Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 stycznia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący Sędzia Ewa Milczarek

po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2021 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

odwołań: (...) Spółki z o. o. z siedzibą w B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

z dnia 28 października 2019 r., nr (...)

w sprawie: (...) Spółki z o. o. z siedzibą w B.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

z udziałem I. V., D. V., I. T., S. Y., O. Z., P. S., V. S., Y. B., N. S. i H. Z.

o podstawę wymiaru składek

1/ oddala odwołania,

2/zasądza od odwołującej na rzecz organu rentowego kwotę 1890 ( tysiąc osiemset dziewięćdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Na oryginale właściwy podpis.

VIU 19/20

UZASADNIENIE

Spółka (...) spółka z o.o. w B. wniosła odwołanie od decyzji (...) Oddział w B. z dnia 28 października 2019 r. , którymi ustalono określoną podstawę wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne poszczególnych ubezpieczonych: I. V., D. V., I. T., S. Y., O. Z., P. S., V. S., Y. B., N. S. i H. Z. z tytułu wykonywania pracy na podstawie umów zlecenia u płatnika składek - (...) spółka z o.o. w B..

Odwołująca domagała się zmiany zaskarżonych decyzji w ten sposób, aby w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ubezpieczonych nie było uwzględnione wypłacone pracownikom wynagrodzenie z następnych, po pierwszej umowie zlecenia , zawartych umów zlecenia w miesiącach wskazanych w decyzji. Zarzuciła zaskarżonym decyzjom naruszenie przepisu art. 9 ust. 2 c ustaw o systemie ubezpieczeń społecznych z uwagi na uwzględnienie w podstawie wymiaru składek wypłaconych pracownikowi należności z innych , poza pierwszą umów zlecenia. W uzasadnieniu odwołujący wskazał, iż w przekonaniu odwołującego dla ustalenia, czy zostały spełnione kryteria zawarte w przepisie art. 9 ust. 2 c ustawy decydujące znaczenie ma treść zawartej umowy zlecenia, która została zgłoszona do ZUS, a w szczególności wysokość umówionego wynagrodzenia z umowy zlecenia , która został zawarta jako pierwsza i która została zgłoszona do ZUS.

W odpowiedzi na odwołania pozwany organ rentowy wniósł o ich oddalenie i zasądzenie od odwołującej się kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych W uzasadnieniu argumentował, iż od przychodu uzyskanego przez ubezpieczonych z tytułu drugiej umowy zlecenia płatnik deklarował jedynie składkę na ubezpieczenie zdrowotne , pomimo , iż w niektórych miesiącach w kontrolowanym okresie podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu pierwsze umowy była niższa od obowiązującej w tym czasie kwoty minimalnego wynagrodzenia. W przypadku ubezpieczonych przychód uzyskany z tytułu pierwszej umowy zlecenia zawartej w danym miesięcy był niższy od minimalnego wynagrodzenia w danym roku. W związku z powyższym odwołująca się spółka niesłusznie zadeklarowała z tytułu drugiej umowy zawartej w danym miesiącu jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje :

Stan faktyczny w sprawie pozostawał bezsporny między stronami.

Spółka (...) spółka z o.o. w B. zawarła z ubezpieczonym I. V. dwie umowy zlecenia - pierwszą na pracę operatora obrabiarek, w której wynagrodzenie za wykonane prace określono na kwotę 2080 zł. miesięcznie i drugą umowę zlecenia na wykonanie prac ślusarskich, w której strony określiły , iż zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie w kwocie 13 zł za każdą przepracowaną godzinę. Ubezpieczonemu wypłacono tytułem wynagrodzenia z pierwszej umowy zlecenia w okresach objętych zaskarżona decyzją następujące kwoty: za czerwiec 2017 r.-1501,76 zł, za listopad 2107 r. – 1320,80 zł, za kwiecień 2018 r. – 2060,48 zł, za październik 2018 r.-1819,36 zł i za marzec 2019 r.- 141,12 zł. Z drugiej umowy zlecenia odwołująca spółka wypłaciła w/w odpowiednio: 551,30zł, 1086, 17 ( za czerwiec i listopad 2017 r, ), 1969,54 zł, 1927,26 zł ( za kwiecień i październik 2018 r.0 i 173,67 zł za marzec 2019 r. które to wynagrodzenia zostały obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane godziny.

Z ubezpieczoną D. V. spółka zawarła pierwszą umowę zlecenia w na prace rozbieralno-wykrawalne za wynagrodzeniem 2080 zł. brutto miesięcznie . W drugiej umowie zlecenia na prace ubojowe, zleceniobiorcy określono wynagrodzenie wg stawki godzinowej wynoszącej 13 zł za godzinę. Ubezpieczonej wypłacono tytułem wynagrodzenia z pierwszej umowy zlecenia kwotę 602,42 zł i 921,18 zł ( za miesiące styczeń i kwiecień 2017 r. ) a z drugiej umowy zlecenia odpowiednio kwoty 150,54 zł, 230,23 zł. które to wynagrodzenia zostały obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane godziny.

Spółka (...) spółka z o.o. w B. w dniu 18.12. 2018r. zawarła z ubezpieczonym I. T. również dwie umowy zlecenia ( na wykonanie prac ślusarskich i prac spawalniczych ). W pierwszej umowie ustalono wynagrodzenie według stawki stałej a w drugiej według stawki godzinowej. Faktycznie ubezpieczonemu wypłacono z pierwszej umowy kwotę 515, 12 zł i z drugiej umowy kwotę 434,10 zł., które to wynagrodzenia zostały obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane godziny.

Z ubezpieczoną S. Y. spółka zawarła pierwszą umowę zlecenia na prace rozbieralno-wykrawalnicze za wynagrodzeniem 2080 zł. brutto miesięcznie. W drugiej umowie zlecenia na prace ubojowe, ustalono wynagrodzenie według stawki godzinowej wynoszącej 13,00 zł za godzinę. Ubezpieczonej wypłacono w okresie objętym zaskarżoną decyzją kwoty 602,42 zł ( za styczeń 2017 r. i kwotę 921,18 zł ( kwiecień 2017 r.) tytułem wynagrodzenia z pierwszej umowy kwotę 1698,80 zł a z drugiej umowy kwotę 460,61 zł, które to wynagrodzenie zostało obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane godziny.

Spółka (...) spółka z o.o. w B. zawarła z ubezpieczonym O. Z., umowę zlecenia ( na prace rozbieralno-wykrawalnicze ) , w której wynagrodzenie za wykonane prace określono na kwotę 2352 zł. miesięcznie . W kolejnej umowie zlecenia na prace ubojowe strony określiły , iż zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie w kwocie 14, 70 zł za każdą przepracowaną godzinę. Ubezpieczonemu wypłacono tytułem wynagrodzenia z pierwszej umowy kwoty 1375,66 Zl ( za listopad 2017 r. i 1913,89 zł ( za styczeń 2018 r. ) a z drugiej umowy odpowiednio kwoty 343,98 i 478,54 zł, które to wynagrodzenie zostało obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane.

Z ubezpieczonym P. S. spółka zawarła pierwszą umowę zlecenia na prace spawalnicze za wynagrodzeniem 2192 zł. brutto miesięcznie. W kolejnej umowie zlecenia na prace ślusarskie, strony określiły, iż zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie wg stawki godzinowej wynoszącej 13,70 zł za godzinę. Ubezpieczonemu wypłacono tytułem wynagrodzenia z pierwszej umowy zlecenia za miesiące październik 2018 r. kwotę 1830,30 zł a za miesiące styczeń i marzec 2019 r. odpowiednio 2116,80 i 1834,56 zł. a z drugiej umowy zlecenia odpowiednio kwoty 1543,90 za październik 2017 r. i 1749,02 i 1700,58 zł za styczeń i marzec 2019 r. które to wynagrodzenia zostały obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane godziny.

Z ubezpieczonym V. S., spółka zawarła pierwszą umowę zlecenia na prace rozbieralno-wykrawalnicze za wynagrodzeniem 2192 zł. brutto miesięcznie . W kolejnej umowie zlecenia na prace ubojowe, strony określiły, iż zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie wg stawki godzinowej wynoszącej 13,70 zł za godzinę. Ubezpieczonemu wypłacono tytułem wynagrodzenia z pierwszej umowy zlecenia za miesiące czerwiec i lipiec 2018 r. odpowiednio kwoty 1696,06 i 819,26 zł a z drugiej umowy zlecenia odpowiednio kwoty 424,02 zł i 204,82 zł. które to wynagrodzenia zostały obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane godziny.

Z ubezpieczonym Y. B., spółka zawarła pierwszą umowę zlecenia na prace spawalnicze za wynagrodzeniem 2352 zł. brutto miesięcznie. W kolejnej umowie zlecenia na prace ślusarskie, strony określiły, iż zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie wg stawki godzinowej wynoszącej 14,70 zł za godzinę. Ubezpieczonemu wypłacono tytułem wynagrodzenia z pierwszej umowy zlecenia za miesiąc luty 2019 r. kwotę 1105,44 zł a z drugiej umowy zlecenia kwotę 801,45 zł, które to wynagrodzenia zostały obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane godziny.

Z ubezpieczoną N. S. spółka zawarła pierwszą umowę zlecenia na prace rozbieralno-wykrawalnicze za wynagrodzeniem 2352 zł. brutto miesięcznie . W kolejnej umowie zlecenia na prace ubojowe, strony określiły, iż zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie wg stawki godzinowej wynoszącej 14,70 zł za godzinę. Ubezpieczonej wypłacono tytułem wynagrodzenia z pierwszej umowy zlecenia za miesiąc luty 2019 r. kwotę 1151,30 zł a z drugiej umowy zlecenia kwotę 287,24 zł., które to wynagrodzenia zostały obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane godziny.

Z ubezpieczonym H. Z., spółka zawarła pierwszą umowę zlecenia na prace wylęgarne za wynagrodzeniem 2192 zł. brutto miesięcznie. W kolejnej umowie zlecenia na prace produkcyjne, strony określiły, iż zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie wg stawki godzinowej wynoszącej 13 zł za godzinę. Ubezpieczonemu wypłacono tytułem wynagrodzenia z pierwszej umowy zlecenia za miesiąc marzec 2019 r. kwotę 1781 zł, za kwiecień 2019 r. - 350,72 zł a z drugiej umowy zlecenia odpowiednio kwoty 445,25 zł i 87,68 zł, które to wynagrodzenia zostały obliczone wg stawki godzinowej za faktycznie przepracowane godziny.

We wszystkich przypadkach pierwsze umowy zlecenia odwołująca zawierała z wszystkimi występującymi w sprawie osobami posiadającymi status strony na kilka dni przed zawarciem kolejnej umowy zlecenia, tak aby wykreować podstawy do zbiegu tytułów ubezpieczenia. Umowy zlecenia zawierane jako pierwsze zawierały określenie wynagrodzenia w kwotach nie niższych od minimalnego wynagrodzenia ale faktycznie wypłacone I. V., D. V., I. T., S. Y., O. Z., P. S., V. S., Y. B., N. S. i H. Z. kwoty wynagrodzenia za wykonanie prac określonych w tych umowach były niższe od minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w danym okresie i te rzeczywiste wysokości otrzymywanego wynagrodzenia wskazywane były przez odwołującą jako podstawy wymiaru składek w deklaracjach składanych do ZUS.

dowód: protokół z kontroli przeprowadzonej w odwołującej spółce k.21-71 wraz z tabelami obrazującymi faktyczne podstawy wymiaru składek, umowy zlecenia i zestawienia przepracowanych godzin poszczególnych osób -stron postępowania k.76-397, zeznania pisemne prezesa zarządu P. H. k.496

Odwołania nie zasługiwały na uwzględnienie.

