Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 430/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. S.

Punkt I wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Czas czynu: 16 sierpnia 2020 roku,

2. miejsce czynu: B.,

3. kierowanie przez oskarżonego w ruchu lądowym samochodem osobowym marki O. (...) o nr rej. (...),

4. stan nietrzeźwości oskarżonego: 0,77 mg/d ³ alkoholu w wydychanym powietrzu.

notatka urzędowa

k.1

protokół badania stanu trzeźwości

k.2

zeznania świadka M. M.

k.3v-4,22v-23,75v-76

kopia pokwitowania zatrzymania prawa jazdy

k.6

kopia prawa jazdy

k.7

zeznania świadka K. M.

k.19v-20,76v

wyjaśnienia oskarżonego

k.25,36-36v,73v,76-76v

protokół oględzin z dokumentacją fotograficzną

k.38-47

zeznania świadka M. K.

k.48v,76v-77

mapki

k.52-53

wydruk z bazy (...)

k.68

Przeciętna ocena pracy zawodowej oskarżonego

dokumentacja ewidencyjno-opiniodawcza

k.29-31

Niekaralność oskarżonego

Karta karna

k.33

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

notatka urzędowa

Sporządzona przez uprawnioną osobę w zakresie jej kompetencji. Zgodna z ustalonym stanem faktycznym, uzupełnia się z pozostałym materiałem dowodowym. Niekwestionowana przez strony.

protokół badania stanu trzeźwości

Sporządzony przez uprawnioną osobę w zakresie jej kompetencji. Zawiera wyniki przeprowadzonego badania na stan trzeźwości oskarżonego. Zgodny z ustalonym stanem faktycznym, uzupełnia się z pozostałym materiałem dowodowym. Niekwestionowany przez strony.

zeznania świadka M. M.

Sąd uznał je za wiarygodne w takim zakresie, w jakim świadek ten zrelacjonował zdarzenia będące następnie podstawą do określenia znamion występku przypisanego oskarżonemu. Uzupełniają materiał dowodowy.

kopia pokwitowania zatrzymania prawa jazdy

Sporządzony przez uprawnioną osobę w zakresie jej kompetencji. Zgodna z ustalonym stanem faktycznym, uzupełnia się z pozostałym materiałem dowodowym. Niekwestionowana przez strony.

kopia prawa jazdy

Kopia dokumentu, niekwestionowana przez strony.

zeznania świadka K. M.

Sąd uznał je za wiarygodne w takim zakresie, w jakim świadek ten zrelacjonował zdarzenia będące następnie podstawą do określenia znamion występku przypisanego oskarżonemu. Uzupełniają materiał dowodowy. Uzupełniają materiał dowodowy.

wyjaśnienia oskarżonego

Korelują z dokonanymi ustaleniami w zakresie stanu nietrzeźwości oskarżonego oraz w zakresie kierowania przez niego w tym stanie samochodem osobowym. Znajdują swoje potwierdzenie także w zakresie trasy, jaką przebył oskarżony do miejsca ukrycia pojazdu. Powyższe okoliczności są zatem zgodne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym i znajdują swoje odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym. We wskazanym zakresie Sąd uznał je za wiarygodne. Oskarżony nie przyznał się do kierowania samochodem po drodze publicznej. Takie ustalenie nie znajduje się w znamionach czynu przypisanym oskarżonemu, w związku z tym nie istnieje w tym miejscu potrzeba ustosunkowywania się do tej okoliczności.

protokół oględzin z dokumentacją fotograficzną

Sporządzony przez uprawnioną osobę w zakresie jej kompetencji. Zawiera wyniki przeprowadzonych oględzin wraz z dokumentacją fotograraficzną. Zgodny z ustalonym stanem faktycznym, uzupełnia się z pozostałym materiałem dowodowym. Niekwestionowany przez strony.

zeznania świadka M. K.

Sąd uznał je za wiarygodne w takim zakresie, w jakim świadek ten zrelacjonował zdarzenia będące następnie podstawą do określenia znamion występku przypisanego oskarżonemu.

mapki

Sporządzone przez uprawnioną osobę w zakresie jej kompetencji. Niekwestionowane przez strony.

wydruk z bazy (...)

Sporządzony przez uprawnioną osobę w zakresie jej kompetencji. Niekwestionowany przez strony.

dokumentacja ewidencyjno-opiniodawcza

Sporządzona przez uprawnioną osobę w zakresie jej kompetencji. Zawiera m.in. ocenę pracy oskarżonego. Niekwestionowana przez strony.

Karta karna

Wystawiona przez upoważnioną osoby w zakresie jej kompetencji. Niekwestionowana przez strony.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Punkt I wyroku

J. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony swoim zachowaniem dopuścił się popełnienia występku skierowanego przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym, albowiem w dniu zdarzenia prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości. W ocenie Sądu nie budzi zatem wątpliwości, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 178a § 1 k.k. Czyn ten zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

W związku z tym, iż oskarżony w swoich wyjaśnieniach nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa twierdząc, iż nie kierował samochodem po drodze publicznej, kwestię tę Sąd omówi w tym miejscu szerzej.

Przed wszystkim należy stwierdzić, iż jednym ze znamion przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. jest kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości w ruchu lądowym. Kryterium "ruchu lądowego" należy natomiast wiązać nie tyle z formalnym statusem konkretnej drogi, czy też określonego miejsca, lecz z faktyczną dostępnością i rzeczywistym jego wykorzystaniem dla ruchu pojazdów i innych uczestników. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 28 lutego 1975 r. V KZP 2/74 (OSNKW 1975, z. 3–4, poz. 33). Zgodnie z powołanym wyrokiem przyjmuje się, że przestępstwa drogowe mogą być popełnione nie tylko na drogach publicznych i szlakach kolejowych, ale również na terenach budowlanych czy przemysłowych, lotniskach itp., a więc wszędzie tam, gdzie odbywa się ruch pojazdów ogólny, czy lokalny.

W wyroku z dnia 7 lipca 2004 r. w sprawie II AKa 131/04, Sąd Apelacyjny w Krakowie orzekł, że dla przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k. nie jest znamienne prowadzenie pojazdu mechanicznego po drodze publicznej. Wystarczające jest prowadzenie go w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w jakiejkolwiek strefie ruchu, to jest w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

W postanowieniu z dnia 28 maja 2008r. Sąd Najwyższy wskazał wprost, że znamieniem przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. jest m.in. prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości "w ruchu lądowym". Pojęcie "ruchu lądowego" należy wiązać nie tyle z formalnym statusem konkretnej drogi, czy też określonego miejsca, lecz z faktyczną dostępnością i rzeczywistym jego wykorzystaniem dla ruchu pojazdów i innych uczestników. Analogiczne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 28.03.2017 r. (sygn. III KK 472/16, LEX nr 2271447), w którym ponownie wskazał, iż kryterium „ruchu lądowego” należy wiązać nie tyle z formalnym statusem konkretnej drogi, czy też określonego miejsca, lecz z faktyczną dostępnością i rzeczywistym jego wykorzystaniem dla ruchu pojazdów i innych uczestników ruchu drogowego.

Z orzecznictwa wynika również wprost, że fakt, iż dana droga znajduje się na prywatnej posesji, nie przesądza a priori o wyłączeniu jej z ruchu lądowego (vide wyrok Sądu Rejonowego w Limanowej z dnia 27 marca 2019 r., sygn. akt II K 333/18, LEX nr 2667112).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić zatem należy, że:

- teren wspólnoty mieszkaniowej, na którym doszło do kolizji pojazdu kierowanego przez oskarżonego z innym autem, jest ogólnie dostępny dla innych uczestników ruchu drogowego. Nie jest on ogrodzony, nie istnieją żadne znaki drogowe lub inne przeszkody uniemożliwiające wjazd na ten obszar innym pojazdom. Na terenie tym odbywa się ruch pojazdów osób, które zamieszkują w przylegających i sąsiadujących budynkach. Mogą to być członkowie wspólnoty, ale także inne osoby, które mieszkania tam np. wynajmują. Niewątpliwie mogą tam wjechać swoimi pojazdami także te osoby, które przyjechały np. z wizyta towarzyską do zamieszkujących tam osób. Bezspornie mogą tam wjechać pojazdy także innych osób, np. tych, którzy chcą udać się do pobliskiego sklepu, jak też z innych przyczyny chcą tam zaparkować swoje auta. Z protokołu oględzin tego miejsca i dokumentacji fotograficznej wynika, iż znajdowały się tam inne pojazdy, które wcześniej poruszały się po tym terenie. Znajdują się tam także garaże samochodowe, z których może korzystać każdy posiadacz samochodu, niekoniecznie członek wspólnoty mieszkaniowej, w tym osoba wynajmująca taki garaż,

- droga prowadząca do miejsca zaparkowania auta po kolizji jest utwardzona, dostęp do niej jest nieograniczony dla innych uczestników ruchu drogowego i odbywa się na niej ruch pojazdów. Nie ulega to żadnej wątpliwości w kontekście wykonanych fotografii, na których widnieją inne zaparkowane samochody, w tym w bezpośredniej bliskości miejsca, gdzie oskarżony pozostawił swój pojazd. Niewątpliwie pojazdy te musiały tam wcześniej dojechać.

Powyższe -zdaniem Sądu- przesąda, iż oskarżony kierował pojazdem w ruchu lądowym.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

Punkt I wyroku

Punkt I wyroku

Wymierzona wobec oskarżonego kara powinna przekonać go i ogół społeczeństwa, że popełnianie przestępstw nie jest opłacalne i zamiast spodziewanych korzyści przynosi dolegliwości. Celem kary jest również kształtowanie w społeczeństwie szacunku dla norm prawnych, dlatego w ocenie Sądu uwzględniając stopień społecznej szkodliwości jego czynów oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie kara ta winna spełnić karą adekwatną do stopnia zawinienia powinna być kara 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. W ocenie Sądu orzeczenie tego rodzaju kary należycie skłoni oskarżonego do refleksji nad swoim zachowaniem i powstrzyma w przyszłości od popełnienia podobnych przestępstw. Aktualnie wymieniony jest osobą bezrobotną, zatem dysponuje czasem na wykonanie orzeczonej kary. Jednocześnie brak dochodów nie pozwalał na orzeczenie kary grzywny, zaś kara pozbawienia wolności w byłaby nazbyt surowa.

Okoliczności łagodzące:

- przyznanie się do kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości,

- dotychczasowa niekaralność oskarżonego,

- przeciętna opinia o oskarżonym z miejsca pracy.

Okoliczności obciążające:

- wysoki stopień zawartości alkoholu w organizmie sprawcy, który przekraczał 3-krotnie dopuszczalne stężenie alkoholu w organizmie,

- próba uniknięcia odpowiedzialności, poprzez odjechanie z miejsca kolizji i ukrycie pojazdu,

- stworzenie realnego zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu lądowym,

- wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu.

W świetle powyższego Sąd uznał, iż wymierzona kara jest adekwatna do wysokiego stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, a także że spełni cele w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej.

J. S.

Punkt I wyroku

Punkt II wyroku

Orzekając środek karny w minimalnym ustawowym rozmiarze, tj. 3 lata Sąd miał na uwadze wcześniejszą niekaralności oskarżonego, a także wagę naruszonej przez oskarżonego zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, jego stopień nietrzeźwości oraz masowość tego typu przestępstw. Środek ten ma za zadanie ochronę bezpieczeństwa w komunikacji pełniąc funkcję zabezpieczającą. Jego ratio legis polega na tym, by osoby nie przestrzegające zasad bezpieczeństwa wyłączyć z ruchu drogowego, celem zapewnienia tegoż bezpieczeństwa innym użytkownikom ruchu.

J. S.

Punkt I wyroku

Punkt IV wyroku

Sąd stosownie do treści art. 43a § 2 k.k. zobligowany był do orzeczenia od oskarżonego świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Orzekając powyższe świadczenie w najniższym ustawowym rozmiarze tj. 5000 złotych Sąd miał na uwadze m.in. sytuację finansowo-majątkową oskarżonego.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

Punkt I wyroku

Punkt III wyroku

Na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 16 sierpnia 2020 roku.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania wobec oskarżonego wnioskowanej przez obrońcę instytucji warunkowego umorzenia postępowania. Co prawa spełnione są w części wymogi formalne określone przepisami dla zastosowania tej instytucji, jednakże w ocenie Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, iż stopień winy oskarżonego i stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu nie jest znaczny. Oskarżony bowiem prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości, który określić należy jako wysoki, trzykrotnie przekraczający dopuszczalną normę. Oskarżony stworzył duże i realne zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu lądowym, doprowadzając do kolizji z innym pojazdem. Następnie podjął próbę uniknięcia odpowiedzialności, poprzez odjechanie z miejsca zdarzenia i ukrycie pojazdu. Poza tym po stronie oskarżonego nie zachodzą żadne ekstraordynaryjne okoliczności, które mogłyby wpływać na uznanie stopnia jego winy za nieznaczny. Oskarżony niewątpliwie mógł zaniechać jazdy samochodem, a zrobił to w banalnym celu, tj. przestawienia auta. Miał świadomość, iż wcześniej spożył znaczną ilość alkoholu, a mimo to wsiadł za kierownicę pojazdu. Nie sposób też pominąć, iż oskarżony ma przeciętną opinię z miejsca pracy, gdzie wskazano m.in., iż w zakresie odpowiedzialności spełnia wymagania w ograniczonym zakresie, jak też w ograniczonym zakresie stosuje się do stosowania przepisów, norm i reguł. W kontekście niniejszej sprawy trudno odmówić takiej ocenie osoby oskarżonego trafności dokonanych spostrzeżeń i wniosków.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt V wyroku

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego w całości na rzecz Skarbu Państwa od kosztów sądowych. Sytuacja finansowo-majątkowa oskarżonego, uwzględniając nadto orzeczone niniejszym wyrokiem świadczenie pieniężne, nie dawała podstaw do podjęcia odmiennego rozstrzygnięcia w tym zakresie.

1.Podpis