez oskarżonego aresztu śledczego słyszał od pokrzywdzonej D. W., że M. M. miał jej grozić pozbawieniem życia, natomiast A. P. zeznała, że „w okresie pomiędzy czerwcem a lipcem 2018 roku widziała 2 esemesy od oskarżonego do swojej siostry z pogróżkami”. Nie odpowiada zatem prawdzie twierdzenie apelującego, że wyżej wymienieni świadkowie nie potrafili umiejscowić w czasie zdarzeń, o których zeznawali i w rzeczywistości ich relacje dotyczyły wydarzeń mających miejsce jeszcze przed osadzeniem oskarżonego w areszcie śledczym. Wymowa zeznań świadków musi być jednak oceniana przez pryzmat okoliczności omówionych w ramach ustosunkowania się do zarzutów 3a i 3b.

Wniosek

Ogólny wniosek apelacji o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez modyfikację kwalifikacji prawnej czynu, tj. wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk i art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk i uznanie oskarżonego M. M. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt. 2 kk w zw. z art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z powodów omówionych wyżej.

3.6.

Zarzut z punktu 4.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut sam w sobie chybiony. Jakkolwiek bowiem zachowanie oskarżonego M. M. wyczerpało się w formie usiłowania oraz w zakresie zdrowia fizycznego pokrzywdzonej spowodowało obrażenia skutkujące wyłącznie naruszeniem prawidłowego funkcjonowania narządów ciała na okres do 7 dni, to jednak wymiar kary uzasadniał ustalony przez Sąd I instancji rozmiar doznanego przez pokrzywdzoną uszczerbku na zdrowiu psychicznym.

Jednak w sytuacji, gdy okazało się, że ustalenie to było nieprawidłowe, zaś w wyniku zdarzenia pokrzywdzona doznała mniej daleko idącego uszczerbku na zdrowiu psychicznym, uzasadnione stało się złagodzenie kary wymierzonej oskarżonemu M. M. do 12 lat. W ocenie Sądu Odwoławczego kara wymierzona w tej wysokości jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz warunków i właściwości osobistych oskarżonego. Należy pamiętać, że zachowanie oskarżonego godziło w najwyższe dobro chronione prawem, jakim jest życie człowieka, zaś do zrealizowania towarzyszącego mu zamiaru nie doszło przede wszystkim wskutek interwencji R. G., jak również odniesienie przez pokrzywdzoną nieznacznych obrażeń ciała było rezultatem, bądź to łutu szczęścia, bądź odruchowej reakcji obronnej ze strony D. W.. Nadto podkreślić trzeba, że jakkolwiek doznany przez pokrzywdzoną uszczerbek na zdrowiu psychicznym nie stanowił trwałej choroby psychicznej w rozumieniu art. 156 § 1 pkt. 2 kk, to jednak był to uszczerbek znaczący, skutkujący rozstrojem zdrowia psychicznego na okres ponad 3 miesięcy.

Stąd wyłącznie na marginesie warto zwrócić uwagę na to, że obrońca rażącej niewspółmierności kary upatruje nie w wysokości kary wymierzonej oskarżonemu za przypisany mu czyn, lecz w okoliczności w postaci wymierzenia kary w danej wysokości w sytuacji zrealizowania – zdaniem obrońcy - przez oskarżonego znamion innego czynu niż ten, który został mu przypisany.

Wniosek

Ogólny wniosek apelacji o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez modyfikację kwalifikacji prawnej czynu, tj. wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej art. 13 § 1 kk w zw. z art. 148 § 1 kk i art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk i uznanie oskarżonego M. M. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt. 2 kk w zw. z art. 157 § 2 kk przy zast. art. 11 § 2 kk, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z powodów omówionych wyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Odwoławczy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy , poza zmianami wskazanymi
w punkcie 1, a w ich konsekwencji także zmianami wskazanymi w punkcie 2.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

We wskazanym zakresie zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy wobec nie uwzględnienia zarzutów podniesionych w apelacji, przy równoczesnym braku okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok w sposób wskazany w punkcie 1. Z kolei konsekwencją tych zmian były zmiany wskazane w punkcie 2.

Zwięźle o powodach zmiany

Zmiany wskazane w punkcie 1 zostały w pierwszej kolejności, tj. w zakresie tiret pierwsze i drugie, spowodowane ustaleniami wynikającymi z dowodu w postaci opinii biegłego lekarza psychiatry (k. 819 - 824, t. V) i wnioskami stąd płynącymi. Z kolei złagodzenie wymierzonej skazanemu kary pozbawienia wolności spowodowane zostało przede wszystkim tym, że w wyniku ustaleń poczynionych przez Sąd Odwoławczy okazało się, iż wskutek zdarzenia pokrzywdzona D. W. doznała mniej rozległego uszczerbku na zdrowiu psychicznym niż przyjął to Sąd I instancji.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 4.

Sąd Odwoławczy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze oraz opłatę w kwocie 600 złotych za obie instancje.

7.  PODPIS

SSA Waldemar Szmidt SSA Piotr Filipiak SSA Wojciech Kopczyński

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Obrońca oskarżonego zaskarżył wyrok w całości.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana