Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 882/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

3

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 2 listopada 2020 r. w sprawie (...)

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy: D. R. (1) i M. P. (1)

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca oskarżonego

☒ oskarżony N. N. (1)

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

N. N. (1)

Uprzednia karalność

Karta karna

637-638

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Karta karna

Dokument urzędowy, treść nie budzi wątpliwości, nie został zakwestionowany przez strony

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I oskarżony N. N. (1) zaskarżył wyrok w pkt 1-5 w całości oraz w pkt 7-8 w całości i zarzucił mu::

1/ mający wpływ na treść orzeczenia błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że w świetle zgromadzonego materiału dowodowego oskarżony N. N. (1) jest winny nieumyślnego naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu powietrznym w wyniku czego doszło z jego strony do nieumyślnego spowodowania wypadku, w którym pasażer D. P. doznał obrażeń, które doprowadziły do jego zgonu oraz błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że oskarżony N. N. (1) jest winny popełnienia czynu z art. 211 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo lotnicze - w sytuacji, gdy oskarżony N. N. (1) powinien był zostać uniewinniony;

2/ naruszenie prawa materialnego, a to przepisów ust. 3.2 pkt 1 w związku z ust. 2 pkt 11, 14 i 16 załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 marca 2013 r. w sprawie wyłączenia zastosowania niektórych przepisów ustawy - Prawo lotnicze do niektórych rodzajów statków powietrznych oraz określenia warunków i wymagań dotyczących używania tych statków (t. jedn. Dz.U. 2019, poz. 1497) przez niewłaściwe ich zastosowanie w stosunku do zachowania oskarżonego i ustalenie przez Sąd istnienia szczególnych obowiązków po stronie oskarżonego, których powinności wykonania w rzeczywistości nie można było oskarżonemu przypisać;

3/ mające wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisów postępowania, a to:

- art. 196 § 3 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie i niepowołanie innego biegłego sądowego w zamian za osobę biegłego K. A. w sytuacji, w której w toku postępowania przed sądem ujawniły się powody osłabiające zaufanie - w tym przypadku zarówno do wiedzy jak i bezstronności biegłego K. A. i inne ważne powody uzasadniające wykluczenie K. A. jako biegłego w sprawie;

- art. 193 § 1 k.p.k. poprzez powołanie biegłego K. A. w celu stwierdzenia okoliczności mających istotne znaczenie dla sprawy w zakresie, w którym K. A. nie dysponował wiadomościami specjalnymi.

II pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej M. P. (1) wyrok zaskarżył w części, na niekorzyść oskarżonego, i zarzucił mu obrazę przepisu prawa materialnego, tj. art. 46 § 1 k.p.k., poprzez jego niezastosowanie i nienałożenie na oskarżonego obowiązku zadośćuczynienia za doznaną krzywdę na rzecz małoletnich pokrzywdzonych K. P. i A. P., pomimo złożenia takiego wniosku na posiedzeniu Sądu w dniu 19 października 2020 roku przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej, będącej równocześnie przedstawicielką ustawową małoletnich pokrzywdzonych.

III oskarżycielka posiłkowa D. R. (1) zaskarżyła powyższy wyrok w części, co do kary i zarzuciła mu rażącą niewspółmierność kary orzeczonej w wymiarze 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat oraz rażącą niewspółmierność zasądzonego od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej zadośćuczynienia, w tym brak wskazania terminu zapłaty zadośćuczynienia, gdyż prawidłowa ocena okoliczności dotyczących wymiaru kary uzasadnia orzeczenie jej w górnych granicach ustawowego zagrożenia i wyższej kwoty zadośćuczynienia.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny zarzut N. N.

☒ niezasadne zarzuty oskarżycieli posiłkowych

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego podniesione przez N. N. zarzuty nakazywały uniewinnienie go do czynu z art.177§2 kk. Brak było natomiast podstaw aby zakwestionować rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego w zakresie przypisania winy oskarżonemu co do czynu z art.211ust.1pkt1 ustawy prawo lotnicze.

Na wstępie wskazać należy, że brak było podstaw do podzielenia zarzutów oskarżonego co do opinii biegłego K. A. i w tym zakresie odwołać się należy do argumentacji Sądu I instancji jak na k.644 odw.-645, przy czym w istocie opinia ta nie miała decydującego znaczenia dla dokonanej przez sąd Okręgowy oceny zachowania N. N..

Jeśli chodzi o zachowanie zarzucane N. N. w pkt II aktu oskarżenia, to w pełni podzielono w tym zakresie argumentację Sądu I instancji. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku prawidłowo wskazano, iż odrzucić należało twierdzenia oskarżonego co do tego, że brak spełnienia przez niego obowiązku o dopuszczeniu do lotu w dniu 3 sierpnia 2018 r. pilotowanej przez niego motoparalotni wynikał rzekomo z tego, że nie było osób posiadających wiedzę jak przeprowadzić przegląd, a tym samym nie było podmiotów uprawnionych do wydania wymaganego prawem zaświadczenie. Tymczasem z samych wyjaśnień N. N. - k. 422 odw wynika, ze zdawał on sobie sprawę z tego, że w dniu 3 sierpnia 2018 r. „paralotnia tzn. skrzydło nie miła aktualnych badań technicznych”. Z mocą zatem należało podkreślić, że iż obowiązujące w tej materii przepisy nie były „martwe”, a na powyższe wskazuje tak stanowisko Urzędu Lotnictwa Cywilnego jak i wnioski biegłego a także, co należy zaakcentować, efekty działań oskarżycielki posiłkowej D. R. (1), która bez jakichkolwiek problemów ze strony Internetowej (...) uzyskała listę kilkudziesięciu podmiotów trudniących się właśnie przeprowadzaniem przeglądów sprzętu, którego w feralnym dniu używał oskarżony – k.533-553..

W pełni zasadnie zatem Sąd I instancji ustalił i przyjął, że skoro pilotowana przez oskarżonego w dniu wypadku motoparalotnia nie posiadała ważnego dopuszczenia do lotów, to tym samym w tej dacie zabronione było użycie jej do lotu z pasażerem.

Sąd Rejonowy prawidłowo wskazał, że czasie używania przez oskarżonego przedmiotowego sprzętu (październik 2016 – sierpień 2018) „problem ważności dopuszczenia do lotów paralotni przeznaczonych do wykonywania lotów m.in. z pasażerem regulowały dwa akty prawne” i w tym zakresie odwołać się należy do argumentacji jak na k.646. Oba wymienione w uzasadnieniu akty prawne uzależniały możliwość wykonania lotu motoparalotnią z pasażerem od ważnego dopuszczenia do lotów takiego statku powietrznego. Ponadto w obu regulacjach „uzyskanie ważnego dopuszczę a do lotów wiązało się z przedstawieniem paralotni odpowiedniej osobie - mechanikowi paralotniowemu, który na podstawie przeprowadzonego przez siebie badania obejmującego ocenę dokumentacji, stanu technicznego, próby funkcjonalnej i w razie konieczności lotów próbnych, wydawał stosowne zezwolenie. Przedmiotowym przeglądom sprzęt (cała paralotnia lub jej poszczególne podzespoły) poddawany był cyklicznie, nie rzadziej niż co 24 miesiące poczynając od daty produkcji (w niektórych przypadkach częstotliwość przeprowadzania przeglądów uzależniona była dodatkowo od czasu, jaki dany sprzęt spędzał w powietrzu). Nadto art. 6.2.19 rozp. „2018” stanowił, iż brak tabliczki znamionowej kwalifikuje urządzenie jako nieprzeznaczone do lotów z pasażerem” – k. 646. Sąd I instancji poczynił również rozważania w zakresie możliwości wykonania przedmiotowego lotu, przy czym w każdym wypadku konieczne było poddanie używane sprzętu stosownej kontroli.

Tymczasem przedmiotowy sprzęt latający nigdy nie został przedstawiony uprawnionemu mechanikowi paralotnio oraz nie przeszedł przeglądu zgodnie z obowiązującym prawem, ani jako całość, ani w ramach oceny poszczególnych jego podzespołów. Co przy tym istotne, używane przez N. N. (1) skrzydło wyprodukowane zostało w grudniu 2015 r. i zgodnie z zaleceniami producenta oraz w myśl treści wskazanych przez Sąd I instancji. aktów prawnych, dopuszczenie do lotów tego sprzętu traciło swą ważność w grudniu 2017 r. Przy czym wbrew stanowisku skarżącego, w żadnym wypadku to, że wskazany sprzęt otrzymał on od K. S. w ramach sponsoringu, nie ekskulpuje go od czynu z art.211ust1pkt1 ustawy prawo lotnicze. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z treścią dokumentów jak na k. 116-119 N. N. między innymi miał obowiązek użytkowania sprzętu zgodnie z przepisami i zaleceniami producenta a ponadto znał datę produkcji skrzydła - k.119. Ten zaś element motoparalotni musiał być podany przeglądowi przed upływem 24 miesięcy – porównaj punkt 10 raportu końcowego jak na k.297. Zatem termin zdatności sprzętu do lotu, wobec daty produkcji skrzydła - 3 grudnia 2015 r.- upłynął z dniem 2 grudnia 2017 r. Na marginesie należy zaznaczyć, iż przedstawienie motoparalotni w okresie 2013 – 2018 odpowiedniemu mechanikowi nie było żadnym problemem, w owym czasie istniała bowiem (o czym wcześniej była mowa) znaczna grupa podmiotów posiadających stosowne uprawnienia do dopuszczania do lotów tego typu statków powietrznych. Również twierdzenia N. N. (1), iż z uwagi, że przedmiotową paralotnię otrzymał w październiku 2016 r., stosownemu przeglądowi winien poddać ją do października 2018 r. nie zasługują na podzielenie, mając na uwadze, iż oskarżony – osoba niezwykle doświadczona jeśli chodzi o paralotniarstwo, posiadająca wszelkie uprawnienia nabyte w czasie lat szkolenia, co najważniejsze – mająca świadomość daty produkcji otrzymanego sprzętu – musiał zdawać sobie w pełni sprawę, kiedy upływa 24 miesięczny termin do uzyskania stosownego zezwolenia na dalsze użytkowanie czy to skrzydła, czy też wózka z napędem.

Wymaganego prawem przeglądu nie mogła zastąpić wykonywana przez oskarżonego ocena stanu technicznego zarówno skrzydła, silnika oraz trajki, nawet przy wykorzystaniu rad i usług sponsora, albowiem N. N. jak i K. S. „nie posiadali uprawnień mechanika paralotniowego, a co za tym idzie nie mogli skutecznie dopuścić do lotu przedmiotowego sprzętu”.

Z powyższych względów, także w ocenie Sądu Okręgowego oskarżony wykonując w dniu 3 sierpnia 2018 r. lot z pasażerem, bez ważnego dopuszczenia do lotów ponosi odpowiedzialność z art. 211 ust. pkt 1 prawa lotniczego.

W ocenie Sądu Okręgowego brak jest natomiast wystarczających podstaw do przypisania N. N. odpowiedzialności za przypisany mu czyn jak w pkt I sentencji zaskarżonego wyroku. Podkreślenia przy tym wymaga, że ocena zachowania oskarżonego mogła być dokonywana jedynie w ramach opisu czynu zawartego w wyroku oraz przy uwzględnieniu faktu, że wyrok nie został w tym zakresie zaskarżony na jego niekorzyść.

W ślad za Sądem I instancji podkreślić należy, że z opinii biegłego – k.103-104 wynikało, iż pilotowana przez oskarżonego motoparalotnia była sprawna technicznie, a badanie podzespołów w postaci skrzydła, wózka - trajki i silnika nie wykazało żadnych nieprawidłowości w ich funkcjonowaniu przed wypadkiem . Zatem wobec przyjętego przez Sąd I instancji opisu czynu kluczowe znaczenie miało wyjaśnienie kwestii jednego z użytych w sprzęcie karabinka.

Jednocześnie w tym miejscu wskazać należy, że w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku słusznie zauważono, iż prawidłowo przeprowadzony przegląd przez uprawnionego do tego mechanika, mógłby ujawnić, czy używane karabinki pochodzą z wadliwej – wycofanej partii. Nie da się jednakże wykluczyć, że nawet uprawniony mechanik takich wad mógł nie wykryć. Prawidłowo również wskazano, że oskarżony miał prawo wymienić karabinki na mocniejsze a zarazem nie miał obowiązku zgłaszania tego jakiemukolwiek podmiotowi. Z drugiej strony oczywistym jest, że oskarżony co do zasady obowiązany był do zachowania szczególnej ostrożności miedzy innymi w zakresie oceny kompletności i sprawności używanego sprzętu, albowiem z ta kwestia także miała wpływ na bezpieczny lot.

Wobec przyjętego w wyroku opisu czynu Sąd I instancji prawidłowo zaznaczył iż „wadliwości karabinków D. nie była tajemnicą, albowiem publikowana była stronie ich producenta przez kilka lat, trudno więc uznać, iż w sierpniu 2018 r. była to informacja nowa, mogącą zaskoczyć użytkowników tego sprzętu. Wiadomość ta była także rozpowszechniana przez firmę (...) drogą mailową, co miało na celu dotarcie do jak największej liczby bezpośrednich odbiorców wadliwego produktu. Na koniec należy zauważyć, iż oprócz strony producenta, wiadomość o karabinkachD.uzyskać można było również na forach internetowych, w tym polskich, co przy dość wąskim - hermetycznym gronie osób zajmujących się paralotniarstwem w naszym kraju winno stanowić dobre źródło informacji i być dla osób uprawiających ten sport możliwe do uchwycenia” – k. 647 odw.

Jednakże dla oceny zachowania N. N. (1) w zakresie możliwości przypisania mu odpowiedzialności za czyn z art.177§2 kk zasadnicze znaczenie ma kwestia jaki faktycznie karabinek uległ zerwaniu. Na powyższą okoliczność w swojej apelacji zwrócił uwagę oskarżony. Z przeprowadzonych dowodów niezbicie wynika, że nie znaleziono tego zerwanego karabinka – k. 285. Na zerwanie tego elementu motoparalotni wskazywał również sam N. N.- k. 347 odw. Ponadto wbrew argumentacji skarżącego taśmy łączące wózek ze skrzydłem nie uległy zerwaniu i były całe– k.104.

Prawidłowo Sąd Rejonowy ustalił i przyjął, że przeprowadzone postępowanie nie wykazało, iż karabinki używane w dniu zdarzenia faktycznie pochodziły ze sklepu (...) . Przedstawiona przez właściciela sklepu (...) na przedmiotową okoliczność dokumentacja potwierdza sprzedaż innego modelu (T. a nie D.) – k.438, przy czym zauważyć należy, że do R. Ż. faktycznie dotarła informacja o wycofaniu wadliwych karabinków- k.598. W tym zakresie z mocą należy odrzucić sugestie skarżącego, iż informacja od (...) nie może stanowić podstawy dla czynienia w sprawie wiarygodnych ustaleń albowiem brak jest jakichkolwiek podstaw do jej zakwestionowania. Jednocześnie okoliczności wynikające z przedmiotowej informacji nie wpływają na kwestię braku odpowiedzialności N. N. za zarzucany mu czyn z art.177§2 kk.

W konsekwencji braku karabinka, który uległ zerwaniu i obiektywnej niemożności ustalenia jego parametrów technicznych, nie sposób jest przypisać N. N. w tym zakresie zawinienia. Nie da się bowiem wykluczyć, że w motoparalotni w dacie tragicznego zdarzenia były zamontowane dwa różne karabinki a karabinek, który uległ zerwaniu nie tylko nie pochodził z żadnej wadliwej i wycofanej z obrotu serii ale nie da się wykluczyć, że jego parametry techniczne spełniały wymagane normy a mimo to uległ on zerwaniu.

