Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 76/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 2 października 2020 roku w sprawie sygn. akt II K 270/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty obrazy przepisów postępowania, tj, art, 7 kpk, art. 410 kpk, art. 5 § 2 kpk, naruszenie prawa do obrony przez odczytanie zeznań świadka O. S., brak odtworzenia nagrań z monitoringu i nie przedstawienie oskarżonemu kserokopii dokumentu anomalii dostaw z magazynu i wynikające z tego zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd prawidłowo ocenił materiał dowodowy i właściwie ustalił stan faktyczny, ocena ta nie będzie powielana, dość powiedzieć, że Sąd Okręgowy ją aprobuje.

Pokrzywdzony wiarygodnie zeznał, że w okresach wskazanych w zarzutach tylko oskarżony używał naczepy, z której dokonywał kradzieży, zresztą jest to potwierdzone w zgromadzonej dokumentacji. Otóż jedynie w przypadkach przewozów wykonywanych przez oskarżonego ilość towaru dostarczonego do odbiorcy różniła się od tego załadowanego na naczepę, w ciągu niekiedy kilku godzin część załadunku "znikała" z naczepy - akurat w czasie, w którym wyłącznym jej dysponentem był oskarżony. Jakoś nikomu innemu się to nie zdarzyło, a oskarżonemu aż siedmiokrotnie. Zasady logiki i doświadczenia życiowego podpowiadają, że nie był to zbieg okoliczności, a całość poszlak wskazujących na oskarżonego zamyka fakt ujawnienia akurat w wykorzystywanej przez niego naczepie przerwanej linki celnej ( rozciętej, ale sprytnie połączonej taśmą tak, aby jej przerwanie nie było na pierwszy rzut oka widoczne). Pracownicy zatrudnieni w firmie oskarżonego potwierdzili, że w razie uszkodzenia lub konieczności wymiany takiej linki sami ją zakupywali ( nie jest to duży wydatek), więc zarzuty związane z jej wyglądem i sposobem wykonania łączenia są chybione, bo to oskarżony podmieniał te linki po dokonaniu kradzieży wymieniając je (przeciętą na całą) i mógł je kupować z różnych źródeł, więc różniły się wyglądem. Chybione są również argumenty, że oskarżony nie pozostawiłby obciążającego go dowodu w postaci przerwanej i zabezpieczonej taśmą linki na naczepie wiedząc, że zostaje zwolniony z pracy i że ten dowód może zostać odnaleziony. Obrońca pomija okoliczności i sposób zwolnienia oskarżonego z pracy - stało to się nagle, bez uprzedzenia, po bezpośredniej kłótni z pokrzywdzonym, który chcąc naprawić hamulce w tej naczepie doszedł do przekonania, że oskarżony zgubił przeznaczone do podnoszenia stopy naczepy narzędzie w postaci korby, więc kazał mu zabierać swoje rzeczy i więcej do firmy nie wracać. Oskarżony nie miał więc możliwości i czasu, aby po dokonaniu ostatniego z włamań wymienić przeciętą przez siebie i prowizorycznie złączoną taśmą linkę na nieuszkodzoną.

