Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 409/19

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

1. M. W. (1)

2. W.

P.

a)  W dniu 07.12.2015 r. w lokalu „ (...)” przy ul. (...) w G., tj. w miejscu do tego nieprzeznaczonym oraz bez wymaganej koncesji na prowadzenie kasyna gier, działając jako Prezes Zarządu (...) sp. z o.o., urządzał gry o wygrane pieniężne na automatach do gier hazardowych (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...) wbrew przepisom art. 14 ust. 1 oraz art. 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201 poz. 1540 ze zm.), przy czym czyn ten popełnił w warunkach recydywy skarbowej, tj. występek z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks w zw. z art. 37§1 pkt 4 kks

b)  W dniu 07.12.2015 r. w lokalu „ (...)” przy ul. (...) w G., nie posiadając stosownej koncesji na prowadzenie kasyna gier, a więc w miejscu do tego nieprzeznaczonym na podstawie umowy dzierżawy powierzchni lokalu zawartej z (...) sp. z o.o., sprawując jednocześnie z ramienia tej spółki stały nadzór serwisowy nad automatami do gier hazardowych (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...) urządzał na ww. automatach gry o wygrane pieniężne wbrew przepisom art. 14 ust. 1 oraz art. 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 612) tj. występek z art. 107§1 kks

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Ad. a) odnośnie zarzutu stawianego M. W. (1)

Ad. b) odnośnie zarzutu zawianego W. P.

1.  Przeprowadzenie w dniu 07.12.2015 r. przez funkcjonariuszy służby celnej Urzędu Celnego w O. kontroli lokalu o nazwie „. (...)” znajdującego się w G. przy ul. (...) pod kątem prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach.

2.  Zabezpieczenie podczas przeszukania w dniu 07.12.2015 r. lokalu o nazwie „. (...)” automatów do gier:

A. G. nr (...), A. G. nr (...), A. H. M. (...) nr (...) i przeprowadzenie w drodze eksperymentu procesowego odtworzenia przebiegu gry, a następnie zatrzymanie powyższych automatów, których oględzin dokonano w dniu 08.12.2015 r.

3.  Ustalenie dzierżawcy części lokalu przy ul. (...), wydzierżawiającego i podmiotu, który wstawił do lokalu zabezpieczone automaty do gier oraz osoby, która sprawowała nad nimi stały nadzór serwisowy.

4.  Ustalenie, że zapieczone w dniu 07.12.2015 r. w lokalu „ (...)” przy ul. (...) w G. automaty A. G. nr (...), A. G. nr (...), A. H. M. (...) nr (...) były urządzeniami elektronicznymi „komputerowymi”, na których orgaznizowano gry wbrew przepisom ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych.

Zeznania świadków:

A. K.

R. K.

Protokół przeszukania

Kartka z odręcznym zapisem

Protokół przeszukania

Protokół z przebiegu przeprowadzonego w drodze eksperymentu procesowego doświadczenia odtworzenia przebiegu gry na automacie

Płyta DVD z zapisem przeprowadzonego eksperymentu procesowego

Protokół oględzin zatrzymanych automatów wraz z dokumentacją fotograficzną

Ramowa umowa dzierżawy powierzchni lokalu

Lista aktualizacji urządzeń do umowy dzierżawy powierzchni

Odpis umowy w zakresie obsługi urządzeń

Faktury za obsługę urządzeń

Wydruk z KRS dotyczący (...) Sp. z o.o.

Wydruk z KRS dotyczący (...)

Odpis protokołu zgromadzenia wspólników (...)

Odpis umowy sprzedaży udziałów (...)

Zeznania świadków:

A. K.

R. K.

Protokół z przebiegu przeprowadzonego w drodze eksperymentu procesowego doświadczenia odtworzenia przebiegu gry na automacie

Protokół oględzin zatrzymanych automatów wraz z dokumentacją fotograficzną

k. 1069v oraz k. 13v-14 i k. 717v w części odczytanej w trybie art. 391§1 kpk w zw. z art. 113§1 kks

k. 965v oraz k. 17v-18 w części odczytane w trybie art. 391§1 kpk w zw. z art. 113§1 kks

k. 19-21

k. 22

j/w

k. 5-8

k. 9

k. 23-29

k. 44-46

k. 47

k. 53-56

k. 57-58, k. 59-60

k. 89-91

k. 75-77

k. 654

k. 655

j/w

j/w

j/w

j/w

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

1. M. W. (1)

2. W.

P.

a)  W dniu 07.12.2015 r. w lokalu „ (...)” przy ul. (...) w G., tj. w miejscu do tego nieprzeznaczonym oraz bez wymaganej koncesji na prowadzenie kasyna gier, działając jako Prezes Zarządu (...) sp. z o.o., urządzał gry o wygrane pieniężne na automatach do gier hazardowych (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...) wbrew przepisom art. 14 ust. 1 oraz art. 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201 poz. 1540 ze zm.), przy czym czyn ten popełnił w warunkach recydywy skarbowej, tj. występek z art. 107§1 kks w zw. z art. 9§3 kks w zw. z art. 37§1 pkt 4 kks

b)  W dniu 07.12.2015 r. w lokalu „ (...)” przy ul. (...) w G., nie posiadając stosownej koncesji na prowadzenie kasyna gier, a więc w miejscu do tego nieprzeznaczonym na podstawie umowy dzierżawy powierzchni lokalu zawartej z (...) sp. z o.o., sprawując jednocześnie z ramienia tej spółki stały nadzór serwisowy nad automatami do gier hazardowych (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...) urządzał na ww. automatach gry o wygrane pieniężne wbrew przepisom art. 14 ust. 1 oraz art. 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 612) tj. występek z art. 107§1 kks

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Ad. a) odnośnie zarzutu stawianego M. W. (1)

Ad. b) odnośnie zarzutu zawianego W. P.

1.  Działanie oskarżonych M. W. (1) i W. P. w warunkach błędu co do oceny prawnej czynu.

Wyjaśnienia

oskarżonych:

M. W. (1)

W. P.

Odpis protokołu z rozprawy przed SR w O.w sprawie IIK 230/16

k. 105v w części odczytanej w trybie art. 389§1 kpk w zw. z art. 113§1 kks

k. 98 oraz k. 717-717 v w części odczytanej w trybie art. 389§1 kpk w zw. z art. 113§1 kks

k. 711-716

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad. a, b pkt 1

Ad. a, b pkt 2

Ad. a, b pkt 3

Ad. a, b pkt 4

Zeznania świadków A. K. i R. K.

Protokół przeszukania

Kartka z odręcznym zapisem

Protokół przeszukania

Protokół z przebiegu przeprowadzonego w drodze eksperymentu procesowego doświadczenia odtworzenia przebiegu gry na automacie

Płyta DVD z zapisem przeprowadzonego eksperymentu procesowego

Protokół oględzin zatrzymanych automatów wraz z dokumentacją fotograficzną

Ramowa umowa dzierżawy powierzchni

Lista aktualizacji urządzeń do umowy dzierżawy powierzchni

Odpis umowy z zakresu obsługi urządzeń

Faktury za obsługę urządzeń

Wydruk z KRS dotyczący (...) Sp. z o.o.

Wydruk z KRS dotyczący (...)

Odpis protokołu zgromadzenia wspólników (...)

Odpis umowy sprzedaży udziałów (...)

Zeznania świadków A. K.

R. K.

Protokół z przebiegu przeprowadzonego w drodze eksperymentu procesowego doświadczenia odtworzenia przebiegu gry na automacie

Protokół oględzin zatrzymanych automatów wraz z dokumentacją fotograficzną

Z protokołu przeszukania lokalu o nazwie „. (...)” położonego przy ul (...) w G. w dniu 07.12.2015 roku, którą to czynność przeprowadzili funkcjonariusze Urzędu Celnego w O. wynika bezspornie, że w dniu tym przeprowadzono kontrolę pod kątem prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach. Potwierdzili to przesłuchani w charakterze świadków A. K., który grał w tym czasie na jednym z automatów oraz R. K. zatrudniona w tym lokalu jako jego obsługa. Z zeznań A. K. wynika nadto, że w związku z kontrola funkcjonariuszy Urzędu Celnego musiał przerwać grę, podczas której zgromadził 119 pkt i zwrócił się do R. K. o wypłatę kwoty 119 zł stanowiącej równowartość wygranej, gdyż automat nie posiadał gotówki. Pieniędzy tych nie wypłaciła mu ona zapisując na karetce jego imię i nazwisko i kwotę wygranej, po którą miał zgłosić się w późniejszym terminie. Zeznaniom powyższych świadków sąd dał wiarę, gdyż stanowią one spójną i wzajemnie uzupełniającą się całość. Zdaniem sądu wątpliwości nie budzi także autentyczność protokołu przeszukania, w którym opisano ujawnione automaty do gier. Wiarygodność tego dokumentu procesowego sporządzonego zgodnie z art. 143§1 pkt 6 kpk w zw. z art. 113§1 kks, a także kartki z odręcznym zapisem imienia i nazwiska A. K., kwoty którą należy mu wypłacić nie budzi wątpliwości.

Bezspornym jest również, że podczas przeszukania w dniu 07.12.2015 roku lokalu o nazwie „. (...)” zabezpieczono automaty do gier o nazwach A. G. nr (...), A. G. nr (...), A. H. M. (...) nr (...). Funkcjonariusze służby celnej na zabezpieczonych automatach przeprowadzili w drodze eksperymentu procesowego doświadczenie polegające na odtworzeniowe przebiegu gier, które utrwalili na płycie DVD. Mając na uwadze wynik przeprowadzonego eksperymentu, z którego wynikało, że służą one do organizowania gier o charakterze komercyjnym i losowym wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych urządzenia te zatrzymano. Następnego dnia tj. 08.12.2015 roku dokonano ich oględzin, z której to czynności zgodnie z art. 143§1 pkt 3 kpk w zw. z art. 113§1 kks sporządzono protokół opisując w nim każdy z zatrzymanych automatów do gier. Nadto sparzono dokumentacje fotograficzną z tej czynności. Wiarygodność dokumentów w postaci protokołów sporządzonych przez funkcjonariuszy celno-skarbowych oraz dokumentacja fotograficzna zdaniem sądu nie budzą wątpliwości.

W toku prowadzonego postępowania w powyższej sprawie uzyskano dokumenty w postaci umowy dzierżawy powierzchni lokalu przy ul. (...) w G. oraz umowę w zakresie obsługi urządzeń znajdujących się w tym lokalu. Z ramowej umowy dzierżawy wynika, że dzierżawcą części lokalu umożliwiającą zainstalowanie urządzeń do gier była (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. reprezentowana przez prezesa zarządu oskarżonego M. W. (1), zaś wydzierżawiającym była (...)Sp. z o.o. z siedzibą w E. reprezentowana przez oskarżonego W. P. będącego w dniu jej zawarcia tj. 01.06.2015 r. prezesem zarządu tej spółki. Do umowy dołączono wykaz wydanych w dniu 01.06.2015 r. przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. trzech urządzeń o nr (...), (...) i (...), zaś (...)Sp. z o. o. z siedzibą w E. potwierdziła wstawienie tych urządzeń do lokalu przy ul. (...). Nadto w dniu 15.06.2015 roku oskarżony W. P. reprezentujący (...)z siedzibą w E. zawarł umowę w zakresie obsługi urządzeń do gier rozrywkowych z (...) Serwis Sp. z o.o. z siedzibą w W.. W ramach powyższej umowy (...) Sp. z o. o. jako zleceniobiorca zobowiązała się do:

-

świadczenia usług transportowych zapewniających dostarczenie urządzeń z magazynu do punktu gier,

-

pobierania z tych urządzeń co najmniej raz w miesiącu gotówki i przekazywanie jej zleceniodawcy oraz sporządzania jeden raz w miesiącu protokołu wyjęcia gotówki dla każdego punktu gier, w którym zainstalowane są urządzenia,

-

prowadzanie stałego serwisu urządzeń zapewniającego utrzymanie urządzeń do gier rozrywkowych w dobrym stanie technicznym poprzez stały nadzór nad ich stanem technicznym oraz przegląd stanu technicznego i estetycznego.

Z zabezpieczonych i dołączonych faktur oraz rozliczenia usługi w zakresie obsługi urządzeń do gier rozrywkowych m.in. nr (...), (...) i (...) zainstalowanych w lokalu o nazwie „. (...)” przy ul. (...) w G. wynika, że ich zleceniobiorcą był oskarżony W. P. – wspólnik (...)Sp. z o.o. z siedzibą w E., który wprawdzie w dniu 26.06.2015 r. został odwołany z funkcji prezesa zarządu tej spółki oraz sprzedał z 50 udziałów o wartości nominalnej po 100 zł każdy 8 udziałów M. W. (2), którego powołano na stanowisko prezesa zarządu spółki, jednak nadal był jej wspólnikiem posiadającym 42 udziały. Potwierdzeniem tego jest informacja z KRS dotycząca (...) z siedzibą w E. wg stanu na dzień 14.01.2016 r. To, że prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. był w tym czasie M. W. (1) wynika również z informacji KRS dotyczącej tej spółki. Dokumenty, które omówiono wyżej, rzetelność wykonania ich odpisów oraz kopii zdaniem sądu nie budzą wątpliwości i w związku z tym uznać należy je za wiarygodne.

Bezspornym jest co wynika w protokołu oględzin automatów oraz co wykazał przeprowadzony w dniu kontroli eksperyment procesowy, podczas którego odtworzono przebieg gry, że automaty A. G. nr (...), A. G. nr (...) oraz A. H. M. (...) nr (...), które znajdowały się w lokalu o nazwie ”. (...)” w G. przy ul. (...) były automatami do gier w rozumieniu u ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych oraz że prowadzono na nich gry wbrew przepisom tej ustawy. Wynika to również z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków A. K., który w dniu kontroli grał na jednym z automatów i R. K. zatrudnionej jako obsługa lokalu. Zarówno wiarygodność przeprowadzonego przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego w O. eksperymentu procesowego oraz oględzin automatów, jak i zeznania powyższych świadków zdaniem sądu nie budzą żadnych wątpliwości. .

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad. a, b pkt 1

Wyjaśnienia oskarżonych: M. W. (1)

W. P.

Odpis protokołu rozprawy SR w O.w sprawie IIK 230/16

W złożonych wyjaśnieniach obaj oskarżeni nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów utrzymując, że działali w warunkach błędu co do ich oceny prawnej wynikającego z licznych wyroków uniewinniających osoby prowadzące taką samą działalność gospodarczą oraz postanowień urzędów celnych o umorzeniu postepowań i zwróceniu zatrzymanych automatów, a także opinii prawnych, z których wynikało, że prowadzona przez nich działalność jest zgodna z prawem. Oskarżony W. P. twierdził nadto, że prezesem (...)z siedziba w E. był do czerwca 2015 roku i 07.12.2015 roku nie zajmował się jej sprawami gospodarczymi w szczególności finansowymi, gdyż nie był już do tego umocowany. M. W. (1), jak wynika z wyjaśnień złożonych w innym toczącym się przeciwko jego osobie postepowanie przed Sądem Rejonowemu w O.w sprawie IIK 230/16 twierdził, że dysponował opiniami prawnymi, z których wynikało, że w tym czasie tj. do 30.06.2016 roku przedsiębiorcy nie posiadający koncesji na urządzanie gier na automatach mogą działać legalnie i nie będą przez to łamać prawa. W związku z tym, jak utrzymywał prowadząc w tym okresie działalność był przekonany, że jest ona legalna. Wyjaśnieniom oskarżonych sąd nie dał wiary uznając je za przyjętą linię obrony zmierzająca do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane im przestępstwa, również w części, w której utrzymywali, że działali w warunkach błędu co do oceny prawnej zarzucanych im czynów.

Odpowiedzialność za przestępstwo skarbowe jak również za wykroczenie skarbowe – podobnie jak każda odpowiedzialność karna – uzależniona jest od możliwości przypisania sprawcy winy. Zgodnie z art. 1§3 kks nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu. Jedną z okoliczności wyłączających lub umniejszających winę jest błąd sprawcy czynu zabronionego. Błędem jest rozbieżność między świadomością sprawcy o rzeczywistości, a obiektywną rzeczywistością. Kodeks karny skarbowy wyróżnia trzy rodzaje błędu:

1.  błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego typu zasadniczego, kwalifikowanego lub uprzywilejowanego (błąd co do faktu – art. 10§1 i 2 kks);

2.  błąd co do oceny prawnej czynu (błąd co do prawa – art. 10§4 kks);

3.  błąd co do okoliczności wyłączającej bezprawność (błąd co do kontratypu – art. 10 kks).

Błąd może całkowicie wyłączać umyślność czynu zabronionego lub zmniejszyć stopień odpowiedzialności. Odpowiedzialność wyłącza jedynie błąd usprawiedliwiony. Sprawca będzie pozostawał w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu wówczas, gdy nie będzie można jemu zarzucić niedochowania należytej staranności umożliwiającej właściwe rozpoznanie sytuacji. Błędem co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego jest mylna świadomość sprawcy o okolicznościach dotyczących ustawowych znamion przedmiotowych czynów. Okolicznością wyłączającą odpowiedzialność jest usprawiedliwiona nieświadomość karalności, czyli błąd co do karalności czynu określony w art. 10§4 kks. Będzie on zachodził wówczas, gdy sprawca mając świadomość bezprawności naruszenia normy prawa nie miał jednak świadomości, że jego zachowanie stanowiło czyn zabroniony i zagrożony karą przez Kodeks karny skarbowy. Błąd co do karalności czynności jest błędem co do prawa i dotyczy przekonania, że czyn, który sprawca popełnił nie podlega karze. Przekonanie to musi być usprawiedliwione. Błąd co do prawa, czyli błąd zachodzący w razie nieświadomości karalności czynu (art. 10§4 kks) dotyczy sytuacji, gdy sprawca popełnił jakiś czyn w błędnym przekonaniu, że czyn ten nie jest zabroniony. Na potrzeby powyższej sprawy nie jest natomiast konieczne bliższe omówienie błędu co do kontratypu (patrz Kodeks karny skarbowy, Komentarz, tom I – Prusak Feliks – Zakamycze 2006 r).

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy przede wszystkim przywołać należy argumentację zawartą w wyroku Sądu Najwyższego z. dnia 11.06.2019 roku w sprawie IIIKK 113/18, na mocy którego po rozpoznaniu kasacji wniesionej na niekorzyść przez prokuratora oraz Naczelnika (...)- (...)Skarbowego w O. od zapadłego w powyższej sprawie wyroku Sądu Okręgowego w O.z dnia 06.12.2017 roku sygn. akt VIIKa 973/17 utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w G.z dnia 13.06.2017 roku w sprawie sygn. akt IIK 485/16, uchylono zaskarżony wyrok oraz utrzymany nim w mocy wyrok SR w G.i sprawę przekazano temu sądowi do ponownego rozpoznania, dotyczącą działania oskarżonych w błędzie. Podzielając w pełni stanowisko tego sądu zgodzić należy się ze stwierdzeniem, że fakt pozostawania w stanie świadomości co do (tylko) wątpliwości dotyczących wykładni art. 4 ustawy z dnia 12.06.2015 r. o zmianie ustawy o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1201), uniemożliwia przyjęcie, iż oskarżeni działali w warunkach art. 10§4 kks. Jak słusznie podniesiono to w uzasadnieniu tegoż wyroku oskarżeni nie pozostawiali w błędnym przekonaniu co do „formalnie” obowiązującego stanu prawnego, który w związku z prowadzoną działalnością doskonale znali, ale tylko uświadamiali sobie niepewności co do „rzeczywistości prawnej”, gdy tymczasem błąd co do prawa (art. 10§4 kks) to przecież mylne przekonanie (pewność) o istniejącym stanie prawnym.

