Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 44/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. K.

Czyn z art. 148 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona J. K. pozostawała w konkubinacie z pokrzywdzonym B. D. od około 5 lat. Razem mieszkali w miejscowości E., w domu wraz z jej córką oraz rodzicami. Po 3 latach wspólnego mieszkania, pokrzywdzony zaczął nadużywać alkoholu, dochodziło do kłótni i awantur pomiędzy konkubentami jak i miedzy pokrzywdzonym, a córką oskarżonej.

21 kwietnia 2019 roku o godz. 8.30 byli na śniadaniu u rodziców oskarżonej, pokrzywdzony spożywał alkohol. Po południu około 15.00 oskarżona i B. D. przywieźli O. S. (1) i razem wraz z córką oskarżonej P. usiedli do stołu, rozmawiali, spożywali alkohol. W trakcie spotkania B. D. zaczął wyzywać O. S. (1). Postanowiła ona wyjść, a wraz z nią wyszła P.. Pozostała oskarżona, którą pokrzywdzony wyzywał sławami wulgarnymi k.49v. Stała w kuchni, popchnął ją, poprosiła by się odsunął ale nie zareagował. W pewnym momencie „puściły jej nerwy, odwróciła się i uderzyła go nożem” trzymanym w ręce.

Po w/w zajściu J. K. wybiegła z domu krzycząc, że zabiła B. D., co słyszał jej syn A. T., jego konkubina M. N. (1) ( obecnie T.). Pobiegli oni do domu i zobaczyli nieprzytomnego B. D., któremu zaczęli udzielać pierwszej pomocy. Następnie na miejscu zdarzenia pojawili się rodzice oskarżonej – K. T. i Z. T. oraz funkcjonariusze policji.

Oskarżona została zatrzymana 21 kwietnia 2019 roku o godz. 19.30. Była w stanie nietrzeźwości.

Oskarżona spowodowała trzy rany kłute, dwie nie zagrażały życiu pokrzywdzonego, trzecia była śmiertelna długości około 13cm- kanał rany biegł przez I międzyżebrze do światła prawej jamy opłucnej, następnie przez worek osierdziowy i wstępujący odcinek aorty piersiowej skutkując krwawieniem i odmą prawej jamy opłucnej oraz tamponadą worka osierdziowego, kanał biegł od przodu, strony prawej i góry do tyłu, strony lewej i dołu. Pokrzywdzony w chwili śmierci był w stanie głębokiego upojenia alkoholowego.

Kontakty pokrzywdzonego B. D. po rozwodzie i zamieszkaniu z oskarżoną znacznie osłabły w stosunku do dzieci. W małżeństwie pomiędzy pokrzywdzonym, a ówczesną żoną B. D. także dochodziło do kłótni, nadużywał on alkoholu.

Ogólna sprawność intelektualna oskarżonej J. K. mieści się w szeroko rozumianej normie intelektualnej- wynik niższy niż przeciętna. Nie ujawniono psychotycznie zaburzonej struktury osobowości u w/w. Oskarżona spożywała alkohol w sposób nawykowy. Agresywne zachowanie w dniu zdarzenia było skutkiem impulsywnej reakcji na podłożu odhamowującego działania alkoholu.

Biegli psychiatrzy u J. K. nie stwierdzili objawów choroby psychicznej ani cech upośledzenia umysłowego. W chwili popełnienia czynu znajdowała się ona w stanie zwykłej nietrzeźwości. Brak podstaw do kwestionowania jej poczytalności.

Na miejscu zdarzenia zabezpieczone zostały m.in. noże ( k.6v). Z tego materiału dowodowego nie zakwalifikowano śladów biologicznych do badań genetycznych.

Opisane rany powstały najprawdopodobniej od noża jednosiecznego.

Wyjaśnienia oskarżonej

Zeznania świadków M. N., A. T., P. M., O. S.

K. T. , I. F.

P. M.,

M. K.

M. P., A. L., B. i Z. S., I.O., M. S.

Protokół zatrzymania

Protokół oględzin miejsca i osoby , dokumentacja fotograficzna

Protokół użycia A.

Raport z działań

Zapis zgłoszenia

Wywiad środowiskowy

Opinie z zakresu medycyny sądowej

Zeznania świadków E. D.

M. D.

D. D.

M. D.

Niebieska karta

Opinia psychologiczna

Opinia sądowo-psychiatryczna

opinie

k. 48-50, 60-62,67-68, 823, 874 i nast.

k.23-25

k.30-32, 51, k.833, k.835

k.40-41, k.837

k.53-54

k.216-217

k.219-220, k.844

k.260-261

k.691-692

k.721v, k.848,

k.859-866

k.3

k. 5-10

k.333 i nast.

k.12, k. 22

k.122-125

k.390-393

k.254-255

k.131-132

k.386-387

k.487

k.223-224

k.227-228

k.231-232

k.237-238

k.825-832

k.733-740

k.608-637

k.931-966

k.638-660

k.971-972

k.974-976

k.131

k.461-466

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

brak

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Co do wszystkich faktów

Wszystkie dowody jw.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonej J. K.. Oskarżona od samego początku przyznawała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Jej relacja była spójna i konsekwentna w toku całego procesu. Wyjaśnienia te, posłużyły nie tylko do odtworzenia przebiegu zdarzenia, ale również pozwoliły ustalić relacje łączące oskarżoną z pokrzywdzonym.

Podnieść należy, że obok relacji oskarżonej, o tym, że pokrzywdzony zmarł na skutek zadania mu ciosu nożem w okolice klatki piersiowej świadczą również wyniki przeprowadzonej sekcji zwłok.

Nie ulega także wątpliwości, że pokrzywdzony nadużywał alkoholu, oskarżona również spożywała alkohol i często dochodziło po między nimi do kłótni i awantur w okresie dwóch lat przed zdarzeniem. Bezsporne jest także, że w wyniku tych awantur stroną słabszą była J. K.. Opisywane przez nią zachowania B. D. znalazły potwierdzenie w zeznaniach świadków- członków rodziny: M. T., A. T., P. M. (3), K. T. jak i osób obcych M. P. (2), A. L. (2), Z. i B. S., I. O. oraz M. S. (2), którym Sąd dał wiarę. Nie byli oni bezpośrednimi obserwatorami przedmiotowego zdarzenia, a zatem ich zeznania miały jedynie pomocniczy charakter dla ustalenia okoliczności faktycznych tylko pośrednio związanych z przebiegiem zdarzenia. Niemniej jednak ukazały one wzajemne relacje pomiędzy oskarżoną, a pokrzywdzonym.

Sąd dał także wiarę zeznaniom oskarżycieli posiłkowych, ich relacje są zbieżne i wzajemnie się uzupełniają, choć próbowali oni umniejszyć pewne kwestie związane z negatywnym zachowaniem ojca.

Nie budzą wątpliwości zeznania funkcjonariuszy Policji M. K. (2) i P. M. (4). Opisali oni jakie czynności wykonywali na miejscu zdarzenia, sporządzając z tej interwencji stosowną dokumentację.

W toku procesu nie kwestionowano zeznań O. S. (1) oraz I. F.. Te zeznania również Sąd uznał za prawdziwe.

Powołane wyżej opinia biegłych A. J. oraz A. S., opinie z zakresu badań biologicznych są kompletne, jasne i niesprzeczne i jako takie stanowią w pełni miarodajny materiał dowodowy.

Takie same walory posiadają opinie psychiatryczne i psychologiczne. Na ich podstawie Sąd uznał, że J. K. w chwili popełnienia zarzucanego jej czynu była poczytalna. Choć biegli stwierdzili sprawność intelektualną niższą od przeciętnej, to jednocześnie wskazali na brak jakichkolwiek dysfunkcji w sferze intelektualnej bądź psychicznej, które mogłyby ograniczać w znacznym stopniu lub znosić poczytalność oskarżonej tempore criminis. Nadto biegli uznali, że oskarżona znajdowała się wówczas w stanie upojenia alkoholowego zwykłego, co nie daje podstaw do kwestionowania jej poczytalności. Także i te opinie pod kątem przesłanek wyrażonych w art. 201 k.p.k. uznane muszą być za w pełni miarodajny materiał dowodowy.

Wątpliwości nie budziły również dowody w postaci protokołów oględzin, zatrzymania, dokumentacji fotograficznej, wywiadu środowiskowego, karty karnej, niebieskiej karty, wykazu interwencji, gdyż zostały sporządzone przez podmioty do tego uprawnione, w sposób zgodny z wymogami procesowymi i nie były kwestionowane przez strony.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Jw.

Zeznania R. D.

T. K. (1), Z. T.

L. K. (1)

E. J. (1)

Zeznania świadka wiarygodne aczkolwiek nic nie wnoszą do sprawy.

T. K. skorzystał z prawa do odmowy składania zeznań podobnie jak i ojciec oskarżonej Z. T..

Niewiele wnoszą także zeznania L. K.-K. jak i E. J..

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

J. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zebrane w sprawie dowody pozwoliły jednoznacznie stwierdzić, że J. K. dopuściła się popełnienia czynu zabronionego, zawinionego, którego społeczna szkodliwość jest bardzo wysoka. Oskarżona pozbawiając życia pokrzywdzonego działała przy tym z zamiarem bezpośrednim. O postaci zamiaru świadczą okoliczności zdarzenia, a w szczególności sposób działania tj. użycie niebezpiecznego, ostrego narzędzia, zadanie nim trzech ciosów przy czym jednego ze stosunkowo dużą siłą w newralgiczną z punktu widzenia funkcjonowania organizmu część ciała, wspólne nadużywanie alkoholu, awantury. Użyła ona bowiem noża. Cios skierowała w głowę ( rana kłuta prawej części twarzy), klatkę piersiową ofiary ( przy czym rana kłuta lewej strony klatki piersiowej nie była śmiertelna), ale rana kłuta klatki piersiowej po stronie prawej już tak – kanał rany biegł przez I międzyżebrze do światła prawej jamy opłucnej, następnie przez worek osierdziowy i wstępujący odcinek aorty piersiowej skutkując krwawieniem i odmą prawej jamy opłucnej oraz tamponadą worka osierdziowego. Co więcej ten cios nie może być uznany za przypadkowy, będący wynikiem bezmyślnego działania zmierzającego do nastraszenia pokrzywdzonego. Był on wyrazem odwetu, wyładowania złości na B. D., za złe jej traktowanie i chwilowym bo nagłym zamiarem jego zabicia. Co więcej, trzeba przyjąć, że oskarżona – dorosła kobieta, nie cierpiąca na choroby psychiczne, wiedziała, że tak zadany cios może doprowadzić do śmierci człowieka. Jak wskazał biegły psycholog, agresywne zachowanie J. K. w tym dniu było skutkiem impulsywnej reakcji na podłożu odhamowującego działania alkoholu. Podjętym przez siebie celowym działaniem spowodowała powstanie u niego wyżej opisanych obrażeń, które w konsekwencji spowodowały jego śmierć. W świetle tych okoliczności nie budzi żadnych wątpliwości, że oskarżona chciała pozbawić życia B. D. i to zrobiła. Jej deklaracja zatem, że nie chciała zabić konkubenta pozostaje całkowicie gołosłowna i jako taka została odrzucona.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

1.  i 3.

---------------

Za tak przypisany czyn Sąd wymierzył oskarżonej karę 10 lat pozbawienia wolności. Jako okoliczności obciążające Sąd poczytał działanie pod wpływem alkoholu. Na korzyść Sąd poczytał oskarżonej natomiast to, że dotychczas nie była karana, zamiar zabójstwa był zamiarem nagłym, a także fakt, że oskarżona od początku nie kwestionowała swego sprawstwa. Na złagodzeniu kary istotnie zaważyła też okoliczność, że zachowanie oskarżonej zdeterminowane było narastającym napięciem emocjonalnym wynikającym ze sposobu traktowania jej przez pokrzywdzonego: awantur, ubliżania jej, a nierzadko również stosowania względem niej przemocy. Z drugiej strony należy jednak mieć na uwadze, że oskarżona poniekąd przyczyniła się do takiego stanu rzeczy, bowiem spożywała wspólnie z konkubentem alkohol, choć miała świadomość, że właśnie alkohol jest tym czynnikiem, który powoduje wzrost agresji u B. D., co w konsekwencji doprowadza do konfliktów pomiędzy nimi. W ocenie Sądu orzeczona zatem kara 10 lat pozbawienia wolności jest współmierna do stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżoną, nie przekracza stopnia jej winy i czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, jak również zrealizuje cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonej, będąc wystarczającą przestrogą przed ponownym popełnieniem przez nią przestępstwa.

Orzeczenie o zadośćuczynieniu ofierze krzywdy jest nieporównywalnie trudniejsze niż rozstrzygniecie o naprawieniu szkody. Nie sposób wszak jednoznacznie wyrazić kwotą, odpowiednią kompensatę dla tego, kto wskutek działań - w tej sprawie oskarżonej- został pozbawiony ojca. M., E., D. i M. D. (2) tego doświadczyli. Po rozwodzie rodziców nie mieli za wyjątkiem M. wielu stałych kontaktów z ojcem. Nie można jednak zapominać, że z pokrzywdzonym łączyły ich więzi zarówno biologiczne jak i emocjonalne.

Przyznane zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy, ale musi być " odpowiednia" w tym znaczeniu, że powinna być - przy uwzględnieniu krzywdy pokrzywdzonego, utrzymana w rozsądnych granicach, nie może też prowadzić do nadmiernego bogacenia się. Wysokość kwoty zadośćuczynienia za doznaną krzywdę nie jest łatwa do precyzyjnego ustalenia. W przedmiotowej sprawie biorąc pod uwagę wnioski oskarżycieli, a tym samym wywołane skutki w sferze ich życia osobistego Sąd uznał, że żądane przez nich kwoty są odpowiednie. Z jednej strony przedstawiają bowiem wartość ekonomicznie odczuwalną, z drugiej zaś są utrzymane w rozsądnych granicach, wyważone i sprawiedliwe, a przy tym nie mogą być uznane za nadmierne.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

2.

--------

Stosownie do treści art. 63 §1 k.k. sąd zaliczył oskarżonej na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od 21 kwietnia 2019 roku, godz. 19.30.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

brak

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4.

5.

Oskarżyciele posiłkowi korzystali z pomocy pełnomocnika, co obligowało Sąd do zasądzenia na rzecz E. D. (2), M. D. (3), D. D. (3) oraz M. D. (4) – zgodnie z treścią art. 627 k.p.k.- zwrot poniesionych przez nich wydatków w tym zakresie.

Mając na względzie, iż oskarżona przed zatrzymaniem pracowała, jest właścicielką gospodarstwa (k.844v) Sąd obciążył oskarżoną kosztami postępowania w części tj. w kwocie 5 000 zł, z tytułu wydatków. W pozostałym zakresie- także mając na uwadze zasądzone wydatki na rzecz oskarżycieli posiłkowych oraz zadośćuczynienie w łącznej kwocie 65 000 zł - Sąd zwolnił oskarżoną z ponoszenia tychże kosztów –art. 624 k.p.k.

7.  Podpis

SSO Edyta Markowicz SSO Monika Gradowska