W takiej zatem sytuacji oskarżony nie może ponosić odpowiedzialności z art.177§2 kk skoro nie można mu skutecznie zarzucić, że zamontowany w motoparalotni „drugi i nie odnaleziony” karabinek był wadliwy. Przecież w istocie jeden z zamontowanych przez N. N. karabinków pochodzący z wadliwej serii „formalnie” miał większą niż przepisana wytrzymałość – k.294 i ten wadliwy karabinek nie uległ przecież zerwaniu w czasie przedmiotowego zdarzenia.

Wobec powyższego oskarżonego N. N. (1) należało uniewinnić od popełnienia zarzucanego mu czynu z art.177§2 kk.

Z uwagi na rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego z dnia 10 lutego 2021 r. skutkujące uniewinnieniem N. N. od czynu z art.177 §2 kk bezprzedmiotowe stało się ustosunkowani do zarzutów zawartych w apelacjach oskarżycieli posiłkowych, przy czym uznano, że kara pozbawienia wolności orzeczona za występek z art.211ust.1pkt 1 ustawy prawo lotnicze z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia zawinienia oskarżonego i spełni cele z art.53 kk.

Wniosek

Oskarżony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu w akcie oskarżenia czynów, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w B.

Pełnomocnik M. P. wniósł o zmianę pkt. V zaskarżonego orzeczenia poprzez zasądzenie od oskarżonego na rzecz K. P. i A. P. kwot po 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych dla każdego z nich tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, wynikającą ze śmierci ojca.

D. R. wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez podwyższenie kary i jej wymierzenie w granicach górnego ustawowego zagrożenia bez warunkowego zawieszenia jej wykonania oraz zmianę kwoty zadośćuczynienia z 10.000 zł na 50.000 zł wraz z określeniem terminu w ciągu, którego kwota zadośćuczynienia winna być przez oskarżonego na rzecz uprawnionych zapłacona.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny wniosek N. N.

☒ niezasadne wnioski oskarżycieli posiłkowych

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn podanych wyżej za częściowo zasadne uznano jedynie zarzuty apelacji N. N.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego w B.II Wydziału Karnego z dnia 2 listopada 2020r., sygn. akt (...)

I zmieniono w ten sposób, że :

- uchylono rozstrzygniecie z pkt III sentencji o karze łącznej pozbawienia wolności,

-uniewinniono oskarżonego N. N. (1) od czynu z pkt I aktu oskarżenia i w tym zakresie na podsatwie art.632pkt 2 kpk kosztami procesu za obie instancje obciążono Skarb Państwa oraz uchylono rozstrzygnięcia z pkt V i z pkt VII sentencji,

- w ramach rozstrzygnięcia z pkt IV sentencji w miejsce sformułowania „w punkcie I” przyjęto sformułowanie „za czyn z pkt II sentencji”,

- w ramach rozstrzygnięcia z pkt VIII sentencji uchylono obciążenie oskarżonego opłatą w kwocie 480 zł za postępowanie przed sądem I instancji

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy,

Zwięźle o powodach zmiany

Wobec częściowego uwzględnienia zarzutów N. N. konieczna była zmiana zaskarżonego wyroku

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art.634 kpk i art.2ust.1, art.3ust.1 i art.10 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciążono oskarżonego N. N. (1) kwotą 360 zł tytułem jednej opłaty za obie instancje oraz zwo1lniono go a także oskarżycielki posiłkowe D. R. (1) oraz M. P. (1) od pozostałych kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony N. N. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 2 listopada 2020 r. w sprawie(...)

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik M. P.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 2 listopada 2020 r. w sprawie (...)

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżycielka posiłkowa D. R. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 2 listopada 2020 r. w sprawie (...)

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana