Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 277/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Słupcy z dnia 26 października 2020 r., sygn. akt II K 186/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

- błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść wydanego orzeczenia a polegający na przyjęciu przez Sąd, iż wina i społeczna szkodliwość czynu, którego dopuścił się oskarżony są na tyle znaczne, że uniemożliwia to zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, podczas gdy nieuwzględnienie przez Sąd wszystkich okoliczności popełnienia czynu przez oskarżonego , w tym stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego w wysokości 0,34 mg/dm ³, jak również postać jego zamiaru i motywacja sprawcy oraz stosunek oskarżonego do popełnionego czynu, wskazują jednoznacznie na fakt, iż stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu oraz stopień winy oskarżonego uzasadniają skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania karnego

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przed przystąpieniem do analizy zarzutów zawartych w apelacji Sąd odwoławczy pragnie zauważyć, iż orzeczenie wydane w przedmiotowej sprawie jest oparte na całokształcie materiału dowodowego zebranego w sprawie, który został poddany wnikliwej analizie bez przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów. Analiza dowodów przeprowadzonych przez Sąd Rejonowy znajduje pełne odzwierciedlenie we wnioskach zawartych w pisemnym uzasadnieniu wyroku, które czyni zadość wymogom art. 424§1 i 2 k.p.k., co pozwala w pełni na przeprowadzenie kontroli instancyjnej.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy błędnie ocenił, że w sprawie nie zostały spełnione wszystkie przesłanki uzasadniające zastosowanie warunkowego umorzenia postępowania, a w szczególności nieprawidłowo ocenił stopień społecznej szkodliwości zarzuconego oskarżonemu czynu oraz stopień jego zawinienia.

Przechodząc do analizy poszczególnych przesłanek określonych w art. 66 § 1 i 2 kk stwierdzić należy, że nie budzi wątpliwości, iż spełniona została przesłanka formalna określona w art. 66 § 2 kk. Zarzucane oskarżonemu przestępstwo z art. 178a § 1 kk zagrożone jest bowiem karą pozbawienia wolności do lat 2.

Nie budzą również wątpliwości okoliczności popełnienia zarzuconego oskarżonemu czynu. K. R. przyznał się bowiem do jego popełnienia, złożył wyjaśnienia, które korespondują z zebranym materiałem dowodowym. Dodatkowo oskarżony wyraził skruchę.

Zgodnie z art. 115 § 2 k.k. przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości bierze się pod uwagę zarówno okoliczności o charakterze przedmiotowym (rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu), jak i podmiotowym (waga naruszonych przez sprawcę obowiązków, postać zamiaru, motywacja sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia), a zatem istniały podstawy do warunkowego umorzenia postępowania na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 k.k.

Przechodząc do rozważań szczegółowych, zwrócić należy uwagę, że w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy dopuścił się błędu właśnie przy ocenie stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego. Zauważyć , bowiem należy na poziom zawartości alkoholu w organizmie oskarżonego oraz fakt, iż nie spożywał on alkoholu bezpośrednio przed rozpoczęciem jazdy a dzień wcześniej, będąc przekonanym, iż może kierować.

Rację ma również skarżący wskazując na okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu. Istotną okolicznością jest bowiem fakt, iż oskarżony dopuścił się zarzucanego czynu kierując się jedynie chęcią odwiezienia kolegi do domu.

Nie można zgodzić się z sądem meriti, że fakt prowadzenia przez oskarżonego pojazdu w sobotę, drogą wojewódzką z S. do R. wskazuje na znaczną społeczną szkodliwość czynu. Miejscowości te dzieli odległość około 2 km, a w sobotę występuje mniejsze natężenie ruchu niż w dni powszednie. Okoliczności przywołane przez sąd rejonowy wskazują więc raczej na znikomą społeczną szkodliwość czynu.

W przedmiotowej sprawie uwzględnieniu podlegają również właściwości i warunki osobiste oskarżonego. Nie można, bowiem zapominać, iż oskarżony K. R. zawodowo pracuje jako kierowca a jego praca zarobkowa stanowi jedyne dla niego źródło utrzymania.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości zarzucanego oskarżonemu czynu, jak i stopnia jego winy należy podzielić stanowisko obrońcy oskarżonego zajęte w apelacji.

Powyższe względy sprawiają, że oceniając czyn oskarżonego K. R. nie można stwierdzić, iż stopień społecznej szkodliwości jest znaczny. Mając na uwadze charakter oraz specyficzne okoliczności naruszenia przez K. R. porządku prawnego, w tym konkretnym przypadku, należało dokonać odmiennej od Sądu I instancji oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia zawinienia ww. - a w konsekwencji uznać, że nie są znaczne.

Sąd I instancji dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu niewłaściwie ocenił wyżej wymienione okoliczności.

Dodatkowo Sąd Okręgowy zważył, że popełniony czyn oskarżonego był incydentalny, a prowadzony przez niego tryb życia jest ustabilizowany.

Wniosek

- zmiana zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania wobec oskarżonego na okres próby 1 roku , orzeczenie wobec oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych określonych w kategorii B prawa jazdy na okres 1 roku, orzeczenie od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w wysokości 1000 zł

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy podzielił zarzuty zawarte w apelacji obrońcy oskarżonego w zakresie możliwości warunkowego umorzenia postępowania, jednak uznał, iż okres próby na jaki winno zostać orzeczone warunkowe umorzenie postępowania wynosić powinno 2 lata, zasadny był również wniosek w zakresie orzeczenia świadczenia pieniężnego, jednak jego wysokość powinna wynosić 5000 zł.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1 Sprawstwo i wina oskarżonego, opis przypisanego czynu.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

ww. okoliczności nie budzą wątpliwości.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Warunkowe umorzenie postepowania na okres próby wynoszący 2 lata, świadczenie pieniężne w kwocie 5000 zł na rzecz FPPiPP, zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych opisanych w kategorii B prawa jazdy na okres 1 roku

Zwięźle o powodach zmiany

Zdaniem Sądu Okręgowego sposób życia oskarżonego przed popełnieniem przestępstwa oraz jego właściwości i warunki osobiste związane w szczególności z jego sytuacją rodzinną oraz okoliczności przestępstwa, stanowią pozytywną prognozę na przyszłość, co więcej, pozwalają przypuszczać, że oskarżony nie wejdzie ponownie w konflikt z prawem. Oskarżony do chwili obecnej przestrzegał porządku prawnego, toteż czyn, który mu zarzucono jest zdarzeniem epizodycznym w jego dotychczasowym życiu, zaś dolegliwości związane z niniejszym postępowaniem karnym będą dla niego wystarczającą przestrogą przed ponownym popełnieniem czynu zabronionego. Okoliczności te w pełni uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania oskarżony K. R. będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Okres próby, na który warunkowo umorzono postępowanie oraz orzeczone dodatkowo: świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 zł i zakaz prowadzenia pojazdów kat. B na okres 1 roku, będą oddziaływać wychowawczo na sprawcę przestępstwa oraz - w ocenie sądu odwoławczego - łącznie pozwolą na weryfikację postawionej prognozy kryminologicznej.

Zgodnie z art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 i 7 kk oraz art. 43a § 1 kk oraz art. 39 pkt. 3 kk Sąd Odwoławczy orzekł od oskarżonego K. R. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych oraz zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B na okres 1 roku. Sąd zarówno przy wymiarze wysokości świadczenia jak i okresu zatrzymania prawa jazdy wziął pod uwagę wszystkie ww. okoliczności.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. sąd odwoławczy zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina i sprawstwo

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana