Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 32/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok łączny Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 11 grudnia 2019 r. sygn. akt II K 1129/19

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec skazanego B. Z. kary łącznej 7 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy wzgląd na cele wychowawcze i wychowawcze, jakie kara powinna osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa uzasadniają wymierzenie surowszej kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd właściwe ocenił wpływ całokształtu okoliczności sprawy na wymiar orzeczonej kary łącznej. Nie zlekceważył wcale uprzedniej wielokrotnej karalności skazanego, ani też nie przecenił okoliczności wypływających z opinii o skazanym z jednostki penitencjarnej, w której pozostaje osadzonym. Prawidłowo zostało przecież dostrzeżonym, że proces resocjalizacji skazanego zmierza we właściwym kierunku. Zresztą aktywność skazanego na tym polu pozwala przyjąć, iż nie tylko dobrze przystosował się do warunków izolacji więziennej, co w obliczu jego wcześniejszych doświadczeń na tym polu nie mogłoby dziwić, ale również czyni wiele, aby po opuszczeniu murów zakładu karnego funkcjonować w społeczeństwie w zgodzie z obowiązującym porządkiem prawnym. Stara się nauczyć przeciwdziałać problemom i trudnościom życia codziennego, które w przeszłości prowadziły go przed oblicze sądu karnego. Nie można też zapominać, że jest nieprzerwanie pozbawiony wolności od 27 lipca 2015 r., a kary pozbawienia wolności odbywane do 5 czerwca 2016 r. nie zostały objęte węzłem kary łącznej. Jednocześnie w świetle art. 85a kk czas ten nie mógł być pomijany dla oceny, jak długim jeszcze powinien być okres izolacji skazanego, aby osiągniętymi zostały cele kary, tak wobec sprawcy, jak i społeczeństwa. Zwrócić należało również uwagę, że składową łączonej kary łącznej ze sprawy II K 1008/18 była kara 6 miesięcy pozbawienia wolności za popełnioną w styczniu 2015 r. kradzież z art. 278 § 1 kk. Tymczasem stanowiące ciąg dwie kradzieże, za które kara 9 miesięcy pozbawienia wolności również podlegała łączeniu, popełnione zostały w dniu 15 kwietnia 2015 r.. Wszystkie te czyny pozostawały w dość bliskim związku czasowym. Łączyła ich też tożsama motywacja sprawcy. Szereg innych kar za przestępstwa popełnione z identycznej lub podobnej motywacji obejmowała zresztą już kara łączna 7 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Chodzi o kary ze spraw II K 195/12 Sądu Rejonowego w Będzinie, VII K 288/15 Sądu Rejonowego w Zabrzu, II K 740/15 Sądu Rejonowego w Zawierciu, II K 496/11 Sądu Rejonowego w Będzinie, II K 672/15 Sądu Rejonowego w Będzinie. Wymiar tych kar musiał mieć zaś istotny wpływ na proces kształtowania kolejnych kar łącznych, determinując tym samym znacząco rozmiar tego rodzaju kary ze sprawy II K 1008/18. Orzekanie kolejnej kary łącznej nie może zaś służyć ewentualnemu skorygowaniu wcześniejszego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie. Na proces orzekania kary łącznej nie można też patrzeć zero-jedynkowo operując prostym mechanizmem kształtowania tego rodzaju rozstrzygnięcia na poziomie bliższym sumy kar podlegających łączeniu, niż rozmiarowi najwyższej z łączonych kar, w odniesieniu do skazanych popełniających wiele przestępstw, w oderwaniu od dotychczasowych efektów wdrożonych i kontynuowanych w dłuższej perspektywie czasowej procesów resocjalizacyjnych. Kara łączna, jako pewna formuła służąca podsumowaniu dotychczasowej działalności przestępczej skazanego i zracjonalizowaniu kary, jaką winien dalej odbyć, musi być bowiem zawsze karą sprawiedliwą. Oczywiście nie może być też odbieraną jako sposób na uniknięcie negatywnych konsekwencji wynikających z kolejnych skazań. W przypadku skazanego nie musiało to jednak oznaczać, że musi być o 5 miesięcy surowszą i w większym stopniu uwzględniać łączoną karę 9 miesięcy pozbawienia wolności. W tym konkretnym przypadku pamiętać trzeba, że leżące u podstaw kar łącznych poprzedzających ukształtowanie obecnie skarżonej tego rodzaju kary rozstrzygnięcia o karach jednostkowych nie były aż tak surowymi. Najwyższymi z kar były dwie kary po 2 lat pozbawienia wolności. Dominowały jednak kary z przedziału od 6 miesięcy (cztery) do 1 roku pozbawienia wolności (jedna), nie wspominając jednokrotnie wymierzonych kary 1 miesiąca pozbawienia wolności oraz kary 2 miesięcy pozbawienia wolności, a także kar łagodniejszego rodzaju, a to dwóch kar ograniczenia wolności w rozmiarze odpowiednio 1 roku oraz 1 roku i 6 miesięcy. W tych warunkach broni się stanowisko Sądu Rejonowego, że kara aż 7 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, determinująca nieprzerwany pobyt skazanego w warunkach izolacji przez okres niemal 8 lat i 4 miesięcy, będzie właściwie oddziaływać na skazanego, jak też na społeczeństwo kształtując w nim właściwe postawy, w tym poszanowanie dla obowiązującego porządku prawnego.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec skazanego kary łącznej 7 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Nie stwierdzono uchybienia podniesionego w środku odwoławczym wniesionym na niekorzyść skazanego.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

z punktu 1 - ukształtowanie orzeczenia o karze łącznej pozbawienia na podstawie art. 91 § 2 kk oraz art. 86 § 1 i 4 kpk z połączenia podlegających wykonaniu kar pozbawienia wolności, a to:

-

kary jednostkowej 9 miesięcy pozbawienia wolności z wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 12 marca 2018 r. sygn. akt II K 552/17

-

kary łącznej 7 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności z wyroku Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 17 grudnia 2018 r. sygn. akt II K 1008/19 zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 9 kwietnia 2019 r. sygn. akt VI Ka 157/19

oraz orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności w rozmiarze 7 lat i 4 miesięcy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wolne od uchybień, również takich, które Sąd odwoławczy byłby zobligowany uwzględnić niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz ich wpływu na treść orzeczenia (art. 439 § 1 kpk, art. 440 kpk). W szczególności kara łączna 7 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności nie jest w konkretnych okolicznościach niniejszej sprawy karą rażąco niewspółmiernie łagodną, jak twierdził skarżący prokurator.

5.1.2.

Przedmiot utrzymania w mocy

z punktu 2 - rozstrzygnięcie o zaliczeniu okresów na poczet orzeczonej kary łącznej oparte o art. 577 kpk.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W pełni prawidłowe.

5.1.3.

Przedmiot utrzymania w mocy

z punktu 3 - rozstrzygnięcie o kosztach sądowych zwalniające skazanego od poniesienia w oparciu o przepis art. 624 § 1 kpk.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Prawidłowe. Nie byłoby zresztą do podważenia już tylko ze względu na uchybienie podniesione w apelacji wywiedzionej na niekorzyść (art. 434 § 1 kpk).

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zasądzając koszty pomocy prawnej w postępowaniu odwoławczym, wobec ich nieopłacenia przez oskarżonego oraz złożenia stosownego wniosku przez obrońcę, Sąd odwoławczy kierował się uregulowaniami art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze oraz przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jednolity Dz.U. z 2019 r. poz. 18). W konsekwencji objęły one opłatę w wysokości stawki minimalnej należnej za obronę w sprawach o wydanie wyroku łącznego podwyższonej o stawkę podatku VAT obowiązującą w dacie orzekania.

3

Zgodnie z art. 636 § 1 kpk, który należy stosować per analagiom w sprawach o wydanie wyroku łącznego z korzyścią dla skazanego, w razie nieuwzględnienia apelacji wniesionej wyłącznie przez prokuratora koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa. W niniejszej sprawy ograniczały się jedynie do wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w tej fazie procesu.

1.PODPIS

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator Prokuratury Rejonowej w R.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wymiar kary łącznej pozbawienia wolności

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana