Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

2 lutego 2021 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Anna Skibińska

Protokolant: Katarzyna Jagiełło

po rozpoznaniu

s p r a w y : P. B.

syna F. i Z. zd. B.

ur. (...) w J.

obwinionego o to, że:

W dniu 13 lipca 2019r. roku w J. na ulicy (...), na terenie sali wykładowej portu lotniczego, podczas uczestnictwa w spotkaniu członków Aeroklubu (...), dopuścił się nieobyczajnego wybryku w ten sposób, że publicznie używał słów nieprzyzwoitych,

tj. o czyn z art. 140 k.w.

I.  uniewinnia obwinionego od zarzucanego mu czynu;

II.  na podstawie art. 119 § 2 k.p.o.w. stwierdza, że koszty postępowania ponosi Skarb Państwa

Sygn. akt II W 1489/19

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

13 lipca 2019 w J. na ulicy (...), na terenie sali wykładowej portu lotniczego odbywało się spotkanie członków Aeroklubu (...). Spotkanie to miało charakter zamknięty, były na nim obecne wyłącznie osoby, do których uprzednio skierowano mailowo zaproszenia. Inne osoby nie były tam obecne. W trakcie tego spotkania P. B. użył trzykrotnie słowa „kurwa”.

Dowód: wyjaśnienia obwinionego – k. 81, zeznania świadka J. R. – k. 7-8, zeznania świadka E. U.– k. 13, zeznania świadka A. J. – k. 17, zeznania świadka A. S. - k. 22, pismo z 29 marca 2020 – k. 135.

W toku czynności wyjaśniających i postępowania sądowego obwiniony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu.

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia obwinionego Sąd uznał za wiarygodne w całości wobec braku podstaw do ich kwestionowania. Za wiarygodne Sąd uznał również zeznania przesłuchanych w sprawie świadków. W zakresie faktów stanowiących podstawę czynienia ustaleń stanu faktycznego w niniejszej sprawie wyjaśnienia oskarżonego i zeznania świadków nie pozostają ze sobą sprzeczne.

Treść dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy nie budzi w ocenie Sądu wątpliwości, gdyż zostały on sporządzone w prawidłowy sposób, przez osoby posiadające ku temu stosowne uprawnienia, a ich treść nie była w toku postępowania kwestionowana.

P. B. zarzucono, że w dniu 13 lipca 2019 w J. na ulicy (...), na terenie sali wykładowej portu lotniczego, podczas uczestnictwa w spotkaniu członków Aeroklubu (...), dopuścił się nieobyczajnego wybryku w ten sposób, że publicznie używał słów nieprzyzwoitych tj. wykroczenia z art. 140 k.w.

Żaden z dowodów zawartych w aktach sprawy nie pozwala na przypisanie P. B. zarzucanego mu czynu. Art. 140 k.w. stanowi, że kto publicznie dopuszcza się nieobyczajnego wybryku, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 1500 złotych albo karze nagany. Z treści powołanego przepisu wynika, że sprawca musi działać publicznie „Warunkiem publicznego charakteru zachowania sprawcy jest fakt jego dostrzeżenia lub szerzej – odebrania albo możliwość jego dostrzeżenia, odebrania przez inne osoby, co wiąże się z określonym miejscem lub sposobem albo okolicznościami zachowania sprawcy. Słusznie stwierdził K. M., że działanie jest podjęte publicznie, jeżeli ze względu na miejsce działania bądź inne okoliczności i sposób działania może być ono spostrzeżone przez niedającą się z góry ściśle określić liczbę bliżej niezidentyfikowanych osób. Publiczność działania nie jest wyłączona, gdy sprawca działa wobec grupy osób, które mogą być w pełni zidentyfikowane, jeżeli działanie odbywa się w miejscu publicznym, np. na ulicy, dworcu bądź w zapełnionej publicznością S.”. ((K. Mioduski [w:] J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Kodeks..., t. 1, s. 239–240) za Tadeusz Bojarski (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz aktualizowany. Lex)). W realiach niniejszej sprawy sprawca nie działał publicznie, albowiem zachowanie obwinionego nie mogło zostać spostrzeżone przez niedającą się z góry ściśle określić liczbę bliżej niezidentyfikowanych osób, skoro krąg osób obecnych w miejscu zdarzenia był ściśle ograniczony i zamknięty.

Konsekwencją takich ustaleń było uniewinnienie obwinionego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

O kosztach sąd orzekł stosownie do treści art. 119 § 2 k.p.o w.