Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1903/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. W. (2)

M. W. (2) został uznany za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, tj. tego, że:

1. wbrew przepisom art. 5 ust l pkt l, art. 86 ust. l, art. 88 ust. 3A pkt 4 li a, art. 99 ust 12, art. 108 ust l, art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, póz. 1054, z późn. zm.) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru podawał nieprawdę w złożonych (...) w T. w deklaracjach VAT-7 za miesiące: styczeń i luty 2011 r., od maja do grudnia 2011 r. oraz od stycznia do grudnia 2012 r. poprzez podanie danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym poprzez zaniżenie kwoty podatku do zapłaty przez co uszczuplił podatek od towarów i usług w kwocie 151.177,00 zł

- tj. przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 w zw. z § l w zw. z art. 6 § 2 kks,

2. wbrew przepisom art. 103 ust. 1 oraz art. 108 ust. l ustawy z dnia 11 marca 2004r.o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, póz. 1054, z późn. zm.) w okresie od 21 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2012 r. prowadząc działalność gospodarczą w T., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru wystawił 83 faktury VAT nie dokumentujących faktycznych zdarzeń gospodarczych tzw. puste faktury na rzecz:

I. (...)., ul. (...), W. NIP (...), faktury VAT:

1. nr (...) z dnia 21.01.2011 r. kwota netto 55.000,00 zł, VAT 12.650,00 zł

2. nr (...) z dnia 25.01.2011 r., kwota netto 45.000,00 zł VAT 10.350,00 zł

3. nr (...) z dnia 28.01.2011 r., kwota netto 21.000,00 zł VAT 4.830,00 zł

4. nr (...) z dnia 07.02.2011 r., kwota netto 53.000,00 zł VAT 12.190,00 zł

5. nr (...) z dnia 14.02.2011 r., kwota netto 47.000,00 zł VAT 10.810,00 zł

6. nr (...) z dnia 23.02.2011 r., kwota netto 30.000,00 zł VAT 6.900,00 zł

7. nr (...) z dnia 02.03.2011 r., kwota netto 42.000,00 zł VAT 9.660,00 zł

8. nr (...) z dnia 11.03.2011 r., kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

9. nr (...) z dnia 24.03.2011 r., kwota netto 50.000,00 zł VAT 11.500,00 zł

10. nr (...) z dnia 08.04.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

10. nr (...) z dnia 18.04.2011 r., kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

11. nr (...) z dnia 26.04.2011 r., kwota netto 33.000,00 zł VAT 7.590,00 zł

12. nr (...) z dnia 16.05.2011 r, kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

13. nr (...) z dnia 16.05.2011 r., kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

14. nr (...) z dnia 23.05.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

15. nr (...) z dnia 14.06.2011 r., kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

16. nr (...) z dnia 16.06.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

17. nr (...) z dnia 18.06.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł
19. nr (...) z dnia 23.06.2011 r., kwota netto 500,00 zł, VAT 115,00 zł

20. nr (...) z dnia 07.07.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

21. nr (...) z dnia 11.07.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

22. nr (...) z dnia 11.07.2011 r., kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

23. nr (...) z dnia 09.08.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

24. nr (...) z dnia 09.08.2011 r., kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

25. nr (...) z dnia 11.08.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

26. nr (...) z dnia 16.09.2011 r., kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

27. nr (...) z dnia 16.09.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

28. nr (...) z dnia 22.09.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

29. nr (...) z dnia 10.10.2011 r., kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

30. nr (...) z dnia 10.10.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

31. nr (...) z dnia 13.10.2011 r. kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

32. nr (...) z dnia 10.11.2011 r. kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

33. nr (...) z dnia 10.11.2011 r. kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

34. nr (...) z dnia 15.11.2011 r. kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

35. nr (...) z dnia 05.12.2011 r. kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

36. nr (...) z dnia 05.12.2011 r. kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

37. nr (...) z dnia 12.12.2011 r. kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

38. nr (...) z dnia 19.12.2011 r. kwota netto 40.000,00 zł VAT 9.200,00 zł

39. nr (...) z dnia 04.01.2012r.kwota netto 10.000,00 zł VAT 2.300,00 zł

40. nr (...) z dnia 04.01.2012 r. kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

II. Kancelaria Notarialna J. C., T., ul. (...), NIP (...), faktury VAT:

1. nr (...) z dnia 27.01.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

2. nr (...) z dnia 04.02.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

3. nr (...) z dnia 18.03.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

4. nr (...) z dnia 22.04.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

5. nr (...) z dnia 19.05.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

6. nr (...) z dnia 20.06.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

7. nr (...) z dnia 04.07.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

8. nr (...) z dnia 02.08.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

9. nr (...) z dnia 14.09.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

10. nr (...) z dnia 03.10.2011 r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł

11. nr (...) z dnia 03.11.2011r., kwota netto 18.000,00 zł VAT 4.140,00 zł
12. nr (...) 7 dnia 02.12.2011 r. kwota netto 18.000.00 zł VAT 4.140.00 zł

III. Firma (...), T., ul. (...), NIP
(...) faktury VAT:

1. nr (...) z dnia 21.01.2011 r., kwota netto 40.000,00 zł VAT 9.200,00 zł

2. nr (...) z dnia 25.01.2011 r., kwota netto 40.000,00 zł VAT 9.200,00 zł

3. nr (...) z dnia 27.01.2011 r., kwota netto 40.000,00 zł VAT 9.200,00 zł

4. nr (...) z dnia 28.01.2011 r., kwota netto 40.000,00 zł VAT 9.200,00 zł

5. nr (...) z dnia 04.02.2011 r., kwota netto 33.700,00 zł VAT 7.751,00 zł

6. nr (...) z dnia 07.02.2011 r., kwota netto 33.700,00 zł VAT 7.751,00 zł

7. nr (...) z dnia 21.02.2011 r., kwota netto 33.700,00 zł VAT 7.751,00 zł

8. nr (...) z dnia 28.02.2011 r., kwota netto 33.700,00 zł VAT 7.751,00 zł

9. nr (...) z dnia 31.03.2011 r., kwota netto 50.000,00 zł VAT 11.500,00zł
10. nr (...) z dnia 06.04.2011 r., kwota netto 28.600,00 zł VAT 6.578,00 zł

