Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKzw 451/20

POSTANOWIENIE

Dnia 5 sierpnia 2020 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi - II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : Sędzia SA Krzysztof Eichstaedt

Protokolant: st. sekr. sąd. Izabela Olszycka – Słoka

przy udziale Prokuratora Katarzyny Durzyńskiej

po rozpoznaniu

w sprawie I. K. (1)

zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb.

z dnia 18 maja 2020r.

w przedmiocie odmowy udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia

na podstawie art. 437 § 1 kpk

p o s t a n a w i a :

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Zażalenie nie jest zasadne.

Sąd I instancji prawidłowo stwierdził, że w stosunku do I. K. nie zachodzą przesłanki z art. 77 § 1 kk skutkujące udzieleniem warunkowego przedterminowego zwolnienia.

Rzeczywista postawa skazanego w zakładzie karnym nie pozwala na przyjęcie założenia, że w jego osobowości rzeczywiście nastąpiły trwałe i pozytywne zmiany. Jego zachowanie w izolacji nie może być oceniane jako dobre i de facto jest jedynie poprawne. I. K. w zdecydowany sposób nie wyróżnia się in plus na tle współosadzonych i był tylko kilkakrotnie wyróżniany nagrodami regulaminowymi. Skazany jest przy tym osobą uzależnioną od alkoholu i podlega leczeniu terapeutycznemu. Nie uczestniczył w programach resocjalizacyjnych, zatem jedynie biernie poddaje się karze i nie przejawia odpowiedniej aktywności w pracy nad zmianami w swojej postawie życiowej. Do przypisanych przestępstw jest ustosunkowany mało krytycznie, zatem cele kary nie zostały wobec niego osiągnięte. N. przy tym dostrzec, iż popełnił on m.in. przestępstwo z użyciem przemocy (art. 207 § 1 kk), jednak w toku odbywania kary nie został poddany zajęciom z zakresu przeciwdziałania przemocy. Nie stawił się do odbycia kary. Nie korzysta również z systemu przepustkowego, zatem brak jest zweryfikowania jego zachowania na wolności. Jest to istotne o tyle, że przed osadzeniem skazany posiadał negatywną opinie w miejscu zamieszkania z uwagi na nadużywanie alkoholu, urządzanie awantur domowy i stosowanie przemocy wobec najbliższych.

Powyższe okoliczności w pełni uzasadniają przyjęcie negatywnej prognozy kryminologiczno-społecznej w odniesieniu do I. K. (1). Jak słusznie wskazał sąd meriti, skazany wymaga dalszych oddziaływań resocjalizacyjnych w zakładzie karnym. Oceny tej nie zmienia fakt, że skazany deklaruje, iż aktualnie rzekomo pozostaje w dobrych relacjach z pokrzywdzoną (czego jednak nie potwierdza materiał dowodowy zebrany w aktach sprawy, bowiem z opinii penitencjarnej wynikam, że pokrzywdzona bardzo obawia się powrotu skazanego i ponownych awantur – k. 10)

Dlatego zaskarżone postanowienie utrzymano w mocy.