Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 75/20

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Obwiniony R. B. mieszka w L. przy ul. (...). W sąsiedniej klatce na tym samym piętrze w mieszkaniu przy ul. (...) mieszka pokrzywdzony E. F. .

W okresie objętym wnioskiem o ukaranie to jest od 01 stycznia 2020 r. do 07 stycznia 2020 r. obwiniony R. B. nie przebywał w mieszkaniu przy ul. przy ul. (...) i tym samym nie mógł poprzez głośne słuchanie muzyki i uderzanie meblami zakłócać spokoju i spoczynku nocnego sąsiadowi E. F.. W okresie od 01 stycznia 2020 r. do 05 stycznia 2020 r. obwiniony R. B. w związku ze złamaniem czołowo-oczodołowo-nosowym przebywał w Uniwersyteckim Centrum (...) w W. przy ul. (...) . W związku z tym urazem obwiniony przebywał na zwolnieniu lekarskiemu od 1 stycznia 2020 r. do 13 stycznia 2020 r. ( k. 20 ) . Po wypisaniu ze szpitala w dniu 05 stycznia 2020 r. obwiniony R. B. wobec swojego stanu zdrowia pojechał do mieszkania swojej marki w L. przy ul. (...) , gdzie przebywał pod jej opieką do dnia 10 stycznia 2020 r. i dopiero tego dnia wrócił do swojego mieszkania w L. przy ul. ul. (...).

R. B. ma ukończone 33 lata , kawaler , nie ma nikogo na utrzymaniu , bezrobotny , nie był karany , nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo.

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : wyjaśnień obwinionego : wyjaśnień obwinionego R. B. ( k. 7 i k. 35 ) , dokumentów w postaci : sprzeciwu od wyroku nakazowego ( k. 19 ) i dokumentacji leczenia obwinionego R. B. ( k. 20 ) oraz częściowo zeznań świadka E. F. ( k. 1, k. 4 i k. 35 -36 ) .

R. B. został obwiniony o to , iż w okresie od 01 stycznia do 07 stycznia 2020 roku w L. przy ul. (...) poprzez głośne słuchanie muzyki i uderzanie meblami zakłócał spokój i spoczynek nocny sąsiadowi E. F., to jest o wykroczenie z art. 51 § 1 k.w..

Obwiniony R. B. podczas przesłuchania w charakterze obwinionego i na rozprawie przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu ( k. 7 i k. 35 ) i wyjaśnił iż w okresie od 01 stycznia 2020 r. do 05 stycznia 2020 r. związku z tym że został pobity przebywał w Szpitalu na ul. (...) w W. . Po wypisaniu ze szpitala w dniu 05 stycznia 2020 r. wobec swojego stanu zdrowia pojechał do mieszkania swojej matki w L. przy ul. (...) , gdzie przebywał pod jej opieką do dnia 10 stycznia 2020 r. i dopiero tego dnia wrócił do swojego mieszkania w L. przy ul. ul. (...). W swoich dalszych wyjaśnieniach obwiniony zaprzeczył iż zakłóca spokój i spoczynek nocny pokrzywdzonego E. F. i opisał na czym polega jego konflikt z pokrzywdzonym , który oskarża go o to że słucha zbyt głośno muzyki .

Sąd dał w całości wiarę wyjaśnieniom obwinionego R. B. . W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego R. B. są jasne , spójne , logiczne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego dokumentów w postaci: karty informacyjnej leczenia szpitalnego R. B. wystawiona przez Uniwersyteckie Centrum (...) w W. przy ul. (...) ( k. 20 ). Należy wskazać iż z wyjaśnień obwinionego wynika wprost iż nie popełniła zarzucanego mu czynu , gdyż w okresie objętym wnioskiem o ukaranie nie przebywał w swoim mieszkaniu w L. przy ul. (...) . Z wyjaśnień obwinionego wynika iż w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 5 stycznia 2020 r. przebywał Uniwersyteckim Centrum (...) w W. przy ul. (...) . Po opuszczeniu szpitala pojechał do mieszkania swojej matki w L. przy ul. (...) i wrócił do mieszkania w L. przy ul. (...) dopiero 10 stycznia 2020 r. . Fakt ten potwierdza karta informacyjnej leczenia szpitalnego R. B. wystawiona przez Uniwersyteckie Centrum (...) w W. przy ul. (...) ( k. 20 ) .

Natomiast świadek E. F. w swoich zeznaniach wskazał na czym polega konflikt między nim a obwinionym R. B. . Z zeznań świadka E. F. wynika że w okresie od 01 stycznia 2020 r. do 07 stycznia 2020 r. to obwiniony R. B. przebywając w swoim mieszkaniu przy ul. (...), które sąsiaduje z jego mieszkaniem przez ścianę , poprzez głośne słuchanie muzyki i uderzanie meblami zakłócał spokój i spoczynek nocny. Takie sytuacje miały miejsce w okresie od 01 stycznia 2020 r. do 07 stycznia 2020 r. w godzinach od 23.00 do 04.00 ( k. 1, k. 4 i k. 35-36 ).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka E. F. w niewielkiej części w której wskazał iż istniej konflikt sąsiedzki między nim a obwinionym R. B., którego oskarża o to że zakłóca mu spoczynek nocny przez słuchanie głośniej muzyki i zbyt głośnie w oceńcie świadka przesuwanie mebli . W tym zakresie zeznania świadka E. F. są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza z wyjaśnieniami obwinionego R. B. ( k. 7 i k. 35 ).

Sąd nie dał wiary natomiast w pozostałym zakresie zeznaniom świadka E. F. zwłaszcza w zakresie jakim stwierdził iż w okresie od 01 stycznia 2020 r. do 07 stycznia 2020 r. obwiniony R. B. przebywając w mieszkaniu przy ul. (...) w L. zakłócał jego spoczynek nocny przez głośne słuchanie muzyki i przesuwanie mebli . Zeznania świadka E. F. w tym zakresie są niejasne , wewnętrznie sprzeczne i nielogiczne . Przedstawiona przez świadka E. F. wersja wydarzeń ma na celu obciążenie obwinionego w którym pozostaje w konflikcie , która nie znalazła jednak potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Na wstępnie należy zauważyć iż pokrzywdzony E. F. złożył zawiadomienie o popełnieniu tego wykroczenia w dniu 07 stycznia 2020 r. o godz. 16.40 ( k. 1 ) tym samym nie może być mowy by w dniu 07 stycznia 2020 r. obwiniony zakłócił jego spoczynek nocny . Ponadto faktu iż obwiniony R. B. w okresie od 01 stycznia 2020 r. do 07 stycznia 2020 r. przebywał w mieszkaniu przy ul. (...) w L. i w tym okresie zakłócał spokój i spoczynek nocny pokrzywdzonego E. F. nie potwierdzają dowody w postaci wyjaśnień obwinionego R. B. ( k. 7 i k. 35 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę i karta informacyjnej leczenia szpitalnego R. B. wystawiona przez Uniwersyteckie Centrum (...) w W. przy ul. (...) ( k. 20 ). Z dowodów tych wynika kategorycznie iż w tym okresie obwiniony nie mógł zakłócać spokoju i spoczynku nocnego pokrzywdzonego E. F. gdyż w tym okresie nie przebywał w tym mieszkaniu .

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość zeznań świadka E. F. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Przepis art. 51 § 1 k.w. stanowi , iż karze podlega , kto, krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym. Przedmiotem ochrony określonym w art. 51 § 1 k.w. jest prawo obywateli do niezakłóconego spokoju i porządku publicznego oraz niezakłócony spoczynek nocny, które to nie powinny być zakłócone jakimikolwiek zachowaniami wykraczającymi poza ogólnie, czy też zwyczajowo przyjęte normy społecznego zachowania się. Naruszenie tej normy w jej podstawowej postaci określonej w art. 51 § 1 k.w. może nastąpić poprzez przykładowo wyliczone przez ustawodawcę zachowania w postaci krzyku, hałasu, alarmu lub innego wybryku. A zatem takiego zachowania się człowieka, które odbiega od powszechnie, zwyczajowo przyjętych norm postępowania w określonej sytuacji, czyli w danym miejscu, czasie i okolicznościach, i które jest zdolne zakłócić spokój, porządek publiczny spoczynek nocny albo też wywołać zgorszenie w miejscu publicznym. Użycie przez ustawodawcę określenia „zakłócenie” wskazuje, że chodzi o wywołanie gdzieś niepokoju, zamieszania naruszającego ustalony porządek, normy współżycia społecznego czy też naturalny bieg spraw, co w efekcie powoduje oburzenie, podenerwowanie lub zgorszenie.

W rozumieniu art. 51 § 1 k.w. zakłócenie spokoju publicznego oznacza takie zachowanie, podjęte w miejscach ogólnodostępnych lub też niedostępnych, które narusza stan równowagi psychicznej nieoznaczonej liczby osób znajdujących się w miejscu publicznym, przy czym skutek działania sprawcy, przewidziany w dyspozycji przepisu, musi wystąpić przynajmniej w stosunku do jednej osoby. Natomiast przez zakłócenie porządku publicznego należy rozumieć takie działanie, podjęte w miejscach publicznych, które narusza obowiązujące przepisy bądź też ogólnie przyjęte normy zachowania się, zwyczaje, a których utrzymanie leży w interesie ogółu. Inaczej rzecz ujmując, działanie sprawcy ma polegać na uniemożliwieniu lub utrudnieniu innym ludziom normalnego zachowania się przyjętego w danym miejscu, czasie i okolicznościach, przy czym skutek nie musi obejmować wszystkich, ale musi wystąpić przynajmniej w stosunku do jednej osoby. Poprzez spoczynek nocny, o jakim mowa w art. 51 § 1 k.w. , należy rozumieć czas przeznaczony na odpoczynek nocny, który przyjmuje się zwyczajowo na godziny pomiędzy 22 a 6 rano. Zakłócenie spokoju nocnego zachodzi wówczas, gdy sprawca przeszkadza w odpoczynku chociażby jednej osoby, ale w taki sposób, który zdolny jest do zakłócenia odpoczynku większej, nieokreślonej liczbie osób, np. głośne słuchanie radia, TV, muzyki czy też krzyki, stuki, awantury, trzaskanie drzwiami itp. Nie ma przy tym znaczenia, czy osoba, która skarży się na zakłócenie spokoju nocnego, spała, czy też nie, może ona bowiem odpoczywać we wskazanym czasie w każdej wygodnej dla siebie formie, istotne jest tu więc naruszenie jej prawa do odpoczynku, a nie tylko snu ( za Komentarz do art.51 kodeksu wykroczeń (Dz.U.10.46.275), [w:] T. Grzegorczyk, W. Jankowski, M. Zbrojewska, Kodeks wykroczeń. Komentarz, LEX, 2010 ) .

W świetle poczynionych przez Sąd ustaleń, wina obwinionego R. B. nie została udowodniona, a konsekwencją domniemania niewinności jest zasada in dubio pro reo. Zgodnie z treścią art. 5 § 2 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.s.w. wątpliwości, których nie usunięto w postępowaniu dowodowym, rozstrzyga się na korzyść obwinionego . Należy wskazać iż zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwala przyjąć iż w okresie od 01 stycznia do 07 stycznia 2020 roku w L. przy ul. (...) obwiniony R. B. poprzez głośne słuchanie muzyki i uderzanie meblami zakłócał spokój i spoczynek nocny sąsiadowi E. F..

Na wstępie należy zauważyć iż wbrew zeznaniom świadka E. F. w okresie objętym zarzutem to jest od 01 stycznia 2020 r. do 07 stycznia 2020 r. obwiniony R. B. nie przebywał w mieszkaniu przy ul. (...) i tym samym nie mógł zakłócać spokoju i spoczynku nocnego pokrzywdzonego . W okresie od 01 stycznia 2020 r. do 05 stycznia 2020 r. obwiniony R. B. w związku ze złamaniem czołowo-oczodołowo-nosowym przebywał w Uniwersyteckim Centrum (...) w W. przy ul. (...) . W związku z tym urazem obwiniony przebywał na zwolnieniu lekarskiemu od 1 stycznia 2020 r. do 13 stycznia 2020 r. ( k. 20 ) . Po wypisaniu ze szpitala w dniu 05 stycznia 2020 r. obwiniony R. B. wobec swojego stanu zdrowia pojechał do mieszkania swojej matki w L. przy ul. (...) gdzie przebywał pod jej opieką do dnia 10 stycznia 2020 r. i dopiero tego dnia wrócił do swojego mieszkania w L. przy ul. ul. (...). Fakt ten wynika wprost z wyjaśnień obwinionego R. B. ( k. 7 i k. 35 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę i karty informacyjnej leczenia szpitalnego R. B. wystawiona przez Uniwersyteckie Centrum (...) w W. przy ul. (...) ( k. 20 ).

Wyżej wskazane fakty wykluczają by obwiniony R. B. popełniła zarzucany mu czyn z art. 51 § 1 k.w..

Tym samym Sąd rozstrzygnął wszelkie wątpliwości na podstawie art. 5 § 2 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.s.w. na korzyść obwinionego i uniewinnił obwinionego R. B. od popełnienia zarzucanego jej czynu z art. 51 § 1 k.w. .

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 119 § 2 k.p.w. i obciążył nimi Skarb Państwa .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.