11. nr (...) z dnia 08.04.2011 r., kwota netto 28.600,00 zł VAT 6.578,00 zł

12. nr (...) z dnia 12.04.2011 r., kwota netto 28.600,00 zł VAT 6.578,00 zł

13. nr (...) z dnia 22.04.2011 r., kwota netto 28.600,00 zł VAT 6.578,00 zł

14. nr (...) z dnia 26.04.2011 r., kwota netto 28.600,00 zł VAT 6.578,00 zł

15. nr (...) z dnia 06.05.2011 r., kwota netto 26.000,00 zł VAT 5.980,00 zł

16. nr (...) z dnia 16.05.2011 r., kwota netto 26.000,00 zł VAT 5.980,00 zł

17. nr (...) z dnia 19.05.2011 r., kwota netto 26.000,00 zł VAT 5.980,00 zł

18. nr (...) z dnia 23.05.2011 r., kwota netto 26.000,00 zł VAT 5.980,00 zł

19. nr (...) z dnia 27.05.2011 r., kwota netto 26.000,00 zł VAT 5.980,00 zł

20. nr (...) z dnia 10.06.2011 r., kwota netto 30.000,00 zł VAT 6.900,00 zł

21. nr (...) z dnia 14.06.2011 r., kwota netto 30.000,00 zł VAT 6.900,00 zł

22. nr (...) z dnia 28.06.2011 r., kwota netto 20.000,00 zł VAT 4.600,00 zł

23. nr (...) z dnia 04.07.2011 r., kwota netto 35.000,00 zł VAT 8.050,00 zł

24. nr (...) z dnia 11.07.2011 r., kwota netto 35.000,00 zł VAT 8.050,00 zł

25. nr (...) z dnia 14.07.2011 r., kwota netto 35.000,00 zł VAT 8.050,00 zł

26. nr (...) z dnia 28.07.2011 r., kwota netto 35.000,00 zł VAT 8.050,00 zł

27. nr (...) z dnia 06.09.2011 r., kwota netto 24.000,00 zł VAT 5.520,00 zł

28. nr (...) z dnia 15.09.2011 r., kwota netto 24.000,00 zł VAT 5.520,00 zł

29. nr (...) z dnia 22.09.2011 r., kwota netto 24.000,00 zł VAT 5.520,00 zł

30. nr (...) z dnia 19.11.2011 r., kwota netto 9.000,00 zł VAT 2.070,00 zł

IV. (...) Sp. z o.o., T., ul. (...), NIP (...),

l fakturę VAT: nr (...) z dnia 30.06.2012 r., kwota netto 17.400,00 zł, VAT 4.002,00 zł,

tj. nierzetelne faktury VAT na łączną kwotę podatku od towarów i usług - 469.361,00 zł

- tj. przestępstwa skarbowego z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. W. (2) prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem działania wynikającym z wystawionych faktur sprzedaży była sprzedaż hurtowa materiałów reklamowych (poligraficznych) oraz usługi doradcze i rekrutacyjne. W kwietniu 2013 roku funkcjonariusze działu kontroli podatkowej(...) w T. przeprowadzili kontrolę w zakresie zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2011 roku do grudnia 2012 roku. W toku kontroli podatkowej wykryto szereg nieprawidłowości. M. W. (2) podał nieprawdę w złożonych Naczelnikowi (...)w T. deklaracjach VAT-7 za miesiące: styczeń i luty 2011 r., od maja do grudnia 2011 r. oraz od stycznia do grudnia 2012 r., bowiem zaniżył kwoty podatku od towarów i usług do zapłaty, przez co uszczuplił tę należność w kwocie 151.177,00 zł. M. W. (2) w okresie od 21 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2012 r. wystawił 83 faktury VAT nie dokumentujące faktycznych zdarzeń gospodarczych, tzw. puste faktury, na rzecz - (...) sp. z o.o. (40 faktur), (...) J. C. (12 faktur), firmy (...) (30 faktur) oraz (...) Sp. z o.o. (1 faktura). Jak wynika z faktur, w 2011 roku, głównym dostawcą towarów dla M. W. (2), obejmującym materiały poligraficzne, leasing pracowników oraz usługi doradcze było (...) T.. Z umowy z ww. podmiotem, którą w toku kontroli przedłożył M. W. (2) wynika, że zakres usług świadczony przez ww. podmiot nie obejmował usług reklamowych, produkcji oraz dostawy materiałów reklamowych i poligraficznych. Jedynym wspólnikiem i jednocześnie prezesem zarządu (...) T. był G. R., który dokonał rejestracji dla potrzeb podatku VAT z dniem 1 marca 2011 roku, natomiast z dniem 6 marca 2011 roku został zamknięty obowiązek podatkowy dla tej osoby z powodu śmierci podatnika. Ostatnią deklarację VAT-7 spółka (...) złożyła do(...) w marcu 2009 roku. Biorąc pod uwagę powyższe, M. W. (2) nie mógł sprzedać na rzecz (...) sp. z o.o. towaru pochodzącego od (...) T.. M. W. (2) nie przedstawił także żadnej dokumentacji, w tym np. umów, świadczących o współpracy z ww. podmiotem w zakresie usług rekrutacyjnych. Faktury wystawione na rzecz (...) J. C. również nie dokumentowały rzeczywistych zakupów, brak bowiem było fizycznych możliwości zakupu przez M. W. (2) towaru od (...) T.. Świadczą o tym znaczne kwoty i ilości zakupowanych wizytówek, powtarzalność co do ilości i wartości oraz nieudokumentowane gotówkowe zapłaty. J. S. dokonała korekty deklaracji VAT-7 w związku z fakturami wystawionymi przez M. W. (2). O nierzetelności faktur wystawionych na rzecz Firmy (...) świadczy brak fizycznych możliwości zakupu przez M. W. (2) od (...) T., a w konsekwencji możliwości jego dalszej odsprzedaży, oraz powtarzalność, bark wyszczególnienia towarowego i ilościowego, wysoka wartość towarów ujętych na fakturach i gotówkowa forma rozliczeń.

zeznania J. S.

258v, 321v

zeznania E. G.

275v-276, 321v

zawiadomienie o stwierdzeniu naruszenia przepisów prawa podatkowego

2-8v

protokół kontroli podatkowej

9-20v

decyzja naczelnika(...) w T.

21-45

kserokopie faktur

46-128

informacja od Naczelnika (...)w T.

300

M. W. (2) był dotychczas trzykrotnie karany sądownie.

karta karna

168

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania J. S.

Sąd uznał zeznania powyższego świadka za generalnie wiarygodne. Nie ma podstaw, by kwestionować depozycje J. S. z których wynika, że współpracowała z oskarżonym. Niemniej jednak faktury opisane w zarzucie wystawione na rzecz ww. są nierzetelne. Brak bowiem było fizycznych możliwości zakupu przez M. W. (2) towaru od (...) T.. Świadczą o tym również znaczne kwoty i ilości kupowanych wizytówek, powtarzalność co do ilości i wartości oraz nieudokumentowane gotówkowe zapłaty. Podkreślić należy, że J. S. złożyła korektę deklaracji podatkowych uwzględniając powyższe rozbieżności

zeznania E. G.

Również zeznania powyższego świadka są, w ocenie Sądu, generalnie wiarygodne. Świadek odniosła się do prowadzonego przeciwko niej postępowania i wydanego wobec niej wyroku skazującego za przestępstwa skarbowe związane m.in. z wystawieniem faktur na rzecz oskarżonego. Nie ulega wątpliwości, że oskarżona podjęła współpracę z M. W. (2), lecz faktury opisane w zarzucie, które ww. wystawił na jej rzecz były nierzetelne. Świadczy o tym brak fizycznych możliwości zakupu przez M. W. (2) towaru od (...) T., a w konsekwencji możliwości jego dalszej odsprzedaży, oraz powtarzalność, brak wyszczególnienia towarowego i ilościowego, wysoka wartość towarów ujętych na fakturach i gotówkowa forma rozliczeń.

Nadto Sąd dał wiarę wszelkim innym przeprowadzonym w sprawie dowodom z dokumentów, w szczególności danym o karalności oraz d okumentacji związanej z kontrolą podatkową, zawiadomienia o stwierdzeniu naruszenia przepisów prawa podatkowego, informacji pozyskanych z Urzędów Skarbowych, kserokopii faktur, a także pozostałym dowodom zawnioskowanym do ujawnienia w akcie oskarżenia. Wszelkie dokumenty zostały pozyskane, sporządzone i przeprowadzone zgodnie z wymogami procedury karnej, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich rzetelności ani prawdziwości. Również Sąd nie miał podstaw aby podważyć ich wiarygodność.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia M. W. (2)

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wskazał, iż przejął prowadzenie działalności gospodarczej po ojcu, który także współpracował z podmiotami opisanymi w punkcie II aktu oskarżenia. Wskazał także, że jego działalność polegała na dostarczaniu materiałów reklamowych. W ocenie Sądu nieprzyznanie się oskarżonego do winy stanowiło wyłącznie jego linię obrony i nie pokrywa się z materiałem dowodowym zgromadzonym toku niniejszej sprawy. Ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd przeczą wersji zaprezentowanej przez M. W. (2). Zdaniem Sądu ustalenia kontroli są jednoznaczne i jasno wskazują, że oskarżony w okresie objętym zarzutem zaniżał kwotę podatku od towarów i usług do zapłaty, a także wystawił 83 nierzetelne faktury. Fakt prowadzenia przez oskarżonego działalności gospodarczej, jak i jej charakter nie budzą wątpliwości, jednak pozostaje to bez wpływu na odpowiedzialność karną oskarżonego.

zeznania G. F.

Zeznania powyższego świadka w żaden sposób nie przyczyniły się do dokonania ustaleń faktycznych na gruncie niniejszej sprawy. Potwierdził jedynie, że prowadził spółkę (...), lecz nie potrafił odnieść się do transakcji z oskarżonym.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. W. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W myśl art. 56 § 1 k.k.s., odpowiedzialności karnoskarbowej podlega podatnik, który składając organowi podatkowemu, innemu uprawnionemu organowi lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża podatek na uszczuplenie. § 2 owego przepisu wprowadza typ uprzywilejowany tegoż przestępstwa polegający na tym, iż kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości. Za „małą wartość” w rozumieniu art. 53 § 14 przyjmuje się wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego nie przekracza dwustukrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę za rok w którym doszło do popełnienia czynu, tj. w 2011 roku było to 277.200 zł, zaś w 2012 roku 300.000 zł.

Przepis art. 56 k.k.s. przewiduje cztery typy czynu zabronionego określane w doktrynie i orzecznictwie jako oszustwo podatkowe lub też oszustwo w postępowaniu podatkowym. Konstrukcja określonych w tym przepisie typów czynu zabronionego związana jest ze szczególną instytucją prawa podatkowego określaną mianem tzw. samoobliczenia podatku przez podatnika, który z mocy właściwych przepisów prawa podatkowego zobowiązany jest do przeprowadzenia procedury ustalenia wysokości ciążącego na nim w danym okresie obliczeniowym zobowiązania podatkowego oraz przedstawienia organowi podatkowemu oświadczenia zawierającego dane dotyczące podstawy istnienia oraz wysokości ciążącego na podatniku zobowiązania podatkowego, a także uiszczenia tak ustalonego podatku w przewidzianym w prawie dodatkowym terminie. Regulacja zawarta w art. 56 k.k.s. służy w pierwszej kolejności zagwarantowaniu przestrzegania obowiązków wynikających z prawa podatkowego. Przepis ten określa podstawową konstrukcję z punktu widzenia ochrony mienia Skarbu Państwa lub innych uprawnionych podmiotów w zakresie wynikającym z ekspektatywy uzyskania określonych przysporzeń majątkowych w związku z prawidłowym wykonaniem obowiązków podatkowych. Zakresem ochrony na gruncie art. 56 k.k.s. objęte są wprost instytucje określonego rodzaju podatków, a przez to mienie uprawnionych podmiotów w zakresie związanym z prawidłowym wypełnieniem przez zobowiązanego podatnika obowiązku fiskalnego wynikającego z określonych konstrukcji podatkowych. Stąd też przepis ten kryminalizuje zachowania polegające na narażeniu na uszczuplenie podatku. Z uwagi na fakt, że w znamionach deliktu skarbowego przewidzianego w art. 56 k.k.s. określono dwa alternatywnie ujęte zachowania, tj. podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w deklaracji lub oświadczeniu, pominięto jednak w ustawowym zestawie znamion ogólne znamię oszustwa opisane jako „wprowadzenie w błąd”, konstrukcję z art. 56 k.k.s. zalicza się w piśmiennictwie do kategorii oszustwa podatkowego sensu largo. Z uwagi na brak znamienia „wprowadza w błąd”, dla realizacji znamion strony przedmiotowej wystarczające jest podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w deklaracji lub oświadczeniu, nawet jeżeli zachowanie to nie wywołuje błędu po stronie organu podatkowego, innego uprawnionego organu lub płatnika (por. P. Kardas, G. Łabuda, Kryminalizacja oszustwa podatkowego w prawie karnym skarbowym, Prok. i Pr. 2003, nr 3, s. 62). Przepis art. 56 k.k.s. ma charakter blankietowy, jego treść zawiera bowiem odesłanie do regulacji z zakresu prawa podatkowego, które konkretyzują treść znamion typu czynu zabronionego. Z uwagi na powiązanie przedmiotu ochrony z regulacjami z obszaru danin publicznych ustalenie pełnej i precyzyjnej treści znamion czynów zabronionych przewidzianych w art. 56 k.k.s. wymaga uwzględnienia treści przepisów podatkowych, które szczegółowo konkretyzują znamiona czynu zabronionego.

