Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 11/20

1) WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2020 r.

a.a.Sąd Rejonowy w Brodnicy Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

a.b.Przewodniczący: Sędzia Renata Antkowiak

Protokolant: sek. sąd. W. P.

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2020r. w Brodnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego J. J. (1) zastąpionego przez matkę N. S. (1)

przeciwko M. J. (1)

o alimenty

1)  zasądza rentę alimentacyjną od pozwanego M. J. (1) na rzecz małoletniego powoda J. J. (1) w kwocie po 650 zł (sześćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatną z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego powoda - N. S. (1) z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat - poczynając od dnia 1 stycznia 2021 roku,

2)  zasądza od pozwanego M. J. (1) na rzecz małoletniego powoda J. J. (1) kwotę 1.800 zł (jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem wyrównania alimentów za okres od 1 kwietnia 2020r. do 31 grudnia 2020r. płatną do rąk matki małoletniego powoda N. S. (1) - do dnia 10 stycznia 2021 roku wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie jej płatności,

3)  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

4)  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, od uiszczenia których małoletni powód był zwolniony z mocy ustawy, przejmując je na rzecz Skarbu Państwa,

5)  zasądza od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Brodnicy na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. S. (1) kwotę 1.200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) wraz z należną stawką podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu,

6)  wyrokowi w punktach 1) i 2) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.

Sąd Rejonowy w Brodnicy

stwierdza, że niniejsze orzeczenie

uprawomocniło się i jest wykonalne dnia 16 marca 2021r.

Dnia 23 marca 2021r.

Sędzia

M. S. (2)

Sygn. akt III RC 11/20

UZASADNIENIE

N. S. (1) działając w imieniu małoletniego syna J. J. (1) reprezentowanego przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu wystąpiła z powództwem przeciwko M. J. (1) o alimenty wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniego powoda alimentów w kwocie 850 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami. Ponadto pełnomocnik powoda wnosił o zasądzenie na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego powoda według norm przepisanych.

Pozwany M. J. (1) reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w odpowiedzi na pozew uznał powództwa o alimenty do kwoty po 500 zł miesięcznie płatnych do rak matki małoletniego do dnia 15-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, od dnia wydania orzeczenia w niniejszej sprawie. Ponadto, wnosił o oddalenie powództwa ponad kwotę 500 zł oraz o nieobciążanie pozwanego kosztami postępowania oraz zastępstwa procesowego powoda.

Sąd ustalił, co następuje:

Matka małoletniego powoda i pozwany nie byli małżeństwem, jednakże w przeszłości pozostawali w nieformalnym związku, z którego w dniu (...) urodził się ich małoletni syn J. M.. Pozwany uznał ojcostwo tego dziecka i małoletni nosi jego nazwisko (...). Kiedy małoletni J. miał 1,5 roku matka wraz z nim wróciła do Polski i od tamtej pory syn pozostaje pod jej opieką. Pozwany przekazuje jej co miesiąc pieniądze na utrzymanie syna przy czym były to różne kwoty. Od kwietnia do lipca 2020r. płacił po 200 zł a w pozostałych miesiącach płacił po ok. 500 zł miesięcznie; przekazał już pieniądze za grudzień 2020r. w kwocie 500 zł. Od czasu do czasu pozwany kupuje jakąś zabawkę czy jakieś ubranie synowi np. listopadzie 2020r. kupił jemu bluzę. Pozwany ma kontakt z synem w czasie swoich pobytów w Polsce a jest 1-2 razy do roku przez okres ok. 2 tygodni i w tym czasie zabiera syna ze sobą do swojej mamy do B.. Wtedy ten czas spędza z synem i syn jest wówczas na jego utrzymaniu.

Małoletni ma obecnie 12 lat, jest uczniem Szkoły Podstawowej Nr (...) w B. (nie zmieniał szkoły pomimo zmiany miejsca zamieszkania), jest zdrowy, nie choruje na żadne choroby przewlekłe. Średni miesięczny koszt utrzymania syna jego matka określiła na kwotę 1500 zł, natomiast wśród miesięcznych wydatków na syna wskazała: dojazdy do szkoły - 200 zł; wyjazdy i wycieczki - 50 zł; zabawki, gry komputerowe - 50 zł; opłatę za telefon - 30 zł; odzież 300 zł m-nie; wyżywienie - 500 zł; kieszonkowe - 50 zł; korepetycje z języka angielskiego - 40 zł; wyprawka szkolna - 100 zł; ubezpieczenie - 67 zł. Dodatkowo dochodzą do tego w odpowiedniej części koszty utrzymania domu, w którym małoletni powód zamieszkuje wraz z matką, jej mężem i bratem, na co składa się: opłata za telewizję 69,99 zł, opłata za Internet 40 zł, rata kredytu hipotecznego w wysokości 1225,77 zł, wywóz śmieci 50 zł, paliwo 200 zł.

Zdaniem pozwanego uzasadnione koszty, które matka małoletniego powoda ponosi na jego utrzymanie wynoszą około 1000 tysiąca zł i według niego żądana wysokość alimentów w kwocie 850 zł miesięcznie jest wygórowana.

Matka małoletniego powoda od października 2019r. pracuje - od stycznia 2020r. jej wynagrodzenie wynosi 2800 zł brutto. Poza małoletnim synem J. ma ona jeszcze młodszego syna z małżeństwa - N. S. (2) (lat 5), którego wychowuje wspólnie z mężem. Jej mąż zarabia kwotę 3200 zł netto. Na młodszego syna otrzymuje ona świadczenie 500 plus, natomiast na powoda J. J. (1) dotychczas nie pobierała tego świadczenia, ponieważ jego ojciec – pozwany M. J. (1) pracuje za granicą i miała się ona o odpowiednie świadczenia na dziecko zwrócić do Wielkiej Brytanii, ale nie zrobiła tego, nie rozmawiała również z pozwanym na ten temat, aby pobierał on świadczenia na ich syna za granicą i przekazywał jej na utrzymanie syna.

Pozwany mieszka i pracuje za granicą. Wskazał, że aktualnie nie prowadzi już własnej działalności na terenie Wielkiej Brytanii - na co wskazywała matka małoletniego powoda w toku postepowania w sprawie, natomiast jest zatrudniony w firmie (...) na stanowisku magazyniera uzyskując wynagrodzenie 1200 funtów miesięcznie, ma on wykształcenie średnie. Pozwany poza małoletnim powodem ma na utrzymaniu jeszcze dwójkę dzieci z innego związku, które wychowuje wspólnie z partnerką (małoletniego M. J. (2) ur. w (...) roku i małoletnią M. J. (3) ur. w (...) roku). Miesięcznie pozwany wraz z partnerką dysponują kwotą 1550 funtów na utrzymanie rodziny. Jego partnerka w chwili obecnej, nie pracuje i jest na urlopie macierzyńskim - otrzymuje z tego tytułu kwotę 350 funtów miesięcznie. Jak wynika z odpowiedzi na pozew - konieczne koszty utrzymania pozwanego i jego rodziny kształtują się następująco: czynsz najmu domu 550 funtów miesięcznie, utrzymanie samochodu 540 funtów na rok, koszt zakupu paliwa 120 funtów miesięcznie, podatek od nieruchomości 128 funtów miesięcznie, spłata karty kredytowej 160 funtów miesięcznie, opłaty za (...) funtów miesięcznie, opłata za Internet 36 funtów miesięcznie, opłata za przedszkole małoletniego M. 145 funtów miesięcznie, opłata za gaz w okresie letnim 6 funtów za miesiąc, w okresie zimowym 50 funtów miesięcznie, opłata za energię elektryczną 36 funtów miesięcznie, opłata za zużycie wody 30,42 funta miesięcznie, opłata za wyżywienie dla rodziny, mleko, pampers oraz chusteczki nawilżane dla małoletniej M. 200 funtów tygodniowo, koszt zakup wyprawki dla małoletniej M. (wanienka, bujak, mata edukacyjna ok 100 funtów, koszt zakupu łóżka i materaca dla małoletniego syna M. 343,99 zł, alimenty na syna J. 500 zł - co daje łącznie ok. 2200 funtów miesięcznie. Pozwany wskazał, iż po opłaceniu wszystkich zobowiązań nie zostaje żadna dodatkowa kwota pieniędzy. Pozwany korzysta obecnie z kart kredytowych, które będzie mógł spłacić za około 7 miesięcy po powrocie jego partnerki do pracy, ponieważ jego wynagrodzenie za pracę i zasiłek macierzyński partnerki nie pokrywają całkowitych kosztów utrzymanie jego i rodziny. Pozwany wskazał, że wraz ze swoją partnerką wystąpili o zasiłki. jednak z uwagi na epidemię wirusa nie otrzymali ich.

Matka małoletniego powoda nie kwestionowała tego, że pozwany poza ich synem ma jeszcze dwójkę dzieci z innego związku. Uważała natomiast, że zarabia on dużo więcej aniżeli podawał, według niej wskazywana przez niego kwota miesięczna - może być wypłatą tygodniowa, bo tam są wypłaty tygodniowe. Wskazała przy tym, że ona ponad 10 lat temu była w Wielkiej Brytanii, mieszkała wtedy razem z pozwanym i wtedy zarabiał on 1200 funtów miesięcznie, ona natomiast zarabiała 200 funtów tygodniowo, czyli 800 funtów miesięcznie; przy czym jak byli oni razem to pozwany pracował w innej firmie niż ta, którą teraz podaje. Podawała również, że do syna ojciec chwalił się, że ma własną działalność, ale nie mówił, ile zarabia. Według niej pozwany pracuje jako magazynier, pracuje tylko nocami i zrobił kurs na wózki widłowe, a wie to od jego matki i od syna, który otrzymał zdjęcie, na którym jest kilka osób i podpis, że jego ojciec przeprowadza szkolenie pracowników. Matka małoletniego wskazała również, że na samym początku, jak się oni rozstali to pozwany płacił po 750 zł tytułem alimentów na syna.

Dowód: zeznania matki małoletniego powoda - N. S. (1)
k. 112v-113v, dowód z dokumentów na k. 2-43, 49-52, 56, 66, 77-82 akt przedmiotowej sprawy.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania matki małoletniego powoda - N. S. (1) w zakresie, w jakim znajdują one odzwierciedlenie w dokonanych powyżej ustaleniach faktycznych, bowiem w tym zakresie są one przekonujące i układają się w pewną logiczna całość z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Spór pomiędzy stronami dotyczy głównie wysokości świadczeń alimentacyjnych pozwanego wobec powoda ( bowiem co do zasady żądanie alimentów, nie było przez pozwanego kwestionowane i co do kwoty 500 zł miesięcznie od dnia wydania orzeczenia zostało ono przez niego uznane) oraz możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, jednakże ocena w tym zakresie jest obowiązkiem Sądu.

Odnośnie powoływanych wyżej dowodów z dokumentów Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności mogących budzić wątpliwości co do ich prawdziwości.

Sąd zważył, co następuje:

Kwestię obowiązku alimentacyjnego między rodzicami a dziećmi reguluje przepis art. 133 § 1 k.r.o., który stanowi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych w myśl art. 135 § 1 k.r.o. zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W myśl paragrafu 2 tego artykułu wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Oceny zakresu możliwości zobowiązanego do alimentów należy dokonywać w każdym konkretnym przypadku, przy uwzględnieniu aktualnego stanu majątkowego zobowiązanego i jego możliwości płatniczych, a także prognozy na przyszłość jak również w kontekście jego aktualnej sytuacji rodzinnej.

Odnosząc powyższe do okoliczności przedmiotowej sprawy uznać należy, iż zaistniały podstawy do częściowego uwzględnienia żądania pozwu. W ocenie Sądu kwota 650 zł miesięcznie tytułem alimentów od pozwanego M. J. (1) na rzecz małoletniego powoda jest kwotą adekwatną do możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego oraz wyznacza górną granicę jego udziału w koniecznych kosztach utrzymania tego dziecka biorąc pod uwagę również tę okoliczność, że pozwany poza małoletnim powodem ma obecnie na utrzymaniu jeszcze dwoje dzieci z innego związku.

Matka małoletniego powoda - N. S. (1) zamieszkuje wraz ze swoim mężem i ich wspólnym dzieckiem oraz z małoletnim synem J. J. (1). Czyni ona osobiste starania o utrzymanie i wychowanie syna J., jednakże niezależnie od tego w określonej części winna również mieć udział finansowy w kosztach utrzymania tego małoletniego, bowiem obecnie ona również pracuje zawodowo i otrzymuje określone wynagrodzenie, na co wskazywano szczegółowo wyżej. Matka małoletniego powoda wskazała, że na samym początku jak się rozstali z pozwanym to płacił on na syna po 750 zł miesięcznie tytułem alimentów. Równocześnie podała, że syn miał 1,5 roku jak wróciła z nim do Polski i od tamtej pory samotnie go wychowuje. Wynika z tego, że w tamtym czasie małoletni J. J. (1) był jedynym dzieckiem pozwanego. Obecnie natomiast pozwany ma jeszcze dwoje młodszych dzieci na utrzymaniu wobec tego dochody, jakimi dysponuje i jakie może on uzyskać z tytułu pracy zawodowej musi on podzielić pomiędzy troje dzieci. Nie można również odmówić pozwanemu prawa do własnego utrzymania, natomiast ta okoliczność, że pracuje ona i mieszka za granicą oznacza, że dochody tam uzyskiwane, które mogą się wydawać wyższe aniżeli w Polsce, są pomniejszane o wydatki, jakie musi on ponosić tam za granicą. Natomiast należy mieć na uwadze, że z chwilą ustalenia alimentów na syna J. - jego matka uzyskuje prawo do świadczenia 500 plus na niego, o które winna się ubiegać i tym samym pozyskać dodatkowe środki na utrzymanie tego dziecka.

Reasumując - ocena tych wszystkich okoliczności skłoniła Sąd do rozstrzygnięć mających odzwierciedlenie w wyroku i tak Sąd zasądził rentę alimentacyjną od pozwanego M. J. (1) na rzecz małoletniego powoda J. J. (1) w kwocie po 650 zł (sześćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie płatną z góry do dnia 10 - tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniego powoda - N. S. (1) z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat - poczynając od dnia 1 stycznia 2021r. O powyższym orzeczono w punkcie 1) wyroku zasądzając alimenty we w/w kwocie poczynając od 1 stycznia 2021r. tj. niejako na bieżąco, bowiem pozwany we wcześniejszym okresie uiszczał dobrowolnie alimenty na rzecz małoletniego powoda, jednakże w kwotach niższych aniżeli obecnie zostały zasądzone. Z tego względu Sąd w punkcie 2) wyroku zasądził od pozwanego M. J. (1) na rzecz małoletniego powoda J. J. (1) kwotę 1800 zł (jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem wyrównania alimentów za okres od 1 kwietnia 2020r. do 31 grudnia 2020r. płatną do rąk matki małoletniego powoda N. S. (1) - do dnia 10 stycznia 2021r. wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie jej płatności. Ustalając kwotę wyrównania alimentów za ten okres Sąd miał na uwadze tę okoliczność, że na początku odpowiednio: miesiąca kwietnia, maja, czerwca i lipca 2020r. pozwany przekazał na małoletniego powoda kwoty po 200 zł „z groszami”, zaś zarówno we wcześniejszym okresie jak i w późniejszym okresie - do miesiąca grudnia 2020r. włącznie przekazywał on kwoty w granicach 500 zł miesięcznie (nieraz było to parę złotych czy groszy poniżej tej kwoty a nieraz powyżej tej kwoty). Dlatego w wyrównaniu tym przyjęto, że za czas, kiedy pozwanemu nie został jeszcze doręczony odpis pozwu miał prawo uiszczać alimenty w wysokości dotychczas płaconych dobrowolnie alimentów tj. w granicach tych 500 zł miesięcznie, stąd za miesiące, kiedy takich kwot nie zapłacił winien dokonać wyrównania do tej wysokości ( przyjęto to rozwiązanie za okres kwiecień - lipiec 2020r., co dało 4 miesiące x 300 zł tj. 1200 zł), natomiast od kolejnego pełnego miesiąca po doręczeniu pozwanemu odpisu pozwu ( co miało miejsce dnia 2 lipca 2020r.) wyrównanie to winno być do wyższej kwoty zbliżonej do wysokości alimentów zasądzonych – poczynając od 1 stycznia 2021r. i przyjęto za ten okres: sierpień-grudzień 2020r. łączną kwotę 600 zł. Obie te kwoty złożyły się na wskazaną w punkcie 2) wyroku łączną kwotę 1800 (jeden tysiąc złotych) z tytułu wyrównania alimentów za wskazany w nim okres czasu.

W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone - o czym orzeczono w punkcie 3) wyroku. Dotyczyło to żądania alimentów przewyższającego kwotę alimentów zasądzoną od pozwanego na rzecz małoletniego powoda w punktach 1) i 2) wyroku; jak również okresu poprzedzającego datę 1 kwietnia 2020r . (od której liczone jest wskazane w punkcie 2) wyroku wyrównanie alimentów) – co nastąpiło ze względów wskazanych wyżej .

W punkcie 4) wyroku Sąd rozstrzygnął o kosztach sądowych odstępując od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, od uiszczenia, których powód był zwolniony z mocy ustawy przejmując je na rzecz Skarbu Państwa. Przy rozstrzygnięciu o powyższym Sąd kierował się wnioskiem pozwanego w tym zakresie jak również tą okolicznością, że pozwany z mocy tego wyroku zobowiązany został do płacenia wyższych alimentów poczynając od 1 stycznia 2021r. jak również do zapłacenia na rzecz małoletniego powoda jednorazowo dość znacznej kwoty z tytułu wyrównania alimentów zakreślając termin jej płatności do dnia 10 stycznia 2021r.

Z kolei w punkcie 5) wyroku Sąd zasądził od Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Brodnicy na rzecz Kancelarii adwokackiej adw. M. S. (1) kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście złotych) wraz z należną stawką podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu. O powyższym orzeczono stosownie do treści przepisu § 8. pkt 4) w zw. z § 10 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

W punkcie 6) wyroku Sąd - stosownie do przepisu art. 333§ 1 pkt 1 kpc - orzekł, iż wyrokowi w punktach 1) i 2) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność

Kierownik sekretariatu

III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich

mgr K. J.

Termin do uzasadnienia wyroku był przedłużany