Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V W 1724/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Ü. O.

w dniu 20 marca 2018 r. w godz. 10.00-14.30 wykonując odpłatną usługę przewozu osób samochodem osobowym marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na L. C. w W., mając bezwzględny obowiązek rejestrowania zawieranych transakcji za pomocą kasy fiskalnej, nie prowadził ewidencji obrotu i kwot podatku VAT, gdyż nie posiadał w pojeździe kasy rejestrującej, co stanowi wypadek mniejszej wagi, czym naruszył przepisy art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2020.106) oraz § 4 ust. 1 pkt 2 lit.a rozporządzenia Ministra (...) i Finansów z dnia 16.12.2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U.2018.2519),

tj. wykroczenie skarbowe z art. 60 § 1 k.k.s. w zw. z art. 60 § 4 k.k.s.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 20 marca 2018 r. po terenie L. C. poruszał się samochód osobowy marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...), kierowany przez Ü. O.. Ü. O. wykonywał tego dnia odpłatną usługę przewozu osób.

Pasażer korzystający z usług odpłatnego przewozu wykonywanych przez Ü. O. został przywieziony z Al. (...) w W. na L. C. - O., za co zapłacił gotówką w kwocie 12 zł. Mężczyźni byli dla siebie osobami obcymi. Ü. O. nie wydał paragonu fiskalnego, mimo zapłaty pasażera za przejazd. Nie posiadał on w pojeździe kasy fiskalnej i nie ewidencjonował osiąganego w ramach wykonywania odpłatnego przewozu przychodu (ewidencji obrotu i kwot podatku VAT).

W momencie czynu Ü. O. był objęty obowiązkiem rejestrowania zawieranych transakcji za pomocą kasy fiskalnej.

W wyniku kontroli przeprowadzonej przez organy (...), (...) oraz (...), zaproponowano Ü. O. mandat karny w wysokości 500 zł, którego przyjęcia odmówił. Ü. O. nie figuruje w Krajowym Rejestrze Karnym.

wniosek o przeprowadzenie postępowania przygotowawczego

Zeznania świadka M. A.

Protokół kontroli drogowej

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

zeznania świadka G. R.

k.2 -3

k. 103-103v

k. 111-112

k. 8

k. 139

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadka M. A.

Dowody z k. 2-3, 111-112, 8

M. A. w dniu zdarzenia dokonywała kontroli kas fiskalnych i po sprawdzeniu pojazdu oskarżonego ujawniła wykroczenie skarbowe. Zeznania świadka zasługują na uwzględnienie. Wskazać należy, że jest on dla oskarżonego osobą obcą, nie ma interesu w rozstrzygnięciu na jego korzyść lub niekorzyść. Obiektywizm wynika także z wykonywanego zawodu i faktu, że zeznania dotyczyły wydarzeń będących w związku z wykonywanymi przez świadka czynnościami służbowymi. Przed Sądem świadek zeznawała w sposób swobodny, rzeczowy, konsekwentny, logicznie odpowiadała na pytania stron. Dokonując oceny tego dowodu, Sąd nie dopatrzył się żadnych elementów, wskazujących na stronniczość M. A., ani też tendencji świadka do ubarwiania wydarzeń – gdy świadek nie była pewna wystąpienia danego faktu, sygnalizowała to. Naturalne jest, że po upływie niemal trzech lat od zdarzenia, przy rutynowym podejściu do wykonywania czynności w ramach pracy, pamięć do szczegółów związanych z jednostkowym zdarzeniem jest ograniczona. Mimo to, M. A. potrafiła przedstawić obraz wydarzeń z dnia kontroli, a Sąd uznał, że jest wiarygodnym świadkiem.

Dowody te stanowią wiarygodne źródło informacji. Nie zawierają cech przerobienia ani podrobienia, a strony na żadnym etapie postępowania nie podważały ich wiarygodności. Dodatkowo, w sprawie nie ujawniono żadnych przeciwdowodów. Dokumenty z kontroli (...), policji oraz (...) sporządzono w ramach wykonywania czynności służbowych. Sąd ma świadomość, że w sprawie nie zgromadzono bogatego materiału dowodowego. Mimo to, dowody, jakimi Sąd dysponował, są w jego ocenie wystarczające do zrekonstruowania logicznego i spójnego stanu faktycznego dotyczącego zdarzenia z 20 marca 2018 r., ich wiarygodność nie budzi wątpliwości. Informacje z Krajowego, jako wydane przez uprawniony do tego organ, korzystają zaś z domniemania prawdziwości.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

109-110

Znajdująca się na tych kartach notatka urzędowa ze względów procesowych (art. 174 k.p.k) nie może stanowić dowodu w sprawie.

Zeznania świadka G. R.

Świadek został przesłuchany w związku ze sporządzeniem w dniu ujawnienia wykroczenia notatki urzędowej z k.109-110. Z racji upływu czasu oraz dużej częstotliwości stykania się z podobnymi sprawami, nie był w stanie przypomnieć sobie nic na temat przedmiotowego zdarzenia. Wobec tego, Sąd uznał jego zeznania za nieprzydatne dla ustalenia stanu faktycznego.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Pkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

Ü. O.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z brzmieniem art. 60 § 1 k.k.s., wykroczenie skarbowe popełnia ten, kto wbrew obowiązkowi nie prowadzi księgi. Art. 60 § 4 k.k.s. odnosi się do czynu mniejszej wagi, przewidując za nie karę grzywny.

Przede wszystkim należy wskazać, że przedmiotowe wykroczenie ma charakter indywidualny – popełnić je może podatnik, czyli osoba fizyczna lub prawna, która na podstawie ustaw podatkowych podlega obowiązkowi podatkowemu. Ü. O., wykonując odpłatne usługi przewozu, był w świetle prawa podatnikiem w zakresie podatku VAT.

Obowiązek prowadzenia ksiąg, ewidencji i rejestrów dla celów podatkowych wynika oczywiście z przepisów prawa, w szczególności przepisów podatkowych. W sferze fiskalnej tego rodzaju dokumentacja oraz innego rodzaju urządzenia rejestrujące mają na celu gromadzenie informacji o zdarzeniach mających znaczenie podatkowe. Są to więc jedne z istotnych źródeł informacji dla organów podatkowych. Księgi w znaczeniu kodeksu karnego skarbowego oznaczają wszelkiego rodzaju księgi, ewidencje i inne urządzenia, w których podatnik winien ujmować swoje zdarzenia gospodarcze czy też posiadane aktywa. O tym, czy dana ewidencja lub rejestr są księgą w rozumieniu tego przepisu, decydują przepisy podatkowe. To z nich musi wynikać, że do ich prowadzenia zobligowany jest krąg podmiotów podlegających obowiązkom podatkowym (podatnik, płatnik lub inkasent) oraz że dana ewidencja lub rejestr są prowadzone dla celów podatkowych.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, przy czym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż oznacza zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Rozporządzenie Ministra (...) i (...)z 16.12.2016 r. przewiduje przedmiotowe i podmiotowe zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących, które jednak nie dotyczą świadczenia usług przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji (§ 4 ust. 1 pkt 2 lit.a). Oznacza to, że niezależnie od wysokości osiąganego przychodu czy specyfiki świadczonej usługi, Ü. O. zgodnie z przepisami powinien posiadać w pojeździe kasę fiskalną, prowadzić ewidencję oraz wydawać pasażerom paragony za wykonaną usługę, w zamian za otrzymaną gotówkę. Tymczasem, przeprowadzona w dniu 20.03.2018 r. kontrola wykazała, że w pojeździe kasy rejestrującej nie było. Tego dnia, oskarżony wykonywał w ramach realizacji umowy zlecenia odpłatny przewóz pasażera, który uiścił kwotę 12 zł gotówką, nie otrzymawszy paragonu. Jednocześnie, mężczyźni byli dla siebie osobami obcymi, co dodatkowo przemawia za tym, że wykonywany był tego dnia odpłatny przewóz. Oznacza to, że Ü. O. nie spełnił ciążącego na nim obowiązku prowadzenia ksiąg (ewidencji sprzedaży), czym wypełnił znamiona wykroczenia skarbowego z art. 60 § 1 i 4 k.k.s. Kwestia kwalifikacji prawnej i wypełnienia znamion czynu określonego w powołanym wyżej przepisie, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie budziła wątpliwości.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ü. O.

I.

I.

Sąd uznał, że odpowiednią reakcją prawnokarną na popełnione przez Ü. O. wykroczenie skarbowe będzie wymierzenie oskarżonemu grzywny w wysokości 400 zł. Przy ustalaniu jej wysokości, Sąd baczył, aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, a ponadto uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara ma osiągnąć w stosunku do sprawcy, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (art. 12 § 2 k.k.s.). Przenosząc to na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego plasuje się na poziomie średnim. Ü. O., będąc dorosłym mężczyzną i świadcząc usługę przewozu, powinien mieć świadomość ciążących na nim obowiązków. Oskarżony nie wyposażył pojazdu w kasę fiskalną, co świadczy o jego lekceważącym podejściu do obowiązków nakładanych przez ustawy podatkowe. Takie postawy wymagają stanowczej reakcji ze strony Państwa, szczególnie, że przedmiotem ochrony z art. 60 § 1 i 4 k.k.s. są nie tylko obowiązki podatkowe, ale też – w następstwie - wiarygodność dokumentów podatkowych, prawidłowe funkcjonowanie organów administracji, a także bezpieczeństwo obrotu gospodarczego. Grzywna w wysokości 400 zł w ocenie Sądu spełni funkcję wychowawczą w stosunku do oskarżonego, ale też uświadomi społeczeństwu naganność podobnych czynów. Jednocześnie, mając na uwadze zagrożenie karne przewidziane za popełnienie wykroczenia skarbowego – od 1/10 do 20 – krotności wysokości minimalnego wynagrodzenia, należy uznać ją za adekwatną i sprawiedliwą.

Zgodnie z art. 13 § 1 k.k.s., wymierzając karę, Sąd uwzględnia w szczególności rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego, jego motywację i sposób zachowania się, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza gdy czynił starania o zapobieżenie uszczupleniu należności publicznoprawnej lub o jej późniejsze wyrównanie. Ü. O., jak już zostało to podkreślone, zlekceważył konieczność ewidencjonowania obrotu, a po popełnieniu wykroczenia nie przejawiał żadnego zainteresowania sprawą. Na jego korzyść przemawia jednak to, że nie był nigdy karany.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ü. O.

II.

I.

Wyznaczenie obrońcy z urzędu skutkowało zasądzeniem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej na rzecz adw. E. S. w kwocie 648 zł powiększonej o stawkę podatku VAT, zgodnie z obowiązującymi normami.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Zarówno postępowanie przygotowawcze, jak i sądowe prowadzone były pod nieobecność oskarżonego. Sąd nie uznał obecności oskarżonego za niezbędną. Należy podkreślić, że organy procesowe czyniły starania, aby dotrzeć do Ü. O.. Oskarżony nie przedstawił tym bardziej usprawiedliwienia swojej nieobecności. Wobec zastosowania postępowania w stosunku do nieobecnych na etapie prowadzonego dochodzenia, w postępowaniu przed Sądem Ü. O. był reprezentowany przez obrońcę z urzędu adw. E. S..

1.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

W niniejszej sprawie Sąd postanowił zwolnić oskarżonego z kosztów sądowych, zgodnie z normą z art. 627 k.p.k. Patrząc na wysokość wymierzonej grzywny, Sąd uznał, że poniesienie dodatkowych kosztów będzie dla oskarżonego zbyt uciążliwe. Z akt sprawy wynika bowiem, że oskarżony w czasie popełnienia czynu zabronionego był jeszcze studentem uczelni wyższej, jego możliwości zarobkowe były zatem ograniczone. Sąd miał na uwadze fakt, że źródłem dochodu Ü. O. było właśnie dokonywanie odpłatnego transportu osób, w związku z którym nałożono na oskarżonego grzywnę 400 zł.

Podpis