Omawiane przestępstwo może zostać popełnione jedynie umyślnie (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 2006 roku, III KK 267/05). Dla przypisania strony podmiotowej oszustwa podatkowego konieczne jest bowiem stwierdzenie, że sprawca obejmował świadomością i wolą (w postaci chęci lub co najmniej godzenia się) wszystkie elementy strony przedmiotowej tego typu czynu zabronionego (P. Kardas, Komentarz do art. 56 Kodeksu karnego skarbowego [w:] P. Kardas, G. Łabuda, T. Razowski, Kodeks karny skarbowy. Komentarz, WKP 2012).

Przeprowadzona wobec oskarżonego M. W. (2) kontrola skarbowa w sposób jednoznaczny potwierdziła, iż deklaracje podatkowe VAT-7 złożone Naczelnikowi Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. za miesiące: styczeń i luty 2011 r., od maja do grudnia 2011 r. oraz od stycznia do grudnia 2012 r. zawierały dane niezgodne ze stanem rzeczywistym w zakresie dostaw towarów i świadczenia usług na terytorium kraju oraz nabyć towarów i usług pozostałych. Przez powyższe M. W. (2) uszczuplił podatek od towarów i usług. Oskarżony działał więc w krótkich odstępach czasu i z wykorzystaniem takiej samej sposobności. W wyniku powyższego działania doszło do zaniżenia kwoty podatku od towarów i usług w kwocie 151.177,00 zł. Oskarżony wykonaniu tego samego zamiaru, dlatego też należało przyjąć, że działał w warunkach z art. 6 § 2 kks.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

M. W. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Z kolei przepis art. 62 § 2 kks penalizuje wystawienie w sposób nierzetelny faktury lub rachunku za wykonanie świadczenia albo posłużenie się takim dokumentem. Nierzetelna faktura z art. 62 § 2 k.k.s. to zarówno faktura nieodzwierciedlająca rzeczywistego przebiegu zdarzenia, jak faktura fikcyjna, dokumentująca czynność nieistniejącą. Wystawienie tej ostatniej (fikcyjnej) faktury godzi w prawidłowość ustalenia i wykonania zobowiązań podatkowych wobec Państwa, zwłaszcza gdy podatnik nieświadomy jej fikcyjności wypełnia swe zobowiązania finansowe. Faktura nieprawidłowo stwierdzająca fakty, w szczególności pomniejszająca podatek poprzez bezpodstawność stwierdzenia powinności zwrócenia podatku VAT albo obniżenia podatku należnego o podatek obliczony - godzi w obowiązek podatkowy i przyczynia się do zwiększenia zysku sprawcy o wartość podatku mu zwracanego. ( vide: wyrok SA w Krakowie z 28 kwietnia 2004 r., II AKa 65/2004, KZS 2004, nr 7-8, poz. 64, LexisNexis nr (...)).

Przekładając powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że M. W. (3) jest winny popełnienia zarzucanego mu czynu. Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy przemawia za uznaniem, że oskarżony w okresie od 21 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2012 r. prowadząc działalność gospodarczą w T., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru wystawił 83 (osiemdziesięciu trzech) faktury VAT nie dokumentujące faktycznych zdarzeń gospodarczych tzw. puste faktury na rzecz : (...) sp. z o.o. (40 faktur), (...) J. C. (12 faktur), firmy (...) (30 faktur) oraz (...) Sp. z o.o. (1 faktura). Jak wynika z faktur, w 2011 roku, głównym dostawcą towarów dla M. W. (2), obejmującym materiały poligraficzne, leasing pracowników oraz usługi doradcze było (...) T.. Z umowy z ww. podmiotem, którą w toku kontroli przedłożył M. W. (2) wynika, że zakres usług świadczony przez ww. podmiot nie obejmował usług reklamowych, produkcji oraz dostawy materiałów reklamowych i poligraficznych. Jedynym wspólnikiem i jednocześnie prezesem zarządu (...) T. był G. R., który dokonał rejestracji dla potrzeb podatku VAT z dniem 1 marca 2011 roku, natomiast z dniem 6 marca 2011 roku został zamknięty obowiązek podatkowy dla tej osoby z powodu śmierci podatnika. Ostatnią deklarację VAT-7 spółka (...) złożyła do US w marcu 2009 roku. Biorąc pod uwagę powyższe, M. W. (2) nie mógł sprzedać na rzecz (...) sp. z o.o. towaru pochodzącego od (...) T.. M. W. (2) nie przedstawił także żadnej dokumentacji, w tym np. umów, świadczących o współpracy z ww. podmiotem w zakresie usług rekrutacyjnych. Faktury wystawione na rzecz (...) J. C. również nie dokumentowały rzeczywistych zakupów, brak bowiem było fizycznych możliwości zakupu przez M. W. (2) towaru od (...) T.. Świadczą o tym znaczne kwoty i ilości kupowanych wizytówek, powtarzalność co do ilości i wartości oraz nieudokumentowane gotówkowe zapłaty. J. C. dokonała korekty deklaracji VAT-7 w związku z fakturami wystawionymi przez M. W. (2). O nierzetelności faktur wystawionych na rzecz Firmy (...) świadczy brak fizycznych możliwości zakupu przez M. W. (2) od (...) T., a w konsekwencji możliwości jego dalszej odsprzedaży, oraz powtarzalność, bark wyszczególnienia towarowego i ilościowego, wysoka wartość towarów ujętych na fakturach i gotówkowa forma rozliczeń. Podkreślenia przy tym wymaga, że z uwagi na fakt, iż nierzetelność przedmiotowych faktur polegała na tym, że dokumentowały one czynności fikcyjne, należy stwierdzić, że oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

Nadto jego działania w postaci wystawiania faktur następowały w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, dlatego też należało przyjąć, że działał w warunkach z art. 6 § 2 kks.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. W. (2)

I

I

Sąd uznał M. W. (2) za winnego popełnienia czynu zarzucanego w punkcie 1 aktu oskarżenia, tj. przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 kks w zw. z art. 56 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i za to podstawie art. 56 § 2 kks orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 90 złotych.

Rozważając kwestię rodzaju orzeczonej kary należy podkreślić to, że ustawodawca w przepisie art. 56 § 2 kk nie zawarł katalogu alternatywnych kar pozostawiając tym samym sądowi karę grzywny. Orzekając grzywnę Sąd miał na uwadze możliwości płatnicze oskarżonego, przesądzające o realności wykonania tej kary, grzywna winna być bowiem współmierna do efektywnego jej wykonania, bez potrzeby wprowadzania zastępczej kary pozbawienia wolności na wypadek nieskutecznej jej egzekucji, ale jednocześnie dla spełnienia swych celów represyjno-wychowawczych oraz celów w zakresie społecznego oddziaływania wyroku, orzeczona zwłaszcza przy jednoczesnym warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności, powinna stanowić istotnie odczuwalną dolegliwość ekonomiczną, proporcjonalną do możliwości płatniczych oskarżonego i adekwatną do rodzaju popełnionego przestępstwa oraz stopnia jego społecznej szkodliwości (tak SN w wyroku z dnia 04.04.1979r., V KRN 24/79, LEX nr 21807). W niniejszym przypadku kara grzywny spełnia, w ocenie Sądu, stawiane przed nią cele społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, a także będzie dla oskarżonego przestrogą na przyszłość i unaoczni mu nieopłacalność zachowań sprzecznych z prawem. Kara grzywny w wysokości 9.000 zł jest przede wszystkim adekwatna do kwoty o którą oskarżony uszczuplił podatek od towarów i usług, a także leży w granicach możliwości zarobkowych oskarżonego.

M. W. (2)

II

II

Sąd uznał, iż za powyższe przestępstwo również należy wymierzyć oskarżonemu karę grzywny, bowiem przede wszystkim jest to kara adekwatna do charakteru tegoż czynu. Dlatego też, na podstawie art. 62 § 2 kks Sąd orzekł wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 90 złotych. Powyższa kara jest adekwatna do ilości nierzetelnych faktur wystawionych przez oskarżonego oraz okresu w którym dopuścił się powyższego przestępstwa. Jednocześnie jest ona odpowiednia do zarobków M. W. (2).

M. W. (2)

III

I, II

Sąd orzekając karę łączną winien kierować się dyrektywą prewencji indywidualnej oraz generalnej. Chodzi w tym względzie o to, aby właściwie ukształtowana kara łączna oddziaływała wychowawczo na sprawcę przestępstwa oraz odpowiednio chroniła obywateli przed niebezpieczeństwem ponownego dopuszczenia się przestępstwa. Kara ta winna również kształtować w społeczeństwie świadomość prawną. W procesie kształtowania kary łącznej sąd powinien, więc wyciągnąć odpowiednie wnioski z faktu wielości dokonanych przez sprawcę przestępstw, po uprzednim ustaleniu, czy zachodzi pomiędzy nimi związek czasowy oraz podmiotowy i przedmiotowy. Z punktu widzenia dyrektywy prewencji indywidualnej konieczne byłoby również uwzględnienie postawy sprawcy i sposobu jego życia od momentu wydania pierwszego łączonych orzeczeń do momentu rozprawy, na której zapadł wyrok łączny. Stwierdzenie bliskości czasowej poszczególnych czynów przestępnych oraz zachodzących między nimi powiązań na płaszczyźnie strony podmiotowej i przedmiotowej samo w sobie nie powinno stanowić okoliczności prowadzącej do złagodzenia wymiaru kary łącznej. Konieczność orzeczenia tej kary na zasadzie absorpcji należałoby rozważać jedynie w sytuacji uznania przez sąd, że czyny przestępne w wypadku jednoczesnego sądzenia powinny być raczej oceniane w ramach konstrukcji przestępstwa ciągłego ( art.12 k.k.), bądź jeśli granica pomiędzy realnym a pomijalnym zbiegiem przestępstw nie jest zbyt wyraźna, czy też gdy z dwóch lub więcej pozostających zbiegu czynów przestępnych, jeden dominuje w ocenie całości zdarzenia (tak D. Kala, Postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego. Zagadnienia karnomaterialne i procesowe, Toruń 2003, str.104-109; por. także wyrok składu 7 sędziów SN z dnia 06.07.1976 r. – VI KRN 144/76 – OSNPG z 1976 r., z nr 10, poz.83; wyrok SN z dnia 05.03.1974 r. – III KRN 7/74 – OSNKW z 1974 r., z. nr 6, poz.112 oraz wyrok SN z dnia 25.10.1983 r., - IV KR 213/83 – OSNKW z 1984 r., z. nr 5, poz.65).

Sąd uznał, iż kara łączna grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 90 złotych. Wymierzając grzywnę łączną Sąd miał możliwość orzeczenia jej w wymiarze od 150 do 250 stawek dziennych.

W ocenie Sądu wymierzenie kary przy zastosowaniu pełnej absorbcji byłoby nieadekwatne do popełnionych czynów i niesprawiedliwe z punktu widzenia kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kara łączna powinna wpływać na przekonanie, że popełnianie przestępstw nie może ujść bezkarnie i spotyka się ze sprawiedliwą karą. Zdaniem Sądu wymierzenie kary łącznej w oparciu o zasadę absorpcji byłoby działaniem zbyt pobłażliwym wobec kryminalnej przeszłości skazanego i mogłoby zniweczyć postępujący efekt wychowawczy orzeczonych kar jednostkowych. Wydanie takiego orzeczenia w ocenie Sądu naruszałoby ponadto poczucie sprawiedliwości i kłóciłoby się z oddziaływaniem na świadomość prawną społeczeństwa. W ocenie Sądu orzeczona kara łączna w dostateczny sposób wpłyną na przyszłą postawę skazanego względem porządku prawnego.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

18.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. R. kwotę 516,60 zł brutto tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu, na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3 oraz § 20 i § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z dnia 18 października 2016 r.).

V

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1800 zł tytułem opłaty, na podstawie art. 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych oraz kwotę 1.027,90 zł tytułem wydatków poniesionych od chwili wszczęcia postępowania.

Podpis

Sędzia SR Marcin Czarciński