Podkreślić trzeba, że stan faktyczny w sprawie był bezsporny a prezes odwołującej spółki (...) w trakcie swoich pisemnych zeznań potwierdził, że wszystkie wynagrodzenia wypłacane zostały I. V., D. V., I. T., S. Y., O. Z., P. S., V. S., Y. B., N. S. i H. Z. według stawki godzinowej oraz, że rzeczywiste wynagrodzenia poszczególnych osób w miesiącach objętych zaskarżonymi decyzjami wynosiły kwoty wskazane w protokole z kontroli przeprowadzonej u płatnika składek przez inspektorów ZUS-u i zgodnie z deklaracjami rozliczeniowymi składanymi przez spółkę. Z dokumentów rozliczeniowych składanych przez płatnika składek wynikało, w sposób nie budzący wątpliwości, że w miesiącach objętych zaskarżonymi decyzjami podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z pierwszych umów zlecenia były niższe od obowiązującej w tym okresie kwoty minimalnego wynagrodzenia. Płatnik składek pozostawał w przekonaniu , że dla ustalenia, czy zostały spełnione kryteria zawarte w przepisie art. 9 ust. 2 c ustawy decydujące znaczenie ma treść zawartych z osobami posiadającymi status strony w niniejszej sprawie umów zlecenia, które zostały zgłoszone do ZUS, a w szczególności wysokość umówionego wynagrodzenia z umowy zlecenia, która został zawarta jako pierwsza i która została zgłoszona do ZUS a nie wysokość faktycznego wynagrodzenia otrzymywanego przez zleceniobiorcę w danym miesiącu.

Pogląd płatnika składek nie zasługiwały na uwzględnienie i opierały się na błędnej interpretacji cyt. art. 9 ust. 2 c ustawy systemowej.

Stosownie bowiem do treści art. 9 ust. 2 c ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych osoba , o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 której podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w danym miesiącu jest niższa od określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5 a , spełniająca warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym i rentowymi z innych tytułów podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym również z innych tytułów. Zasady tej nie stosuje się , jeżeli łączna podstawa wymiaru składek z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 lub z innych tytułów osiąga kwotę określoną w art. 18 ust. 4 pkt 5 a . W tym zakresie - wysokości kwot deklarowanych przez płatnika jako podstawa wymiaru składek z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy zlecenia i wypłacanych zleceniobiorcom – nie było w ogóle sporu pomiędzy stronami. Zdanie drugie przepisu ( wyłączające zastosowanie zasady opisanej w zdaniu pierwszym ) znalazłoby natomiast zastosowanie w sytuacji , w której łączna podstawa wymiaru składek z tytułu wykonywania pracy na podstawie pierwszej i drugiej umowy zlecenia osiągnęłaby kwotę określoną w art. 18 ust. 4 pkt 5 a ( poziom minimalnego wynagrodzenia dla danego roku ) , a strona uzyskiwałaby przychód z kolejnych ( trzeciej , czwartej i dalszych umów zlecenia ) . W takim przypadku oskładkowaniu podlegałby jedynie przychód z dwóch pierwszych umów zlecenia, osoba taka nie podlegałaby natomiast obowiązkowo ubezpieczeniom z pozostałych tytułów - trzeciej, czwartej itd. umów zlecenia ( przychód z tego tytułu nie podlegałby już oskładkowaniu ). W tych jednak przypadkach, w których kwoty zadeklarowane przez płatnika jako podstawa wymiaru składek z pierwszej z umów zlecenia zawartych przez danego zleceniobiorcę były niższe aniżeli najniższa krajowa ( nawet wtedy gdy wynagrodzenie przewidziane w samej umowie było wyższe aniżeli minimalne wynagrodzenie) organ rentowy miał obowiązek prawidłowo oskładkować wynagrodzenia uzyskane z drugich umów zlecenia. Taka sytuacja miała miejsce w przypadku wszystkich wymienionych wyżej ubezpieczonych. Wbrew twierdzeniom strony odwołującej się, istotną jest bowiem nie kwota wynagrodzenia wskazana w umowie zlecenia ( widniejąca na niej ) , a kwota deklarowana tytułem podstawy wymiaru składek za dany miesiąc i wypłacona danemu zleceniodawcy .

Mając powyższe na uwadze sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku. Orzeczenie zostało wydane w oparciu o art. 148 ¹§ 1 k.p.c. na posiedzeniu niejawnym. Strony nie wniosły bowiem o przeprowadzenie rozprawy i nie było to konieczne w świetle całokształtu przytoczonych twierdzeń i przeprowadzonych dowodów .

O kosztach zastępstwa prawnego orzeczono w oparciu o przepis art.98 k.p.c. w zw. z § 2 ust. pkt 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, zasądzając je w oparciu o wartości przedmiotu sporu wskazanej przez organ rentowy w poszczególnych sprawach, których to wartości odwołująca spółka nie zakwestionowała.

SSO Ewa Milczarek