Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

do całości wyroku

Decyzją z dnia 6 września 2019 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. , na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS przeliczył E. W. emeryturę, począwszy od 1 sierpnia 2019 r. W treści decyzji wskazano, że emerytura ustalona w kwocie 4 058,32 zł została zwiększona o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie po dniu ponownego ustalenia wysokości emerytury, z uwzględnieniem ich waloryzacji, przez średnie dalsze trwanie życia. Po ponownym ustaleniu wysokość emerytury wyniosła 4 058,32 + ( 408,24 tj. kwota składek zewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji / 222,70 tj. średnie dalsze trwanie życia) = 4 060,15 zł. Po doliczeniu okresowej emerytury kapitałowej w kwocie 525,20 zł , łączna kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wyniosła łącznie 4 585,35 zł.

/decyzja k.48 – 50 plik I akt ZUS/

Decyzją z dnia 6 września 2019 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS oraz ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych ustalił ponownie E. W. wysokość okresowej emerytury kapitałowej od 1 sierpnia 2019 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał ,że wysokość okresowej emerytury kapitałowej stanowi iloraz kwoty środków z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na subkoncie, ustalonych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej tj. 116 961,91 zł i średniego dalszego trwania życia dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej tj. wieku 64 lat i 4 miesięcy – 222,7 miesięcy. Okresowa emerytura kapitałowa wyniosła 525,20 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznaczył ,że okresowa emerytura kapitałowa będzie wypłacana łącznie z emeryturą przysługującą z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , a także ,iż prawo do okresowej emerytury kapitałowej wygaśnie z dniem 1 kwietnia 2022 r. tj. z dniem poprzedzającym wiek , o którym mowa w art.7 ust. 2 ustawy o emeryturach kapitałowych , chyba że prawo do tej emerytury wygaśnie wcześniej.

/decyzja k.51 – 52 plik I akt ZUS/

W dniu 30 września 2019 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie E. W. od ww. decyzji w którym zakwestionowała dokonane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyliczenia zarówno w zakresie wysokości kapitału początkowego, wysokości emerytury, jak i w zakresie wysokości emerytury kapitałowej , począwszy od dnia 2 lutego 2016 r.

/odwołanie k.3 , odwołanie k. 3 akt o sygn. VIII U 4670/19/

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie.

/odpowiedź na odwołanie k.9 – 10 odwrót , odpowiedź na odwołanie k.9 – 10 odwrót akt o sygn. VIII U 4670/19/

Postanowieniem z dnia 20 listopada 2019 r. Sąd zarządził połączenie sprawy o sygnaturze akt VIII U 4670/19 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 4669/19 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 4669/19.

/postanowienie k.12 akt o sygn. VIII U 4670/19/

Decyzją z dnia 1 marca 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS , ustawy z dnia 9 stycznia 2020 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych dokonał waloryzacji emerytury E. W. od dnia 1 marca 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał ,że kwota emerytury z FUS ustalona na dzień 29 luty 2020 r. tj. 4 060,15 zł podlegała podwyższeniu poprzez pomnożenie przez wskaźnik waloryzacji 103,56% i wyniosła 4 204,69 zł. Kwota okresowej emerytury ustalona na dzień 29 luty 2020 r. tj. 525,20 zł podlegała podwyższeniu poprzez pomnożenie przez wskaźnik waloryzacji 103,56% i wyniosła 543,90 zł.. Po waloryzacji od 1 marca 2020 r. wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła 3 925,22 zł.

/decyzja k.57 plik I akt ZUS/

W dniu 25 maja 2020 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie E. W. od ww. decyzji w którym wskazała ,że kwestionuje dokonane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyliczenia. E. W. wniosła o ponowne ustalenie kwot od których naliczona została waloryzacja oraz o skorygowanie kwot wypłat emerytury oraz emerytury kapitałowej od 2 lutego 2016 r. tj. od daty osiągnięcia wieku emerytalnego.

/odwołanie k.3 akt o sygn. VIII U 1339/20/

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie.

/odpowiedź na odwołanie k.4 – 5/

Postanowieniem z dnia 6 lipca 2020 r. Sąd zarządził połączenie sprawy o sygnaturze akt VIII U 1339/20 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 4669/19 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz zarządził ich prowadzenie pod sygnaturą VIII U 4669/19.

/postanowienie k.13 akt o sygn. VIII U 1339/20/

Na rozprawie w dniu 24 września 2020 r. E. W. poparła złożone odwołania oraz wniosła o przeliczenie należnego jej świadczenia z uwzględnieniem 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1996 r. do 2005 r.

/stanowisko wnioskodawczyni – protokół rozprawy z dnia 24 września 2020 r. , płyta CD k.69/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny

Wnioskodawczyni E. W. urodziła się (...)

W okresie od kwietnia 1999 r. do czerwca 2014 r. odprowadzano za wnioskodawczynię składki na OFE. Wysokość opłaconych za wnioskodawczynię składek wyniosła 41 713,48 zł i była równa wysokości składek należnych.

/zestawienie k.82 – 84 odwrót/

W dniu 31.05.2006 roku do ZUS wpłynął wniosek ubezpieczonej o ustalenie kapitału początkowego. We wniosku E. K. – W. wskazała następujące okresy ubezpieczenia:

- 15.05.1978 – 31.07.1989 - T. Ł. – złożyła świadectwo pracy i zaświadczenie RP-7,

01.08.1989 – 11.10.1991 – (...) złożyła świadectwo pracy i umowę o pracę,

- 1992 – 1993 (bez określenia dokładnych dat) – (...) (bez podania czy była to umowa o prace czy inny rodzaj zatrudnienia bądź inny tytuł podlegania ubezpieczeniom społecznym),

- 01.07.1993 – 31.12.1998 – (...) spółka z o.o. – złożyła zaświadczenie RP7.

W wyniku toczącego się postępowania organ rentowy ustalił, że z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w okresie od 01.01.1992 do 30.06.1993 roku wnioskodawczyni nie była zgłoszona do ubezpieczenia społecznego.

Decyzją z dnia 16.06.2008 roku ustalony został ,kapitał początkowy. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru określono na 281,98% i ograniczono zgodnie z przepisami do 250%. Z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem doliczono 1 rok i 11 dni okresu nieskładkowego. Kapitał początkowy wyniósł 198 405,79 złotych.

/akta ZUS dotyczące kapitału początkowego/

W dniu 05.05.2015 roku E. K. – W. złożyła wniosek o ponowne ustalenie kapitału początkowego. Wniosła o doliczenie okresu wychowania dziecka jako okresu składkowego (nie wskazując, o jaki dokładnie okres chodzi) oraz o doliczenie okresu 01.01.1992 – 30.06.1993 prowadzenia działalności gospodarczej. Złożyła również świadectwo pracy za okres do tej pory nie wskazywany, czyli od 01.11.1975 do 31.01.1976 roku (zatrudnienie w ramach umowy o pracę w Banku (...) w W.).

W dniu 12.06.2015 roku została wydana decyzja o ponownym ustaleniu kapitału początkowego. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalono na poziomie 250%, ponadto zwiększono ilość okresów składkowych oraz wartość kapitału początkowego zwiększono do kwoty 226 221,60 złotych.

/dokumenty w aktach rentowych dotyczących kapitału początkowego/

W dniu 4 stycznia 2016 r. E. W. złożyła wniosek o emeryturę.

Decyzją z dnia 21 stycznia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ponownie ustalił E. W. kapitał początkowy i określił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. na kwotę 226 221,60 zł. Wyliczony z lat 1989 – 1998 wskaźnik podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 285,54% został ograniczony do maksymalnej wartości 250%. Do obliczenia kapitału początkowego wnioskodawczyni przyjęto 20 lat , 2 miesiące i 6 dni tj. 242 miesiące okresów składkowych , 2 miesiące i 26 dni okresów nieskładkowych tj. 2 miesiące oraz 1 rok i 11 dni tj. 12 miesięcy – sprawowania opieki na dzieckiem , które to okresy zostały przeliczone przy zastosowaniu art.174 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tj. przy zastosowaniu przelicznika 1,3 za każdy rok.

/decyzja k.72 – 72 odwrót plik II ZUS/

Decyzją z dnia 15 lutego 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS oraz ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych ustalił E. W. wysokość okresowej emerytury kapitałowej od 2 lutego 2016 r. tj. od daty osiągnięcia wieku emerytalnego . W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał ,że wysokość okresowej emerytury kapitałowej stanowi iloraz kwoty środków , z uwzględnieniem ich waloryzacji , zewidencjonowanych na subkoncie , ustalonych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej tj. 121 931,36 zł i średniego dalszego trwania życia dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej tj. wieku 60 lat i 10 miesięcy – 253,9 miesięcy. Okresowa emerytura kapitałowa wyniosła 480,23 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznaczył ,że okresowa emerytura kapitałowa będzie wypłacana łącznie z emeryturą przysługującą z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , a także ,iż prawo do okresowej emerytury kapitałowej wygaśnie z dniem 1 kwietnia 2022 r. tj. z dniem poprzedzającym wiek , o którym mowa w art.7 ust. 2 ustawy o emeryturach kapitałowych , chyba że prawo do tej emerytury wygaśnie wcześniej.

/decyzja k.12 – 13 plik I akt ZUS/

Decyzją z dnia 15 lutego 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał E. W. emeryturę od 2 lutego 2016 r. tj. od daty osiągnięcia wieku emerytalnego. W treści decyzji wskazano, że do obliczenia emerytury przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 176 821,24 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 741 156,53 zł , średnie dalsze trwanie życia tj. 253,90 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 3 615,51 zł [( 176 821,24 + 741 156,53): 253,90] , co po doliczeniu kwoty okresowej emerytury kapitałowej w wysokości 480,23 zł dało łącznie kwotę 4 095,74 zł.

/decyzja k.14 – 15 odwrót plik I akt ZUS/

Wnioskodawczyni domagała się uwzględnienia okresu 01.01.1992 – 30.06.1993 prowadzenia działalności gospodarczej jako okresu podlegania ubezpieczeniom społecznym.

Organ rentowy ponownie podjął czynności sprawdzające. W informacji z dnia 03.08.2016 roku, przekazanej przez I Oddział ZUS w Ł. wskazano, że wnioskodawczyni była osoba prowadzącą działalność gospodarczą od 01.10.1991 do 30.06.1993 roku i podlegała z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym. Zostały także wskazane kwoty podstaw wymiaru składek.

Decyzją z dnia 16 sierpnia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ponownie ustalił E. W. kapitał początkowy i określił jego wartość na dzień 1 stycznia 1999 r. na kwotę 241 961,39 zł. Wyliczony z lat 1989 – 1998 wskaźnik podstawy wymiaru kapitału początkowego został ograniczony do maksymalnej wartości 250%. Do obliczenia kapitału początkowego wnioskodawczyni przyjęto 21 lat , 10 miesięcy i 25 dni tj. 262 miesiące okresów składkowych , 2 miesiące i 26 dni okresów nieskładkowych tj. 2 miesiące oraz 1 rok i 11 dni tj. 12 miesięcy sprawowania opieki na dzieckiem , które to okresy zostały przeliczone przy zastosowaniu art.174 ust. 2a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tj. przy zastosowaniu przelicznika 1,3 za każdy rok.

Niniejszą decyzją uwzględniono wnioskodawczyni następujące okresy:

- od 1 listopada 1975 r. do 15 maja 1978 r. – Bank (...) tj. 2 lata , 6 miesięcy i 15 dni z uwzględnieniem wynagrodzenia w kwocie minimalnej

- od 16 maja 1978 r. do 31 lipca 1989 r. – (...) sp. z o.o. tj. 11 lat , 2 miesiące i 16 dni ( w tym urlop wychowawczy od 1 listopada 1978 r. do 11 listopada 1979 r.) z uwzględnieniem wynagrodzenia jakie wnioskodawczyni uzyskiwała w tym okresie.

- od 1 sierpnia 1989 r. do 11 października 1991 r. – (...) tj. 2 lata 2 miesiące i 11 dni z uwzględnieniem wynagrodzenia jakie wnioskodawczyni uzyskiwała w tym okresie.

- od 12 października 1991 r. do 30 czerwca 1993 r. – działalność gospodarcza tj. 1 rok 8 miesięcy i 20 dni z uwzględnieniem poświadczenia o wysokości opłacanych składek.

- od 1 lipca 1993 r. do 31 grudnia 1998 r. – Party (...) tj. 5 lat i 6 miesięcy oraz 2 miesiące i 26 dni okresów nieskładkowych z uwzględnieniem wynagrodzenia jakie wnioskodawczyni uzyskiwała w tym okresie.

/decyzja k.78 – 78 odwrót plik II ZUS/

Decyzją z dnia 17 sierpnia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przeliczył E. W. emeryturę od 1 lipca 2016 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. W treści decyzji wskazano, że do obliczenia emerytury przyjęto: skorygowaną kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 173 466,77 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 792 723,89 zł , średnie dalsze trwanie życia tj. 253,90 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 3 805,40 zł [(173 466,77 + 792 723,89): 253,90] , co po doliczeniu kwoty okresowej emerytury kapitałowej w wysokości 478,45 zł dało łącznie kwotę 4 283,85 zł.

/decyzja k.37 – 38 odwrót plik I akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 6 września 2019 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS przeliczył E. W. emeryturę , począwszy od 1 sierpnia 2019 r. W treści decyzji wskazano, że emerytura ustalona w kwocie 4 058,32 zł została zwiększona o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie po dniu ponownego ustalenia wysokości emerytury , z uwzględnieniem ich waloryzacji , przez średnie dalsze trwanie życia. Po ponownym ustaleniu wysokość emerytury wyniosła 4 058,32 + ( 408,24 tj. kwota składek zewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji / 222,70 tj. średnie dalsze trwanie życia) = 4 060,15 zł. Po doliczeniu okresowej emerytury kapitałowej w kwocie 525,20 zł , łączna kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wyniosła łącznie 4 585,35 zł.

/decyzja k.48 – 50 plik I akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 6 września 2019 r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. , na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS oraz ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych ustalił ponownie E. W. wysokość okresowej emerytury kapitałowej od 1 sierpnia 2019 r. tj. od miesiąca , w którym zgłoszono wniosek. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał ,że wysokość okresowej emerytury kapitałowej stanowi iloraz kwoty środków , z uwzględnieniem ich waloryzacji , zewidencjonowanych na subkoncie , ustalonych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej tj. 116 961,91 zł i średniego dalszego trwania życia dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej tj. wieku 64 lat i 4 miesięcy – 222,7 miesięcy. Okresowa emerytura kapitałowa wyniosła 525,20 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaznaczył ,że okresowa emerytura kapitałowa będzie wypłacana łącznie z emeryturą przysługującą z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , a także ,iż prawo do okresowej emerytury kapitałowej wygaśnie z dniem 1 kwietnia 2022 r. tj. z dniem poprzedzającym wiek , o którym mowa w art.7 ust. 2 ustawy o emeryturach kapitałowych , chyba że prawo do tej emerytury wygaśnie wcześniej.

/decyzja k.51 – 52 plik I akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 1 marca 2020 r. , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. , na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS , ustawy z dnia 9 stycznia 2020 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych dokonał waloryzacji emerytury E. W. od dnia 1 marca 2020 r. Po waloryzacji wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła 3 925,22 zł.

/decyzja k.57 plik I akt ZUS/

Wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2020 r. wyniósł 103,56%.

/Komunikat Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 lutego 2020 r. – M.P. z 2020 r. poz. 177/

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołania nie zasługiwały na uwzględnienie.

Wnioskodawczyni E. W. urodziła się (...), a zatem jej emerytura musiała zostać ustalona w oparciu zasady określone w art.26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U z 2021 r. , poz.291)

W myśl wskazanego artykułu emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art.25 (podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art.24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art.173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art.40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust.1a i 1b oraz art.185) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust.5 i art.183.

Istota postępowania w zakresie ustalenia wysokości należnej wnioskodawczyni emerytury sprowadziła się do rozstrzygnięcia, czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych prawidłowo ustalił wysokość należnego jej kapitału początkowego co, w myśl wskazanych przepisów, niewątpliwie przekłada się na wysokość należnego jej świadczenia emerytalnego.

Zgodnie z treścią art.173 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art.174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art.26 ust.3 dla osób w wieku 62 lat (art.173 ust.2 ww. ustawy). Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art.173 ust.3 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art.174 ust.1 i 2 ww. ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art.53, z uwzględnieniem ust.2-12. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1. okresy składkowe, o których mowa w art.6,

2. okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 5,

3. okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 punkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego, w myśl ust.3 art.174 ww. ustawy, ustala się na zasadach określonych w art. 5, 16, 17 ust.1 i 3 oraz art.18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed 1 stycznia 1999 roku.

Do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r.

Przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r.

Staż ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 8, określa się w pełnych latach, z tym że jeżeli ubezpieczony ma więcej niż 6 miesięcy tego stażu ponad pełne lata, staż ten zaokrągla się w górę.

Staż ubezpieczeniowy i wymagany staż, o których mowa w ust. 8, określa się w dniach, jeżeli jest to dla ubezpieczonego korzystniejsze.

Zgodnie z art. 15 cyt. ustawy, podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

W celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1) oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych;

2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu;

3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz

4) mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%.

Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Zgodnie z art. 16 w/w ustawy, przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu.

Przechodząc zatem do podniesionej przez wnioskodawczynię argumentacji wskazać należy, że nie jest możliwe obliczenie należnej jej emerytury w inny sposób niż na podstawie wskazanych przepisów, a w konsekwencji brak jest podstaw do ustalenia emerytury ze wskazanych przez nią lat 1996 – 2005. Co również istotne, organ rentowy ustalając wnioskodawczyni kapitał początkowy nie mógł uwzględniać w nim okresów zatrudnienia wnioskodawczyni przypadających po 31 grudnia 1998 r., a wyliczony wskaźnik podstawy wymiaru kapitału początkowego zasadnie ograniczył do wartości 250%.

Jeżeli więc chodzi o kapitał początkowy, to organ rentowy wyliczył wszystko zgodnie ze stanem faktycznym. ZUS w kolejnych decyzjach uwzględniał dane, przekazywane przez wnioskodawczynię. I tak, wydając pierwszą decyzję ZUS nie miał wiedzy co do okresów zatrudnienia przypadających przed 15.05.1978 roku, jak też wnioskodawczyni nie podała dokładnego okresu, ani podstawy podlegania ubezpieczeniom społecznym w latach 1992 – 1993, poza wskazaniem nazwy (...)

Odnosząc się do drugiej spornej kwestii tj. emerytury kapitałowej przysługującej wnioskodawczyni wskazać należy ,że wnioskodawczyni nie podważyła w żaden sposób dokonanych w tym zakresie ustaleń organu rentowego, w szczególności co do wartości środków, z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na subkoncie, ustalonych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej należnej wnioskodawczyni.

W tym miejscu wskazać należy, że w związku z faktem, iż wnioskodawczyni posiadała środki zgromadzone na subkoncie prowadzonym przez ZUS ( art.7 ust.1 z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych – t. j. Dz. U. z 2014 r. , poz.1097) oraz faktem , że posiadała prawo do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art.5 w/w ustawy) Zakład Ubezpieczeń Społecznych zobligowany był do ustalenia jej prawa do okresowej emerytury kapitałowej.

Zgodnie zaś z art.24 w/w ustawy ,wysokość okresowej emerytury kapitałowej stanowi iloraz kwoty środków zewidencjonowanych na subkoncie ustalonych na dzień, o którym mowa w art. 8 pkt 2 ( kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, ustalona na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego zostanie przyznana emerytura, jest równa lub wyższa od dwudziestokrotności kwoty dodatku pielęgnacyjnego), i średniego dalszego trwania życia, o którym mowa w art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Organ rentowy stosownie zatem do w/w dyspozycji ustalił wysokość okresowej emerytury kapitałowej wnioskodawczyni od 1 sierpnia 2019 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek dzieląc kwotę zewidencjonowanych na jej subkoncie środków tj. ustalonych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej tj. 116 961,91 zł i średniego dalszego trwania życia dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej tj. wieku 64 lat i 4 miesięcy – 222,7 miesięcy i określił miesięczną kwotę świadczenia na kwotę 525,20 zł ( kwota ta została doliczona do kwoty emerytury ustalonej zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej).

Ponadto w treści zaskarżonej decyzji organ rentowy określił datę końcową świadczenia wskazując stosownie do treści art. 7 ust. 2 w/w ustawy, że prawo to wygaśnie w dniu 1 kwietnia 2022 r. tj. w dniu poprzedzającym osiągnięcie przez wnioskodawczynię wieku 67 lat.

Odnosząc się zaś do trzeciej spornej kwestii tj. decyzji o waloryzacji świadczenia emerytalnego wydanej przez organ rentowy wskazać należy ,że zgodnie z art. 88 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. z 2020 r., poz. 53) waloryzacja emerytur i rent dokonywana jest corocznie od dnia 1 marca i polega na pomnożeniu kwoty świadczenia i podstawy jego wymiaru przez wskaźnik waloryzacji. W wyniku przeprowadzonej waloryzacji kwota świadczenia nie może ulec obniżeniu.

W myśl ust. 3 cyt. artykułu waloryzacji podlega kwota świadczenia i podstawa jego wymiaru w wysokości przysługującej ostatniego dnia lutego roku kalendarzowego, w którym przeprowadza się waloryzację. Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed terminem waloryzacji /ust. 4/.

Stosownie do art. 89 ust. 1 w/w ustawy wskaźnik waloryzacji to średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększony o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym. W myśl ust. 2 tego artykułu wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 1, jest średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów albo średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, jeżeli jest on wyższy od wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów. Wskaźnik waloryzacji ogłasza Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w drodze komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" /ust. 6/

Unormowanie zawarte w art. 88-89 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wskazuje, że ustawodawca przewidywał waloryzację świadczeń emerytalno – rentowych dokonywaną procentowo, tj. z wykorzystaniem określonego wskaźnika, mnożąc przez wskaźnik waloryzacji kwotę świadczenia i podstawę jego wymiaru.

Zgodnie z Komunikatem Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 lutego 2020 r. w sprawie wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2018 r. (M.P. z 2020 r. poz. 177) wydanym na podstawie art. 89 ust. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2020 r. wyniósł 103,56%.

Zgodnie zaś z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. , poz. 252) w 2020 r. waloryzacja od dnia 1 marca polega na podwyższeniu kwoty świadczenia, w wysokości przysługującej w dniu 29 lutego 2020 r., wskaźnikiem waloryzacji ustalonym zgodnie z art. 89 ustawy zmienianej w art. 1, nie mniej niż o kwotę 70 zł.

Kwota świadczenia wnioskodawczyni wynoszącego na dzień 29 luty 2020 r. tj. 4 060,15 zł podlegała podwyższeniu poprzez pomnożenie przez wskaźnik waloryzacji 103,56% i wyniosła 4 204,69 zł. Kwota okresowej emerytury ustalona na dzień 29 luty 2020 r. tj. 525,20 zł podlegała podwyższeniu poprzez pomnożenie przez wskaźnik waloryzacji 103,56% i wyniosła 543,90 zł. Po waloryzacji od 1 marca 2020 r. wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła zatem 3 925,22 zł.

W ocenie Sądu, organ rentowy dokonał zatem prawidłowej waloryzacji przysługującego ubezpieczonej świadczenia emerytalnego. Wysokość zwaloryzowanej emerytury została ustalona według obowiązujących przepisów prawa, na podstawie prawidłowego wskaźnika waloryzacji.

W tym miejscu Sąd pragnie jednocześnie podkreślić ,że wnioskodawczyni pomimo podnoszonych argumentów co do braku ustalenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych prawidłowej wysokości należnych jej świadczeń , w istocie nie przedstawiła żadnych dowodów na poparcie swojego stanowiska w sprawie. Ustalony w sprawie stan faktyczny wskazuje jednoznacznie, że sporne - zdaniem wnioskodawczyni - okresy zostały jej uwzględnione przez organ rentowy, bądź też obowiązujące przepisy nie pozwalają na przeliczenie należnych wnioskodawczyni świadczeń w sposób przez nią zaprezentowany. Na marginesie dodać należy, że zgodnie z art.6 k.c. to na wnioskodawczyni spoczywał ciężar dowodowy w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia apelacji

S.B.