Z powodów, o których mowa wyżej nie jest możliwe przyjęcie, że oskarżeni działali w warunkach kontratypu określonego w art. 10§4 kks tj. w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że dotyczył ich okres przejściowy przewidziany w art. 4 ustawy z dnia 12.06.2015 roku o zmianie ustawy o grach hazardowych, a w konsekwencji, iż nie można przypisać im odpowiedzialności karnej w niniejszej sprawie. Podnieść jedynie należy, że zgodnie w powołanym wyżej przepisem art. 4 jedynie „podmioty prowadzące działalność w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1-3 lub 7 ust. 2, w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy mają obowiązek dostosowania się do wymogów określonych w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do dnia 01.07.2016 r.”.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2

W. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyny zarzucane oskarżonym, których typ został określny w art. 107§1 kks mają charakter blankietowy tzn. odpowiedzialność karno-skarbowa na podstawie tego przepisu ma miejsce wyłącznie w sytuacji, gdy sprawca dopuszcza się zachowań opisanych w tym przepisie, czyniąc to jednak wbrew przepisom innej ustawy. Wypełnieniem jego treści są więc normy wynikające z innego aktu prawnego o randze ustawowej wbrew którym sprawca daną grę urządza lub prowadzi. W przedmiotowej sprawie wypełnieniem blankietowej normy art. 107§1 kks są przepisy ustawy z dnia 17.11.2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm. - dalej ustawa hazardowa) w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o grach hazardowych z dnia 12.06.2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1201), która weszła w życie w dniu 03.09.2015 r. Zgodnie z art. 3 tej ustawy urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach jest dozwolone wyłącznie na zasadach określonych w ustawie. Norma blankietowa wynikająca z art. 107§1 kks mogła zaś zostać wypełniona przede wszystkim treścią art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ustawy hazardowej. Przepis art. 6 ust. 1 ustawy hazardowej w brzemieniu nadanym wyżej powolną ustawą, która weszła w życie w dniu 03.09.2015 r. stanowił, że działalności w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach może być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry. Wedle natomiast przepisu art. 14 ust. 1 ustawy hazardowej w brzemieniu nadanym wyżej powołaną ustawą z dnia 12.06.2015 r. urządzanie gier cylindrycznych, gir w karty, w tym turniejów gry pokera, gier w kości oraz gier na automatach było dozwolone wyłącznie w kasynach gry na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji lub udzielonym zezwoleniu, a także wynikających z przepisów ustawy. Przepis art. 23a ust. 1 tej ustawy przewiduje natomiast, że automaty i urządzenia do gier z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogły być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu celnego.

W opisie czynu zabronionego określonego w art. 107§1 kks ustawodawca posłużył się znamionami „urządzanie” i „prowadzenie”. Pojęcia te nie posiadają definicji legalnej w przepisach ustawy o grach hazardowych i wywołują rozbieżności interpretacyjne. W doktrynie przyjmuje się, że w wypadku urządzania chodzi o prowadzenie czy uruchomienie działalności hazardowej w określonym miejscu: kasynie, salonie, punkcie. Prowadzenie zaś dotyczy działalności już uprzednio urządzonej. W judykaturze administracyjnej ugruntowało się natomiast stanowisko zgodnie z którym urządzanie gier hazardowych to ogół czynności i działań stanowiących zaplecze logistyczne dla umożliwienia realizowania w praktyce działalności w zakresie gier hazardowych, w szczególności: zorganizowanie i pozyskanie odpowiedniego miejsca na zamontowanie urządzeń, przystosowanie go do danego rodzaju działalności, umożliwienie dostępu do takiego miejsca nieorganicznej licznie graczy, utrzymanie automatów w stanie stałej aktywności umożliwiającym ich sprawne funkcjonowanie, wypłacanie wygranych, obsługa urządzeń, zatrudnienie i odpowiednie przeszkolenie personelu zapewniające graczom możliwość uczestniczenia w grze. Jest to przestępstwo powszechne, które można popełnić wyłącznie umyślnie w obu postaciach zamiaru, tj. w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym (patrz m.in. G. Łabuda, Komentarz do art. 107 kks opubl. w Lex Omega; Kodeks karny skarbowy, Komentarz - Zgaliński Igor – WKP 2018; wyrok WSA w Kielcach z 22.09.2016 r., II SA/Ke 553/16, LEX nr 2151067; wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 08.09.2016 r., II SA/Go 321, LEX nr 2121466).

W przedmiotowej sprawie czyny zarzucane oskarżonym zostały popełnione w dniu 07.12.2015 roku, tak więc po wejściu w życie ustawy z dnia 12.06.2015 r o zmianie ustawy o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1201), która to ustawa w szczególności art. 14 ust. 1 została notyfikowana Komisji Europejskiej w dni 05.11.2014 r. pod nr (...) PL.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w świetle omówionego wyżej materiału dowodowego stanowiącego podstawę dokonanych przez sąd ustaleń nie ulega wątpliwości, iż W. P. zachowaniem w dniu 07.12.2015 roku polegającym na tym, że w lokalu „ (...)” przy ul. (...) w G., nie posiadając stosownej koncesji na prowadzenie kasyna gier, a więc w miejscu do tego nieprzeznaczonym na podstawie umowy dzierżawy powierzchni lokalu zawartej z (...) sp. z o.o., sprawując jednocześnie z ramienia tej spółki stały nadzór serwisowy nad automatami do gier hazardowych (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...) urządzał na ww. automatach gry o wygrane pieniężne wbrew przepisom art. 14 ust. 1 oraz art. 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 612) w pełni wyczerpał znamiona występku z art. 107§1 kks w podanym wyżej rozumieniu.

Także oskarżony M. W. (1) będąc prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w O. odpowiadając za sprawy gospodarcze i finansowe tej spółki w rozumieniu art. 9§3 kks swoim zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 07.12.2015 r. w lokalu „ (...)” przy ul. (...) w G., tj. w miejscu do tego nieprzeznaczonym oraz bez wymaganej koncesji na prowadzenie kasyna gier, działając jako Prezes Zarządu (...) sp. z o.o., urządzał gry o wygrane pieniężne na automatach do gier hazardowych (...) nr (...), (...) nr (...) oraz (...) nr (...) wbrew przepisom art. 14 ust. 1 oraz art. 23a ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201 poz. 1540 ze zm.), przy czym czyn ten popełnił w warunkach recydywy skarbowej w pełni wyczerpał znamiona występku z art. 107§1 kks popełniając go w warunkach recydywy skarbowej określonej w art. 37§1 pkt 4 kks w zw. z art. 9§3 kks w podanym wyżej rozumieniu. Nadmienić jedynie należy, że skazanie wyrokiem w sprawie VIIIK 504/12 SR w E.z dnia 15.05.2015 roku, na mocy którego M. W. (1) został skazany za występek z art. 107§1 kks na karę grzywny w kwocie 120 zł, którą uiścił w całości uległo zatarciu, co wynika z aktualnej informacji o jego karalności.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

------------

------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

------------

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

-----------------

-----------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-----------------

☒

3.4. Umorzenie postępowania

1

M. W. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

Zgodnie z treścią art. 11§1 kpk, który jak wynika z przepisu art. 113§1 kks ma odpowiednie zastosowanie w sprawach karano skarbowych, sąd w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności do 5 lat może umorzyć postępowanie, jeżeli orzeczenie wobec oskarżonego kary byłoby oczywiście niecelowe ze względu na rodzaj i wysokość kary prawomocnie orzeczonej za inne przestępstwo, a interes pokrzywdzonego temu się nie sprzeciwia.

Przestępstwo z art. 107§1 kks jest zagrożone karą grzywny do 720 stawek dziennych albo karą pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. W ocenie sądu orzeczenie wobec oskarżonego M. W. (1) kary w niniejszej sprawie byłoby oczywiście niecelowe, gdyż został już 999 razy skazany za występki z art. 107§1 kks zarówno na kary grzywny jak i kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. Podnieść przy tym należy, że czyn zarzucany w powyższej sprawie stanowi jeden z elementów zachowania oskarżonego dotyczący okresu czasu, w których popełnił inne przestępstwa tego typu, za które został już prawomocnie skazany wyrokami różnych sądów. W związku z tym, że ewentualne kary orzeczone w powyższej sprawie byłyby tego samego rodzaju, co dotychczas orzekane, a także mając na uwadze to, że czyn ten pozostaje w zbiegu realnym z czynami, za które został już skazany należałoby wszcząć postępowanie o wydanie wobec oskarżonego wyroku łącznego. Niewątpliwie ścisły związek podmiotowo-przedmiotowy zachodzący pomiędzy poszczególnymi czynami, o czym była mowa wyżej, przemawiałby za tym, aby wymierzając karę łączną kierować się zasadą mieszaną tj. częściowej absorbcji i częściowej kumulacji z przewagą tej pierwszej i tym samym za niecelowe uznać należy orzeczenie wobec oskarżonego kary w powyższej sprawie, co czyni zasadnym umorzenie postępowania na podstawie art. 11§1 kpk. W ocenie sądu również interes pokrzywdzonego w sprawie powyższej tj. Skarbu Państwa nie sprzeciwia się temu.

Uznając, że niecelowość wymierzenia oskarżonemu kary z powodów wskazanych wyżej jest oczywista, a tym samym, że jej wymierzenie nie ma sensu zarówno ze względu na społeczne oddziaływanie kary, jak i ze względu na prewencję indywidualną, orzeczono jak w pkt 1 wyroku.

☐

3.5. Uniewinnienie

---------------

---------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---------------

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. P.

2

2

Uznając W. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu sąd na podstawie art. 107§1 kks w zw. z art. 23§1 i 3 kks skazał go na karę grzywny w wysokości 70 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna równa się kwocie 100 zł. Przy ustaleniu wysokości stawki dziennej sąd miał na uwadze wysokość uzyskiwanych przez oskarżonego dochodów oraz jego możliwości zarobkowe, a nadto warunki osobiste i rodzinne. Wymierzając powyższą karę sąd, miał na uwadze jako okoliczności obciążające wysoki stopień zawinienia oskarżonego wynikający z popełnienia przypisanego mu przestępstwa z winy umyślnej oraz społecznej szkodliwości wyrażającej się w rodzaju i charakterze naruszonych dóbr w postaci ochrony mienia Skarbu Państwa, a także porządku w zakresie urządzania oraz prowadzenia gier i zakładów wzajemnych, rozmiarze wyrządzonej szkody, a nadto sposobie i okolicznościach popełnienia tego czynu. Jako okoliczność obciążającą sąd miał także na uwadze jego dotychczasową wielokrotną karalność za przestępstwa tego samego typu (dane o karalności k. 1124-1128).

Zdaniem sądu brak jest natomiast jakichkolwiek okoliczności, które mogłyby przemawiać na korzyść oskarżonego.

Tak orzeczona kara grzywny jest współmierna do stopnia zawinienia oskarżonego oraz społecznej szkodliwości czynu, którego dopuścił się, a nadto winna przyczynić się do osiągniecia celów w zakresie wychowawczego i zapobiegawczego oddziaływania na jego osobę jako sprawcy.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-------------

-------------

-------------

-------------

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Mając na uwadze ustalenia dotyczące sytuacji rodzinnej i majątkowej oskarżonych, a także ich wielokrotną karalność za przestępstwa z art. 107§1 kks i ciążące na nich grzywny wynikające z prawomocnych wyroków skazujących sąd na podstawie art. 624§1 kpk w zw. z art. 113§1 kks zwolnił ich w całości z obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych uznając tym samym, że uiszczenie powyższych należności na rzecz Skarbu Państwa byłoby dla nich zbyt uciążliwe.

1.Podpis