Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 3919/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 lipca 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ponownie ustalił kapitał początkowy I. D. na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. z lat 1989-1998. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 47,69 %, co zostało pomnożone przez kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 582,24 zł. Przyjęto łącznie 17 lat, 8 miesięcy i 27 dni, tj. 212 miesięcy okresów składkowych oraz 1 rok, 7 miesięcy i 22 dni, tj. 19 miesięcy okresów nieskładkowych (w tym 11 miesięcy i 8 dni jako okresy sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi)). Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 67,94 %. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osoby w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 71.578,32 zł.

Za okres zatrudnienia wnioskodawczyni od 19 września 1984 r. do 20 października 1992 r. w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N., za który brak dokumentacji płacowej, przyjęto wynagrodzenia minimalne. Organ rentowy nie uwzględnił zaświadczenia o pracy i dochodach ubezpieczonego spółdzielcy z 24 maja 2018 r. jako niespełniającego wymogów formalnych (zaświadczenie nie zawiera pieczątki nagłówkowej oraz pieczątki imiennej osoby uprawnionej do wystawiania takich dokumentów) ani kserokopii kart wynagrodzeń za lata 1984-1991 jako niepotwierdzonych za zgodność z oryginałem (brak pieczątki nagłówkowej i pieczątki imiennej osoby potwierdzającej zgodność).

/decyzja k. 50-52 akt ZUS, załącznik k. 54 akt ZUS/

W dniu 5 sierpnia 2019 r. wnioskodawczyni złożyła odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę. Wniosła o uwzględnienie do wyliczenia wskaźnika podstawy wymiaru i wysokości kapitału początkowego w spornym okresie zatrudnienia wynagrodzenia na podstawie druku Rp-7 i kart wynagrodzeń, których oryginały znajdują się w posiadaniu likwidatora Spółdzielni.

/odwołanie k. 3-3v/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 4 września 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację.

/odpowiedź na odwołanie - k. 4-4v/

W piśmie procesowym z dnia 21 listopada 2019 roku wnioskodawczyni
oświadczyła, ze nie kwestionuje wysokości wynagrodzeń z tytułu zatrudnienia w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N. od 19 września 1984 r. do 20 października 1992 r. przyjętych przez organ rentowy do hipotetycznego wyliczenia wysokości kapitału początkowego.

/pismo k. 16/

Na rozprawie w dniu 28 stycznia 2021 roku wnioskodawczyni poparła odwołanie. Pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie odwołania.

/stanowiska 00:15:11 - płyta CD k. 51/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni I. D. urodziła się w dniu (...). W dniu 7 września 2015 roku wystąpiła z wnioskiem o ustalenie kapitału początkowego.

/bezsporne, wniosek k. 1-3 akt ZUS/

Decyzją z dnia 8 grudnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił kapitał początkowy Ireny Dworczyk na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. z lat 1989-1998. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 47,68 %, co zostało pomnożone przez kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, w związku z czym podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 582,12 zł. Przyjęto łącznie 17 lat, 8 miesięcy i 27 dni, tj. 212 miesięcy okresów składkowych oraz 11 miesięcy i 8 dni, tj. 11 miesięcy (okresy sprawowania opieki nad dzieckiem) i 8 miesięcy i 14 dni, tj. 8 miesięcy (okres studiów) okresów nieskładkowych. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 67,94 %. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osoby w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 71.572,05 zł.

Za okres zatrudnienia wnioskodawczyni od 19 września 1984 r. do 20 października 1992 r. w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N., za który brak dokumentacji płacowej, przyjęto wynagrodzenia minimalne.

/decyzja k. 30-31v akt ZUS, obliczenie wwpw k. 28 akt ZUS, wykaz zarobków k. 21 -21v akt ZUS, wykaz wprowadzonych dochodów k. 26-26v akt ZUS/

W dniu 9 lipca 2018 roku odwołująca złożyła wniosek o ponowne ustalenie kapitału początkowego, wnosząc o uwzględnienie wynagrodzenia za okres zatrudnienia w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N. od 19 września 1984 r. do 20 października 1992 r. na podstawie zaświadczenia o pracy i dochodach ubezpieczonego spółdzielcy z dnia 24 maja 2018 roku oraz kserokopii kart wynagrodzeń za lata 1984-1991.

/ wniosek – k. 33-34 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 19 lipca 2019 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ponownie ustalił kapitał początkowy I. D. na dzień 1 stycznia 1999 roku.

/decyzja k. 50-52 akt ZUS, załącznik k. 54 akt ZUS/

Do obliczenia wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego organ rentowy przyjął następujące dochody stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne wnioskodawczyni:

- 1989 rok – 287.100 zł;

- 1990 rok – 2.648.000 zł;

- 1991 rok – 7.365.000 zł;

- 1992 rok – 9.900.000 zł;

- 1993 rok – 22.318.300 zł;

- 1994 rok – 33.222.000 zł;

- 1995 rok – 6.274,48 zł;

- 1996 rok – 6.535,90 zł;

- 1997 rok – 7.738,00 zł;

- 1998 rok – 11.816,70 zł;

/obliczenie wwpw k. 53 akt ZUS/

Za okres zatrudnienia wnioskodawczyni od 19 września 1984 r. do 20 października 1992 r. w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N., za który brak dokumentacji płacowej, przyjęto wynagrodzenia minimalne.

/wykaz wprowadzonych dochodów k. 49-49v akt ZUS/

W okresie od 19 września 1984 r. do 20 października 1992 r. wnioskodawczyni była zatrudniona w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N. (uprzednio Spółdzielni Produkcyjnej w N.) w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pracownika umysłowego. Stosunek pracy ustał w wyniku likwidacji zakładu.

/świadectwo pracy k. 15-15v akt ZUS, legitymacja ubezpieczeniowa k. 8-11v akt ZUS/

W spornym okresie prezesem Spółdzielni Produkcyjnej w N. była R. S.. Następnie została likwidatorem Spółdzielni. Majątek Spółdzielni sprzedano obywatelowi Niemiec, który nie wywiązał się z pisemnego zobowiązania do przechowywania dokumentacji płacowej byłych pracowników Spółdzielni. Nadrzędna nad Spółdzielnią jednostka nie posiadała archiwów. Początkowo dokumentację płacową pracowników we własnym zakresie przechowywała T. G. (była główna księgowa Spółdzielni), a po jej śmierci R. S., celem wystawiania zaświadczeń o pracy i dochodach. Początkowo zaświadczenia te wystawiała T. G., a po jej śmierci na zlecenie R. R. P. (córka T. G.), z zawodu księgowa. W przypadku niektórych pracowników R. P. czyniła w dokumentacji płacowej – zeszytach podsumowanie wysokości wynagrodzeń w oparciu o istniejące parametry, bez żadnych korekt. Wpisywała wynagrodzenia roczne, stanowiące sumę wynagrodzenia wyliczonego na podstawie ilości dniówek obrachunkowych i wysokości dniówki obrachunkowej oraz ewentualnie także wynagrodzeń chorobowych.

/oświadczenie R. S. k. 33-33v, zeznania świadka R. S. 00:03:02, 00:15:10 - płyta CD k. 41, zeznania świadka R. P. 00:03:19 - płyta CD k. 51, zeznania wnioskodawczyni 00:01:12 - płyta CD k. 27/

Dokumentacja płacowa prowadzona przez dział księgowości (w tym główną księgową T. G.) obejmuje osobne za każdy rok zeszyty, w których wskazane są w odniesieniu do każdego pracownika w ujęciu miesięcznym w poszczególnych rubrykach kolejno ilość przepracowanych dni, ilość dniówek obrachunkowych oraz wysokość wynagrodzeń chorobowych. Wynagrodzenie wnioskodawczyni było ustalane za pomocą dniówek obrachunkowych. Wysokość dniówki obrachunkowej była wskazana na początku każdego zeszytu dotyczącego rozliczanego roku. Wysokość dniówki obrachunkowej za konkretny rok ustalano na podstawie bilansów za ten rok oraz protokołu z weryfikacji bilansu za ten rok.

/karty wynagrodzeń za lata 1984-1991 – zeszyty załączone do pisma procesowego R. S. z 23.11.2020 r. k. 32, zeznania świadka R. S. 00:03:02, 00:15:10 - płyta CD k. 41, zeznania świadka R. P. 00:03:19 - płyta CD k. 51/

Dochód wnioskodawczyni z okresu zatrudnienia w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N. od 19 września 1984 r. do 20 października 1992 r. wynosił odpowiednio:

- 1984 rok – 38.072 zł;

- 1985 rok – 151.298 zł;

- 1986 rok – 464.454 zł;

- 1987 rok – 658.925 zł;

- 1988 rok – 1.276.470 zł;

- 1989 rok – 4.797.961 zł;

- 1990 rok – 7.573.058 zł;

- 1991 rok – 22.001.412 zł.

Dochód wnioskodawczyni wynika z zaświadczenia o pracy i dochodach ubezpieczonego spółdzielcy wystawionego w dniu 24 maja 2018 roku przez R. S. na podstawie kart wynagrodzeń – zeszytów za lata 1984-1991 opatrzonych pieczątkę głównej księgowej T. G..

/karty wynagrodzeń za lata 1984-1991 – k. 37-44 akt ZUS oraz jako zeszyty załączone do pisma procesowego R. S. z 23.11.2020 r. k. 32, zeznania świadka R. S. 00:03:02, 00:15:10 - płyta CD k. 41, zeznania świadka R. P. 00:03:19 - płyta CD k. 51, zeznania wnioskodawczyni 00:01:12 - płyta CD k. 27/

Zaświadczenie zostało sporządzone na podstawie dokumentacji płacowej – zeszytów zawierających wynagrodzenia wnioskodawczyni za sporny okres przez R. P. na zlecenie R. S.. R. S. uczestniczyła w poprawnym obliczeniu w oparciu o dane zawarte w dokumentach płacowych zarobków wnioskodawczyni, podpisała się pod sporządzonym zaświadczeniem.

/zeznania świadka R. S. 00:03:02, 00:15:10 - płyta CD k. 41, zeznania świadka R. P. 00:03:19 - płyta CD k. 51/

Przy przyjęciu dotychczas uwzględnionych przez organ rentowy wynagrodzeń I. D. oraz w okresie zatrudnienia w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N. od 19 września 1984 r. do 20 października 1992 r. zarobków w wysokościach wynikających z zaświadczenia o pracy i dochodach ubezpieczonego spółdzielcy z 24 maja 2018 r. wydanego na podstawie kart wynagrodzeń, wskaźnik podstawy wymiaru kapitału początkowego wyliczony z 10 kolejnych lat kalendarzowych 1982 -1991 wyniósł 113,08 %, natomiast wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 112.673,99 zł.

/wykaz wprowadzonych dochodów ubezpieczonego k. 12-13, hipotetyczne wyliczenie kapitału początkowego k. 14, pismo ZUS k. 11/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do art. 173 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2018 r. poz. 270 ze zm.) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy na dzień wejścia w życie ustawy.

Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat (ust. 2).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przepis ust. 2 art. 174 stanowi, że przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2, to jest w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych.

W myśl ust. 3 w/w przepisu podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się przed dniem przed dniem 1 stycznia 1999 roku.

Natomiast w myśl ust. 7 analizowanego przepisu do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 roku. Ustęp 8 powyższego przepisu stanowi, że przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku.

Z kolei z mocy art. 15 ust. 1 analizowanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 tego samego przepisu przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok,
w którym złożono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Ust. 6 tego samego przepisu stanowi, że na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Zgodnie z ust. 4 i 5 w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1) oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3,
w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty,

oraz

4)  mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%.

W związku z treścią zacytowanych przepisów można stwierdzić, iż kwota kapitału początkowego zależy od długości udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed 1 stycznia 1999 rokiem, podstawy wymiaru oraz współczynnika proporcjonalnego do wieku ubezpieczonego, który służy do obliczenia tzw. części socjalnej.

Kwestię ponownego ustalania kapitału początkowego reguluje art. 175 ust. 4 cytowanej ustawy, w myśl którego ponowne ustalenie wysokości kapitału początkowego następuje w okolicznościach określonych w art. 114.

Zgodnie zaś z art. 114 ust. 1 pkt 1, prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Zgodnie z § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Należy podkreślić, iż Sąd nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe.

Mając powyższe na uwadze Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę dostępnej dokumentacji, związanej ze spornym okresem zatrudnienia wnioskodawczyni, dopuścił dowód z jej przesłuchania, a także dopuścił dowód z zeznań świadków, którzy odnieśli się do autentyczności zachowanej dokumentacji wnioskodawczyni, co dało Sądowi podstawę do oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji w świetle zarzutów odwołującego.

Wysokości wynagrodzenia lub danego składnika wynagrodzenia nie można ustalać
w sposób przybliżony, ale pewny, na podstawie konkretnego dokumentu bądź jego kopii, który zachował się w dokumentacji osobowej ubezpieczonego. Chodzi tutaj o umowy pracę czy angaże, w których zawarte są dane dotyczące wynagrodzenia. W takim wypadku uwzględnić można składniki wynagrodzenia, które są pewne, wypłacane były w danym okresie, stałe
i w określonej wysokości (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2012 r., III AUa 1555/11, LEX nr 1113058).

W ocenie Sądu, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zachodzą podstawy do uwzględnienia w spornym okresie zatrudnienia wnioskodawczyni
w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N. od 19 września 1984 roku do 20 października 1992 roku dochodów wynikających
z zaświadczenia o pracy i dochodach ubezpieczonego spółdzielcy wystawionego w dniu 24 maja 2018 roku przez byłą prezes i likwidatora Przedsiębiorstwa - (...) na podstawie kart wynagrodzeń – zeszytów za lata 1984-1991 opatrzonych pieczątką głównej księgowej T. G.. Zdaniem Sądu dokumenty te wskazują na wysokość wynagrodzenia wnioskodawczyni w całym sporym okresie w sposób niewątpliwy. Zeznania świadków R. S. i R. P. – córki zmarłej T. G., również z zawodu księgowej potwierdziły autentyczność sporządzonych dokumentów. W szczególności potwierdzono, że zaświadczenie z dnia 24 maja 2018 roku zostało sporządzone przez R. P. na zlecenie R. S., na podstawie wykazanych w kartach wynagrodzeń – zeszytach danych dotyczących ilości przepracowanych dni, ilości dniówek obrachunkowych, wysokości dniówki obrachunkowej oraz wysokości wynagrodzeń chorobowych, bez nanoszenia jakichkolwiek zmian czy korekt.

Sąd mając na uwadze wszechstronne zbadanie sprawy zobowiązał organ rentowy do przeliczenia kapitału początkowego wnioskodawczyni na dzień 1 stycznia 1999 roku, przy przyjęciu dotychczas uwzględnionych przez organ rentowy wynagrodzeń I. D. oraz w okresie zatrudnienia w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie (...) w N. zarobków w wysokościach wynikających z zaświadczenia o pracy i dochodach ubezpieczonego spółdzielcy z 24 maja 2018 r. wydanego na podstawie kart wynagrodzeń – zeszytów.

W ocenie Sądu takie wyliczenia pozwalają ustalić wysokość wynagrodzenia, jaką wnioskodawczyni w wyżej wymienionym okresie niewątpliwie otrzymywała.

Organ rentowy dokonał hipotetycznego wyliczenia wysokości kapitału początkowego oraz wyliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru. Niewątpliwie również przejęte do obliczenia lata 1982 -1991 są najkorzystniejszymi z całego okresu ubezpieczenia skarżącej. Tak wyliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 113,08 %, a wysokość kapitału początkowego wyniosła 112.673,99 zł i jest to korzystniejsze od dotychczasowego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru (47,69 %) oraz kapitału początkowego (71.578,32 zł).

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił kapitał początkowy I. D. na dzień 1 stycznia 1999 roku przy przyjęciu, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego z lat 1982-1991 wynosi 113,08%.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. ZUS, z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia apelacji, wypożyczając akta rentowe

K.W.