Pokrzywdzony wytłumaczył również w wiarygodny i logiczny sposób, dlaczego nie od razu zgłosił całą szkodę i wszystkie włamania dokonane przez oskarżonego. Przecież prowadził dużą firmę spedycyjną i informacje o tym, że w wykonywanych przez jego zakład dostawach brakuje części towaru, spływały do niego stopniowo. O uszkodzeniu linki dowiedział się po dniu 17 lipca 2018 roku, a przecież wówczas oskarżony już nie pracował ( pokrzywdzony wyrzucił go z pracy w czerwcu 2018 roku). Natomiast informacje o brakach w dostawie z 27 lutego 2018 roku ( czyn z punktu I aktu oskarżenia) miał od maja, jednak wówczas nie dysponował jeszcze wyceną tej szkody - tę wykonano dopiero w dniu 22 czerwca 2018 roku, a pokrzywdzonego obciążono z tego tytułu notą obciążeniową dopiero z dnia 6 sierpnia 2018 roku. Pokrzywdzony złożył zawiadomienie i zeznania w dniu 21 września 2018 roku i wówczas zeznawał jedynie o w/w kradzieży z punktu I aktu oskarżenia, bo o pozostałych czynach jeszcze nie wiedział, co potwierdza treść dokumentów - otóż dopiero w dniu 8 października 2018 roku wystawiono pokrzywdzonemu notę obciążeniową obejmującą szkody z pozostałych włamań, a dopiero w dniu 10 października 2018 roku wysłano mu oświadczenie o potrąceniu z tym związane. Dlatego o kolejnych włamaniach powiadomił składając dodatkowe zeznania w dniu 25 października 2018 roku załączając stosowne dokumenty (k. 34-35). Wiarygodnie również tłumaczył, że w okresie od ustalenia wysokości szkody z punktu I i obciążenia go tymi kosztami ( co miało miejsce w dniu 6 sierpnia 2018 roku) do dnia 21 września 2018 roku powstrzymywał się ze złożeniem zawiadomienia o przestępstwie, bo nie znając jeszcze wtedy skali całej przestępczej działalności oskarżonego, a mając z nim inne sporne postępowanie sądowe związane z roszczeniami wynikającymi ze stosunku pracy, liczył na ugodowe załatwienie jednocześnie obu tych spraw. Jest to motywacja zrozumiała, spotykana w praktyce sądowej i nie rzutuje ona na wiarygodność pokrzywdzonego.

Co do argumentu, że pokrzywdzony pomówił oskarżonego o to, że w przeszłości dopuścił się jakiejś innej kradzieży na szkodę poprzedniego pracodawcy, to przecież pokrzywdzony nie stwierdził tego kategorycznie, tylko poinformował, że słyszał takie pogłoski, więc nie przekreśla to jego wiarygodności. Poza tym obrońca używając tego argumentu pomija to, że z kolei oskarżony pomawiał pokrzywdzonego, jakoby miał pobić jakiegoś innego kierowcę, co również nie zostało procesowo potwierdzone.

Nie zachodzą żadne nieusunięte wątpliwości w tej sprawie, albowiem zostały one rozwiane w drodze rzetelnej i logicznej oceny dowodów. To, że apelant się z tą oceną nie zgadza nie oznacza jeszcze, że zachodziła sytuacja opisana w art. 5 § 2 kpk.

Nie ma nic dziwnego w tym, że w czasie przeszukania nie odnaleziono u oskarżonego przedmiotów pochodzących z kradzieży, gdyż zostało ono przeprowadzone wiele tygodni po ostatnim z zarzuconych mu czynów, a przedmioty te z łatwością można było wcześniej sprzedać.

Dlatego Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił w tej sprawie stan faktyczny, nie naruszając dyspozycji art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk ani żadnego innego przepisu.

Nie doszło również do naruszenia prawa do obrony oskarżonego. Co do odtworzenia nagrań z monitoringu i okazania kopii dokumentu anomalii dostaw z magazynu, to dowody te były cały czas dostępne dla stron w aktach sprawy, strony mogły się z nimi zapoznawać bezpośrednio, a do ich ujawnienia mogło dojść ( i doszło) w trybie art. 405 § 2 kpk. Nieuprawniona jest więc teza, że oskarżonemu uniemożliwiono odniesienie się do tych dowodów - mógł się z nimi zapoznać i dowolnie oraz obszernie do nich odnosić. Ponadto nagrania monitoringu nie rejestrowały momentu kradzieży, tylko fakt, że przy załadunku ilość towaru różniła się od tego, który był na naczepie podczas rozładunku. Natomiast co do czynu z punktu I aktu oskarżenia, to przecież braki w towarze wynikają nie tylko z dokumentu anomalii dostaw w magazynie, ale także z zeznań pokrzywdzonego, dokumentów przewozowych, not obciążeniowych, także z nagrań z monitoringu.

Natomiast co do odczytania na rozprawie zeznań świadka O. S., to zachodziły przesłanki z art. 391 § 1 kpk umożliwiające odczytanie zeznań świadka niezależnie od istotności tego dowodu – „świadek przebywa za granicą” oraz „nie można doręczyć świadkowi wezwania”. Przecież Sąd próbował go wezwać, nawet usiłowano kilkukrotnie skontaktować się z nim telefonicznie, po czym okazało się, że ten numer nie jest już obsługiwany ( k. 226), próbowano doręczyć mu również wezwanie za pośrednictwem policji - także bezskutecznie. Ostatecznie policja ustaliła, że świadek opuścił Polskę w grudniu 2019 roku i gdy chciał wrócić został deportowany na granicy, obecnie nie może wjechać do naszego kraju ( k. 232). Dlatego Sąd był uprawniony do ujawnienia jego zeznań, co nastąpiło na rozprawie ( k. 254).

Co do zarzutów związanych z zapisami w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, jakoby oskarżony eskalował konflikt na sali rozpraw i kontynuował pomawianie oskarżyciela posiłkowego, to pozostają one bez wpływu na same ustalenia faktyczne w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego, aczkolwiek argument ten został wzięty pod uwagę przy ocenie zarzutu niewspółmierności kary, co będzie jeszcze omawiane.

Wniosek

O uniewinnienie lub uchylenie wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok w zakresie skazania jest słuszny, a w/w zarzuty apelacji bezzasadne.

3.2.

Zarzut błędów w ustaleniach co do czasu czynu z punktu I aktu oskarżenia i wartości szkody co do czynu z punktu VI aktu oskarżenia.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Faktycznie doszło w tym zakresie do omyłek w wyroku, graniczą one z omyłkami pisarskimi, a Sąd Rejonowy przyznał to i wykazał w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, więc jest to oczywiste.

Wniosek

O zmianę daty czynu z punktu I aktu oskarżenia i zmianę wysokości szkody z punktu VI aktu oskarżenia

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to oczywiste, wynikało z omyłek, Sąd Rejonowy stan faktyczny ustalił prawidłowo, ale w opisie czynu powielił te omyłki z aktu oskarżenia, więc należało to skorygować.

3.3.

Zarzut rażącej niewspółmierności kary 2 lat pozbawienia wolności

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżony nie był nigdy wcześniej karany, a Sąd Rejonowy przyznał, że wartość pojedynczych szkód wyrządzonych poszczególnymi włamaniami nie jest wysoka. Ponadto niezasadnie przypisano jako okoliczność obciążającą eskalowanie przez oskarżonego konfliktu na sali rozpraw, bo analiza protokołów z rozpraw nie wskazuje, aby dochodziło do zachowań nie mieszczących się w dopuszczalnym sposobie prowadzenia obrony. Dlatego wystarczająca będzie kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, dająca oskarżonemu ( ojcu dwóch małoletnich dzieci pozostających na jego utrzymaniu) potencjalną możliwość odbycia jej w systemie dozoru elektronicznego.

Wniosek

O wymierzenie kary 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Oskarżony dopuścił się 7 włamań działając w ramach ciągu przestępstw. Łączna skala tych czynów, ich ilość, okres popełniania przestępstw wyklucza orzeczenie za nie wszystkie kary na minimalnym ustawowym poziomie i to jeszcze z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Wyeliminowano z podstawy prawnej skazania za ciąg przestępstw art. 91 § 1 kk.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Przepis art. 91 § 1 kk powołuje się jedynie w podstawie wymiaru kary.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Okres czynu z punktu I aktu oskarżenia, wysokość szkody wyrządzonej czynem z punktu VI aktu oskarżenia, podstawa skazania, wymiar kary.

Zwięźle o powodach zmiany

Było to już omawiane.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków za postepowanie odwoławcze na które złożył się ryczałt za doręczenia oraz opłatę za obie instancje. Oskarżony osiąga dochody, a koszty te są niewielkie i może je ponieść bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania rodziny i swojej osoby.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana