Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: IV K 222/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku, w IV Wydziale Karnym, w składzie:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Kaczmarek (spr.)

SSR del. do SO Maria Julita Hartuna

Ławnicy: E. K., A. M., R. B.

Protokolant: Kamila Szafran

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniach: 10 lutego 2020 roku, 26 października 2020 roku, 07 grudnia 2020 roku, 19 stycznia 2021 roku

sprawy:

S. K. , s. R. i I. zd. B., ur. (...) w G.,

oskarżonego o to, że:

1.  w dniu 04 września 2018 roku w miejscowości C. po uprzednim rozbiciu szklanej butelki uderzył ostrą krawędzią w szyję pokrzywdzonego S. B. wskutek czego doznał on głębokiej intensywnie krwawiącej rany ciętej szyi, która wymagała opracowania w znieczuleniu ogólnym, gdzie charakter i umiejscowienie uszkodzenia ciała wskazują, że spowodowało ono naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia na czas trwający nie dłużej niż siedem dni w rozumieniu art. 157 § 2 kk, przy czym pokrzywdzony był narażony na bezpośrednie niebezpieczeństwo wystąpienia ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w rozumieniu art. 156 kk a nawet bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, przy czym czynu tego dokonał w warunkach powrotu do przestępstwa za którą odbył łącznie co najmniej 1 roku pozbawienia wolności i w ciągu pięciu lat po odbyciu w całości kary bezwarunkowego pozbawienia wolności popełnił przestępstwo umyślne za które był już skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku sygn. akt: X K 389/12 za czyn z art. 157 § 1 kk, art. 178 § 1 kk, art. 288 § 1 kk, art. 190 § 1 kk, art. 159 kk, art. 289 § 1 kk, art. 289 § 2 kk, to jest przestępstwo umyślne podobne skazany na karę pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 17 października 2013 roku do dnia 15 października 2015 roku, tj. o czyn z art. 160 § 1 kk w zw. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk;

2.  w dniu 04 września 2018 roku w miejscowości C. wdarł się na teren ogrodzonej posesji należącej do A. i S. B. i wbrew żądaniu właścicieli nie chciał opuścić terenu, przy czym czynu tego dokonał w warunkach powrotu do przestępstwa to jest przed upływem pięciu lat od odbycia kary bezwarunkowego pozbawienia wolności będąc skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku, sygn. akt X K 389/12 za czyn z art. 157 § 1 kk, art. 178 § 1 kk, art. 288 § 1 kk, art. 190 § 1 kk, art. 159 kk, art. 289 § 1 kk, art. 289 § 2 kk, to jest przestępstwo umyślne podobne skazany na karę pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 17 października 2013 roku do dnia 15 października 2015 roku, tj. o czyn z art. 193 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

3.  w dniu 04 września 2018 roku w miejscowości C. groził pokrzywdzonej A. B. i S. B. popełnieniem przestępstwa na ich szkodę gdzie groźby te wzbudziły w zagrożonych uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona, przy czym czynu tego dokonał w warunkach powrotu do przestępstwa to jest przed upływem pięciu lat od odbycia kary bezwarunkowego pozbawienia wolności będąc skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku, sygn. akt X K 389/12 za czyn z art. 157 § 1 kk, art. 178 § 1 kk, art. 288 § 1 kk, art. 190 § 1 kk, art. 159 kk, art. 289 § 1 kk, art. 289 § 2 kk, to jest przestępstwo umyślne podobne skazany na karę pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 17 października 2013 roku do dnia 15 października 2015 roku, tj. o czyn z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk;

orzeka

I.  oskarżonego S. K., w ramach czynów zarzucanych mu w punkcie I, II i III aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w dniu 04 września 2018 roku w miejscowości C., przebywając na terenie ogrodzonej posesji należącej do A. i S. B. i wbrew żądaniu właścicieli jej nie opuszczając, groził A. B. i S. B. popełnieniem przestępstwa pobicia na szkodę A. B., przy czym groźba ta wzbudziła w pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona, po uprzednim rozbiciu szklanej butelki, działając z zamiarem ewentualnym zmierzał do spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu S. B. w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, w ten sposób, że uderzył go odłamkami szkła w szyję, wskutek czego doznał on trzech głębokich intensywnie krwawiących ran ciętych szyi, z których dwie wymagały koagulacji, a wszystkie opracowania w znieczuleniu ogólnym, gdzie charakter i umiejscowienie uszkodzenia ciała wskazują, że spowodowało ono naruszenie czynności narządu ciała i rozstrój zdrowia na czas trwający dłużej niż siedem dni w rozumieniu art. 157 § 1 kk, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu w okresie od dnia 17 października 2013 roku do dnia 15 października 2015 roku części kary łącznej trzech lat i dwóch miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 24 sierpnia 2012 roku w sprawie o sygn. akt: X K 389/12, obejmującej karę łączną dwóch lat i czterech miesięcy pozbawienia wolności, na którą składały się kary jednostkowe wymierzone za przestępstwa m.in. z art. 157 § 1 kk – kara sześciu miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 190 § 1 kk w zb. z art. 159 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk – kara jednego roku i pięciu miesięcy pozbawienia wolności, czyn ten kwalifikuje z art. 190 § 1 kk w zb. z art. 193 kk w zb. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 kk w zw. z art. 14 § 1 kk na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpk wymierza mu karę 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego S. K. do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego S. B. kwoty 10.000,- (dziesięć tysięcy) zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

III.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 19 sierpnia 2020 roku godz. 12.50 do dnia 29 stycznia 2021 roku, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 626 § 1 kpk w zw. z art. 627 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 1.155,05,- zł (jeden tysiąc sto pięćdziesiąt pięć złotych pięć groszy) oraz opłatę w kwocie 600,- zł (sześćset).