Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 28/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w P. z dnia (...), sygn. akt (...)

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Pełnomocnik wnioskodawcy podniósł następujące zarzuty:

1) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i niezasadne uznanie, iż za przyznaniem dodatkowego zadośćuczynienia w sprawie nie przemawiają względy słuszności, w sytuacji, w której takowe ustalenia Sąd powziął jedynie na podstawie kwoty już wypłaconego zadośćuczynienia, przy zaniechaniu poczynienia dalszych ustaleń w tym przedmiocie, w szczególności dotyczących konsekwencji, jakie wnioskodawca poniósł w związku ze stosowaniem wobec niego tortur, po przyznaniu mu kwoty zadośćuczynienia zgodnie z postanowieniem z dnia (...) r. Sądu Wojewódzkiego w P., sygn. akt (...)

2) obrazę prawa materialnego, a to art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, co miało wpływ na treść orzeczenia i błędne uznanie, iż dodatkowe zadośćuczynienie nie przysługuje albowiem wnioskodawca otrzymał już zadośćuczynienie w oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy "lutowej" i w sprawie zachodzi res iudicata, co zaś nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem wniosek został złożony w oparciu o art. 8 ust. 4 ustawy "lutowej", co zaś wyklucza uznanie powagi rzeczy osądzonej w niniejszej sprawie,

3) obrazę prawa procesowego, co miało wpływ na treść orzeczenia, a to art. 552 k.p.k. i art. 554 k.p.k., poprzez ich niezastosowanie w sytuacji, gdy materiał dowodowy w sprawie pozwalał na ich zastosowanie, o co wnioskodawca również wnosił, co zostało pominięte przez Sąd I instancji, zaś materiał dowodowy wskazywał na co najmniej potrzebę przeprowadzenia dowodowego w tym zakresie, a to w zakresie ustalenia czy zaistniały na gruncie przedmiotowej sprawy przesłanki określone szczegółowo w art. 2 ustawy i IPN.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty pełnomocnika wnioskodawcy nie zasługują na uwzględnienie i są wręcz oderwane od realiów sprawy, tj. od tego co tak naprawdę było podstawą wyroku Sądu I instancji. Otóż, postanowieniem z dnia (...) r., sygn. akt (...) Sąd Wojewódzki w P.zasądził na rzecz J. F. kwotę (...) złotych tytułem zadośćuczynienia za krzywdę związaną ze skazaniem go wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w P. z dnia (...) r., sygn. akt SR (...) W dniu (...) r. J. F. złożył wniosek o zasądzenie na jego rzecz uzupełniającego zadośćuczynienia w kwocie (...) złotych - opierając swoje roszczenie na podstawie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, który to przepis stanowi, iż nie ma zastosowania ust. 1 art. 8 tejże ustawy w sytuacji, gdy w wyniku rewizji nadzwyczajnej, kasacji lub wznowienia postępowania zasądzono odszkodowanie, chyba że za jego zastosowaniem przemawiają względy słuszności. Rację ma zatem Sąd Okręgowy, iż dla zastosowania art. 8 ust. 4 wymienionej ustawy niezbędne jest, aby wcześniej zasądzono na rzecz wnioskodawcy odszkodowanie lub zadośćuczynienie, ale na skutek rewizji nadzwyczajnej, kasacji lub wznowienia postępowania. Takie rozumienie tego przepisu wynika wprost z jego treści i znajduje oparcie w utrwalonym już orzecznictwie (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2019 r., sygn. akt V KK 111/18, Biul.SN 2019/3/17 i postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 września 2016 r., sygn. akt II AKz 471/16, KZS 2017/2/134). Z taką zaś sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Na rzecz J. F. zasądzono postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w P. z dnia (...) r., sygn. akt (...), zadośćuczynienie, ale nie w wyniku rewizji nadzwyczajnej, kasacji, czy wznowienia postępowania, lecz li tylko po uprzednim stwierdzeniu nieważności wyroku zapadłego w sprawie SR (...)

Skarżący ani w zarzutach, ani w uzasadnieniu apelacji nie podjął nawet polemiki ze stanowiskiem Sądu I instancji, które stało się podstawą zaskarżonego wyroku - pomijając w ten sposób istotę rzeczy. Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych (numer 1) i obrazy prawa procesowego (numer 3) nawet w najmniejszym stopniu nie łączą się z tym na co Sąd Okręgowy powołał się wydając przedmiotowy wyrok. Tylko zarzut obrazy prawa materialnego (numer 2) w jakimś zakresie odnosi się do poruszonej kwestii, ale tylko pozornie, ponieważ prawdą jest, że art. 8 ust. 4 ustawy lutowej stanowi wyłom od zasady res iudicata, lecz tylko w tym sensie, że w przypadkach, w których przemawiają za tym względy słuszności, umożliwia przyznanie dodatkowego odszkodowania (zadośćuczynienia), mimo iż odszkodowanie to (zadośćuczynienie) zostało już zasądzone, niemniej tylko wtedy, gdy nastąpiło to na skutek rewizji nadzwyczajnej, kasacji lub wznowienia postępowania, a co przecież w analizowanym przypadku nie miało miejsca.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.

Wniosek

Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie, ponieważ niezasadne okazały się podniesione zarzuty, co zostało już wykazane wyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymano zaskarżony wyrok w mocy w całości, tj. oddalenie wniosku o zasądzenie uzupełniającego zadośćuczynienia na podstawie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powody utrzymania wyroku w mocy zostały przytoczone przy odniesieniu się do zarzutów zawartych w apelacji i zbędnym powielaniem byłoby powtarzanie ich w tym miejscu.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt 2

Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, Sąd Apelacyjny kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciążył Skarb Państwa.

7.  PODPIS

H. K. I. P. M. K.

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik wnioskodawcy

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Oddalenie wniosku o zasądzenie uzupełniającego zadośćuczynienia na podstawie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana