Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 835/20 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 stycznia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Danuta Kozikowska

Protokolant: sekretarz sądowy Edyta Baranowska

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2021 r. w Kwidzynie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. w W.

przeciwko A. P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego A. P. na rzecz powoda (...) Bank S.A. w W. kwotę 10.267,69 zł (dziesięć tysięcy dwieście sześćdziesiąt siedem złotych 69/100) z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 20 listopada 2019 roku do dnia zapłaty od kwoty 9.687,85 zł (dziewięć tysięcy sześćset osiemdziesiąt siedem złotych 85/100) oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 28 listopada 2019 roku do dnia zapłaty od kwoty 579,84 zł (pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych 84/100);

2.  zasądza od pozwanego A. P. na rzecz powoda (...) Bank S.A. w W. kwotę 231,84 zł (dwieście trzydzieści jeden złotych 84/100) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

sędzia Danuta Kozikowska

Sygn. akt I C 835/20 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydziału Cywilnego pozew przeciwko A. P. o zapłatę kwoty 10.267,69 zł z odsetkami:

umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 9.687,85 zł od dnia 20 listopada 2019 r. do dnia zapłaty;

ustawowymi za opóźnienie od kwot 367,56 zł i 212,28 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Powód wnosił ponadto o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów sądowych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód zawarł z pozwanym umowę kredytu nr (...) z dnia 20 lutego 2017 r. Pozwany nie wywiązał się z ciążącego na nim zobowiązania terminowego dokonywania spłat w wysokościach ustalonych w zawartej umowie. W związku z powstaniem zaległości dnia 24 kwietnia 2019 r. oraz późniejszymi powód bezskutecznie wezwał pisemnie stronę pozwaną do dobrowolnej spłaty zaległości informując jednocześnie o możliwości restrukturyzacji zadłużenia zgodnie z art. 75c Prawa bankowego. W związku z brakiem restrukturyzacji oraz zapłaty zaległych rat powód wypowiedział przedmiotową umowę stawiając całą należność w stan wymagalności. Przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego strona powodowa podjęła próbę polubownego pozasądowego rozwiązania sporu, wzywając do zapłaty stronę pozwaną pismem z dnia 30 września 2019 r. Pozwany nie spłacił wymagalnej wierzytelności.

Na roszczenie dochodzone pozwem składały się następujące kwoty:

9.687,85 zł tytułem należności głównej (niespłacony kapitał);

367,56 zł tytułem odsetek umownych za okres korzystania z kapitału w wysokości 9,19 % od dnia 24 kwietnia 2019 r. do dnia 27 września 2019 r.

212,28 zł tytułem odsetek za opóźnienie w wysokości 14,00 % od dnia 24 kwietnia 2019 r. do dnia 19 listopada 2019 r.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydziale Cywilnym w dniu 20 grudnia 2019 r. wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym uwzględniający żądanie pozwu, sygn.. akt VI Nc-e 2288922/19.

Pozwany od powyższego nakazu zapłaty wniósł sprzeciw, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł zarzut nieistnienia wierzytelności. Oświadczył, iż nie przypomina sobie faktu ani okoliczności zawarcia umowy będącej podstawą roszczenia dochodzonego pozwem. Podniósł, że wszystkie zobowiązania regulował na bieżąco aż do czasu utraty pracy. Zakwestionował powództwo również co do wysokości w zakresie należności głównej i odsetek, podnosząc, że powód nie wykazał, w jaki sposób wyliczył kwotę, której zasądzenia się domaga.

W wyniku skutecznego wniesienia sprzeciwu nakaz z dnia 20 grudnia 2019 r. utracił moc w całości.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 15 lipca 2020 r. przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Kwidzynie.

Sprawa została zarejestrowana pod nową sygnaturą akt I C 835/20 upr.

W toku postępowania powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Pozwany podniósł, że powód nie udzielił mu żadnych informacji odnośnie umowy kredytu, na przykład na temat oprocentowania czy podpisywania umowy. Ponadto powodowy bank wypowiedział umowę, nie uwzględniając uprzednich wniosków pozwanego o obniżenie stopy oprocentowania, restrukturyzację bądź zawieszenie spłaty.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany A. P. w dniu 20 lutego 2017 r. wystąpił do powoda (...) Bank S.A. z siedzibą w W. z wnioskiem o udzielenie kredytu konsumenckiego w kwocie 3.000 zł na okres 60 miesięcy. Pozwany zawnioskował o skredytowanie (przez doliczenie do wyżej wskazanej kwoty kredytu) kosztów jego udzielenia w postaci prowizji za udzielenie kredytu, składki na ubezpieczenie będące kosztem udzielenia kredytu oraz koszty korzystania z usług dodatkowych świadczonych przez pośrednika kredytowego przy udzieleniu kredytu.

W dniu 20 lutego 2017 r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. i pozwany A. P. zawarli umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) w kwocie 12.818,87 zł. Umowa została zawarta na okres 84 miesięcy. Całkowita kwota kredytu wynosiła 10.000,00 zł. Całkowita kwota do zapłaty przez kredytobiorcę ustalona w dniu zawarcia umowy wynosiła 17.441,41 zł (1 ust. 1 i § 2 ust. 2).

Pozwany zobowiązał się do spłaty udzielonego kredytu w ratach miesięcznych, płatnych 24 dnia każdego miesiąca, z zastrzeżeniem, że termin płatności pierwszej raty przypada na dzień 24 marca 2017 r. Wysokość każdej raty miała wynosić 207,48 zł, za wyjątkiem pierwszej raty, która była ratą wyrównawczą i wynosiła 220,57 zł (§ 3 ust. 2).

Bank zastrzegł sobie prawo wypowiedzenia umowy kredytu z zachowaniem 30 – dniowego okresu wypowiedzenia między innymi w razie opóźnienia kredytobiorcy z zapłatę pełnej raty wynikającej z harmonogramu spłat za co najmniej jeden okres płatności pod warunkiem wezwania kredytobiorcy przez bank do zapłaty zaległości w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych i braku spłaty zaległości w odpowiedzi na to wezwanie we wskazanym przez bank terminie (§ 9 ust. 1 lit. a).

Kwota kredytu w wysokości 11.280,60 zł została przekazana przelewem na rzecz pozwanego w dniu 20 lutego 2017 r. W tym samym dniu na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. została przelana składka ubezpieczeniowa w kwocie 1.538,27 zł.

/ dowód: umowa kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) – k. 29 – 31, potwierdzenia realizacji przelewu – k. 67, 68, wniosek o udzielenie kredytu konsumenckiego – k. 69, karta informacyjna kredytobiorcy – k. 70 – 71/

Pozwany pismem z dnia 28 maja 2019 r. zwrócił się do powoda z prośbą o okresowe zawieszenie spłaty rat kredytów na okres 3 miesięcy od dnia 01 czerwca 2019 r. do 31sierpnia 2019 r. Wniosek dotyczył umów o numerach (...) i był uzasadniony utratą zatrudnienia. Pozwany zwrócił się również z prośbą o wstrzymanie wypowiedzenia umów kredytowych oraz o wstrzymanie czynności windykacyjnych.

Powód w piśmie z dnia 31 maja 2019 r. poinformował pozwanego, że nie widzi podstaw do wyrażenia zgody na restrukturyzację wyżej wskazanych umów, ponieważ stosunek posiadanych zobowiązań do uzyskiwanych dochodów jest znaczący i w ocenie Banku zmiana warunków umów nie zapewni dalszej prawidłowej obsługi zobowiązań. Jednocześnie powód poinformował pozwanego, że w przypadku zmiany sytuacji finansowej oraz zainteresowania wprowadzeniem zmian na umowach istnieje możliwość ponownego złożenia wniosku i kontakt z Zespołem Restrukturyzacji.

/ dowód: pismo powoda z dnia 31.05.2019 r. – k. 65, prośba o ugodę pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem – k. 66/

W dniu 28 czerwca 2019 r. powód wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty 417,48 zł w terminie 14 dni roboczych pod rygorem wypowiedzenia umowy. W przedmiotowym piśmie powód pouczył pozwanego o możliwości złożenia w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania wniosku o restrukturyzację zadłużenia.

/ dowód: wezwanie do zapłaty z załącznikiem – k. 32 - 34, wyciąg z książki nadawczej firmowych listów poleconych – k. 35/

Pismem z dnia 02 sierpnia 2019 r. powód wypowiedział pozwanemu umowę kredytu nr (...) z zachowaniem okresu wypowiedzenia określonego w umowie liczonego od dnia doręczenia przedmiotowego pisma. Wypowiedzenie zostało doręczone pozwanemu w dniu 08 sierpnia 2019 r.

W dniu 30 września 2019 r. powód wystosował do pozwanego ostateczne wezwanie do zapłaty łącznej kwoty 10.083,09 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia pisma pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego i egzekucyjnego. Wskazana kwota obejmowała 9.687,85 zł tytułem należności kapitałowej, 367,56 zł tytułem odsetek umownych oraz 27,68 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie w spłacie należności kapitałowej.

/ dowód: oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru – k. 36 – 37, ostateczne wezwanie do zapłaty – k. 40/

W dniu 19 listopada 2019 r. (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którego treści wskazano, że w księgach powodowego Banku pozwany A. P. posiada wymagalne zadłużenie w wysokości 10.267,69 zł z tytułu umowy kredytu nr (...) z dnia 20 lutego 2017 r. Na kwotę wymagalnego zadłużenia składały się należność główna (niespłacony kapitał) w kwocie 9.687,85 zł, odsetki umowne za okres korzystania z kapitału w wysokości 9,19 % od dnia 24 kwietnia 2019 r. w kwocie 367,56 zł oraz odsetki za opóźnienie naliczone od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 14,00 % od dnia 24 kwietnia 2019 r. do dnia 19 listopada 2019 r. w kwocie 212,28 zł. Ponadto w treści wyciągu wskazano, że zgodnie z postanowieniami zawartej umowy (...) Bank S.A. jest uprawniony do naliczania odsetek umownych za opóźnienie w spłacie wymagalnych rat w wysokości odsetek maksymalnych określonych w art. 481 § 2 1 k.c. od dnia 20 listopada 2019 r. do dnia zapłaty, które na dzień sporządzenia wyciągu wynosiły 14,00 %.

/ dowód: wyciąg z ksiąg (...) Bank S.A. w W. – k. 25/

W okresie od 20 lutego 2017 r. do 17 lutego 2020 r. pozwany dokonał wpłat na poczet przedmiotowej umowy kredytu na łączną kwotę 5.516,65 zł.

/ dowód: RAPORT – zestawienie należności i spłat kredytu w PLN za okres od 2017-02-20 do 2020-02-17 – k. 26 – 28/

Sąd zważył, co następuje:

Mając na uwadze powyższe ustalenia, Sąd uznał roszczenie powoda za uzasadnione.

Stan faktyczny Sąd ustalił wyłącznie na podstawie dokumentów przedłożonych przez powoda. Pozwany bowiem nie zaoferował Sądowi żadnych dowodów. Wzywany zaś przez Sąd do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania w charakterze strony pod rygorem pominięcia dowodu z przesłuchania nie stawił się na rozprawach wyznaczonych na dzień 14 grudnia 2020 r. i 13 stycznia 2021 r., wobec czego Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanego.

Okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie umowy kredytu konsumpcyjnego gotówkowego zawartej przez powoda i pozwanego i przedstawionej przez powoda oraz dokumentów stanowiących integralną część tej umowy. Kwestie rozwiązania umowy kredytu Sąd ustalił również na podstawie dokumentów przedstawionych przez powoda. Wiarygodność tych dowodów nie budzi wątpliwości Sądu a pozwany nie zakwestionował skutecznie wiarygodności tych dowodów.

Wbrew zarzutom pozwanego roszczenie powoda jest uzasadnione co do zasady i co do wysokości. Zawarł on bowiem z powodem umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) w dniu 20 lutego 2017 r. i powód tę okoliczność udowodnił przedkładając umowę podpisaną przez pozwanego.

Pozwany wprawdzie podnosił, że nie zawarł wyżej wskazanej umowy w sposób świadomy, jednakże nie zaoferował żadnych dowodów na tę okoliczność. Ponadto w piśmie z dnia 28 maja 2019 r. zatytułowanym „Prośba o ugodę pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem” pozwany zwrócił się do powoda o okresowe zawieszenie spłaty między innymi kredytu wynikającego z umowy nr (...) będącej podstawą powództwa w niniejszej sprawie, co oznacza, że wbrew swym twierdzeniom był świadomy faktu zawarcia tej umowy i ciążącego na nim obowiązku spłaty pożyczonej kwoty. Pozwany nie zakwestionował faktu dokonania przez siebie wpłat wskazanych w wydruku „RAPORT – zestawienie należności i spłat kredytu w PLN za okres od 2017-02-20 do 2020-02-17”. Nielogicznym i sprzecznym z zasadami doświadczenia życiowego byłoby postępowanie polegające na spłacaniu kredytu bez wcześniejszego otrzymania środków pieniężnych od banku. W związku z powyższym podniesiony przez niego zarzut nieistnienia wierzytelności był bezzasadny.

Natomiast analizując podniesiony przez pozwanego zarzut niewykazania zasadności roszczenia co do wysokości zauważyć należy, że dochodzona przez powoda kwota 10.267,69 zł jest niższa od różnicy całkowitej kwoty do zapłaty wskazanej w § 2 ust. 2 umowy kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) (17.441,41 zł) i łącznej kwoty wpłat dokonanych przez pozwanego na poczet umowy kredytu (5.516,65 zł), która wynosi 11.924,76 zł. Kwota dochodzona pozwem z pewnością nie jest zatem zawyżona. Pozwany wbrew swojemu obowiązkowi wynikającemu z art. 6 k.c. nie wykazał, aby dokonał na rzecz powoda innych wpłat niż wskazane w wydruku „RAPORT – zestawienie należności i spłat kredytu w PLN za okres od 2017-02-20 do 2020-02-17”.

Również twierdzenia pozwanego, jakoby powodowy Bank nie udzielił mu informacji odnośnie kredytu nie znajdują potwierdzenia w materiale dowodowym zawartym w aktach niniejszej sprawy. W § 18 ust. 2 umowy kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...) pozwany jako kredytobiorca potwierdził, że jest świadomy ryzyka związanego z zaciąganym kredytem, a także, że otrzymał od Banku wyjaśnienia dotyczące zgłaszanych wątpliwości oraz wszelkie informacje niezbędne do podjęcia decyzji w zakresie zaciąganego kredytu. Ponadto był informowany o aktualnym stanie zadłużenia w pismach kierowanych do niego przez powoda, takich jak wezwanie do zapłaty, oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy czy ostateczne wezwanie do zapłaty.

Również fakt nieuwzględnienia przez powoda wniosku pozwanego o restrukturyzację kredytu nie stanowi podstawy do oddalenia powództwa o zapłatę tego kredytu. Restrukturyzacja kredytu jest bowiem prawem, a nie obowiązkiem banku, co oznacza, że nie każdy wniosek w tym przedmiocie musi być rozpatrywany pozytywnie. Swoje stanowisko powód wyjaśnił pozwanemu w piśmie z dnia 31 maja 2019 r.

Natomiast w toku procesu w niniejszej sprawie pozwany nie przedstawił żadnych dowodów szczegółowo wykazujących jego sytuację życiową i materialno – finansową, co uniemożliwiło Sądowi zastosowanie środków takich jak rozłożenie zasądzonej należności na raty w trybie art. 320 k.p.c.

Wobec zaistnienia przesłanki do wypowiedzenia umowy kredytu polegającej na zaprzestaniu terminowego regulowania rat niezrozumiałe jest twierdzenie pozwanego, że poprzez wypowiedzenie umowy i wystąpienie z pozwem do Sądu został „oszukany” przez powodowy Bank. Zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego tego typu czynności stanowią powszechną procedurę stosowaną przez banki wobec kredytobiorców niewywiązujących się z umownego obowiązku spłaty kredytu.

Z tych względów Sąd stosownie do art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst ujednolicony Dz.U. z 2020 r. poz. 1896) zgodnie z żądaniem pozwu zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10.267,69 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 20 listopada 2019 roku do dnia zapłaty od kwoty 9.687,85 zł oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 28 listopada 2019 roku (dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym) do dnia zapłaty od kwoty 579,84 zł, o czym orzeczono w punkcie 1.

O kosztach procesu Sąd postanowił w punkcie 2. na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając nimi pozwanego jako stronę przegrywającą spór.

Na zasądzona od pozwanego na rzecz powoda kwotę 231,84 zł składają się poniesione przez powoda:

opłata od pozwu kwocie 188 zł;

koszt notarialnego uwierzytelnienia pełnomocnictwa przedłożonego do sprawy w kwocie 4,92 zł.

sędzia Danuta Kozikowska