Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 607/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2021 roku

Sąd Rejonowy w Łukowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący sędzia Edyta Cieliszak

Protokolant st. sekr. sądowy Beata Siestrzewitowska

w obecności prokuratora Łukasza Bańkowskiego, Adama Makosza

po rozpoznaniu dnia 5 grudnia 2019 roku, 13 lutego, 13 sierpnia 2020 roku i 4 marca 2021 roku sprawy J. B. s. M. i J. z domu L. ur. (...) w Ł.

oskarżonego o to, że:

w dniu 30 kwietnia 2018 r. w J., woj. (...), naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki H. (...) nr rej. (...), poza obszarem zabudowanym, mając włączone światła mijania, nieprawidłowo obserwował przedpole przed pojazdem w wyniku czego nie zauważył rowerzysty wyposażonego w elementy odblaskowe, poruszającego się w tym samym kierunku przy prawej krawędzi jezdni i nie podjął zawczasu żadnych manewrów obronnych, w skutek czego doszło do jego potrącenia w wyniku czego rowerzysta Z. K. doznał obrażeń ciała skutkujących jego zgonem-

tj. o czyn z art. 177§2kk

orzeka:

J. B. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu uznając, iż zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym naruszył nieumyślnie i za czyn ten na podstawie art. 177 §2 kk skazuje go i wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 §1 kk wykonanie tej kary warunkowo zawiesza oskarżonej tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat zobowiązując go w tym czasie na podstawie art. 72 §1 pkt 1 kk do informowania Sądu o przebiegu okresu próby; zasądza od oskarżonego na rzecz K. B. 826,56 (osiemset dwadzieścia sześć 56/100) zł. tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego; zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 180 zł (sto osiemdziesiąt) tytułem opłaty oraz 5000 zł (pięć tysięcy) tytułem wydatków, zwalnia go od ponoszenia wydatków w pozostałym zakresie obciążając nimi w tej części Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. B.

jak w akcie oskarżenia, przy czym sąd uznał, że naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym było nieumyślne

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

30 kwietnia 2018r w J. J. B. kierując samochodem osobowym marki H. S. F. o nr ej. (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym , jadąc poza obszarem zabudowanym na światłach mijania nieprawidłowo obserwował przedpole jazdy przed pojazdem w wyniku czego nie zauważył rowerzysty wyposażonego w elementy odblaskowe, poruszającego się w tym samym kierunku przy prawej krawędzi jezdni i nie podjął zawczasu żadnych manewrów obronnych w skutek czego doszło do potrącenia rowerzysty Z. K., który na skutek doznanych obrażeń zmarł na miejscu zdarzenia

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

347-349

protokół oględzin i sądowo-lekarskiej sekcji zwłok

44-52

protokół oględzin miejsca zdarzenia

5-6

plan ogólny miejsca zdarzenia i dokumentacja fotograficzna

31, 21-38

obaj uczestnicy zdarzenia drogowego byli trzeźwi, oskarżony nie był pod wpływem środków odurzających

wynik badania krwi Z. K.

56

badania oskarżonego na zawartość alkoholu i środków odurzających

2-4, 61-70,

nie można jednoznacznie stwierdzić, czy tylne elektryczne oświetlenie roweru marki L. było w chwili wypadku włączone i emitowało czerwone światło, przy czym lampa elektryczna zasilana dynamem umieszczona na tylnym błotniku nie świeciła się, lampa elektryczna zasilana bateriami znajdująca się w przezroczystym worku foliowym podczas oględzin bezpośrednio po wypadku nie świeciła się, nie można jednoznacznie stwierdzić, czy w momencie wypadku świeciła się, rower posiadał elementy odblaskowe umieszczone na szprychach koła przedniego i tylnego, wąskie pomarańczowe paski odblaskowe na pedałach, odblaskowa część lampy tylnej byłą owinięta żółtą odblaskową taśmą

opinia pisemna i ustna biegłego G. S.

399-420, 447-451

opinia pisemna biegłego P. M. i M. L. oraz ustna P. M.

231-266, 364-367

protokół oględzin roweru

27-28

opinia biegłego P. K. odnośnie oświetlenia roweru

99-111

kierujący rowerem Z. K. ubrany był w kurtkę posiadającą elementy odblaskowe, nie wiadomo jednak czy były one dostatecznie widoczne z uwagi na ich umiejscowienie i brak informacji, czy jego kurtka była zapięta czy nie

opinia pisemna i ustna biegłego G. S.

399-420, 447-451

opinia pisemna biegłego P. M. i M. L. oraz ustna P. M.

231-266, 364-367

materiał fotograficzny fotografie od 55-58

21-38

- charakter uszkodzeń jednośladu oraz samochodu wskazuje na tzw. narożnikowe zderzenie, obrysowe, prawostronne ze wzdłużnym usytuowaniem jednośladu w chwili zderzenia, uszkodzenia pojazdu wskazują, że tylne koło jednośladu ześliznęło się z prawego naroża zderzaka w wyniku czego rower przemieścił się po obrysie pojazdu po prawym boku, w czasie pierwszego kontaktu oś wzdłużna roweru była prawie równoległa do osi wzdłużnej pojazdu, brak uszkodzeń w środkowej części pojazdu, w szczególności na pokrywie silnika i zderzaku,

- brak też uszkodzeń przedniej szyby wyklucza wersję wskazywaną przez oskarżonego, że rowerzysta wyjechał z wjazdu do C. (...) wprost pod samochód i był bokiem, lewą stroną ustawiony do samochodu, wskazuje na to również opinia biegłego medyka sądowego k.266, z której wynika, że główny impuls sił zadziałał w tylną powierzchnie lewej kończyny dolnej,

- zderzenie zaś samochodu z rowerem nastąpiło jeszcze przed wjazdem na teren firmy (...), co najwyżej na początku tego wjazdu

protokół oględzin pojazdu

7-10

opinia pisemna biegłego P. M. i M. L. oraz ustna P. M.

231-266, 364-367

opinia pisemna i ustna biegłego G. S.

399-420, 447-451

w czasie, kiedy miał miejsce wypadek zarejestrowano połączenia głosowe z telefonu oskarżonego- o godzinie 20:30:46 na nr 112 trwające 10 sekund, o godzinie 20:31:17 na numer 112 trwające 149 sekund, bezpośrednio przed tymi połączeniami wskazującymi, że najpóźniej o godzinie 20:30:46 zaistniał wypadek miało miejsce o godzinie 20:29:33 połączenie (...)- transmisja danych trwające 79 sekund, o godzinie 20:28:43 wykonano połączenie głosowe z telefonu oskarżonego na nr (...) trwające 36 sekund

wykaz połączeń z telefonu oskarżonego i jego analiza

93-94, 122, 221-224, 227

J. B. nie był dotychczas karany

dane o karalności

312

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. B.

jak w a. o, przy przyjęciu nieumyślnego naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

oskarżony w żaden sposób nie mógł uniknąć wypadku drogowego, nie naruszył żadnych zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, których naruszenie mogło mieć bezpośredni wpływ na zaistnienie wypadku, prawidłowo obserwował przedpole jazdy a pokrzywdzony rowerzysta wyjechał mu nagle z wjazdu na teren firmy (...) , poruszał się środkiem swojego pasa

wyjaśnienia oskarżonego

347-349

opinia biegłego P. K. z zakresu rekonstrukcji wypadku

142-158, 354-357

pokrzywdzony Z. K. jechał rowerem prawidłowo i dostatecznie oświetlonym

opinia pisemna biegłego P. M. i M. L. oraz ustna P. M.

231-266, 364-367

opinia pisemna i ustna biegłego G. S.

399-420, 447-451

protokół oględzin roweru

27-28

opinia biegłego P. K. odnośnie oświetlenia roweru

99-111,

opinia biegłego P. K. z zakresu rekonstrukcji wypadku

142-158, 354-357

zeznania K. B.

352-354

zeznania A. J.

208v, 350-351

zeznania R. W.

351, 211v-212

zeznania J. Ś.

352, 215v

zeznania M. Ś.

352, 217v

zeznania P. R.

349-350, 219v

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

wyjaśnienia oskarżonego Sąd obdarzył wiarą jedynie w części dotyczącej warunków drogowych, tego, że poruszał się na światłach mijania w związku z tym, że z przeciwnego kierunku nadjeżdżały pojazdy, że korzystał z zestawu głośnomówiącego zamontowanego w aucie, co do zachowania bezpośrednio po wypadku, także co do niedostatecznego oświetlenia rowerzysty, niezwłocznego zawiadomienia służb ratunkowych, prób reanimacji pokrzywdzonego, - w tym zakresie brak jest dowodów które obalałyby wersję oskarżonego ( brak bezpośrednich świadków wypadku, brak dowodów materialnych które podważałyby te okoliczności), w części, w której twierdzi, że nie miał możliwości uniknięcia wypadku, że to pokrzywdzony wjechał mu wprost przed auto, prawdopodobnie z wjazdu do firmy (...) i że prawidłowo obserwował jezdnię i przedpole jazdy sąd uznał jego wyjaśnienia za linię obrony, która jednak nie może się ostać i być uznana za przekonującą i wiarygodną w związku z treścią opinii biegłych G. S. i P. M., o tym, że w sposób niedostateczny obserwował przedpole jazdy świadczą też w pewien sposób wyjaśnienia oskarżonego, który wskazał, że rowerzystę zobaczył praktycznie w momencie uderzenia, nie widział go wcześniej a ze wskazanych opinii wynika, że pokrzywdzony poruszał się po jezdni w tym samym kierunku, co kierujący autem

protokół oględzin i sądowo-lekarskiej sekcji zwłok

nie budzi wątpliwości, nie kwestionowany

wynik badania krwi Z. K.

nie kwestionowane, nie budzą zastrzeżeń

badania oskarżonego na zawartość alkoholu i środków odurzających

nie kwestionowane, nie budzą zastrzeżeń

protokół oględzin miejsca zdarzenia

był podstawą czynienia ustaleń faktycznych, w przeważającej części rzetelny i miarodajny, z opinii biegłego M. wynika jednak że nie opisano w sposób precyzyjny wszystkich śladów, nie było jednak podstaw do jego zdyskwalifikowania

protokół oględzin pojazdu

nie kwestionowany, nie budzi zastrzeżeń w efekcie, mimo że musiał zostać uzupełniany o ustalenia dotyczące wyposażenia w zestaw głośnomówiący

protokół oględzin roweru

nie kwestionowany, nie budzi zastrzeżeń, został uzupełniony zeznaniami świadków policjantów dokonujących oględzin na miejscu, w szczególności P. R. i A. R.

opinia pisemna biegłego P. M. i M. L. oraz ustna P. M.

zarówno pisemną opinię jak też następnie ustną uzupełniającą z rozprawy, gdzie biegły ustosunkował się do wyjaśnień złożonych przez oskarżonego na rozprawie Sąd w pełni podzielił i uznał że brak jest podstaw do jej kwestionowania, opinia zawiera stosowane wyliczenia, argumentację przyjętych wniosków, biegły na rozprawie szczegółowo odniósł się do możliwości uniknięcia wypadku przez oskarżonego i wyczerpująco a dla sądu także logicznie i przekonująco swoje wniosku uargumentował opierając się na materiale rzeczowym, protokołach z miejsca zdarzenia, materiale fotograficznym a jego wniosków i tezy nie może obalić wersja wskazywana przez oskarżonego o wjechaniu rowerzysty z boku, z wjazdu tuż przed niego jeśli się zważy na to, gdzie według biegłego doszło do potrącenia - przed wjazdem do C. (...) a przede wszystkim biorąc pod uwagę uszkodzenia samochodu, roweru a także obrażenia rowerzysty, biegły P. M. szczegółowo wskazał, że wersja oskarżonego nie może być brana pod uwagę, bowiem gdyby tak było rowerzysta musiałby zaznaczyć ślady na pokrywie silnika, szybie, masce z przodu a takich śladów samochód nie posiadał, położenie roweru i pokrzywdzonego także wskazywało na tzw. uderzenie narożnikowe, biegły szczegółowo tę kwestię przeanalizował, wskazał w symulacji możliwy ruch pojazdów, wskazujący że oba poruszały się w tym samym kierunku po jezdni . Nie może być podstawą do kwestionowania wniosków opinii to, że oskarżony przedstawił inną wersję, podobne wyliczenia i ruch pojazdów, zakwestionowanie wersji oskarżonego przedstawił też biegły G. S. a wnioski obu tych opinii są bardzo zbieżne, jednoznacznie wykluczają wersję oskarżonego o nagłym wyjeździe pokrzywdzonego z wjazdu, w podobny sposób wskazując na dowody w postaci uszkodzeń pojazdów i ślady powypadkowe, dodatkowo z opinii medyka sądowego M. L. wynika, że główny impuls sił zadziałał w tylną powierzchnie lewej kończyny dolnej, z opinii biegłego M. oraz bardzo szczegółowych wyliczeń wynika też, że oskarżony mógłby uniknąć wypadku gdyby należycie obserwował drogę przed sobą, poruszając się w światłach mijania winien był dostrzec rowerzystę posiadającego omówione szczegółowo elementy odblaskowe z odległości pozwalającej na podjęcie manewrów obronnych, nawet w sytuacji, kiedy inne światła nie były w rowerze sprawne i włączone, podobnie też te znajdujące się w reklamówkach, podkreślić należy że ocena uniknięcia potrącenia rowerzysty przyjmowała najbardziej dla oskarżonego korzystny wariant, że rower miał jako światło jedynie tylną lampę odblaskową owinięta dodatkowo żółtą odblaskową taśmą ( miał też inne elementy odblaskowe w pedałach i szprychach), te wnioski sąd podzielił, bowiem pozostają w zgodzie z materiałem dowodowym , śladami z miejsca zdarzenia a nadto są spójne, zgodne z wnioskami biegłego G. S.

opinia pisemna i ustna biegłego G. S.

także w odniesieniu do tego biegłego mają zastosowanie wyżej wskazane w zakresie opinii biegłych M. i L. rozważania, także wnioski G. S., także sprecyzowane, szczegółowo wyjaśnione na rozprawie, poparte wyliczeniami, symulacją komputerową ruchu pojazdów wskazują na narożnikowe zderzenie, przy czym także ten biegły w oparciu o ślady materialne wykluczył wersję oskarżonego o wyjeździe Z. K. z wjazdu do firmy (...) bezpośrednio przed samochód oskarżonego, wskazał także dlaczego oskarżony miał możliwość uniknięcia wypadku i powinien przy należytej obserwacji przedpola jazdy zauważyć pokrzywdzonego i podjąć manewry obronne, w tym nie tylko hamowanie z zatrzymaniem , wystarczyło także zmniejszenie prędkości i zbliżenie się do osi jezdni, biegły wskazał, że ślad hamowania znajdował się 0,2 m od krawędzi jezdni zaś obrys pojazdu nie dalej jak 20-30 cm ( biorąc pod uwagę wymiary pojazdu i jego budowę), przeczy to zatem twierdzeniom oskarżonego, że poruszał się środkiem swojego pasa, poruszając się zatem blisko prawej krawędzi jezdni, w ograniczonej zmierzchem widoczności, przy braku drogi rowerowej i chodnika powinien brać pod uwagę możliwość ruchu po jezdni przy krawędzi pieszych czy jednośladów, winien też dostosować prędkość do widoczności przeszkód w światłach mijania, na których się poruszał, opinia G. S. zbieżna z opinią P. M., szczegółowo i logicznie uzasadniona, zawierająca przekonujące i oparte na materiale rzeczowym, obiektywnym wnioski jest dla sądu miarodajna i przekonująca

wykaz połączeń z telefonu oskarżonego i jego analiza

nie budzi wątpliwości, wskazuje, że choć oskarżony poruszał się pojazdem wyposażonym w zestaw głośnomówiący, to jednak zestawienie czasu połączeń, szczególnie połączenia telefonicznego o godzinie 20:28:43 głosowego z telefonu oskarżonego na nr (...) trwającego 36 sekund w zestawieniu z możliwą godzina potrącenia rowerzysty- tuż po potrąceniu oskarżony podjął pierwszą próbę kontaktu z nr 112 to jest o godzinie 20:30:46 na nr 112 trwające 10 sekund,- może wskazywać na rozproszenie jego uwagi

opinia biegłego P. K. odnośnie oświetlenia roweru

biegły P. K. dokonał analizy oświetlenia roweru, przesłanych mu do badać jego elementów oraz zabezpieczonych na miejscu- choć prawidłowe byłoby przekazanie do badań nierozmontowanego roweru-sąd podzielił wnioski jego opinii co do tego, ze rower nie był prawidłowo oświetlony w momencie wypadku, w każdym razie brak jest co do tego obiektywnych dowodów, biegły w tym zakresie swoje stanowisko wystarczająco umotywował, wynika z niego, że nie można jednoznacznie stwierdzić, czy tylne elektryczne oświetlenie roweru marki L. było w chwili wypadku włączone i emitowało czerwone światło, przy czym lampa elektryczna zasilana dynamem umieszczona na tylnym błotniku nie świeciła się, lampa elektryczna zasilana bateriami znajdująca się w przezroczystym worku foliowym podczas oględzin bezpośrednio po wypadku nie świeciła się, nie można jednoznacznie stwierdzić, czy w momencie wypadku świeciła się, rower posiadał elementy odblaskowe umieszczone na szprychach koła przedniego i tylnego, wąskie pomarańczowe paski odblaskowe na pedałach, odblaskowa część lampy tylnej byłą owinięta żółtą odblaskową taśmą, takie też wnioski w zakresie niedostatecznego oświetlenia roweru przyjęli w wersji najkorzystniejszej dla oskarżonego biegli M. i K. wydając swoje opinie

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

sąd nie podzielił natomiast i nie uznał za przekonujące wyjaśnień oskarżonego odnośnie braku możliwości uniknięcia wypadku oraz wtargnięcia pokrzywdzonego, nagłego wjazdu rowerzysty na jezdnię praktycznie przed pojazd oskarżonego ze znajdującego się po prawej stronie w rejonie miejsca potrącenia wjazdu na teren firmy (...) i braku w związku z tym możliwości uniknięcia wypadku, należytego obserwowania przez oskarżonego przedpola jazdy z uwagi na podzielone przez sąd wnioski opinii biegłych P. M. i G. S. , nie podzielił sąd też wyjaśnień że poruszał się środkiem swojego pasa w świetle tych opinii, o tym, że w sposób niedostateczny obserwował przedpole jazdy świadczą też w pewien sposób wyjaśnienia oskarżonego, który wskazał, że rowerzystę zobaczył praktycznie w momencie uderzenia, nie widział go wcześniej a ze wskazanych opinii wynika, że pokrzywdzony poruszał się po jezdni w tym samym kierunku, co kierujący autem, nie było bezpośrednich świadków zdarzenia a zatem wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie muszą zostać zweryfikowane poprzez analizę danych - dowodów obiektywnych, rzeczowych, pozostawionych na jezdni przez obu uczestników zdarzenia a dowody te zostały dokładnie przeanalizowane przez biegłych S. i M., w przeciwieństwie do wniosków i analizy przedstawionej przez biegłego P. K. co do bezpośrednich przyczyn wypadku i możliwości oskarżonego jego uniknięcia

opinia biegłego P. K. z zakresu rekonstrukcji wypadku

Sąd nie podzielił wniosków tej opinii odnośnie możliwości uniknięcia wypadku przez oskarżonego, sposobu poruszania się przez niego oraz rowerzystę, ich torów jazdy i miejsca zderzenia, nie tylko z powodu tego, że wnioski dwóch pozostałych opinii- zgodnych ze sobą- są diametralnie różne w tym zakresie, sąd dostrzegł przede wszystkim, że już w pierwszej opinii pisemnej biegły wskazując na możliwy kąt zderzenia pojazdów podał, że "doszło do niego pod pewnym kątem w lewo" przy czym w żaden sposób nie wskazał, co stało się- oczywiście z wyjątkiem przyjęcia za pewnik zeznań oskarżonego złożonych w charakterze świadka- powodem takiego wnioskowania, analiza opinii wskazuje ponadto, że biegły w istocie już wówczas skupił się na niedostatecznym oświetleniu rowerzysty- przeważająca część opinii_ nie analizując dokładnie wszystkich zabezpieczonych śladów ma samochodzie, rowerze, usytuowania ich , pokrzywdzonego, na miejscu. Opinia została wydana w oparciu o zeznania J. B. stąd też na rozprawie biegły po zapoznaniu się z wyjaśnieniami oskarżonego podtrzymał wnioski opinii, wskazując jedynie na brak możliwości ustalenia prędkości samochodu po takim ograniczeniu materiału dowodowego, biegły zupełnie nielogicznie i sprzecznie z zabezpieczonymi śladami sam sobie zaprzecza wskazując na rozprawie, ze gdyby do zetknięcia roweru i samochodu doszło pod pewnym kątem- co podawał, to powypadkowe ułożenie roweru i pokrzywdzonego byłoby inne- sam sobie zaprzecza zatem-by powoływać się na bliżej nieokreślone obserwacje własne do sposobu jazdy różnych rowerzystów, zupełnie w oderwaniu od zabezpieczonych w sprawie dowodów, co czyni jego opinię niejasną i wewnętrznie sprzeczną, dodać należy, ze jedynie oskarżony wskazywał na wyjazd rowerzysty z wjazdu do firmy (...) a prawidłowa analiza miarodajnych śladów na miejscu wypadku i na pojazdach pozwoliła na wykluczenie tej wersji, o tyle dla sądu odosobnionej, że nie było też żadnych logicznych podstaw, dla których pokrzywdzony miał tam wjechać, firma była nieczynna, on zaś kierował się do Ł., na obiad do siostry, co wynika z zeznań K. B., nie zakwestionowanych w tej mierze skutecznie

zeznania K. B.

sąd obdarzył je w przeważającej mierze wiarą co do okoliczności powzięcia wiadomości o wypadku, natomiast w świetle opinii biegłego K., także pozostałych biegłych, oględzin roweru i zabezpieczonego na miejscu oświetlenia nie podzielił stanowiska świadka, co do tego, ze z pewnością rower brata był dostatecznie oświetlony, bowiem zawsze tak jeździł, świadek swoje przypuszczenia w tym zakresie powzięła w oderwaniu do tego konkretnego zdarzenia a jej zeznań nie byli w stanie potwierdzić w tym zakresie wskazani przez nią świadkowie J. Ś. i M. Ś., należy się jednak zgodzić ze stanowiskiem świadka, ze mimo pewnych ułomności, braku palców, brat sprawnie i normalnie poruszał się rowerem, z opinii biegłych nie wynika, aby sposób jazdy Z. K. był nieprawidłowy, jechał wzdłuż prawej krawędzi jezdni, tuż przy niej

zeznania R. W.

podobnie jak zeznania A. J. i P. R. nie budzą zastrzeżeń sądu, świadkowie pojawili się na miejscu po wypadku, zabezpieczali miejsce, dokonywali jego oględzin, oględzin pojazdów w nim uczestniczących i zeznali wszystko, co pamiętali, co im było wiadomo z racji pełnionych obowiązków

zeznania J. Ś.

a także M. Ś. nie wniosły nic do sprawy, świadkowie nie widzieli wypadku, nie widzieli też, w jakie oświetlenie wyposażony był rower pokrzywdzonego w tym dniu, czy oświetlenie działało

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

J. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

w związku z tym, ze opis czynu zarzucanego oskarżonemu nie wskazywał, czy naruszył on zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym umyślnie czy też nie sąd winien był w tym zakresie uzupełnić opis czynu i przyjął, że naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez oskarżonego było nieumyślne poprzez nienależyte obserwowanie przedpola jazdy podczas jazdy na światłach mijania poza obszarem zabudowanym, tego rodzaju naruszenie zasad od dawna przyjmowane jest w orzecznictwie jako nieumyślne, sąd nie podzielił zatem stanowiska pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej o umyślnym naruszeniu tych zasad. Sąd podzielił argumentację biegłych M. i S. co do tego, że oskarżony miał możliwość uniknięcia wypadku, co omówiono wyżej a jego zachowanie opisane w zarzucie ma bezpośredni związek i było przyczyną zaistnienia wypadku, którego skutkiem była śmierć pokrzywdzonego. Zachowanie oskarżonego wyczerpało dyspozycję art.177§2 kk.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. B.

kara 7 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 2 lata i zobowiązanie do informowania sądu o przebiegu okresu próby

Kara ta spełnia, zdaniem Sądu wymogi z art.53 kk – jest współmierna do stopnia zawinienia oskarżonego i społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu. Uwzględnia z jednej strony nieumyślne, naruszenie przez oskarżonego zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, które doprowadziło do tragicznych skutków, zgonu pokrzywdzonego. Z drugiej zaś strony wyrażoną skruchę, dotychczasowy sposób życia oskarżonego, daleki od przestępnego, to, że nie był karany i cieszy się dobrą opinią w miejscu zamieszkania, przestępstwo nieumyślne, którego się dopuścił niewątpliwie było incydentem w jego życiu, który nie powtórzy się w przyszłości. Oskarżony naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym nieumyślnie, po wypadku niezwłocznie zatrzymał się, zawiadomił służby, udzielał pomocy pokrzywdzonemu, próbował go reanimować. Tak ukształtowany ogół dolegliwości uwzględnia w ocenie Sądu stopień winy oskarżonego i społecznej szkodliwości jego czynu, spełnia swe cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (art. 53 § 1 kk). Z uwagi na wyżej wskazane okoliczności, w tym też dotyczące zachowania po wypadku ale także mając na uwadze to, ze oskarżony jest kierowcą zawodowym, sąd nie uwzględnił wniosku pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej o orzeczenie wobec oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 roku, niezasadne jest biorąc pod uwagę okoliczności zdarzenia i zachowanie się oskarżonego wyeliminowanie go nawet na okres 1 roku z grona kierujących pojazdami, nie jest to konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa innym uczestnikom ruchu drogowego, pozbawiłoby go natomiast oraz jego rodzinę środków utrzymania, co niewątpliwie stanowiłoby niewspółmierną i nadmierną dolegliwość

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm , obciążenie opłatą i wydatkami do kwoty 5 000 zł, zwolnienie w pozostałej części

art.627 i 624§1 kpk- biorąc pod uwagę sytuacje majątkową oskarżonego oraz wysokość nałożonych obciążeń finansowych sąd częściowo zwolnił go od ponoszenia wydatków.

1.Podpis

sędzia Edyta Cieliszak

POUCZENIE O UPRAWNIENIACH I OBOWIĄZKACH

Strona ma prawo do złożenia w terminie 7 dni od daty ogłoszenia wyroku wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Oskarżony pozbawiony wolności, który nie ma obrońcy i – pomimo złożenia wniosku o doprowadzenie go na termin rozprawy, na którym ogłoszono wyrok – nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, ma prawo do złożenia wniosku o sporządzenia na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku w terminie 7 dni od daty doręczenia mu wyroku.

Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie wskazując:

1)  oznaczenie organu, do którego jest skierowany, oraz sprawy, której dotyczy;

2) oznaczenie oraz adres wnoszącego pismo, a także – w pierwszym piśmie złożonym w sprawie – numer telefonu, telefaksu i adres poczty elektronicznej lub oświadczenie o ich nieposiadaniu;

3) treść wniosku, czy dotyczy całości wyroku czy też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu oraz oznaczenie oskarżonego, gdy wniosek nie pochodzi od oskarżonego;

4) datę i podpis składającego pismo (za osobę, która nie może się podpisać, pismo podpisuje osoba przez nią upoważniona, ze wskazaniem przyczyny złożenia swego podpisu).

Wniosek złożony przez osobę nieuprawnioną, po terminie lub którego braki formalne nie zostały uzupełnione w terminie przez wnoszącego nie zostanie przyjęty (art. 119, art. 422 § 1, § 2 i § 3) 2).

Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom i podmiotowi zobowiązanemu przysługuje apelacja (art. 444).

Apelację wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie 14 dni od daty doręczenia wyroku z uzasadnieniem (art. 428 § 1, art. 445 § 1).

Apelację co do winy uważa się za wniesioną przeciwko całości wyroku, a apelację co do kary uważa się za wniesioną przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych. Natomiast apelację co do środka karnego, środka kompensacyjnego albo przepadku uważa się za wniesioną odpowiednio przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych albo o środkach kompensacyjnych albo o przepadku (art. 447 § 1-3).

W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia (art. 447§ 4).

Podstawą apelacji nie może być błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia, oraz rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka, związane z treścią zawartego porozumienia w sprawie wydania wyroku skazującego, wymierzenia określonej kary lub środka karnego, orzeczenie przepadku lub środka kompensacyjnego lub rozstrzygnięcia w przedmiocie poniesienia kosztów procesu (art. 447 § 5).

Podstawą apelacji nie mogą być wyłącznie zarzuty, których uwzględnienie mogłoby nastąpić w trybie sprostowania omyłki pisarskiej lub rachunkowej oraz w obliczeniu terminów w wyroku albo uzasadnieniu do niego, w trybie rozstrzygnięcia co do przepadku, zaliczenia tymczasowego aresztowania, zatrzymania lub okresu rzeczywistego pozbawienia wolności, okresu zatrzymania prawa jazdy lub innego odpowiedniego dokumentu lub okresu zawieszenia oskarżonego w czynnościach służbowych lub w wykonywaniu zawodu albo nakazania powstrzymania się od określonej działalności lub od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów, lub zakazania ubiegania się o zamówienia publiczne na czas trwania postępowania, nałożenia obowiązku zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu albo dowodów rzeczowych, oraz w trybie rozstrzygnięcia o kosztach procesu (art. 447 § 6).

Apelacja wniesiona po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo niedopuszczalna z mocy ustawy nie zostanie przyjęta (art. 429 § 1).

Oskarżony ma prawo do korzystania przy sporządzeniu apelacji z pomocy ustanowionego przez siebie obrońcy, a strona inna niż oskarżony może ustanowić pełnomocnika. Do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego pozbawionego wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba. Apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratoralub pełnomocnika będącego radcą prawnym, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata, radcę prawnego albo radcę Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. Wydatki związane z ustanowieniem obrońcy albo pełnomocnika ponosi strona, która go ustanowiła (art. 6, art. 83 § 1, art. 87 § 1,art. 446 § 1, art. 620).

Jeśli strona nie ma obrońcy albo pełnomocnika z wyboru, może żądać, aby wyznaczono obrońcę albo pełnomocnika z urzędu, w tym w celu dokonania określonej czynności, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia obrońcy albo pełnomocnika z wyboru bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny. Pełnomocnik z urzędu zostanie wówczas wyznaczony z listy pełnomocników. Wyznaczenie pełnomocnika z urzędu może zostać cofnięte, jeżeli okaże się, że nie istnieją okoliczności, na podstawie których go wyznaczono (art. 78 i art. 81a § 1 w zw. z art. 88 § 1 zd. drugie).

Udział obrońcy w postępowaniu nie wyłącza osobistego działania w nim oskarżonego, a udział pełnomocnika nie wyłącza osobistego działania w nim strony innej niż oskarżony (art. 86 § 2 w zw. z art. 88 § 1 zd. drugie).

Do biegu wskazanych powyżej terminów nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec tego terminu przypadnie na dzień przez ustawę uznany za dzień wolny od pracy lub na sobotę, czynność można wykonać następnego dnia, który nie jest dniem wolnym od pracy ani sobotą (art. 123 § 1 i § 3). Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem wniosek o sporządzenie uzasadnienia na piśmie lub apelacja zostaną złożone bezpośrednio w sądzie albo:

1.  nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej;

2.  nadane w polskim urzędzie konsularnym;

3.  złożone przez żołnierza, z wyjątkiem żołnierza pełniącego terytorialną służbę wojskową dyspozycyjnie, w dowództwie jednostki wojskowej;

4.  złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu;

5.  złożone przez członka załogi polskiego statku morskiego kapitanowi statku (art. 124).

1)  należy wybrać właściwy zwrot;

2)  podane w nawiasach przepisy oznaczają odpowiednie artykuły ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1987, z późn. zm.).