Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 4/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. K. (1)

w dniu 6 listopada 2019 r. w miejscowości S., gmina K., działając w bezpośrednim zamiarze pozbawienia życia A. K. (1), zadał jej kilkanaście uderzeń nożem w klatkę piersiową, szyję, brzuch i ręce, powodując u pokrzywdzonej obrażenia ciała w postaci: rany ciętej z przodu szyi o długości 9 cm przecinającej skórę, tkankę podskórną, mięśnie i krtań 1 cm powyżej głośni na długości 1,8 cm, rany kłutej na prawej piersi o wymiarach 3,5 cm x 1,5 cm, której kanał przecina dalszą część mostka i następnie „na wylot” jelito grube i żołądek, rany cięto – kłutej w okolicy podobojczykowej lewej o wymiarach 8 cm x 1 cm, której kanał przecina powłoki miękkie, następnie przechodzi przez II lewe międzyżebrze i kończy się rozcięciem worka osierdziowego na długości 1 cm, rany kłutej w rzucie prawego łuku żebrowego o wymiarach 3,5 cm x 2 cm, której kanał przecina powłoki miękkie, następnie przecina VI prawe żebro, worek osierdziowy i boczny prawy brzeg serca penetrując do światła prawej komory serca, rany kłutej na bocznej prawej powierzchni tułowia powyżej talerza biodrowego z kilkukrotnym kanałem wkłucia, której jeden z kanałów posiada długość około 17 cm, po przecięciu powłok miękkich przecina X prawe żebro i sąsiadujące międzyżebrza na łącznej długości 4 cm, następnie przechodzi przez prawą nerkę (jedno wkłucie długości 2,5 cm na bocznej powierzchni i dwa wkłucia długości 1 cm na powierzchni przyśrodkowej) oraz przechodzi przez wątrobę (dwa wkłucia) tworząc jedno wkłucie na górnej powierzchni prawego płata wątroby, rany ciętej pomiędzy kciukiem a II palcem prawej ręki przecinającej mięśnie i ścięgna na prawie całym obwodzie kciuka, rany ciętej pomiędzy kciukiem a II palcem lewej ręki przecinającą tkanki miękkie i penetrującą do stawu śródręczno – paliczkowego skutkującej prawie całkowitym odcięciem kciuka i innych ran ciętych i kłutych klatki piersiowej i kończyn górnych penetrujących w obrębie powłok miękkich, w wyniku czego nastąpił zgon A. K. (1) na miejscu zdarzenia, to czyn z art. 148 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. M. K. (1) i A. K. (1) zawarli związek małżeński w 1992 r., z którego narodziło się czterech synów: P. K. (ur. (...)), E. K. (ur. (...)), D. K. (ur. (...)) i K. K. (1) (ur. (...)). Rodzina wraz z matką M. Z. K., zamieszkiwała w miejscowości S., gm. K.. A. K. (1) zajmowała się prowadzeniem domu oraz wychowaniem dzieci, a od 8 lat przed zdarzeniem zaczęła wyjeżdżać do pracy sezonowej w Niemczech. Pracowała przy zbiorze winogron, przy czym zamieszkiwała wówczas u siostry i szwagra oskarżonego. Podobnie trzech najstarszych synów wyjeżdżało do pracy za granicą. Faktycznie wraz z rodzicami i babcią zamieszkiwał na stałe najmłodszy z rodzeństwa K. K. (1), który jest uczniem Z. (...) w K.. M. K. (1) od (...) r. zatrudniony był jako pracownik operacyjny na terenie fermy w B. należącej do (...) Sp. z o.o. z/s w P..

1.1 zeznania świadka R. M.

99v.

1.2 wyjaśnienia M. K. (1)

678v.

1.3 zeznania świadka E. B.

83

1.4 zeznania świadka K. K. (1)

78v.

1.5 zeznania świadka P. K.

65v., 225v.

1.6 zeznania świadka D. K.

74v.

1.7 zeznania świadka E. K.

203v.

1.8 kwestionariusz z (...) Sp. z o.o. z/s w P.

255 -256

2. M. K. (1) był bardzo zazdrosny o żonę i był niechętny nawet temu by utrzymywała kontakty ze swoją najbliższą rodziną. A. K. (1) faktycznie nie miała koleżanek, nie spotykała się również poza rzadkimi przypadkami z siostrami i matką, cały czas poświęcając pracy i rodzinie. Pokrzywdzona na początku 2019 roku miała problemy ze zdrowiem psychicznym i była hospitalizowana w okresie od 19.03.2019 r. do 14.05.2019 r. w Wojewódzkim Zespole (...) w O.

2.1 zeznania świadka R. M.

692v.

2.2 zeznania świadka E. B.

83

2.3 dokumentacja medyczna z leczenia A. K. (3) w (...) w O.

238

2.4 zeznania świadka K. K. (1)

78v.

3.K. K. (1) na prośbę pokrzywdzonej założył jej konto w aplikacji F. i miał dane dostępu do tego konta.

3.1 zeznania świadka K. K. (1)

79

4.A. K. (1) wyjechała w październiku 2019 r. do pracy na terenie Niemiec. Przebywała tam w okresie od(...)r. Do pracy wspólnie z A. K. (1) wyjechała także jej siostra - R. M.. Podczas wspólnej pracy i spotkań po niej A. K. (1) zaczęła opowiadać siostrze, iż w jej małżeństwie od lat jest bardzo źle, a oskarżony stosuje wobec niej przemoc fizyczną i psychiczną.

4.1 zeznania świadka R. M.

99v., 692

4.2. zeznania świadka E. F.

695v.

5. A. K. (1) zapoznała za pośrednictwem siostry G. M.. Wymieniony był znajomym R. M. i do niej dzwonił. Podczas tych rozmów zapoznał się z pokrzywdzoną. Wymienieni zaczęli kontaktować się za pośrednictwem komunikatora M. oraz zwykłych połączeń telefonicznych. Pokrzywdzona była szczęśliwa, że komuś się podoba. Oskarżony podejrzewał, że A. K. (1) go zdradza. K. K. (1), wykorzystując fakt posiadania danych umożliwiających zalogowanie się do konta A. K. (1) w aplikacji F., wszedł na w/w konto i zapoznał się z treścią jej korespondencji, w tym prowadzonej z G. M.. K. K. (1) pokazał tą korespondencję ojcu. O tym, że A. K. (1) utrzymuje kontakt z innym mężczyzną M. K. (1) poinformował synów.

5.1 zeznania świadka R. M.

692

5.2 zeznania K. K. (1)

228,, 79

5.3 zeznania G. M.

326-327

5.4 zeznania E. K.

203v

5.5 zaznania świadka P. K.

65v.

6. M. K. (1) po ujawnieniu tego faktu w prowadzonej z żoną za pomocą aplikacji M. korespondencji raz prosił A. K. (1) by wróciła do niego, deklarował miłość oraz wolę naprawy sytuacji w związku, po czym obrażał ją wulgarnymi słowami powszechnie uznanymi za obraźliwe oraz wielokrotnie ponawiał zarzuty zdrady małżeńskiej. Kierował również pod jej adresem oraz R. M., którą obarczał winą za zaistniałą sytuację groźby. Nadto udał się do miejsca zamieszkania rodziców G. M. zamieszkałych w K., gdzie miał kierować pod ich adresem i ich syna groźby karalne, co zostało zgłoszone organom ścigania. Przesłał także wiadomość za pośrednictwem M. do G. M. ale ten nie odpowiedział na nią. Oskarżony dzwonił wielokrotnie do synów przebywających poza domem. W rozmowach raz twierdził, że pogodził się z zaistniałą sytuacją i nawet próbuje ułożyć sobie życie z inną kobietą, którą nawet zaprosił do domu, po czym dzwonił i twierdził, że nie wyobraża sobie życia bez A. K. (1), którą nadal bardzo kocha. Mówił, że bardzo przeżywa rozstanie z żoną, płakał. Oskarżony spakował wszystkie rzeczy żony i wyniósł je do garażu, zaś zdjęcia ślubne zniszczył.

6.1 zeznania świadka E. K.

203v., 694v.

6.2 opinia z zakresu informatyki wraz z wydrukiem treści rozmów

435-446

6.3 wydruk treści wiadomości tekstowych

200

6.4 zeznania G. M.

326-327

6.5 wydruk wiadomości tekstowych przesyłanych przez M. K. (1) do G. M.

328-329

6.6.zeznania świadka P. K.

216

6.7 zeznania świadka J. K.

223

6.8 zeznania świadka D. K.

2134v.-235

7. A. K. (1) po zakończeniu pracy na terenie Niemiec i powróciła do Polski w dniu 03 listopada 2019 r. Nie wróciła jednak do swego miejsca zamieszkania lecz zatrzymała się w mieszkaniu siostry R. M. w K.. Mówiła siostrze, że obawia się oskarżonego, który miał jej grozić, że ją zabije. A. K. (1) miała cały czas kontakt telefoniczny z synami. E. K. przed powrotem z Niemiec mówiła również, że się obawia oskarżonego. Zaproponował on wówczas matce by zatrzymała się u niego na stancji w P. ale ona odmówiła.

7.1 zeznania świadka R. M.

99v., 693

7.2 zeznania świadka E. K.

694, 203v.

8. W dniu 06 listopada 2019 r. M. K. (1) wspólnie z synem K. i jego dziewczyną J. K. udali się do K. m.in. w celu zakupu nowego telefonu dla K. K. (1). M. K. (1) w drodze powrotnej udał się na Komisariat Policji w związku z postępowaniem dotyczącym kierowanych przez niego gróźb karalnych, po czym wrócili do miejsca zamieszkania.

8.1 zeznania świadka K. K. (1)

229

.2 zeznania świadka J. K.

222v.

8.3 zeznania świadka D. K.

235v.

9. M. K. (1) i A. K. (1) umówili się na spotkanie w dniu 06 listopada 2019 r. wieczorem w miejscu zamieszkania w S. celem porozmawiania o swoje sytuacji oraz odebrania swoich dokumentów przez pokrzywdzoną. Nadto w tym czasie z zagranicy powrócili synowie M. i A. P. i D. K.. Z uwagi na to, że A. K. (1) nie miała czym przyjechać do K. ustalono, że przywiezie ją syn P. K.. Ok. godz. 19:00 P. K. udał się swoim samochodem do K., gdzie spotkał się z A. K. (1), po drodze do S. zrobili drobne zakupy. P. K. wyczuł od matki woń alkoholu, na jego pytanie, czy piła A. K. (1) odparła, że wypiła jedno, czy dwa piwa na odwagę ponieważ bała się spotkania z M. K. (1). P. K. i A. K. (1) dotarli do S. ok. godz. 20:00. A. K. (1) weszła do mieszkania, gdzie przywitała się z domownikami tj. K. K. (1) i jego dziewczyną J. K., teściową Z. K. i mężem M. K. (1). Następnie A. K. (1) udała się do piwnicy, gdzie spotkała przebywającego tam syna D. K., z którym także się przywitała. Razem z A. K. (1) do piwnicy zeszli P. K. i M. K. (1). Kiedy D. K. skończył palić papierosa P. K. poprosił go aby razem poszli do mieszkania ponieważ rodzice chcą ze sobą porozmawiać na osobności. Obaj udali się do mieszkania pozostawiając w piwnicy rodziców. Po powrocie do mieszkania przebywali w dużym pokoju, w którym oglądali telewizję. W tym czasie K. K. (1) z J. K. przebywali w małym pokoju położonym przy wejściu do mieszkania. Po kilku minutach K. K. (1) wyszedł z mieszkania żeby zapalić papierosa. Wraz z nim wyszła także J. K.. Z uwagi na to, że w piwnicy przebywali rodzice K. K. (1) zapalił papierosa stojąc przy wejściu do budynku, gdzie słyszał rozmowę rodziców, która przebiegała spokojnie. Po tym jak K. K. (1) skończył palić papierosa wraz z J. K. wrócił do mieszkania i udał się do małego pokoju.

9.1 zeznania świadka P. K.

225v., 685

9.2 zeznania świadka K. K. (1)

229v.-230

9.3 zeznania świadka J. K.

222v.-223

9.4 zeznania świadka D. K.

235v., 688

9.5 zeznania świadka R. M.

99v.-100, 692

9.10 częściowo wyjaśnienia oskarżonego

170-171

10. A. K. (1) w trakcie rozmowy z oskarżonym powiedziała mu, że do niego nie wróci. M. K. (1) udał się wówczas do mieszkania pod pozorem przyniesienia dokumentów, po które przyjechała A. K. (1). Po wejściu do mieszkania udał się do dużego pokoju, w którym znajdowali się P. i D. K., po czym podszedł do szafki znajdującej się pod telewizorem. Z wnętrza szafki wyjął teczkę papierową koloru niebieskiego, do której włożył wyjęty uprzednio z pokrowca nóż. Uczynił to w taki sposób by osoby obecne w pokoju tego nie zauważyły. M. K. (1) powiedział do synów D. i P. K., że to koniec małżeństwa z A. K. (1), zajrzał do pokoju gdzie przebywał K. K. (1) i J. K., po czym udał się z powrotem do piwnicy gdzie oczekiwała na niego A. K. (1).

10.1 zeznania świadka P. K.

216, 685

10.2 zeznania świadka K. K. (1)

79

10.3 zeznania świadka D. K.

74v.

10.4 zeznania świadka J. K.

691v.

10.5 częściowo wyjaśnienia oskarżonego

679v.680

11. M. K. (1) po zejściu do piwnicy przy pomocy przyniesionego z mieszkania noża zaatakował żonę zadając jej kilkanaście uderzeń nożem w klatkę piersiową, szyję i brzuch, powodując u pokrzywdzonej obrażenia ciała w postaci: rany ciętej z przodu szyi o długości 9cm przecinającej skórę, tkankę podskórną, mięśnie i krtań 1cm powyżej głośni na długości 1,8cm; rany kłutej na prawej piersi o wymiarach 3,5cm x 1,5cm, której kanał przecina dalszą część mostka i następnie „na wylot’’ jelito grube i żołądek; rany cięto - kłutej w okolicy podobojczykowej lewej o wymiarach 8cm x 1cm, której kanał przecina powłoki miękkie, następnie przechodzi przez II lewe międzyżebrze i kończy się rozcięciem worka osierdziowego na długości 1cm; rany kłutej w rzucie prawego łuku żebrowego o wymiarach 3,5cm x 2cm, której kanał przecina powłoki miękkie, następnie przecina VI prawe żebro, worek osierdziowy i boczny prawy brzeg serca penetrując do światła prawej komory serca; rany kłutej na bocznej prawej powierzchni tułowia powyżej talerza biodrowego z kilkukrotnym kanałem wkłucia, której jeden z kanałów posiada długość około 17cm, po przecięciu powłok miękkich przecina X prawe żebro i sąsiadujące międzyżebrza na łącznej długości 4cm, następnie przechodzi przez prawą nerkę (jedno wkłucie długości 2,5cm na bocznej powierzchni i dwa wkłucia długości 1 cm na powierzchni przyśrodkowej) oraz przechodzi przez wątrobę (dwa wkłucia) tworząc jedno wkłucie na górnej powierzchni prawego płata wątroby; rany ciętej pomiędzy kciukiem a II palcem prawej ręki przecinającej mięśnie i ścięgna na prawie całym obwodzie kciuka; rany ciętej pomiędzy kciukiem a II palcem lewej ręki przecinającą tkanki miękkie i penetrującą do stawu śródręczno - paliczkowego skutkującej prawie całkowitym odcięciem kciuka i innych ran ciętych i kłutych klatki piersiowej i kończyn górnych penetrujących w obrębie powłok miękkich. W wyniku odniesionych ran nastąpił zgon A. K. (1) na miejscu zdarzenia.

A. K. (1) podjęła zaciekłą obronę zasłaniając się przed ciosami i chwytając rękoma za ostrze noża, o czym świadczą obrażenia na kończynach górnych pokrzywdzonej. Znajdowały się na nich bardzo liczne rany cięte. Przynajmniej dwie z nich były bardzo rozległe, prawie odcinające kciuki, inne były mniejsze i krótsze. Tych ran na kończynach górnych łącznie było około 15. Jednocześnie A. K. (1) krzyknęła dwukrotnie, co usłyszeli będący wówczas w mieszkaniu K. K. (1) i J. K., którzy udali się do piwnicy.

Wchodząc na korytarz prowadzący na schody do piwnicy J. K. usłyszała głos M. K. (1), który powiedział, że „zginą jak Romeo i Julia”. Pierwszy do korytarza do piwnicy wbiegł K. K. (1), który po zwróceniu się w kierunku drzwi prowadzących do użytkowanej przez rodzinę K. piwnicy, zauważył leżącą na podłodze w piwnicy matkę A. K. (1). Gdy podszedł bliżej zauważył, że A. K. (1) jest zakrwawiona. Następnie zauważył ojca, który stał wewnątrz pomieszczenia piwnicy, w pobliżu nóg leżącej na podłodze matki. Na widok syna M. K. (1) wbił sobie w brzuch nóż, który trzymał w ręku, po czym upadł na podłogę. K. K. (1) i J. K. natychmiast wybiegli z piwnicy wzywając na pomoc pozostałych domowników. Gdy wbiegali do mieszkania w jego drzwiach minęli biegnących do piwnicy P. i D. K.. Po wejściu do piwnicy D. K. zajął się leżącą pod ścianą piwnicy A. K. (1), na której ciele zauważył rany brzucha i rany dłoni. W pieszej kolejności zakrył swoimi dłońmi rany na brzuchu matki, jednocześnie próbując ją uspokoić. Wówczas zauważył ranę na szyi. Spostrzegł także, że matka traci przytomność, na co zareagował P. K. podejmując próby jej ocucenia. Wtedy A. K. (1) zaczęła się krztusić krwią, która bulgotała jej w rozciętym gardle. Po chwili straciła przytomność i przestała oddychać. P. K. sprawdzał puls ale był on niewyczuwalny. Następnie P. K. podszedł do ojca, który leżał na podłodze równolegle do ciała pokrzywdzonej i krwawił z rany na brzuchu. P. K. podjął próby zatamowania krwawienia przykładając ręce do rany na brzuchu ojca. Po chwili postanowił upewnić się, czy została wezwana pomoc medyczna, w związku z czym polecił D. K., by ten uciskał ranę na brzuchu ojca a sam udał się do mieszkania, gdzie zastał roztrzęsionego K. K. (1). W tym czasie D. K. zauważył leżący obok ojca nóż, który odrzucił w kierunku korytarza prowadzącego do wyjścia z piwnicy. Gdy P. K. stwierdził, że K. K. (1) nie wezwał pomocy medycznej pobiegł do sąsiadów E. i M. B. mieszkających na 1 piętrze, prosząc ich o wezwanie karetki pogotowia oraz o ręczniki. Następnie zbiegł ponownie do piwnicy gdzie jednym z otrzymanych ręczników przykrył ciało A. K. (1), a drugi ręcznik podał D. K. aby nim tamował krwawienie z rany na brzuchu M. K. (1). E. B. wezwała telefonicznie pomoc dzwoniąc na numer alarmowy.

11.1 zeznania świadka P. K.

66, 216-217, 685-686

11.2 zeznania świadka K. K. (1)

79-80, 230,686v.687

11.3 zeznania świadka D. K.

74v.-75, 236,688

11.4 zeznania świadka J. K.

49v. -50, 223-224, 691

11.5 zeznania świadka E. B.

82-83, 691

11.6 zeznania M. B.

45v.-46

11.7 protokół oględzin zwłok wraz z opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej pisemna i ustna uzupełniająca

372-376, 683v.-684

11.8 protokół oględzin miejsca zdarzenia

5-11

11.9 dokumentacja fotograficzna

13

11.10 fotografia noża

15

11.11 protokół oględzin odzieży pokrzywdzonej

126-128

11.12 protokół oględzin płyty z zapisem rozmowy z wezwania pomocy wraz z płytą

264-266, 267

11.13 opinia Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. J. S. w K. z zakresu genetyki sadowej

463-478

11.14 protokół oględzin rzecz

270

11.15 protokół oględzin oskarżonego wraz z dokumentacją fotograficzną i płytą CD

84- 88, 94

11.16 dokumentacja medyczna dotycząca M. K. (1)

181

12. Na miejsce zdarzenia przyjechał patrol Policji, a następnie dwie karetki pogotowia ratunkowego. Przybyli na miejsce ratownicy medyczni stwierdzili zgon A. K. (1). M. K. (1) został przetransportowany do Szpitala (...) w B., gdzie udzielono mu pomocy medycznej obejmującej chirurgiczne zaopatrzenie rany powstałej w wyniku zadanego przez niego uderzenia nożem w brzuch.

12.1.zeznania świadka D. K.

688, 236

12.2 zeznania świadka P. K.

66, 217,

12.3 zeznania świadka E. B.

82-83, 691

12.4 zeznania świadka M. S.

106, 693v.

12.5 zeznania świadka A. Z.

109, 694v.-695

12.6 zeznania świadka A. N.

111v.

13. W wyniku przeprowadzonych oględzin i otwarcia zwłok pokrzywdzonej A. K. (1) ustalono, że pokrzywdzona zmarła śmiercią nagłą, w następstwie obrażeń ciała w postaci rozległej rany ciętej szyi uszkadzającej krtań, ośmiu ran kłutych (w tym dwóch kłuto- ciętych) tułowia uszkadzających serce, jelito grube, żołądek, prawą nerkę i wątrobę, licznych ran ciętych obu kończyn górnych. Jak wynika z opinii biegłego lekarza z zakresu medycyny sądowej- charakter, ilość i lokalizacja stwierdzonych sekcyjnie ran jednoznacznie dowodzi, że były one zadane „ręką obcą”. Wszystkie zadane pokrzywdzonej rany (cięte, kłute, kłuto-cięte) mogły być skutkiem ciosów zadanych tym samym narzędziem, którym mógł być nóż. Kanał rany kłutej zlokalizowanej na bocznej prawej powierzchni tułowia miał długość ok. 17cm, co wskazuje że długość brzeszczotu noża użytego do zadania tej rany nie była mniejsza. Siła uderzeń zadawanych pokrzywdzonej była zróżnicowana, od niewielkiej - przecinającej powłoki miękkie, do zdecydowanie dużej, o czym świadczy przecięcie mostka i dwóch żeber. Ponadto lokalizacja rany na bocznej prawej powierzchni tułowia i ran prawej nerki i wątroby wskazuje, że pozostają one ze sobą w związku, tj. powstały prawdopodobnie z jednego wkłucia, a nóż bez wyciągania z rany był kilka razy dopychany w ciało pokrzywdzonej. Nadto biegły z zakresu medycyny sądowej wskazał, że na obu kończynach górnych pokrzywdzonej ujawniono liczne rany cięte (w obrębie rąk były to rany rozległe, jedna z nich praktycznie odcięła kciuk lewej ręki pokrzywdzonej). Lokalizacja tych ran dowodzi, że były to obrażenia obronne, powstające podczas zasłaniania się ofiary przed ciosami. Ich duża ilość wskazuje, że obrona pokrzywdzonej była intensywna, przez jakiś czas skuteczna i żeby ją przełamać sprawca musiał zadać kilkanaście uderzeń nożem.

13.1 protokół oględzin zwłok wraz z opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej pisemna i ustna uzupełniająca

372-376, 683v.-684

13.2 dokumentacja fotograficzna

130,162

14. W chwili zdarzenia A. K. (1) znajdowała się pod wpływem alkoholu z wynikiem 1,13%o alkoholu etylowego we krwi i 1,51 %o alkoholu etylowego w moczu

14.1 opinia Laboratorium Kryminalistycznego KWP w O.

454

14.2 protokół pobrania krwi

455

15.M. K. (1) nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo, nie ma uszkodzenia OUN, nie jest uzależniony, stwierdzono u niego mieszane zaburzenia osobowości o cechach dyssocjalnych i paranoicznych. W ocenie biegłych oskarżonego cechuje nadmierna podejrzliwość, zazdrość, chęć kontroli, egocentryzm, silne skupienie na sobie, swoich potrzebach i własnym cierpieniu. Jego uczuciowość wyższa jest niedojrzała, jest mało krytyczny wobec swojego postępowania, nie korygował swojego zachowania przez lata mimo popełnianych błędów. W czasie czynu miał on zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynu i zachowaną zdolność pokierowania swoim postępowaniem, wobec czego nie spełnia warunków określonych w art. 31 § 1 i 2 k.k. Przyjmowanie przez oskarżonego leku o nazwie P. (...)nie miało wpływu na stan jego zdrowia psychicznego i zachowanie w kwestii oceny jego poczytalności. W okresie około czynu oskarżony nie przejawiał zaburzeń spostrzegania, orientacji, logicznego myślenia, nic nie wskazuje, aby pole jego świadomości było zawężone, by doszło do silnego pobudzenia psychoruchowego i choćby wybiórczej niepamięci. W ocenie biegłych opiniowany zna i rozumie obowiązujące normy społeczne i reguły prawne. Jego osobowość jest ukształtowana nieprawidłowo, lecz w świetle prawidłowego rozwiniętego intelektu i pełnej zdolności do kontroli swoich zachowań - nie wpływa na poczytalność oskarżonego.

15.1 pisemna opinia sądowo - psychiatryczno - psychologiczna i ustna uzupełniająca

533-570, 681-683

16. Oskarżony M. K. (1) nie był uprzednio karany sądownie.

16. dane o karalności

572

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.1 zeznania świadka R. M.

brak podstaw, by kwestionować zeznania świadka. Sąd nie znalazł żadnych okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności jego zeznań. Zeznania te są spójne i logiczne.

1.2 wyjaśnienia M. K. (1)

wyjaśnienia w tym zakresie mają oparcie w bezspornych dowodach

1.3 zeznania świadka E. B.

świadek jest osobą obcą zarówno dla pokrzywdzonej jaki i oskarżonego. Zeznawała tylko to, co było jej wiadome.

1.4 zeznania świadka K. K. (1)

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

1.5 zeznania świadka P. K.

- zeznania są konsekwentne;

- świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka;

1.6 zeznania świadka D. K.

- zeznania są konsekwentne;

- świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

1.7 zeznania świadka E. K.

- zeznania są konsekwentne;

- świadek zeznawał tylko to, co mu wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

1.8 kwestionariusz z (...) Sp. z o.o. z/s w P.

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.1 zeznania świadka R. M.

zeznania są logiczne i spójne korespondują z pozostałymi dowodami

2.2 zeznania świadka E. B.

świadek jest osobą obcą zarówno dla pokrzywdzonej jaki i oskarżonego. Zeznawała tylko to, co było jej wiadome.

2.3 dokumentacja medyczna z leczenia A. K. (3) w (...) w O.

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

2.4 zeznania świadka K. K. (1)

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

3.1 zeznania świadka K. K. (1)

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

4.1 zeznania świadka R. M.

zeznania są spójne i logiczne

4.2. zeznania świadka E. F.

zeznania są spójne i logiczne

5.1 zeznania świadka R. M.

zeznania są spójne i logiczne

5.2 zeznania K. K. (1)

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

5.3 zeznania G. M.

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

5.4 zeznania E. K.

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

5.5 zaznania świadka P. K.

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

6.1 zeznania świadka E. K.

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

6.2 opinia z zakresu informatyki wraz z wydrukiem treści rozmów

- opinia rzetelnie sporządzona;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawiera wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- jest pełna, jasna i niesprzeczna.

6.3 wydruk treści wiadomości tekstowych

dowód, którego treść strony nie kwestionowały

6.4 zeznania G. M.

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

6.6.zeznania świadka P. K.

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

6.7 zeznania świadka J. K.

- zeznania są konsekwentne;

- świadek zeznawała tylko to, co mu wiadome, przedstawiła w sposób obiektywny przebieg zdarzenia

6.8 zeznania świadka D. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

7.1 zeznania świadka R. M.

zeznania świadka są logiczne i konsekwentne

7.2 zeznania świadka E. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

8.1 zeznania świadka K. K. (1)

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

8.2 zeznania świadka J. K.

- zeznania są konsekwentne;

- świadek zeznawała tylko to, co mu wiadome, przedstawiła w sposób obiektywny przebieg zdarzenia

8.3 zeznania świadka D. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

9.1 zeznania świadka P. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

9.2 zeznania świadka K. K. (1)

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

9.3 zeznania świadka J. K.

- zeznania są konsekwentne;

- świadek zeznawała tylko to, co mu wiadome, przedstawiła w sposób obiektywny przebieg zdarzenia

9.4 zeznania świadka D. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

9.5 zeznania świadka R. M.

zeznania świadka są logiczne i konsekwentne

9.6 częściowo wyjaśnienia oskarżonego

w tej części mają oparcie w innych dowodach, którym sąd dał wiarę

10.1 zeznania świadka P. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

10.2 zeznania świadka K. K. (1)

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

10.3 zeznania świadka D. K.

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

10.4 zeznania świadka J. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

10.5 częściowo wyjaśnienia oskarżonego

w tej części mają oparcie w innych dowodach, którym sąd dał wiarę

11.1 zeznania świadka P. K.

- zeznania są konsekwentne;

- świadek zeznawała tylko to, co jej wiadome, przedstawił w sposób obiektywny przebieg zdarzenia;

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka;

11.2 zeznania świadka K. K. (1)

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

11.3 zeznania świadka D. K.

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

11.4 zeznania świadka J. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

11.5 zeznania świadka E. B.

- nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby wpłynąć na ujemną ocenę wiarygodności zeznań tego świadka;

11.6 zeznania M. B.

zeznania świadka są logiczne i mają oparcie w innych dowodach

11.7 protokół oględzin zwłok wraz z opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej pisemna i ustna uzupełniająca

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

11.8 protokół oględzin miejsca zdarzenia

treść jest niesprzeczna, strony go nie kwestionowały

11.9 dokumentacja fotograficzna

nie kwestionowana przez strony

11.10 fotografia noża

nie kwestionowana przez strony

11.11 protokół oględzin odzieży pokrzywdzonej

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

11.12 protokół oględzin płyty z zapisem rozmowy z wezwania pomocy wraz z płytą

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

11.13 opinia Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. J. S. w K. z zakresu genetyki sadowej

- opinie rzetelnie sporządzone;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawierają wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- są pełne, jasne i niesprzeczne.

11.14 protokół oględzin rzecz

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

11.15 protokół oględzin oskarżonego wraz z dokumentacją fotograficzną i płytą CD

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

11.16 dokumentacja medyczna dotycząca M. K. (1)

treść jest niesprzeczna, strony jej nie kwestionowały

12.1 zeznania świadka D. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

12.2 zeznania świadka P. K.

zeznania świadka są logiczne, konsekwentne i mają oparcie w innych dowodach

12.3 zeznani świadka E. B.

zeznania są spójne i logiczne brak podstaw do podważania ich wiarygodności

12.4 zeznania świadka M. S.

zeznania są spójne i logiczne brak podstaw do podważania ich wiarygodności

12.5 zeznania świadka A. Z.

zeznania są spójne i logiczne brak podstaw do podważania ich wiarygodności

12.6 zeznania świadka A. N.

zeznania są spójne i logiczne brak podstaw do podważania ich wiarygodności

13.1 protokół oględzin zwłok wraz z opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej pisemna i ustna uzupełniająca

- opinie rzetelnie sporządzone;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawierają wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- są pełne, jasne i niesprzeczne.

13.2 dokumentacja fotograficzna

nie kwestionowana przez strony

14.1 opinia Laboratorium Kryminalistycznego KWP w O.

jasna, logiczna i wydana została w sposób zgodny z zasadami wiedzy fachowej, odpowiadaja na postawione pytania

14.2 protokół pobrania krwi

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do jego wiarygodności;

15.1 pisemna opinia sądowo - psychiatryczno - psychologiczna i ustna uzupełniająca

- opinie rzetelnie sporządzone;

- wnioski należycie umotywowane;

- sposób sformułowania wniosków pozwala na zrozumienie zawartych w niej wywodów;

- zawarto precyzyjne stanowisko odnośnie zadanych pytań;

- nie zawierają wewnętrznych sprzeczności, nie posłużono się nielogicznymi argumentami;

- są pełne, jasne i niesprzeczne.

16. dane o karalności

dokument sporządzony przez organ do tego uprawniony i żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń co do ich wiarygodności;

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

1.1.1

1.1.1

I

I

- wyjaśnienia oskarżonego w części w jakiej nie mają oparcia w innych dowodach nie zasługują na wiarę. Oskarżony składał zmienne wyjaśnia i wyraźnie w nich chciał przedstawić się w jak najlepszym świetle przerzucając winę za zaistniałą sytuację na pokrzywdzoną. W ocenie sądu jest to ewidentnie związane ze stwierdzonymi u niego mieszanymi zaburzeniami osobowości o cechach dyssocjalnych i paranoicznych. W ocenie biegłych oskarżonego cechuje m.in. egocentryzm, silne skupienie na sobie, swoich potrzebach i własnym cierpieniu. Jego uczuciowość wyższa jest niedojrzała, jest mało krytyczny wobec swojego postępowania. Oskarżony w pierwszych wyjaśnieniach podał, że żona była na niego zła, rzucała taboretem, wymyślała na niego różności, że go zniszczy, że zmarnuje mu życie, śmiała się z niego. W piwnicy znajdował się na stałe nóż, był używany do rozłupywania szczapek drewna do rozpalania w piecu. Tym nożem chciał tylko zranić żonę, ale był w takim szale że tak to się stało. Potem, gdy zorientował się co zrobił, gdy żona poleciała na posadzkę, chciał umrzeć razem z nią i wbił sobie nóż w ciało, chciał wbić go sobie w serce. Utrzymywał, że żona krzyczała do niego „też bydlaku powinno się ciebie zabić”. Twierdził, że zadał żonie kilka uderzeń nożem, to były dwa lub trzy uderzenia zadane od dołu.

Następnie twierdził, że zanim zaatakował żonę został przez nią uderzony w twarz. Wtedy wybuchł, wziął nóż i ją zaatakował. Tego dnia chciał jedynie zranić żonę w nogę. Zadał jej trzy uderzenia z dołu trzymając nóż w prawej ręce ponieważ jest praworęczny. Uderzenia zadawał na oślep, w tym czasie żona krzyczała.

Podczas kolejnego przesłuchania przyznał, iż nóż przy użyciu którego zamierzał jak twierdził popełnić samobójstwo na oczach żony na co dzień leżał w barku w dużym pokoju. Gdy poszedł do domu po dokumenty żony to z szafki zabrał też leżący tam nóż. Kiedy wrócił i żona zaczęła mu grozić, że opowie dzieciom niestworzone rzeczy, że jej sprowadzał kochanków, że go zniszczy, że był tyranem, że jego rodzina ją molestowała, to siadła mu psychika i zadał żonie ze dwa uderzenia nożem, z dołu w kierunku brzucha.

Wyjaśnienia te nie tylko są zmienne i wzajemnie sprzeczne ale w konfrontacji z zeznaniami w szczególności K. K. (1) i J. K. oraz oględzinami i otwarciem zwłok pokrzywdzonej i opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej nie zasługują na wiarę.

Wskazać należy, że wbrew twierdzeniom oskarżonego świadkowie ci bezpośrednio po zejściu oskarżonego do piwnicy usłyszeli dziwne krzyki i zbiegli na dół. Świadczy to o tym, że oskarżony natychmiast po zejściu do piwnicy zaatakował żonę. Wbrew jego twierdzeniom K. K. (1) wychodząc wcześniej by zapalić papierosa słyszał rozmowę oskarżonego z pokrzywdzoną i była ona spokojna. Żona mówiła bardzo spokojnie i grzecznie, zwracając się do niego zdrobniale po imieniu. Należy także zauważyć, że pokrzywdzona bała się oskarżonego i spotkania z nim tego wieczoru, co wynika wprost z zeznań P. i D. K.. Trudno, zatem zasadnie przyjąć, że mogłaby zachowywać się agresywnie. Nawet w okresie choroby jak zeznała sąsiadka M. i A. K. (1) zachowywała się ona bardzo spokojnie. Takie też zeznania w tym zakresie złożyli synowie wymienionych.

Także nieprawdzie są twierdzenia M. K. (1) co do ilości, sposobu i okolic zadanych uderzeń nożem pokrzywdzonej, w świetle oględzin i otwarcia zwłok pokrzywdzonej oraz opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej.

- opinia Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. J. S. w K. z zakresu genetyki sadowej nr (...) nie ma znaczenia dla sprawy albowiem zabezpieczony na nożu jeden ślad linii papilarnych nie nadawał się do badań.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przyjął, że oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 148 § 1 k.k. Ustalone przez sąd okoliczności prowadzą do wniosku, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim.

Jak wskazał w postanowieniu Sąd Najwyższy z 17.09.2014 r. (V KK 127/14, L.): "strona podmiotowa danego czynu praktycznie prawie zawsze ustalana jest za pomocą okoliczności przedmiotowych. Tak też o fakcie istnienia zamiaru zabójstwa należy wnioskować w oparciu o sposób działania oskarżonego, a pośrednio także w oparciu o jego zachowanie przypadające przed i po czynie". Wymagać należy, aby zachowanie sprawcy z zasady zagrażało życiu pokrzywdzonego (zob. wyr. SA w Katowicach z 16.08.2011 r., II AKa 232/1, L.). W związku z tym za istnieniem zamiaru przemawiać może ugodzenie pokrzywdzonego ze znaczną siłą we wrażliwe części ciała lub użycie niebezpiecznego dla życia człowieka narzędzia (zob. wyr. SA w Katowicach z 25.10.2007 r., II AKa 239/07, KZS 2008, Nr 2, poz. 70;

Oskarżony pozostawił żonę w piwnicy i pod pozorem przyniesienia dla niej dokumentów udał się do gdzie zaopatrzył się w nóż, co wskazuje jednoznacznie na jego zamiar. Za przyjęciem zamiaru bezpośredniego zabójstwa przemawia także sposób zadania uderzeń, ich sia i miejsca, w które godził. Przede wszystkim wskazać należy, że oskarżony wielokrotnie ponawiał ciosy nożem w okolice newralgiczne dla życia, powodując rozległe obrażenia, nie dające w rezultacie pokrzywdzonej żadnych szansy na przeżycie, co sam przyznał. Niejako dla „pewności”, że osiągnie zamierzony skutek upadającej pokrzywdzonej poderżnął jej gardło. Uderzenia oskarżony zadał ze znaczną siłą. Pokrzywdzona nie miała szans do jakiekolwiek skutecznego oporu, pomimo iż podjęła intensywne działania obronne z uwagi na rodzaj użytego narzędzia i determinację oskarżonego. Powyższe w ocenie Sądu jednoznacznie przesądza o zamiarze bezpośrednim po stronie oskarżonego.

Jak wynika z przemyślanego działania oskarżonego w okresie około czynu nie przejawiał zaburzeń spostrzegania, orientacji, logicznego myślenia, nic nie wskazuje, aby pole jego świadomości było zawężone, by doszło do silnego pobudzenia psychoruchowego i choćby wybiórczej niepamięci. W ocenie biegłych lekarzy psychiatrów i psychologa oskarżony zna i rozumie obowiązujące normy społeczne i reguły prawne. Jego osobowość jest ukształtowana nieprawidłowo, lecz w świetle prawidłowego rozwiniętego intelektu i pełnej zdolności do kontroli swoich zachowań - nie wpływa na poczytalność oskarżonego.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

I

I

Orzekając karę 25 lat pozbawienia wolności sąd wziął pod uwagę w szczególności bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu skierowanego przeciwko życiu, na co niewątpliwy wpływ ma charakter i rodzaj naruszonego dobra chronionego prawem, jakim jest właśnie życie ludzkie, będące najwyższą wartością. Jedyną okolicznością łagodzącą było przyznanie się do winy oskarżonego, przy czym chciał on zmniejszyć swoją winę podając, ze tylko chciał tylko pokrzywdzoną ugodzić w nogę, utrzymujać, iż ona go sprowokowała.

Kara 25 lat pozbawienia wolności niewątpliwie jest po dożywotnim pozbawieniu wolności, drugą pod względem surowości karą, mającą również charakter eliminacyjny, gdyż ze względu na bardzo długi czas izolacji skazanego, trudno przypisywać jej pełnienie funkcji resocjalizacyjnej. Z tego więc względu również i ją należy stosować w wypadkach najcięższych, gdy okoliczności obciążające zdecydowanie przeważają nad okolicznościami łagodzącymi. Należy ją zatem orzec tylko wówczas, gdy pozwala na to odpowiednio wysoki stopień winy, a in concreto żadna inna kara przewidziana w sankcji nie spełniłaby indywidualno - lub generalno-prewencyjnych celów kary określonych w art. 53 § 1 k.k. W odniesieniu do oskarżanego w ocenie sądu tylko kara 25 lat pozbawienia wolności jest w stanie zaspokoić potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a także osiągnie cele wychowawcze i zapobiegawcze. Oskarżony wykazał brak jakiejkolwiek empatii dla pokrzywdzonej, dla uczuć innych osób, skupiał się tylko na sobie. Należy wskazać, że oskarżony dokonał zabójstwa w sposób przemyślany. Pozostawił żonę w piwnicy i pod pozorem przyniesienia dla niej dokumentów udał się do mieszkania. Tam zaopatrzył się w nóż w taki sposób aby nieświadomi niczego domownicy tego nie zauważyli. Przekazał jeszcze synom, że nie doszli z A. K. (1) do porozumienia, co do tego by dalej wspólnie wieść życie. Zajrzał jeszcze do pokoju gdzie przebywał najmłodszy syn z dziewczyną. Dopiero wówczas udał się do A. K. (1), której zadawał ze znaczną siłą uderzenia nożem. Pokrzywdzona broniła się najwyraźniej z całych sił by uratować swoje życie, jak wynika z opinii biegłego lekarza z zakresu medycyny sądowej samych ran obronnych było kilkanaście. Oskarżony poobcinał niemal kciuki u obu rąk pokrzywdzonej. Zadał jej szereg kolejnych cisów z dużą siłą, dopychając nawet nóż w ciele A. K. (1) a na koniec poderżnął jej gardło.

To wszystko realizował w piwnicy (kotłowni), do której często schodzili synowie oskarżonego i pokrzywdzonej. Oni też zamalowani krzykiem matki kolejno zjawili się w piwnicy. Jak to co zobaczyli bardzo przeżyli widać było podczas składania przez nich zeznań na sali sądowej.

Dla stwierdzenia działania z premedytacją to, czy zamiar powstał na kilka dni, czy godzin przed dokonaniem czynu, czy też w czasie niewiele poprzedzającym moment zadania ciosów ofierze nie ma znazenia. W zachowaniu oskarżonego ta premedytacja niewątpliwie istniała, co musiało przełożyć się na wymiar orzeczonej kary. Z kolei wyrażona przez M. K. (1) skrucha, choć istotnie miała miejsce, oceniona winna zostać jako wyłącznie formalna. Jego zachowanie w trakcie postępowania przed sądem, nakazuje wyprowadzić wniosek o próbach swoistego usprawiedliwiania własnej osoby i stawiania pokrzywdzonej w niezupełnie korzystnym świetle. Sam oskarżony podał, że przekazywał nieprawdziwe informacje ratownikom medycznym aby nie mieli o nim wyobrażenia jako zabójcy.

W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że karę doży­wotniego pozbawienia wolności jako karę najsurowszą wolno orzekać tylko wówczas, gdy brak jakichkolwiek oko­liczności łagodzących, a wzgląd na charakter sprawcy i je­go szczególne aspołeczne właściwości każe wnosić, że żadna inna kara nie uchroni przed nim społeczeństwa (por. wyrok S.A. w Krakowie z dnia 16.01. 2019 r., II AKa 245/18, Legalis nr 2233310, wyrok S.A. w Łodzi z dnia 10.09.2013 r., II AKa 126/13, L. nr (...)). Oskarżony nie był dotychczas karany i w ocenie sądu jest to okolicznością łagodzącą.

M. K. (1)

II

I

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 12 listopada 2019 r., godz. 8:30 do dnia 2 kwietnia 2021 r.;

M. K. (1)

III

I

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądzono od oskarżonego M. K. (1) na rzecz pokrzywdzonych: P. K., K. K. (1), D. K. i E. K. kwoty po 30 000 (trzydzieści tysięcy) zł tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Wnioski o zasądzenie zadośćuczynienia zostały złożone przez pokrzywdzonych o zasądzenie odpowiednio kwot: P. K., D. K. i E. K. po 100 000 zł, zaś K. K. (1) 30 000 zł. Prokurator złożył wniosek o zasądzenie na rzecz pokrzywdzonych tytułem zadośćuczynienia za doznane krzywdy kwot po 30 000 zł.

Istotą środka kompensacyjnego orzekanego na podstawie art. 46 § 1 k.k. jest pewna rekompensata, która w wypadku czynu niedozwolonego - zabójstwa człowieka nigdy nie będzie odpowiadała wyrządzonej krzywdzie jako wartość wyrażona w kwocie pieniężne. Miarkując wysokość orzeczonych kwot, sąd uznał, że będą one stanowiły pewną wymierną rekompensatę dla pokrzywdzonych. Podzielił przy tym stanowisko Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 7 lipca 2020 r., sygn. akt I ACa 188/19 (Legalis numer 2488540), iż w przypadkach, w których stopień bliskości osób uprawnionych względem zmarłego jest taki sam, wiek uprawnionych podobny, podobna intensywność więzi między uprawnionymi a zmarłym, podobna skala przeżywanego bólu i cierpień przez uprawnionych, podobny stopień negatywnego wpływu śmierci osoby najbliższej na życie uprawnionych, powinny być zasądzane podobne kwoty tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznaną wskutek śmierci osoby najbliższej.

W niniejszej sprawie sąd nie znalazł przesłanek do różnicowania wysokości zadośćuczynienia za doznaną krzywdę względem pokrzywdzonych

M. K. (1)

IV

I

na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. nakazano zwrócić zbędne dla postępowania karnego dowody rzeczowe, a mianowicie:

- oskarżonemu M. K. (1) dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 1 8 do 20 na k. 640 akt sprawy, zapisane w Księdze przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Olsztynie pod numerem 13/21;

-K. K. (1) dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 21 do 24 na k. 640 akt sprawy, zapisane w Księdze przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Olsztynie pod numerem 13/21;

- D. K. dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 25 do 28 na k. 640 akt sprawy, zapisane w Księdze przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Olsztynie pod numerem 13/21;

- P. K. dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. od 7 do 17, od 29 do 32 oraz 34 do 35 na k. 639 - 641akt sprawy, zapisane w Księdze przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Olsztynie pod numerem 13/21;

- E. K. dowód rzeczowy opisany w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 33 na k. 641 akt sprawy, zapisany w Księdze przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Olsztynie pod numerem 13/21;

- E. B. dowód rzeczowy opisany w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 6 na k. 639 akt sprawy, zapisany w Księdze przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Olsztynie pod numerem 13/21;

M. K. (1)

V

I

na zasadzie art. 44 § 2 k.k. orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci noża z brązową rękojeścią, opisanego w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 5 na k. 639 akt sprawy, zapisanego w Księdze przechowywanych przedmiotów Sądu Okręgowego w Olsztynie pod numerem 13/21 albowiem służył do popełnienie przestępstwa a D. K. zrzekł się go.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1651 ) oraz § 7 i § 17 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 5 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 18) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. K. (2) kwotę 600 (sześćset) zł za reprezentowanie oskarżycieli posiłkowych K. K. (1) oraz P. K. z urzędu w postępowaniu przygotowawczym oraz kwotę 1440 (jeden tysiąc czterysta czterdzieści) zł tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie oskarżycieli posiłkowych w postępowaniu sądowym, powiększone o podatek VAT w stawce 23 %

VII

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1651 ) oraz § 17 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 5 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 18) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. (2) kwotę 300 (trzysta) zł za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu w postępowaniu przygotowawczym oraz kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) zł tytułem wynagrodzenia za obronę wykonywaną w postępowaniu sądowym, powiększone o podatek VAT w stawce 23 % oraz kwotę 685,35 (sześćset osiemdziesiąt pięć 35/100) zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu;

VIII

Na podstawie art.624 § 1 k.p.k. sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych albowiem nie posiada on żadnego majątku, pozostają w izolacji penitencjarnej i nie ma żadnego źródła dochodu.

7.  Podpis